درس تفسیر
آموزش رایگان زبان انگلیسی > دوره: دروس پایهی انگلیسی بدون تلاش / فصل: رونق در هرجومرج / درس: درس تفسیرسرفصل های مهم
درس تفسیر
توضیح مختصر
- سطح متوسط
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
OK, welcome to the final part of the lesson for Thriving on Chaos.
This is the commentary, where I just talk without a plan, without a script about the topic. Thriving on Chaos is a great book by the way, the title Thriving on Chaos is by Tom Peters. And Tom Peters is a business guru, business management guru.
Guru means experts, so he’s a business management expert. I like him, I like his style, I like his basic approach to business and management. He’s not quite so conservative like most of them are.
So anyway, if you’re interested in business and management or leadership any thing like that, try one of Tom Peters books, or you could check out his blog at the end of the learning guide, and to learn more section. I’ve got a link and address for his blog, TomPeters.com I think.
Anyway, he’s an interesting guy. Denise Littky is also an interesting guy, which the quote at the beginning of that article is from Denise Littky.
He wrote a book called The Big Picture, and Denise Littky was a… he started as a middle school principal. He was a principal in a public middle school here in America.
And of course, he started the school, when he took over, when he became the boss, the school was in bad shape, it was really bad. And over time, over a couple of years, he made it into a really great school, really, really good school. The students did very well.
But he was still frustrated because he felt that in the public school there were too many rules, too many problems.. He couldn’t do what he wanted to do.
So, he started his own school and he got people to donate, to help build the school. The school is not just for rich people. Even though it’s private they take a lot of people who don’t have money.
So they get money from the community from businesses things like that. So, really interesting school. And in fact, I think now he has many schools.
So check out that other link on the learning guide about Denise Littky. He’s a very interesting guy.
Let’s go back to the basic theme which is thriving on chaos, succeeding when times are changing very fast. And I think right now in this period in history this is a chaotic time, there’s a lot of changes. Certainly we see in technology, new technology changing all the time, right?
You get a new computer and three years later, your computer is old, the technology’s old and you get an iPod and three, four years later the iPod’s old. Everything is changing very, very quickly.
I must admit that I thrive on chaos. I like it. I like change. I do not thrive on conservatism. I don’t thrive in a situation that’s not changing.
So, you know, kind of a conservative culture or a conservative period in time is antithetical to my personality. I don’t like it. I like change. I always like to be learning something new, trying something new, changing, it’s… I don’t know.
Some people, of course, chaos is antithetical to them. They don’t like it. A lot of people in my family, my family members they don’t like it so much, right?They like to do the same thing each day, they like stability, and a lot of people like that.
But whether you like that or not, the truth is that our societies, our culture, all over the world are changing very quickly right now. So even if you don’t like it, it doesn’t matter. You have to learn the thrive on chaos somehow.
It doesn’t matter if you’re a teacher. It doesn’t matter if you’re a student. It doesn’t matter if you are a business person. Even, even your family relationships, you know.
Relationships are evolving very quickly. The old relationships of the past between men and women, they’re just not the same anymore.
And in many ways, I think that’s a good thing. I think a lot of women think that’s a good thing. I don’t know about men, but a lot of women do think that’s a good thing. So anyway, everything’s changing quickly, and we gotta learn to change with it.
I once went white water rafting. I’ve been several times actually. But I remember something, when I went the first time, there was a guide for the raft. White water rafting is when you go on a river, that’s very big river, right? Huge waves, and it’s a little bit dangerous.
And the guide told us, in our little group, he said that when you come to the rapids, when you come to the fast part of the river, where it’s very tumultuous, right? This part of the river’s tumultuous, a lot of rocks and the river changing quickly. It’s easy to fall out of the boat. It’s easy for the boat to hit a rock and turn over and everybody falls out.
So he said the secret is when you come to rapids, when you come to the tumultuous part, you have to row faster. You have to make the boat go faster than the river.
If you are going faster than the river, you still have some control. You can control the boat. But if you do the opposite, if you try to go slower, if you try to slow down, if you fight against the river, then you’re going to have problem. Then you lose control and you’re going to hit a rock and you’re gonna fall out, or fall over.
So I think that’s a great metaphor, great analogy for life in general; that when the time is changing a lot, when the environment’s changing quickly, you need to go faster. You need to change faster than the environment.
If you change faster, you actually will keep some control and you will be able to adapt quickly and thrive.
