درس دیدگاه

توضیح مختصر

در این درس، داستان کوتاه قبلی در زمانهای گرامری مختلف بازگو می‌شود تا گرامر این زمان‌ها را بهتر یاد بگیرید.

  • سطح متوسط

دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»

این درس را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زبانشناس» بخوانید

دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»

فایل صوتی

دانلود فایل صوتی

متن انگلیسی درس

Reading Power Point-of-View Text

Okay, welcome to the POV, that’s point of view, lesson for “The Power of Reading.” Okay, and I’m going to tell the same story about Filbert the monkey. We’re going to have two points of view. One is going to start with “Since 2002…” and the other one will be in the future. So let’s start with the first one. You ready? You feel good? You smiling? Standing tall, shoulders back! Deep breath, let’s do it.

Since 2002, since the year 2002, Filbert has enjoyed shooting mosquitoes with his gun. He has liked to shoot mosquitoes with his gun, since 2002.

In 2001 did Filbert enjoy shooting mosquitoes?

No, no he didn’t. Not in 2001. In 2001 and before he never shot mosquitoes, but since 2002 he has liked to shoot mosquitoes with his gun. He has loved it, in fact. Since 2002 Filbert the monkey has loved to shoot mosquitoes with his gun. From 2002 right up until almost now, during that whole time. So since 2002 he has enjoyed shooting mosquitoes.

And since 2002 he has practiced every day. In fact, in the morning, in the afternoon, in the evening and at night, he has practiced shooting mosquitoes every day since 2002. Since 2003 he has had total competence with his rifle, with his big long gun.

Since when?

Since 2003 he has had total competence. He has had total competence with his rifle.

Since 2003 he has had what?

Since 2003 he has had total competence with his rifle.

Now of course, shooting mosquitoes is a very demanding, tough thing to do. It’s very difficult. So he has practiced constantly shooting mosquitoes with his rifle. Now Filbert the monkey has also been a very well read monkey for many years. For many years he has read philosophy books, every day reading about philosophy and shooting his gun at the same time, pow, pow, pow, read, pow, pow, pow, read. He has been a very well read monkey. Probably since 2001, since 2001 he has been a very well read monkey. Something happened recently.

He started to read books by the Dalai Lama. He read books by the Dalai Lama constantly. And then something else happened. He subconsciously learned the philosophy of the Dalai Lama. And he changed. Filbert the monkey changed.

Why did he change?

Because he read a lot of books by the Dalai Lama of Tibet.

How did he change?

Well, he became very peaceful.

Because he read a lot of books by the Dalai Lama of Tibet he became very peaceful. And he decided to never kill again. He threw his gun into the river and he said “I will never kill again.” Filbert the monkey became a very peaceful, loving monkey.

The End

Okay, now, you probably noticed again there was a change. It happens in most of these stories that begin with “Since 2002…” or “Since something…” And the change happened when I said “He started to read books by the Dalai Lama.” Right? That happened, it was a sudden thing. It was one point in time. He started. You can’t continually start something, right? It just, you start it, it happens and then it’s done. You’re finished starting. Now you’re doing it. So in one point of time he started reading books by the Dalai Lama. He changed. He became a peaceful monkey. He decided to never kill again. He threw his gun in the river. He became a peaceful monkey.

Alright, you don’t need to think about it any more than that. Just notice the change. Notice when it happens. That’s all. Keep listening.

Okay, next let’s do our future point of view. So the future point of view we kind of imagine that I’m talking about something that will happen in the future. Maybe I’m imagining this story and I say “Oh this is a future story, this is what will happen in the future.” Maybe I’m predicting the future. It doesn’t matter but mainly the point of view is the future, in the future.

In the future there will be a monkey. He’ll like to shoot mosquitoes.

What will his name be?

His name will be Filbert.

His name will be Filbert. Filbert the monkey will love to shoot mosquitoes with his gun, with his rifle. In fact, he’ll have total competence with that rifle. He’ll be excellent with that rifle. He’ll have total, complete competence with the rifle. Now, of course, shooting mosquitoes is very demanding. It’s very tough. It’s very difficult. So, he’ll practice every day. He’s going to practice in the morning. He’s going to practice in the afternoon. He’s going to practice in the evening. He’s going to practice at night. He’s going to practice constantly because it’s so demanding to shoot mosquitoes.

