درس تفسیر
آموزش رایگان زبان انگلیسی > دوره: دروس پایهی انگلیسی بدون تلاش / فصل: شوهران دارای هوش هیجانی / درس: درس تفسیرسرفصل های مهم
درس تفسیر
توضیح مختصر
- سطح متوسط
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
Emotionally Intelligent Husband – Commentary
Okay welcome to the commentary for the emotionally intelligent husbands article.
This chat about why I chose this and what it means to me. I chose this I guess because I myself am hoping to improve my relationship with Tomoe and always trying to be better.
And this is from a very interesting book by Dr. John Gottman. Trying to remember the name of the book exactly, “the seven principles of good marriage” something like that.
Anyway, Gottman’s interesting, Dr. John Gottman, he’s a researcher, he does research on marriages. So his book is based not just on his opinion or experience, but also on research. And what they do, is they, he and his group, research marriages. And they try to figure out what causes marriages to succeed and what causes them to fail.
And his definition of success and failure are important. Success means that both partners report— say— they are very happy with the relationship. Okay? So that’s success. And failure means number one of course divorce, but it also means number two that one or both partners (husband wife, girlfriend boyfriend) are very unhappy so that’s failure.
So, some people remain married but they’re not happy. So, that’s considered a failure by Dr. Gottman in his research.
So, they find these groups of marriages, these two kinds of marriages, and they study these people. And it’s quite interesting, they study them in a very close detail.
Of course, they interview them and get lots of information but they do much more than that. They bring them into their research, I don’t know if you wanna call it a lab, office maybe, they bring them on to their office many times, and they have them discuss different topics and sometimes they argue, sometimes they agree.
Whatever, but they have the husband and wife talk about topics. While they’re talking, they measure their heart rate and their sweat glands, how much they’re sweating. They also videotaped them very closely specially their faces, their emotions.
After these videotaped conversations, after this research, They go back, they watch the videotape step by step like each frame. When they do it, when they watch it very slow like that, they can see very quick gestures, very quick emotions on the face.
When you’re just looking at normal speed, you don’t see them. But when you look at a video and you go slow, slow-motion, you can see very quickly some quick emotion show on the face.
So, anyway, they have all this information all this data about heart rate and all these videotapes and then they study them very carefully. And they identify, you know, what are the things that are the same for the successful marriages, the successful couples. And what are the things that are the same for the failing couples or the divorced couples, or the ones that are probably going to be divorced.
And from this research, he has identified different key traits, key things you must do for your marriage to be successful. And this article is one of them.
And of course, it’s focused mostly on the husband. Other things are focused on the wife or focused on the both of them. But for my own purpose, I’m, of course worried more about what I can do myself.
So, this is focused on the husband and one key trait is that, the husbands need to be emotionally intelligent. It means they have to learn how to deal with their emotions in a healthy way. And this has two sides, one side is they have to be able to understand and respect other people’s emotions. Of course, their wife’s feelings. The husband needs to be able to understand and respect his wife’s feelings.
But also, his children’s feelings and his friend’s feelings, just in general. He has to know how to understand and identify and talk about other people’s feelings and to be sensitive to those feelings and to care about those feelings.
And in the other side of it, he has to be able to identify and understand and communicate his own feelings. So, he’s got to be able to talk about his own feelings and not just anger, not just, “I’m pissed off!” But also, when he’s sad and other things. He has to be able to clearly understand those feelings, handle them and communicate them in a positive way, in a respectful way.
And a lot of this has to do with what he calls accepting influence from his wife. So Dr. Gottman’s accepting influence is the key part of emotional intelligent.
What does that mean? Well, what it really means practically, simply is that the husband has to share power with his wife. He influences his wife, of course. He has some, not control is a bad word; he effects his wife. He changes his wife somewhat, but he also has to be willing to, be changed. He has to be willing, he has to let his wife change him. He has to accept her power. He has to accept her influence also. It has to be both ways.
