سرفصل های مهم
درس اصلی
توضیح مختصر
بحث و گفتگو در رابطه با راههای بهتر یادگیری زبان انگلیسی، و ایده های جالب و جذاب برای زندگی بهتر
- سطح متوسط
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
Healthy At 100 Main Text
Hello, this is AJ again. Welcome to our next lesson. This one is called “Healthy at 100.” Healthy at 100 is the name of a book by John Robbins. It’s a fantastic book, very interesting and the topic of this book is exactly what the title says. The topic of this book is how to be a healthy person at the age of 100, which seems kind of amazing to most people. Can you be healthy? Can you be strong? Can you have energy when you’re 100 years old? And the answer is absolutely yes. Now how did John Robbins write this book? It’s very interesting. Well, what he did, personally and then with his research assistants, he studied cultures, places in the world where large numbers of people live to be very old. But not only just live to be old, because, y’know, if you live to be old but you’re weak, that’s not very fun.
So he studied places that had a lot of very old people who were also very strong, very energetic, very healthy, very happy. There’s a big difference if you’re 90 years old and you’re in a nursing home and you’re weak and sick, and ugh. That’s a terrible life. But if you’re 90 years old and you’re out running and you feel great, well that’s fantastic. And there are cultures like this and there are also a lot of individual people like this. And when I say a lot, I don’t mean a lot by percentage. It’s a small percent of the human population. But still there are thousands of these kind of people, I don’t know, maybe hundreds of thousands, maybe millions. I’m not sure what the exact number is. But you can find these people. You can find specific cultures where there are a lot of them. And then you can find individuals.
And so John Robbins was very curious about this and he wanted to know why. Why, why do some people live strong, long, healthy, active lives for a very, very long time? Why are some people, you know, so strong when they’re older and live so much longer? And then other people, y’know, they’re 60 years old, they’re already tired and sick. What’s the difference is what he wanted to know. And so he studied different groups. One of the groups were people, traditional people, on the island of Okinawa, Japan.
So that we’re not talking… …Okinawa now has a lot of modern culture, a lot of American influence. And those people do not live so long. And they’re not so healthy. But the kind of people who live on Okinawa in a traditional way, the way they always have for a very long time, those people are very special. They live very long lives and they’re very strong and healthy. They’re still working when they’re 80 or 90 years old, working like on farms, like hard, physical work.
He studied another group of people in Pakistan, same thing. They lived to be 90, 100, over 100, and the whole time they’re working, doing heavy, hard, physical work. It’s pretty amazing. And then another thing they did is they studied individual people.
There are just certain people, for example one of my favorites, one of my favorite teachers, he’s dead now but I think he’s a great example, I want to be like him. And his name is Paul Bragg. Paul Bragg was, in America, one of the first people to start health food stores. He kind of started the health movement in America. He was one of the first people to start eating organic food, for example. Well Paul Bragg, he is so interesting. He died when he was, I believe, 96 years old.
You know, that’s pretty good itself, he lived to be 96. But here’s the cool part, this is the part I love. How did he die when he was in 96? Was he in a bed sick with cancer? No, he was surfing. He was surfing when he was 96 years old and it was a surfing accident. Like I don’t know what happened. I guess he was surfing and he fell off the board and another surfboard hit him in the head or he hit a rock or something. You know, it’s sad that he died, of course. But he died active. He’s out on the waves surfing in the ocean. Dun, dun, dun, dun, dun, daaah. And he’s 96 years old! Awesome! Or Jack LaLanne, another great guy from the United States. In fact he learned from Paul Bragg. He’s still alive today. He’s 90 years old. He’s still super energetic. He exercises constantly. He swims . He runs. He lifts weights. His wife also, they’re both like 90‑something years old and they’re just so strong and healthy.
We can find a lot of people like this actually. And what’s really interesting when you compare Paul Bragg, Jack LaLanne, these different peoples in Okinawa, in Pakistan, other parts of the world, they have similar things. They’re all doing similar things. There’s a reason. It’s not a roll of the dice, remember that phrase? It’s not a roll of the dice. It’s not luck. And it’s not because of their family members, because Paul Bragg’s father and mother didn’t live really long and really strong.
