پنجمین قاعده - گرامر را بصورت ناخودآگاه بیاموزید
آموزش رایگان زبان انگلیسی > دوره: کتاب گویا / درس: پنجمین قاعده - گرامر را بصورت ناخودآگاه بیاموزیدسرفصل های مهم
پنجمین قاعده - گرامر را بصورت ناخودآگاه بیاموزید
توضیح مختصر
در این درس آقای هوگ درباره پنجمین قانون سیستم خود صحبت می کنند.
- سطح متوسط
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
Chapter 13 : The Fifth Rule: Learn Grammar Intuitively And Unconsciously
I’ve promised that you can learn to speak English well, without studying grammar rules. I’ve even told you to throw your grammar books away because you don’t need them. Now I’m going to show you what to do instead.
It’s actually a very simple technique – one that I believe is the best way to learn grammar – not only to learn English grammar, but grammar for any language. The fifth rule of Effortless English is: Use Point-of-View Stories. These are small, short stories in which we change the point of view. In other words, we change the time frame and we change the grammar to create multiple versions of the same story.
By reading and listening to these story variations, you can learn grammar intuitively without thinking of tenses, conjugations, etc. Point-of-view stories are easy and fun. Best of all, they allow you to absorb the grammar naturally by understanding the context of stories. That is the key point. Rather than studying abstract grammar rules, you acquire spoken grammar skill from meaningful and memorable English.
Point-of-view stories were first developed by Blaine Ray, the creator of the TPRS learning system. In the 1990s, Ray was a high school Spanish teacher in California who was looking for ways to engage his students beyond the traditional drill and memorization methods used in language classes. TPRS stands for Total Physical Response Storytelling (also described as Teaching Proficiency) through Reading and Storytelling (see box). It was Ray’s belief that students could learn to speak Spanish more naturally by listening to certain kinds of simple stories.
I immediately recognized the power of these stories, and decided to modify them for my own teaching system. Point-of-view stories are now a very important part of the Effortless English system.
How do point-of-view stories work? In the simplest version, you start by listening to a main story – usually told from the past point of view. In other words, the story is mostly about events that happened in the past.
Next, you listen to another version of the story, with a different point of view. So, for example, you might hear the same story told again in the present. Then you listen to yet another version, told as if it will happen in the future. Or even another version that talks about past events that have continued to the present.
Each point of view story is basically the same, but the change in time creates changes in the language used… especially the verbs. By listening repeatedly to these stories, you easily and naturally absorb the most common and most useful English grammar tenses. Because you learn them subconsciously and intuitively, you will actually USE them correctly when you speak – and you won’t have to think about it!
An important focus of point-of-view stories is that they should focus on the most commonly used grammar structures. Some students become obsessed with extremely rare forms of grammar while neglecting the forms that native speakers constantly use on a daily basis. For example, “He slept for six hours” is far more commonly used than “He will have been sleeping for six hours.” It’s far more important to master the first form of the sentence (the simple past) as it is far more useful for communication. Thus, the point-of-view stories you use will be limited to only the most common forms.
The great thing is, you only need to listen to these stories a few times every day. You don’t need to analyze the grammar changes… and you certainly don’t need to identify the linguistic grammar rules. There is no need to identify which version is the “simple past,” or which is the “past perfect.” These terms may be useful to linguists, but they are distracting to those who wish to speak quickly, easily and automatically.
You must trust your intuition and simply listen to each version of the story without analyzing it. Try to quiet your analytical mind. Relax and focus on the events of the story. With time, you will absorb the grammar intuitively, and use it correctly without effort.
PUTTING THE PHYSICAL INTO STORYTELLING
Dr. James Asher, a psychologist at San José State University, was one of the earliest researchers to identify the importance of physical movement in learning. Asher developed the “total physical response” method (TPR) after discovering that students learned language more effectively if they associated words and phrases with meaningful movement. He taught language without translation, solely through the use of actions. For example, he would say to a class, “Sit down,” and then he would demonstrate the action of sitting. Then he would say, “Stand up,” and he would demonstrate standing. After repeating this series a few times, students quickly understood the meaning of the phrases “Sit down” and “Stand up.”
