بادیه‌نشینان امروزی

توضیح مختصر

درس اصلی

  • سطح خیلی سخت

دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»

این درس را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زبانشناس» بخوانید

دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»

فایل صوتی

دانلود فایل صوتی

متن انگلیسی درس

Neo-Bedouins

A new breed of worker, fueled by caffeine and using the tools of modern technology, is flourishing in the coffeehouses of San Francisco. Roaming from cafe to cafe and borrowing a name from the nomadic Arabs who wandered freely in the desert, they’ve come to be known as “bedouins.”

San Francisco’s modern-day bedouins are typically armed with laptops and cell phones, paying for their office space and Internet access by buying coffee and muffins.

San Francisco’s bedouins see themselves changing the nature of the workplace, if not the world at large. They see large companies like General Motors laying off workers, contributing to insecurity. And at the same time, they see the Internet providing the tools to start companies on the cheap. In the Bedouin lifestyle, they are free to make their own rules.

“The San Francisco coffeehouse is the new Palo Alto garage,” declares Kevin Burton, 30, who runs his Internet startup “Tailrank” without renting offices. “It’s where all the innovation is happening.”

The move toward mobile self employment is also part of what author Daniel Pink identified when he wrote “Free Agent Nation” in 2001.

“A whole infrastructure has emerged to help people work in this way,” Pink said. “Part of it includes places like Kinkos, Office Depot and Staples.”

It also includes places like Starbucks and independent coffee shops, where Wi-Fi – wireless Internet access for laptops and other devices – is available.

“The infrastructure makes it possible for people to work where they want, when they want, how they want,” said Pink.

Pink calls it “Karl Marx’s revenge, where individuals own the means of production. And they can take the means of production and hop from coffee shop to coffee shop.”

“There is nothing more free than being a Web worker,” Om Malik says.

“There is no boss. You work for yourself. This is the new Wild West. The individual is more important. That’s the American way. It’s about doing things your own way. Web workers represent that. … It’s the future, my friend.”

Ritual Roasters in San Francisco’s Mission District is in many ways the epicenter of the bedouin movement. Ritual, on Valencia Street near 21st Street, is almost always packed with people working on laptops.

Every bedouin seems to have a Ritual story. There’s the time someone buzzed through the cafe on a Segway scooter. Rubyred Labs, a hip Web design shop in South Park, had its launch party there. Teams from established Web companies such as Google Inc.and Flickr, a photo sharing site that’s now owned by Yahoo, meet there. “You’d never know these guys were millionaires,” said Ritual co-owner Jeremy Tooker.

As for why they’re there, Sean Kelly said, “I’m visiting with my friends instead of being locked up in a building in the South Bay.”

Using a cafe to run a business is nothing particularly new. Venerable insurance firm Lloyd’s of London was actually started in a coffee house, Kennedy points out. According to the Lloyd’s of London Web site, “Edward Lloyd opened a coffee house in 1688, encouraging a clientele of ships’ captains, merchants and ship owners – earning him a reputation for trustworthy shipping news. This ensured that Lloyd’s coffee house became recognized as the place for obtaining marine insurance.”

Ernest Hemingway and F. Scott Fitzgerald wrote some of their best work in Parisian cafes. And in San Francisco, writers and poets of the Beat generation, such as Jack Kerouac and Allen Ginsberg, wrote in the cafes of North Beach.

Caffe Trieste was among the most popular North Beach hangouts. “To have a cappuccino, you come to North Beach, to Caffe Trieste,” says Giovanni “Papa Gianni” Giotta, the founder.

Now Caffe Trieste has joined the ranks of Wi-Fi cafes. It would figure that the one laptop in action on a recent afternoon belonged to an art dealer. “A cappuccino for overhead isn’t bad,” said David Salow, 33. He struck out on his own three months ago, and has yet to open a gallery. “Sixty to 70 percent of what I do can be done with the standard tools available to everyone – a phone, a computer and a laptop connection.”

ترجمه‌ی درس

بادیه‌نشینان امروزی

نژاد جدیدی از کارگران، که با کافئین و با استفاده از ابزارهای فناوری مدرن تغذیه می‌شوند، در قهوه‌خانه‌های سان فرانسیسکو شکوفا می‌شود. از کافه‌ای به کافه‌ی دیگر پرسه می‌زنند و نامی را از اعراب کوچ‌نشین که آزادانه در صحرا سرگردان بودند به عاریه می گیرند و به «بادیه‌نشین» معروف شده‌اند.

بادیه‌نشینان امروزیِ سان فرانسیسکو معمولاً دارای لپ‌تاپ و تلفن همراه هستند و با خرید قهوه و کیک فنجانی هزینه‌ی فضای دفتری و اینترنتشان را می‌پردازند.

بادیه‌نشینان سان فرانسیسکو خود را در حال تغییر ماهیتِ محل کار، اگر نه سراسر جهان، می‌بینند. آن‌ها می‌بینند که شرکت‌های بزرگی مانند جنرال موتور کارگری را از کار بی‌کار می‌کنند که به ناامنی کمک می‌کنند. و در عین حال، می‌بینند که اینترنتْ ابزاری برای راه‌اندازی شرکت‌ها با هزینه‌ی کمتر فراهم می‌کند. آن‌ها در سبک زندگی بادیه‌ای، آزادند که قوانین خودشان را تنظیم کنند.

