داستان کوتاه
آموزش رایگان زبان انگلیسی > دوره: دروس پایهی انگلیسی بدون تلاش / فصل: سفر جهانی ما / درس: داستان کوتاهسرفصل های مهم
داستان کوتاه
توضیح مختصر
در این درس میتوانید لغات مهم و گرامر درس را با استفاده از یک داستان کوتاه و جذاب یاد بگیرید و به درس مسلط شوید.
- سطح سخت
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
Okay, welcome to the crazy story section of the Our Universal Journey article.
In this little story, I’ll try to help you remember and know how to use and understand some, not all, but some of the new vocabulary from the article. Okay, let’s get started.
Once there was a frog. He wanted to find a Princess, so he went on a journey. He walked for many years. Every day, he imagined his Princess. In fact, he obsessed about her. He couldn’t think of anything else. But he could not find her. He kept walking all over the world. He became fatigued, very very tired.
He wanted to quit, but he said to himself: “I will not have a failure of nerve. I will overcome every problem. I will overcome every catastrophe. I will persist until I find her”.
One day, the frog came to a large tumultuous river with huge rocks and big waves. He was so fatigued, he didn’t have the capacity to swim across.
Then, he saw a turtle. He yelled to it: “Can you help me cross the river?”. The turtle said: “Why do you want to cross?” The frog said: “I must find my Princess”. The turtle was surprised. He said: “Are you implying that you want to marry a human?” “Yes” said the frog.
The frog got onto the turtle’s back. He was a small turtle and his back was very wet. The frog’s position was very tenuous. He almost fell several times. But finally, they made it to the other side.
There on the other side, he saw a beautiful woman. It was his Princess. He jumped into her arms and kissed her. She turned into a frog and they got married and lived happily ever after.
Okay, let’s go again up from the top. This time, I’m going to ask some questions. The reason I ask questions is to repeat the new vocabulary and help you remember and understand it better. Here we go.
Once there was a frog. He wanted to find a Princess, so he went on a journey. He took a trip, a journey a long trip. He walked for many years. Every day, he imagined his Princess. He obsessed over her.
Did he obsess about food?
No, of course he didn’t obsess about food. He didn’t care about food.
Did he obsess about the weather? Was he always thinking about the weather?
No.
What did he obsess about?
Well, he obsessed about his Princess. He imagined her, what she looked like. He could not think about anything else. He only thought about his Princess.
He obsessed about her completely, totally. Every day he obsessed about his Princess. He couldn’t think about anything else. But, he couldn’t find her. He kept walking all over the world. He became fatigued.
Did he get more energy as he walked?
No, he got more tired. He became fatigued.
Did he feel just a little bit tired?
No, he was fatigued. He was very, very tired.
Did he feel tired just for one day or just for a small short period of time?
No, he was fatigued. He felt tired all the time, every day. And every day, he became more and more fatigued, more and more tired. He wanted to quit. He wanted to give up.
Did he have a failure of nerve? Did he lose his courage?
No, he did not have a failure of nerve. In fact, he said to himself: “I will not have a failure of nerve. I will not become afraid. I will not become weak. I will not have a failure of nerve”.
He said: “I will overcome every problem.” He wanted to solve every problem. He wanted to beat every challenge. He wanted to beat every opponent. He wanted to win against every single problem that came in his way.
He also said: “I will overcome every catastrophe.” So, not just small problems.
Was he ready to face big, big problems?
Yes, he was.
Was he ready to face huge failures?
Yes, he was. He was ready to face every catastrophe. He was ready for catastrophe. He was not afraid. His nerve did not fail.
Did he keep trying?
Yes, he did. He said: “I will persist until I find her”.
Did he say he would give up after a little while?
No.
Did he plan to ever give up?
No, he said he would persist until he found her. He would never give up. He would keep trying again and again and again and again, never give up. He said: “I will persist”.
Okay, one day, the frog came to a large tumultuous river.
Was it a calm river?
No, it was not a calm river.
Did it have just small little waves?
No, it had huge really big waves. It was a tumultuous river.
Did the river stay the same?
No, the river did not stay the same. It was always changing, huge big waves crashing, all these large currents, everything moving and changing. It was a very tumultuous river.
This tumultuous river was impossible to cross, because he was so fatigued. He was too tired to cross this tumultuous river.
Could he cross a calm river?
Yeah, probably he could cross a calm river. He was… he could still swim. But he could not cross this big tumultuous river.
Did he have the capacity to swim across?
No, he did not have the abilities to swim across.
Why did he not have the capacity to swim across?
