معمولا وقتی قصد داریم اتفاقات را طوری تعریف کنیم که گویی الان در حال رخ دادن هستند، از حال ساده برای اشاره به گذشته استفاده می‌کنیم. برای مثال، تیتر اخبار غالبا به شکل حال ساده نوشته می‌شوند.
Rebels attack government buildings.
German Finance minister resigns.
در نوشتار رسمی حال ساده برای اشاره به رویدادهای مهم در گذشته نیز استفاده می‌شود.
In spring 1984 the government is defeated and an election takes place. By the end of the year the strikes end.
همچنین وقتی که قصد روایت داستان یا لطیفه داریم، به این شکل از افعال استفاده می‌کنیم. به این ترتیب، آن اتفاق را بدیهی و آنی‌تر جلوه می‌دهیم.
It’s seven o’clock in the evening and an old woman walks slowly out of her garden and towards the bus stop. The soldier watches her and after a few minutes follows her.
A man walks into a restaurant with a monkey on his shoulder. The monkey says, ‘I’d like soup please.’
همچنین در نقل داستان از حال ساده برای گزارش دادن حرف دیگران نیز استفاده می‌کنیم.
It was only eleven o’clock and my mum says, ‘You’re late again.’ And I say, ‘No, I’m not.’ Then my dad starts to shout.
