داستان کوتاه
آموزش رایگان زبان انگلیسی > دوره: دروس پایه‌ی انگلیسی بدون تلاش / فصل: مادرشوهر فضول / درس: داستان کوتاهسرفصل های مهم
داستان کوتاه
توضیح مختصر
در این درس می‌توانید لغات مهم و گرامر درس را با استفاده از یک داستان کوتاه و جذاب یاد بگیرید و به درس مسلط شوید.
- سطح ساده
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
Mini-Story
Hello, this is the mini-story lesson for the Meddling Mother-In-Law, Dear Abby lesson. Here we go.
There was a girl named Tomoe. One day, she took it upon herself to change her husband. Tomoe was very picky. She wanted the apartment to always be perfectly clean, but her husband was a lousy housekeeper.
One day, Tomoe said, “When you do the laundry, please sort the clothes by color.” Tomoe was very polite, but her husband took this the wrong way. He yelled, “Why are you criticizing me? Why do you hate me? I’m not a lousy husband.” Then he jumped up and down, pulled his hair, and said, “I wash my hands of this. I will never do laundry again.”
Okay, let’s go back to the top – this time with questions. You can pause and answer the questions, or you can answer the question quickly in your head. Here I go. Or just listen.
There was a girl named Tomoe. One day, she took it upon herself to change her husband.
Did somebody tell Tomoe to change her husband?
No, no, nobody told her. She took it upon herself.
Did Tomoe decide by herself to do this, to change her husband?
That’s right. She decided all alone. She decided herself, “I will change my husband.”
Did she take it upon herself to change her mother?
No, no, no, she didn’t decide alone to change her mother. She decided, by herself, to change her husband. She took it upon herself to change her husband.
Did she take it upon herself to clean the house?
No, she didn’t take it upon herself to clean the house. She didn’t decide, “Ah, I will clean the house.” No, she took it upon herself to change her husband.
What did she take it upon herself to do?
Well, she took it upon herself to change her husband.
Why did she take it upon herself to change her husband?
Well, her husband was a lousy housekeeper. He was a bad housekeeper. He didn’t clean the house very much. So she took it upon herself – she decided herself – to change him. She didn’t ask anybody else.
Tomoe was very picky. She wanted the apartment to always be perfectly clean.
Was Tomoe very relaxed about the apartment?
No, no, no, no, she was not relaxed. She was very picky. Everything had to be perfect. Everything must be perfect, exactly as she wants it, exactly like she wants it.
Was Tomoe picky about her food? Must she always eat food that is perfect, exactly how she wants it?
No, no, no, Tamoa’s not picky about her food. She will eat any kind of food. So no problem. She’s not picky about her food.
Is Tomoe picky about her clothes? Was she picky about her clothes?
Well, no, no, she doesn’t care about clothes. She doesn’t care about fashion. She will wear anything.
What was she picky about?
Well, Tomoe was picky about the apartment, right? Everything in the apartment must be clean. Everything must be in the right place. Tommoe was very, very picky about the apartment, not about her food, not about clothes, not about other things. She’s very picky – was very picky about the apartment. But her husband was a lousy housekeeper.
Was he a good housekeeper?
No, no, no, no, he was a very bad housekeeper.
Did he clean the apartment a lot?
No, no, he was a lousy housekeeper. He never cleaned the apartment.
Did he do the laundry a lot?
No, no, no, he never did the laundry.
Was he good at doing the laundry?
No, no, he was lousy. He was bad at doing the laundry.
Was he good with washing the dishes?
No, no, he was lousy with the dishes, too. He was a lousy housekeeper in general. He was lousy with housekeeping. He was a lousy housekeeper. So, finally, one day Tomoe said, “When you do the laundry, please sort the clothes by color.”
Did she want him to pick out the different clothes – to separate them and organize them by color?
Yes, yes, of course. That’s exactly what she wanted. She wanted him to sort the clothes by color.
Did she want him to sort the clothes by size? Big ones here, small ones there.
No, no, no, she didn’t want him to sort the clothes by size.
Did she want him to sort the dishes by color?
No, no, no, no, she did not want him to sort the dishes – the plates, the bowls, no. She did not want him to sort the dishes. She wanted him to sort the clothes.
How did she want him to sort the clothes?
Well, she wanted him to sort the clothes by color. That’s how. She wanted him to sort the clothes by color.
Okay, so she wanted him to sort the clothes by color. When she said this, she was very polite, very nice. Tomoe was very polite always, but her husband took this the wrong way.
Did her husband understand Tomoe exactly?