So, accepting influence, sharing power is very important for marriages, especially now in most countries, society is changing. Women are getting more power. Those old ideas from the 1950s, man is in control, the man is the leader, the man says what is done and the woman does it.
Those ideas don’t work anymore. They certainly don’t work in America or Europe as we know or Latin America and in Asia, I know, this is also changing quite a lot. And really, this doesn’t work in Asia anymore either.
Simply because, women will not tolerate it anymore, right? They’re sick of it. And they’re not gonna put up with this any more. It doesn’t matter what men like or don’t like or want or don’t want. The women will not accept this anymore. In my opinion that’s good. So, I’m quite happy about that. I think it’s a good thing.
But it’s an adjustment and he’s right about that. In the past men, especially older generation, my father’s generation, my grandfather’s generation; they did have that entitlement. You know, they had that feeling that naturally men should be the leader, naturally men should have the power, or more power.
And naturally women should be weaker. They have the strong idea. Society taught them that. Their own family taught them that. So, it’s hard for them to change. Some of them have a difficult time changing. They feel their losing that entitlement and some of them do respond with righteous indignation. They do respond with anger.
Now to be fair some of them do not. Actually, my own father; I’ve seen him change quite a bit. And I have known plenty of older men, my father’s age, in fact, my grandfather, my mother’s father was not like that at all. He very much shared power with my grandmother. In fact, I would say my grandmother was the stronger one in their relationship.
So, you know, we have to be careful. These are general trends in societies. But they’re not true of every single person. However, I think Dr. Gottman is absolutely correct that in general, in modern societies especially, things have changed and to have a successful marriage as a husband you must give up your power.
It doesn’t mean you’re weak. It means you share power. It means you’re strong about your own ideas and opinions. But you also respect your wife’s strength and you let her and you want her to be strong. And you want her to express her opinions. And that it’s a partnership, an equal partnership. I think Dr. Gottman’s definitely right about that.
If you do this, it creates healthy relationships. I think a lot of men, these old-fashioned men, they feel threatened. They’re afraid of this, but actually I have found in my own life, it’s quite positive. It’s a lot less stressful when you share power with someone else when you’re a partner.
If you have all the power, it seems like it’s great; you can “oh, clean my room”. But on the other hand you also have all the responsibility and that’s very stressful.
Another thing, I think, from the man’s point of view, a woman who serves you, who’s not equal, let’s face it, it’s boring, extremely boring. I know for my own part, I don’t want a servant. I want a partner, I want an equal partner.
I want someone who has strong opinions and strong ideas, who’s very intelligent, who’s very confident. I can learn from her. And hopefully, I hope, she learns from me too.
So, anyway it’s interesting because I read this article, we studied this article in my class, here in San-Francisco. And I was a little shocked, to be honest, that about the reaction, several, I guess I have to say several of the Asian students, especially the men, not surprisingly, disagreed strongly with this article.
They were, they didn’t like this idea. They thought the man must be the boss and the woman naturally must follow him and that is the way, you know, the world is suppose to work. Or I don’t know, God says this is true or society or whatever. They still had a very strong idea about this. And to be fair there was actually at least one Asian woman who thought the same thing, who thought the woman should follow men.
Now, for an American and I am sure for most Europeans, is quite a shock. I couldn’t believe they were saying that. But I should not have been surprised, I lived in Asia. However, I have lived in Asia I also know the women in Asia are changing. And that these men, may not like these changes; however, they can’t stop it.
So, even if you don’t like it, I think you have no choice. You have to adjust. If you want to have a marriage because you know, to be really direct, if you have this old idea and you marry a woman today, in modern life, if you act like this, she’s probably going to divorce you. You can try to be the big strong boss but you’ll probably find that after a few years or sooner, she is just going to divorce you.
So, if you really do want a happy family and a happy life, I think you’ve gotta change. And that, I think that’s as true in Japan and Korea and Taiwan and China and Thailand as it is in Europe and America and Latin America. I think it’s true all over the world really.
