در زبان انگلیسی، فعل be بسیار پر کاربرد است و به شکل‌های مختلفی در جملات و عبارت‌ها دیده می‌شود. در ادامه شکل‌های مختلف be را آورده‌ایم، برای درک بهتر به مثل‌های جدول زیر دقت کنید.
فعل be در زمان حال ساده
| + | I am, I'm You are, You're He/She/It is, He/She/It's | We are, we're, You are, you're, They are, they're | |
|---|---|---|---|
| ? | Am I? Are you? Is he/she it? | Are we? Are you? Are they? | |
| - | I am not, I’m not, You are not, You aren’t, You're not, He/She/It is not, He/She/It isn’t, He's not | We are not, We aren’t, We're not, You are not, You aren’t, You're not, They are not, They aren't, They're not |
فعل be در زمان گذشته‌ی ساده
| + | I was ,You were ,He/She/It was | We were, You were, They were | |
|---|---|---|---|
| ? | Was I? Were you? Was he/she/it? | Were we? Were you? Were they? | |
| - | I was not, I wasn't, You were not, You weren't, He/She/It was not, He/She/It wasn't | We were not, We weren't, You were not, You weren't, They were not, They weren't |
فعل be در دیگر زمان‌ها
| Past participle | been |
|---|---|
| Present perfect | has/have been |
| Past perfect | had been |
| Present participle | being |
| Present continuous | am/is/are being |
| Past continuous | was/were being |
- فعل be همراه با افعال مدال (modal verbs) کاربرد دارد:
It will be dark soon.
به زودی هوا تاریک میشه.
They might be tired.
آن‌ها ممکن است خسته باشند.
فعل be فعل ربطی محسوب می‌شود. در نتیجه کاربردهای مختلفی دارد، برای مثال در جایگاه‌های زیر از آن استفاده می‌شود:
- همراه با عبارت اسمی:
My mother is a teacher.
مادر من معلم است.
Bill Clinton was the president of the US.
بیل کلینتون رئیس جمهور ایالت متحده بود.
- همراه با صفت:
This soup is very tasty.
این سوپ خیلی خوشمزه است.
The children were good.
بچه‌ها خوب بودند.
- همراه با عبارت حرف‌اضافه‌ای (prepositional phrase)
John and his wife are from Manchester.
جان و همسرش اهل منچستر هستند.
The flowers are on the table.
گل‌ها روی میز هستند.
- همراه با شکل ing دار فعل به منظور ساخت زمان استمراری:
We were walking down the street. Everything was wet.
مشغول قدم زدن در خیابان بودیم. همه چیز خیس بود.
It had been raining for hours.
چند ساعت بود که باران می‌بارید.
- همراه با past participle برای ساخت حالت مجهول:
The house was built in 1890.
خانه در سال ۱۸۹۰ ساخته شد.
The street is called Montague Street.
این خیابان، خیابان مونتاگ نام دارد.
This car was made in Japan.
این ماشین در ژاپن ساخته شد.
- می‌توانیم از یک سری از اسامی همراه با افعال be استفاده کنیم در صورتی که بعدش that clause قرار بگیرد:
The problem was that I had no money.
مشکل این بود که من پولی نداشتم.
The obvious explanation is that he simply forgot.
توضیح ساده این است که او فراموش کرد.
The danger is that the whole thing might catch fire.
خطر این است که ممکن است کلش آتش بگیرد.
.It’s a pity that the children aren’t here
چه حیف که بچه‌ها اینجا نیستند.
The lucky thing is that nobody was hurt.
قسمت خوش‌شانسی‌اش اینجاست که کسی آسیب ندید.
اسم‌هایی که به صورت متداول به این شکل استفاده می‌شوند عبارت هستند از:
answer
argument
assertion
belief
claim
explanation
feeling
hope
idea
(a) pity
rule
(a) shame
thing
- از بعضی از اسامی همراه با be+to infinitive استفاده می‌کنیم:
The only way is to start all over again.
تنها راه این است که دوباره از اول شروع کنیم.
His answer is to work a bit harder.
پاسخ او این است که کمی بیشتر کار کن.
Her only hope was to find a new job as soon as possible.
تنها امیدش پیدا کردن شغل در زودترین حالت ممکن بود.
The easiest thing would be to ask your father.
آسان‌ترین راه پرسیدن از پدرت است.
اسامی‌ای که به صورت متداول به این شکل استفاده می‌شوند عبارت هستند از:
answer
decision
hope
idea
intention
promise
thing
way
wish
نکته: برای نظر دادن در مورد چیزی، از صفت همراه با it و فعل be و that clause یا wh-clause استفاده می‌کنیم، مثلا:
It’s not clear what happened.
اینکه چه اتفاقی افتاده واضح نیست.
It was amazing how he managed to escape.
اینکه چطور توانست فرار کند، معرکه بود.
صفاتی که به صورت متداول به این شکل استفاده می‌شوند عبارت هستند از:
awful
bad
clear
extraordinary
funny
good
interesting
lucky
obvious
possible
probable
sad
true
unlikely
