زمان حال استمراری

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

برده داری کودک

زمان حال استمراری

اقبال در هنگام کار در کارخانه احساس درد زیادی می کند. آیا اقبال احساس خوبی دارد؟ نه، او احساس خوبی ندارد. او احساس درد زیادی می کند.

او نشسته است. او در حالی که فرش درست می کند تمام روز چمباتمه می زند. آیا او تمام روز روی صندلی می نشیند ؟ نه، او تمام روز روی صندلی نمی نشیند . او تمام روز چمباتمه می زند. این برای کمر او بسیار بد است و در راه رفتن مشکل دارد. او غذای کافی مصرف نمی کند. آیا او زیاد غذا می خورد؟ نه، او زیاد غذا نمی خورد. او غذای کافی برای خوردن ندارد.

بدن او کامل رشد نمی کند. او همچنین در حال بروز مشکلات تنفسی است زیرا کودکان نمی توانند پنجره ها را باز کنند و هوای تازه تنفس کنند. نفس کشیدن او چگونه است؟ تنفس او خوب نیست. او در حال بروز مشکلات تنفسی است.

همه کودکان کار ، بسیار احساس گرما می کنند، اما صاحب کارخانه پنجره ها را بسته نگه می دارد. صاحب کار خانه به سلامتی کودکان اهمیت نمی دهد. او فقط نگران محافظت از فرش هاست. صاحب کارخانه نگران چیست؟ او نگران محافظت از فرش ها است.

اقبال در فکر فرار از کارخانه فرش است. اقبال به چه فکر می کند؟ او به فرار از کارخانه فرش فکر می کند

او فرار می کند و به پلیس می رود. اقبال درمورد کارخانه فرش به یک پلیس می گوید، اما پلیس واقعاً گوش نمی دهد. او در مورد چه چیزی به پلیس می گوید؟ او درمورد کارخانه فرش به پلیس می گوید.

او درمورد همه بچه هایی که آنجا کار می کنند به پلیس می گوید، اما پلیس اهمیتی نمی دهد. اقبال امیدوار است که پلیس به او کمک کند، اما او اشتباه می کند. اقبال چه امید می کند ؟ اقبال امیدوار است که پلیس به او کمک خواهد کرد ، اما او اشتباه می کند.

پلیس دوست صاحب کارخانه فرش است. اقبال بارها و بارها از پلیس کمک می خواهد، اما پلیس اقبال را به کارخانه باز می گرداند. اقبال فکر می کند که دوباره فرار خواهد کرد اما صاحب آن می داند که او چه فکری می کند. صاحبش اقبال را به زنجیر می اندازد. صاحب چه کاری انجام می دهد؟ صاحبش اقبال را به زنجیر می اندازد.