درس تفسیر
آموزش رایگان زبان انگلیسی > دوره: دروس پایهی انگلیسی بدون تلاش / فصل: نقشههای ذهنی / درس: درس تفسیرسرفصل های مهم
درس تفسیر
توضیح مختصر
- سطح متوسط
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
Mind Maps - Commentary Lesson
Okay effortless English members welcome to the commentary.
I guess this is are our newest kind of lesson or audio. And commentary, I’m just going to talk freely about the topic. There’s no plan I have no script, so I’ll be talking quickly using normal, my normal native English rate of speech and I’ll be using my normal way of speaking.
So, let’s go. Mind maps, actually Peen one of our members I would say probably our most active and motivated and enthusiastic member at this point.
He has been suggesting topics and writing forums.. He’s really probably the most active person on the forums.. And he requested this topic. He sent me some links to mind map articles.
I found one of the links he sent was Wikipedia and it’s an interesting topic. In fact, I already knew about mind maps. I used mind maps myself.
Mind maps are great. If you still don’t quite understand what they look like, I suggest going to the, use the text guide, the learning guide and go to the bottom and you’ll see the ‘learn more’ section. And there’s a link and it says ‘mind map example’. If you go to that, you’ll get a picture of what a mind map can look like or the general appearance of it.
But anyway, mind maps are very useful. I use them for writing. I don’t know some of you may know, one of my three degrees, my undergraduate degree was in journalism. So I’m a writer and I still write freelance. I haven’t written much actually, the last year since I came to San-Francisco. But before San-Francisco, I was living in Thailand and I would write mostly travel articles and send them to different magazines.
Anyway, when I needed to make an article, I needed ideas for an article, I often would use a mind map. So I would put my central idea in the middle of the paper.
Let’s say I am in Thailand I want to write about Thai street food. That was one of my articles. So I write Thai street food. I put in the middle of a piece of paper and write in the center. And then, I just start brainstorming. I just start thinking of random ideas.
The first idea, the first word or phrase that came into my head, I would write it around. So I say Thai street food, I would think of Tom-Yum, Tom-Yum is a kind of Thai food. I would write Tom-Yum on the paper and draw a line connecting those two things, street food and Tom-Yum.
And then next to Tom-Yum I would write, 50 Baht, 50 Baht is about… I’m sorry… or 10 Baht, 10 Baht is about 50 Cents, so it’s very cheap. And then I would write ‘spicy’, and then I would write ‘next to my apartment’, because I’m thinking of a place next to my apartment where I would usually eat.
And I would just keep doing that, going crazy. Whatever popped into my head, I wrote it down and the next thing that popped into my head I wrote down and I would connected these with lines. If I got stuck, if ideas stopped coming, then I would just look at the paper, I’d pick one of the words on the paper and I’d concentrate on it, and I would see what associations, what connections, what thoughts I would have connected to that word.
Let’s say, I’m doing this and I stop, I can’t think of anything, you know, and I’m like, Oh! I look at the phrase ‘next to my apartment’, I imagine the place next to my apartment. And suddenly I think ‘noise’ because it was very noisy. And I write down noise then I think ‘pollution’! I write down pollution. And I think ‘plastic seats’ and I write down plastic seats and then I keep going again.
Well after doing this for about 5 or 10 minutes, I have a whole page full of words and phrases. Some are very directly related to my topic, Thai street food. Some are not, some are totally unrelated, they seem unrelated.
But the great thing about this is I would get a lot of interesting details for my article. And I would get some interesting ideas that… if I used a normal technique, a normal organization like an outline: point one, then ABC, point two ABC. That’s kind of a very linear structured, in my opinion a little bit boring way to organize a paper. It’s okay for school papers I guess but for something a little more creative it’s not so good.
So I would use a mind map instead, and it would be the first step of my writing. The second thing I would do, I’d look at my mind map, and I would look for interesting ideas and I would start circling them. For example, pollution was one of the ideas I used; because sitting on the street in Bangkok, eating, well there’s a lot of pollution.
So I wanted to write about that. I wanted to give that feeling, what is it like to be sitting in a street in Bangkok eating, or next to this street in Bangkok eating food. I wanted to capture some of the feeling, and that includes the pollution, includes the noise, includes the heat, all those details.
And making the mind map first helped me remember some of those details. So I would circle the interesting details. I would circle the interesting ideas. Then, I would organize those ideas. I would pick the best ones and I’d put them in groups.