On the other hand, if you try to resist the change, if you try to slow down, if you try to go against it, that’s when you lose control. That’s when you become overwhelmed. That’s when the environment will defeat you, and you are going to be in a very bad situation.
So, I like that idea, that picture of when you hit a time in your life when there’s a lot of change, you have to change even faster. That’s how you survive, that’s how you thrive.
Anyway, it’s a good analogy. I like it. I try to use it in my life. When things start changing in my life, even if I don’t like it, I realize I can’t resist it. I can’t fight against it. I have to actually change myself much faster.
Anyway, think about it. Give it a try. That’s AJ’s wisdom for the day.
Another thing I talk about in the article is the idea of acting first and then thinking. And I think this is a good idea, this is a Tom Peters idea, he talks about it a lot and I agree with it, that sometimes we get too caught up in thinking, right?
We think and we think and we think. We have some problem and we wanna think about it and we think and we think and we think and we think and we think and we think too long.
And if you think too much, you become paralyzed. You can’t act, right? You just, you get stuck thinking. And it’s easy to become depressed, it’s easy to become worried, it’s easy to become scared, if you just think and think and do nothing else.
But action can kind of break the fear. If nothing else, if it has no other purpose, taking an action, any action, can help you break the fear. You get over the fear. And then something happens. You act and something happens. Maybe something good happens, maybe something bad happens, but at least something happens.
And now, you have something concrete to think about, right? You have a result. You can look at this real life concrete result and you can say: wow that’s not what I wanted, and what can I do differently? What can I try next? You have something concrete to work with.
And it’s basically an experimental approach. It’s a scientific approach, right?
You have a hypothesis, a quick idea and you test it and either it works or it doesn’t. You think about it again and then you test something else. And you just keep doing this and eventually you come up with some really interesting ideas and eventually you find things that work very well.
So, I like this idea of acting first then thinking about it, then acting again, then thinking about it again. I think it’s a good process for innovation. I think it’s a good process for creativity. I think it’s a good process for learning and for science. In general, it’s a good process.
Because it helps you, you know, get both sides. Obviously, we need both action and thinking.
If you only act, which some people do that also, then you just keep doing the same thing again and again and again and again and again and you get the same results and that doesn’t help much. So you definitely need the think.
But if you only think, you get stuck. You become depressed, or you become worried or you become lost in abstract ideas. You become lost in theory. A lot of college professors are like this. You know, they only think. They’re not grounded in reality at all.
Unfortunately, most of my college professors were like this. So they could think a lot, they could certainly talk really well, they could argue very well, but they never did anything. They never did anything useful, they never did anything at all.
And you know, I guess that’s okay if you’re a college professor, but for most people living in the real world, you need action also.
So anyway, I like this idea of both action and thinking. It’s kind of like yin and yang I guess.
Finally, I like this idea of, in general, this process of enjoying the process of learning, enjoying the process of growing. It’s good for language learning. It’s good for any kind of learning.
And you learn to focus more on the process and not be so caught up in the result.
Because, you know, results are temporary, and if you get a bad result, you just discard it, you think about it, you discard it and then you just try again. It’s that simple. It’s not a big deal if you call it fail, and so-called failures are not really failures.
Many times so-called failures can be really great experiences. You can learn from them and they can cause you to succeed in a big way in the future.
Steve Jobs, the president and founder of Apple, talks a lot about this idea of failures are not failures. He had a lot of quote so-called failures in his life, but he’s grateful for those failures. He doesn’t consider them failures, because they helped him to learn.
He never would have developed Apple computer, if he had not had those failures.
OK, so anyway, and he talks a lot about this process of testing and then reflecting then thinking, then discarding the bad stuff, the stuff that didn’t work, and then brainstorming new ideas, finding out what might work and then testing the new idea. And then something happens, even failures and successes. And then you reflect on it, you think about it and then you test, you make a new idea and then you test that.
And it’s just a never ending process. And the trick is to enjoy that process, just enjoy the process of testing things, trying things, thinking about them and then thinking of new ideas and then testing those.
If you start enjoying that process, you’ll be amazed. You will… it will lead to great success, huge successes in your life, in all aspects of your life.
And I think that’s one of the meanings of enjoying the ride. Not just focus on the result but enjoying the ride itself.
All right, well, that’s it. That’s my commentary today on Thriving on Chaos. Again, I recommend if you wanna learn more or you like this topic, go to TomPeters.com, read some of his blog items.
Even better, get some of his books on Amazon. I think he has some excellent books, Tom Peters has some excellent books. And Denise Littky also has some excellent books, especially The Big Picture, I recommend that book especially.
