بیان آرزوها و فرضیات در زبان انگلیسی + مثال

در شیوه آموزشی نوین زبان، همواره سعی بر این بوده است تا انگلیسی را با مکالمه و بیان جملات بیاموزید. یعنی این روزها کم‌تر پیش می‌آید که آموزش گرامرمحور داشته باشیم و بیش‌تر تمرکز موسسات و سایت‌های آموزشی بر مکالمه است. گرچه این روش بسیار کارآمد و مفید و آموزنده بوده اما یادگیری درست و اصولی اصلی‌ترین گرامرهای زبان انگلیسی می‌تواند به شما کمک کند تا هم‌چون یک native speaker در هر موقعیت و مکانی مکالمات روان و درستی داشته باشید. در بخش آموزش گرامر اپلیکیشن زبان‌شناس سعی کرده‌ایم تا تمامی مباحث گرامری از ساده‌ترین تا پیشرفته‌ترین آن‌ها را توضیح دهیم و با ذکر مثال‌های متنوع، امر یادگیری هر بخش را برای شما تسهیل کنیم. در این مقاله نیز قصد داریم شما را با ساختار و کاربردهای متنوع wish، if only، suppose، imagine، in case و… آشنا کنیم. پس این فرصت را از دست ندهید.

چه زمانی از wish و if only استفاده می‌کنیم؟

معمولا وقتی بخواهیم در مورد آرزوهایی که در گذشته، حال و یا آینده داریم صحبت کنیم از دو واژه wish و if only استفاده می‌کنیم. این واژه‌ها بیش‌تر برای صحبت در مورد چیزهایی است که می‌خواهیم اما ممکن نیست. یعنی در واقع بیان یک نوع حسرت، خواسته و یا آرزوی محال است. نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که if only از wish قوی‌تر و رسمی‌تر است. مثلا:

I wish I could see you next week.

کاش می‌توانستم هفته‌ بعد ببینمت. (این یعنی نمی‌توانم هفته بعد ببینمت و این یک آرزویی است که عملی نخواهد شد.)

If only we could stop for a drink.

کاش می‌توانستیم برای یک نوشیدنی بایستیم. (ولی متاسفانه نمی‌توانیم برای صرف یک نوشیدنی بایستیم و فقط بیان یک حسرت یا آرزوی محال است).

I wish we had a bigger house.

ای کاش خانه‌ای بزرگ‌تر داشتیم. (یعنی خانه‌مان الان کوچک است ولی امکان این‌که یک خانه بزرگ‌تر داشته باشیم تقریبا محال است).

They are always busy. If only they had more time.

آن‌ها همیشه مشغول هستند. کاش زمان بیش‌تری داشتند. (متاسفانه به‌دلیل مشغله زیادی که دارند زمان کافی ندارند).

John was very lazy at school. Now he wishes he had worked harder.

جان در مدرسه خیلی تنبل بود. الان می‌گوید ای کاش بیش‌تر تلاش کرده بود. (ولی متاسفانه زمانی که در مدرسه بوده تلاش بیش‌تری نکرده است و اکنون هم دیگر کاری نمی‌تواند بکند.)

ساختار جملات با wish و if only

برای ایجاد جملات مثبت با wish و if only ابتدا باید بدانیم که می‌خواهیم در مورد آرزوهای مربوط به چه زمانی صحبت کنیم. ساختار چنین جملاتی برای زمان گذشته، حال و آینده متفاوت است. معمولا برای صحبت در مورد هر یک از زمان‌ها ساختار فعل مورد استفاده بعد از wish یک زمان به عقب‌تر برمی‌گردد. در ادامه با ذکر مثال بهتر متوجه این موضوع خواهید شد.

ساختار wish و if only برای زمان آینده

اگر بخواهیم در مورد آرزوها، خواسته‌ها و یا حسرت‌های مربوط به زمان آینده صحبت کنیم. پس از wish و آوردن فاعل، باید از افعال modal یا همان افعال معین could و would در جمله استفاده کنیم. پس از این افعال معین نیاز داریم به شکل ساده فعل اصلی و بعد هم ادامه جمله را می‌آوریم. یعنی در واقع می‌توانیم چنین ساختاری را مورد استفاده قرار دهیم:

Subject + wish + the other subject + would/ could + base form of the verb + rest of the sentence.