Now, of course, he’s not only going to shoot mosquitoes. He’s going to be a well read monkey also. He’ll be a very well read monkey. He’ll read a lot of philosophy books. Especially books by the Dalai Lama of Tibet, he’s going to read a lot of books by the Dalai Lama. And because of this, he’s going to subconsciously learn the philosophy of the Dalai Lama of Tibet. He’ll learn about the peaceful philosophy of the Dalai Lama. He’ll learn about compassion and not killing. And so one day he’ll decide to never kill again. He’s going to throw his gun in the river and he’s going to say “I will never kill again. I am now a peaceful monkey.” And, of course, he will be. He will become a very peaceful, loving, kind‑hearted monkey.

The End

That’s the end of our future point of view story. Once again, so easy, right? Just listen. Just listen for my pronunciation. Listen how I make little changes. When I change the point of view I make small changes to the vocabulary. I say oh, oh, oh, I say gonna, gonna, gonna, and that’s all. You don’t need to think about a bunch of grammar rules. Throw away your damn grammar book. Get rid of that textbook. Just listen to these stories again and again.

Remember, deep learning, you’re going to listen to this same story every day for seven days, maybe over the course of two weeks. Maybe more, I don’t know. But you’re going to learn it deeply. You’re going to get this repetition again, again, again. And then the next lesson, again, again, again. And the next lesson, again, again, again. And soon you will learn this grammar subconsciously. That’s what we’re doing. That’s the purpose of these stories, to learn this grammar subconsciously. So all you need to do is listen and enjoy the stories.

Okay, I will see you next time. That’s the end of the POV lesson for “The Power of Reading.” And by the way, one last homework assignment, go find some easy novels, easy children’s novels…Goosebumps, Hardy Boys, Nancy Drew, Charlie and the Chocolate Factory, I don’t care. Go buy some. Get on Amazon and find some and start reading. Read every day for fun. Read something easy. Read something fun.

Okay, see you next time.

ترجمه‌ی درس

متن دیدگاه - قدرت مطالعه /به منظور روان‌تر شدن ترجمه‌ی فارسی دروس دیدگاه، در مواردی زمان‌های افعال فارسی با زمان‌های مطرح شده در انگلیسی تطابق لغوی ندارند/

درود، به [درس] دیدگاه خوش اومدن، درس نقطه‌ی دید واسه «قدرت مطالعه».

خب، من قراره همون داستان رو راجع به فیلبرت میمونه تعریف کنم.

قراره دو تا نقطه‌ی دید (دیدگاه) داشته باشیم.

یکیش با کلمات “از ۲۰۰۲…” شروع می‌شه و یکی دیگه‌هم توی آینده‌ست.

خب بریم با اولی شروع کنیم.

آماده‌این؟

حس خوب دارین؟

لبخند می‌زنین؟

صاف وایسین، شونه‌ها عقب.

نفس عمیق، بریم که انجامش بدیم.

از ۲۰۰۲، از سال ۲۰۰۲، فیلبرت در حال لذت بردن از شلیک کردن به پشه‌ها با اسلحه‌ش بوده.

از ۲۰۰۲ شلیک کردن به پشه‌ها با اسلحه‌ش رو دوست داشته.

آیا توی سال ۲۰۰۱ فیلبرت شلیک کردن به پشه‌ها رو دوست داشت؟

نه، نداشت.

توی ۲۰۰۱ نه.

توی ۲۰۰۱ و قبل از اون، هیچوقت به پشه‌ها شلیک نکرده، ولی از ۲۰۰۲ شلیک کردن به پشه‌ها با اسلحه‌ش رو دوست داشته.

عاشقش بوده در واقع.

از ۲۰۰۲ عاشق شلیک کردن به پشه‌ها با اسلحه‌ش بوده.

از ۲۰۰۲ تا تا تقریبا همین لحظه، توی تموم این مدت.

پس از ۲۰۰۲ از شلیک کردن به پشه‌ها لذت برده.

و از ۲۰۰۲ هر روز تمرین کرده.

در واقع، توی صبح، توی بعدازظهر، توی غروب، و توی شب، اون از ۲۰۰۲ [تا الان] هر روز شلیک کردن به پشه‌ها رو تمرین کرده.

از ۲۰۰۳ شایستگی کامل رایفلش، اسلحه‌ی بزرگ و طویلش رو داشته.