Okay, great. Your final assignment, your final task, your final job is to go to the forum section of Effortless English and write about this topic. Write about your experience with change. How do you handle change? How do you thrive on chaos?
That’s your essay topic. Please write about it. It will help you remember some of the vocabulary and, you know, it’s just interesting too. I like to read those. I like to hear about your ideas.
It’s not just me telling my, you know, ideas. My ideas are not so important. I want to know your ideas.
So, please, please, please, I’m begging you, please write in the forums.. Let me learn more about you and your thinking and your ideas and your opinions.
OK, that’s all for this lesson. I’ll see you next time. Bye-bye.
ترجمهی درس
خب، به قسمت پایانی درس رونق در هرجومرج خوش آمدید.
این درس تفسیر است، جایی که من بدون برنامه و نوشته درمورد موضوع صحبت میکنم. اتفاقاً Thriving on Chaos کتاب عالیای است، عنوان Thriving on Chaos نوشتهی تام پیترز است. و تام پیترز استاد تجارت، استاد مدیریت تجارت است.
guru یعنی متخصصها، پس او متخصص مدیریت تجارت است. من او را دوست دارم، سبکش را دوست دارم، روش اساسیاش در تجارت و مدیریت را دوست دارم. مثل خیلی از آنها واقعاً سنتگرا نیست.
پس به هر حال، اگر به تجارت، مدیریت، رهبری یا هرچیزی شبیه به اینها علاقه دارید، یکی از کتابهای تام پیترز را امتحان کنید، یا میتوانید وبلاگش را در انتهای راهنمای یادگیری یا قسمت کسب اطلاعات بیشتر چک کنید. من لینک و آدرس وبلاگش را دارم، فکر میکنم TomPeters.com باشد.
به هر حال، مرد جالبی است. دنیس لیتکی هم مرد جالبی است که نقل قول ابتدای مقاله از دنیس لیتکی است.
او کتابی بهنام «تصویر بزرگ» نوشت و دنیس لیتکی… او با عنوان مدیر مدرسهی راهنمایی شروع به کار کرد. او مدیر مدرسهی راهنمایی دولتی همین جا در آمریکا بود.
و البته، او مدرسه را راه انداخت، وقتی مسئولیت را به عهده گرفت، وقتی که رئیس شد، مدرسه در وضعیت بدی بود، واقعاً بد بود. و با گذشت زمان، طی چند سال، این مدرسه را به مدرسهای واقعاً عالی و خوب تبدیل کرد. دانشآموزان خیلی خوب عمل کردند.
اما او هنوز ناامید بود چون احساس میکرد در مدرسهی دولتی قوانین و مشکلات زیادی وجود دارد. نمیتوانست کاری را که میخواست انجام دهد.
پس، مدرسهی خودش را تأسیس کرد و به مردم گفت که کمک به ساخت مدرسه کنند. این مدرسه فقط مخصوص افراد ثروتمند نیست. حتی با اینکه خصوصی است، افراد زیادی را که پول ندارند، میپذیرد.
از جامعه، از کسبوکارها و از این قبیل پول میگیرند. پس، واقعاً مدرسهی جالبی است. و در واقع، فکر میکنم الان مدارس زیادی دارد.
پس آن لینک را در راهنمای یادگیری دربارهی دنیس لیتکی چک کنید. مرد خیلی جالبی است.
بیایید به موضوع اصلی برگردیم که رونق در هرجومرج است، موفق شدن در زمانی که اوضاع خیلی سریع تغییر میکند. و من فکر میکنم در حال حاضر در این دوره از تاریخ، زمان آشفتهای است، تغییرات زیادی وجود دارد. مطمئناً در فناوری تغییرات زیادی میبینیم، فناوری جدید همیشه تغییر میکند، درسته؟
شما کامپیوتر جدیدی میگیرید و سه سال بعد، کامپیوتر شما قدیمی است، فناوریاش قدیمی است، یا آیپاد میخرید و سهچهار سال بعد آیپادتان قدیمی است. همهچیز خیلی خیلی سریع تغییر میکند.
باید اعتراف کنم که من در هرجومرج رشد میکنم. دوستش دارم. تغییر را دوست دارم. با محافظهکاری رشد نمیکنم. در شرایطی که تغییر نمیکند رشد نمیکنم.
پس، میدانید، نوعی فرهنگ محافظهکارانه یا دورهی محافظهکارانهای در زمان، ضد شخصیت من است. این را دوست ندارم. تغییر را دوست دارم. همیشه دوست دارم چیز جدیدی یاد بگیرم، چیز جدیدی امتحان کنم، تغییر کنم، این… نمیدانم.
