چرا نباید گفتگو به زبان انگلیسی را تمرین کنید
آموزش رایگان زبان انگلیسی > دوره: کتاب گویا / درس: چرا نباید گفتگو به زبان انگلیسی را تمرین کنیدسرفصل های مهم
چرا نباید گفتگو به زبان انگلیسی را تمرین کنید
توضیح مختصر
در این درس آقای هوگ درباره مکالمه زورکی صحبت می کنند.
- سطح متوسط
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
Chapter 19 : Why You Should Not Practice Speaking
During my first English teaching job in Korea, I worked with a staff member named Seo. Seo worked in the sales office of the school. His job was to convince parents to enroll their children. Seo was an energetic and friendly guy. He was also determined to improve his English, which wasn’t great.
Since Seo worked at an English school which employed over twenty native speakers, his strategy was to “practice” his English with us at every opportunity. Each day Seo would look for one of the teachers. When he’d find one, he’d corner them and talk as much as he could using broken English. He was especially interested in idioms and made a great effort to use them during these chats.
During my year in Korea, I was cornered by Seo many times. Though he was a likable person, I quickly began to dread my encounters with him. The other teachers felt the same. Whenever we saw Seo, we walked the other way. No one wanted to talk to him!
What was happening? Were we being mean? The truth is, we avoided Seo because he was trying to use us as free English tutors. Rather than communicate with us as friends, he “practiced” English on us. He asked us to correct his mistakes. He asked us to confirm that he was using idioms correctly. He asked for pronunciation advice. Chats with Seo soon felt like teaching an English class rather than communicating with a friend.
By seeing us merely as practice opportunities, Seo killed the possibility for a true friendship. We felt he was trying to use us. Conversations with him were unnatural and annoying because his focus was solely on the English language rather than on true communication.
Because of this approach, Seo never made friends with any of the teachers. Ironically, had he just talked to us as people, without focusing on English, he would have easily made a number of English- speaking friends. He would have had the opportunity for many more real conversations.
Unfortunately, Seo is not unique. Many learners are obsessed with “practicing” their English. Because their focus is on practice, these learners search desperately for “conversation partners.” Yet, by insisting that others correct their mistakes or offer English advice, these learners usually drive away native speakers who would otherwise be happy to chat with them.
This is why you must not try to “practice” English with native speakers. Instead of practicing, simply focus on being a true friend. Communicate, without focusing on the English language. Talk about your shared interests. Ask questions and listen to their answers. Show your appreciation and understanding. In other words, treat them just as you would a friend who speaks your own language.
One of the best ways to do this is to meet people who share a common passion. For example, if you love movies, join online forums dedicated to movie lovers. Join international fan clubs dedicated to your favorite movies or musicians. Connect with others who share a hobby with you.
When you communicate with these people, talk about your shared passion. Never ask them to correct your English. Don’t apologize for your English. Don’t ask for any English advice at all. They are not your English teachers, they are your friends. You’ll learn far more by just chatting with them than by trying to make them your personal tutor.
Error Correction Is Useless Anyway
A meta research study at the University of Southern California found that error correction has no impact at all on spoken English. In other words, students whose verbal errors were corrected showed no improvement, and were similar to students who were not corrected. The conclusion: verbal error correction is useless.
In fact, it’s worse than useless. Error correction harms you by forcing you to constantly think about grammar. Instead of focusing on communicating your ideas, you increasingly focus on just the language itself. Doing so usually leads to more anxiety, which we know slows your learning and harms your performance. This is why you must never ask a teacher or friend to correct your spoken English. It is a waste of their time and yours. Error correction will also poison your relationship with English speakers and drive them away, just as Seo annoyed the teachers at the school in Korea.