No, no, he did not understand. He thought she was angry. He thought she was criticizing him. She – he thought she was attacking him. He took this the wrong way. He took her words the wrong way. She said, “When you do the laundry, please sort the clothes by color.” But her husband took this the wrong way. He misunderstood the words.
Did her husband take this the wrong way? Take her words the wrong way?
Yes, of course, exactly right. He took her words the wrong way.
Did her mother take it the wrong way?
No, no, no, no, not her mother. She wasn’t talking to her mother. Her mother didn’t take it the wrong way. Her husband took it the wrong way.
What did her husband take the wrong way?
Well, her husband took her words the wrong way, right? She said, “Please sort the clothes by color,” he took that the wrong way.
After he took it the wrong way, what did he do?
Well, he took it the wrong way; then he yelled, “Why are you criticizing me? Why do you hate me? I’m not a lousy husband.”
Did he think he was a bad husband?
No, no, no, he said, “I’m not a lousy husband. I am not a bad husband. I’m not a terrible husband.” So he said, “I’m not a lousy husband.” He didn’t think he was a lousy husband.
Did Tomoe say he was a lousy husband?
No, of course not. Tomoe’s polite. She didn’t say that. She didn’t say, “You are a lousy husband.” She only said, “Please sort the clothes by color.” But he took that the wrong way. Then he jumped up and down. He pulled his hair; and he said, “I wash my hands of this. I will never do laundry again.”
Did her husband wash his hands of doing the dishes?
No, no, no, no, he didn’t decide never to do the dishes. He will continue to do the dishes. He washed his hands of doing the laundry.
Did he wash his hands of all housekeeping?
No, no, he didn’t wash his hands of all housekeeping. He didn’t quit all housekeeping. He will still do some other things, but he washed his hands of doing the laundry.
Will he ever do the laundry again? Will he ever do laundry again?
No, absolutely not, no. He will never do laundry again. He washed his hands of doing laundry. He said, “I wash my hands of laundry.” Yep, it means he will never do laundry again. He will never help with laundry again. He will never touch laundry again. Never.
Did he wash his hands of the relationship of his marriage?
No, no, no, of course not. He didn’t quit his relationship. He didn’t quit his marriage. He said, “I wash my hands of laundry.” He will never do laundry again.
Okay, very good. One more time up to the top. This time, if you want, if you want to practice speaking, I will pause after the key phrases. Please repeat them. When you repeat, copy my pronunciation; especially copy my intonation. When do I go up? When do I go down? And, remember, in English, we start high, ahh, and we drop, ahhh, ahhh. So listen for that and copy it exactly. Here we go.
There was a girl named Tomoe. One day, she took it upon herself to change her husband. (Pause) One day, she took it upon herself to change her husband. (Pause) Very good. Tomoe was very picky. (Pause) Tomoe was very picky. (Pause) Good. She wanted the apartment to always be perfectly clean, but her husband was a lousy housekeeper. (Pause) But her husband was a lousy housekeeper. (Pause) Good.
One day, Tomoe said, “When you do the laundry, please sort the clothes by color.” (Pause) Very good. “Please sort the clothes by color.” (Pause) Good. Tomoe was very polite, but her husband took this the wrong way. (Pause) Good. But her husband took this the wrong way. (Pause) Very good.
He yelled, “Why are you criticizing me? Why do you hate me? I’m not a lousy husband.” (Pause) Good. “I’m not a lousy husband.” (Pause) Very good. Then he jumped up and down, pulled his hair, and said, “I wash my hands of this.” (Pause) Good. “I wash my hands of this.” (Pause) Very good. “I wash my hands of this. I will never do laundry again.”
Okay, that is all. Now please pause or stop this and try to tell all of the story yourself. Use all of the new phrases, all of the key phrases; and try to tell all of the story. If you can’t, don’t worry. Relax. Just listen again. Try to listen to it every day.
See you next time. Bye-bye.
ترجمه‌ی درس
داستان کوتاه
سلام، این درس داستان کوتاه برای مادرشوهر فضول است، درس اَبی عزیز. بزن بریم.
دختری بود به‌نام تومووه. یک روز، او سرخود خواست تا شوهرش را عوض کند. تومووه خیلی سخت‌گیر بود. او می‌خواست آپارتمان همیشه کاملاً تمیز باشد، اما شوهرش خانه‌دار شلخته‌ای بود.
