رونق در هرجومرج
آموزش رایگان زبان انگلیسی > دوره: دروس پایهی انگلیسی بدون تلاش / فصل: رونق در هرجومرج / درس: رونق در هرجومرجسرفصل های مهم
رونق در هرجومرج
توضیح مختصر
درس اصلی
- سطح خیلی سخت
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
Thriving On Chaos
“It is easy to understand why many teachers revert to textbooks or worksheets when things around them are in constant, challenging motion, but they must learn to be in motion, too.
The students are being loud; they are having a hard time paying attention to each other; they are having a hard time paying attention to the teacher. We all know that telling students to turn to page 37 and answer the questions can relieve chaos and make the room quieter for a time.
I’ve recently heard of a new trend of teachers using wireless microphones in an effort to keep students’ attention and be heard above the other noise in the classroom.
Education is not about who can speak the loudest. It’s about the students and teacher wanting to listen to each other. A truly personalized, small school allows that to happen.
Another reason I look to my friend Tom Peters for ideas on how to deal with the tough moments is because he entitled one of his books “Thriving on Chaos”.
Tom told me it took him a long time to land on that word “thriving”. But he was looking for a way of saying you must be ready for and enjoy the process of change. Our schools must be thriving environments, thriving on the chaos and on the beauty.
We all need to re-examine our situations from time to time and make sure we are not sticking to old patterns in new situations.”
–Dennis Littky
I like the phrase “Thriving on Chaos”. As we all know, the world is constantly changing and it’s changing quickly. Science, education, travel, technology, and human relationships are evolving rapidly. Sometimes it can feel overwhelming.
In fact, many people do become overwhelmed by the pace of change. They may become depressed. They may dig in and become very conservative in an effort to stop… or at least slow the change. Some people even become quite bitter about it. Others try to keep up, but can’t.
Without a doubt, human societies have changed. It’s no longer possible to thrive by doing things the way they have always been done. “We’ve always done it that way” is no longer a reasonable explanation. In fact, it’s an excuse that is a recipe for failure.
So, how can we thrive on chaos? How do we not only survive these rapid changes, but learn to enjoy them? How do we use change to enhance our lives?
It may seem antithetical, but one of the key ways to thrive on change is to have a set of unchanging principles. A principle is not a rule. Rules are inflexible. They are limiting. They slow us down and make it hard for us to adapt quickly when circumstances change.
Principles, on the other hand, are highly adaptable. A principle is a general value – a commitment to something that is deep and meaningful. “I must always shake hands when I meet a new person” is a rule. If you meet a Japanese person and you have this rule, you may become confused. “I will try always be kind and respectful” is a principle.
Principles are easily adaptable to new circumstances because principles are generally not concerned with specific actions or details. There are many ways to show respect, for example. In the past, schools, companies, and individuals often focused on rules. The problem is, students, employees, societies, and individuals have changed. The old rules don’t work anymore.
What we need to thrive in this tumultuous age are deep principles– and the flexibility to change the way we follow them.
Another vital skill for this age of chaos is reflection. Reflection means thinking deeply about something– usually yourself, your life, and your actions.
Many people have been taught to first think, then act. But I think its better to do the opposite– first act, then think.
If you think first, it’s easy to get lost in a theoretical world of abstract ideas. The education field is full of these kinds of people. They think, talk, write, and debate – but it’s all theory – all in their head. These people actually have no idea what is happening in the world and what would happen if they tried something new.
If you act first, however, you then have something concrete to think about. Your thinking is grounded in the real world. When you act first, it’s harder to become caught up in speculation.
Another tremendous advantage to acting first is that actions often have surprising consequences. When we think, we often believe we have thought of every possibility. But then, to our surprise, we discover that lots of unexpected things happen when we actually try something new.
These surprises are the seeds of innovation and creativity. Unimaginative people often label the surprises as “failures”– simply because the results were not as expected. But in the words of Tony Robbins, there are no failures– there are only results.
In fact, so-called failures are often more valuable than what most consider success. Failure gives you new ideas and new input. “Success” often just reinforces your old ideas.
