Youtube.svg

Instagram.svg

Telegram.svg

thumbnail_twitter-logo-vector-png-clipart-1.png

twitter-logo-vector-png-clipart-1.png

زبانشناس

درباره ما

تماس با ما

بلاگ

اطلاعات تکمیلی

قوانین و مقررات

فرصت‌های شغلی

لینک‌های مهم

تالار گفتگو

آموزش زبان انگلیسی

آرزوها، خواسته و فرضیات در زبان انگلیسی.jpg

بیان آرزوها و فرضیات در زبان انگلیسی + مثال

جمله و جمله واره

در این دوره می‌توانید صفر تا صد گرامر جمله و جمله واره ها در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

در این ویدئو به شما آموزش میدهیم چگونه در مورد آرزوها و فرضیاتتان به زبان انگلیسی صحبت کنید...

آرزوها و فرضیات در زبان انگلیسی

در شیوه آموزشی نوین زبان، همواره سعی بر این بوده است تا انگلیسی را با مکالمه و بیان جملات بیاموزید. یعنی این روزها کم‌تر پیش می‌آید که آموزش گرامرمحور داشته باشیم و بیش‌تر تمرکز موسسات و سایت‌های آموزشی بر مکالمه است. گرچه این روش بسیار کارآمد و مفید و آموزنده بوده اما یادگیری درست و اصولی اصلی‌ترین گرامرهای زبان انگلیسی می‌تواند به شما کمک کند تا هم‌چون یک native speaker در هر موقعیت و مکانی مکالمات روان و درستی داشته باشید. در بخش [آموزش گرامر اپلیکیشن زبان‌شناس ](https://zabanshenas.com/english/easy-grammar/)سعی کرده‌ایم تا تمامی مباحث گرامری از ساده‌ترین تا پیشرفته‌ترین آن‌ها را توضیح دهیم و با ذکر مثال‌های متنوع، امر یادگیری هر بخش را برای شما تسهیل کنیم. در این مقاله نیز قصد داریم شما را با ساختار و کاربردهای متنوع wish، if only، suppose، imagine، in case و… آشنا کنیم. پس این فرصت را از دست ندهید.

## چه زمانی از wish و if only استفاده می‌کنیم؟


معمولا وقتی بخواهیم در مورد **آرزوهایی که در گذشته، حال و یا آینده داریم** صحبت کنیم از دو واژه **wish** و **if only** استفاده می‌کنیم. این واژه‌ها بیش‌تر برای **صحبت در مورد چیزهایی است که می‌خواهیم اما ممکن نیست**. یعنی در واقع بیان یک نوع حسرت، خواسته و یا آرزوی محال است. نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که **if only** از wish **قوی‌تر و رسمی‌تر** است. مثلا:

I **wish** I could see you next week.

**کاش** می‌توانستم هفته‌ بعد ببینمت. (این یعنی نمی‌توانم هفته بعد ببینمت و این یک آرزویی است که عملی نخواهد شد.)

**If only** we could stop for a drink.

**کاش** می‌توانستیم برای یک نوشیدنی بایستیم. (ولی متاسفانه نمی‌توانیم برای صرف یک نوشیدنی بایستیم و فقط بیان یک حسرت یا آرزوی محال است).

I **wish** we had a bigger house.

**ای کاش** خانه‌ای بزرگ‌تر داشتیم. (یعنی خانه‌مان الان کوچک است ولی امکان این‌که یک خانه بزرگ‌تر داشته باشیم تقریبا محال است).

They are always busy. **If only** they had more time.

آن‌ها همیشه مشغول هستند. **کاش** زمان بیش‌تری داشتند. (متاسفانه به‌دلیل مشغله زیادی که دارند زمان کافی ندارند).

John was very lazy at school. Now he **wishes** he had worked harder.

جان در مدرسه خیلی تنبل بود. الان می‌گوید **ای کاش** بیش‌تر تلاش کرده بود. (ولی متاسفانه زمانی که در مدرسه بوده تلاش بیش‌تری نکرده است و اکنون هم دیگر کاری نمی‌تواند بکند.)

## ساختار جملات با wish و if only


برای ایجاد جملات مثبت با wish و if only ابتدا باید بدانیم که می‌خواهیم در مورد آرزوهای مربوط به چه زمانی صحبت کنیم. ساختار چنین جملاتی برای زمان گذشته، حال و آینده متفاوت است. معمولا برای صحبت در مورد هر یک از زمان‌ها ساختار فعل مورد استفاده بعد از wish یک زمان به عقب‌تر برمی‌گردد. در ادامه با ذکر مثال بهتر متوجه این موضوع خواهید شد.

### ساختار wish و if only برای زمان آینده

اگر بخواهیم در مورد آرزوها، خواسته‌ها و یا حسرت‌های مربوط به **زمان آینده** صحبت کنیم. پس از **wish** و آوردن **فاعل**، باید از افعال **modal** یا همان افعال معین could و would در جمله استفاده کنیم. پس از این افعال معین نیاز داریم به **شکل ساده فعل اصلی** و بعد هم ادامه جمله را می‌آوریم. یعنی در واقع می‌توانیم چنین ساختاری را مورد استفاده قرار دهیم:

**Subject + wish + the other subject + would/ could + base form of the verb + rest of the sentence.**

**فاعل +** **wish** **+ فاعل دوم + استفاده از** **would** **و یا** **could** **+ شکل ساده فعل + ادامه جمله.**

اگر اولین فاعل شما اسم یا ضمیری بود که به **سوم شخص مفرد** اشاره داشت (یعنی جزو ضمایر she، he و یا it محسوب می‌شد) باید به‌جای wish از **wishes** استفاده کنید. یعنی باید به انتهای wish پسوند es را بیفزیید. (برای دانستن علت این امر بهتر است به مقاله آموزش گرامر زمان حال ساده مراجعه کنید.)

در خصوص **if only** نیز بعد از آوردن **فاعل** و افعال modal نیاز داریم به **شکل ساده فعل اصلی** و ادامه جمله. در این حالت نیز می‌توانیم فرمول زیر را به‌کار ببریم:

**If only + subject + would/ could + base form of the verb + rest of the sentence.**

**استفاده از** **if only** **+ فاعل + آوردن** **would** **و یا** **could** **+ شکل ساده فعل + ادامه جمله.**

برای **منفی کردن** ساختارهای فوق، کافیست به‌جای would و یا could از شکل منفی این افعال یعنی wouldn’t و یا **couldn’t** استفاده کنید.

با بررسی چند مثال بهتر با ساختاری که توضیح دادیم آشنا خواهید شد:

I don’t like my work. I wish I **could get** a better job.

من کارم را دوست ندارم. ای کاش **می‌توانستم** شغل بهتری **داشته باشم**.. (یعنی در آینده شغل بهتری داشته باشم اما متاسفانه شرایط برآورده شدن این آرزو را ندارم).

That’s a dreadful noise. I wish it **would stop**.

این صدای وحشتناکی است. کاش **متوقف میشد**. (یعنی در آینده‌ای نزدیک این صدا متوقف می‌شد ولی گویا هم‌چنان ادامه خواهد داشت).

I always have to get home early. If only my parents **would let** me stay out later.

من همیشه باید زود به خانه برسم. کاش پدر و مادرم به من **اجازه می‌دادند** که دیرتر بیرون از خانه بمانم. (متاسفانه این اجازه را نخواهند داد و در آینده نیز من باید زود به خانه برگردم).

Her parents are always fighting. She wishes they **wouldn’t fight** so much.

والدینش مدام باهم دعوا می‌کنند. (او آرزو می‌کند که) ای کاش آن‌ها اینقدر **دعوا نکنند**. (اما متاسفانه به این کار ادامه خواهند داد).

### ساختار wish و if only برای زمان حال

اگر بخواهیم در مورد آرزوها و خواسته‌هایی صحبت کنیم که به **زمان حال** مربوط هستند پس از **wish** و **if only** باید از **زمان گذشته ساده** و یا **زمان گذشته استمراری** بهره ببریم. یعنی برای بیان آرزوهای مربوط به زمان حال ساده باید گذشته ساده را به‌کار ببریم و برای بیان زمان حال استمراری نیز از گذشته استمراری استفاده می‌کنیم. در واقع می‌توانیم فرمول‌های زیر را به‌کار ببریم.

#### برای اشاره به زمان حال ساده از فرمول:

**Subject + wish + the other subject + simple past tense + rest of the sentence.**

**فاعل +** **wish** **+ فاعل دوم + استفاده از زمان گذشته ساده + ادامه جمله.**

و یا:

**If only + subject + simple past tense + rest of the sentence.**

**استفاده از** **if only** **+ فاعل + استفاده از زمان گذشته ساده + ادامه جمله.**

#### برای اشاره به زمان حال استمراری از فرمول:

**Subject + wish + the other subject + past continuous tense + rest of the sentence.**

**فاعل +** **wish** **+ فاعل دوم + استفاده از زمان گذشته استمراری + ادامه جمله.**

و یا:

**If only + subject + past continuous tense + rest of the sentence.**

**استفاده از** **if only** **+ فاعل + استفاده از زمان گذشته استمراری + ادامه جمله.**

**نکات مهم:**

* توجه داشته باشید که اگر اولین فاعل شما اسم یا ضمیری بود که به **سوم شخص مفرد** اشاره داشت (یعنی جزو ضمایر she، he و یا it محسوب می‌شد) باید به‌جای wish از **wishes** استفاده کنید.