In the next phase of the lesson, Asher indicated to the class to join him. So when he said “Stand up,” the whole class stood up together with him. And when he said “Sit down,” the class demonstrated their understanding by sitting.
In the final phase, Asher gave the commands but did not demonstrate them. Rather, he watched to be sure the class understood. This eliminated the need for translation, as the students connected the phrases to the actions.
With time, students in Dr. Asher’s class were able to learn and demonstrate very complex commands such as, “Stand up, turn around five times, then walk backwards to the door and close it.” Dr. Asher built core fluency entirely through the use of commands and actions. Later, Dr. Asher and other researchers modified TPR, adding gestures to represent more abstract terms like “think” or “hope.”
TPR was a predecessor of Blaine Ray’s TPRS (Total Physical Response Storytelling). Ray realized that if the actions and gestures were combined to create a story, students would learn even more quickly. TPRS is a method for getting students to physically and verbally interact as part of storytelling. This technique was the starting point for much of the Effortless English system.
A Sample Point-Of-View Story
Let me give you a very simple example of a point-of-view story: There is a boy. His name is Bill. Bill goes to the store. He buys a bottle of water. He pays two dollars for the water.
Ok, that’s it. That’s our little story right now. It’s not very interesting, but you understand it easily. It’s in the present tense, and all you need to do is just understand it. If this was an audio story, you would listen to it every day for a week or more. Remember, we’re striving for deep learning, so you’re going to repeat it a lot of times.
Next, I tell you the same story again, but now it’s in the past: There was a boy named Bill. Yesterday, he went to the store. He bought a bottle of water. He paid two dollars for the water.
Ok, that’s all. Very simple. Of course, in my lessons my point-of-view stories are longer. They’re more difficult and they are more interesting. But this is a simple example to help you understand the concept.
So now you’ve read or heard Bill’s story in the present and the past. Ideally, you have audio versions and you listen to that story in the past many times. When you listen, don’t think about the grammar rules. You don’t need to analyze, “Oh, this is the past tense” or “Oh, ’paid’ is an irregular verb.” No, no, no – no need to think about that. Just listen to each story version and understand the meaning. That’s all you need to do. Listen to the first story – understand the meaning. Listen to the second story – understand the meaning. That’s all. It’s easy, effortless grammar learning.
After that, you would listen to the future version of the story: Imagine there will be a boy. His name will be Bill. He’ll go to the store, and buy a bottle of water. He’s going to pay two dollars for the water. That’s the end of our short example in the future.
Again, all you do is just listen to this little easy story. You listen to the present version. You listen to the past version. You listen to the future version. Every day for seven days or more, you listen to each one.
We can even add more versions. We can practice any kind of grammar with this. For example, I might say: There was boy. Since last year, he has gone to the store every day. He has bought a bottle of water every day. He has paid two dollars for the water. You don’t need to know the name of the grammar or the verb tense that I’m using. It’s called the present perfect, but you don’t need to know that. I don’t want you to think about that. All you need to do, again, is listen to this version of the story.
Of course, I’m using extra phrases to help you understand the meaning. I said, “Since last year,” so now you understand that these verbs change because something happened in the past and it has continued for a while, but you don’t need to think about that. That’s why these stories are so easy and powerful. You just listen. You listen to story number one. You listen to story number two, and you listen to story number three and to story number four, and you learn the grammar like a native speaker. Like a child.
When you learn grammar like this, using these kinds of stories, you are training like an athlete and you are freeing yourself from the hidden curriculum. This is the difference between learning grammar as abstract knowledge and acquiring the skill of using grammar in real speech. You want the skill. You want to use correct grammar without thinking about it.
HOW TO LISTEN TO POINT-OF-VIEW STORIES
To get the most out of a point-of-view story, do your best to focus on the story and imagine it in your mind as you’re listening to it. Turn off that part of your brain that labels the tenses or thinks about grammar. Instead, think of a line going through your body. Behind you is the past. In front of you is the future. Imagine now that the story you’re hearing is inside a box or radio. As you hear the past version, try to imagine that box sitting behind you, back in the past. When you listen to a future version, picture the box in front of you, up in the future. Imagining where you would put this box or radio on the line gives the story a visual component, which will help you to more intuitively understand the grammar.