And so, to thrive on chaos, we must act first and then think. We must also discard labels such as “failure” and “success” and instead, think in terms of “interesting results”, “possibilities”, and “opportunities”.
The time for rigid, rule-centered thinking was 100 years ago. In the churning, hyper speed digital age– the only way to thrive is to stick to your principles, act without fear, and embrace interesting failures. Those who thrive on chaos are those who learn to enjoy the ride.
ترجمهی درس
رونق در هرجومرج
«درک اینکه چرا بسیاری از معلمان به کتابهای درسی یا کاربرگها مراجعه میکنند، وقتی چیزهای اطرافشان در حرکتی ثابت و چالشبرانگیز است، آسان است، اما آنها هم باید یاد بگیرند که در حرکت باشند.
صدای دانشآموزان بلند است؛ در توجه به یکدیگر مشکل دارند؛ در توجه به معلم مشکل دارند. همهی ما میدانیم اینکه به دانشآموزان بگوییم صفحهی ۳۷ را باز کنند و به سؤالات پاسخ دهند، میتواند هرجومرج را برطرف کرده و کلاس را برای مدتی ساکتتر کند.
من اخیراً دربارهی روش جدید معلمان که از میکروفنهای بیسیم برای جلب توجه دانشآموزان استفاده میکنند تا صدایشان بهتر از صداهای دیگر شنیده شود، شنیدهام.
آموزش این نیست که ببینیم چه کسی میتواند بلندتر از همه حرف بزند. آموزش این است که دانشآموزان و معلمان بخواهند به یکدیگر گوش دهند. مدرسهای کاملاً شخصی و کوچک این امکان را فراهم میکند.
دلیل دیگر اینکه من به دوستم، تام پیترز، برای یافتن ایدههایی درمورد چگونگی کنار آمدن با لحظات سخت نگاه میکنم این است که او عنوان یکی از کتابهایش را «رونق در هرجومرج» گذاشت.
تام به من گفت که مدت زیادی طول کشید تا واژهی «thriving» را انتخاب کند. اما او بهدنبال راهی برای گفتن این بود که باید آماده باشید و از روند تغییر لذت ببرید. مدارس ما باید محیطهای پررونقی داشته باشند، در هرجومرج و زیبایی رشد کنند.
همهی ما باید موقعیتهایمان را هر از گاهی بررسی کنیم و مطمئن شویم که در شرایط جدید به الگوهای قدیمی پایبند نیستیم.»
–دنیس لیتکی
من عبارت «رونق در هرجومرج» را دوست دارم. همانطور که همهی ما میدانیم، جهان دائماً و بهسرعت در حال تغییر است. علوم، آموزش، مسافرت، فناوری و روابط انسانی بهسرعت در حال پیشرفت هستند. گاهی اوقات میتواند کلافهکننده باشد.
در واقع، بسیاری از مردم بهخاطر سرعت تغییرات آشفته میشوند. ممکن است افسرده شوند. ممکن است کندوکاو کنند و در تلاش برای توقف تغییر خیلی محافظهکار شوند… یا حداقل کند کردن آن. حتی بعضیها نسبت به آن کاملاً عبوس میشوند. دیگران سعی میکنند پابهپای تغییر جلو بروند، اما نمیتوانند.
بدون شک جوامع بشری تغییر کردهاند. دیگر با انجام کارها بهطوری که همیشه انجام شدهاند نمیتوان رشد کرد. «همیشه این کار را همینطور انجام دادهایم» دیگر توضیح منطقیای نیست. در حقیقت، این بهانهای است که دستورالعمل شکست است.
پس، چگونه میتوانیم در هرجومرج پیشرفت کنیم؟ چگونه نه تنها از این تغییرات سریع جان سالم بهدر ببریم، بلکه یاد بگیریم از آنها لذت ببریم؟ چگونه میتوانیم از تغییرات برای بهبود زندگیمان استفاده کنیم؟
این ممکن است ضدونقیض بهنظر برسد، اما یکی از راههای اصلی پیشرفت در ایجاد تغییر، داشتن مجموعهای از اصول تغییرناپذیر است. اصلْ قانون نیست. قوانین انعطافپذیر نیستند. محدودکننده هستند. سرعت ما را کاهش میدهند و در صورت تغییر شرایط، سازگاری سریع را برای ما سخت میکنند.