Well, because he’d been walking every day, so he was too tired. He lost his capacity. He lost his ability. He lost his strength to swim across a big tumultuous river. So, he did not have the capacity to swim across this river.
What did he do?
He saw a turtle and he called to the turtle he said: “Can you help me cross the river?” So, the turtle did have the capacity to cross the river. The turtle said: “why do you want to cross?” And the frog said: “I must find my Princess.”
The turtle was surprised, because the frog was a frog and the Princess was human. So, he said: “Are you implying that you want to marry a human?” And the frog said: “Yes”.
Did the frog directly say he wanted to marry a human?
No, he did not directly say it. He just said: “I want to find a Princess.” And the turtle thought: uh must be a human. But the frog did not directly say it. He implied it, right? He indirectly said he wanted to marry a human.
He directly said: “I want to find my Princess”. But that implies that the Princess is probably human. So, it implies, it suggests that he probably wants to marry a human and this surprised the turtle.
Okay, the frog got on the turtle’s back, but the turtle was very small and his back was very wet, easy to fall off.
So, did the frog have a strong position on the turtle’s back?
No.
Was the frog’s position very secure, very safe?
No.
What kind of position was it?
Well, [Coughing]… excuse me. It was a tenuous position. It means it could change very easily. He could fall off very easily. It was wet. It was small, a very tenuous position.
The frog had a tenuous position, but, did he fall?
No, he did not fall. His position was tenuous, but he was okay. He did not fall off.
Finally, he got to the other side. And he got to the other side, he saw a beautiful woman. It was his Princess. He jumped up and he kissed the Princess and the Princess became a frog. They kissed again and they got married and they were always happy together.
Alright, one more time. This time with fewer questions.
Once there was a frog. He wanted to find a Princess. So, he went on a journey, a very long difficult trip. He walked for many years. Every day he imagined his Princess. He obsessed about her. He thought about her all the time. He only thought about her. He obsessed about her.
But, he couldn’t find her. He kept walking all over the world, year after year after year. So, he became very tired. He became fatigued.
Even though he was fatigued, he did not have a failure of nerve. He did not become afraid. He said: “I will not have a failure of nerve. I will overcome every problem. I will beat every problem. I will overcome every catastrophe. I will overcome every disaster. I will persist. I will keep trying until I find her. I will never quit. I will persist”.
One day, the frog came to a large tumultuous river. It was not a calm river. It was not a small river. It was a tumultuous river, churning and moving very fast. It had huge rocks and waves. It was a tumultuous river.
And he felt so much fatigue. He didn’t have the capacity to cross the river. He was not strong enough anymore. He didn’t have the capacity to swim across. So, he yelled to a turtle: “Can you help me cross the river?” The turtle said: “Why do you want to cross?” And the frog said: “I must find my Princess”. He was still obsessed.
The turtle was surprised. “Are you implying that you want to marry a human? Are you suggesting you want to marry a human?” “Yes”, the frog said, still obsessed.
The frog got on the turtle’s back. But he was a small turtle and his back was wet. The frog’s position was not good. It was a tenuous position. He could easily fall off. He almost fell several times, but finally, they got to the other side.
On the other side, he saw a beautiful woman. It was his Princess. He jumped into her arms and kissed her. She became a frog and a frog Princess for him. They kissed again. They got married. The End.
Okay, listen to this a couple of times. It will help you remember some of these key vocabulary words, these important vocabulary words. And as usual review the text review, the learning guide. Listen a few times to everything.
And finally, stop this story and try to repeat the story. See if you can tell this story out loud to yourself. You don’t need to remember every single word. Try to remember the general story and most importantly try to remember how to use the vocabulary.
So, actually, tell this story to yourself. Tell it out loud when you’re alone and use the new vocabulary. This will help you remember the vocabulary and it will help you know how to use the vocabulary. That’s an important step. A very important step is to stop this now and tell the story yourself using the new words.
Okay, I will see you next time. Happy Holidays. Bye-bye
ترجمهی درس
خب، به بخش داستان احمقانهی مقالهی سفر جهانی ما خوش آمدید.
در این داستان کوتاه، سعی میکنم به شما کمک کنم بهیاد بیاورید و بدانید که چگونه از بعضی، نه همه، اما از بعضی از واژگان جدید مقاله استفاده کنید و آنها را درک کنید. خب، بیایید شروع کنیم.