* اگر فاعل دوم ما یکی از **ضمایر** **I** **،** **she** **،** **he** **و یا** **it** بود در زمان گذشته ساده و استمراری می‌توانیم به‌جای was از **were** استفاده کنیم. گرچه کاربرد was اشتباه نیست اما استفاده از were رسمی و متداول‌تر است. گرچه در برخی محاورات و مکالمات روزانه از was نیز استفاده می‌شود.

* برای **منفی کردن** چنین جملاتی کافیست **فعل بعد از** **wish** **را به‌شکل منفی** به کار ببرید. یعنی از wasn’t، weren’t و یا didn’t در جملات خود استفاده کنید.

* **بعد از** **if only** می‌توانید **یک عبارت تکمیلی‌تر** نیز بیاورید. درحالی که بعد از wish چنین امکانی میسر نیست.

با بررسی مثال‌های زیر چنین ساختاری را بهتر درک خواهید کرد:

I don’t like this place. I wish I **lived** somewhere more interesting.

من از این مکان خوشم نمیاد. کاش جای بهتری **زندگی می‌کردم**. (در حال حاضر در این محل زندگی می‌کنم و نمی‌توانم آن را تغییر دهم).

These seats are very uncomfortable. I wish we **were traveling** first class.

این صندلی‌ها خیلی غیر راحت هستند. ای کاش با بلیط درجه یک **سفر می‌کردیم**. (یعنی الان داریم با قطاری سفر می‌کنیم که راحت نیست و ای کاش الان درحال سفر با قطار درجه یک بودم که متاسفانه دیگر امکان تغییر شرایط وجود ندارد.)

I wish I **were** taller. = I wish I **was** taller.

ای کاش قد بلندتر **بودم.** (یعنی الان قدم کوتاه هستم و کاری نمی‌شود کرد).

John wishes he **wasn’t** so busy. = John wishes he **weren’t** so busy.

جان آرزو می‌کرد که کاش سرش آنقدر شلوغ **نبود**. (ولی متاسفانه درحال حاضر سرش شلوغ است و کاری نمی‌تواند بکند).

I’m freezing. If only it **wasn’t** so cold. = I’m freezing. If only it **weren’t** so cold.

من خیلی سردم است. کاش خیلی سرد **نبود**. (ولی متاسفانه الان هوا خیلی سرد است).

If only I weren’t fat**, I would be able to wear my jeans****.**

اگه چاق نبودم می‌تونستم شلوار جینم رو بپوشم. (در این مثال بعداز جمله‌ای که با if only آغاز شده است ما یک عبارت تکمیلی‌تر نیز داریم. در این مثال ما نمی‌توانیم از ساختار wish به‌جای if only استفاده کنیم. مثلا گفتن این جمله غلط است: I wish I weren’t fat, I would be able to wear my jeans. تنها در صورتی می‌توانیم این ساختار را استفاده کنیم که بعد از جمله با wish از یک رابط مانند so یا so that استفاده کنیم. یعنی بگوییم I wish I weren’t fat, so that I would be able to wear my jeans.)

### ساختار wish و if only برای زمان گذشته

اگر بخواهید در مورد حسرت‌ها و آرزوهای به‌دل مانده در **زمان گذشته** صحبت کنید که دیگر شرایط تغییرش را ندارید و آن روزها گذشته و برای همیشه از دست رفته‌اند می‌توانید از زمان **گذشته کامل بعد از** **wish** **و یا** **if only** استفاده کنید. به‌طور کلی می‌توانید فرمول‌های زیر را به‎‌کار ببری:

**Subject + wish + the other subject + past perfect tense + rest of the sentence.**

**فاعل +** **wish** **+ فاعل دوم + استفاده از زمان گذشته کامل + ادامه جمله.**

و یا:

**If only + subject + past perfect tense + rest of the sentence.**

**استفاده از** **if only** **+ فاعل + استفاده از زمان گذشته کامل + ادامه جمله.**

**نکته:**

* توجه داشته باشید که اگر اولین فاعل شما اسم یا ضمیری بود که به **سوم شخص مفرد** اشاره داشت (یعنی جزو ضمایر she، he و یا it محسوب می‌شد) باید به‌جای wish از **wishes** استفاده کنید.

* برای آشنایی با ساختار زمان گذشته کامل بهتر است سری به مقاله مربوط به آموزش گرامر زمان گذشته کامل بزنید.

* برای **منفی کردن** چنین جملاتی کافیست به‌جای had از **had not** و یا شکل مخفف آن که **hadn’t** است استفاده کنید.

در زیر چند مثال به شما ارائه خواهیم داد:

I wish I **had worked** harder when I was at school.

ای کاش زمانی که مدرسه می‌رفتم، بیشتر تلاش **می‌کردم**. (متاسفانه زمانی که در مدرسه بودم تلاش کافی نداشتم و الان نیز آن روزها گذشته و کاری از دستم برنمی‌آید).

Mary wishes she **had listened** to what her mother told her.

مری آرزو می‌کند که کاش به حرفی که مادرش به او زده بود **گوش می‌داد**. (ولی متاسفانه به حرف مادرش گوش نداده است و دیگر زمان به عقب برنمی‌گردد و نمی‌تواند چیزی را تغییر دهد.)

I wish I **hadn’t spent** so much money last month.

ای کاش ماه گذشته آن قدر پول **خرج نکرده بودم**. (ولی متاسفانه ماه گذشته خیلی پول خرج کردم و دیگر راه برگشتی وجود ندارد و فقط حسرت آن با من باقی مانده است.)

### استفاده از wish برای بیان خواسته‌ها

گاهی می‌توانیم برای **بیان خواسته‌های** خود از wish استفاده کنیم. در این صورت باید بعد از **wish** از **infinitive** یا همان مصدر با to استفاده کنیم. یعنی می‌توانید دو فرمول زیر را در این مواقع استفاده کنید:

**Subject + wish + infinitive + rest of the sentence.**

**فاعل + فعل** **wish** **+ استفاده از مصدر با** **to** **+ ادامه جمله.**

و یا

**Subject + wish + object (someone or something) + infinitive + rest of the sentence.**

**فاعل + فعل** **wish** **+ مفعول (کسی یا چیزی) + مصدر با** **to** **+ ادامه جمله.**

* توجه داشته باشید که اگر فاعل شما **سوم شخص مفرد** یا همان he، she و یا it باشد باید از **wishes** به‌جای wish استفاده کنید.

* برای **منفی کردن** چنین جملاتی نیز کافیست **قبل از** **wish** متناسب با فاعل جمله از فعل کمکی **don’t** و یا **doesn’t** استفاده کنید.

مثال:

She **wishes to leave** now.

او **مایل است** (می‌خواهد) الان این‌جا را **ترک کند**

I **wish to speak** to your father please.

من **می‌خواهم** با پدر شما **صحبت کنم**.

I **don’t wish my name to appear** on the list.

**نمی‌خواهم اسمم** در این لیست **باشد**. (استفاده از ساختار منفی دومین فرمول ارائه شده)

He **doesn’t wish his son to marry** that girl.

**نمی‌خواهد پسرش** با آن دختر **ازدواج کند.**

## بیان فرضیات با اصطلاحات خاص

جدا از آرزوها و خواسته و حسرت‌هایی که در قسمت بالا توضیح دادیم. گاهی پیش می‌آید که قصد داریم درخصوص شرایطی فرضی و خیالی صحبت کنیم. یعنی فرض کنیم اگر شرایط و یا موقعیت خاصی پیش می‌آمد رفتار یا برخورد ما چگونه بود. در واقع این شرایط و موقعیت عملا وجود ندارد و فقط **فرض یا تصور می‌کنیم** که در صورت وجود چنین شرایطی چه می‌کردیم.

برای بیان چنین فرضیانی از **اصطلاحتی** هم‌چون موارد زیر استفاده می‌کنیم:

**What if…**

**In case…**

**Suppose (that)…**

**Supposing (that)…**

**Imagine (if)…**

**Imagine (that)…**

در ادامه به شما توضیح خواهیم داد که برای هریک از زمان‌های حال، گذشته و آینده به‌چه صورت از این اصطلاحات استفاده می‌کنیم.

### بیان فرضیات در زمان حال یا آینده

گاهی پیش می‌آید که می‌خواهیم درخصوص **شرایط فرضی در آینده ص**حبت کنیم. در این صورت باید بدانیم که چطور می‌توانیم از اصطلاحات فوق استفاده کنیم.

* وقتی که فکر می‌کنیم **اتفاقی احتمال دارد که حقیقت داشته باشد یا رخ دهد**، از **زمان حال** برای صحبت در مورد حال یا آینده استفاده می‌کنیم. با این کار در واقع شرایط خیالی یا فرضی در آینده یا حال را به‌تصویر می‌کشیم که احتمال می‌دهیم اتفاق بیفتد و یا حقیقت داشته باشد. در این حالت بعد از اصطلاحات فوق از زمان حال ساده استفاده می‌کنیم اما اشاره ما به زمان آینده است.