While it’s easy to understand this idea by reading sample point-of-view stories, it is essential that you use audio versions. Remember Rule Three: listening is the key to speaking. You not only want to learn grammar intuitively, you also want to learn spoken grammar. That means, just like vocabulary, you need to learn grammar with your ears.
Learning grammar with audio point-of-view stories develops your “feeling for correctness,” the same skill used by native speakers. Each repetition and each variation develops this feeling. Eventually, you will instantly know correct grammar because it will sound right to you. No need to think about linguistic terms. That’s when you know the point-of-view stories are working.
Remember that true grammar skill must happen instantly. In a real conversation, you must produce the correct grammar without hesitation. There is no time to think about rules. This instantaneous grammar skill can only be developed subconsciously and point-of-view stories are one of the best ways to do this. By using these stories, you skip the unnecessary step of thinking about abstract rules. You produce correct English grammar intuitively, without conscious thought. In this way, you use grammar like a native speaker. It takes time and repetition, but point-of-view stories give you the most effective training for spoken grammar mastery.
The Psychological Benefits
We have discussed the benefits of point-of-view stories to your English. These are significant. However, the psychological benefits of these stories are perhaps even more powerful.
For most learners, abstract grammar study is one of the most painful aspects of studying English. Most people find grammar study to be boring, confusing and frustrating. Many dread the idea of trying to memorize yet another grammar rule. Most English learners have bad memories of grammar lessons and grammar tests.
Grammar study has a way of making intelligent people feel stupid. They study and memorize countless conjugations. They analyze the use of English articles, prepositions, countable and uncountable nouns. Yet, when it’s time to actually speak, they find themselves constantly making mistakes. Even though they “know” the grammar, they struggle to use it. “What’s wrong with me?” they ask themselves. “I know this.”
They are not stupid. They have simply confused knowledge with skill. Leave grammar knowledge to the professional linguists. Your job is to acquire grammar skill intuitively, and point-of-view stories are the best way to do that.
Practice Exercise
Here’s a fun way to create your own point-of-view stories. Find a simple story about something that interests you. The story might contain a few words or phrases that you don’t understand and have to look up in a dictionary. However, it should be easy. Five new words is the maximum that should appear in the story.
Now, show this story to your English teacher, or an English-speaking friend. Ask them to rewrite the story from different points of view. They will write different versions for at least the past, the present and the future. After they write each version, ask them to read each one and record it. Then, for the next week or two, listen to all versions of the story every day.
Once you have mastered those stories, repeat the process again with a completely new story. Simply by listening each day, you will develop your spoken grammar ability. Just like an athlete, you’ll train yourself in the skill of using correct grammar automatically.
ترجمهی درس
فصل سیزدهم: قانون پنجم گرامر را بصورت ناخودآگاه بیاموزید
به شما قول داده بودم ،یاد بگیرید بدون اینکه گرامر بخوانید عالی انگلیسی حرف بزنید. حتی به شما گفتم که کتاب های گرامر خود را دور بیاندازید چرا که به آنان نیازی ندارید. حالا به شما نشان می دهم به جای آن چه کاری انجام دهید.
این تکنیک بسیار ساده است. باور دارم این روش، بهترین روش برای یادگیری گرامر است. نه تنها گرامر انگلیسی بلکه گرامر هر زبانی. قانون پنجم Effortless English ، خواندن داستان از دیدگاه متفاوت است. اینها داستان های کوتاهی هستند که ما در آن، زاویه دید داستان را تغییر می دهیم. به زبان دیگر ما قاب زمان و گرامر را تغییر می دهیم تا چندین نسخه از یک داستان مشابه بسازیم.
با خواندن و گوش دادن به این داستان های مختلف می توانید گرامر را ناخودآگاه و بدون اینکه به زمان و صرف آن فکر کنید، یاد بگیرید .
داستان های دیدگاه آسان و با مزه هستند. از همه بهتر ، به شما کمک می کنند تا گرامر را با کمک درک شرایط مختلف داستان، بصورت ناخودآگاه جذب کنید .این اصل مطلب است. به جای خواندن قواعد گرامری، شما گرامر مکالمهی انگلیسی را با مفاهیم معنیدار و خاطره انگیز یاد میگیرید.