This truth is a difficult one for many learners. Yet the research is clear. You will get no benefit from having your spoken errors corrected (note that writing is different because it is a slow process that can be done consciously and methodically). So rather than ask for error correction, ask others to avoid correcting your errors. If you pay a conversation partner, ask them to avoid correcting your mistakes. If they notice an error, ask them to simply restate the idea using correct English. By hearing your idea restated correctly, you’ll intuitively learn to improve without thinking consciously about English.
Listen During Most Of Your Speaking Time
When thinking of conversations, most learners focus on speech. They worry about speaking correctly. They worry about remembering vocabulary words. They fear making mistakes. In my experience, most English learners focus 90 percent of their energy on speaking.
Yet, the true power of real life conversations comes from listening, not speaking. Think about it. When you talk to a native speaker you have a tremendous opportunity. Because they are a native speaker, they are automatically the best possible source for authentic spoken English. They will naturally use high-frequency phrases, idioms, slang and grammar.
If, during a conversation with a native speaker, you spend most of the time speaking — you have missed a great opportunity. When you speak to a native speaker, how exactly are you learning? You might get a little practice, but you will not learn anything new.
On the other hand, as you listen to a native speaker you get a wealth of learning. You’ll hear true native pronunciation. You’ll learn natural phrases. You’ll learn new words. You’ll learn idioms and slang. In fact, most of the benefit of having English conversations happens when you are listening.
This is good news, because most people love to talk. You don’t need to feel stressed about talking with a native speaker because it’s very easy. All you have to do is ask them a lot of questions. Ask them about their life. Ask about their job or school. Ask about their family. Ask about their hobbies and interests. Ask about their past experiences.
Then listen. Listen carefully. As they speak, look at their eyes and the rest of their face. Seek to understand as well as possible. If you don’t understand something, ask more questions for clarification.
When your goal is to listen rather than talk, you’ll learn more English and you will also be a better friend. Everybody loves a good listener! The added benefit to you is that you can relax. You don’t need to feel pressured to speak. With a few simple questions you will have all the conversations you want.
Mini Story Retells
We have discussed natural conversation situations and how to approach them. In this last section, I’ll teach you how to practice speaking and improve your pronunciation. Though you’ll always spend the vast majority of your time listening, advanced learners can also benefit from a little bit of speaking practice daily.
Speaking practice is only recommended for advanced learners who are already speaking effortlessly. At that point, you are ready to work on your pronunciation and speed.
One of the easiest ways to practice speaking is to do mini story retells. As the name suggests, you will use the same mini stories described in Rule Seven: listen and answer mini stories. You will continue listening to the stories daily. You’ll continue shouting your answers to the questions.
Then you will add this next step. After you finish listening to the story, turn off the audio. Stand in front of a mirror. Get yourself into a peak emotional state — jump, shout, smile. Get energized!
When feeling great, retell the mini story you just heard. Do not try to tell the story exactly, word for word. Do not try to memorize it word for word. Rather, as quickly as possible, retell the story using your own words. You can even change the story if you want.
The most important point is to do this quickly. Strive for speed! In a loud and energetic voice, tell the story to yourself in the mirror. This will only take you a few minutes. When you finish, take a short break and then repeat the process again. Try to retell the story even faster the next time.
The purpose of fast retells is to bypass your logical (and slow) left brain. By speaking quickly, you are forced to speak more naturally and more intuitively. As you do this daily, your fluency will increase. You’ll speak faster without effort. English will flow out of you more and more easily. At this point, you are ready for the final step: pronunciation.
Pronunciation Retells
Earlier in the book, I described the movie technique and taught you a method for using it to improve pronunciation. You can use a similar technique with mini story retells.
First, repeat the steps in the previous section. Do a few fast retells of the story. When you can do that easily, it’s time to work on pronunciation.
Play one sentence from the mini story and then pause the audio. As you play this sentence, listen very closely. Focus especially on the rhythm and intonation. Notice when the speaker pauses. Notice when the speaker’s voice goes up and when it goes down. Notice when it gets louder and when it gets softer.