And now from women’s point of view, of course I think this is a very, very positive trend that women should be equal. They’re equally intelligent, equally smart, equally strong, maybe not physically, in terms of lifting weights but that’s not important in modern society anymore. So, anyway.
Okay, that’s all. I will see you next time. I hope you enjoy this lessen. Please go to the forms, write your opinions about the role, the proper role for husbands and wives in relationships. Do you agree with my opinions here? Do you agree with Dr. Gottman’s opinions and his research?
I don’t mind, you can disagree with me. That’s fine. If you disagree with me, go to the forms and tell me that, you know AJ you’re totally wrong. That’s fine.
If you agree with me that’s also great, write that.
Okay, I’ll see you next time, Bye-bye
ترجمهی درس
شوهران دارای هوش هیجانی - درس تفسیر
به درس تفسیر برای مقالهی شوهران دارای هوش هیجانی خوش آمدید.
ابن صحبت دربارهی اینکه من چرا این را انتخاب کردم و برای من چه معنایی دارد. من این را انتخاب کردم، حدس میزنم چون که من خودم امیدوارم که رابطهام را با توموئه بهتر کنم و همیشه سعی میکنم بهتر باشم.
و این از کتاب بسیار جالبی نوشتهی دکتر جان گاتمن است. دارم سعی میکنم نام دقیق کتاب را بهیاد بیاورم، «هفت اصل ازدواج خوب»، چنین چیزی.
بههرحال، گاتمن جالب است، دکتر جان گاتمن، محقق است، تحقیقهایی بر روی ازدواجها انجام میدهد. پس کتابش نه فقط براساس نظر یا تجربهام، بلکه براساس تحقیق هم هست. و کاری که انجام میدهند، او و گروهش، تحقیق دربارهی ازدواجهاست. و آنها سعی میکنند بفهمند چه چیزی باعث میشود ازدواجها موفق شوند و چه باعث میشود آنها شکست بخورند.
و تعریف او موفقیت و شکست مهم است. موفقیت یعنی هردو همسر گزارش دهند— بگویند— که خیلی با رابطهشان خوشحال هستند. خب؟ پس این موفقیت است. و شکست یعنی شمارهی یک که البته طلاق است، اما شمارهی دو این است که هردو همسر (شوهر زن، نامزد) خیلی ناشاد هستند پس این شکست است.
پس، بعضی مردم مزدوج باقی میمانند اما خوشحال نیستند. پس، دکتر گاتمن این را در تحقیقش شکست درنظر میگیرد.
پس، آنها این گروههای ازدواج، این دو نوع ازدواج را پیدا میکنند. و خیلی جالب است، آنها این افراد را با جزئیات دقیق مطالعه میکنند.
البته، با آنها مصاحبه میکنند و اطلاعات زیادی میگیرند اما کارهای خیلی بیشتری انجام میدهند. آنها را وارد تحقیقشان میکنند، نمیدانم اگر میخواهید به آن آزمایشگاه بگویید، دفتر شاید، آنها را چندین بار به دفترشان میبرند، و به آنها میگویند موضوعات مختلف را بحث کنند و گاهی مشاجره و گاهی موافقت میکنند.
هرچی، اما آنها صحبت زن و شوهری را دربارهی موضوعات دارند. وقتی که صحبت میکنند، ضربان قلبشان و را اندازهگیری میکنند و همچنین غدههای عرقشان را تا ببینند چقدر عرق میکنند. از آنها بهطور خیلی نزدیک فیلمبرداری هم میکنند بهخصوص صورتهایشان، احساساتشان.
بعد از این مکالمات فیلمبرداری شده، بعد از این تحقیق، برمیگردند، فیلمها را قدم به قدم میبینند یعنی هر کادر. وقتی این کار را انجام میدهند، وقتی اینطوری خیلی آرام تماشا میکنند، میتوانند حرکات خیلی سریع و احساسات خیلی سریع روی صورت را ببینند.
