یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین فعل‌ها در زبان انگلیسی افعال مدال است. این فعل‌ها قواعد خاص خودشان را دارند و کاربرد آن‌ها مشخص است. در ادامه مهم‌ترین کاربردهای این فعل‌ها را می‌شناسید و یاد می‌گیرید که کدام فعل برای کدام کاربرد مناسب است. راهنمای کامل کاربردهای فعل‌های مدال در زبان انگلیسی را بخوانید.
فعل مدال (Modal Verbs) چیست؟
قبل از هر چیز باید بررسی کنیم که فعل مدال چیست و چه فرقی با فعل‌های عادی زبان انگلیسی دارد. فعل‌های مدال برای نشان دادن احتمال و امکان‌پذیری، قصد و نیت، توانایی یا ضرورت استفاده می‌شوند. این فعل‌ها در واقع نوعی فعل کمکی هستند و در کنار شکل مصدری فعل اصلی در یک عبارت استفاده می‌شوند. رایج‌ترین فعل‌های مدال در انگلیسی فعل‌های can، should و must است.
فعل‌های مدال ممکن است برای زبان‌آموزان کمی سخت و چالش‌برانگیز باشند. اما قوانین استفاده از آن‌ها بسیار ساده است و زمانی که آن را یاد بگیرید، بدون نگرانی می‌توانید به‌راحتی از آن استفاده کنید. در ادامه در مورد هر آنچه که لازم است در مورد فعل‌های مدال بدانید، بیشتر بخوانید.
از فعل‌های مدال چطور استفاده کنیم؟
افعال مودال برای بیان شرایط فرضی خاصی مانند توصیه، قابلیت یا درخواست استفاده می‌شوند (فهرست کاملی از آن‌ها را در بخش بعدی می‌بینید). این فعل‌ها در کنار یک فعل اصلی برای ایجاد معنا استفاده می‌شوند.
برای درک بهتر این تعریف، دو جمله‌ی زیر را با هم مقایسه کنید:
I swim every Tuesday.
من هر سه‌شنبه شنا می‌کنم.
I can swim every Tuesday.
من می‌توانم هر سه‌شنبه شنا کنم.
مثال اول یک بیانیه‌ی ساده‌ی مبتنی بر واقعیت است. گوینده در فعالیت شنا کردن هر هفته در روز سه‌شنبه شرکت می‌کند.
اما در مثال دوم از فعل مودال can استفاده شده است. در این مثال، معنای جمله کمی تغییر کرده است. در مثال دوم گوینده لزوما هر سه‌شنبه شنا نمی‌کند اما می‌گوید که برای او این امکان وجود دارد یا این احتمال وجود دارد که هر سه‌شنبه شنا کند. در واقع یک شرایط فرضی است.
چون فعل‌های مدال در واقع فعل‌های کمکی هستند، در حالت کلی نمی‌توانید آن‌ها را به‌تنهایی استفاده کنید. فعل مدال فقط زمانی تنها در جمله حاضر می‌شود که شما بتوانید معنای فعل اصلی را از جمله برداشت کنید چون قبلا در مورد آن توضیح داده شده است. مثلا در نمونه‌ی زیر:
Can you swim every Tuesday?
آیا می‌توانید هر سه‌شنبه شنا کنید؟
Yes, I can.
بله می‌توانم.
فعل‌های مدال در زبان انگلیسی بسیار رایج‌اند. یعنی در گفت‌وگوهای روزمره و در نوشتار زیاد استفاده می‌شوند. احتمالا شما هم آن‌ها را زیاد دیده یا شنیده‌اید حتی بدون اینکه نام آن‌ها را بدانید. رایج‌ترین و پراستفاده‌ترین فعل‌های مودال در زبان انگلیسی فعل‌های زیر است:
- can
- may
- might
- could
- should
- would
- will
- must
البته فعل‌های مدال دیگری هم وجود دارد که به اندازه‌ی این مواردی که نام بردیم پراستفاده نیستند مثلا shall و ought که به ندرت استفاده می‌شوند و دیگر کاربردی ندارند.
