اشتباهات رایج حین استفاده از گذشته در انگلیسی

در این درس یک سری از اشتباهات رایج زبان‌آموزان را باهم بررسی می‌کنیم.

اشتباهان رایج

در ادامه یک سری از اشتباهات رایج زبان‌آموزان را باهم بررسی می‌کنیم. دقت کنید که اشتباه کردن بخشی از مسیر یادگیری شما است و به‌هیچ وجه نباید شما را مایوس کند. بهترین کار این است که از اشتباهات خود درس بگیرید و سعی کنید کمتر تکرارشان کنید.

  • برای صحبت در مورد عادات از گذشته‌ی ساده استفاده می‌کنیم، نه گذشته‌ی استمراری:

I walked to school every day when I was young.

زمانی که جوان بودم هر روز پیاده به مدرسه می‌رفتم.

اشتباه I was walking to school every day …

  • برای تاکید بر رویدادهای تمام شده در زمان مشخصی از گذشته، از گذشته‌ی ساده استفاده می‌کنیم، نه گذشته‌ی استمراری:

I called her office at 4 o’clock yesterday afternoon.

من دیروز بعدازظهر ساعت ۴ با دفترش تماس گرفتم.

اشتباه I was calling her office at 4 o’clock yesterday afternoon

  • برای اشاره به زمانی قطعی و مشخصی در گذشته، از گذشته‌ی ساده استفاده می‌کنیم، نه از حال کامل یا گذشته‌ی کامل:

I woke up at seven o’clock this morning.

امروز صبح ساعت هفت بیدار شدم.

اشتباه I’ve woken up at seven o’clock this morning.

  • برای اشاره به بازه‌ی زمانی‌‌ای که تا الان ادامه داشته است از حال کامل استفاده می‌کنیم، نه گذشته‌ی ساده:

I haven’t paid my electricity bill yet.

هنوز پول برقم را پرداخت نکرده‌ام.

اشتباه I didn’t pay my electricity bill yet.

  • برای اشاره به رویدادهای مکرری که مهم و اصلی هستند از گذشته‌ی ساده استفاده می‌کنیم نه گذشته‌ی استمراری. از گذشته‌ی استمراری فقط برای اتفاقات مکرری که در پس زمینه رخ می‌دهند و (اهمیت کمتری دارند) استفاده می‌کنیم.

He cycled to Claire’s house last night.

او دیشب با دوچرخه به خانه‌ی کلیری رفت. (اتفاق اصلی)

اشتباه He was cycling to Claire’s house last night

دقت کنید: درصورتی که جمله را به شکل بالا بگوییم، با دوچرخه رفتن اتفاق پس‌زمینه‌ای در نظر گرفته می‌شود و منتظر شنیدن اتفاق اصلی می‌مانیم.

  • از گذشته‌ی استمراری در نقش used to استفاده نمی‌شود، یعنی برای اشاره به چیزهایی که در گذشته اتفاق می‌افتادند اما دیگر اتفاق نمی‌افتند، نباید گذشته‌ی استمراری به‌ کار برده شود.

We used to have picnics in the park in the summer.

ما تابستان‌ها در پارک پیکنیک می‌کردیم.

اشتباه We were having picnics in the park in the summer.

  • در شبه‌ی جمله‌ی اصلیِ جملات شرطی، از حال کامل استفاده نمی‌شود، از حال کامل فقط در شبه‌ جمله‌ی شرطی استفاده می‌شود:

[conditional clause] If we had known you were alone, [main clause] we would have visited you.

اگر می‌دانستیم که شما تنها هستید، به شما سر می‌زدیم.

اشتباه If we had known you were alone, we had visited you.