Maybe I would use a color. So everything related to the details, like how it looked or felt or sounded. Maybe I might put that it red, circle those with red. And then when I’m talking about the actual food, what food was available, maybe I would circle all the food items in green that I thought about. And maybe when I’m thinking about cost, how much does it cost? And saving money, how cheap it is. Maybe I put that in blue.
So then after I’m finished I have maybe three or four different colors on the page and those are my general topics, that’s the general topics that I’m going to write about in my article. In fact, I would usually write one or two paragraphs for each color, for each group.
So, this helped me organize my paper. It helped my article. It helped me think of interesting ideas, it helped me think of interesting details that I wanted to talk about. It was a really great technique for creative writing or for any kind of writing in fact.
I also use mind maps when I just need to think of ideas. Maybe I’m stuck, I’m thinking about ideas for effortless English for example. And I don’t know what to do next.
So I just will make a mind map in the center of the page I would put effortless English, I’d write that phrase. Then I just start going. And the first thing I think about, I write down. Maybe I’ll think of internet. And then I’ll write internet. And what’s the next thing I think about? Podcast! Then I write podcast, then I just keep going.
The point with the mind map is to do it quickly. Do not edit your thoughts, do not stop and think. You wanna keep the ideas coming quickly. You wanna write fast.
Later, you can go back, circle the most interesting ideas, or later you can organize them more. So, anyway that’s how I use mind maps. So I use mind maps really to generate ideas I’d say. That’s probably the way I use them most.
Now, some people… in the article talks about, you can use mind maps to take notes. You’re in the class, the professor, the teacher is lecturing, giving a talk and you wanna write down the main ideas.
So on the center you might write down the topic. Let’s say learning English; and then he talks about four main points: speaking, reading, writing etc. And then you write each of those in or around the center of learning English, which is kind of the central idea. And then you write more details coming off of those.
So, you can use it to take notes. I’ve never done that myself but it sounds interesting. I think it’s a good idea. You could use that for the mini-story. By the way, for any of our lessons, you can take notes if you’re not in a car, driving while you’re listening to these lessons, take some notes. And you can do it with a mind map. I think it would be a good way to do it.
For example, you’re listening to the mini-story lesson. Well, as you listen, you might just write down a keyword from each sentence. And you just write them and you just connect them to each other. And that might help you remember the whole story.
You don’t have time, I’m going too fast, you can’t write the whole story. But you could write down keywords just to remember the main ideas of the story. And that would help you at the end of the story.
I’d tell you please stop this, now try to tell the story yourself. Well, if you’ve got some notes, you’ve got a little mind map to remind you of the vocabulary, of the main ideas, that probably would help.
I don’t know. Try it, let me know. Write it in the forums, go to the forums.. Try it and tell us did it help? Or did it not?
Alright I guess that’s it for my commentary. In general, I think mind maps are a great tool. I especially think they’re a good creativity tool and I think they could also be good for note-taking as we just mentioned.
So, give it a try. Try using mind maps when you write, when you’re writing English, instead of doing this painful thing and thinking, thinking, thinking forever and making a boring normal outline. Try to make a mind map first instead. It might help you start writing more quickly and more easily.
And when you take notes, if you take notes when you listen to these lessons, use a mind map.
Alrighty, and finally use a mind map and write something in the forums.. Please use the forums! Alright, see you next time. Bye-bye
ترجمهی درس
نقشههای ذهنی - درس تفسیر
خب، اعضای انگلیسی بدون تلاش به درس تفسیر خوش آمدید.
حدس میزنم این جدیدترین نوع درس یا صوت ما باشد. و تفسیر، من فقط میخواهم آزادانه دربارهی آن موضوع صحبت کنم. هیچ برنامه و نوشتهای وجود ندارد، پس من سریع صحبت میکنم و از سرعت گفتار انگلیسی بومی عادیام استفاده میکنم و از حالت عادی صحبت کردنم استفاده میکنم.
پس، بزن بریم. نقشههای ذهنی، درواقع پین، یکی از اعضای ما که احتمالاً در حال حاضر فعالترین و باانگیزهترین و مشتاقترین عضو ما است.
او موضوعاتی را پیشنهاد کرده و در انجمنهای اینترنتی یادداشت داشته است. احتمالاً فعالترین شخص در این انجمنهاست. او این موضوع را درخواست کرد. برای من لینکهای مقالات نقشهی ذهنی فرستاد.
