در زبان انگلیسی گاهی برای توصیف یک اسم و توضیح بیشتر در مورد آن، به جای صفت از یک اسم دیگر استفاده می‌کنند. در زبان انگلیسی به آن Noun Modifier می‌گویند. این کلمه‌ها یا اصلاح‌کننده‌های اسم یا معرف‌های اسم، کاربردهای مختلفی دارند که در ادامه با آن آشنا می‌شوید.
معرف یا Modifier در گرامر انگلیسی چیست؟
قبل از اینکه در مورد Noun Modifier یا مضاف و مضاف الیه در انگلیسی یاد بگیرید لازم است که با خود Modifier یا معرف در زبان انگلیسی آشنا شوید.
اصلاح‌کننده یا معرف، کلمه، عبارت یا جمله‌ای است که اطلاعات بیشتری در مورد یک کلمه‌ی دیگری که در همان جمله قرار دارد، به مخاطب می‌دهد. مثلا در جمله‌ی زیر، کلمه‌ی burger با کلمه‌ی vegetarian تعریف می‌شود و درواقع کلمه‌ی vegetarian یک معرف برای برگر است.
I'm going to the Saturn Café for a vegetarian burger.
دارم برای خوردن یک برگر گیاهی، به کافه Saturn می‌روم.
کلمه‌ی vegetarian در این جمله معرف است و توضیحات بیشتری در مورد نوع برگر می‌دهد.
این معرف می‌تواند صفت باشد که یک اسم را توصیف می‌کند یا حتی قید باشد که یک فعل را توصیف می‌کند. مثلا جمله‌ی زیر را در نظر بگیرید که معرف آن یک قید است:
The student carefully proofread her draft.
دانش‌آموز با دقت پیش‌نویس خود را تصحیح کرد.
کلمه‌ی carefully قید است و توضیح بیشتری در مورد فعل می‌دهد.
معرف ممکن است یک جمله یا یک عبارت هم باشد. مثلا در نمونه‌ی زیر:
She studied in the library.
او در کتابخانه درس خواند.
عبارت in the library اطلاعات بیشتری در مورد نحوه‌ی انجام فعل یعنی مطالعه کردن می‌دهد.
معرف اسم (Noun Modifiers) چیست؟
با توجه به نکاتی که در مورد معرف‌ها گفتیم، حتما می‌توانید حدس بزنید که معرف اسم، اسم‌هایی هستند که اسم‌های دیگر را تعریف می‌کنند یا توضیح بیشتری در مورد اسم می‌دهند. در فارسی به آن مضاف و مضاف الیه می‌گویند.
معرف اسمی؛ جمع یا مفرد؟
تقریبا در همه‌ی موارد، اسمی که به‌عنوان معرف یا modifier قرار می‌گیرد در حالت مفرد است. در ادامه به چند مثال نگاه کنید:
I love mushroom soup, but she's making chicken soup and tomato soup.
من سوپ قارچ دوست دارم اما او سوپ مرغ و سوپ گوجه درست می‌کند.
I'll meet you outside the railway station.
بیرون از ایستگاه قطار می‌بینمت.
چرا از Noun Modifier یا مضاف و مضاف الیه در انگلیسی استفاده می‌کنیم؟
این کلمات قبل از اسم‌هایی قرار می‌گیرند که قرار است آن‌ها را توضیح دهند یا توصیف کنند تا معنای بیشتری به آن اضافه کنند. مثلا در مثال‌های بالا، برای اینکه توضیح بیشتری در مورد سوپ داده شود، از کلماتی مثل قارچ و مرغ استفاده شده است. در واقع در این حالت، این اسم در جایگاه صفت قرار می‌گیرد و حتی گاهی اوقات بعضی زبان‌آموزان آن را با صفت اشتباه می‌گیرند. به مثال‌های زیر دقت کنید:
an insurance company, a trading company, a record company, a bus company
یک شرکت بیمه، یک شرکت بازرگانی، یک شرکت ضبط، یک شرکت اتوبوسرانی
علاوه‌براین، استفاده کردن از معرف‌های اسم، جملات را کوتاه‌تر می‌کند. گاهی برای اینکه یک کلمه را بیشتر توضیح دهیم، به‌جای اینکه یک عبارت بلند به جمله اضافه کنیم، آن را با یک کلمه جایگزین می‌کنیم. مثلا نمونه‌های زیر را در نظر بگیرید:
I want a kind of soup that has chicken in it. → I want chicken soup.