دستهای از فعل‌ها هم وجود دارند که هم به‌عنوان فعل اصلی و هم به‌عنوان فعل مدال کمکی می‌توانند عمل کنند که این به محتوا و شرایط جمله بستگی دارد. مثلا فعل‌هایی مثل got، need و have در عبارت‌های رایج محاوره‌ای got to، need to و have to شبیه فعل‌های مدال رفتار می‌کنند.
بعضی از فعل‌های مدال شرایط خاصی را بیان می‌کنند و زیاد کاربرد ندارند مثل فعل dare در فرم مدال در جمله‌ی Dare I ask? چنین شرایطی دارد.
کلمه‌ی used در عبارت اصطلاحی used to مثلا در جمله‌ی I used to be an English student too شبیه به فعل مدال رفتار می‌کند که فقط زمان گذشته دارد.
چه زمانی از فعل‌های مدال استفاده می‌شود؟
بالاتر اشاره کردیم که افعال مودال کاربردهای خاص دارند. اما این شرایط خاص چیست و چه زمانی باید از افعال مدال استفاده کرد؟ در ادامه فهرستی از کاربردهای این فعل‌ها و مثال‌هایی برای درک بهتر موضوع را می‌خوانید.
بیان احتمال
بعضی چیزها به نظر محتمل می‌رسند و انگار که درست باشند اما نمی‌توانیم آن‌ها را با قطعیت و به‌عنوان یک گزاره‌ی مبتنی بر حقیقت، بیان کنیم. در این موارد می‌توانید از فعل‌های مدال should و must برای نشان دادن احتمال بدون اطمینان استفاده کنید.
Her parents must be so proud.
پدر و مادرش باید خیلی افتخار کنند.
My baby brother should be asleep by now.
برادر کوچکم تا الان باید خوابیده باشه.
امکان‌پذیری
در شرایطی که چیزی ممکن است اما قطعی نیست از فعل‌های مدال could، may یا might استفاده کنید.
Judging by the clouds, it might rain today.
با قضاوت از روی ابرها، ممکن است امروز باران ببارد.
She may become the youngest pro soccer player ever.
او ممکن است به جوان‌ترین بازیکن حرفه‌ای فوتبال تبدیل شود.
بیان توانایی و قابلیت
از فعل مدال can برای بیان اینکه فاعل جمله توانایی انجام کاری را دارد استفاده می‌کنیم. به همین ترتیب، از حالت منفی آن یعنی cannot یا can’t برای نشان دادن عدم توانایی فاعل در انجام یک کار استفاده می‌کنیم.
She can speak three languages but none of them well.
او می‌تواند به سه زبان صحبت کند اما هیچ کدام را خوب صحبت نمی‌کند.
You can lead a horse to water, but you can’t make it drink.
شما می‌توانید اسب را به سمت آب هدایت کنید، اما نمی‌توانید آن را وادار به نوشیدن کنید.
برای اجازه گرفتن
اگر می‌خواهید برای انجام کاری اجازه بگیرید، سوال خود را با فعل‌های مدال can، may یا could شروع کنید.
در حالت سنتی فعل may رسمی‌تر در نظر گرفته می‌شود و حالت مودبانه برای اجازه گرفتن است.
اگر سوال زیر را بپرسید:
Can I go to the bathroom?
آیا می‌توانم به حمام بروم؟
ممکن است این جمله به اشتباه تعبیر شود و جمله‌ای شبیه این از حرف شما برداشت شود:
Do I have the ability to go to the bathroom?
آیا من‌توانایی رفتن به حمام را دارم؟
اما در کاربرد غیر رسمی مدرن، دو فعل may و can هر دو برای بیان احتمال و همین‌طور اجازه گرفتن، استفاده می‌شوند.