* برای منفی کردن این جملات کافیست فعل بعد از این اصطلاحات را به‌شکل منفی به‌کار ببریم. یعنی مطابق با فاعل جمله از aren’t، isn’t، am not، don’t و یا doesn’t استفاده می‌کنیم. مثال:

We should phone them **in case** they **are** lost.

**درصورتی** که **گم شوند** ما باید بهشون زنگ بزنیم.

Those steps are dangerous. **Suppose** someone **doesn’t see** them.

این پله‌ها خطرات هستند. **فرض کنید** کسی آن‌ها را **نبیند**.

* اگر بخواهیم **چیزی را پیشنهاد دهیم** یا شرایطی را به‌تصویر بکشیم که **بعید است حقیقت داشته باشد** یا اتفاق بیفتد از شکل **گذشته ساده فعل** بعد از اصطلاحات فوق استفاده می‌کنیم. در این شرایط گرچه فعل ما مربوط به زمان گذشته است اما می‌خواهیم شرایط را برای زمان حال یا آینده به‌تصویر بکشیم.

* برای منفی کردن چنین ساختاری نیز باید از wasn’t، weren’t و یا didn’t+base form of the verb استفاده کنید. مثلا:

**Imagine** you **won** the lottery. What would you do with the money?

**فرض کن** که در لاتاری **برنده شدی**. با آن پول چه می‌کنی؟ (در واقع شما در لاتاری برنده نشده‌اید و تنها باید تصویر ذهنی آن را مجسم کنید و الان بگویید اگر در لاتاری برنده می‌شدید چه می‌کردید).

**What if** he **lost** his job? What would happen then?

**اگر** شغلش را **از دست بدهد** **چه**؟ آن موقع چه اتفاقی می‌افتد؟ (یعنی الان شغلش را از دست نداده است و این تنها یک شرایط خیالی است که در موردش صحبت می‌کنیم.)

**Suppose** you **didn’t pass** your exam. What would you do?

فرض کن امتحانت را **قبول نمی‌شدی**. چه می‌کردی؟

Who would help you **in case** she **weren’t** (wasn’t) there?

**اگه** او آن‌جا **نبود** چه کسی کمکت می‌کرد؟

### بیان فرضیات در زمان گذشته

اگر بخواهیم شرایط و موقعیت‌هایی را در **زمان گذشته** به تصویر بکشیم که **خیالی است و در گذشته اتفاق نیفتاده است** از **زمان گذشته کامل** بعد از اصطلاحات فوق استفاده می‌کنیم. در واقع با این کار فرضیه یا شرایطی را بیان می‌کنیم که خیالیست و اتفاق نیفتاده است و الان داریم فرض می‌کنیم اگر در زمان گذشته چنین اتفاقی می‌افتاد چه می‎شد.

برای منفی کردن چنین جملاتی نیز کافیست به‌جای had از had not با مخفف آن که hadn’t است در جملات مربوط به زمان گذشته کامل استفاده کنید. مثلا:

**Suppose** you **hadn’t passed** your exams. What would you have done?

**فرض کن** امتحانت را **قبول نمی‌شدی**. چه می‌کردی؟ (یعنی تو در گذشته امتحانت را قبول شده‌ای و تمام شده است حال داریم فرض می‌کنیم که اگر این اتفاق نمی‌افتاد و در امتحان قبول نمی‌شدی چه پیش می‌آمد)

**What if** he **had lost** his job? What would his wife have said?

**اگر** شغلش را **از دست می‌داد چه**؟ همسرش چه می‌گفت؟ (یعنی شغلش را از دست نداده است و داریم فرض می‌کنیم اگر چنین اتفاقی در گذشته می‌افتاد چه پیش می‌آمد.)

## بیان احتمالات با افعال معین

گاهی می‌‎توانیم فرضیات و احتمالات را با استفاده از **افعال معین** که در انگلیسی به آن‌ها **modal verbs** می‌گویند بیان کنیم. شما می‌توانید با استفاده از سه فعل معین **could** **،** **would** **و یا** **might** در مورد زمان حال، آینده و گذشته فرضیه یا احتمال ارائه دهید. برای این منظور از روش‌های زیر استفاده می‌کنید:

### بیان احتمالات در زمان حال و آینده

اگر بخواهیم درخصوص احتمالات و یا فرضیات مربوط به **زمان حال و یا آینده** صحبت کنیم می‌توانیم از سه فعل معین **might** **،** **would** **و** **could** **با زمان حال ساده** بهره ببریم. یعنی در واقع باید این افعال را به‌شکل زیر به‌کار ببریم:

**Would/ could/might + simple present**

**استفاده از** **would** **،** **could** **و یا** **might** **+ فعل در زمان حال ساده**

به‌عنوان مثال:

We can’t all stay in a hotel. It **would be** very expensive.

ما نمی‌توانیم همگی در هتل بمانیم. خیلی هزینه‌بر **می‌شود**. (یعنی این احتمال می‌رود که هزینه اقامت‌مان در هتل زیاد باشد. با استفاده از would در مورد فرضیه یا احتمالی در مورد حال یا آینده صحبت می‌کنیم).

Drive carefully or you **could have** an accident.

بادقت رانندگی کن وگرنه **ممکن است** تصادف **کنی**. (یعنی اگر بادقت رانندگی نکنی این احتمال وجود دارد که تصادف کنی).

* برای منفی کردن ساختارهای فوق کافیست از wouldn’t، couldn’t و یا might not در جملات خود بهره ببریم.
* برای **فرضیه‌ سازی در مورد حال یا آینده** به‌همراه افعال معین روش دیگری نیز وجود دارد. در این روش شما از دو جمله main clause و subordinate clause استفاده می‌کنید. **main clause** که همان جمله اصلی شماست تشکیل شده از فعل معین **would** به همراه **زمان حال ساده** و **subordinate clause** شما که همان جمله وابسته است دارای **فعل با زمان گذشته ساده** است. یعنی می‌توانید فرمول زیر را به‌کار ببرید:

**(Main clause)** **:** **would + simple present tense + (Subordinate clause)** **:** **simple past tense.**

برای درک بهتر، توجه شما را به چند مثال جلب خواهیم کرد:

I **would** always **help** someone who really **needed** help.

من همیشه به کسی که واقعا **احتیاج** به کمک **دارد** **کمک می‌کنم**. (همان‌طور که ملاحظه می‌کنید فعل بعد از would که در جمله اصلی است به‌شکل حال ساده بیان شده و فعلی که در جمله وابسته آمده است به‌شکل گذشته ساده عنوان شده است.)

I **would** always **help** someone if they really **needed** it.

اگر کسی واقعا کمک **لازم داشته باشد** به او **کمک می‌کنم**.

برای منفی کردن این جملات نیز دو حالت داریم. اگر بخواهیم main clause یا همان جمله اصلی را منفی کنیم کافیست به‌جای would از حالت منفی آن یعنی wouldn’t استفاده کنیم. اما اگر بخواهیم subordinate clause یا همان جمله وابسته را منفی کنیم باید از فرمول منفی کردن جملات مربوط به زمان گذشته ساده استفاده کنیم. یعنی اگر فعل اصلی ما از افعال to be یا همان was و were بود از wasn’t و یا weren’t استفاده می‎کنیم. درصورتی که فعل اصلی ما از افعال باقاعده و یا بی‌قاعده دیگر بود باید از didn’t+base form of the verb بهره ببریم. مثلا:

She **wouldn’t** talk to those who **didn’t care**.

او با کسانی که واقعا **اهمیت نمی‌دهند** صحبت **نمی‌کند**.

### بیان احتمالات در زمان گذشته

اگر بخواهیم درمورد احتمالات و فرضیات مربوط به زمان گذشته صحبت کنیم نیز می‌توانیم روش‌های زیر را به‌کار ببریم:

برای صحبت در مورد چیزی که **در گذشته اتفاق نیفتاده است** پس از افعال معین **would** **،** **could** **و یا** **might** از **زمان حال کامل** استفاده می‌کنیم. در این صورت جملات قبل از آن به‌شکل گذشته ساده آورده می‌شود. در واقع صحبت ما در مورد گذشته است و بعد فرضیه‌ای را در آن مورد بیان می‌کنیم که اتفاق نیفتاده است. پس فرمول زیر کاربرد خواهد داشت:

**Would/ could/ might + present perfect tense**

**استفاده از** **would** **،** **could** **و یا** **might** **+ فعل در زمان حال کامل**

به‌عنوان مثال:

I didn’t see Mary, or I **might have spoken** to her.

مری را ندیدم، وگرنه **ممکن بود** با او **حرف بزنم**. (صحبت در مورد گذشته است و فرضیه‌ای بیان می‌شود که اگر مری را دیده بودم شاید با او حرف می‌زدم ولی مری را ندیدم و با او صحبت نکرده‌ام و چنین چیزی در گذشته اتفاق نیفتاده است).

It’s a pity Jack wasn’t at the party. He **would have enjoyed** it.

