گذشته go در زبان انگلیسی «went» است. مصدر فعل «to go» و حالت سوم آن «gone» است. این فعل در زبان فارسی به‌صورت «رفتن»، «سپری شدن زمان»، «ناپدید شدن»، «گذاشتن»، «گفتن» و «امتحان کردن» معنی می‌شود. در این مقاله به توضیح گذشته‌ی این فعل و کاربردهای آن‌ها می‌پردازیم.
گذشته‌ی ساده (Simple Past)
گذشته‌ی ساده یک زمان است که برای بیان عمل یا حالتی که در گذشته رخ داده و تمام شده است، استفاده می‌شود. برای مثال:
I went to the park yesterday.
من دیروز به پارک رفتم.
She studied hard for the exam.
او به‌سختی برای امتحان درس خواند.
They played soccer last week.
آن‌ها هفته‌ی پیش فوتبال بازی کردند.
برای ساختن گذشته‌ی ساده، باید به شکل گذشته‌ی فعل اصلی جمله توجه کنیم. فعل‌ها در زبان انگلیسی به دو دسته تقسیم می‌شوند: فعل‌های باقاعده و فعل‌های بی‌قاعده که توضیح آن‌ها به شرح زیر است:
فعل‌های باقاعده (Regular Verbs)
فعل‌های باقاعده، آن دسته از فعل‌هایی هستند که برای تبدیل شدن به شکل گذشته، کافی است به انتهای آن‌ها ed اضافه کنیم. برای مثال:
Walk -> walked
Study -> studied
Work -> worked
با توجه به حرف آخر فعل، ممکن است نحوه‌ی اضافه کردن ed کمی تغییر کند. برخی از قواعد رایج در این زمینه عبارت‌اند از:
اگر فعل به e ختم شود، فقط d اضافه می‌شود. مثل:
Live -> lived
Hope -> hoped
Close -> closed
اگر فعل به y ختم شود و قبل از آن حرف صدادار باشد، ed بدون تغییر اضافه می‌شود. مثل:
Play -> played
Say -> said
Stay -> stayed
اگر فعل به y ختم شود و قبل از آن حرف بی‌صدا باشد، y به i تبدیل شده و ed اضافه می‌شود. مثل:
Study -> studied
Carry -> carried
Worry -> worried
اگر فعل به حرف بی‌صدا (single consonant) ختم شود و قبل از آن حرف صدادار باشد، حرف بی‌صدا دو بار نوشته شده و ed اضافه می‌شود. مثل:
Stop -> stopped
Plan -> planned
Chat -> chatted
فعل‌های بی‌قاعده (Irregular Verbs)
فعل‌های بی‌قاعده، آن دسته از فعل‌هایی هستند که برای تبدیل شدن به شکل گذشته، قانون خاص و یکسانی ندارند و باید حفظ شوند. برخی از این فعل‌ها هیچ تغییری نمی‌کنند و برخی دیگر کاملا متفاوت می‌شوند. برای مثال:
Go -> went
See -> saw
Cut -> cut
Put -> put
سوالی کردن گذشته‌ی ساده
برای ساختن سوالات با پاسخ yes/no در زمان گذشته‌ی ساده، باید از فعل کمکی did استفاده کنیم و آن را در ابتدای جمله قرار دهیم. فعل اصلی جمله هم به‌شکل ساده (base form) می‌آید. برای مثال:
Did you go to the park yesterday?
آیا دیروز به پارک رفتی؟
Did she study hard for the exam?
آیا او برای امتحان سخت مطالعه کرد؟
Did they play soccer last week?
آیا آن‌ها هفته پیش فوتبال بازی کردند؟
برای ساختن سوالات با پاسخ (wh-questions) در زمان گذشته‌ی ساده، باید از کلمات پرسشی مانند who, what, where, when, why, how استفاده کنیم و آن‌ها را در ابتدای جمله قرار دهیم. سپس فعل کمکی did و سپس فعل اصلی به‌شکل ساده می‌آید. برای مثال:
Where did you go yesterday?
دیروز کجا رفتی؟
What did she study for the exam?
او برای امتحان چه خواند؟
When did they play soccer?
آن‌ها کی فوتبال بازی كردند؟
برای منفی كردن جملات گذشته‌ی ساده، باید از not استفاده کنیم و آن را بعد از فعل کمکی did قرار دهیم. فعل اصلی جمله هم به‌شکل ساده می‌آید. برای مثال:
I did not go to the park yesterday.
من ديروز به پارك نرفتم.
She did not study hard for the exam.
او برای امتحان سخت مطالعه نکرد.
They did not play soccer last week.
آن‌ها هفته‌ی پيش فوتبال بازی نكردند.
گذشته‌ی کامل (Past Perfect)
گذشته‌ی کامل یک زمان است که برای بیان عمل یا حالتی که در گذشته قبل از عمل یا حالت دیگر رخ داده است، استفاده می‌شود. به عبارت دیگر، وقتی دو عمل را در گذشته داریم و می‌خواهیم نشان دهیم کدام یک زودتر از دیگری رخ داده است، از گذشته‌ی کامل برای عمل زودتر و از گذشته‌ی ساده برای عمل دیرتر استفاده می‌کنیم. برای مثال:
I had finished my homework before I went to bed.