It’s something they are doing. So that’s what this book is about, Healthy at 100. And one of the things they study in the book is cancer. Why do some people get cancer at a high rate and other people very, very low rate of cancer? Let me read a little section from the book now and it’s about cancer and it discusses the reason, or one of the biggest reasons. And it’s titled Cancer and Animal Foods. Here we go:
If the correlation between cancer and animal food consumption is indeed powerful, you would expect many studies to find a connection between the two. It turns out there are many. For example, a study of 122,000 female American nurses found that those women who ate meat daily were two and a half times more likely to get colon cancer than those women who ate meat less than once a month. In 2001 a comprehensive Harvard review of the research on dairy products and prostate cancer found that those who had over the course of their lives consumed the most dairy products had double the rate of prostate cancer and four times the rate of metastatic prostate cancer. A high intake of fruits and vegetables, on the other hand, was associated with a lower risk of advanced prostate cancer.
Other studies including the famous physicians health study have also confirmed a link between dairy product consumption and prostate cancer. And a study of more than 12,000 men found that those who drank soy milk regularly rather than cow’s milk had a whopping 70P reduction in their risk of prostate cancer. Today, men in China who are still eating their traditional plant‑based diet without any dairy products have one of the lowest rates of prostate cancer in the world. And no one can say these low rates are due to a genetic advantage because Chinese American men living in the United States, eating the standard American diet, have rates 10 times as high as their genetic counterparts still eating in the traditional way in China.
Whoo, okay. That’s a little bit difficult section. A little bit scientific and some long sentences there, let me just explain what it means. So basically, he’s talking about a lot of research related to cancer. And here’s what they find, the basic result: The more animal food you eat, so that’s meat and dairy, the higher your risk for cancer, the higher the rate of cancer. The less you eat, the lower the rate of cancer. So strict vegetarians, which are called vegans, have the lowest rates of cancer in the world. People who eat lots and lots and lots of meat and drink a lot of milk and eat a lot of cheese, they have the highest rates of cancer in the world. Interesting.
That’s one reason I’m a vegetarian to be honest. And another thing that you find is these people, like Paul Bragg, like Jack LaLanne, these different people in different parts of the world, they may not be total strict vegetarians. However, they eat very, very, very little meat. They almost never drink milk or dairy products or eat cheese. They are eating a lot of fresh organic vegetables basically. And, of course, fruit as well. I mean that’s the big secret. Yes, you’ve got to exercise and move your body. That’s another part of the book. He talks about that diet is one big factor but also moving your body and getting a lot of exercise and physical activity, of course, is very important as well. Those two factors are the biggest factors in determining how long you will live, how healthy you will be, how strong you will be, how much energy you will have in your body.
So, y’know, I never tell people “Be a vegetarian” because it’s a personal choice, I think people need to decide on their own. However, if your goal is to be a very healthy, strong person, live a long time, reduce your risk for cancer, heart disease and a lot of other things, you should think about it. You should at least reduce your meat and dairy intake a lot. And, y’know, again don’t just believe me. Maybe I’m just crazy AJ. Go look at the scientific research. Get the book Healthy at 100 by John Robbins.
There’s a lot of other stuff out there. Do your research. Get on the internet if you want to and do some research. But I encourage you reduce the amount of fat and meat and cheese and milk and all that stuff. Get it out of your food. Get it out of your diet. Keep it out of your body and start eating a whole lot more vegetables and fruit. Get some real healthy, vital, energetic food into your body. You’re going to feel a lot better. And you’re going to get the same kind of energy that people like Paul Bragg have, that Jack LaLanne has, that Tony Robbins has, that I have.
Alright, we’ll see you next time. Bye bye.
ترجمهی درس
متن اصلی - تندرستی در ۱۰۰ سالگی
درود، دوباره ایجی هستم.
به درس بعدیمون خوش اومدین.
این یکی «تندرستی در ۱۰۰ سالگی» نام داره.
تندرستی در ۱۰۰ سالگی اسم یه کتابی از تونی رابینزه.
یه کتاب فوقالعادهست، خیلی جالبه و موضوع کتاب هم دقیقا چیزیه که عنوانش میگه.
موضوع این کتاب اینه که چطور تو ۱۰۰ سالگی یه آدم تندرست باشید، که یه جورایی واسه اغلب آدما شگفتانگیز به نظر میآد.
آیا میتونین تندرست باشین؟
آیا میتونین قوی باشین؟
آیا میشه وقتی ۱۰۰ سالتونه انرژی داشته باشین؟
و پاسخش «مطلقا آره»ست.
خب حالا جان رابینز چطوری این کتاب رو نوشت؟
خیلی جالبه.
خب، کاری که اون کرد، شخصا و بعد همراه دستیاران تحقیقاتیش، [این بود که] اون فرهنگها، و اماکنی توی دنیا که دارای تعداد زیادی افراد سالمند بودن، رو مورد مطالعه قرار داد.