از کی؟

از ۲۰۰۳ شایستگی کامل داشته.

شایستگی کامل اسلحه‌ش رو داشته.

از ۲۰۰۳ چی داشته؟

از ۲۰۰۳ شایستگی کامل رایفلش رو داشته.

حالا مشخصا، شلیک کردن به پشه‌ها یه چیز خیلی سخت و مبرمیه واسه انجام دادن.

خیلی دشواره.

پس اون دائما شلیک کردن به پشه‌ها با رایفلش رو تمرین کرده.

حالا فیلبرت میمونه واسه‌ی سالیان سال یه میمون خیلی اهل مطالعه بوده.

واسه سالیان سال، کتابای فلسفی خونده، هر روز همزمان درباره‌ی فلسفه خونده و اسلحه‌ رو شلیک کرده، صدای شلیک، مطالعه، صدای شلیک، مطالعه.

اون یه میمون خیلی اهل مطالعه بوده.

احتمالا از ۲۰۰۱، از ۲۰۰۱ یه میمون خیلی اهل مطالعه بوده.

اخیرا یه اتفاقی افتاد.

شروع کرد به خوندن کتابای دالای لاما.

دائما کتابای دالای لاما خوندش.

و بعد یه اتفاق دیگه افتاد.

نیمه‌هوشیارانه فلسفه‌ی دالای لاما رو یاد گرفت.

و تغییر کردش.

فیلبرت میمونه تغییر کرد.

چرا تغییر کرد؟

جون کلی کتاب از دالای لامای تبتی خوند.

چجوری تغییر کرد؟

خب، خیلی مسالمت‌آمیز شد.

چون کلی کتاب از دالای لامای تبتی خوند، خیلی صلح‌جو شد.

و تصمیم گرفت که دیگه هیچوقت نکشه.

اسلحه‌ش رو انداخت توی رودخونه و گفت “دیگه هیچوقت نمی‌کشم”.

فیلبرت میمونه یه شدش یه میمون خیلی مسالمت‌آمیز و بامحبت.

پایان.

خب، حالا شما احتمالا دوباره متوجه شدین که یه تغییری بود.

توی اکثر این داستانا که با “از ۲۰۰۲…” یا “از یه چیزی…” شروع می‌شن اتفاق میفته و بعد یه تغییر رخ می‌ده وقتی من می‌گم “شروع کرد به خوندن کتابای دالای لاما”.

درسته؟

اون اتفاق افتاد، یه چیز یک‌دفعه‌ای بود.

یه بار توی زمان بودش.

شروع کرد.

نمی‌تونه هی یه ادامه بده به شروع کردن، مگه نه؟

شروع می‌کنیش، اتفاق میفته و تمومه.

دیگه شروع کردن رو تموم کردی.

حالا دیگه داری انجامش می‌دی.

پس تو یه نقطه‌ای از زمان شروع کردش به خوندن کتابای دالای لاما.

تغییر کردش.

شد یه میمون مسالمت‌آمیز.

تصمیم گرفت دیگه هیچوقت نکشه.

اسلحه‌ش رو پرت کرد توی رودخونه.

شدش یه میمون صلح‌طلب.

بسیار خب، دیگه نیاز نیست بیشتر از این بهش فکر کنین.

فقط متوجه تغییر باشین.

حواستون باشه کی اتفاق میفته.

همه‌ش همین.

به گوش دادن ادامه بدین.

خب، بعد بریم برسیم دیدگاه آینده‌مون.

پس توی دیدگاه آینده ما یه جورایی تصور می‌کنیم که من دارم راجع به یه چیزی که قراره تو آینده اتفاق بیفته حرف می‌زنم.

شاید مثلا دارم این داستان رو تصور می‌کنیم و می‌گم “اوه، این یه داستان توی آینده‌ست، این چیزیه که قراره توی آینده اتفاق بیفته”.

شاید دارم آینده رو پیشبینی می‌کنم.

مهم هم نیست ولی به طور عمده که نقطه‌ی دید (نقطه نظر، دیدگاه) آینده‌ست، توی آینده‌ست.

توی آینده یه میمونی خواهد بودش.

شلیک کردن به پشه‌ها رو دوست خواهد داشت.

اسمش چی خواهد بود؟

اسمش فیلبرت می‌شه.

اسمش فیلبرت خواهد بود.

