درس داستان کوتاه

توضیح مختصر

در این درس می‌توانید لغات مهم و گرامر درس را با استفاده از یک داستان کوتاه و جذاب یاد بگیرید و به درس مسلط شوید.

  • سطح سخت

دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»

این درس را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زبانشناس» بخوانید

دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»

فایل صوتی

دانلود فایل صوتی

متن انگلیسی درس

Be a Champion Mini-Story Text

Hi, this is AJ, welcome to the mini-story for “Be a Champion.” Let’s begin.

Inca wanted to help homeless people. She was a champion for poor people.

Did she help poor people? Did she fight for poor people? Did she defend poor people?

Yes, that’s right. She was a champion for poor people.

What was she?

She was a champion.

She was a champion for whom?

For poor people, Inca was a champion for poor people.

Who did she help?

Poor people, she helped poor people. She fought for and helped poor people.

Who was a champion for poor people?

Inca, Inca was a champion for poor people.

Was she a champion for the rich and powerful?

No, no, no, no, no, she was not a champion for the rich and powerful. She was a champion for poor people.

Who was she a champion for?

Poor people, she was a champion for poor people.

What was she?

A champion, a champion for poor people; for homeless people .

In fact, she wanted to build houses for all the homeless people in San Francisco.

What did she want to do?

She wanted to build houses for all the homeless people in San Francisco.

Which homeless people did she want to help?

The homeless people in San Francisco. The homeless people in San Francisco, that’s who she wanted to help.

What did she want to do for them?

She wanted to build houses for them, right? She was a champion for homeless people, she was a champion for poor people and she wanted to build houses for all the homeless people in San Francisco.

Where? Where did she want to build houses for homeless people?

In San Francisco. She wanted to build houses for homeless people in San Francisco.

Who was a champion for the poor? Who wanted to build houses for homeless people?

Inca, Inca was a champion for the poor. Inca wanted to build houses for all the homeless people. Where?

In San Francisco.

So she talked to rich people. She talked to middleclass people. She talked to them about her idea.

What was her idea?

Her idea was to build small cheap houses for every homeless person in San Francisco.

What kind of houses did she want to build?

Small cheap houses. She wanted to build small cheap houses.

For whom?

For homeless people. She wanted to build small cheap houses for homeless people, all the homeless people in San Francisco.

She talked to rich people about this idea, she wanted money from them. She talked to middleclass people, she wanted them to help.

What did most people think about her idea?

They thought she was crazy. Most people thought that Inca was crazy.

In fact, most people said “The status quo is fine. Homeless people deserve to be poor. They deserve to be homeless.”

What did most people say?

Most people said “The status quo is fine.”

What was fine?

The status quo, the current situation. The normal, traditional situation was fine. They said “The status quo is fine.”

Where most people happy with the status quo?

Yes. Most people – most rich people, most middleclass people – were happy with the status quo. They were happy with the current situation. They were happy with the normal, traditional situation.

Who was happy with the status quo?

Rich people and middleclass people were happy with the status quo. They were happy with the existing situation.

Were homeless people happy with the status quo?

No, no, of course not. They weren’t happy with the status quo, they didn’t like the situation. They didn’t like to be poor. They didn’t like to be hungry. But most people were happy with the status quo.

So did they like Inca’s idea?

No, they didn’t. They didn’t like her idea. They thought she was crazy and they said “The status quo is fine. Homeless people deserve to be homeless. Homeless people deserve to be poor and hungry.”

Well, Inca dared to be different.

Was she courageous? Was she brave? Was she strong?

Yes. She dared to be different.

What did she dare to do?

To be different. She dared to be different.

Who dared to be different?

Inca, Inca dared to be different.

Did she dare to be different or was she safe and normal?

She wasn’t safe and normal, she dared to be different.

And she started to build houses using plastic bottles. She built small cheap houses out of plastic bottles.

What did she build houses out of?

Out of plastic bottles. She built houses out of plastic bottles.

Did she build big houses out of plastic bottles or did she build small houses out of plastic bottles?

Well, they were small. She built small houses out of plastic bottles.

What were the houses made of?

They were made of plastic bottles. She built them out of plastic bottles.

What kind of bottles did she use to build the houses?

Plastic, plastic bottles. She used plastic bottles to build the houses.

Were they expensive houses?

No, no, no, very cheap. They were very cheap, small houses built from plastic bottles; built out of plastic bottles.

Who built small cheap houses out of plastic bottles?

Inca, Inca built small cheap houses out of plastic bottles. She dared to be different.

In fact, this was a great innovation.

Was this a small improvement and change?

No, it wasn’t small. It was a big, sudden improvement. It was a big change, a big improvement, it was an innovation. It was a great innovation, a great idea.

What kind of change was this?

