برای به کار بردن افعال hate ،like ،love و prefer در جمله، از شکل ing دار فعل یا از to-infinitive استفاده می‌کنیم.
به مثال‌های زیر دقت کنید:
I hate to see food being thrown away.
از اینکه ببینم غذایی دور انداخته می‌شود، متنفرم.
I love going to the cinema.
عاشق رفتن به سینما هستم.
I prefer listening to the news on radio than watching it on TV.
ترجیح میدم که اخبار را از رادیو بشنوم تا در تلویزیون تماشا کنم.
He prefers not to wear a tie to work.
او ترجیح می‌دهد که سر کار کراوات نپوشد.
در انگلیسی آمریکایی کاربرد شکل to-infinitive بسیار رایج‌تر از شکل ing است.
تفاوت جزئی معنایی بین این دو شکل وجود دارد. شکل ing دار بر عمل یا تجربه تاکید دارد، درحالی‌که to-infinitive تاکید بیشتری روی نتیجه عمل یا رویداد دارد. اغلب از شکل ing دار برای نشان دادن لذت (یا عدم لذت) و از to-infinitive برای ابراز عادات و ترجیحات استفاده می‌کنیم.
به جدول مقایسه‌ای زیر دقت کنید:
.I like making jam .He likes telling jokes .They don’t like sitting for too long emphasis on the experience / action تاکید بر روی تجربه / عمل .We have a lot of fruit in the garden .I like to make jam every year .I prefer to sort out a problem as soon as I can .If you prefer not to go camping there are youth hostels nearby a habit or preference عادت یا ترجیح
نکته: بعد از افعال hate و love شکل ingدار فعل کاربرد بیشتری دارد:
I hate decorating. I’d rather pay a professional to do it.
از دکور کردن متنفرم. ترجیح می‌دهم به یک آدم حرفه‌ای پول دهم تا این کار را انجام دهد.
کاربرد Would + hate, like, love, prefer
وقتی با افعال hate, like, love, prefer از would یا ‘d استفاده می‌کنیم، از to-infinitive استفاده می‌کنیم نه شکل ing.
We would love to hear you sing.
Not: We would love hearing you sing.
They’d hate to cause a problem.
Not: They’d hate causing a problem.
I’d prefer not to give you my name.
Not: I’d prefer not giving you my name.