فاعل + wish + فاعل دوم + استفاده از would و یا could + شکل ساده فعل + ادامه جمله.

اگر اولین فاعل شما اسم یا ضمیری بود که به سوم شخص مفرد اشاره داشت (یعنی جزو ضمایر she، he و یا it محسوب می‌شد) باید به‌جای wish از wishes استفاده کنید. یعنی باید به انتهای wish پسوند es را بیفزیید. (برای دانستن علت این امر بهتر است به مقاله آموزش گرامر زمان حال ساده مراجعه کنید.)

در خصوص if only نیز بعد از آوردن فاعل و افعال modal نیاز داریم به شکل ساده فعل اصلی و ادامه جمله. در این حالت نیز می‌توانیم فرمول زیر را به‌کار ببریم:

If only + subject + would/ could + base form of the verb + rest of the sentence.

استفاده از if only + فاعل + آوردن would و یا could + شکل ساده فعل + ادامه جمله.

برای منفی کردن ساختارهای فوق، کافیست به‌جای would و یا could از شکل منفی این افعال یعنی wouldn’t و یا couldn’t استفاده کنید.

با بررسی چند مثال بهتر با ساختاری که توضیح دادیم آشنا خواهید شد:

I don’t like my work. I wish I could get a better job.

من کارم را دوست ندارم. ای کاش می‌توانستم شغل بهتری داشته باشم.. (یعنی در آینده شغل بهتری داشته باشم اما متاسفانه شرایط برآورده شدن این آرزو را ندارم).

That’s a dreadful noise. I wish it would stop.

این صدای وحشتناکی است. کاش متوقف میشد. (یعنی در آینده‌ای نزدیک این صدا متوقف می‌شد ولی گویا هم‌چنان ادامه خواهد داشت).

I always have to get home early. If only my parents would let me stay out later.

من همیشه باید زود به خانه برسم. کاش پدر و مادرم به من اجازه می‌دادند که دیرتر بیرون از خانه بمانم. (متاسفانه این اجازه را نخواهند داد و در آینده نیز من باید زود به خانه برگردم).

Her parents are always fighting. She wishes they wouldn’t fight so much.

والدینش مدام باهم دعوا می‌کنند. (او آرزو می‌کند که) ای کاش آن‌ها اینقدر دعوا نکنند. (اما متاسفانه به این کار ادامه خواهند داد).

ساختار wish و if only برای زمان حال

اگر بخواهیم در مورد آرزوها و خواسته‌هایی صحبت کنیم که به زمان حال مربوط هستند پس از wish و if only باید از زمان گذشته ساده و یا زمان گذشته استمراری بهره ببریم. یعنی برای بیان آرزوهای مربوط به زمان حال ساده باید گذشته ساده را به‌کار ببریم و برای بیان زمان حال استمراری نیز از گذشته استمراری استفاده می‌کنیم. در واقع می‌توانیم فرمول‌های زیر را به‌کار ببریم.

برای اشاره به زمان حال ساده از فرمول:

Subject + wish + the other subject + simple past tense + rest of the sentence.

فاعل + wish + فاعل دوم + استفاده از زمان گذشته ساده + ادامه جمله.

و یا:

If only + subject + simple past tense + rest of the sentence.

استفاده از if only + فاعل + استفاده از زمان گذشته ساده + ادامه جمله.

برای اشاره به زمان حال استمراری از فرمول:

Subject + wish + the other subject + past continuous tense + rest of the sentence.

فاعل + wish + فاعل دوم + استفاده از زمان گذشته استمراری + ادامه جمله.

و یا:

If only + subject + past continuous tense + rest of the sentence.

استفاده از if only + فاعل + استفاده از زمان گذشته استمراری + ادامه جمله.