البته هرجومرج برای بعضی افراد مغایرت دارد. دوستش ندارند. افراد زیادی در خانوادهی من، اعضای خانوادهی من آنها را خیلی دوست ندارند، درسته؟دوست دارند هر روز کار یکسانی انجام دهند، ثبات را دوست دارند و افراد زیادی این را دوست دارند.
اما چه بخواهید چه نخواهید، واقعیت این است که اکنون جوامع و فرهنگ ما، در سراسر جهان خیلی سریع در حال تغییر هستند. پس حتی اگر آن را دوست ندارید، مهم نیست. باید بهنوعی پیشرفت در هرجومرج را یاد بگیرید.
فرقی نمیکند که معلم باشید. یا فرقی نمیکند که دانشجو باشید. یا فرقی نمیکند که تاجر باشید. یا حتی روابط خانوادگیتان، میدانید.
روابط خیلی سریع در حال تکامل هستند. روابط قدیمی گذشته بین زن و مرد، دیگر یکسان نیستند.
و از جهات زیادی، فکر میکنم این چیز خوبی است. فکر میکنم زنان زیادی فکر میکنند که این چیز خوبی است. درمورد مردان نمیدانم، اما زنان زیادی فکر میکنند که این چیز خوبی است. به هر حال، همهچیز به سرعت در حال تغییر است و ما باید یاد بگیریم که با آن تغییر کنیم.
من یک بار به قایقرانی روی آبهای خروشان رفتم. در واقع چندین بار رفتهام. اما یادم میآید که وقتی اولین بار رفتم، یک راهنما برای قایق وجود داشت. قایقرانی روی آب خروشان زمانی است که روی رودخانه میروید، رودخانهی خیلی بزرگ، درسته؟ امواج عظیم، و کمی خطرناک است.
و راهنما به گروه کوچک ما گفت که وقتی به تنداب، به قسمت تند رودخانه میرسید، جایی که خیلی پرتلاطم است، درسته؟ این قسمت از رودخانه پرتلاطم است، سنگهای زیادی دارد و رودخانه بهسرعت تغییر میکند. بیرون افتادن از قایق آسان است. برای قایق آسان است که به صخره برخورد کند و چپ شود و همه بیرون بیفتند.
پس گفت که رازش این است که وقتی به تنداب میرسید، وقتی به قسمت پرتلاطم میرسید، باید سریعتر پارو بزنید. باید قایق را سریعتر از رودخانه پیش ببرید.
اگر سرعتتان از رودخانه بیشتر باشد، هنوز مقداری کنترل دارید. میتوانید قایق را کنترل کنید. اما اگر برعکس این کار را انجام دهید، اگر میخواهید سرعت کمتری داشته باشید، اگر میخواهید سرعتتان را کم کنید، اگر مخالف رودخانه بجنگید، با مشکل روبرو خواهید شد. بعد کنترلتان را از دست میدهید و به صخره برخورد میکنید و بیرون میافتید یا چپ میکنید.
پس فکر میکنم این استعارهی عالیایست، قیاسی عالی برای کلاً زندگی است؛ که وقتی زمان خیلی تغییر میکند، وقتی محیط بهسرعت تغییر میکند، باید سریعتر پیش بروید. باید سریعتر از محیط تغییر کنید.
اگر سریعتر تغییر کنید، در واقع کنترلتان را حفظ میکنید و میتوانید سریع سازگار شوید و رشد کنید.
از طرف دیگر، اگر سعی کنید در برابر تغییر مقاومت کنید، اگر سعی کنید سرعتتان را کاهش دهید، اگر سعی کنید خلاف آن حرکت کنید، آن وقت است که کنترلتان را از دست میدهید. آنوقت آشفته میشوید. آنوقت محیط شما را شکست میدهد و شما در وضعیت خیلی بدی قرار خواهید گرفت.
پس، من این ایده را دوست دارم، آن تصویرِ زندگیتان زمانی که با تغییرات زیادی مواجه میشوید، باید سریعتر تغییر کنید. اینگونه زنده میمانید، اینگونه رشد میکنید.
به هر حال قیاس خوبی است. دوستش دارم. سعی میکنم از آن در زندگیام استفاده کنم. وقتی همهچیز در زندگی من شرع به تغییر کند، حتی اگر آن را دوست نداشته باشم، میفهمم که نمیتوانم در برابر آن مقاومت کنم. نمیتوانم با آن مبارزه کنم. در واقع باید خیلی سریعتر خودم را تغییر دهم.