یه سوپ می‌خوام که مرغ داشته باشه. سوپ مرغ می‌خوام.
I'm looking for a piece of ground to park the cars. → I'm looking for a car park.
دنبال جایی می‌گردم که ماشین را پارک کنم. دنبال پارکینگ ماشین می‌گردم.
اسم‌های جمع به عنوان معرف اسم
بعضی از اسامی هستند که در زبان انگلیسی همیشه به صورت جمع استفاده می‌شوند. مثلا pants، sleeves، glasses، trousers و... اگر بخواهید از این کلمات به عنوان معرف اسم یا مضاف الیه در انگلیسی برای یک اسم دیگر استفاده کنید، باید آن‌ها را در شکل مفرد به کار ببرید. مثل نمونه‌های زیر:
I use trouser press instead of iron.
من به جای اتو از پرس شلوار استفاده می کنم.
Her shoe size is 36.
سایز کفش او ۳۶ است.
نکته!
وقتی که معرف اسم یک عدد یا اصطلاح مرتبط با اعداد باشد، اسم در حالت مفرد استفاده می‌شود و باید بین آن خط تیره قرار بگیرد. از ابعاد، سن یا مقادیر به عنوان معرف اسم استفاده می‌شود.
I sat down on the two-seater sofa next to Barbara.
روی مبل دو نفره کنار باربارا نشستم.
Let's take a five-minute rest, guys!
بچه ها بیایید پنج دقیقه استراحت کنیم! (بیاید یک استراحت ۵ دقیقه‌ای داشته باشیم.)
At first it was a one-man band, now it has 12 band members.
ابتدا یک گروه تک نفره بود، اکنون ۱۲ عضو دارد.
کاربردهای معرف اسم یا Noun Modifies
معرف‌های اسم کاربردهای مختلفی دارند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:
۱. نشان دادن بخشی از یک اسم خاص
معمولا از معرف اسم برای نشان دادن این مطلب استفاده می‌شود که یک چیز، بخشی از یک چیز دیگر است یا به چیز دیگری تعلق دارد. در این کاربرد، نباید از اسم‌های ملکی (possessive nouns) استفاده کنید.
در مثال‌های زیر، این کاربرد را ببینید. عبارت‌های داخل پرانتز صحیح نیستند.
the coat pocket → (Not 'the coat's pocket)
جیب کت
the chair leg → (Not 'the chair's leg)
پایه‌ی صندلی
the bedroom floor → (Not 'the bedroom's floor')
کف اتاق خواب
the car door→ (Not 'the car's door')
در ماشین
نکته!
یکی دیگر از روش‌ها برای اینکه نشان دهید که یک چیز بخشی از یک چیز کلی‌تر است، استفاده از حرف اضافه‌ی of برای ساختن یک عبارت اسمی است. اما این روش به‌اندازه‌ی استفاده از معرف اسم، رایج نیست. مثال:
the car door = the door of the car
در ماشین
۲. نشان دادن ماهیت یک چیز
کاربرد دیگر معرف اسم برای زمانی است که بخواهید نشان دهید که یک چیز، از چه ساخته شده است. در واقع ماهیت و اصالت و جنس آن را نشان می‌دهد. مثال:
a silver necklace
گردنبند نقره
a cotton shirt
پیراهن کتان
a wool skirt
دامن پشمی
a gold tooth
دندان طلا
نکته!