It was an innovation, a big change, a sudden change, a great improvement. It was an innovation.

What was an innovation?

Well, building houses out of plastic bottles. Building houses out of plastic bottles was a great innovation.

Why was it a great innovation?

Because it was very cheap and easy to do. It was cheap and easy to build houses out of plastic bottles. It was a great change, a great innovation.

Whose innovation was it?

It was Inca’s innovation. It was her great idea, her great improvement. It was Inca’s innovation.

What was Inca’s innovation?

Well, her innovation was to build small cheap houses out of plastic bottles.

So she had this great innovation. She was building more and more houses out of plastic bottles and soon every rich person in San Francisco embraced her idea.

Did they finally accept her idea?

Yes, they did. They finally embraced her idea. They accepted it. They were happy about it.

Who embraced Inca’s idea, Inca’s innovation?

The rich people.

The rich people where?

The rich people in San Francisco. The rich people in San Francisco embraced Inca’s innovation, her idea, her great idea.

Did they accept it a little bit?

No, not a little bit. They embraced it. They loved the idea. They accepted it and they loved it. They embraced her idea.

Which idea did they embrace?

They embraced her idea of building small cheap houses out of plastic bottles. They embraced her great innovation. They accepted it and they loved it.

Was her innovation eventually embraced?

Yes, it was. Her innovation was eventually embraced by all the rich people in San Francisco.

So they gave her lots of money to build more and more and more plastic bottle houses. And then after two years all the poor homeless people in San Francisco had a house. There were no more homeless people in the city. The homeless people were happy and the rich people were happy and Inca was very, very happy.

And that is the end of our mini-story for “Be a Champion.” I will see you next time.

ترجمه‌ی درس

متن داستان کوتاه - یک قهرمان باش

درود، ای‌جی هستم، به داستان کوتاه برای فصل «یک قهرمان باش» خوش اومدین.

بیاین شروع کنیم.

اینکا می‌خواست که به افراد بی‌خانمان کمک کنه.

اون واسه افراد فقیر یه قهرمان بود.

آیا اون به افراد فقیر کمک می‌کرد؟

آیا اون واسه افراد فقیر می‌جنگید؟

آیا اون از افراد فقیر دفاع می‌کرد؟

آره، درسته.

اون واسه افراد فقیر یه قهرمان بود.

اون چی بود؟

اون یه قهرمان بود.

اون واسه کیا یه قهرمان بود؟

واسه افراد فقیر، اینکا واسه افراد فقیر یه قهرمان بود.

اون به کیا کمک می‌کرد؟

افراد فقیر، اون به افراد فقیر کمک می‌کرد.

اون واسه افراد فقیر می‌جنگید و بهشون کمک می‌کرد.

کی واسه افراد فقیر یه قهرمان بودش؟

اینکا، اینکا واسه افراد فقیر یه قهرمان بود.

آیا اون واسه پولدارها و قدرتمند‌ها یه قهرمان بود؟

نه، نه، نه، نه، نه، اون واسه پولدارها و قدرتمند‌ها قهرمان نبودش.

اون واسه افراد فقیر یه قهرمان بود.

اون واسه کی یه قهرمان بود؟

افراد فقیر، اون واسه افراد فقیر یه قهرمان بود.

اون چی بودش؟

یه قهرمان، یه قهرمان واسه افراد فقیر؛ واسه افراد بی‌خانمان.

در واقع، اون می‌خواست واسه همه‌ی افراد بی‌خانمان سن فرانسیسکو خونه بسازه.

اون می‌خواست چی کار کنه؟

اون می‌خواست واسه همه‌ی افراد بی‌خانمان سن فرانسیسکو خونه بسازه.

اون می‌خواست به کدوم افراد بی‌خانمان کمک کنه؟

افراد بی‌خانمان توی سن فرانسیسکو.

افراد بی‌خانمان توی سن فرانسیسکو، اینا کسایین که اون می‌خواست بهشون کمک کنه.

اون می‌خواست براشون چی کار کنه؟

اون می‌خواست براشون خونه بسازه، درست؟

اون واسه افراد بی‌خانمان یه قهرمان بود، اون واسه افراد فقیر یه قهرمان بود و می‌خواستش که برای تموم افراد بی‌خانمان سن فرانسیسکو خونه بسازه.

کجا؟

اون کجا می‌خواست واسه افراد بی‌خانمان خونه درست کنه؟

توی سن فرانسیسکو.

اون می‌خواست تو سن فرانسیسکو واسه افراد بی‌خانمان خونه درست کنه.

کی واسه افراد فقیر یه قهرمان بودش؟

کی می‌خواست واسه افراد بی‌خانمان خونه بسازه؟

اینکا، اینکا واسه افراد فقیر یه قهرمان بود.