به هر حال، به آن فکر کنید. امتحانش کنید. خرد روزانهی اِیجی.
مورد دیگری که در مقاله درمورد آن صحبت میکنم، ایدهی اول عمل کردن و بعد فکر کردن است. و من فکر میکنم ایدهی خوبی است، ایدهی تام پیترز است، او در این باره زیاد صحبت میکند و من با آن موافقم، که گاهی ما زیادی درگیر فکر کردن میشویم، درسته؟
فکر میکنیم و فکر میکنیم و فکر میکنیم. مشکلی داریم و میخواهیم دربارهاش فکر کنیم و فکر میکنیم و فکر میکنیم و فکر میکنیم و فکر میکنیم و فکر میکنیم و زیادی فکر میکنیم.
و اگر زیادی فکر کنید، فلج میشوید. نمیتوانید عمل کنید، درسته؟ در فکر کردن گیر میافتید. اگر فقط فکر کنید و فکر کنید و کار دیگری انجام ندهید، افسرده شدن، نگران شدن و ترسیدن آسان است.
اما عمل میتواند بهنوعی ترس را از بین ببرد. اگر هیچ هدف دیگری نداشته باشد، انجام هر عملی میتواند به شما کمک کند تا ترس را از بین ببرید. بر ترس غلبه میکنید. و بعد، اتفاقی میافتد. عمل میکنید و اتفاقی میافتد. شاید اتفاق خوبی بیفتد، شاید اتفاق بدی بیفتد اما حداقل اتفاقی میافتد.
و حالا، شما چیزی عینی دارید که به آن فکر کنید، درسته؟ نتیجهای دارید. میتوانید به این نتیجهی واقعی نگاه کنید و میتوانید بگویید: واو این چیزی نیست که من میخواستم و چه کاری رو میتونم طور دیگهای انجام بدم؟ بعد چی رو میتونم امتحان کنم؟ چیز مشخصی برای کار با آن دارید.
و این اساساً رویکردی تجربی است. رویکردی علمی است، درسته؟
یک فرضیه یا یک ایدهی فوری دارید و آن را آزمایش میکنید و یا جواب میدهد یا نمیدهد. دوباره به آن فکر میکنید و بعد چیز دیگری را آزمایش میکنید. و این کار را ادامه میدهید و در نهایت به ایدههای جالبی میرسید و در نهایت چیزهایی پیدا میکنید که خیلی خوب کار میکنند.
پس، من این ایدهی ابتدا عمل کردن را دوست دارم، که اول به آن فکر کنم، بعد دوباره عمل کنم، و بعد دوباره به آن فکر کنم. من فکر میکنم روند خوبی برای نوآوری است. فکر میکنم روند خوبی برای خلاقیت است. فکر میکنم فرایند خوبی برای یادگیری و علم است. بهطور کلی، روند خوبی است.
میدانید، به شما کمک میکند تا با یک تیر دو نشان بزنید. بدیهی است که هم به عمل و هم به فکر نیاز داریم.
اگر فقط عمل کنید، کاری که بعضی از افراد انجام میدهند، آنوقت فقط مرتباً همان کار را تکرار میکنید و دوباره و دوباره و دوباره و دوباره تکرار میکنید و همان نتایج را میگیرید و این خیلی کمک نمیکند. پس قطعاً به فکر کردن نیاز دارید.
اما اگر فقط فکر کنید، گیر میکنید. افسرده میشوید، یا نگران میشوید یا در ایدههای انتزاعی گم میشوید. در تئوری گم میشوید. استادهای دانشگاه زیادی اینگونه هستند. میدانید، آنها فقط فکر میکنند. در واقع اصلاً در واقعیت استوار نیستند.
متأسفانه اکثر استادهای دانشگاه من اینگونه بودند. میتوانستند خیلی فکر کنند، مطمئناً میتوانستند خیلی خوب صحبت کنند، میتوانستند خیلی خوب بحث کنند، اما هیچوقت کاری نکردند. هرگز کار مفیدی انجام ندادند، و هیچ کاری هم انجام ندادند.
و میدانید، فکر میکنم اگر استاد دانشگاه باشید اشکالی نداشته باشد، اما برای اکثر افرادی که در دنیای واقعی زندگی میکنند، شما به عمل هم نیاز دارید.
به هر حال، من این ایدهی هم نظر، هم عمل را دوست دارم. بهنظرم بهنوعی شبیه یین و یانگ است.