ولی نه فقط سالمندی، چون میدونی دیگه، اگه تا سالمندیت زنده باشی ولی ضعیف باشی، این خیلی باحال نیس.
پس اون اماکنی رو که شامل تعداد زیادی سالمند که خیلی پرقدرت، خیلی پرانرژی، خیلی تندرست و خیلی شاد هم بودن، مورد مطالعه قرار داد.
یه فرق بزرگ بین وقتیه که ۹۰ سالته و تو خونه سالمندانی و ضعیف و مریضی، پوف.
اون یه زندگی مفتضحه.
ولی اگه ۹۰ سالته و دارین بیرون میدویی و احساس فوقالعادهای داری، خب این فوقالعادهست.
فرهنگهایی از این قبیل و همچنین کلی شخصیت به این شکل وجود دارن.
و وقتی میگم کلی، منظورم درصدی نیست.
یه درصد پایینی از جمعیت انسانیه.
ولی بازم هزاران، نمیدونم، شاید صدها هزار، شاید میلیونها دسته از این قبیل افراد وجود دارن.
مطمئن نیستم عدد دقیقش چقدره.
ولی شما میتونین این افراد رو پیدا کنین.
میتونین تمدنهای به خصوصی رو پیدا کنین که توشون تعداد زیادی از این افراد وجود داره.
و بعد اینکه میتونین به صورت فردی افرادی رو پیدا کنین.
و خب جان رابینز خیلی راجع به این کنجکاو بود و میخواست بدونه چرا.
چرا، چرا بعضی از افراد واسه مدت خیلی طولانیای قوی، سالم و فعال زندگی میکنن؟
چرا بعضی از آدما، میدونی، وقتی پیرتر میشن خیلی قوین و زندگیشون خیلی طولانیتره؟
و خب آدمای دیگهای، میدونی، ۶۰ سالشونه و تا همینطوریشم خسته و مریضن.
اون میخواست بدونه فرقشون چیه.
بنابراین اون گروههای مختلفی رو مطالعه کرد.
و یکی از اون گروهها، افراد، افراد سنتی جزیرهی اوکیناوای ژاپن بودن.
پس ما [راجع به] الان حرف نمیزنیم…
…اوکیناوا الان کلی تمدن مدرن داره، کلی تاثیرات آمریکایی.
و اون آدما خیلی طولانی زندگی نمیکنن.
و خیلی تندرست نیستن.
ولی اون دسته از افرادی که به شکل سنتی تو اوکیناوا زندگی میکنن، به اون نحوی که واسه مدت خیلی طولانیای زندگی کردهن، اون آدما خیلی خاصن.
اونا خیلی زندگیهای طولانی دارن و خیلی قوی و تندرستن.
اونا هنوز وقتی ۸۰ یا ۹۰ سالشونه کار میکنن، مثلا تو زمینهای کشاورزی، یا مثلا کارای سخت و فیزیکی.
اون یه گروه دیگه از مردم پاکستان رو مورد مطالعه قرار داد، بازم همینطور.
اونا تا ۹۰، ۱۰۰، بیشتر از ۱۰۰، زندگی میکردن، و کل مدت دارن کار میکنن،کارای سنگین، سخت و فیزیکی.
واقعا شگفتآوره.
و بعد یه کار دیگهای که اونا کردن این بود که [بعضی] اشخاص رو به صورت فردی مورد مطالعه قرار دادن.
یه سری افراد مشخص هستن، به عنوان مثال، یکی از [افراد] محبوب من، یکی از معلمین محبوب من، الان فوت شده ولی فکر میکنم یه مثال فوقالعادهست، من میخوام مث اون بشم.
و اسمش پاول برگه.
پاول برگ، توی آمریکا، یکی از اولین افرادی بود که فروشگاههای غذای سالم راهاندازی کرد.
اون یه جورایی جریان سلامت رو تو آمریکا راه انداخت.
به عنوان مثال یکی از اولین افرادی بودش که شروع به خوردن غذاهای ارگانیک کردش.
خب پاول برگ، اون خیلی جالبه.
فکر کنم اون وقتی ۹۶ سالش بود، فوت کرد.
میدونی، این خودش خیلی خوبه، اون تا ۹۶ ساله شدن زندگی کرد.
ولی قسمت باحالش اینه، قسمتی که من دوست دارم اینه.