من فهمیدم که یکی از لینکهایی که او فرستاده بود ویکیپدیا بود و موضوع جالبی است. درواقع، من قبلاً در مورد نقشههای ذهنی میدانستم. من خودم از نقشههای ذهنی استفاده کردم.
نقشههای ذهنی عالی هستند. اگر هنوز کاملاً درست متوجه نیستید که به چه شکل هستند، من پیشنهاد میکنم، از راهنمای متن، راهنمای یادگیری استفاده کنید و به پایین بروید و قسمت «بیشتر بدانید» را خواهید دید. و آنجا یک لینک هست و میگوید «مثال نقشهی ذهنی». اگر به آن لینک بروید، تصویری از شکل نقشهی ذهنی یا ظاهر کلی آن بهدست میآورید.
اما بههرحال نقشههای ذهنی بسیار مفید هستند. من از آنها برای نوشتن استفاده میکنم. نمیدانم بعضی از شما ممکن است بدانید، یکی از سه مدرک من، مدرک کارشناسی من روزنامهنگاری بود. پس من نویسنده هستم و هنوز هم بهصورت آزاد مینویسم. درواقع من سال گذشته از وقتی به سانفرانسیسکو آمدم چیزهای زیادی ننوشتم. اما قبل از سانفرانسیسکو، من در تایلند زندگی میکردم و بیشتر مقالاتِ مسافرتی مینوشتم و آنها را برای مجلات مختلف میفرستادم.
بههرحال، وقتی نیاز به تهیهی مقاله داشتم، به ایدههایی برای مقاله نیاز داشتم، اغلب از نقشهی ذهنی استفاده میکردم. پس ایدهی اصلیام را در وسط مقاله قرار میدادم.
فرض کنیم من در تایلند هستم و میخواهم دربارهی غذاهای خیابانی تایلندی بنویسم. این یکی از مقالات من بود. پس غذاهای خیابانی تایلندی را مینویسم. تکه کاغذی میگذارم و در وسط آن مینویسم. و بعد، فقط شروع به ایدهپردازی میکنم. فقط شروع به فکر کردن به ایدههای تصادفی میکنم.
اولین ایده، اولین واژه یا عبارتی که به ذهنم رسید، آن را در اطراف مینوشتم. پس میگویم غذای خیابانی تایلندی، بعد به تامیام فکر میکنم، تامیام نوعی غذای تایلندی است. تامیام را روی کاغذ مینوشتم و آن دو را با خطی بههم متصل میکردم، غذای خیابانی و تامیام.
و بعد در کنار تامیام مینوشتم، ۵۰ بات، ۵۰ بات تقریباً… ببخشید… ۱۰ بات، ۱۰ بات حدود ۵۰ سنت است، پس خیلی ارزان است. و بعد مینوشتم «تند» و بعد مینوشتم «کنار آپارتمانم»، چون به مکانی در کنار آپارتمانم فکر میکنم که معمولاً آنجا غذا میخورم.
و فقط همچنان این کار را ادامه میدادم، دیوانهوار. هرچه در ذهنم آمد، آن را نوشتم و چیز بعدی که در ذهنم آمد نوشتم و اینها را با خطوط متصل میکردم. اگر گیر میکردم، اگر ایدهها دیگر نمیآمدند، فقط به برگه نگاه میکردم، یکی از کلمات روی برگه را انتخاب میکردم و روی آن تمرکز میکردم، و میدیدم چه پیوستگیها، چه ارتباطات، چه افکاری را میتوانستم به آن کلمه متصل کنم.
فرض کنیم من این کار را میکنم و دست نگه میدارم، نمیتوانم به چیزی فکر کنم، میدانید، و بعد میگویم، اوه! به عبارت «کنار آپارتمانم» نگاه میکنم، مکان کنار آپارتمانم را تصور میکنم. و ناگهان فکر میکنم «سروصدا» چون خیلی پرسروصدا بود. سروصدا را مینویسم بعد فکر میکنم به «آلودگی»! آلودگی را مینویسم. و به «صندلیهای پلاستیکی» فکر میکنم و صندلیهای پلاستیکی را مینویسم و بعد دوباره ادامه میدهم.