حیف که جک در مهمانی نبود. اگر بود از مهمانی **لذت می‌برد.**

Why didn’t you ask me? I **could have told** you the answer.

چرا از من نپرسیدی؟ **می‌توانستم** جواب را به تو **بگویم**.

برای **فرضیه‌ سازی در مورد گذشته** به‌همراه افعال معین روش دیگری نیز وجود دارد. در این روش شما از دو جمله main clause و subordinate clause استفاده می‌کنید. **main clause** که همان جمله اصلی شماست تشکیل شده از فعل معین **would** به همراه **زمان حال کامل** و **subordinate clause** شما که همان جمله وابسته است دارای **فعل با زمان گذشته کامل** است. یعنی می‌توانید فرمول زیر را به‌کار ببرید:

**(Main clause): would + present perfect tense + (Subordinate clause): past perfect tense.**

برای درک بهتر، توجه شما را به چند مثال جلب خواهیم کرد:

I **would have helped** anyone who **had asked** me.

من به هرکسی که از من کمک **می‌خواست** **کمک می‌کردم**. (صحبت در مورد زمان گذشته است و اگر در آن زمان کسی کمکی از من می‌خواست بهش کمک می‌کردم اما کسی از من کمکی نخواسته است. درنتیجه چنین امری اتفاق نیفتاده است.)

I **would have helped** you if you **had asked** me.

اگر از من **می‌خواستی** به تو **کمک می‌کردم**. (اما از من کمکی نخواستی و من هم کمکی نکردم).

## سخن پایانی

در این مقاله سعی کردیم به شما کمک کنیم تا بتوانید **آرزوها، خواسته‌ها، حسرت‌ها و یا احتمالات و فرضیات** خود را به زبان انگلیسی بیان کنید. با خواندن این مقاله می‌توانید تمامی آرزوها و فرضیات خود را که مربوط به **زمان حال، آینده و گذشته** است، به روشنی و صریح بیان کنید. فراگیری گرامرهای مفید و کاربردی از این دست می‌تواند به شما کمک کند که مسیر یادگیری زبان انگلیسی را سریع‌ و حرفه‌ای‌تر پیش ببرید

زبان‌شناس اینجاست تا به شما کمک کند بتوانید در مسیر یادگیری زبان انگلیسی گام‌هایی بلند و استوارتر بردارید. پس پیش از هر اقدامی ابتدا [اپلیکیشن زبان‌شناس](https://zabanshenas.com/app/) را نصب کرده تا از تمامی مقالات و آموزش‌های رایگان آن بهره ببرید. با مراجعه به بخش گرامر ساده این اپلیکیشن می‌توانید تمامی مباحث گرامری را به حرفه‌ای‌ترین روش ممکن بیاموزید.

جمله‌واره یا clause در انگلیسی.jpg

همه‌چیز در مورد جمله واره یا clause در انگلیسی

شاید از دید برخی از زبان‌آموزان یادگیری گرامر کسل‌کننده باشد؛ اما اگر سعی کنید گرامر را به‌شیوه خودآموز و همراه با مثال‌های متنوع بیاموزید، نه‌تنها آسان و شیرین است بلکه دامنه واژگان‌تان را نیز افزایش می‌دهد و می‌توانید به‌راحتی انگلیسی را مثل زبان مادری خود صحبت کنید. در بخش [آموزش گرامر ساده اپلیکیشن زبان‌شناس](https://zabanshenas.com/english/easy-grammar/) سعی بر آن داشته‌ایم تا تمامی مباحث مربوط به گرامر را از ابتدایی‌ترین سطوح تا پیشرفته‌ترین آن آموزش دهیم. با مراجعه به این بخش می‌توانید با گرامرهای مختلف زبان انگلیسی آشنا شوید و با بررسی مثال‌های ارائه شده در هر حوزه حرفه‌ای شوید. در این مقاله نیز قصد داریم شما را با clauseها، کاربرد و ساختار آن‌ها آشنا کنیم. پس همراه ما باشید.

## جمله واره یا clause چیست؟

**جمله‌واره، شبه‌جمله یا clause** واحد پایه‌ای گرامر است. هر جمله‌واره از چند واژه تشکیل شده است که باید حداقل شامل یک فعل باشد. جمله‌واره یا **clause** از **فاعل، عبارت فعلی و گاهی مکمل** ساخته شده است. وجود مکمل همیشه ضروری نیست و فاعل جمله نیز می‌تواند پنهان یا پیدا باشد. تنها چیزی که در شبه‌جمله باید وجود داشته باشد فعل است. البته وجود فاعل نیز (چه پیدا و چه پنهان) الزامیست. مثال:

I’ve eaten.

من خورده‌ام. (تشکیل شده از I که فاعل جمله است و have eaten که عبارت فعلی در [زمان حال کامل](https://zabanshenas.com/english/easy-grammar/tenses/present-perfect-tense/) است.)

The sale starts at 9 am.

حراج از ساعت ۹ صبح آغاز می‌شود. (فاعل جمله‌واره the sale و فعل آن starts و at 9 a.m. نیز مکمل جمله است که نشان‌دهنده زمان است).

I didn’t sleep well last night.

دیشب خوب نخوابیدم. (فاعل I و didn’t sleep فعل و well قید حالت است و last night قید زمان جمله‌واره است.)

Are you listening to the radio?

آیا در حال گوش دادن به رادیویی؟ (در این مثال نیز you فاعل است و are listening فعل در زمان حال استمراری و to the radio تکمیل‌کننده جمله است.)

Do it please!

لطفا انجامش بده. (فاعل این جمله you است که به‌شکل پنهان مشخص می‌شود و در خود جمله بیان نشده است).

### ساختار clause

اکثر clauseها در زبان انگلیسی **حداقل دو بخش** دارند، یک **عبارت اسمی** (در نقش فاعل) و یک **عبارت فعلی**:

|Noun phrase (subject)|Verb phrase|
| --- | --- |
|The children|Laughed|
|All the people in the bus|were watching|

اما برخی از clauseها **بیش از دو بخش** دارند:

|Noun phrase (subject)|Verb phrase|||
| --- | --- | --- | --- |
|John|Wanted|a new bicycle||
|All of the girls|are learning|English||
|This soup|Tastes|awful||
|Mary and the family|were driving|to Madrid||
|She|Put|the flowers|in a vase|

اولین عبارت اسمی در جمله، **فاعل جمله** است.

در نتیجه clauseهای انگلیسی معمولا همیشه فاعل دارند.

His father has just retired. **He** was a teacher. (NOT <del>Was a teacher.</del>)

پدرش به تازگی بازنشسته شده‌ است. او معلم بود.

I’m waiting for my wife. **She** is late. (NOT <del>Is late.</del>)

من منتظر همسرم هستم. او دیر کرده است.

نکته: clauseها یا جمله‌واره‌ها فقط در صورتی **بدون فاعل** هستند که **امری** باشند، که برای دستور دادن، دعوت کردن یا درخواست دادن استفاده می‌شود:

**Stop** !

بایست!

Please **come** to dinner tomorrow.

لطفا فردا برای شام بیا.

**Play** it again, please.

دوباره پخشش کن، لطفا.

**نکته** **:**

اگر هیچ فاعل دیگری نداشته باشیم، از there یا it استفاده می‌کنیم. که به این فاعل‌ها **dummy subject** یا فاعل‌های مجازی گفته می‌شود.

**There** were twenty people at the meeting.

۲۰ نفر در جلسه حضور داشتند.

**There** will be an eclipse of the moon tonight.

امشب ماه گرفتگی رخ می‌دهد.

**It** ‘s a lovely day.

روز دلپذیریه.

**It** ‘s nearly one o’clock.

ساعت نزدیک به یک است.

### الگوهای فعلی

افعال متفاوت الگوهای متفاوتی دارند، پس ساختار clause به **فعل** آن بستگی دارد. معمولا در انگلیسی افعال به دو دسته **گذرا** (transitive) و یا **ناگذر** (intransitive) تقسیم می‌شوند. در ادامه توضیح مختصری در مورد آن‌ها ارائه خواهیم داد.

#### افعال گذرا یا transitive verbs

افعال گذرا که در انگلیسی **transitive** نام دارند برای تکمیل شدن خود به یک **مفعول** نیاز دارند. در واقع ساختار فعل transitive یا گذرا به شکل **اسم** **+** **فعل+ اسم** است. مثل:

|**Noun (subject)**|**Verb**|**Noun (object)**|
| --- | --- | --- |
|John|**want** ed|a new bicycle|

افعال گذرا **به یک مفعول** نیاز دارند. برخی از افعال گذرا در زبان انگلیسی عبارتند از:

Bring

Buy

Enjoy

Like

Make

Take

Want

Wear

و بسیاری از موارد دیگر که در این مقاله نمی‌گنجد.