Students, you may leave early today.
دانشجویان، می‌توانید امروز زودتر بروید.
Could I play too?
من هم می‌تونم بازی کنم؟
درخواست کردن
اگر می‌خواهید از فرد دیگری درخواست کنید که کاری انجام دهد، سوال خود را با will، would، can یا could شروع کنید. مثل جمله‌های زیر:
Would you get that box off the top shelf?
میشه آن جعبه را از قفسه بالایی بیرون آورید؟
Will you turn that music down?
میشه صدای موسیقی را کم کنی؟
پیشنهاد دادن و توصیه کردن
اگر بخواهید انجام دادن کاری را به کسی توصیه کنید اما لحن شما حالت فرمان دادن نداشته باشد، چه کار می‌کنید؟ اگر می‌خواهید پیشنهادی بدهید یا توصیه‌ای کنید بدون این که به کسی دستور داده باشید، می‌توانید از فعل مدال should استفاده کنید.
You should try the lasagna.
باید لازانیا را امتحان کنید.
That guy should wear less cologne.
اون پسر باید کمتر ادکلن بزنه.
فرمان دادن و دستور دادن
از طرف دیگر اگر بخواهید به کسی دستور بدهید تا کاری انجام دهد، از فعل‌های مدال must، have یا need استفاده کنید. وقتی از دو فعل have و need استفاده می‌کنید، کلمه‌ی to از حالت مصدری فعل حذف نمی‌شود.
You must wash your hands before cooking.
قبل از پخت و پز باید دستهای خود را بشویید.
You need to be here before 8:00.
شما باید قبل از ساعت ۸ اینجا باشید.
بیان الزام یا ضرورت
با فعل‌های مدال می‌توانید یک عملکرد ضروری را نشان دهید یا یک الزام، وظیفه یا نیازمندی. به همین ترتیب، از حالت منفی فعل می‌توانید برای نشان دادن ضروری یا الزامی نبودن یک چیز استفاده کنید. برای این کاربرد از همان فعل‌های مودالی استفاده می‌شود که برای دستور دادن استفاده می‌کنیم؛ یعنی must، have و need. به مثال‌های زیر توجه کنید:
We have to wait for our boss to arrive before we open.
قبل از باز کردن باید منتظر بمانیم تا رئیسمان بیاید.
You don’t need to come if you don’t want to.
اگر نمی‌خواهید لازم نیست بیایید.
برای نشان دادن عادت‌ها
برای نشان دادن یک عادت ادامه‌دار یعنی کاری که فاعل مرتبا انجام می‌دهد، می‌توانید از فعل مدال would در زمان گذشته و از will برای زمان حال و آینده استفاده کنید. عبارت used to هم برای زمانی مناسب است که در مورد یک عادت در گذشته حرف می‌زنید. مثال:
When I lived alone, I would fall asleep with music.
وقتی تنها زندگی می‌کردم با موسیقی خوابم می‌برد.
I will arrive early to every meeting and leave late.
به هر جلسه زودتر می‌رسم و دیر می‌روم.
فرمول استفاده از افعال مدال (همراه با مثال)
خوشبختانه استفاده از فعل‌های مدال در یک جمله بسیار راحت است. برای عبارت‌های ساده در زمان گذشته‌ی ساده، فقط کافی است این قوانین را به خاطر بسپارید:
- فعل‌های مدال مستقیما قبل از فعل اصلی می‌آیند غیر از جمله‌های سوالی.
- با فعل‌های مدال، از حالت مصدری فعل اصلی استفاده کنید. در بیشتر فعل‌های مدال، حرف اضافه‌ی to از حالت مصدر فعل حذف می‌شود.
بنابراین اگر می‌خواهید درباره توانایی خود در خوردن کل یک پیتزا به خود ببالید، از فعل مدال can قبل از شکل مصدر eat بدون to استفاده می‌کنید. بقیه جمله به روال عادی ادامه می‌یابد.