روزی قورباغهای بود. او میخواست یک شاهزادهخانم پیدا کند، پس به سفر رفت. سالها پیادهروی کرد. هر روز، شاهزادهخانمش را تصور میکرد. در واقع، ذهنش را مشغول کرده بود. به چیز دیگری فکر نمیکرد. اما نتوانست او را پیدا کند. به راه رفتن در سراسر دنیا ادامه داد. خسته شد، خیلی خیلی خسته شد.
میخواست دست بکشد، اما با خودش گفت: «من سرخورده نمیشم. به هر مشکلی غلبه میکنم. به هر فاجعهای غلبه میکنم. پافشاری میکنم تا او رو پیدا کنم».
روزی، قورباغه به رودخانهای پرتلاطم و بزرگ با سنگهای عظیم و امواج بزرگ رسید. خیلی خسته بود و توانایی شنا کردن به آن سوی رودخانه را نداشت.
بعد، لاکپشتی را دید. فریاد زد: «میتونی به من کمک کنی از رودخانه عبور کنم؟». لاکپشت گفت: «چرا میخوای عبور کنی؟» قورباغه گفت: «باید شاهزادهخانمم رو پیدا کنم». لاکپشت تعجب کرد. گفت: «داری میگی که میخوای با یه انسان ازدواج کنی؟» قورباغه گفت: «بله».
قورباغه روی پشت لاکپشت رفت. او لاکپشت کوچکی بود و پشتش خیلی خیس بود. موقعیت قورباغه خیلی ضعیف بود. چند بار نزدیک بود بیفتد. اما بالاخره، به آن سو رسیدند.
آنجا در آن سو، او زن زیبایی را دید. شاهزادهخانمش بود. به آغوش او پرید و او را بوسید. او به قورباغه تبدیل شد و آنها ازدواج کردند و پس از آن بهخوبی و خوشی زندگی کردند.
خب، بیایید دوباره از بالا شروع کنیم. این بار، چند سؤال میپرسم. دلیل اینکه سؤال میپرسم این است که واژگان جدید را تکرار کنم و به شما در یادآوری و فهمیدن آنها کمک کنم. بزن بریم.
روزی قورباغهای بود. او میخواست یک شاهزادهخانم پیدا کند، پس به سفر رفت. به سفر رفت، به سفری طولانی رفت. سالها پیادهروی کرد. هر روز، شاهزادهخانمش را تصور میکرد. ذهنش را مشغول کرده بود.
آیا غذا ذهنش را مشغول کرده بود؟
نه، البته که غذا ذهنش را مشغول نکرده بود. او به غذا اهمیتی نمیداد.
آیا آبوهوا ذهنش را مشغول کرده بود؟ آیا همیشه به آبوهوا فکر میکرد؟
نه.
چه چیزی ذهنش را مشغول کرده بود؟
خب، شاهزادهخانم ذهن او را مشغول کرده بود. او را تصور کرد، که چه شکلی بود. نمیتوانست به چیز دیگری فکر کند. فقط به شاهزادهخانمش فکر میکرد.
کاملاً ذهنش را مشغول کرده بود. شاهزادهخانمش هر روز ذهنش را مشغول میکرد. نمیتوانست به چیز دیگری فکر کند. اما، نمیتوانست او را پیدا کند. به راه رفتن در سراسر دنیا ادامه داد. خسته شد.
آیا هنگام راه رفتن انرژی بیشتری گرفت؟
نه، بیشتر خسته شد. خسته شد.
آیا فقط کمی احساس خستگی کرد؟
نه، او کوفته شده بود. خیلی خیلی خسته بود.
آیا فقط برای یک روز احساس خستگی کرد یا فقط برای مدت کوتاهی؟
نه، او کوفته شده بود. او هر روز احساس خستگی میکرد. و هر روز بیشتر و بیشتر خسته میشد. میخواست این کار را رها کند. میخواست تسلیم شود.
آیا او سرخورده شد؟ آیا شهامتش را از دست داد؟
نه، سرخورده نشد. در واقع، با خودش گفت: «من سرخورده نمیشم. نمیترسم. ضعیف نمیشم. سرخورده نمیشم».
گفت: «من به هر مشکلی غلبه میکنم». او میخواست هر مشکلی را حل کند. می خواست هر چالشی را شکست دهد. می خواست هر حریفی را شکست دهد. میخواست در برابر هر مشکلی که سر راهش قرار دارد پیروز شود.
همچنین گفت: «من به هر فاجعهای غلبه میکنم». پس، نه فقط مشکلات کوچک.
آیا او آمادهی رویارویی با مشکلات بزرگِ بزرگ بود؟
بله، بود.