Then say the same sentence and copy the speaker’s voice exactly. Again, imagine you are an actor trying to exactly imitate this speaker. Use their voice. Use their emotion. Even use your face and body as you imagine the speaker would. Try to become this person as you speak.
Then play the next sentence and pause, repeating the process. In this way, go through the entire mini story. Be sure to mimic both the questions and the answers.
Of course, it’s best to choose a speaker that you like!
Using the methods in this chapter, you will take your speaking to an advanced, near-native level.
ترجمهی درس
فصل نوزدهم: چرا نباید مکالمه انگلیسی را برای تقویت مهارت آن تمرین کرد
در طول اولین شغل معلیم در کره، با کارمندی کار می کردم که اسم او سئو بود. سئو در بخش فروش مدرسه کار می کرد. کار او این بود که والدین را راضی کند که دانش آموزان را در مدرسه ثبت نام کنند. سئو شخصی پر انرژی و با محبت بود. او نیز مصمم به پیشرفت انگلیسی خود بود که وضعیت جالبی هم نداشت.
از آنجایی که سئو در مدرسه زبان انگلیسی کار می کرد که بیش از 55 بومی زبان در آنجا مشغول کار بودند، استراتژی او این بود که هر فرصتی به دست آورد با ما تمرین انگلیسی کند. هر روز سئو به سراغ یکی از معلمان می رفت .وقتی یکی را می دید، آنها را به گوشه ای می برد و تا می توانست با انگلیسی ناقص خود با آنها مکالمه می کرد. او همچنین به اصطلاحات علاقه خاصی داشت و تمام تلاش خود را می کرد در این مکالمات از آنها استفاده کند.
در سالی که در کره بودم دفعات زیادی توسط سئو به گوشه کشیده شدم. با اینکه او شخص محترمی بود، خیلی سریعا از رو به رو شدن با او فراری شده بودم. سایر معلم ها هم این حس مشابه را داشتند. هر زمانی که سئو را می دیدیم، راهمان را کج می کردیم. هیچ کس نمیخواست که با او حرف بزند.
چه اتفاقی داشت رخ می داد؟ آیا ما با او بد بودیم ؟ حقیقت اینجاست که ما از سئو دوری می کردیم چون او سعی داشت از ما به عنوان معلمان انگلیسی رایگان استفاده کند. به جای ارتباط برقرار کردن با ما به عنوان یک دوست از ما استفاده می کرد تا انگلیسی تمرین کند. از ما می خواست که اشتباهاتش را تصحیح کنیم. می خواست که تایید کنیم که او از اصطلاحات درست استفاده می کند یا نه. درباره تلفظش کمک می خواست. مکالمه با سئو خیلی سریع حس تدریس در یک کلاس انگلیسی را داشت تا بحث و گفتگو با یک دوست.
صرفاً با استفاده کردن از ما برای فرصت های تمرینی اش سئو احتمال دوستی واقعی با ما را از دست داد. ما حس کردیم که او سعی در استفاده از ما دارد. مکالمات با او غیر طبیعی و رنج آور بود چرا که تمرکز او فقط زبان انگلیسی بود تا یک بحث و گفتگو واقعی.
متاسفانه سئو تنها نیست. خیلی از دانش آموزان سعی در تمرین انگلیسی دارند. چون تمرکز اصلیشان تمرین است، این دانش آموزان به شدت به دنبال یک شریک برای مکالمه هستند. با اصرار داشتن از دیگران برای تصحیح مشکلاتشان یا گرفتن راهنمایی های انگلیسی، بیشتر این دانش آموزان بومی زبانانی که شاید دوست داشتن با آنها چت کنند را هم از خود می رهانند.