وقتی ۹۶ سالش بود چطوری فوت کرد؟
بیمار سرطانی توی تختش بود؟
نه، داشت موجسواری میکرد.
وقتی ۹۶ سالش بود داشت موجسواری میکرد و یه سانحه موجسواری بودش.
حالا نمیدونم چه اتفاقی افتاد.
فکر کنم داشته موجسواری میکرده و از رو تخته افتاده و یه تختهی دیگه به سرش اصابت کرده یا به یه سنگ خورده یا یه چیزی.
میدونی، البته که ناراحتکنندهست که فوت کردش.
اما اون فعال فوت کرد.
بیرون روی موجا، در حال موجسواری توی اقیانوس.
دا دا دا دا…
و اون ۹۶ سالشه!
فوقالعادهس!
یا جک للن، یه آدم فوقالعادهی دیگه از ایالات متحده.
در واقع اون از پاول برگ یاد گرفت.
اون تا به امروز هنوزم زندهست.
۹۰ سالشه.
هنوز خیلی پرانرژیه.
دائما ورزش میکنه.
اون شنا میکنه.
اون میدوه.
اون وزنه میزنه.
همسرش هم همینطور، اونا جفتشون ۹۰ و خردهای سالشونه و باز خیلی قوی و تندرستن.
ما در واقع میتونیم کلی آدم مث این پیدا کنیم.
و چیزی که خیلی جالبه، وقتی شما پاول برگ، جک للن، این افراد مختلف از اوکیناوا، از پاکستان، از باقی نقاط دنیا رو مقایسه میکنین، اونا چیزهای مشابهی دارن.
اونا همهشون دارن کارای مشابهی میکنن.
یه دلیلی وجود داره.
[مث] قل خوردن تاس نیست، این اصطلاح رو یادتونه؟
مث قل خوردن تاس نیستش.
شانس نیستش.
و بخاطر اعضای خونواده نیست، چون پدر و مادر پاول برگ خیلی زیاد و قوی زندگی نکردن.
[بخاطر] چیزیه که دارن انجام میدن.
پس این مسالهایه که این کتاب دربارهشه، تندرستی در ۱۰۰ سالگی.
و یکی از چیزایی که اونا توی کتاب مورد مطالعه قرار میدن، سرطانه.
چرا بعضی مردم یه نرخ بالایی از سرطان دارن و بعضی دیگه نرخ خیلی خیلی پایینی از سرطان؟
بذارین حالا من یه بخش از کتاب رو بخونم و راجع به سرطانه و دلیلش، یا یکی از بزرگترین دلایلش رو مطرح میکنه.
و عنواندهی شده «سرطان و غذاهای حیوانی».
میریم که داشته باشیم:
«اگه ارتباط بین سرطان و مصرف غذای حیوانی واقعا قویه، باید انتظار بره مطالعات یه ربطی بین این دو پیدا کنن».
«مشخص شده که کلی [ربط بینشون] وجود داره».
«به عنوان مثال، یه مطالعه روی ۱۲۲۰۰۰ پرستار خانم آمریکایی یافتش که اون خانمهایی که روزانه گوشت میخوردن نسبت به بانوانی که کمتر از ماهی یک بار گوشت میخوردن، دو برابر و نیم بیشتر احتمال ابتلا به سرطان روده داشتن».
«در سال ۲۰۰۱ یک بررسی همهجانبه توسط دانشگاه هاروارد، از تحقیقات روی محصولات لبنی و سرطان پروستات نشون داد که افرادی که طی دوران زندگیشون بیشترین محصولات لبنی رو مصرف کردهن، دو برابر بیشتر نرخ سرطان پروستات و ۴ برابر بیشتر نرخ سرطان متاستاتیک پروستات داتشن».
«از طرف دیگه، مصرف بالای سبزیجات و میوه، همراه بودش با شانس پایینتر ابتلا به سرطان پیشرفتهی پروستات».
«مطالعات دیگه، شامل مطالعات حوزهی سلامت اطبای مشهور هم، ارتباط میون مصرف محصولات لبنی و سرطان پروستات رو تایید کردن».
«و مطالعات روی بیش از ۱۲۰۰۰ مرد نشون داد که اونهایی که به طور منظم، به جای شیر گاو، شیر سویا مصرف میکردن، یه کاهش ۷۰درصدی خفن توی شانس ابتلا به سرطان پروستات داشتن».
«امروزه، آقایون چینیای که هنوز دارن رژیم سنتی مبتنی بر گیاهشون رو بدون هیچ محصول لبنیای میخورن، یکی از کمترین نرخهای سرطان رو توی دنیا دارن».
