عبارات حرف اضافه‌ای یا همان prepositional phrasesها از یک حرف اضافه و کلماتی که بعد از آن می‌آیند تشکیل می‌شوند. به کلماتی که بعد از حرف اضافه قرار می‌گیرند متمم یا complement گفته می‌شود که در مثال‌های زیر، زیرشان خط کشیده شده است. متمم در بیشتر اوقات یک عبارت اسمی یا ضمیر است، اما همچنین می‌تواند عبارت قیدی (اغلب قید زمان یا مکان) یک فعل ingدار یا به ندرت عبارت حرف اضافه‌ای یا wh-clause هم باشد.
They first met at a party. (preposition + noun phrase)
آن‌ها اولین بار در یک مهمانی همدیگر را ملاقات کردند.
She was taken ill during the film. (preposition + noun phrase)
او در طول فیلم ناگهان مریض شد.
Would you like to come with me please? (preposition + pronoun)
دوست داری با من بیایی، لطفا؟
From there, it’ll take you about half an hour to our house. (preposition + adverb)
از اونجا تا خونه ما حدود نیم‌ساعت راهه.
Until quite recently, no one knew about his paintings. (preposition + adverb phrase)
تا همین چندوقت پیش هیچ‌کس چیزی درمورد نقاشیاش نمیدونست.
She’s decided on doing a Chinese language course. (preposition + -ing clause)
او تصمیم گرفت که یک دوره زبان چینی را بگذراند.
It’s a machine for making ice-cream. (preposition + -ing clause)
این یک دستگاه برای درست کردن بستنی است.
If you can wait until after my meeting with Jack, we can talk then. (preposition + prepositional phrase)
اگه تا بعد جلسه‌‌ام با جک صبر کنی، می‌تونیم باهم صحبت کنیم.
We were really surprised at what they wrote. (preposition + wh-clause)
ما واقعا از چیزی که نوشته‌اند شگفت زده شده بودیم.
نکته:
برای تعریف کردن حرف اضافه، می‌توانیم قبلش از قیود استفاده کنیم. دقت کنید که این مورد عموما برای حروف اضافه مکان یا زمانی که قابل درجه بندی هستند (مثل above, before, far, deep, down, opposite) صدق می‌کند.
They’ve moved far into the country.
آن‌ها خیلی به داخل کشور آمده‌اند.
They left the party just before us.
آن‌ها مهمانی را درست قبل از ما ترک کردند.
His office is almost opposite the coffee machine.
دفترش تقریبا رو به روی دستگاه قهوه سازه.
Prepositional phrasesها بعد از فعل
Prepositional phrasesها می‌توانند متمم فعل باشند. اگه برای تعریف کردن متمم فعل احتیاج به حرف اضافه خاصی داشته باشیم، به همچنین فعل‌هایی prepositional verbs می‌گوییم.
Do these keys belong to you?
این کلیدها متعلق به تو هستند؟
We’re not happy but we do approve of their decision.
ما خوشحال نیستیم اما با تصمیم آن‌ها موافقت می‌کنیم.
نکته:
گاهی اوقات از جزء قیدی فعل (adverb particle) قبل از حرف اضافه استفاده می‌کنیم.
منظور از جز قیدی فعل چیست؟
فعل+ جز قیدی + حرف اضافه
این ساختار فعلی را تشکیل می‌دهد که یک معنی واحد دارد. به چنین فعل‌هایی phrasal prepositional verbs گفته می‌شود. معنی این افعال معمولا ربطی به فعل اصلی ندارد:
She really looks up to her grandfather. (admires)
او واقعا پدربزرگش را تحسین می‌کند.
We’re all looking forward to having a few days’ holiday together.
همه ما مشتاقانه منتظر چند روزی تعطیلات برای با هم بودن هستیم.