یک روش دیگر برای نشان دادن جنس یک چیز استفاده از حرف اضافه‌ی of است. مثال:
paper table = table of paper
میز کاغذی
۳. نشان دادن کاربرد یک چیز
برای نشان دادن کاربرد یک چیز می‌توانید از معرف اسم استفاده کنید. در این مورد، کلمه‌ی وابسته، کاربرد را نشان می‌دهد و کلمه‌ی اصلی، همان اسمی است که توصیف می‌شود. به این مثال‌ها دقت کنید:
I'll buy new tennis shoes this month.
این ماه کفش تنیس جدید می‌خرم.
در این مثال، کفش‌ها برای بازی تنیس مورد استفاده قرار می‌گیرند.
I like to work in a book store.
دوست دارم در یک فروشگاه کتاب کار کنم.
د این مثال، فروشگاه برای فروختن کتاب استفاده می‌شود.
نکته!
روش دیگر برای نشان دادن کاربرد و عملکرد یک چیز، استفاده از حرف اضافه‌ی for است. به این مثال دقت کنید:
tennis shoes = shoes for tennis
اسم‌های معرف مرکب (Compound Noun Modifiers)
گاهی اوقات یک اسم مرکب، اسم دیگری را تعریف می‌کند و به عنوان یک معرف اسم برای یک اسم دیگر عمل می‌کند. مثلا نمونه‌ی زیر را در نظر بگیرید:
Robert is a shoe factory worker.
رابرت کارگر کارخانه کشف است.
قوانین معرف اسم
قانون اول: از حالت ملکی ('s) برای نشان دادن این که یک اسم، بخشی از یک اسم دیگر است استفاده نمی‌کنیم. مثلا جمله‌ی زیر را در نظر بگیرید:
She found the keys in her coat pocket.
او کلیدها را در جیب کتش پیدا کرد.
در این عبارت، جیب کت را نباید به شکل زیر بنویسید:
Incorrect: coat's pocket
حالت صحیح آن به شکل زیر یعنی با معرف اسم و بدون 's است.
Correct: coat pocket
قانون دوم: معمولا از معرف اسم با اسم‌هایی که با er تمام می‌شوند استفاده می‌کنیم.
Can you pass me that potato peeler, please?
میشه لطفا اون پوست‌کن سیب‌زمینی رو به من بدی؟
در این جمله کلمه‌ی Potato معرف اسم است و برای توضیح دادن کلمه‌ی peeler که با er تمام می‌شود، استفاده شده است.
قانون سوم: معمولا از اسم‌هایی که به ing ختم می‌شوند به‌عنوان معرف اسم استفاده می‌کنند.
It's my first driving lesson.
این اولین درس رانندگی منه.
کلمه‌ی Driving اسمی است که با ing تمام می‌شود و به عنوان معرف اسم استفاده شده است تا توضیح بیشتری در مورد درس بدهد.
قانون چهارم: معرف‌های اسم را بعد از صفت‌ها و قبل از اسمی که قرار است آن را توضیح دهند، در جمله قرار می‌دهیم.
We have many creative team members working on this project.
ما اعضای خلاقی در تیم داریم که روی این پروژه کار می‌کنند.
در این جمله کلمه‌ی Team به عنوان معرف اسم استفاده شده است تا در مورد members توضیح دهد و در عین حال یک صفت هم برای اعضای تیم استفاده شده است. صفت قبل از معرف اسم قرار می‌گیرد.
جمع‌بندی
معرف‌های اسم یا 'Noun modifiers'، اسم‌هایی هستند که برای توصیف و توضیح یک کلمه‌ی دیگر، به قبل از آن اضافه می‌شوند. با استفاده از معرف‌های اسم می‌توانید جملات کوتاه‌تری بسازید. در فارسی به این دو کلمه ترکیب اضافی یا مضاف و مضاف‌الیه می‌گویند.
از معرف‌های اسم برای سه منظور استفاده می‌کنند:
- نشان دادن بخشی از یک چیز؛
- نشان دادن جنس و ماهیت یک چیز؛
- نشان دادن عملکرد و کاربرد یک چیز.