#### افعال ناگذر یا intransitive verbs

افعال ناگذر که در انگلیسی **intransitive** نام دارند و بدون کفعول نیز کامل هستند. در واقع ساختار فعل intransitive یا ناگذر به‌شکل **اسم + فعل** است. مثل:

|**Noun (subject)**|**Verb**|
| --- | --- |
|John|**smile** d|

افعال ناگذر برعکس افعال گذرا به **مفعول** نیاز **ندارند. برخی از افعال ناگذر در انگلیسی عبارتند از:**

**Arrive**

**Cry**

**Die**

**Fall**

**Happen**

**Laugh**

**Smile**

**Work**

**و موارد متعدد دیگر که در این مقاله مجال نام بردن تمام آن‌ها نیست.**

**نکته:**

برخی از افعال **هم می‌توانند گذرا** (transitive) **هم ناگذر** (intransitive) باشند. افعال متداول این چنینی عبارت هستند از:

Draw

Follow

Help

Learn

Ride

Study

Watch

Write

و دیگر موارد. مثال:

She **sang** a wonderful aria.

در این مثال از زمان گذشته فعل sing که به‌عنوان فعل گذرا استفاده شده است و بعد از آن مفعول که همان a wonderful aria است را داریم.

We **were singing**.

در این حالت از فعل sing به‌عنوان یک فعل ناگذر بهره برده شده و پس از آن مفعولی قید نشده است.

We **were playing** football.

در این مثال نیز از فعل play به‌عنوان یک فعل گذرا استفاده شده و بعد از آن football را به‌عنوان مفعول جمله آورده‌ایم.

What were you doing? We **were** just **playing**.

و در این مثال نیز play به‌عنوان یک فعل ناگذر بدون نیاز به مفعول آورده شده است.

برخی از افعال‌ هم گذرا هم ناگذر هستند، **اما مفعولی که در حالت گذرا بودن دارند همان فاعلی است که در حالت ناگذر دارند** **.** به این افعال ergative verbs یا **افعال کنایی** گفته می‌شود. **مثلا:**

Peter closed **the door**. (transitive)

**The door** closed. (intransitive)

I boiled **some water**. (transitive)

**The water** boiled. (intransitive)

انواع دیگری از الگوهای فعلی وجود دارد. برای مثال:

افعال ربطی از ساختار **اسم + فعل + صفت**. مانند:

She **looks** happy.

افعال ربطی از ساختار **اسم + فعل + اسم**. مانند:

He **became** a teacher.

برخی از افعال دو بخشی می‌توانند ساختار **اسم + فعل + حرف اضافه + اسم** و یا **اسم + فعل + اسم + حرف اضافه** را داشته باشند. مانند:

She **gave back** the money.

She **gave** the money **back**.

افعال دو مفعولی ساختارشان به‌شکل **اسم + فعل+ اسم+ اسم** است مانند:

Peter sent **his mother some flowers**.

افعالی که بعدشان **infinitive** یا مصدر با to می‌آید. مانند:

We **planned** **to take** a holiday.

افعالی که بعدشان **gerund** و یا شکل ingدار فعل می‌آید. مانند:

I **love** **swimming**.

افعالی که همراه با wh-clause، that clause و یا if clause هستند. این افعا**ل غالبا** **reporting verb** **یا افعال نقل قول** هستند. مانند:

She said **that**…

He explained **what**…

He asked **if**...

با توجه به این‌که عبارت فعلی شما جزو کدام گروه از افعال قرار دارد؛ ساختار clause و یا جمله‌واره شما می‌تواند متفاوت باشد.

### شبه جمله اصلی یا main clause

یک **main clause** می‌تواند به‌عنوان یک **جمله مستقل** مورد استفاده قرار بگیرید بدون این‌که نیاز به مکمل داشته باشد. در انگلیسی main clause را با نام‌های **independent clause** و یا **principle clause** نیز مشخص می‌کنند. هر جمله مستقل در زبان انگلیسی شامل حداقل یک جمله‌واره اصلی است که از یک فعل تشکیل شده است.

در انگلیسی **main clause** **ها** هم به‌تنهایی مورد استفاده قرار می‌گیرند و **معنای کاملی را می‌رسانند** و هم می‌توانند درکنار یک یا چند شبه‌جمله وابسته مورد استفاده قرار بگیرند. به‌عنوان مثال:

We will price the project accurately.

ما پروژه را به‌طور دقیق قیمت‌گذاری خواهیم کرد.

مثال فوق یک main clause است که به تنهایی معنای کاملی را می‌رساند و از فاعل (we)، فعل در زمان آینده (will price)، مفعول (the project) و یک قید (accurately) تشکیل شده است. حال می‌توانیم همین main clause را همراه با سایر شبه‌جملات وابسته یا subordinate clause به‌کار ببریم. مانند:

When we know the final cost estimates, we will price the project accurately.

زمانی که برآورد هزینه نهایی را بدانیم، پروژه را به‌طور دقیق قیمت‌گذاری خواهیم کرد.

این مثال تشکیل شده از یک main clause که همان we will price the project accurately است و یک subordinate clause که when we know the final cost estimates است.)

### شبه جمله وابسته یا subordinate clause

برخلاف main clause یک **subordinate clause** نمی‌تواند به‌تنهایی به‌عنوان یک جمله مستقل کاربرد داشته باشد و **نیاز به یک** **main clause** **دارد** تا معنی آن کامل شود. به‌همین دلیل به آن **dependent clause** **یا** **جمله‌واره وابسته** نیز می‌گویند. شبه جملات وابسته در زبان انگلیسی به **سه دسته** تقسیم می‌شوند که شامل noun clause، adjectival clause و adverbial clause هستند. در ادامه هریک را به‌طور مجزا به شما توضیح خواهیم داد.

#### شبه جمله اسمی یا noun clause

یک **جمله‌واره اسمی** که **noun clause** و یا **nominal clause** نام دارد به واژه یا واژگانی گفته می‌شود که **در نقش یک اسم** در جمله ظاهر می‌شود. این شبه جمله می‌تواند علاوه بر اسم شامل سایر واژگان دیگر نیز باشد اما تمام آن‌ها در مجموع باهم استفاده شده و **در نقش فاعل، مفعول** و غیره در جمله ایفای نقش می‌کنند. شما می‌توانید تمام این noun clause را **با** **it** **جایگزین کنید** . در واقع تمامی واژگانی که باهم در یک شبه‌جمله اسمی قرار می‌گیرند جایگزین یک اسم شده‌اند. مثلا:

**How you are still working** is a mystery. = **It** is a mystery.

**این‌که چگونه هنوز کار می‌کنید** یک راز است. = **این** یک راز است.

در مثال فوق همانطور که ملاحظه می‌کنید کل بخش how you are still working در نقش noun clause ظاهر شده است و به‌جای فاعل جمله نشسته است. گرچه خود این جمله‌واره اسمی از ضمیر موصولی، فاعل، فعل و غیره متشکل است. در واقع کل این عبارت را می‌توانید با it جایگزین کنید.

شبه‌جملات اسمی یا همان **noun clauses** معمولا با موارد زیر آغاز می‌شوند:

* با یک **ضمیر موصولی** (relative pronoun) مانند who، that، how و غیره.
* با **حروف ربطی** (subordinating conjunctions) نظیر although، because و غیره.
* با یک فعل در حالت مصدر با to یا همان **infinitive** .

مثلا:

**That Canberra winters are cold** is well known. = **It** is well known.

**این‌که زمستان‌های کانبرا سرد است** معروف است. = **این** معروف است. (همان‌طور که ملاحظه می‌کنید جمله‌واره اسمی ما با یک ضمیر موصولی یا همان that آغاز شده است).

He learned **to write an essay**. = He learned **it**.

او **نوشتن مقاله را** آموخت. = او **آن** را آموخت. (در این مثال جمله‌واره اسمی ما با یک infinitive آغاز شده است و در واقع این فعل معنا و کاربرد خود را به‌عنوان یک فعل از دست داده و به اسم تبدیل شده و در جایگاه مفعول فعل learn قرار گرفته است).

#### شبه‌جمله وصفی یا adjectival clause

**جمله‌واره وصفی** که در انگلیسی به آن **adjectival clause** و یا **relative clause** می‌گویند **نقش صفت** را در جمله ایفا کرده و یک اسم را توصیف می‌کند. معمولا شبه‌جمله‌های **وصفی با ضمایر موصولی** نظیر who، whom، that، which، whose و غیره آغاز شده و توصیفی را به یک اسم قبل از خود می‌‎افزایند. البته در relative clauses اگر ما ضمیر موصولی را از جمله حذف کنیم تغییری در ساختار و معنی جمله ایجاد نمی‌شود. درنتیجه شاید الزاما همیشه این ضمایر را در ابتدای یک جمله‌واره وصفی مشاهده نکنیم.

از آن‌جایی که adjectival clauses در نقش صفت هستند و توضیح و یا توصیف اضافه‌تری را به اسم قبل از خود می‌افزایند؛ حذف کامل آن‌ها نیز آسیبی به معنای جمله نمی‌رساند. مثال:

The office, **which is in the city,** closed for the day. = The office closed for the day.

دفتری **که در شهر است** برای یک روز تعطیل است. = دفتر برای یک روز تعطیل است. (بخش which is in the city یک شبه‌جمله وصفی است که توضیحی را به اسم قبل از خود یعنی office افزوده است. جمله فوق بدون وجود این بخش هم معنادار بوده و آسیبی به ساختارش وارد نمی‌شود).

