برای مفعول افعالی مانند hear، see، notice، watch هم می‌توانیم از infinitive بدون to و هم از شکل ingدار فعل استفاده کنیم. Infinitive بدون to اغلب بر روی کل عمل یا رویدادی که یک شخص دیده یا شنیده تاکید دارد، درحالی‌که شکل ing دار، معمولا بر روی عمل یا رویداری که در حال انجام است یا هنوز تکمیل نشده تاکید می‌کند.
| .He saw her drive off with a young man in the passenger seat | گوینده کل رویداد را مشاهده کرده است. |
|---|---|
| .Maria heard him coming up the stairs towards her room, and felt scared | عمل در حال انجام یا رخ دادن بوده اما هنوز کامل نشده است. |
شکل ing دار همچنین می‌تواند روی اینکه عمل یا رویدادی تکرار شده تاکید کند:
We watched them running back and forth, loading and unloading the trucks and taking boxes in and out of the building.
آن‌ها را تماشا می‌کردیم که به این سو و آن سو می‌دویدند، کامیون‌ها را بارگیری و تخلیه می‌کردند و جعبه‌ها را به داخل و بیرون ساختمان می‌بردند.
نکته: بعد از can و could با یکی از این افعال، همیشه از شکل ing دار فعل استفاده می‌کنیم و infinitive اینجا کاربرد ندارد:
I can hear people talking. They must be in the next room.
می‌توانم صدای حرف زدن مردم را بشنوم. باید در اتاق بغلی باشند.
اشتباهات مرسوم
- بعد از مفعول همراه با infinitive از to استفاده نمی‌کنیم:
She heard the doorbell ring and went to answer it.
صدای زنگ خوردن در را شنید و رفت که جواب دهد.
- از فعل finite (فعلی که توسط زمان محدود شده است) بعد از مفعول استفاده نمی‌شود.
I watched the woman come out of the house and get into a car.
آن زن را تماشا کردم که از خانه بیرون آمد و سوار ماشین شد.
پس گفتن مثال قبل به شکل زیر اشتباه محسوب می‌شود:
I watched the woman came out of the house and got into a car.