به این دلیل است که ما نباید انگلیسی را با بومی زبان ها تمرین کنید .به جای تمرین کردن، خیلی ساده تمرکز خود را بر روی دوست واقعی بودن بگذارید. ارتباط برقرار کنید، بدون تمرکز به زبان انگلیسی. علایق خود را با آنها در میان بگذارید. از آنها سوال بپرسید و به جوابشان گوش دهید .قدردانی و درک خود را به آنها نشان دهید. به بیان دیگر با آنها همانند دوست خود که به زبان بومی شما صحبت می کند برخورد کنید.
یکی از بهترین راه ها این است که افرادی را ملاقات کنید که لذتی مشابه شما دارند. بطور مثال؛ اگر شما عاشق فیلم هستید، به انجمن های آنلاین مختص عاشقان فیلم بروید. در انجمن جهانی طرفداران فیلم و موسیقی دان مورد علاقه خود عضو شوید. با افرادی که تفریح مشابه شما را دنبال می کنند ارتباط برقرار کنید.
وقتی که با آنها ارتباط برقرار می کنید درباره لذت متقابل خود صحبت کنید. هیچوقت از آنها نخواهید که انگلیسی شما را تصحیح کنند. از آنها بابت انگلیسی خود معذرت نخواهید. از آنها هیچ راهنمایی ای نگیرید. آنها معلم انگلیسی شما نیستند، آنها دوستانتان هستند. شما با مکالمه و ارتباط داشتن با آنها، بیشتر انگلیسی یاد خواهید گرفت تا اینکه آنها را تبدیل به معلم خصوصی خود کنید.
تصحیح خطا به هر حال چیز بی خودی است
طبق تحقیقات انجام شده در کالیفرنیا جنوبی به این موضوع رسیدند که اصلاح خطا هیچ تاثیری بر مکالمه انگلیسی ندارد. به بیان دیگر، دانش آموزانی که خطا های افعالشان صحیح شده بود هیچ پیشرفتی نداشتند و کاملا شبیه به دانش آموزانی بودند که اشتباهاتشان گرفته نمی شد . نتیجه: تصحیح خطای افعال هیچ سودی ندارد.
در حقیقت از بی فایده هم بی فایده تر است. تصحیح خطا باعث می شود که شما دائم به گرامر فکر کنید و ضرر ببینید. به جای تمرکز بر ارائه دادن ایده های خود، شما زیاد از حد بر روی خود زبان متمرکز می شوید. با این کار معمولا شما به حس نگرانی می رسید، که ما می دانیم باعث کند شدن یادگیری شما و آسیب به استفاده از زبان می شود. به این دلیل است که نباید از معلم و دوست خود بخواهید که مکالمه ای شما را تصحیح کنند. این باعث اتلاف وقت شما و آنها می شود. تصحیح خطا به ارتباط شما و انگلیسی زبانان آسیب می زند و آنها را از شما دور می کند، درست همانند سئو که معلم ها را در مدرسه اذیت می کرد.
با اینکه تحقیقات کاملاً شفاف است، حقیقت برای بیشتر زبان آموزان تلخ است. شما هیچ سودی از لحاظ مکالمه در تصحیح خطا بدست نمی آورید ) این را در نظر داشته باشید که نوشتن کاملا متفاوت است چون که نوشتن یک روند آهسته است که می توان هوشیارانه انجام گیرد(. پس به جای درخواست تصحیح خطا ها، از بقیه بخواهید که از تصحیح اشتباهات شما خوداری کنند. اگر به شخصی بابت مکالمه پول می پردازید، از آنها بخواهید که اشتباهاتتان را نگویند. اگر متوجه اشتباهی شدند، از آنها بخواهید که خیلی ساده، ایده مورد بحث را با انگلیسی صحیح دوباره بیان کنند. با شنیدن ایده ی دوباره گفته شده به شکل درست ،به صورت ناخودآگاه بدون فکر کردن هوشمندانه به انگلیسی یاد می گیرید که پیشرفت کنید.