داستان های دیدگاه اولین بار توسط بلین ری سازنده سیستم یادگیری TPRS توسعه یافت. در دهه 05 ری معلم زبان اسپانیایی دبیرستانی در کالیفرنیا بود. او به دنبال راه هایی بود که دانش آموزانش را با روشی غیر از تمرین های سنتی و روش های حفظ کردنی در کلاس های زبان ،ترغیب کند.TPRS مخفف (Total Physical Response Storytelling( واکنش تماماً بدنی در داستان ها است که مهارت تدریس از طریق خواندن و تعریف داستان (Teaching Proficiency through Reading and Storytelling)
نیز خوانده می شود. اعتقاد ری این بود که دانش آموزان می توانستند با گوش دادن به داستان های خاص و ساده، مکالمه اسپانیایی را طبیعی تر یاد بگیرند. من سریعاً قدرت این داستان ها را متوجه شدم، و تصمیم گرفتم که برای سیستم خودم آنان را تغییر دهم و استفاده کنم. داستان های دیدگاه در حال حاضر یکی از مهم ترین داستان های سیستم Effortless English است.
داستان های دیدگاه چگونه کار می کنند؟ در نسخه خیلی ساده شما به داستان اصلی گوش می دهید که معمولاً در زمان گذشته گفته می شود .
به بیان دیگر این داستان ها درباره اتفاقاتی است که در گذشته رخ داده است.
سپس به نسخه دیگری از داستان با دیدگاهی دیگر گوش می دهید. بطور مثال، شما ممکن است آن داستان مشابه را در زمان حال بشنوید .
سپس به نسخه ای دیگر از داستان گوش می دهید که در زمان آینده گفته خواهد شد. یا حتی نسخه ای دیگر که درباره اتفاقات گذشته ای اند که تا به حال ادامه یافته اند .تمامی داستان های دیدگاه اینگونه اند ولی تغییر در زمان موجب تغییر در استفاده از زبان می شود. مخصوصاً در افعال. با گوش دادن مکرر به این داستان ها شما خیلی ساده و طبیعی مرسوم ترین و مفید ترین زمان های گرامری را یاد می گیرید. و چون شما آن ها را بصورت حسی و ناخودآگاه یاد گرفته اید، در حقیقت از آنها به صورت درست در زمان مکالمه استفاده خواهید کرد که نیازی به فکر کردن به آنها ندارید.
یکی از تمرکز های مهم داستان های دیدگاه، تمرکز آن بر مرسوم ترین ساختار های گرامری است. بعضی از دانش آموزان آنقدر غرق در فرم های کمیاب در گرامر می شوند که از فرم هایی که بومی زبانان به صورت روزانه از آنها استفاده می کنند، غافل شده اند. بطور مثال: He slept for six hours خیلی مرسوم تر از He will have been sleeping for six hours است. اهمیت تسلط بر فرم اول (گذشته ساده( مهم تر است و همچین خیلی در مکالمه مفیدتر است. به همین دلیل داستان های دیدگاهی که شما استفاده خواهید کرد محدود به مرسوم ترین فرم ها هستند.
خوبی آن این است که فقط نیاز دارید چند بار در روز به آنها گوش دهید. نیازی به تجزیه تحلیل تغییرات گرامری ندارید. و قطعاً نیازی به شناسایی قواعد زبان شناسی گرامر نیز ندارید. نیازی به شناسایی اینکه کدام نسخه گذشته ساده است و کدام، گذشته کامل است، ندارید. اینها شاید برای زبان شناس ها مفید باشند ولی برای زبان آموزانی که قصد سریع، آسان و خودکار صحبت کردن را دارند منحرف کننده است.
باید به حس خود اعتماد کنید و فقط هر نسخه از داستان را بدون تجزیه تحلیل کردن گوش دهید. سعی کنید ذهن تجزیه تحلیل کنندهی خود را خنثی کنید .آرام باشید و بر روی اتفاقات رخ داده در داستان ها تمرکز کنید. با گذر زمان شما گرامر را به صورت ناخودآگاه جذب می کنید و بدون تلاش از آنها بصورت درست استفاده می کنید.