یک روز، تومووه گفت: «وقتی لباس‌ها را می‌شوری، لطفاً لباس‌ها را براساس رنگ جدا کن.» تومووه خیلی مؤدب بود، اما شوهرش این را بد برداشت کرد. او فریاد زد: «چرا از من ایراد می‌گیری؟ چرا از من متنفری؟ من شوهر شلخته‌ای نیستم.» بعد او بالا و پایین پرید، موهایش را کشید و گفت: «من از این دست می‌کشم. هرگز دوباره لباس‌ها را نمی‌شویم.»
خیلی خب، بیایید به بالا برگردیم - این دفعه با سؤال‌ها. می‌توانید توقف کنید و به سؤال‌ها پاسخ دهید، یا می‌توانید به سؤال‌ها سریع در ذهنتان پاسخ دهید. بریم. یا فقط گوش دهید.
دختری بود به‌نام تومووه. یک روز، او سرخود خواست تا شوهرش را تغییر دهد.
آیا کسی به تومووه گفته بود تا شوهرش را تغییر دهد؟
نه، نه، هیچ‌کس به او نگفته بود. او سرخود تصمیم گرفت.
آیا تومووه خودش تصمیم گرفت تا این را انجام دهد، تا شوهرش را عوض کند؟
درسته. او به‌تنهایی تصمیم گرفت. خودش تصمیم گرفت، «من شوهرم را عوض خواهم کرد».
آیا سرخود خواست مادرش را تغییر دهد؟
نه، نه، نه، او تنهایی تصمیم نگرفت مادرش را تغییر دهد. او، خودش، تصمیم گرفت شوهرش را عوض کند. سرخود تصمیم گرفت شوهرش را عوض کند.
آیا سرخود خواست خانه را تمیز کند؟
نه، سرخود تصمیم نگرفت خانه را تمیز کند. او تصمیم نگرفت که «آه، من خانه را تمیز خواهم کرد.» نه، او سرخود تصمیم گرفت تا شوهرش را تغییر دهد.
او سرخود تصمیم گرفت چه کار کند؟
خب، او سرخود تصمیم گرفت شوهرش را تغییر دهد.
چرا سرخود تصمیم گرفت شوهرش را تغییر دهد؟
خب، شوهرش خانه‌دار شلخته‌ای بود. او خانه‌دار بدی بود. او خانه را خیلی تمیز نمی‌کرد. پس او سرخود خواست - خودش تصمیم گرفت - تا او را تغییر دهد. او از کسی دیگر نپرسید.
تومووه خیلی سخت‌گیر بود. او می‌خواست آپارتمان همیشه کاملاً تمیز باشد.
آیا تومووه برای آپارتمان آسان می‌گرفت؟
نه، نه، نه، نه، او آسان‌گیر نبود. او خیلی سخت‌گیر بود. همه چیز باید عالی می‌بود. همه چیز باید عالی باشد، دقیقاً همان‌طور که می‌خواهد، دقیقاً همان‌طور که او می‌خواهد.
آیا تومووه برای غذایش سخت‌گیر بود؟ آیا او باید همیشه غذایی بخورد که بی‌نقص است، دقیقاً همان‌طور که او می‌خواهد؟
نه، نه، نه، تومووه برای غذایش سخت‌گیر نیست. او هر نوع غذایی را می‌خورد. پس مشکلی نیست. او برای غذایش سخت‌گیر نیست.
آیا تومووه برای لباس‌هایش سخت‌گیر است؟ آیا او برای لباس‌هایش سخت‌گیر بود؟
خب، نه، نه، او به لباس‌ها اهمیت نمی‌دهد. او به مد اهمیت نمی‌دهد. او هرچیزی را خواهد پوشید.
او برای چه چیزی سخت‌گیر بود؟
خب، او برای آپارتمان سخت‌گیر بود، درسته؟ همه‌چیز در آپارتمان باید تمیز باشد. همه‌چیز در آپارتمان باید در جای درست باشد. تومووه برای آپارتمان خیلی خیلی سخت‌گیر بود، نه برای غذایش، نه برای لباس‌هایش، نه برای چیزهای دیگر. او خیلی سخت‌گیر است - خیلی سخت‌گیر بود برای آپارتمان. اما شوهرش خانه‌دار شلخته‌ای بود.
آیا او خانه‌دار خوبی بود؟
نه، نه، نه، نه، او خانه‌دار خیلی بدی بود.
آیا او آپارتمان را زیاد تمیز می‌کند؟
نه، نه، او خانه‌دار شلخته‌ای بود. او هرگز آپارتمان را تمیز نمی‌کرد.
آیا او لباس‌های را زیاد می‌شست؟
نه، نه، نه، او هرگز لباس‌ها را نمی‌شست.