خب بعد از انجام این کار حدوداً بهمدت ۵ یا ۱۰ دقیقه، صفحهی کاملی پر از کلمات و عبارات دارم. بعضی از آنها ارتباط مستقیمی با موضوع من، غذاهای خیابانی تایلندی، دارند. بعضی از آنها ندارند، بعضی کاملاً بیارتباط هستند، بهنظر بیارتباط هستند.
اما نکتهی عالیاش این است که من میتوانم جزئیات جالب زیادی را برای مقالهام بهدست بیاورم. و ایدههای جالبی دریافت خواهم کرد که… اگر از یک تکنیک معمولی، یک ساختار عادی مثلاً یک طرح کلی استفاده میکردم: نکتهی یک، بعد ABC، نکتهی دو ABC. از نظر من این روشی کاملاً خطی و کمی کسلکننده برای سازماندهی مقاله است. حدس میزنم برای مقالات مدرسه مشکلی نداشته باشد اما برای چیز که کمی خلاقانهتر است خیلی خوب نیست.
پس درعوض از نقشهی ذهنی استفاده میکنم، و اولین مرحلهی نوشتن من خواهد بود. دومین کاری که میکردم، به نقشهی ذهنیام نگاه میکردم، و بهدنبال ایدههای جالب میگشتم و دور آنها دایره میکشیدم. مثلاً، آلودگی یکی از ایدههایی بود که من استفاده کردم؛ چون نشستن در خیابان در بانکوک و غذا خوردن، خب آلودگی زیادی وجود دارد.
پس میخواستم در این باره بنویسم. میخواستم این احساس را انتقال دهم، نشستن و غذا خوردن در یک خیابان در بانکوک یا کنار این خیابان در بانکوک خوردن غذا چگونه است. میخواستم مقداری از این احساسات که شامل آلودگی، سروصدا، گرما و تمام آن جزئیات است را ثبت کنم.
و ساختن نقشهی ذهنی در ابتدا به من کمک کرد بعضی از آن جزئیات را بهخاطر بسپارم. پس دور جزئیات جالب خط میکشیدم. دور ایدههای جالب دایره میکشیدم. بعد، این ایدهها را مرتب میکردم. بهترینها را انتخاب میکردم و آنها را در چند گروه قرار میدادم.
شاید از رنگ استفاده کنم. پس هر چیزی که به جزئیات مربوط است، مانند شکل ظاهری، احساس یا صدا. شاید آن را قرمز کنم، دور آنها با قرمز خط بکشم. و بعد وقتی واقعاً دربارهی غذا صحبت میکنم، اینکه چه غذایی در دسترس است، شاید دور تمام موادغذاییای که بهشان فکر میکردم با سبز خط میکشیدم. و شاید وقتی به هزینه فکر میکنم، چقدر هزینه دارد؟ و پسانداز پول، اینکه چقدر ارزان است. شاید آن را در دایرهی آبی قرار دادم.
پس بعدی از پایان کار شاید سه یا چهار رنگ مختلف در صفحه داشته باشم و آنها موضوعات کلی من هستند، موضوعات کلیای که قصد دارم در مقالهام بنویسم. درواقع، معمولاً برای هر رنگ، برای هر گروه، یک یا دو بند مینویسم.
پس، این به من کمک کرد تا مقالهام را تنظیم کنم. به مقالهام کمک کرد. به من کمک کرد تا به ایدههای جالب فکر کنم، به من کمک کرد تا به جزئیات جالبی فکر کنم که میخواستم دربارهی آنها صحبت کنم. این روشی واقعاً عالی برای نوشتن خلاقانه یا درواقع برای هر نوع نوشتن بود.
همچنین وقتی باید به یک سری ایده فکر کنم، از نقشههای ذهنی استفاده میکنم. شاید گیر کردهام، مثلاً به ایدههایی برای انگلیسی بدون تلاش فکر میکنم. و نمیدانم بعدش چه کنم.
پس فقط یک نقشهی ذهنی درست میکنم و عبارت انگلیسی بدون تلاش را در وسط صفحه قرار میدهم، آن را مینویسم. بعد شروع به ادامه دادن میکنم. و به اولین چیزی که فکر میکنم، آن را مینویسم. شاید به اینترنت فکر کنم. بعد اینترنت را مینویسم. و بعد به چه چیزی فکر میکنم؟ پادکست! بعد پادکست را مینویسم، بعد فقط ادامه میدهم.