نکات مهم:

• توجه داشته باشید که اگر اولین فاعل شما اسم یا ضمیری بود که به سوم شخص مفرد اشاره داشت (یعنی جزو ضمایر she، he و یا it محسوب می‌شد) باید به‌جای wish از wishes استفاده کنید.

• اگر فاعل دوم ما یکی از ضمایر I ، she ، he و یا it بود در زمان گذشته ساده و استمراری می‌توانیم به‌جای was از were استفاده کنیم. گرچه کاربرد was اشتباه نیست اما استفاده از were رسمی و متداول‌تر است. گرچه در برخی محاورات و مکالمات روزانه از was نیز استفاده می‌شود.

• برای منفی کردن چنین جملاتی کافیست فعل بعد از wish را به‌شکل منفی به کار ببرید. یعنی از wasn’t، weren’t و یا didn’t در جملات خود استفاده کنید.

• بعد از if only می‌توانید یک عبارت تکمیلی‌تر نیز بیاورید. درحالی که بعد از wish چنین امکانی میسر نیست.

با بررسی مثال‌های زیر چنین ساختاری را بهتر درک خواهید کرد:

I don’t like this place. I wish I lived somewhere more interesting.

من از این مکان خوشم نمیاد. کاش جای بهتری زندگی می‌کردم. (در حال حاضر در این محل زندگی می‌کنم و نمی‌توانم آن را تغییر دهم).

These seats are very uncomfortable. I wish we were traveling first class.

این صندلی‌ها خیلی غیر راحت هستند. ای کاش با بلیط درجه یک سفر می‌کردیم. (یعنی الان داریم با قطاری سفر می‌کنیم که راحت نیست و ای کاش الان درحال سفر با قطار درجه یک بودم که متاسفانه دیگر امکان تغییر شرایط وجود ندارد.)

I wish I were taller. = I wish I was taller.

ای کاش قد بلندتر بودم. (یعنی الان قدم کوتاه هستم و کاری نمی‌شود کرد).

John wishes he wasn’t so busy. = John wishes he weren’t so busy.

جان آرزو می‌کرد که کاش سرش آنقدر شلوغ نبود. (ولی متاسفانه درحال حاضر سرش شلوغ است و کاری نمی‌تواند بکند).

I’m freezing. If only it wasn’t so cold. = I’m freezing. If only it weren’t so cold.

من خیلی سردم است. کاش خیلی سرد نبود. (ولی متاسفانه الان هوا خیلی سرد است).

If only I weren’t fat, I would be able to wear my jeans****.

اگه چاق نبودم می‌تونستم شلوار جینم رو بپوشم. (در این مثال بعداز جمله‌ای که با if only آغاز شده است ما یک عبارت تکمیلی‌تر نیز داریم. در این مثال ما نمی‌توانیم از ساختار wish به‌جای if only استفاده کنیم. مثلا گفتن این جمله غلط است: I wish I weren’t fat, I would be able to wear my jeans. تنها در صورتی می‌توانیم این ساختار را استفاده کنیم که بعد از جمله با wish از یک رابط مانند so یا so that استفاده کنیم. یعنی بگوییم I wish I weren’t fat, so that I would be able to wear my jeans.)

ساختار wish و if only برای زمان گذشته

اگر بخواهید در مورد حسرت‌ها و آرزوهای به‌دل مانده در زمان گذشته صحبت کنید که دیگر شرایط تغییرش را ندارید و آن روزها گذشته و برای همیشه از دست رفته‌اند می‌توانید از زمان گذشته کامل بعد از wish و یا if only استفاده کنید. به‌طور کلی می‌توانید فرمول‌های زیر را به‎‌کار ببری:

Subject + wish + the other subject + past perfect tense + rest of the sentence.

فاعل + wish + فاعل دوم + استفاده از زمان گذشته کامل + ادامه جمله.

و یا:

If only + subject + past perfect tense + rest of the sentence.

استفاده از if only + فاعل + استفاده از زمان گذشته کامل + ادامه جمله.