کوین برتونِ ۳۰ ساله، که کسب‌وکار اینترنتی نوپایش، «تیلرانک»، را بدون اجاره‌ی دفتر اداره می‌کند، اعلام می‌کند که: «قهوه‌خانه‌ی سان فرانسیسکو گاراژ جدید پالو آلتو است. جایی است که تمام نوآوری‌ها اتفاق می‌افتد.»

حرکت به سمت خوداشتغالی موبایلی نیز بخشی از مواردی است که نویسنده دانیل پینک هنگام نوشتن «ملت عامل آزاد» در سال ۲۰۰۱ مشخص کرد.

پینک گفت: «زیرساخت کاملی برای کمک به مردم در این راه ایجاد شده‌است. بخشی از آن شامل جا‌هایی مانند کینکوس، آفیس دپوت و استیپلز است.»

همچنین شامل جاهایی مانند استارباکس و کافی‌شاپ‌های مستقل است که وای‌فای - دسترسی بی‌سیم به اینترنت برای لپ‌تاپ‌ها و سایر دستگاه‌ها - در آن‌ها وجود دارد.

پینک گفت: «این زیرساخت‌ها این امکان را برای افراد فراهم می‌کند تا در هر جایی، هر زمانی و هر طوری که می‌خواهند، کار کنند.»

پینک به آن می‌گوید: «انتقام کارل مارکس، جایی که افراد صاحب ابزار تولید هستند. و می‌توانند ابزار تولید را از کافی‌شاپی به کافی‌شاپ دیگر ببرند.»

اوم مالک می‌گوید: «هیچ‌چیز آزادتر از کارگر وب نیست.

هیچ رئیسی وجود ندارد. شما برای خودتان کار می‌کنید. این غرب وحشی جدید است. فرد اهمیت بیشتری دارد. این روش آمریکایی است. در مورد انجام کارها به روش خودتان است. کارگران وب این را نشان می‌دهند. … این آینده است، دوست من.»

ریچوآل روسترز در منطقه‌ی مأموریتی سان فرانسیسکو از بسیاری جهات کانون جنبش بادیه‌نشینی است. ریچوآل، در خیابان والنسیا نزدیک خیابان ۲۱م، تقریباً همیشه مملو از افرادی است که پشت لپ‌تاپ کار می‌کنند.

به‌نظر می‌رسد که هر بادیه‌نشین یک داستان آیینی دارد. زمانی کسی سوار بر اسکوتر سِگوِی با سروصدا وارد کافه شد. روبی‌رِد لبز، یک فروشگاه طراحی وب باحال در پارک جنوبی، مهمانی افتتاحیه‌اش را در آن‌جا برگزار کرد. تیم‌های شرکت‌های وب مستقر مانند گوگل و فیلکر، سایت اشتراک عکس که اکنون متعلق به یاهو است، در آن‌جا ملاقات می‌کنند. جرمی توکر، مالک مشترک ریچوآل، گفت: «اصلاً معلوم نیست که این افراد میلیونر بوده‌اند.»

شان کلی درباره‌ی این‌که چرا آن‌ها آن‌جا هستند، گفت: «من به‌جای این‌که در ساختمانی در خلیج جنوبی محصور باشم، با دوستانم دیدار می‌کنم.»

استفاده از کافه برای اداره‌ی مشاغل چیز مخصوصاً جدیدی نیست. کندی خاطرنشان می‌کند: شرکت بیمه‌ی قدیمیِ لویدز لندن در واقع در یک قهوه‌خانه راه‌اندازی شد. طبق نوشته‌ی وب‌سایت لویدز لندن، «ادوارد لوید در سال ۱۶۸۸ قهوه‌خانه‌ای افتتاح کرد که مشتری‌هایی مانند کاپیتان کشتی‌ها، بازرگانان و صاحبان کشتی را تشویق می‌کرد – و به او شهرت دارا بودن اخبار موثق حمل‌ونقل را می‌داد. این تضمین می‌کرد که قهوه‌خانه‌ی لوید به‌عنوان محل دریافت بیمه‌ی دریایی شناخته می‌شد.»

ارنست همینگوی و اف. اسکات فیتزجرالد برخی از بهترین کارهایشان را در کافه‌های پاریس نوشتند. و در سان فرانسیسکو، نویسندگان و شاعران نسل بیت، مانند جک کرواک و آلن گینزبرگ، در کافه‌های ساحل شمالی نوشتند.

کافه تریست از محبوب‌ترین پاتوق‌های ساحل شمالی بود. جیووانی «پاپا جیانی» جیوتا، بنیان‌گذار، می‌گوید: «برای گرفتن کاپوچینو، به ساحل شمالی، به کافه تریست می‌آیید.»

اکنون کافه تریست به جمع کافه‌های دارای وای‌فای پیوسته‌است. می‌توان فهمید که یک لپ‌تاپ فعال در یک بعدازظهر اخیر متعلق به یک دلال هنر است. دیوید سالوی ۳۳ ساله گفت: «یک کاپوچینو برای مخارج کل بد نیست.» او سه ماه پیش خودش شروع به کار کرد و هنوز نتوانسته گالری باز کند. «شصت تا هفتاد درصد کارهایی که می‌توانم انجام دهم با ابزارهای استاندارد در دسترس همه - تلفن، رایانه و اینترنت متصل به لپ‌تاپ - قابل انجام است.»