بیشتر زمان مکالمه را به گوش دادن اختصاص دهید
وقتی که به مکالمات فکر می کنید، بیشتر زبان آموزان به مکالمه تمرکز دارند. نگران درست صحبت کردن هستند. نگران یاد آوری لغاتشان هستند. از اشتباهات می ترسند. بنا به تجربه من، بیشتر انگلیسی آموزان 05 درصد انرژی خود را بر مکالمه می گذارند.
ولی قدرت واقعی یک مکالمه از گوش دادن می آید نه صحبت کردن. به این فکر کنید. وقتی که شما با یک بومی زبان صحبت می کنید فرصتی بزرگ در اختیار دارید. چون آنها بومی زبان هستند ،به صورت خودکار بهترین منبع انگلیسی مکالمه ای اند. به صورت طبیعی از عبارات مرسوم، اصطلاحات و گرامر استفاده می کنند. اگر در هنگام مکالمه با یک بومی زبان بیشتر زمان خود را به مکالمه بپردازید این فرصت عالی را از دست خواهید داد. وقتی که با یک بومی زبان صحبت می کنید، دقیقاً چگونه می توانید چیزی یاد بگیرید؟ احتمالا کمی تمرین می کنید، ولی چیز جدیدی یاد نخواهید گرفت.
به بیان دیگر وقتی که به یک بومی زبان گوش می دهید شما ثروتی بزرگ از یادگیری به دست می آورید. به تلفظ بومی واقعی گوش خواهید داد. عبارات طبیعی، کلمات جدید، اصطلاحات جدید یاد خواهید گرفت. در حقیقت، بیشتر منفعت ناشی از زمانی است که شما گوش می دهید.
خبر خوبی است، چون بیشتر مردم عاشق حرف زدن هستند. نیازی نیست از صحبت با بومی زبان ها بترسید چرا که بسیار ساده است. تنها چیزی که نیاز دارید این است که از آنها سوالهای زیاد بپرسید. از زندگیشان بپرسید. درباره کار یا مدرسه بپرسید، از خانواده آنها بپرسید. از علایق و تفریحاتشان بپرسید. از تجربیات گذشته آنها بپرسید.
سپس گوش بدهید. با دقت گوش دهید. وقتی در حال صحبت هستند به چشمانشان و سایر قسمت های صورتشان توجه کنید. سعی کنید تا جایی که ممکن است حرفایشان را متوجه شوید. اگر چیزی متوجه نشدید از آنها برای شفاف شدن موضوع بیشتر سوال کنید.
وقتی هدف شما بیشتر گوش دادن باشد تا صحبت کردن، بیشتر انگلیسی یاد خواهید گرفت و همچنین دوستی بهتر خواهید شد. همه افرادی که خوب گوش می دهند را دوست دارند. منفعتی که از گوش دادن به شما می رسد این است که می توانید آرام باشید. نیازی نیست که برای مکالمه حس فشار داشته باشید. با چند سوال ساده تمام بحث و گفتگویی که نیاز دارید را درک خواهید کرد.
بازگویی داستان های کوتاه
ما درباره گفت و گو های طبیعی و چگونگی رسیدن به آنها بحث کردیم. در این بخش آخر به شما آموزش می دهم که چگونه مکالمه تمرین کنید و تلفظ خود را توسعه دهید. با اینکه اکثر زمان خود را به گوش دادن اختصاص می دهید، دانش آموزان سطح پیشرفته می توانند کمی از تمرین روزانه صحبت کردن منفعت ببرند.
تمرین صحبت کردن فقط برای دانش آموزان سطح پیشرفته ای پیشنهاد می شود که همین حالا قادر به مکالمه بدون تلاش اند. در این سطح شما قادر خواهید بود که بر روی تلفظ و سرعت مکالمه خود کار کنید.