وقتی که به سرعت معمولی نگاه کنید، آنها را نمیبینید. اما وقتی به یک ویدیو نگاه کنید و آرام جلو بروید، اسلوموشن، خیلی سریع احساسات سریعی را میبینید که روی صورت شکل میگیرند.
پس، بههرحال، آنها تمام این اطلاعات، تمام این داده را دربارهی ضربانم قلب و تمام این فیلمها را دارند و بعد آنها را با دقت زیاد مطالعه میکنند. و آنها شناسایی میکنند که، میدانید، چیزهایی که برای ازدواجهای موفق، زوجهای موفق یکسان هستند. و چیزهایی که برای زوجهای درحال شکست یا زوجهای طلاقگرفته، یا آنهایی که احتمالاً طلاق خواهند گرفت.
و از این تحقیق، او ویژگیهای کلیدی مختلفی را شناسایی کرده است، چیزهای کلیدی که باید برای ازدواجتان انجام دهید تا موفق باشد. و این مقاله یکی از آنهاست.
و البته، بیشتر روی شوهر متمرکز شده است. چیزهای دیگر روی زن متمرکز شدهاند یا روی هردوی آنها. اما برای هدف خودم، من، البته که بیشتر دربارهی چیزی که خودم میتوانم انجام بدهم نگران هستم.
پس، این روی شوهر متمرکز است و یک ویژگی کلیدی این است که شوهر باید هوش هیجانی داشته باشد. یعنی باید یاد بگیرد چگونه یا احساساتش به روش سالمی رفتار کند. و این دو جنبه دارد، یکی جنبه این است که آنها باید احساسات همدیگر را درک کنند و به آنها احترام بگذارند. البته، احساسات همسرشان. شوهر باید بتواند احساسات همسرش را درک کند و به آنها احترام بگذارد.
اما همچنین، در کل احساسات فرزندان و احساسات دوستانش. او باید بداند چگونه احساسات دیگران را درک کند، تشخیص دهد و دربارهی آنها حرف بزند و به آن احساسات حساس باشد و به آن احساسات اهمیت دهد.
و در جنبهی دیگر آن، او باید بتواند احساسات خودش را تشخیص دهد، درک کند و بروز دهد. پس، او باید قادر باشد دربارهی احساسات خودش حرف بزند و نه فقط عصبانیت، نه فقط، «من رد دادم!» بلکه همچنین، وقتی که ناراحت است و چیزهای دیگر. او باید قادر باشد تا آن احساسات را بهروشنی درک کند، آنها را مدیریت کند و آنها را بهطور مثبتی بروز دهد، بهطور محترمانهای.
و بیشترِ این مربوط به چیز است که گاتمن به آن میگوید پذیرش تأثیر از همسرش. پس پذیرش تأثیرِ دکتر گاتمن بخش کلیدی هوش هیجانی است.
یعنی چه؟ خب، واقعاً و عملاً یعنی شوهر بهسادگی باید قدرتش را با همسرش سهیم شود. او البته بر همسرش تأثیر میگذارد. او بر همسرش، کنترل نه، واژهی بدی است؛ اثر میگذارد. او قدری همسرش را تغییر میدهد اما باید مایل هم باشد تا تغییر کند. باید مایل باشد، باید بگذارد همسرش او را تغییر دهد. باید قدرت او را قبول کند. باید تأثیر او را هم قبول کند. باید دوطرفه باشد.
پس، پذیرفتن تأثیر، سهیم شدن قدرت خیلی برای ازدواجها مهم است، بهخصوص حالا در بیشترِ کشورها جوامع دارند تغییر میکنند. زنان قدرت بیشتری میگیرند. ایدههای قدیمی از دههی ۱۹۵۰، مرد کنترل دارد، مرد رهبر است، مرد میگوید چه باید انجام شود و زن انجام میدهد.