This is the committee **that met for 12** **hours last Tuesday** . = This is the committee.

این کمیته‌ای است **که سه‌شنبه گذشته به‌مدت 12 ساعت تشکیل جلسه داد.** = این کمیته است. (در این مثال نیز that met for 12 hours last Tuesday تماما یک جمله‌واره وصفی برای توصیف the committee است درنتیجه بودن آن توصیفی به اسم قبل از خود می‌افزاید و نبودش نیز آسیبی به اصل جمله وارد نمی‌کند).

The manager, **whose staff work hard**, often stays back late. = The manager often stays back late.

مدیری **که کارکنانش سخت کار می‌کنند**، اغلب تا دیر وقت می‌ماند. = مدیر اغلب تا دیر وقت می ماند. (در این مثال نیز همان‌طور که مشاهده می‎کنید حذف adjectival clauses آسیبی به بافت جمله نخواهد زد).

#### شبه جمله قیدی یا adverbial clause

**شبه‌جملات قیدی** یا همان **adverbial clauses** همان‌طور که از نامشان پیداست در **جایگاه یک قید** در جمله قرار می‌گیرند و معمولا سعی در **توصیف زمان، مکان، حالت یا شیوه، دلیل، هدف، شرایط و غیره** دارند. معمولا حذف این بخش نیز آسیبی به ساختار و معنای جمله وارد نخواهد کرد. شبه‌جملات قیدی معمولا به دو صورت زیر در جملات دیده می‌شوند. (البته درنظر داشته باشید که همیشه این‌گونه نیست):

* با یک **ضمیر موصولی** مانند who، which، that، whose و یا غیره آغاز می‌شود.
* بعد از یک **حرف اضافه** مانند before، after و یا غیره می‌آیند.

مثال:

I always check all my emails **before I respond**. (Adverbial clause of time) = I always check all my emails.

من همیشه **قبل از پاسخ دادن** همه ایمیل هایم را چک می کنم. (جمله‌واره قیدی مربوط به زمان)

Let’s meet **where there are video conferencing facilities**. (Adverbial clause of place) = Let’s meet.

بیایید **جایی که امکانات ویدئو کنفرانس وجود دارد** ملاقات کنیم. (شبه‌جمله قیدی مربوط به مکان)

She works **as well as any other staff member**. (Adverbial clause of manners) = She works.

او **مانند هر کارمند دیگری** کار می‌کند. (جمله‌واره قیدی مربوط به حالت یا شیوه انجام کار)

I’m late for work **because I missed the bus.** (Adverbial clause of reason) = I’m late for work.

**چون اتوبوس را از دست دادم** دیر سر کار آمدم. (شبه‌جمله قیدی مربوط به دلیل)

I’ll dial into the meeting **if the server is working**. (Adverbial clause of condition) = I’ll dial into the meeting.

**اگر سرور کار می‌کند** ، به جلسه متصل می‌شوم. (جمله‌واره قیدی مربوط به شرط و یا شرایط)

Please approve the 20 dollars expense **so that I can pay for the stationery**. (Adverbial clause of purpose) = Please approve the 20 dollars expense.

لطفاً هزینه 20 دلاری را تأیید کنید **تا بتوانم هزینه لوازم التحریر را پرداخت کنم**. (شبه‌جمله قیدی مربوط به هدف)

**Although the deadline was almost upon her** , she had a rest during the weekend. (Adverbial clause of concession) = she had a rest during the weekend.

**اگرچه مهلت تقریباً به پایان رسیده بود** ، او در آخر هفته استراحت کرد. (جمله‌واره قیدی اعطایی)

در آخرین مثال ارائه شده وجود **ویرگول** یا comma باعث می‌شود که بتوانیم فاعل را به‌راحتی تشخیص دهیم و جمله را درست بخوانیم. گاهی اوقات درصورت عدم وجود کاما تشخیص دادن فاعل کار چندان راحتی نخواهد بود. مثلا به جمله زیر توجه کنید:

When I met with Edward Daniel met with Kate.

وقتی من با ادوارد ملاقات کردم دنیل با کیت ملاقات کرد.

When I met with Edward**,** Daniel met with Kate.

همان‌طور که ملاحظه می‌کنید وجود ویرگول در جمله دوم سبب می‌شود که بهتر بتوانیم فاعل و عبارت قیدی را از یک‌دیگر متمایز کنیم و سردرگم نشویم.

**پس به یاد داشته باشید که:**

اگر جمله‌واره وابسته ما یا همان **subordinate clause** **قبل از** **main clause** **بیاید** حتما **باید از ویرگول بین آن‌ها استفاده کنیم**. در صورتی که subordinate clause ما بعد از main clause بیاید نیازی به استفاده از ویرگول یا همان کاما نیست. مثال:

**When I grow up**, I want to be a doctor.

**وقتی بزگ شوم**، می‌خواهم دکتر شوم. (همان‌طور که ملاحظه می‌کنید when I grow up یک جمله‌واره وابسته است که پیش از main clause یا همان I want to be a doctor آمده است. درنتیجه باید بین این دو جمله از ویرگول استفاده کنیم).

I searched through the basement and found the mouse **that was hiding**.

زیرزمین را جستجو کردم و موشی را **که پنهان شده بود** پیدا کردم. (در این مثال that was hiding یک شبه‌جمله وابسته است که بعد از main clause ما که I found the mouse است آمده و دیگر نیازی به استفاده از ویرگول نداریم).

## جملات شرطی

یکی از بخش‌های دیگری که در زبان انگلیسی از main clause و subordinate clause تشکیل می‌شود؛ جملات شرطی است. جملات شرطی که معمولا با **if** بیان می‌شوند یک **رابطه علت و معلولی را بیان می‌کنند**. در این جملات subordinate clause که به آن **if clause** می‌گویند **وابسته به** **main clause** است. همان‌طور که می‌دانید جملات شرطی در زبان انگلیسی انواع مختلفی دارند که توضیح آن‌ها را در دیگر بخش‌های گرامری ارائه خواهیم داد. مثال:

We can eat lunch outside **if** the rain stops.

**اگر** باران قطع شود می‌توانیم ناهار را بیرون بخوریم. (در این مثال we can eat lunch outside یک جمله‌واره اصلی یا main clause است که به‌تنهایی بار معنایی داشته و کامل است. در مقابل if the rain stops یک شبه‌جمله وابسته است که نمی‌توان آن را مستقیم و بدون وجود main clause به‌کار برد.)

## جمله چیست؟

جمله یک واحد از گرامر است و باید **حداقل** **شامل یک شبه جمله‌ اصلی** یا main clause باشد، یعنی می‌تواند بیش‌تر از یک جمله‌واره داشته باشد. در نوشتار، یک جمله معمولا با حرف بزرگ شروع می‌شود و با نقطه تمام خواهد شد. مثال:

She spoke to me. (one clause)

او با من حرف زد. (تشکیل شده از یک جمله‌واره)

I looked at her **and** she smiled at me. (two main clauses connected by and)

من به او نگاه کردم و او به من لبخند زد. ( دو شبه جمله اصلی که با **and** بهم متصل شده‌‌اند).

We didn’t go to the show **because** there weren’t any tickets left. (a main clause and a subordinate clause connected by because)

به نمایش نرفتیم چون بلیطی باقی نمانده بود. (یک شبه جمله اصلی و یک جمله‌واره وابسته که با **because** به هم متصل شده‌اند).

در مکالمات روزمره‌ انگلیسی، اغلب شناسایی جمله سخت است. زیرا ما از عبارات و شکل‌های کوتاه زبان برای انتقال مفهوم استفاده می‌کنیم و گاها یک تک کلمه یا عبارت را به‌ جای جمله‌ کامل به‌کار می‌بریم. در بسیاری از مواقع، در محاوره جملات را کامل ادا نمی‌کنیم و یا حین صحبت کردن جملات همدیگر را کامل می‌کنیم مثلا:

Right.

درسته.

Let’s go.

بزن بریم.

A: What are those flowers?

B: Which ones?

A: The pink ones over there.

* آن گل‌ها چی هستن؟

* کدوما؟

* اون صورتیا که اونجان.

A: Did I tell you I’m going to do a course in um …

B: Computing?

A: No, business studies.

* بهت گفتم که دارم یه دوره می‌گذرونم برای…

* کامپیوتر؟

* نه، علم کسب‌ و کار.

در این قسمت با ساختار جملات ساده آشنا شدید؛ اما باید بدانید که در انگلیسی انواع مختلفی از جمله را داریم که برخی از آن‌ها را به شما توضیح خواهیم داد.

### جمله ترکیبی یا compound sentences

شما می‌توانید با **دو یا چند جمله مستقل** یک جمله ترکیبی یا **compound sentence** بسازید که با استفاده از **حروف ربطی** هم‌چون and، but، so و غیره به‌هم مرتبط می‌شوند و هریک فعل مجزای خود را داشته و می‌تواند به‌صورت جداگانه نیز استفاده شود. جدای از حروف ربط، می‌توانید جملات ترکیبی را با استفاده از ویرگول (comma) و یا نقطه ویرگول (semicolon) به یکدیگر مرتبط کنید. مانند:

We will price the project accurately and it will finish on time.