نکته:

• توجه داشته باشید که اگر اولین فاعل شما اسم یا ضمیری بود که به سوم شخص مفرد اشاره داشت (یعنی جزو ضمایر she، he و یا it محسوب می‌شد) باید به‌جای wish از wishes استفاده کنید.

• برای آشنایی با ساختار زمان گذشته کامل بهتر است سری به مقاله مربوط به آموزش گرامر زمان گذشته کامل بزنید.

• برای منفی کردن چنین جملاتی کافیست به‌جای had از had not و یا شکل مخفف آن که hadn’t است استفاده کنید.

در زیر چند مثال به شما ارائه خواهیم داد:

I wish I had worked harder when I was at school.

ای کاش زمانی که مدرسه می‌رفتم، بیشتر تلاش می‌کردم. (متاسفانه زمانی که در مدرسه بودم تلاش کافی نداشتم و الان نیز آن روزها گذشته و کاری از دستم برنمی‌آید).

Mary wishes she had listened to what her mother told her.

مری آرزو می‌کند که کاش به حرفی که مادرش به او زده بود گوش می‌داد. (ولی متاسفانه به حرف مادرش گوش نداده است و دیگر زمان به عقب برنمی‌گردد و نمی‌تواند چیزی را تغییر دهد.)

I wish I hadn’t spent so much money last month.

ای کاش ماه گذشته آن قدر پول خرج نکرده بودم. (ولی متاسفانه ماه گذشته خیلی پول خرج کردم و دیگر راه برگشتی وجود ندارد و فقط حسرت آن با من باقی مانده است.)

استفاده از wish برای بیان خواسته‌ها

گاهی می‌توانیم برای بیان خواسته‌های خود از wish استفاده کنیم. در این صورت باید بعد از wish از infinitive یا همان مصدر با to استفاده کنیم. یعنی می‌توانید دو فرمول زیر را در این مواقع استفاده کنید:

Subject + wish + infinitive + rest of the sentence.

فاعل + فعل wish + استفاده از مصدر با to + ادامه جمله.

و یا

Subject + wish + object (someone or something) + infinitive + rest of the sentence.

فاعل + فعل wish + مفعول (کسی یا چیزی) + مصدر با to + ادامه جمله.

• توجه داشته باشید که اگر فاعل شما سوم شخص مفرد یا همان he، she و یا it باشد باید از wishes به‌جای wish استفاده کنید.

• برای منفی کردن چنین جملاتی نیز کافیست قبل از wish متناسب با فاعل جمله از فعل کمکی don’t و یا doesn’t استفاده کنید.

مثال:

She wishes to leave now.

او مایل است (می‌خواهد) الان این‌جا را ترک کند

I wish to speak to your father please.

من می‌خواهم با پدر شما صحبت کنم.

I don’t wish my name to appear on the list.

نمی‌خواهم اسمم در این لیست باشد. (استفاده از ساختار منفی دومین فرمول ارائه شده)

He doesn’t wish his son to marry that girl.

نمی‌خواهد پسرش با آن دختر ازدواج کند.

بیان فرضیات با اصطلاحات خاص

جدا از آرزوها و خواسته و حسرت‌هایی که در قسمت بالا توضیح دادیم. گاهی پیش می‌آید که قصد داریم درخصوص شرایطی فرضی و خیالی صحبت کنیم. یعنی فرض کنیم اگر شرایط و یا موقعیت خاصی پیش می‌آمد رفتار یا برخورد ما چگونه بود. در واقع این شرایط و موقعیت عملا وجود ندارد و فقط فرض یا تصور می‌کنیم که در صورت وجود چنین شرایطی چه می‌کردیم.

برای بیان چنین فرضیانی از اصطلاحتی هم‌چون موارد زیر استفاده می‌کنیم:

What if…

In case…

Suppose (that)…

Supposing (that)…

Imagine (if)…

Imagine (that)…

در ادامه به شما توضیح خواهیم داد که برای هریک از زمان‌های حال، گذشته و آینده به‌چه صورت از این اصطلاحات استفاده می‌کنیم.