آیا او در شستن لباس‌ها خوب بود؟
نه، نه، او شلخته بود. او در شستن لباس‌ها بد بود.
آیا او در شستن لباس‌ها خوب بود؟
نه، نه، او در شستن ظرف‌ها هم چلفتی بود. او در کل خانه‌دار شلخته‌ای بود. او در خانه‌داری شلخته بود. او خانه‌دار شلخته‌ای بود. پس، بالاخره، یک روز تومووه گفت: «وقتی لباس‌ها را می‌شوری، لطفاً لباس‌ها را براساس رنگ تفکیک کن.»
آیا از او می‌خواست لباس‌های مختلف را بردارد - تا آن‌ها را جدا کند و سازمان‌دهی کند؟
بله، بله، البته. این دقیقاً چیزی است که او می‌خواست. از او می خواست لباس‌ها را براساس رنگ جدا کند.
آیا از او می‌خواست لباس‌ها را براساس اندازه جدا کند؟ بزرگ‌ها این‌جا، کوچک‌ها آن‌جا.
نه، نه، نه، از او نمی‌خواست که لباس‌ها را براساس اندازه تفکیک کند.
آیا از او می‌خواست ظرف‌ها را براساس رنگ تفکیک کند؟
نه، نه، نه، نه، از او نمی‌خواست ظرف‌ها را تفکیک کند - بشقاب‌ها، کاسه‌ها، نه. از او نمی‌خواست که ظرف‌ها را تفکیک کند. او از می‌خواست لباس‌ها را تفکیک کند.
می‌خواست او چگونه لباس‌ها را تفکیک کند؟
خب، از او می‌خواست لباس‌ها را براساس رنگ تفکیک کند. این‌جوری. می‌خواست او لباس‌ها را براساس رنگ تفکیک کند.
خب، پس از او می‌خواست لباس‌ها را براساس رنگ تفکیک کند. وقتی او این را گفت، خیلی مؤدب بود، خیلی خوب. تومووه همیشه خیلی مؤدب بود، اما شوهرش اشتباه برداشت کرد.
آیا شوهرش دقیقاً منظور تومووه را فهمید؟
نه، نه، او نفهمید. فکر کرد او عصبانی است. فکر کرد دارد به او ایراد می‌گیرد. او - او فکر کرد دارد به او حمله می‌کند. او اشتباه برداشت کرد. او از حرف‌هایش برداشت اشتباه کرد. او گفت، «وقتی لباس‌ها را می‌شوری، لطفاً لباس‌ها را براساس رنگ تفکیک کن.» اما شوهرش این را اشتباه برداشت کرد. او حرف‌ها را اشتباه برداشت کرد.
آیا شوهرش این را اشتباه برداشت کرد؟ از حرف‌هایش برداشت اشتباه کرد؟
بله، البته، دقیقاً درسته. او حرف‌هایش را اشتباه برداشت کرد.
آیا مادرش حرف‌هایش را اشتباه برداشت کرد؟
نه، نه، نه، نه، مادرش نه. او با مادرش حرف نمی‌زد. مادرش حرف‌هایش را اشتباه برداشت نکرد. شوهرش اشتباه برداشت کرد.
شوهرش چه چیزی را اشتباه برداشت کرد؟
خب، شوهرش حرف‌هایش را اشتباه برداشت کرد، درسته؟ او گفت: «لطفاً لباس‌ها را براساس رنگ تفکیک کن،» او این را اشتباه برداشت کرد.
بعد از این‌که او اشتباه برداشت کرد، چه کار کرد؟
خب، او اشتباه برداشت کرد؛ بعد فریاد زد: «چرا به من ایراد می‌گیری؟ چرا از من متنفری؟ من شوهر شلخته‌ای نیستم.»
آیا او فکر می‌کرد که شوهر بدی است؟
نه، نه، نه، او گفت: «من شوهر شلخته‌ای نیستم. من شوهر بدی نیستم. من شوهر افتضاحی نیستم.» پس او گفت: «من شوهر شلخته‌ای نیستم.» او فکر نمی‌کرد که شوهر شلخته‌ای است.
آیا تومووه گفت او شوهر شلخته‌ای است؟
نه، البته که نه. تومووه مؤدب است. او آن را نگفت. او نگفت: «تو شوهر شلخته‌ای هستی.» او فقط گفت: «لطفاً لباس‌ها را براساس رنگ تفکیک کن.» اما او آن را اشتباه برداشت کرد. بعد بالا و پایین پرید. موهایش را کشید؛ و گفت: «من دست از این می‌کشم. هرگز دوباره لباس‌ها را نمی‌شورم.»