ما پروژه را به‌طور دقیق قیمت‌گذاری خواهیم کرد **و** به موقع تمام خواهد شد.

مثال فوق دو main clause دارد که با حرف ربط and بهم متصل شده‌اند و هریک می‌تواند جداگانه و مستقل نیز به‌کار برده شود.

I want to buy a phone, **but** I don’t have enough money.

من می‌خواهم یک گوشی بخرم، **اما** پول کافی ندارم. (این دو جمله با ویرگول و حرف ربط but به‌یکدیگر مرتبط شده‌اند).

Maria loved hosting dinner parties**;** her friends enjoyed her cooking.

ماریا عاشق میزبانی مهمانی‌های شام بود؛ دوستانش از آشپزی او لذت بردند. (دو جمله با یک نقطه ویرگول به‌هم مرتبط شده‌اند).

### جمله پیچیده یا complex sentence

جمله پیچیده به جمله‌ای گفته می‌شود که از ترکیب **یک جمله‌واره اصلی یا** **main clause** **و یک یا چند شبه‌جمله وابسته** یا subordinate clause تشکیل شده است. مثلا:

The fun can begin now that the clown is here.

اکنون که دلقک اینجاست، سرگرمی می‌تواند آغاز شود. (تشکیل شده از شبه‌جمله اصلی the fun can began و جمله‌واره وابسته now that the clown is here)

While we slept, the plane reached its destination.

وقتی خواب بودیم هواپیما به مقصد رسید. (این جمله نیز شامل جمله‌واره اصلی the plane reached its destination و شبه‌جمله وابسته while we slept است. فقط توجه داشته باشید که چون subordinate clause قبل از main clause آمده است بین آن‌ها از ویرگول استفاده کرده‌ایم)

Before you leave, remember to take a goodie bag!

قبل از رفتن، به یاد داشته باشید که یک کیف خوب بردارید! (این جمله تشکیل شده از یک شبه‌جمله اصلی یعنی remember که فاعل آن یا همان you پنهان است و دو جمله‌واره وابسته before you leave و to take a goodie bag)

### جمله ترکیبی پیچیده یا compound-complex sentences

یک جمله ترکیبی پیچیده شامل **حداقل دو یا چند شبه‌جمله اصلی** که همان main clause نام دارد بوده که ه**مراه حداقل یک یا چند جمله‌واره وابسته** یا subordinate clause است. مثال:

Although Sam prefers to watch animated movies, he rented the latest horror movie, and he loved it very much.

اگرچه سام تماشای فیلم های انیمیشن را ترجیح می‌دهد، اما جدیدترین فیلم ترسناک را اجاره کرد و او آن را بسیار دوست داشت. (این جمله تشکیل شده از دو main clause که شامل he rented the latest horror movie و he loved it very much که با حرف ربط and به‌هم پیوند داده شده‌اند و یک subordinate clause که although Sam prefers to watch animated movies است).

## سخن پایانی

ما در ضمن ارائه این مقاله تلاش خود را کردیم تا شما را با جمله‌واره یا همان clause در زبان انگلیسی آشنا کنیم. با مطالعه این مقاله می‌توانید با **main clause** و **subordinate clause** **هایی** هم‌چون **noun clauses** **،** **adjectival clauses** **و** **adverbial clauses** آشنا شوید. علاوه بر این متوجه خواهید شد که هر یک از **جملات ساده، ترکیبی، پیچیده و ترکیبی-پیچیده** انگلیسی به‌ چه صورت شکل می‌گیرد.

اگر علاقمند به یادگیری گرامرهای ساده و پیشرفته زبان انگلیسی هستید پیشنهاد ما به شما این است که قبل از هر اقدامی [اپلیکیشن زبان‌شناس](https://zabanshenas.com/app/) را دانلود و نصب کرده تا علاوه بر مقالات آموزشی متنوع از آموزش‌های گرامری رایگان آن بنیز هره ببرید و به یک استاد در عرصه یادگیری زبان انگلیسی تبدیل شوید.

default-language-classes-for-english-2.webp

 ساختار clause و الگوهای فعلی در زبان انگلیسی

### ساختار clause

همه‌ clause‌ها در زبان انگلیسی **حداقل دو بخش** دارند، یک عبارت اسمی (در نقش فاعل) و یک عبارت فعلی:

|**Noun phrase (subject)**|**Verb phrase**|
| --- | --- |
|The children|laughed|
|All the people in the bus|were watching|

اما بیشتر clauseها **بیش از دو** بخش دارند:

|**Noun phrase (subject)**|**Verb phrase**|||
| --- | --- | --- | --- |
|*John*|*wanted*|*a new bicycle*||
|*All of the girls*|*are learning*|*English*||
|*This soup*|*tastes*|*awful*||
|*Mary and the family*|*were driving*|*to Madrid*||
|*She*|*put*|*the flowers*|*in a vase*|

اولین عبارت اسمی در جمله، **فاعل جمله** است.

در نتیجه: **Clause‌های انگلیسی همیشه فاعل دارند.**

His father has just retired. **He** was a teacher. (NOT ~~Was a teacher.~~)

پدرش به تازگی بازنشسته شده‌ است. او معلم بود.

I’m waiting for my wife. **She** is late. (NOT ~~Is late.~~)

من منتظر همسرم هستم. او دیر کرده است.

نکته: clauseها فقط در صورتی **بدون فاعل** هستند که **امری** باشند، که برای دستور دادن، دعوت کردن یا درخواست دادن استفاده می‌شود:

Stop!

بایست!

Please come to dinner tomorrow.

لطفا فردا برای شام بیا.

Play it again, please.

دوباره پخشش کن، لطفا.

**نکته:**

اگر هیچ فاعل دیگری نداشته باشیم، از there یا it استفاده می‌کنیم. که به این فاعل‌ها **dummy subject** یا فاعل‌های مجازی گفته می‌شود.

**There** were twenty people at the meeting.

۲۰ نفر درجلسه حضور داشتند.

**There** will be an eclipse of the moon tonight.

امشب ماه گرفتگی رخ می‌دهد.

**It**‘s a lovely day.

روز دلپذیریه.

**It**‘s nearly one o’clock.

ساعت نزدیک به یک است.

### الگوهای فعلی

افعال متفاوت الگوهای متفاوتی دارند، پس ساختار clause به فعل بستگی دارد.

#### افعال گذرا (transitive) و ناگذر (intransitive)

بیشتر افعال در زبان انگلیسی **یا گذرا هستند یا ناگذر**. ساختار فعل transitive یا گذرا، به شکل **اسم** **+ فعل+ اسم** هست.

|**Noun (subject)**|**Verb**|**Noun (object)**|
| --- | --- | --- |
|John|**want**ed|a new bicycle|

افعال گذرا **به یک مفعول** نیاز دارند. افعال گذرای متداول عبارت هستند از:

*bring*
*buy* *enjoy*
*like* *make*
*take* *want*
*wear*

افعال ناگذر از ساختار **اسم + فعل** پیروی می‌کنند:

|**Noun (subject)**|**Verb**|
| --- | --- |
|John|**smile**d|

افعال ناگذر برعکس افعال گذرا مفعول **ندارند**. افعال ناگذر رایج عبارت هستند از:

*arrive*
*cry* *die*
*fall* *happen*
*laugh* *smile*
*work*

برخی از افعال **هم می‌توانند گذرا** (transitive) **هم ناگذر** (intransitive) باشند.

She sang a wonderful aria
We were singing گذرا Transitive: N + V + N
ناگذر Intransitive: N + V
We were playing football
We were just playing گذرا Transitive: N + V + N
ناگذر Intransitive: N + V

افعال متداول این چنینی عبارت هستند از:

draw
*follow* *help*
*learn* *ride*
*study* *watch*
*write*

### دیگر الگوها

برخی از افعال‌ هم گذرا هم ناگذر هستند، **اما مفعولی که در حالت گذرا بودن دارند همان فاعلی است که در حالت ناگذر دارند.**

.Peter closed **the door**
.**The door** closed Transitive: N + V + **N**
Intransitive: **N** + V

.I boiled **some water**
.**The water** boiled Transitive: N + V + **N**
Intransitive: **N** + V

به این افعال ergative verbs یا **افعال کنایی** گفته می‌شود.

انواع دیگری از الگوهای فعلی وجود دارد. برای مثال:

* افعال ربطی از ساختار اسم + فعل + صفت (مانند She **looks** happy) یا اسم + فعل + اسم (مثل He **became** a teacher) پیروی می‌کنند.

* برخی از افعال دو بخشی می‌توانند ساختار Noun + Verb + Particle + Noun (مانند: She **gave back** the money) یا Noun + Verb + Noun + Particle (مانند: She **gave** the money **back**) داشته باشند.