آیا او آمادهی رویارویی با شکستهای بزرگ بود؟
بله، بود. آمادهی رویارویی با هر فاجعهای بود. او آمادهی فاجعه بود. نمیترسید. تحملش کم نیامد.
آیا به تلاش خود ادامه داد؟
بله، ادامه داد. او گفت: «من تا زمانی که او رو پیدا نکنم پافشاری میکنم».
آیا او گفت که بعد از مدتی منصرف میشود؟
نه.
آیا او قصد داشت تسلیم شود؟
نه، او گفت تا زمانی که او را پیدا کند پافشاری میکند. هرگز تسلیم نخواهد شد. او سعی میکرد دوباره و دوباره و دوباره و دوباره تلاش کند، هرگز تسلیم نشود. گفت: «من پافشاری میکنم».
خب، روزی، قورباغه به رودخانه بزرگ و پرتلاطمی رسید.
آیا رودخانهی آرامی بود؟
نه، رودخانهی آرامی نبود.
آیا فقط موجهای کوچک داشت؟
نه، موجهای عظیم بزرگی داشت. رودخانهی پرتلاطمی بود.
آیا رودخانه ثابت ماند؟
نه، رودخانه ثابت نماند. همیشه تغییر میکرد، موجهای بزرگ عظیم فرود میآمدند، همهی این جریانهای بزرگ، همه چیز حرکت و تغییر میکرد. رودخانهی خیلی پرتلاطمی بود.
عبور از این رودخانهی پرتلاطم غیرممکن بود، چون او خیلی کوفته بود. او برای عبور از این رودخانهی پرتلاطم زیادی خسته بود.
آیا او میتوانست از رودخانهی آرامی عبور کند؟
بله، احتمالاً میتوانست از رودخانهای آرام عبور کند. او… هنوز میتوانست شنا کند. اما نمیتوانست از این رودخانهی بزرگ و پرتلاطم عبور کند.
آیا او توانایی شنا کردن در آن را داشت؟
نه، توانایی شنا کردن در آن را نداشت.
چرا توانایی شنا کردن در آن را نداشت؟
خب، چون هر روز راه میرفت، پس زیادی خسته بود. او ظرفیتش را از دست داد. تواناییاش را از دست داد. قدرتش را برای شنا کردن از رودخانهی بزرگ و پرتلاطم از دست داد. پس او توانایی شنا کردن از این رودخانه را نداشت.
چهکار کرد؟
او لاکپشتی را دید و لاکپشت را صدا زد و گفت: «میتونی به من کمک کنی از رودخانه عبور کنم؟» پس، لاکپشت توانایی عبور از رودخانه را داشت. لاکپشت گفت: «چرا میخوای عبور کنی؟» و قورباغه گفت: «باید شاهزادهخانمم رو پیدا کنم».
لاکپشت تعجب کرد، چون قورباغه، قورباغه بود و شاهزادهخانم، انسان. پس گفت: «داری میگی که میخوای با یه انسان ازدواج کنی؟» و قورباغه گفت: «بله».
آیا قورباغه مستقیماً گفت که میخواهد با یک انسان ازدواج کند؟
نه، او مستقیماً نگفت. فقط گفت: «من میخوام یه شاهزادهخانم پیدا کنم». و لاکپشت فکر کرد: اوه حتماً انسان است. اما قورباغه مستقیماً آن را نگفت. بهصورت ضمنی گفت، درسته؟ بهطور غیرمستقیم گفت که میخواهد با یک انسان ازدواج کند.
مستقیماً گفت: «من میخوام شاهزادهخانمم رو پیدا کنم». اما این نشان میدهد که شاهزادهخانم احتمالاً انسان است. پس، دلالت میکند، نشان میدهد که او احتمالاً میخواهد با یک انسان ازدواج کند و این موضوع لاکپشت را شگفتزده کرد.
خیلی خب، قورباغه پشت لاکپشت قرار گرفت، اما لاکپشت خیلی کوچک بود و پشتش خیلی خیس بود، بهراحتی میشد از روی آن افتاد.
پس، آیا قورباغه موقعیت محکمی در پشت لاکپشت داشت؟
نه.
آیا وضعیت قورباغه خیلی مطمئن بود، خیلی امن بود؟
نه.
چه نوع موقعیتی بود؟
خب، [سرفه]… ببخشید. موقعیت ضعیفی بود. یعنی میتوانست خیلی راحت تغییر کند. میتوانست خیلی راحت زمین بخورد. خیس بود. محل کوچک و ضعیفی بود.
قورباغه موقعیت ضعیفی داشت، اما آیا افتاد؟
نه، نیفتاد. موقعیت او ضعیف بود، اما او خوب بود. زمین نخورد.