بیان فرضیات در زمان حال یا آینده

گاهی پیش می‌آید که می‌خواهیم درخصوص شرایط فرضی در آینده صحبت کنیم. در این صورت باید بدانیم که چطور می‌توانیم از اصطلاحات فوق استفاده کنیم.

• وقتی که فکر می‌کنیم اتفاقی احتمال دارد که حقیقت داشته باشد یا رخ دهد، از زمان حال برای صحبت در مورد حال یا آینده استفاده می‌کنیم. با این کار در واقع شرایط خیالی یا فرضی در آینده یا حال را به‌تصویر می‌کشیم که احتمال می‌دهیم اتفاق بیفتد و یا حقیقت داشته باشد. در این حالت بعد از اصطلاحات فوق از زمان حال ساده استفاده می‌کنیم اما اشاره ما به زمان آینده است.

• برای منفی کردن این جملات کافیست فعل بعد از این اصطلاحات را به‌شکل منفی به‌کار ببریم. یعنی مطابق با فاعل جمله از aren’t، isn’t، am not، don’t و یا doesn’t استفاده می‌کنیم. مثال:

We should phone them in case they are lost.

درصورتی که گم شوند ما باید بهشون زنگ بزنیم.

Those steps are dangerous. Suppose someone doesn’t see them.

این پله‌ها خطرات هستند. فرض کنید کسی آن‌ها را نبیند.

• اگر بخواهیم چیزی را پیشنهاد دهیم یا شرایطی را به‌تصویر بکشیم که بعید است حقیقت داشته باشد یا اتفاق بیفتد از شکل گذشته ساده فعل بعد از اصطلاحات فوق استفاده می‌کنیم. در این شرایط گرچه فعل ما مربوط به زمان گذشته است اما می‌خواهیم شرایط را برای زمان حال یا آینده به‌تصویر بکشیم.

• برای منفی کردن چنین ساختاری نیز باید از wasn’t، weren’t و یا didn’t+base form of the verb استفاده کنید. مثلا:

Imagine you won the lottery. What would you do with the money?

فرض کن که در لاتاری برنده شدی. با آن پول چه می‌کنی؟ (در واقع شما در لاتاری برنده نشده‌اید و تنها باید تصویر ذهنی آن را مجسم کنید و الان بگویید اگر در لاتاری برنده می‌شدید چه می‌کردید).

What if he lost his job? What would happen then?

اگر شغلش را از دست بدهد چه؟ آن موقع چه اتفاقی می‌افتد؟ (یعنی الان شغلش را از دست نداده است و این تنها یک شرایط خیالی است که در موردش صحبت می‌کنیم.)

Suppose you didn’t pass your exam. What would you do?

فرض کن امتحانت را قبول نمی‌شدی. چه می‌کردی؟

Who would help you in case she weren’t (wasn’t) there?

اگه او آن‌جا نبود چه کسی کمکت می‌کرد؟

بیان فرضیات در زمان گذشته

اگر بخواهیم شرایط و موقعیت‌هایی را در زمان گذشته به تصویر بکشیم که خیالی است و در گذشته اتفاق نیفتاده است از زمان گذشته کامل بعد از اصطلاحات فوق استفاده می‌کنیم. در واقع با این کار فرضیه یا شرایطی را بیان می‌کنیم که خیالیست و اتفاق نیفتاده است و الان داریم فرض می‌کنیم اگر در زمان گذشته چنین اتفاقی می‌افتاد چه می‎شد.

برای منفی کردن چنین جملاتی نیز کافیست به‌جای had از had not با مخفف آن که hadn’t است در جملات مربوط به زمان گذشته کامل استفاده کنید. مثلا:

Suppose you hadn’t passed your exams. What would you have done?

فرض کن امتحانت را قبول نمی‌شدی. چه می‌کردی؟ (یعنی تو در گذشته امتحانت را قبول شده‌ای و تمام شده است حال داریم فرض می‌کنیم که اگر این اتفاق نمی‌افتاد و در امتحان قبول نمی‌شدی چه پیش می‌آمد)

What if he had lost his job? What would his wife have said?