I can eat an entire pizza.
من می‌توانم یک پیتزای کامل را بخورم.
اگر می‌خواهید بگویید که شرایط، شما را ملزم به خوردن کل پیتزا می‌کند، می‌توانید از فعل مدال have قبل از شکل مصدر eat استفاده کنید و to را حذف نکنید:
I have to eat an entire pizza.
من باید یک پیتزای کامل بخورم.
برای سوال‌های yes/no یعنی سوال‌هایی که جواب آن‌ها بله و خیر است، از حالت مصدری فعل اصلی استفاده می‌شود ولی ترتیب کلمات در جمله کمی تغییر می‌کند و به شکل زیر است:
[modal verb] + [subject] + [main verb infinitive].
فعل مدال + فاعل + فعل اصلی در حالت مصدری
به مثال‌های زیر توجه کنید:
Can you eat an entire pizza?
آیا می‌توانید یک پیتزای کامل بخورید؟
Do you have to eat an entire pizza?
آیا باید یک پیتزای کامل بخورید؟
در مثال دوم، چون فعل have فعلی است که گاهی به‌عنوان فعل کمکی استفاده می‌شود و در سایر مواقع، فعل اصلی جمله است، حالت سوالی فعل با فعل کمکی do در ابتدای جمله ساخته شده است.
از آنجا که افعال مدال عمدتاً به موقعیت‌های کلی یا فرضیاتی می‌پردازند که واقعاً اتفاق نیفتاده‌اند، همه‌ی افعال اصلی می‌توانند به زمان حال و آینده اشاره کنند، اما فقط برخی از آن‌ها می‌توانند به زمان گذشته اشاره کنند و اغلب اوقات برای تغییر زمان، تغییر شکل نمی‌دهند. با این حال، برای ساختن زمان‌های مختلف، همه آن‌ها را می‌توان با صیغه‌های مختلف فعل اصلی جمله برای اشاره به زمان حال یا آینده به روش‌های مختلف استفاده کرد. برای درک بهتر این موضوع در ادامه زمان های مختلف فعل‌های مدال را بررسی می‌کنیم.
زمان‌های حال
بالاتر به زمان حال ساده در فعل‌های مدال اشاره کردیم. اما این فعل‌ها را می‌توانید در زمان‌های حال استمراری و حال کامل استمراری هم استفاده کنید.
حال استمراری (Present continuous)
بعد از فعل مدال، از فعل be و بعد فرم ingدار فعل اصلی استفاده کنید. یعنی با فرمول زیر:
[modal verb] + be + [verb in -ing form]
فعل مودال + be + فعل همراه با ing
I should be going.
حال کامل استمراری
می‌توانید فعل مدال را قبل از یک فعل اصلی در زمان حال کامل استمراری استفاده کنید بدون اینکه نیاز باشد تا جمله را تغییر دهید. فقط دقت کنید که فعل اصلی وقتی با فعل مدال استفاده می‌شود، همیشه حال کامل استمراری را با استفاده از have been شکل می‌دهد و هیچ‌وقت از had been استفاده نمی‌شود. فرمول این ساختار به شکل زیر است:
[modal verb] + have been + [main verb in -ing form]
فعل مودال + have been + فعل اصلی در حالت ing
She must have been sleeping.
زمان‌های گذشته‌ی ساده و حال کامل
استفاده از فعل مدال در زمان گذشته‌ی ساده یا حال کامل کمی چالش‌برانگیزتر است. از هر دوی این زمان‌ها برای نشان دادن اینکه یک کار در گذشته اتفاق افتاده اما مستقیما با زمان حال در ارتباط است، استفاده می‌کنیم.