آن ایدهها دیگر کار نمیکنند. آنها قطعاً در آمریکا یا تا جایی که میدانیم اروپا یا آمریکای لاتین کار نمیکنند، و من میدانم که در آسیا هم این موضوع دارد خیلی تغییر میکند. و واقعاً دیگر در آسیا هم کار نمیکند.
صرفاً چون زنان دیگر این را تحمل نمیکنند، درسته؟ آنها از این موضوع دلزدهاند. و دیگر این را تحمل نخواهد کرد. مهم نیست که مردها چه چیزی دوست دارند و چه دوست ندارد یا میخواهند یا نمیخواهند. زنها دیگر این را قبول نخواهند کرد. بهنظر من این خوب است. و من برای این خیلی خوشحال هستم. فکر میکنم که چیز خوبی است.
اما این یک اصلاح است و او این را درست میگوید. در گذشته مردها، بهخصوص نسل قدیمیتر، نسل پدرم، نسل پدربزرگم؛ آنها آن حق را داشتند. میدانید، این احساس را داشتند که طبیعتاً مردها باید رهبر باشند، طبیعتاً مردها باید قدرت را داشته باشند، یا قدرت بیشتر را.
و طبیعتاً زنها باید ضعیفتر باشند. آنها این ایدهی قوی را دارند. جامعه این را به آنها یاد داد. خانوادهی خودشان آن را بهشان یاد داد. پس، برای آنها سخت است که تغییر کنند. بعضی از آنها تغییر کردن برایشان دشوار است. آنها احساس میکنند آن حق را از دست می دهند و بعضی از آنها با خشم صحیح پاسخ میدهند. آنها با عصبانیت پاسخ میدهند.
حالا انصافاً بعضی از آنها اینطور نیستند. در واقع، پدر خودم؛ من دیدهام او خیلی تغییر کنند. و من مردهای پیر زیادی را شناختهام، همسن پدرم، در واقع، پدربزرگم، پدر مادرم اصلاً آنطور نبود. او قدرت را خیلی با مادربزرگم سهیم میشد. در حقیقت، من میگویم که مادربزرگم در رابطهی آنها قویتر بود.
پس، میدانید، باید مراقب باشیم. اینها گرایشهای کلی در جامعهها هستند. اما آنها برای تمام افراد صدق نمیکنند. اما، من فکر میکنم دکتر گاتمن دربارهی آن بهطور کلی کاملاً درست میگوید که، بهخصوص در جوامع مدرن، چیزها تغییر کردهاند و برای داشتن ازدواج موفق بهعنوان یک شوهر باید از قدرتتان دست بکشید.
به این معنا نیست که شما ضعیف هستید. به این معناست که شما قدرت را سهیم میشوید. یعنی شما دربارهی ایدهها و نظرات خودتان قوی هستید. اما به قدرت همسرتان هم احترام میگذارید و میگذارید و میخواهید که او قوی باشد. و میخواهید که او نظراتش را بیان کند. و این مشارکت است، مشارکت برابر. من فکر میکنم دکتر گاتمن قطعاً در این باره درست میگوید.
اگر این کار را انجام دهید، رابطههای سالمی بهوجود میآورد. من فکر میکنم بسیاری از مردها، این مردهای کهنهپرست، احساس تهدید میکنند. از این میترسند اما من درواقع در زندگی خودم فهمیدهام که بسیار مثبت است. خیلی تنش کمتری حس میشود وقتی که قدرت را با کسی سهیم میشوید وقتی که شریک زندگی هستید.
اگر تمام قدرت را دارید، انگار که عالی است؛ میتوانید بگویید، «اوه، اتاقم را تمیز کن». اما از طرف دیگر، تمام مسئولیت را دارید و این خیلی پرتنش است.
چیز دیگری که هست، فکر میکنم، از دید یک مرد، زنی که به شما خدمت میکند، که برابر نیست، بیایید روراست باشیم، کسلکننده است، خیلی کسلکننده است. من خودم میدانم که خدمتکار نمیخواهم. شریک زندگی میخواهم، شریک زندگی برابر میخواهم.