اینکا می‌خواست واسه همه‌ی افراد بی‌خانمان خونه بسازه.

کجا؟

توی سن فرانسیسکو.

بنابراین اون با افراد پولدار حرف زد.

اون با افراد طبقه‌ی متوسط حرف زد.

با اونا راجع به ایده‌ش صحبت کرد.

ایده‌ش چی بود؟

ایده‌ش این بود که واسه هر فرد بی‌خانمان توی سن فرانسیسکو خونه‌های کوچیک و ارزونی بسازه.

اون می‌خواست چجور خونه‌هایی بسازه؟

خونه‌های ارزون و کوچیک.

اون می‌خواست خونه‌های ارزون و کوچیک بسازه.

واسه کیا؟

واسه افراد بی‌خانمان.

اون می‌خواست واسه افراد بی‌خانمان، تموم افراد بی‌خانمان توی سن فرانسیسکو، خونه‌های کوچیک و ارزونی بسازه.

اون با افراد پولدار راجع به این ایده صحبت کرد، اون ازشون پول می‌خواستش.

اون با افراد طبقه متوسط حرف زد، ازشون کمک می‌خواست.

اکثر افراد راجع به ایده‌ی اون چه فکر می‌کردن؟

فکر می‌کردن که اون دیوونه‌ست.

اکثر آدما فکر می‌کردن اینکا دیوونه‌ست.

در واقع، اکثر افراد گفتن که «وضعیت موجود مناسبه».

«افراد بی‌خانمان لیاغتشون اینه که فقیر باشن».

«اونا لیاغتشون اینه که بی‌خانمان باشن».

اکثر آدما چی گفتن؟

اکثر افراد گفتن که «وضعیت موجود مناسبه».

چی مناسب بود؟

وضعیت موجود، وضع جاری.

وضع عادی و مرسوم مناسب بود.

اونا گفتن «وضعیت موجود مناسبه».

آیا اکثر افراد از وضعیت موجود خوشحال بودن؟

آره.

اکثر آدما - اکثر آدمای پولدار، اکثر آدمای طبقه‌ی متوسط - از وضعیت موجود خوشحال بودن.

اونا از وضع جاری خوشحال بودن.

اونا از وضعیت عادی و مرسوم خوشحال بودن.

کیا از وضعیت موجود خوشحال بودن؟

آدمای پولدار و آدمای قشر متوسط از وضعیت موجود خوشحال بودن.

اونا از وضع جاری خوشحال بودن.

آیا افراد بی‌خانمان از وضعیت موجود خوشحال بودن؟

نه، نه، البته که مه.

اونا از وضعیت موجود خوشحال نبودن، اونا این وضعیت رو دوست نداشتن.

اونا دوست نداشتن فقیر باشن.

اونا دوست نداشتن که گرسنه باشن.

ولی اکثر آدما از وضعیت موجود خوشحال بودن.

پس آیا اونا ایده‌ی اینکا رو دوست داشتن؟

نه، نداشتن.

اونا ایده‌ش رو دوست نداشتن.

اونا فکر می‌کردن که اون دیوونه‌ست و می‌گفتن «وضعیت موجود مناسبه».

«افراد بی‌خانمان لیاغتشون اینه که بی‌خانمان باشن».

«افراد بی‌خانمان لیاغتشون اینه که فقیر و گرسنه باشن».

خب، اینکا شهامت به خرج داد که متفاوت باشه.

آیا اون دلیر بود؟

آیا اون شجاع بودش؟

آیا اون قوی بود؟

آره.

اون شهامت به خرج داد که متفاوت باشه.

اون شهامت به خرج داد که چی کار کنه؟

که متفاوت باشه.

شهامت به خرج داد که متفاوت باشه.

کی شهامت به خرج داد که متفاوت باشه؟

اینکا، اینکا شهامت به خرج داد که متفاوت باشه.

آیا اون شهامت به خرج داد که متفاوت باشه یا بی‌خطر و عادی بود؟

اون بی‌خطر و عادی نبود، شهامت به خرج داد که متفاوت باشه.

و اون با استفاده از بطری‌های پلاستیکی شروع به ساختن خونه‌ها کرد.

اون خونه‌های کوچیک و ارزون از بطری‌های پلاستیکی ساختش.

اون از چی خونه‌ها رو درست کرد؟

از بطری‌های پلاستیکی.

اون خونه‌ها رو از بطری‌های پلاستیکی ساخت.

آیا اون خونه‌های بزرگ از بطری‌های پلاستیکی ساخت یا خونه‌های کوچیک از جنس بطری‌های پلاستیکی ساختش؟

خب، اونا کوچیک بودن.

اون خونه‌های کوچیک از بطری‌های پلاستیکی درست کرد.

خونه‌ها از چی درست شده بودن؟

اونا از بطری‌های پلاستیکی درست شده بودن.