فیلبرت میمونه عاشق این می‌شه که با اسلحه‌ش، با رایفلش به پشه‌ها شلیک کنه.

در واقع، اون قراره شایستگی کامل اسلحه‌ش رو داشته باشه.

قراره تو کار با رایفلش فوق‌العاده باشه.

قراره شایستگی تمام و کمال اون رایفل رو داشته باشه.

خب البته که شلیک به پشه‌ها کار خیلی مبرمیه.

خیلی سخته.

خیلی دشواره.

پس، اون هر روز تمرین خواهد کرد.

قراره صبح تمرین کنه.

قراره بعدازظهر تمرین کنه.

قراره غروب تمرین کنه.

قراره شب تمرین کنه.

قراره دائما تمرین کنه چون شلیک کردن به پشه‌ها کار مبرمیه.

البته که فقط قرار نیست به پشه‌ها شلیک کنه.

قراره یه میمون اهل مطالعه هم باشه.

اون یه میمون خیلی اهل مطالعه می‌شه (خواهد بود).

کلی کتابای فلسفی می‌خونه.

به خصوص کتابای دالای لامای تبتی، قراره کلی کتاب از دالای لاما بخونه.

و بخاطر همین، قراره نیمه‌آگاهانه فلسفه‌ی دالای لامای تبتی رو یاد بگیره.

راجع به فلسفه‌ی مسالمت‌آمیز دالای لاما یاد می‌گیره.

درباره‌ي دلسوزی و نه کشتن، یاد می‌گیره.

و پس یه روز می‌خواد تصمیم بگیره که دیگه هیچوقت نکشه.

قراره اسلحه‌ش رو بندازه توی رودخونه و قراره بگه “من دیگه هیچوقت نمی‌خوام بکشم.

من دیگه یه میمون مسالمت‌آمیزم”.

و البته که همینطور هم خواهد بود.

می‌شه یه میمون خیلی مسالمت آمیز، بامحبت، خوش‌قلب.

پایان.

اینم آخر داستان دیدگاه آینده‌مون.

یه بار دیگه هم، خیلی آسون بود مگه نه؟

فقط گوش بده.

فقط به تلفظم گوش کن.

گوش بده چطوری تغییرات ریز انجام می‌دم.

وقتی نقطه‌نظر رو عوض می‌کنم یه تغییرات ریزی روی دایره لغات اعمال می‌کنم.

مثلا می‌گم اوه، اوه، اوه، می‌گم قراره، قراره، قراره، همه‌ش همین.

نیاز نیست به یه مشت قواعد گرامری فکر کنین.

اون کتاب گرامر لعنتیتون رو بندازین دور.

از شر اون کتابای درسی خلاص شین.

فقط دوباره و دوباره به این داستانا گوش بدین.

یادتون باشه، یادگیری عمیق، قراره هر روز به همین داستان واسه یه هفته گوش بدین، شاید هم طی یه دوره‌ی دو هفته‌ای.

شایدم بیشتر، نمی‌دونم.

ولی قراره که عمیق یادشون بگیرین.

قراره این تکرر رو دوباره، دوباره، و دوباره داشته باشین.

و بعد درس بعدیش، دوباره، دوباره، و دوباره.

و درس بعدی، دوباره، دوباره، و دوباره.

و به زودی این گرامرو نیمه‌آگاهانه یاد خواهین گرفت.

این کاریه که ما داریم می‌کنیم.

هدف این داستانا همینه، اینکه گرامر رو نیمه‌آگاهانه یاد بگیرین.

پس همه‌ی کاری که باید کنین اینه که به این داستانا گوش بدین و ازشون لذت ببرین.

خب، دفعه‌ی بعد می‌بینمتون.

اینم از آخر درس دیدگاه واسه‌ی «قدرت مطالعه».

و اینکه راستی، آخرین تکلیف توی خونه، برین یه سری رمان آسون پیدا کنین، رمانای آسون کودکان… مث Goosebumps, Hardy Boys, Nancy Drew, Charlie and the Chocolate Factory، فرق نداره برام.

برین یه سری بخرین.

برین آمازون (سایت خرید اینترنتی) یه چیزایی پیدا کنین شروع کنید به مطالعه.

هر روز واسه سرگرمی بخونین.

یه چیز آسون بخونین.

یه چیز سرگرم‌کننده بخونین.

خب، دفعه‌ی بعد می‌بینمتون.