بالاخره، به آن سو رسید. و به آن طرف رسید، زن زیبایی را دید. شاهزادهخانمش بود. از جا پرید و شاهزادهخانم را بوسید و شاهزادهخانم قورباغه شد. آنها دوباره همدیگر را بوسیدند و ازدواج کردند و همیشه با هم خوشبخت بودند.
خب، یک بار دیگر. این بار با سؤالات کمتر.
روزی قورباغهای بود. میخواست یک شاهزادهخانم پیدا کند. پس، به سفر رفت، یک سفر خیلی طولانی دشوار. سالها پیادهروی کرد. هر روز شاهزادهخانمش را تصور میکرد. ذهنش را مشغول کرده بود. تمام وقت به او فکر میکرد. فقط به او فکر میکرد. ذهنش را مشغول کرده بود.
اما، نمیتوانست او را پیدا کند. سال به سال در سراسر دنیا پیاده میرفت. پس، خیلی خسته شد. کوفته شد.
با اینکه کوفته بود، اما سرخورده نشد. نترسید. گفت: «من سرخورده نمیشم. به هر مشکلی غلبه میکنم. هر مشکلی رو شکست میدم. به هر فاجعهای غلبه میکنم. به هر حادثهای غلبه میکنم. پافشاری میکنم. تا او رو پیدا کنم به تلاش ادامه میدم. هرگز دست نمیکشم. پافشاری میکنم».
روزی، قورباغه به رودخانهی بزرگ و پرتلاطمی رسید. رودخانهی آرامی نبود. رودخانهی کوچکی نبود. رودخانهی پرتلاطمی بود و زیر و رو میشد و خیلی سریع حرکت میکرد. سنگها و موجهای عظیمی داشت. رودخانهی پرتلاطمی بود.
و او احساس کوفتگی زیادی کرد. توانایی عبور از رودخانه را نداشت. دیگر بهاندازهی کافی قوی نبود. توانایی شنا کردن به آن سو را نداشت. پس، او به لاکپشتی فریاد زد: «میتونی به من کمک کنی از رودخانه عبور کنم؟» لاکپشت گفت: «چرا میخوای عبور کنی؟» و قورباغه گفت: «باید شاهزادهخانمم رو پیدا کنم». هنوز ذهنش را مشغول کرده بود.
لاکپشت تعجب کرد. گفت: «داری میگی که میخوای با یه انسان ازدواج کنی؟ داری به این اشاره میکنی که میخوای با یه انسان ازدواج کنی؟» قورباغه گفت: «بله»، هنوز دلمشغول بود.
قورباغه روی پشت لاکپشت رفت. اما او لاکپشت کوچکی بود و پشتش خیلی خیس بود. موقعیت قورباغه خوب نبود. موقعیت ضعیفی بود. بهراحتی میتوانست بیفتد. چند بار تقریباً افتاد، اما بالاخره، آنها به سوی دیگر رسیدند.
در آن سو، او زن زیبایی را دید. شاهزادهخانمش بود. به آغوش او پرید و او را بوسید. او به قورباغه و شاهزادهخانم قورباغهای برایش تبدیل شد. دوباره همدیگررا بوسیدند. آنها ازدواج کردند. پایان.
خب، چند بار به این گوش دهید. به شما کمک میکند بعضی از این کلمات کلیدی واژگان، این کلمات مهم واژگان را بهخاطر بسپارید. و طبق معمول، متن و راهنمای یادگیری را مرور کنید. چند بار به همه چیز گوش دهید.
و بالاخره، این داستان را متوقف کنید و سعی کنید داستان را تکرار کنید. ببینید آیا میتوانید این داستان را با صدای بلند برای خودتان تعریف کنید. نیازی به یادآوری تمام کلمات نیست. سعی کنید داستان کلی را بهیاد بیاورید و از همه مهمتر سعی کنید نحوهی استفاده از واژگان را بهخاطر بسپارید.
پس، در واقع، این داستان را برای خودتان بگویید. وقتی تنها هستید با صدای بلند آن را بگویید و از واژگان جدید استفاده کنید. این به شما کمک خواهد کرد تا واژگان را بهخاطر بسپارید و به شما کمک خواهد کرد که بدانید چگونه از واژگان استفاده کنید. این مرحلهی مهمی است. یک گام خیلی مهم این است که حالا این را استپ کنید و خودتان با استفاده از کلمات جدید داستان را بگویید.
خب، دفعهی بعد میبینمتان. تعطیلات مبارک. بای-بای.