«و کسی نمیتونه بگه [این] نرخهای پایین بخاطر برتری ژنتیکیه چون آقایون چینی-آمریکاییای که توی ایالات متحده زندگی میکنن، خوراک استاندارد آمریکا رو مصرف میکنن، ۱۰ برابر نرخ بیشتری از همتایان خودشون که هنوز دارن به روش سنتی توی چین غذا میخورن، دارن».
خب.
این یه بخش یکم سخته.
یه کوچولو علمی و چندتا جملهی بزرگ اینجا هستش، بذارین فقط توضیح بدم معنیش چیه.
خب به طور کلی، اون داره کلی راجع به تحقیقات مربوط به سرطان حرف میزنه.
و این چیزیه که اونا یافتن، نتیجهی اساسی: هر چی غذای حیوانی بیشتری بخورین، پس میشه گوشت و لبنیات، شانس سرطانتون بیشتره، نرخ سرطانتون بیشتره.
هر چی کمتر بخورین، نرخ سرطان کمتره.
پس گیاهخواران محض، که وگان نام دارن، کمترین نرخ سرطان رو دارن.
افرادی که خیلی خیلی خیلی گوشت میخورن، کلی شیر مینوشن، و کلی پنیر میخورن، اونا بالاترین نرخ سرطان رو توی دنیا دارن.
جالبه.
حقیقتش رو بخواین این یه دلیلیه واسه اینکه من گیاهخوارم.
و یه چیز دیگهای که شما در مییابین اینه که این افراد، مث پاول برگ، مث جک للن، این افراد مختلف توی قسمتهای مختلف دنیا، ممکنه گیاهخوار کامل و مطلق نباشن.
به هر حال، اونا خیلی خیلی خیلی گوشت کمی میخورن.
اونا تقریبا هیچوقت شیر یا محصولات لبنی یا پنیر نمیخورن.
اساسا اونا دارن کلی سبزیجات ارگانیک تازه میخورن.
و البته که میوه هم همینطور.
منظورم اینه، این راز بزرگشه.
آره، تو باید ورزش کنی و بدنت رو حرکت بدی.
این یه بخش دیگهی کتابه.
اون راجع به این حرف میزنه که یه فاکتور بزرگ رژیم غذایی ولی همچنین تحرک دادن جسمتون و کلی ورزش و فعالیت فیزیکی هم، مشخصا خیلی مهمه.
این دو تا فاکتور، بزرگترین فاکتورهایین که تعیین میکنن شما چقدر قراره زنده باشین، چقدر تندرست خواهین بود، چقدر قوی خواهین بود، چقدر انرژی توی بدنتون خواهید داشت.
پس میدونی، من هیچوقت به مردم نمیگم «گیاهخوار باش» بخاطر اینکه این یه انتخاب شخصیه، فکر میکنم افراد باید خودشون تصمیم بگیرن.
هر چند اگه هدفتون اینه که یه آدم خیلی تندرست و قوی باشین، مدت طولانیای زندگی کنین، ریسک ابتلا به سرطانتون، بیماری قلبی و کلی چیزای دیگه رو کاهش بدین، باید بهش فکر کنین.
باید حداقل کلی مصرف گوشت و لبنیاتتون رو کاهش بدین.
و میدونی، دوباره، صرفا [حرفهای] منو باور نکن.
شاید من فقط ایجیِ دیوونهام.
برو به تحقیقات علمی نگاه کن.
کتاب تندرستی در ۱۰۰ سالگی از تونی رابینز رو بگیر.
کلی چیزای دیگه هم اون بیرون هست.
تحقیقاتت رو بکن.
برو اینترنت اگه میخوای، یکم تحقیقات کن.
ولی من تشویقتون میکنم مقدار چربی و گوشت و پنیر و شیر و همهی این چیزا رو کاهش بدین.
از تغذیهتون خارجش کنین.
از رژیم غذاییتون خارجش کنین.
از بدنتون دور نگهش دارین و شروع به خوردن سبزیجات و میوههای خیلی بیشتری کنید.
یکم غذای درست و حسابی، سالم، اساسی، و پرانرژی وارد بدنتون کنین.
قراره که خیلی حال بهتری داشته باشین.
و قراره که از همون نوع انرژیای که آدمایی مث پاول برگ دارن، اونی که جک للن داره، اونی که تونی رابینز داره، اونی که من دارم داشته باشین.
بسیار خب، دفعهی بعد میبینیمتون.
بدرود.