* افعال دو مفعولی ساختارشان به این شکل است: اسم + فعل+ اسم+ اسم. (مانند: Peter **sent** his mother some flowers)

* افعالی که بعدشان infinitive یا مصدر با to می آید: .We **planned** to take a holiday

* افعالی که بعدشان شکل ingدار فعل می‌آید. (.I **love** swimming)

* افعالی که همراه با that clause, wh- clause و if clause هستند. She **said** that …, He **explained** what …, He **asked**) if … .) این افعا**ل غالبا reporting verb یا افعال نقل قول** هستند.

screen-shot-2020-04-03-at-11.54.12_ver_1.png

 ضمایر موصولی (relative clause) و جمله‌واره‌های موصولی (relative clauses)

اگر در مبحث عبارات و ضمایر موصولی مشکل دارید، این ویدئو را از دست ندهید...

عبارات و ضمایر موصولی

ضمایر موصولی عبارت هستند از:

|**Subject**|**Object**|**Possessive**|
| --- | --- | --- |
|who|who / whom|whose|
|which|which|whose|
|that|that|–|
||||

از ضمایر موصولی برای معرفی **جمله‌واره‌های موصولی** استفاده می‌کنیم. کار جمله‌واره‌های موصولی این است که اطلاعات بیشتری در مورد اشخاص یا اشیا در اختیارمان بگذارند.

Lord Thompson, **who is 76**, has just retired.

لرد تامپسونِ ۷۶ ساله، به تازگی بازنشسته شده است.

This is the house **which Jack built**.

این خانه‌ای است که جک ساخت.

Marie Curie is the woman **that discovered radium**.

ماری کوری زنی است که رادیون را کشف کرد.

توجه کنید که از:

* Who و whom برای اشخاص استفاده می‌کنیم.
* Which برای اشیا استفاده می‌کنیم.
* That برای انسان‌ها یا اشیا استفاده می‌کنیم.

### انواع جمله‌واره‌های موصولی

در زبان انگلیسی، دو نوع جمله‌واره موصولی یا relative clause داریم:

1. در بعضی از مواقع، از جمله‌واره‌های موصولی برای روشن کردن این موضوع که در مورد چه شخص یا چیزی صحبت می‌کنیم استفاده خواهیم کرد:

Marie Curie is the woman **who discovered radium**.

ماری کوری زنی است که رادیوم را کشف کرد.

This is the house **which Jack built**.

این خانه‌ای است که جک ساخت.

در این نوع جمله‌ واره‌ موصولی می‌توانیم از **that** **به جای** **who** **یا** **which** استفاده کنیم:

Marie Curie is the woman **that discovered radium**.
This is the house **that Jack built**.

**نکته:**

در صورتی که **ضمیر، مفعول جمله‌‌واره‌ موصولی** باشد، می‌توانیم آن را حذف کنیم.

مثلا:

This is the house **~~that~~ Jack built**.

در جمله‌ی بالا that مفعول built است.

دق**ت کنید!**

ضمایر موصولی، **فاعل یا مفعول** جمله‌واره‌های موصولی هستند، پس توجه کنید که **نباید** فاعل یا مفعول را تکرار کنیم:

This is the house **that Jack built ~~it~~**.

**That** در نقش مفعول built آمده است، پس نیازی به استفاده از **it** در جمله نیست.

* همچنین از جمله واره‌های موصولی برای دادن **اطلاعات بیشتر** در مورد شخص، چیز یا یک موقعیت استفاده می‌کنیم:

Lord Thompson, **who is 76**, has just retired.

لرد تامسونِ ۷۶ ساله، به تازگی بازنشسته شده است.

We had fish and chips, **which I always enjoy**.

ما چیپس و ماهی داشتیم، چیزی که من همیشه از خوردنش لذت می‌برم.

I met Rebecca in town yesterday, **which was a nice surprise.**

من دیروز ربکا را در شهر دیدم، که سورپرایز خوبی بود.

### کاربرد whose و whom

از whose به عنوان **شکل ملکی** who استفاده می‌کنیم، برای مثال:

This is George, **whose brother went to school with me**.

ایشون جورج هست، کسی که برادرش با من به مدرسه می‌آمد.

گاها از whom به عنوان **مفعول فعل یا حرف اضافه** استفاده می‌کنیم:

This is George, **whom you met at our house last year**.

ایشون جورج، کسی که سال گذشته در خانه‌ ما با او ملاقات کردید، هستند.

(whom اینجا مفعول met است)

This is George’s brother, **with whom I went to school**.

ایشون جورج، کسی که با او به مدرسه می‌رفتم، هستند.

(whom در نقش مفعول with هستند.)

**نکته:**

**اما امروزه در زبان انگلیسی معمولا از who استفاده می‌شود:**

This is George, **who you met at our house last year**.

ایشون جورج، کسی که سال گذشته در خانه‌ ما با او ملاقات کردید، هستند.

This is George’s brother, **who I went to school with**.

ایشون جورج، کسی که با او به مدرسه می‌رفتم، هستند.

### ضمایر موصولی همراه با حروف اضافه

زمانی که **who, whom** یا **which** همراه با حرف اضافه هستند، حرف اضافه می‌تواند در ابتدای clause قرار بگیرد:

I had an uncle in Germany, **from who(m)** **I inherited a bit of money**.

من عمویی در آلمان داشتم که از او مقداری پول به ارث بردم.

We bought a chainsaw, **with which** **we cut up all the wood**.

ما اره برقی‌ای خریدیم که با آن تمامی چوب‌ها را بریدیم.

یا در انتهای جمله:

I had an uncle in Germany, **who (m) I inherited a bit of money from**.
We bought a chainsaw, **which we cut all the wood up with**.

اما زمانی که **that** با حرف اضافه همراه می‌شود، حرف‌ اضافه همیشه آخر جمله می‌آید:

I didn’t know the uncle **that I inherited the money from**.

من عمویی که از او پول به ارث بردم را نمی‌شناختم.

We can’t find the chainsaw **that we cut all the wood up with**.

نمی‌توانیم اره‌ برقی‌ای را که تمامی چوب‌ها را با آن بردیم، پیدا کنیم.

### کاربرد when و where

می‌توانیم از **when** همراه با زمان و از **where** همراه با مکان برای روشن کردن این موضوع که در مورد کدام **زمان** و **مکان** صحبت می‌کنیم، بهره ببریم:

England won the World Cup in 1966. It was the year when **we got married**.
I remember my twentieth birthday. It was the day **when the tsunami happened**.

انگلستان در سال ۱۹۶۶ جام جهانی را برد. آن سال همان سالی بود که ما ازدواج کردیم.

من تولد بیست سالگیم را یادم است. روزی بود که سونامی رخ داد.

Do you remember the place **where we caught the train**?
Stratford-upon-Avon is the town **where Shakespeare was born**.

مکانی را که سوار قطار شدیم یادت هست؟

استانفورد شهری است که شکسپیر در آن متولد شد.

**در این نوع جملات با اندکی تغییر می‌توانیم** **when** **را از جمله حذف کنیم:**

England won the World Cup in 1966. It was the year **we got married**.
I remember my twentieth birthday. It was the day **the tsunami happened**.

اغلب با ضمایر موصولی**، ا**ز quantifier‌ها و اعداد استفاده می‌کنیم:

|all of which / whom|most of which / whom|many of which / whom|
| --- | --- | --- |
|lots of which / whom|a few of which / whom|none of which / whom|
|one of which / whom|two of which / whom|etc|

She has three brothers, **two of whom are in the army**.

او سه برادر دارد که دو نفر آن‌ها در ارتش هستند.

I read three books last week, **one of which I really enjoyed**.

من هفته‌ گذشته سه کتاب خواندم که از یکی از آن‌ها خیلی لذت بردم.

There were some good programmes on the radio, **none of which I listened to**.

برنامه‌های خوبی در رادیو بود که به هیچ‌کدامشان گوش نمی‌کردم.

thumbnail_clauses-in-english.jpeg

clauses-in-english.jpeg

گرامر ساده

انگلیسی

ضمایر

به کمک این بخش می‌توانید ضمایر در زبان انگلیسی را به طور کامل یاد بگیرید.

فعل

در این بخش می‌توانید صفر تا صد گرامر فعل‌ها در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

حروف اضافه

با کمک این بخش، صفر تا صد حروف اضافه در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

اسم

در این دوره می‌توانید صفر تا صد گرامر اسم‌ها در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

صفت‌

در این دوره می‌توانید صفر تا صد گرامر صفت‌ها در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

کمیت سنج

در این دوره می‌توانید صفر تا صد گرامر کمیت سنج ها در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

سوال پرسیدن

در این دوره می‌توانید صفر تا صد گرامر سوال پرسیدن در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

حروف تعریف و تخصیص گرها

در این بخش می‌توانید صفر تا صد حروف تعریف و تخصیص گرها در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

زمان ها

در این دوره می‌توانید صفر تا صد گرامر زمان ها در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

افعال Modal

در این دوره می‌توانید صفر تا صد گرامر افعال مدال در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

عبارات

در این دوره می‌توانید صفر تا صد گرامر عبارات در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

جملات کوتاه

در این دوره می‌توانید صفر تا صد گرامر جملات کوتاه در زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

سایر گرامرها

در این قسمت سایر گرامرها را که در دسته بندی ها جای نگرفته اند را می توانید یاد بگیرید.

به صورت رایگان و کامل، هر آن چیزی که از گرامر زبان انگلیسی نیاز دارید را یاد بگیرید!