استفاده از بدن در داستان گویی
دکتر جیمز آشر روانشناس، در دانشگاه سن خوزه یکی از اولین محققانی بود که اهمیت حرکات بدن در یادگیری را شناسایی کرد. آشر زمانی که متوجه شد دانش آموزان با ترکیب کلمات و عبارات، با حرکات مفهومی زبان را موثر تر یاد می گیرند، روش واکنش تمام بدنی را توسعه داد. او زبان را بدون ترجمه کردن تنها با استفاده از حرکات بدن تدریس می کرد. بطور مثال او در کلاس می گفت “ بنشینید” و سپس عمل نشستن را نشان می داد. بعد از آن می گفت بایستید و عمل ایستادن را نشان می داد. بعد چندین بار انجام دادن دانش آموزان خیلی سریع متوجه مفهوم نشستن و ایستادن می شدند.
در فاز بعدی در درس اشر به کلاس می گفت که با او همکاری کنند. پس هر موقع که به کلاس می گفت بایستید همه کلاس با او می ایستادند. و وقتی که می گفت بنشینید کل کلاس درکی که از کلمه داشتند را با نشستن نشان می دادند.
در فاز آخر، اشر دستور را می گفت ولی آن را نشان نمی داد. بلکه نگاه می کرد تا اطمینان حاصل کند که کلاس مفهوم را درک کرده است .
دانش آموزان با ایجاد ارتباط میان عبارات و عمل آن ها، نیاز به ترجمه را حذف می کردند.
به مرور زمان، دانش آموزان کلاس دکتر اشر قادر بودند که دستورات پیچیده تر همانند “بلند شو، 1 بار بچرخ و سپس عقب عقب به سمت در برو و در را ببند” را یاد بگیرند و نشان دهند. دکتر اشر تسلط عمیق را فقط با استفاده از دستورات و انجام آنها ایجاد کرده بود. بعد ها دکتر اشر و سایر محققان روش TPR را با اضافه کردن ژشت ها برای نشان دادن حالت های انتزاعی تر، همانند فکر کردن یا امید داشتن، تغییر دادند.
TPRS الهام گرفته از TPR است. ری متوجه شد که اگر عمل انجام دادن و ژشت ها را با هم تلفیق کند تا داستانی بسازد، دانش آموزان سریع تر یاد می گیرند TPRSروشی است که دانش آموزان در آن بصورت جسمی و لفظی در قسمتی از داستان گویی مشارکت دارند. این تکنیک شروع کننده قسمت های بسیاری از سیستم Effortless English بوده است.
نمونه ای از داستان های دیدگاه
اجازه دهید برای شما مثالی ساده از داستان دیدگاه بزنم ( به متن زیر توجه کنید)
There is a boy. His name is Bill. Bill goes to the store. He buys a bottle of water. He pays two dollars for the water.
خیلی خب، این یک داستان کوتاه بود. خیلی جالب نیست، ولی شما آن را به راحتی متوجه شدید. داستان در زمان حال است و همه چیزی که شما نیاز دارید این است که متوجه داستان شوید. اگر این یک داستان صوتی بود شما هر روز به آن به مدت یک هفته یا بیشتر گوش می دادید.
به یاد داشته باشید ما هدفمان یادگیری عمیق است. پس شما قرار است این را بار ها تکرار کنید.
بعد از آن به شما همین داستان را می گویم، ولی این بار در زمان گذشته ) به متن زیر توجه کنید(
There was a boy named Bill. Yesterday he went to the store. He bought a bottle of water. He paid two dollars for the water.
خیلی خب، خیلی ساده بود. داستان های دیدگاه من مشخصاً طولانی تر هستند .آنها سخت تر و جالبتر هستند. ولی این یک مثال ساده بود که به شما کمک کند مفهوم کلی داستان های دیدگاه را درک کنید.
خب حالا شما داستان بیل را در زمان حال و گذشته شنیده و یا خوانده اید. بصورت ایده آل شما نسخه صوتی داستان را همراه خواهید داشت و به داستان در زمان گذشته بار ها و بار ها گوش می دهید. وقتی که به داستان ها گوش می دهید به قواعد گرامر فکر نکنید. نیازی به تجزیه و تحلیل ندارید که مثلا آها این فعل گذشته بوده یا paid فعل بی قاعده است. نه، نه ، نه نیازی به فکر کردن به آن ندارید. به داستان اول گوش دهید و مفهوم آن را درک کنید. به داستان دوم گوش دهید و مفهوم آن را متوجه شوید. همین کافی و ساده است، این گرامرEffortless English است.