یکی از راه های ساده برای تمرین مکالمه بازگویی داستان های کوتاه است .همانطور که از اسم آن پیداست ،از همان داستان هایی که در قانون هفتم به آن اشاره شد استفاده می کنید: گوش بدهید و به سوالات داستان های کوتاه پاسخ دهید. به گوش دادن به داستان های کوتاه هر روز ادامه دهید. به فریاد زدن جواب ها ادامه می دهید. سپس این گام بعدی را اضافه می کنید. بعد اینکه گوش دادن به داستان تمام شد فایل صوتی را متوقف کنید .جلوی آیینه بایستید، خود را به حالت قله احساسی برسانید بپرید، فریاد بزنید، لبخند بزنید و پر انرژی شوید.
وقتی که احساس عالی بودن کردید، داستان کوتاهی را که تازه شنیدید، بازگو کنید. سعی در دقیق گفتن داستان، کلمه به کلمه نکنید. سعی نکنید که کلمه به کلمه را حفظ کنید. به جای آن سعی کنید تا جایی که ممکن است سریعاٌ داستان را با کلمات خودتان بگویید. حتی اگر می خواهید می توانید داستان را تغییر دهید.
مهم ترین نکته این است که این کار را سریعاً انجام دهید. تلاش کنید سریع باشد؛ با صدایی بلند و پر انرژی داستان را جلوی آیینه بگویید. این فقط چند دقیقه وقت شما را می گیرد. وقتی که تمام شد، استراحتی کوتاه کنید و دوباره این روند را پیش بگیرید. سعی کنید دفعه بعد داستان را سریع تر از قبل بگویید.
هدف از سریع تعریف کردن داستان این است که قسمت انالیز کننده مغز ) سمت چپ مغز( خود را غیر فعال کنید. با سریع حرف زدن، مجبورید که طبیعی و به صورت حسی حرف بزنید. اگر این کار را روزانه انجام دهید، روان شدن شما در مکالمه قوت می گیرد. بدون هیچ تلاشی سریعتر صحبت خواهید کرد. انگلیسی آسان تر و آسان تر به بیرون از دهانتان جاری خواهد شد. در این مرحله شما آماده گام آخر هستید :
تلفظ بازگویی تلفظ
در ابتدای این درس ،تکنیک فیلم را توضیح دادم و به شما روشی آموزش دادم که تلفظ خود را بهتر کنید .می توانید از همان تکنیک برای بازگویی داستان های کوتاه استفاده کنید.
ابتدا، مراحلی که در پاراگراف قبلی بیان شد را تکرار کنید. چند بار سعی کنید سریع داستان را تعریف کنید، وقتی که این کار برای شما ساده شد ،حالا نوبت کار بر روی تلفظ است.
یک جمله از داستان کوتاه را بگذارید و فایل را متوقف کنید. وقتی که جمله در حال پخش است به دقت گوش دهید. به خصوص به ریتم و آوا تمرکز کنید. به توقف های گوینده توجه کنید. به بالا رفتن و پایین آمدن صدای گوینده توجه کنید. به اینکه کی صدای او بلند تر می شود و کی صدای او نرم تر، توجه کنید.
سپس جمله مشابه را بگویید و صدای گوینده را دقیقاً کپی کنید. دوباره، تصور کنید که بازیگری هستید که می خواهید صدای گوینده را دقیقاً کپی کند .از صدایشان استفاده کنید. از احساساتشان استفاده کنید. حتی از صورت و بدنشان آنگونه که تصور می کنید هستند استفاده کنید. سعی کنید وقتی که صحبت می کنید همانند آن شخص شوید.
سپس جمله بعدی را شروع کرده و فایل را متوقف کنید، تمام روند را تکرار کنید. این روش را تا اتمام داستان کوتاه ادامه دهید. مطمئن شوید که دقیقاً سوالات و جواب ها را هم تقلید کنید.
بهتر است از گوینده ای استفاده کنید که دوستش دارید. با استفاده از این روش گفته شده در این فصل مکالمه خود را به سطحی پیشرفته و تقریباً به سطح بومی زبانان می رسانید.