اگر شغلش را از دست می‌داد چه؟ همسرش چه می‌گفت؟ (یعنی شغلش را از دست نداده است و داریم فرض می‌کنیم اگر چنین اتفاقی در گذشته می‌افتاد چه پیش می‌آمد.)

بیان احتمالات با افعال معین

گاهی می‌‎توانیم فرضیات و احتمالات را با استفاده از افعال معین که در انگلیسی به آن‌ها modal verbs می‌گویند بیان کنیم. شما می‌توانید با استفاده از سه فعل معین could ، would و یا might در مورد زمان حال، آینده و گذشته فرضیه یا احتمال ارائه دهید. برای این منظور از روش‌های زیر استفاده می‌کنید:

بیان احتمالات در زمان حال و آینده

اگر بخواهیم درخصوص احتمالات و یا فرضیات مربوط به زمان حال و یا آینده صحبت کنیم می‌توانیم از سه فعل معین might ، would و could با زمان حال ساده بهره ببریم. یعنی در واقع باید این افعال را به‌شکل زیر به‌کار ببریم:

Would/ could/might + simple present

استفاده از would ، could و یا might + فعل در زمان حال ساده

به‌عنوان مثال:

We can’t all stay in a hotel. It would be very expensive.

ما نمی‌توانیم همگی در هتل بمانیم. خیلی هزینه‌بر می‌شود. (یعنی این احتمال می‌رود که هزینه اقامت‌مان در هتل زیاد باشد. با استفاده از would در مورد فرضیه یا احتمالی در مورد حال یا آینده صحبت می‌کنیم).

Drive carefully or you could have an accident.

بادقت رانندگی کن وگرنه ممکن است تصادف کنی. (یعنی اگر بادقت رانندگی نکنی این احتمال وجود دارد که تصادف کنی).

• برای منفی کردن ساختارهای فوق کافیست از wouldn’t، couldn’t و یا might not در جملات خود بهره ببریم.
• برای فرضیه‌ سازی در مورد حال یا آینده به‌همراه افعال معین روش دیگری نیز وجود دارد. در این روش شما از دو جمله main clause و subordinate clause استفاده می‌کنید. main clause که همان جمله اصلی شماست تشکیل شده از فعل معین would به همراه زمان حال ساده و subordinate clause شما که همان جمله وابسته است دارای فعل با زمان گذشته ساده است. یعنی می‌توانید فرمول زیر را به‌کار ببرید:

(Main clause) : would + simple present tense + (Subordinate clause) : simple past tense.

برای درک بهتر، توجه شما را به چند مثال جلب خواهیم کرد:

I would always help someone who really needed help.

من همیشه به کسی که واقعا احتیاج به کمک دارد کمک می‌کنم. (همان‌طور که ملاحظه می‌کنید فعل بعد از would که در جمله اصلی است به‌شکل حال ساده بیان شده و فعلی که در جمله وابسته آمده است به‌شکل گذشته ساده عنوان شده است.)

I would always help someone if they really needed it.

اگر کسی واقعا کمک لازم داشته باشد به او کمک می‌کنم.

برای منفی کردن این جملات نیز دو حالت داریم. اگر بخواهیم main clause یا همان جمله اصلی را منفی کنیم کافیست به‌جای would از حالت منفی آن یعنی wouldn’t استفاده کنیم. اما اگر بخواهیم subordinate clause یا همان جمله وابسته را منفی کنیم باید از فرمول منفی کردن جملات مربوط به زمان گذشته ساده استفاده کنیم. یعنی اگر فعل اصلی ما از افعال to be یا همان was و were بود از wasn’t و یا weren’t استفاده می‎کنیم. درصورتی که فعل اصلی ما از افعال باقاعده و یا بی‌قاعده دیگر بود باید از didn’t+base form of the verb بهره ببریم. مثلا:

She wouldn’t talk to those who didn’t care.