فقط چند مورد از فعل‌های مدال اصلی، این قابلیت را دارند تا به زمان گذشته بروند. این فعل‌ها شامل could، might، should و would است. این فعل‌ها گاهی اوقات به‌عنوان شکل گذشته‌ی فعل‌های مدال can، may، shall و will استفاده می‌شوند. اما به خاطر داشته باشید که همان طور که بالاتر اشاره کردیم، فعل‌های could، might، should و would زمانی که به حال و آینده اشاره می‌کنند دارای معانی مختلفی هستند. هیچ‌کدام از فعل‌های مدال در زمان گذشته‌ی کامل، گذشته‌ی استمراری یا گذشته‌ی کامل استمراری استفاده نمی‌‌شوند.
گذشته‌ی ساده
از بین مهم‌ترین فعل‌های مدال که در ابتدا نام بردیم، فقط can و will می‌توانند در زمان گذشته‌ی ساده استفاده شوند. اصطلاحات have to و need to را هم می‌توانید در زمان گذشته‌ی ساده استفاده کنید که به صورت had to و needed to در می‌آیند. سایر فعل‌های مدال از زمان حال کامل برای صحبت کردن در مورد رویدادهای گذشته استفاده می‌کنند.
در زمان گذشته‌ی ساده از حالت گذشته‌ی فعل‌های Can و will به همراه فعل اصلی در حالت مصدری بدون to استفاده می‌شود. یعنی با فرمول زیر:
could/would + [main verb infinitive].
I could do a handstand when I was a kid.
During exam season in college, I would not sleep much.
زمان حال کامل
برای تشکیل زمان حال کامل با استفاده از فعل‌های مدال could، might، should یا would از حالت حال کامل فعل اصلی استفاده می‌شود که عبارت است از have به اضافه‌ی قسمت سوم فعل.
درست مثل حال کامل استمراری، همیشه از have استفاده می‌شود حتی اگر فاعل سوم‌شخص باشد. فرمول این ساختار به شکل زیر است:
could/might/should/would + have + [main verb past participle].
فعل‌های مدال could/might/should/would + have + قسمت سوم یا اسم مفعول فعل اصلی
I might have gone to the party, but I forgot.
زمان‌های آینده
ازآنجاکه زمان‌های آینده ساده، آینده استمراری، آینده کامل و آینده کامل استمراری افعال اصلی، همگی با فعل مدال will تشکیل شده‌اند، زمانی که می‌خواهید احتمال، اجازه یا هر یک از شرایط دیگر را که در بالا مورد بحث قرار گرفت در آینده نشان دهید، منطقی است که این کار را به روشی غیر از افزودن یک فعل مدال انجام دهیم. مثلا نمونه‌ی زیر را بررسی کنید که در آن از قیدها استفاده شده است:
They will be more likely to come over tomorrow if you give them plenty of warning.
با این حال، موقعیت‌هایی هم وجود دارد که در آن می‌توانید از یک فعل مدال غیر از will برای صحبت در مورد چیزی در آینده استفاده کنید. در این موارد، فعل جدید فقط جایگزین will در جمله می‌شود و فعل اصلی همان شکلی را به خود می‌گیرد که با will استفاده شده بود. مثال‌های زیر را بررسی کنید:
I can hang out tomorrow.
Could I be majoring in law next year?
They should have left by the time we get there.
By twenty years from now, I may have traveled to more conferences than I care to recall.
جمع‌بندی
فعل‌های مدال یکی از پرکاربردترین انواع فعل در زبان انگلیسی است. این فعل‌ها کاربردهای متعددی دارند از جمله برای بیان احتمال، امکان، درخواست کردن، پیشنهاد دادن، کسب اجازه گرفتن، اجازه دادن و... قوانین مربوط به فعل‌های مدال بسیار ساده است و با کمی تکرار و تمرین و بررسی کردن مثال‌ها می‌توانید استفاده از این فعل‌ها را یاد بگیرید.
در لینک زیر می‌توانید با فعل‌های مدال و کاربرد هر کدام جداگانه آشنا شوید.