بعد از آن به نسخه آینده داستان گوش می دهید( به متن زیر توجه کنید)
Imagine there will be a boy. His name will be Bill. He’ll go to the store and buy a bottle of water. He’s going to pay two dollars for the water.
این پایان مثال کوتاه ما در زمان آینده است.
دوباره می گویم، تمام چیزی که شما باید آن را انجام دهید گوش دادن به این داستان ساده و کوتاه است. به نسخه زمان حال گوش می دهید .
به نسخه زمان گذشته گوش می دهید. به نسخه زمان آینده گوش می دهید. هر روز برای یک هفته یا بیشتر به هر کدام گوش دهید.
ما حتی می توانیم نسخه های دیگری را نیز به آن اضافه کنیم. ما می توانیم هر گرامری را با این روش تمرین کنیم. بطور مثال ممکن است بگویم:
There was a boy. Since last year he has gone to the store every day. He has bought a
bottle of water every day. He has paid two dollars for the water.
شما نیازی به دانستن اسم گرامری که من استفاده می کنم ندارید. به آن حال کامل می گویند ولی شما نیازی به دانستن آن ندارید. من نمی خواهم که به آن فکر کنید. تنها چیزی که شما نیاز دارید این است که به هر نسخه از داستان گوش دهید.
مشخص است که من از عبارات اضافی استفاده می کنم تا به شما در فهم معنی کمک کنم. من گفتم Since last year پس شما متوجه اید که این افعال تغییر می کنند چرا که اتفاقی در گذشته رخ داده و به مدتی ادامه داشته است ولی شما نیازی به فکر کردن به آن ندارید. به همین دلیل است که این داستان ها بسیار آسان و قدرتمند هستند. شما فقط گوش می دهید. به داستان شماره یک، دو، سه، چهار گوش می دهید و گرامر را همانند یک بومی زبانو یا یک کودک یاد می گیرید.
وقتی که گرامر را اینگونه یاد می گیرید، استفاده از اینگونه داستان ها شما را همانند یک ورزشکار تمرین می دهد و خود را از برنامه مخفی درسی آزاد می سازید. این تفاوت میان یادگیری گرامر به عنوان یک علم کلی و دستیابی مهارت استفاده از گرامر در مکالمات روزمره است. شما مهارت را می خواهید. می خواهید که از گرامر درست بدون فکر کردن به آن استفاده کنید.
چگونه به دروس دیدگاه گوش دهیم
برای کسب بهترین نتیجه از داستان های دیدگاه تمام تلاشتان را انجام دهید که بر داستان تمرکز داشته باشید و آن را در ذهن خود همزمان که گوش می دهید، تصور نمایید. آن قسمت از مغز که بر روی افعال اسم گذاری می کند و به آنها فکر می کند را خاموش کنید. به جای آن به خطی که بدنتان حرکت می کند فکر کنید. پشت شما گذشته می باشد. جلوی شما آینده است. حالا تصور کنید که داستان مورد نظر در جعبه یا رادیو قرار دارد. به نسخه گذشته که گوش می دهید سعی کنید تصور داشته باشید که آن جعبه در پشت شما در گذشته قرار دارد .وقتی که به نسخه آینده گوش می دهید جعبه را در آینده، جلوی شما تصور کنید .تصور کردن اینکه جعبه یا رادیو را در خطی قرار دهید به داستان یک مولفه بصری می دهد که به شما کمک می کند که گرامر را بیشتر به صورت حسی درک کنید.
با اینکه خیلی ایده خواندن این نمونه داستان ها ساده است، بسیار ضروری است که از نسخه های صوتی استفاده شود. قانون سوم را به یاد بیاورید: گوش دادن کلید صحبت کردن است .فقط به دنبال یادگیری گرامر بصورت حسی نیستید. میخواهید که گرامر گفتاری را یاد بگیرید. که این به آن مفهوم است که همانند واژگان، نیاز دارید گرامر را با گوش هایتان یاد بگیرید.