او با کسانی که واقعا اهمیت نمی‌دهند صحبت نمی‌کند.

بیان احتمالات در زمان گذشته

اگر بخواهیم درمورد احتمالات و فرضیات مربوط به زمان گذشته صحبت کنیم نیز می‌توانیم روش‌های زیر را به‌کار ببریم:

برای صحبت در مورد چیزی که در گذشته اتفاق نیفتاده است پس از افعال معین would ، could و یا might از زمان حال کامل استفاده می‌کنیم. در این صورت جملات قبل از آن به‌شکل گذشته ساده آورده می‌شود. در واقع صحبت ما در مورد گذشته است و بعد فرضیه‌ای را در آن مورد بیان می‌کنیم که اتفاق نیفتاده است. پس فرمول زیر کاربرد خواهد داشت:

Would/ could/ might + present perfect tense

استفاده از would ، could و یا might + فعل در زمان حال کامل

به‌عنوان مثال:

I didn’t see Mary, or I might have spoken to her.

مری را ندیدم، وگرنه ممکن بود با او حرف بزنم. (صحبت در مورد گذشته است و فرضیه‌ای بیان می‌شود که اگر مری را دیده بودم شاید با او حرف می‌زدم ولی مری را ندیدم و با او صحبت نکرده‌ام و چنین چیزی در گذشته اتفاق نیفتاده است).

It’s a pity Jack wasn’t at the party. He would have enjoyed it.

حیف که جک در مهمانی نبود. اگر بود از مهمانی لذت می‌برد.

Why didn’t you ask me? I could have told you the answer.

چرا از من نپرسیدی؟ می‌توانستم جواب را به تو بگویم.

برای فرضیه‌ سازی در مورد گذشته به‌همراه افعال معین روش دیگری نیز وجود دارد. در این روش شما از دو جمله main clause و subordinate clause استفاده می‌کنید. main clause که همان جمله اصلی شماست تشکیل شده از فعل معین would به همراه زمان حال کامل و subordinate clause شما که همان جمله وابسته است دارای فعل با زمان گذشته کامل است. یعنی می‌توانید فرمول زیر را به‌کار ببرید:

(Main clause): would + present perfect tense + (Subordinate clause): past perfect tense.

برای درک بهتر، توجه شما را به چند مثال جلب خواهیم کرد:

I would have helped anyone who had asked me.

من به هرکسی که از من کمک می‌خواست کمک می‌کردم. (صحبت در مورد زمان گذشته است و اگر در آن زمان کسی کمکی از من می‌خواست بهش کمک می‌کردم اما کسی از من کمکی نخواسته است. درنتیجه چنین امری اتفاق نیفتاده است.)

I would have helped you if you had asked me.

اگر از من می‌خواستی به تو کمک می‌کردم. (اما از من کمکی نخواستی و من هم کمکی نکردم).

سخن پایانی

در این مقاله سعی کردیم به شما کمک کنیم تا بتوانید آرزوها، خواسته‌ها، حسرت‌ها و یا احتمالات و فرضیات خود را به زبان انگلیسی بیان کنید. با خواندن این مقاله می‌توانید تمامی آرزوها و فرضیات خود را که مربوط به زمان حال، آینده و گذشته است، به روشنی و صریح بیان کنید. فراگیری گرامرهای مفید و کاربردی از این دست می‌تواند به شما کمک کند که مسیر یادگیری زبان انگلیسی را سریع‌ و حرفه‌ای‌تر پیش ببرید

زبان‌شناس اینجاست تا به شما کمک کند بتوانید در مسیر یادگیری زبان انگلیسی گام‌هایی بلند و استوارتر بردارید. پس پیش از هر اقدامی ابتدا اپلیکیشن زبان‌شناس را نصب کرده تا از تمامی مقالات و آموزش‌های رایگان آن بهره ببرید. با مراجعه به بخش گرامر ساده این اپلیکیشن می‌توانید تمامی مباحث گرامری را به حرفه‌ای‌ترین روش ممکن بیاموزید.