کسی را میخواهم که نظر قوی و ایدههای قوی دارد، خیلی باهوش است، خیلی مطمئن است. میتوانم از او یاد بگیرم. و امیدوارانه، امیدوارم که، او هم از من یاد بگیرد.
پس، بههرحال جالب است چون من این مقاله را خواندم، این مقاله را در کلاسم مطالعه کردیم، اینجا در سانفرانسیسکو. و من راستش، کمی شوکه شدم، بهخاطر واکنشها، چندتا، حدس میزنم چندتا از دانشآموزان آسیایی، بهخصوص مردها، که جای تعجب نیست، بهشدت با این مقاله مخالفت کردند.
آنها این ایده را دوست نداشتند. فکر کردند که مرد باید رئیس باشد و زن طبیعتاً باید او را دنبال کند و این جوری است که دنیا باید جلو برود. یا نمیدانم، خدا میگوید که این درست است یا جامعه یا هرچی. آنها هنوز ایدهی قویای در این باره دارند. و انصافاً درواقع حداقل یک خانم آسیایی بود که همانطور فکر میکرد، فکر میکرد زنها باید مردها را دنبال کنند.
حالا، برای یک آمریکایی و مطمئنم برای بیشترِ اروپاییها این شوکهکننده است. نمیتوانستم باور کنم که دارند چنین چیزی میگویند. ولی نباید تعجب میکردم، من در آسیا زندگی کردم. اما، من در آسیا زندگی کردم و میدانم که زنها در آسیا دارند تغییر میکنند. و این مردها ممکن است این تغییرات را دوست نداشته باشند؛ اما، نمیتوانند جلویش را بگیرند.
پس، اگر این را دوست ندارید، فکر میکنم که چارهای ندارید. باید کنار بیایید. اگر میخواهید ازدواجتان را داشته باشید چون میدانید، اگر بخواهم رک باشم، اگر شما این ایدهی قدیمی را دارید و امروز با یک زن ازدواج کنید، در زندگی مدرن، اگر اینطور رفتار کنید، او احتمالاً از شما طلاق خواهد گرفت. میتوانید سعی کنید رئیس قوی بزرگ باشید اما احتمالاً بعد از چند سال یا زودتر، او از شما طلاق خواهد گرفت.
پس، اگر واقعاً یک خانوادهی خوشحال و زندگی خوشحال میخواهید، فکر میکنم که باید تغییر کنید. و آن، فکر میکنم که این در ژاپن و کره و تایوان و چین و تایلند، به همان اندازهی اروپا و آمریکا و آمریکای لاتین صدق کند. فکر میکنم که در تمام دنیا واقعاً چنین باشد.
و حالا از دید زنان، البته فکر میکنم که این گرایش خیلی خیلی مثبتی است که زنان باید برابر باشند. آنها بهطور برابر هوشمند هستند، بهطور برابر باهوش هستند، بهطور برابر قوی، شاید از لحاظ فیزیکی نه، در وزنه بلند کردن اما این در جامعهی مدرن دیگر مهم نیست. پس، به هرحال.
خب، تمام شد. دفعهی بعد میبینمتان. امیدوارم که از این درس لذت برده باشید. لطفاً به فرمها بروید، نظر خود را دربارهی نقش بنویسید، نقش درست برای شوهران و همسران در رابطهها. آیا اینجا با نظر من موافق هستید؟ آیا با نظر دکتر گاتمن و تحقیق او موافق هستید؟
من مشکلی ندارم، میتوانید با من مخالفت کنید. مشکلی نیست. اگر با من مخالف هستید، به فرمها بروید و به من بگویید که، اِیجی تو کاملاً اشتباه فکر میکنی. مشکلی نیست.
اگر با من موافق هستید هم عالی است، آن را بنویسید.
خب، دفعهی بعد میبینمتان، بای-بای.