از طرف دیگر، اصول بسیار سازگار هستند. اصل ارزشی کلی است – تعهد به چیزی عمیق و معنادار. «من باید همیشه هنگام ملاقات با شخص جدیدی دست بدهم» قانون است. اگر با شخصی ژاپنی آشنا شوید و این قانون را داشته باشید، ممکن است گیج شوید. «من سعی میکنم همیشه مهربان و محترم باشم» اصل است.
اصول بهراحتی با شرایط جدید سازگار هستند زیرا اصول عموماً مربوط به اعمال یا جزئیات خاص نیستند. برای مثال، احترام گذاشتن روشهای زیادی دارد. در گذشته، مدارس، شرکتها و افراد اغلب بر روی قوانین تمرکز میکردند. مسئله این است که دانشآموزان، کارمندان، جوامع و افراد تغییر کردهاند. قوانین قدیمی دیگر کار نمیکنند.
آنچه ما باید در این عصر پرفرازونشیب رونق دهیم، اصول عمیق است– و انعطافپذیری برای تغییر روش پیروی از آنها.
مهارت حیاتی دیگر برای این عصر هرجومرج، تأمل است. تأمل بهمعنای عمیق اندیشیدن درمورد چیزی است– معمولاً اندیشیدن به خود، زندگی و اعمالتان.
به بسیاری از افراد یاد داده شدهاست که ابتدا فکر کنند، سپس عمل کنند. اما من فکر میکنم بهتر است که خلاف این عمل را انجام دهم– اول اقدام، بعد فکر کردن.
اگر ابتدا فکر کنید، گم شدن در دنیای نظری ایدههای انتزاعی آسان است. حوزهی آموزش پر از این نوع افراد است. آنها فکر میکنند، صحبت میکنند، مینویسند و بحث میکنند – اما همهاش تئوری است – همه در ذهن آنهاست. این افراد در واقع نمیدانند چه اتفاقی در جهان میافتد و اگر چیز جدیدی را امتحان کنند چه اتفاقی میافتد.
اگر ابتدا عمل کنید، چیزی عینی برای تفکر دارید. تفکر شما در دنیای واقعی استوار است. وقتی اول عمل میکنید، گرفتار شدن در حدس و گمان دشوارتر است.
یک مزیت فوقالعادهی دیگر برای اقدام اول این است که اقدامات اغلب عواقب شگفتانگیزی دارند. وقتی فکر میکنیم، غالباً باور داریم که به هر احتمالی فکر کردهایم. اما بعد، با کمال تعجب، درمییابیم که وقتی واقعاً چیز جدیدی را امتحان میکنیم، اتفاقات غیرمنتظرهی زیادی رخ میدهند.
این شگفتیها بذر نوآوری و خلاقیت هستند. افراد بدون ابتکار غالباً شگفتانهها را «شکست» میدانند - فقط به این دلیل که نتایج مطابق انتظار نبودند. اما به گفتهی تونی رابینز، هیچ شکستی وجود ندارد– فقط نتایج وجود دارند.
در حقیقت، بهاصطلاح شکستها اغلب از آنچه موفقیت میدانند، ارزشمندتر هستند. شکست ایدههای جدید و ورودی جدیدی به شما میدهد. «موفقیت» اغلب ایدههای قدیمی شما را تقویت میکند.
بنابراین، برای پیشرفت در هرجومرج، ابتدا باید عمل کنیم و سپس فکر کنیم. همچنین باید برچسبهایی مانند «شکست» و «موفقیت» را کنار بگذاریم و در عوض، به «نتایج جالب»، «امکانات» و «فرصتها» فکر کنیم.
زمان تفکر سفت و سختِ قانونمحور، ۱۰۰ سال پیش بود. در عصر خروشان دیجیتال با سرعت فوقالعاده– تنها راه پیشرفت این است که به اصول خود پایبند باشید، بدون ترس عمل کنید و از شکستهای جالب استقبال کنید. کسانی که در هرجومرج پیشرفت میکنند، کسانی هستند که یاد میگیرند از مسیر لذت ببرند.