و بالاخره، من کلاً ایدهی این فرایند لذت بردن از روند یادگیری، لذت بردن از روند رشد را دوست دارم. برای یادگیری زبان خوب است. برای هر نوع یادگیریای خوب است.
و شما یاد میگیرید که بیشتر روی روند کار تمرکز کنید و در نتیجه درگیر نشوید.
چون، میدانید، نتایج موقتی هستند و اگر نتیجهی بدی بهدست بیاورید، آن را دور میریزید، به آن فکر میکنید، بعد آن را دور میاندازید و بعد دوباره سعی میکنید. به همین سادگی. اگر به آن را شکست بگویید اشکالی ندارد و بهاصطلاح شکست در واقع شکست نیست.
خیلی اوقات، بهاصطلاح شکستها میتوانند واقعاً تجربیات عالی باشند. میتوانید از آنها بیاموزید و آنها میتوانند باعث موفقیت بزرگی برای شما در آینده شوند.
استیو جابز، رئیس جمهور و بنیانگذار اپل، درمورد اینکه شکستها شکست نیستند صحبت میکند. او در زندگیاش بهاصطلاح شکستهای زیادی داشتهاست، اما از آن شکستها سپاسگزار است. آنها را شکست نمیداند، چون آنها به او در یادگیری کمک کردند.
اگر این شکستها را نداشت، هرگز کامپیوتر اپل را توسعه نمیداد.
خب، به هر حال، او درمورد این فرایند آزمایش و بعد اندیشیدن و بعد فکر کردن، بعد دور انداختن چیزهای بد و چیزهایی که کار نمیکنند، و بعد بارش فکری ایدههای جدید، فهمیدن اینکه چه چیزی ممکن است مفید باشد و بعد آزمایش ایدهی جدید، صحبت میکند. و بعد اتفاقی میافتد، حتی شکستها و موفقیتها. و بعد به آن تأمل میکنید، به آن فکر میکنید و بعد آزمایش میکنید، ایدهی جدیدی میسازید و بعد آن را آزمایش میکنید.
و این روندی پایانناپذیر است. و ترفندش این است که از این روند لذت ببرید، از مراحل آزمایش چیزها، امتحان کردن چیزها، فکر کردن دربارهی آنها و بعد فکر کردن به ایدههای جدید و بعد آزمایش آنها لذت ببرید.
اگر لذت بردن از این روند را شروع کنید، حیرتزده خواهید شد. شما… موفقیتهای بزرگی در زندگیتان، در تمام جنبههای زندگیتان را بههمراه خواهد داشت.
و من فکر میکنم این یکی از معانی لذت بردن از مسیر است. نه فقط تمرکز بر روی نتیجه بلکه لذت بردن از خود مسیر.
خیلی خب، تمام شد. این تفسیر امروز من درمورد رونق در هرجومرج است. باز توصیه میکنم اگر میخواهید بیشتر بدانید یا این موضوع را دوست دارید، به TomPeters.com بروید، چند مورد از وبلاگش را بخوانید.
حتی بهتر، چندتا از کتابهایش را از آمازون تهیه کنید. فکر میکنم او چند کتاب عالی دارد، تام پیترز چند کتاب عالی دارد. و دنیس لیتکی هم کتابهای عالیای دارد، بهویژه تصویر بزرگ، من بهخصوص آن کتاب را توصیه میکنم.
خب، عاليه. تکلیف نهایی شما، وظیفهی نهایی شما، کار نهایی شما این است که به بخش انجمن انگلیسی بدون تلاش بروید و درمورد این موضوع بنویسید. دربارهی تجربهتان با تغییر بنویسید. چگونه از عهدهی تغییر برمیآیید؟ چگونه در هرجومرج رشد میکنید؟
این موضوع مقالهی شماست. لطفاً دربارهی آن بنویسید. به شما کمک میکند واژگان را بهخاطر بسپارید و، میدانید، جالب هم است. دوست دارم آنها را بخوانم. دوست دارم درمورد ایدههای شما بشنوم.
فقط من نیستم که ایدههایم را میگویم. ایدههای من چندان مهم نیستند. میخواهم ایدههای شما را بدانم.
پس، لطفاً لطفاً لطفاً، به شما التماس میکنم، لطفاً در انجمنها بنویسید. بگذارید دربارهی شما و تفکر و ایدهها و نظرات شما بیشتر بدانم.
خب، این درس تمام شد. دفعهی بعد میبینمتان. بای-بای.