یادگیری گرامر با فایل صوتی درس دیدگاه حس درست بودن را در شما تقویت می کند، همان حسی که بومی زبانان دارند. هر تکرار و هر متغیر این حس را توسعه می دهد. سرانجام فوراً گرامر درست را می شناسید چون که برای شما درست به نظر می آید. وقتی که متوجه شوید داستان های دیدگاه کار می کنند دیگر نیازی به فکر کردن به قواعد زبانشناسی نیست.
به یاد داشته باشید که مهارت گرامر واقعی باید فوراً رخ دهد. در مکالمات واقعی، شما باید گرامر درست را بدون حس دو دلی بیان کنید. زمانی برای فکر کردن به قواعد وجود ندارد. این مهارت گرامری فوری فقط بصورت ناخودآگاه ایجاد می شود و داستان های دیدگاه یکی از بهترین روش ها برای این کار هستند. با استفاده از این داستان ها، نیازی به قدم های اضافی برای فکر کردن به قواعد کلی ندارید. گرامر درست را حساً بیان می کنید. این مستلزم زمان و تکرار است ولی داستان های دیدگاه به شما کارساز ترین تمرین برای تسلط به گرامر گفتاری را آموزش می دهد.
منفعت های روان شناسی داستان های دیدگاه
ما به بحث اینکه داستان های دیدگاه چه کمکی به انگلیسی شما خواهد کرد پرداختیم. این ها مهم اند. به هر حال منفعت های روانشناسی این داستان ها بسیار قوی می باشند.
برای بسیاری از دانش آموزان خواندن گرامر های کلی یکی از درد آور ترین بعد های یادگیری انگلیسی است.
بیشتر مردم خواندن گرامر را حوصله سر بر، گیج کننده و خسته کننده می دانند. بسیاری ایده حفظ کردن یک قاعده گرامری دیگر را وحشتناک خطاب می کنند. بسیاری از انگلیسی آموزان خاطرات بدی از دروس گرامر و امتحانات دارند.
خواندن گرامر موجب می شود افراد باهوش احمق جلوه داده شوند. آنها تعداد بی شماری از صرف ها را مطالعه و حفظ می کنند. استفاده از مطالب انگلیسی، حروف اضافه، اسم های شمارشی یا غیر شمارشی را تجزیه و تحلیل می کنند. با این حال وقتی که زمان مکالمه می رسد، خود را دائماً در حال اشتباه کردن می بینند. با اینکه گرامر را می دانند ولی برای استفاده از آن تقلا می کنند. از خود می پرسند “مشکل من چیست؟ من که این را می دانستم.”
آنها احمق نیستند. آنها دانستن را با مهارت اشتباه گرفته اند. دانستن گرامر را به زبانشناسان حرفه ای بسپارید. کار شما این است که مهارت گرامر را بصورت حسی به دست بیاورید و که داستان های دیدگاه بهترین راه برای این عمل است.
تمرین
این روشی جالب برای ساختن داستان دیدگاه خودتان است. یک داستان بسیار ساده پیدا کنید که برای شما جالب باشد. داستان ممکن است شامل چند کلمه و عبارت باشد که آنها را نمی فهمید و نیاز دارید که به دیکشنری مراجعه کنید. به هر حال نیاز دارند که آسان باشد .1 کلمه جدید حداکثر مقداری است که باید در یک داستان پیدا شود.
حالا این را به معلم انگلیسی یا دوست انگلیسی زبان خود نشان دهید. از آنها بخواهید که این داستان را از دیدگاه های مختلف برای شما دوباره نویسی کنند. آنها نسخه های مختلفی حداقل از زمان های گذشته، حال و آینده خواهند نوشت. بعد از اینکه هر نسخه را نوشتند. از آنها خواهش کنید که هر نسخه را بخوانند و ضبط کنند. سپس برای هفته های آتی به تمامی نسخه های این داستان ها هر روز گوش دهید.
وقتی که به تسلط این داستان ها رسیدید، این روند را با داستان جدید و کاملا متفاوت تکرار کنید. خیلی ساده با هر روز گوش دادن شما توانایی گرامر گفتاری خود را توسعه خواهید داد. درست همانند یک ورزشکار شما خود را در مهارت استفاده خودکار از گرامر درست، قرار می دهید.