آیا شوهرش از شستن ظرف‌ها دست کشید؟
نه، نه، نه، نه، او تصمیم نگرفت هرگز ظرف‌ها را نشورد. او به شستن ظرف‌ها ادامه خواهد داد. او از شستن لباس‌ها دست کشید.
آیا او از خانه‌داری دست کشید؟
نه، نه، او از خانه‌داری دست نکشید. او از تمام خانه‌داری دست نکشید. او هنوز چیزهای دیگری انجام خواهد داد، اما او از شستن لباس‌ها دست کشید.
آیا او دوباره لباس‌ها را خواهد شست؟ آیا دوباره لباس‌ها را خواهد شست؟
نه، مطلقاً نه، نه. او هرگز دوباره شستن لباس‌ها را انجام نخواهد داد. او از شستن لباس‌ها دست کشید. او گفت: «من از شستن لباس‌ها دست می‌کشم.» آره، یعنی هرگز دوباره لباس‌ها را نخواهد شست. او هرگز دوباره برای شستن لباس‌ها کمک نخواهد کرد. او هرگز دوباره لباس‌های شستنی را لمس نخواهد کرد. هرگز.
آیا او از رابطه‌ی این ازدواج دست کشید؟
نه، نه، نه، البته که نه. او رابطه‌اش را ترک نکرد. او ازدواجش را ترک نکرد. او گفت: «من از لباس شستن دست می‌کشم.» او هرگز دوباره لباس‌ها را نخواهد شست.
خب، خیلی خوبه. یک بار دیگه از بالا. این دفعه، اگر می‌خواهید، اگر می‌خواهید صحبت کردن را تمرین کنید، من بعد از عبارات کلیدی مکث می‌کنم. لطفاً آن‌ها را تکرار کنید. وقتی تکرار می‌کنید، تلفظ من را تقلید کنید؛ مخصوصاً زیروبمی من را تقلید کنید. کِی بالا می‌روم؟ کِی پایین می‌روم؟ و، به‌یاد داشته باشید، در انگلیسی، ما بالا شروع می‌کنیم، آآآ، و بعد پایین می‌آییم، آآآآآ. پس به این گوش کنید و دقیقاً تقلید کنید. بزن بریم.
دختری بود به‌نام تومووه. یک روز، او سرخود تصمیم گرفت شوهرش را تغییر دهد. (مکث) یک روز، او سرخود تصمیم گرفت شوهرش را تغییر دهد. (مکث) خیلی خوبه. تومووه خیلی سخت‌گیر بود. (مکث) تومووه خیلی سخت‌گیر بود. (مکث) خوبه. او می‌خواست آپارتمان همیشه کاملاً تمیز باشد، اما شوهرش خانه‌دار شلخته‌ای بود. (مکث) اما شوهرش خانه‌دار شلخته‌ای بود. (مکث) خوبه.
یک روز، تومووه گفت: «وقتی لباس‌ها را می‌شوری، لطفاً لباس‌ها را براساس رنگ تفکیک کن.» (مکث) خیلی خوبه. «لطفاً لباس‌ها را براساس رنگ تفکیک کن.» (مکث) خوبه. تمووه خیلی مؤدب بود، اما شوهرش این را اشتباه برداشت کرد. (مکث) خوبه. اما شوهرش این را اشتباه برداشت کرد. (مکث) خیلی خوبه.
او فریاد زد: «چرا به من ایراد می‌گیری؟ چرا از من متنفری؟ من شوهر شلخته‌ای نیستم.» (مکث) خوبه. «من شوهر شلخته‌ای نیستم.» (مکث) خیلی خوبه. بعد او بالا و پایین پرید، موهایش را کشید، و گفت: «من از این دست می‌کشم.» (مکث) خوبه. «من از این دست می‌کشم». (مکث) خیلی خوبه. «من از این دست می‌کشم. من هرگز دوباره لباس‌ها را نخواهم شست.»
خب، همین. حالا لطفاً توقف کنید یا این را استپ کنید و سعی کنید تمام داستان را خودتان بگویید. از تمام عبارات جدید استفاده کنید، تمام عبارات کلیدی؛ و سعی کنید تمام داستان را بگویید. اگر نمی‌توانید، نگران نباشید. آرام باشید. فقط دوباره گوش کنید. سعی کنید هر روز گوش کنید.
بعداً می‌بینمتان. بای-بای.