نکته در نقشهی ذهنی این است که سریع انجام شود. افکارتان را ویرایش نکنید، توقف نکنید و فکر نکنید. میخواهید ایدهها سریع بیایند. میخواهید سریع بنویسید.
بعداً میتوانید به عقب برگردید، دور جالبترین ایدهها دایره بکشید، یا بعداً میتوانید آنها را بیشتر مرتب کنید. بههرحال من اینطور از نقشههای ذهنی استفاده میکنم. درواقع از نقشههای ذهنی برای تولید ایدهها استفاده میکنم. احتمالاً روشی است که بیشتر استفاده میکنم.
حالا، بعضی افراد… این مقاله میگوید میتوانید از نقشههای ذهنی برای یادداشتبرداری استفاده کنید. شما در کلاس هستید، استاد، معلم در حال درس دادن است، صحبت میکند و میخواهید ایدههای اصلی را بنویسید.
پس شاید در وسط موضوع را بنویسید. فرض کنیم یادگیری زبان انگلیسی موضوع است و بعد مدرس دربارهی چهار نکتهی اصلی صحبت میکند: صحبت کردن، خواندن، نوشتن و غیره. و بعد هر کدام از آنها را اطراف مرکز یادگیری زبان انگلیسی مینویسید، که یکجورهایی ایدهی اصلی است. و بعد جزئیات بیشتری را دربارهی آن موارد مینویسید.
پس، میتوانید از آن برای یادداشتبرداری استفاده کنید. من خودم هرگز انجام ندادهام اما جالب بهنظر میرسد. فکر میکنم ایدهی خوبی است. میتوانید از آن برای داستان کوتاه استفاده کنید. بههرحال، برای هر کدام از درسهای ما، میتوانید یادداشتبرداری کنید، البته اگر موقع گوش دادن به این درسها در ماشین رانندگی نمیکنید، یادداشت بردارید. و میتوانید با نقشهی ذهنی یادداشت بردارید. فکر میکنم روش خوبی برای انجام این کار باشد.
برای مثال، شما به درس داستان کوتاه گوش میدهید. خب، همانطور که گوش میدهید، شاید فقط یک کلمهی کلیدی از هر جمله را بنویسید. و فقط آنها را مینویسید و به یکدیگر وصل میکنید. و این ممکن است به شما کمک کند کل داستان را بهخاطر بسپارید.
وقت ندارید، من خیلی سریع میخوانم، شما نمیتوانید کل داستان را بنویسید. اما میتوانید کلمات کلیدی را بنویسید تا ایدههای اصلی داستان را بهخاطر بسپارید. و این در پایان داستان به شما کمک میکند.
به شما میگویم لطفاً استپ کنید، حالا سعی کنید خودتان داستان را بگویید. خب، اگر یادداشتهایی داشته باشید، اگر نقشهی ذهنی کوچکی برای یادآوری واژگان، ایدههای اصلی داشته باشید، احتمالاً به شما کمک خواهد کرد.
نمیدانم. امتحان کنید، به من اطلاع دهید. آن را در انجمنها بنویسید، به انجمنها بروید. آن را امتحان کنید و به ما بگویید که آیا کمک کرد؟ یا نه؟
خیلی خب، فکر کنم این تمام تفسیر من باشد. در کل، فکر میکنم نقشههای ذهنی ابزاری عالی هستند. بهخصوص فکر میکنم که آنها ابزار خلاقیت خوبی هستند و فکر میکنم همانطور که گفتیم میتوانند برای یادداشتبرداری هم مفید باشند.
پس امتحانش کنید. سعی کنید هنگام نوشتن، هنگام نوشتن انگلیسی، از نقشههای ذهنی استفاده کنید، بهجای اینکه این کار دردناک را انجام دهید و فکر کنید و فکر کنید و همیشه فکر کنید و یک طرح کلی کسلکننده ایجاد کنید. بهجای آن ابتدا سعی کنید نقشهی ذهنی ایجاد کنید. شاید به شما کمک کند سریعتر و راحتتر شروع به نوشتن کنید.
و هنگام یادداشتبرداری، اگر هنگام گوش دادن به این درسها یادداشتبرداری میکنید، از نقشهی ذهنی استفاده کنید.
خب، و در آخر از یک نقشهی ذهنی استفاده کنید و در انجمنها چیزی بنویسید. لطفاً از انجمنها استفاده کنید! خب، بعداً میبینمتان. بای-بای.