اونا رو از بطری‌های پلاستیکی ساختش.

اون از چجور بطری‌هایی برای ساختن خونه‌ها استفاده کرد؟

پلاستیک، بطری‌های پلاستیکی.

اون از بطری‌های پلاستیکی استفاده کرد تا خونه‌ها رو بسازه.

آیا اونا خونه‌های گرونی بودن؟

نه، نه، نه، خیلی ارزون.

اونا خونه‌های خیلی ارزون و کوچیکی از بطری‌های پلاستیکی بودن؛ ساخته شده از بطری‌های پلاستیکی بودن.

کی خونه‌های کوچیک و ارزون از بطری‌های پلاستیکی ساختش؟

اینکا، اینکا خونه‌های کوچیک و ارزون از بطری‌های پلاستیکی ساخت.

اون شهامت به خرج داد که متفاوت باشه.

در واقع، این یه نوآوری فوق‌العاده بودش.

آیا این یه پیشرفت و تغییر کوچیک بود؟

نه، کوچیک نبود.

یه پیشرفت بزرگ و ناگهانی بودش.

یه تغییر بزرگ بود، یه بهبود بزرگ، یه نوآوری بود.

یه نوآوری فوق‌العاده بودش، یه ایده‌ی فوق‌العاده.

این چجور تغییری بودش؟

این یه نوآوری بود، یه تغییر بزرگ، یه تغییر ناگهانی، یه پیشرفت فوق‌العاده.

این یه نوآوری بود.

چی یه نوآوری بود؟

خب، از بطری‌های پلاستیکی خونه ساختن.

از بطری‌های پلاستیکی خونه ساختن یه نوآوری فوق‌العاده بودش.

چرا یه نوآوری فوق‌العاده بود؟

بخاطر اینکه خیلی واسه انجام دادن آسون و ارزون بود.

ساختن خونه از بطری‌های پلاستیکی ارزون و آسون بودش.

این یه تغییر عظیم بود، یه نوآوری عظیم.

نوآوری چه کسی بودش؟

نوآوری اینکا بود.

ایده‌ی فوق‌العاده‌ی اون بودش، پیشرفت فوق‌العاده‌ی اون.

نوآوری اینکا بود.

نوآوری اینکا چی بود؟

خب، نوآوریش این بود که از بطری‌های پلاستیکی خونه‌های کوچیک و ارزون بسازه.

پس اون این نوآوری فوق‌العاده رو داشتش.

اون داشت خونه‌های بیشتر و بیشتری از بطری‌های پلاستیکی می‌ساخت و خیلی زود، همه‌ی افراد پولدار سن فرانسیسکو ایده‌ش رو [با آغوش باز] پذیرفتن.

آیا اونا بالاخره ایده‌ش رو قبول کردن؟

بله، همینطوره.

اونا بالاخره ایده‌ش رو پذیرفتن.

اونا قبولش کردن.

اونا نسبت بهش خوشحال بودن.

کیا ایده‌ی اینکا، نوآوری اینکا رو پذیرفتن؟

افراد پولدار.

افراد پولدار کجا؟

افراد پولدار سن فرانسیسکو.

افراد پولدار سن فرانسیسکو نوآوری اینکا رو پذیرفتن، ایده‌ش رو، ایده‌ی فوق‌العاده‌ش رو.

آیا اون یه ذره قبولش کردن؟

نه، یه ذره نه.

اونا با آغوش باز پذیرفتنش.

اونا عاشق این ایده شدن.

اونا قبولش کردن و دوستش داشتن.

اونا ایده‌ش رو با آغوش باز پذیرفتن.

اونا چی ایده‌ای رو پذیرفتن؟

اونا ایده‌ش برای ساختن خونه‌های کوچیک و ارزون از بطری‌های پلاستیکی رو پذیرفتن.

اونا نوآوری فوق‌العاده‌ش رو پذیرفتن.

قبولش کردن و دوستش داشتن.

آیا نوآوریش به تدریج پذیرفته شد؟

آره، شد.

نوآوریش به تدریج توسط همه‌ی افراد پولدار سن فرانسیسکو پذیرفته شد.

پس اونا بهش کلی پول دادن تا خونه‌های بطری پلاستیکی بیشتر و بیشتر و بیشتری بسازه.

و بعد دو سال تموم افراد فقیر بی‌خانمان سن فرانسیسکو یه خونه داشتن.

دیگه افراد بی‌خانمانی توی شهر وجود نداشتن.

آدمای بی‌خانمان خوشحال بودن، و آدمای پولدار خوشحال بودن، و اینکا خیلی خیلی خوشحال بود.

و اینم پایان داستان کوتاهمون واسه «یک قهرمان باش».

دفعه‌ی بعد می‌بینمتون.