من قبل از اینکه بخوابم، تکالیفم را تمام کرده بودم.
She had already left when I arrived.
او قبل از اينكه من برسم، رفته بود.
They had played soccer before it started to rain.
آن‌ها قبل از اينكه باران شروع شود، فوتبال بازی كرده بودند.
برای ساختن گذشته‌ی کامل، باید از فعل کمکی had و شکل سوم (past participle) فعل اصلی جمله استفاده کنیم. شکل سوم فعل‌ها همانند شکل گذشته‌ی آن‌ها است:
Finish -> had finished
Leave -> had left
Play -> had played
برخی از فعل‌های بی‌قاعده هم شکل سوم خاص خود را دارند. برای مثال:
Go -> had gone
See -> had seen
Cut -> had cut
سوالی کردن گذشته‌ی کامل
برای ساختن سوالات با پاسخ yes/no در زمان گذشته‌ی کامل، باید از فعل کمکی had استفاده کنیم و آن را در ابتدای جمله قرار دهیم. شکل سوم فعل اصلی جمله هم به همان صورت باقی می‌ماند. برای مثال:
Had you finished your homework before you went to bed?
آیا قبل از رفتن به رختخواب تکالیف خود را تمام کرده بودید؟
Had she already left when you arrived?
آيا او قبل از اينكه تو برسی رفته بود؟
Had they played soccer before it started to rain?
آيا آن‌ها قبل از اينكه باران شروع شود، فوتبال بازی كرده بودند؟
برای ساختن سوالات با پاسخ (wh-questions) در زمان گذشته‌ی کامل، باید از کلمات پرسشی مانند who, what, where, when, why, how استفاده کنیم و آن‌ها را در ابتدای جمله قرار دهیم. سپس فعل کمکی had و سپس شکل سوم فعل اصلی می‌آید. برای مثال:
Where had you gone before you came here?
قبل از اينكه به اينجا بيايی كجا رفته بودی؟
What had she done before she left?
او قبل از اينكه برود چه كار كرده بود؟
When had they played soccer?
آن‌ها كی فوتبال بازی كرده بودند؟
برای منفی كردن جملات گذشته‌ی کامل، باید از not استفاده کنیم و آن را بعد از فعل کمکی had قرار دهیم. شکل سوم فعل اصلی جمله هم به همان صورت باقی می‌ماند. برای مثال:
I had not finished my homework before I went to bed.
من تكاليفم را تمام نكرده بودم قبل از اينكه بخوابم.
She had not already left when I arrived.
او هنوز نرفته بود که من رسیدم.
They had not played soccer before it started to rain.
آن‌ها قبل از اينكه باران شروع شود فوتبال بازی نكرده بودند.
گذشته‌ی استمراری (past continuous)
گذشته‌ی استمراری یک زمان است که برای بیان عمل یا حالتی که در گذشته در حال انجام بوده و مدت زمان مشخصی داشته است، استفاده می‌شود. به مثال‌های زیر دقت کنید:
I was going to the park when I saw her.
داشتم به پارک می‌رفتم که او را دیدم.
She was studying hard for the exam while I was watching TV.
او به‌سختی برای امتحان درس می‌خواند در حالی که من تلویزیون تماشا می‌کردم.
They were playing soccer when it started to rain.
آن‌ها داشتند فوتبال بازی می‌کردند که باران شروع به باریدن کرد.
برای ساختن گذشته‌ی استمراری، باید از فعل کمکی was/were و شکل ingدار (present participle) فعل اصلی جمله استفاده کنیم. به مثال‌های زیر توجه کنید:
Go -> was/were going
Study -> was/were studying
Play -> was/were playing
گذشته‌ی کامل استمراری (past perfect continuous)
گذشته‌ی کامل استمراری یک زمان است که برای بیان عمل یا حالتی که در گذشته قبل از عمل یا حالت دیگر در حال انجام بوده و تاثیر آن در آینده قابل مشاهده بوده است، استفاده می‌شود. به عبارت دیگر، وقتی دو عمل در گذشته داریم و می‌خواهیم نشان دهیم کدام یک طولانی‌تر هستند و تمام نشده است، از گذشته‌ی کامل استمراری برای عمل طولانی‌تر و از گذشته‌ی ساده یا کامل برای عمل پایان نیافته استفاده می‌کنیم. برای مثال:
I had been going to the park for two hours before I saw her.
قبل از اینکه او را ببینم، دو ساعت به پارک رفته بودم.
She had been studying hard for the exam for three days when I arrived.
سه روز بود که سخت برای امتحان درس می‌خواند که من رسیدم.
They had been playing soccer for an hour when it started to rain.
آن‌ها یک ساعتی بود که فوتبال بازی می‌کردند که باران شروع به باریدن کرد.
برای ساختن گذشته‌ی کامل استمراری، باید از فعل کمکی had been و شکل ingدار (present participle) فعل اصلی جمله استفاده کنید. برای مثال:
Go -> had been going
Study -> had been studying
Play -> had been playing
با انجام تمرینات مختلف و تکرار روزانه‌ی آن‌ها می‌توانید به‌خوبی گذشته فعل go را در شکل‌ها و حالت‌های مختلف یاد بگیرید. مثال‌هایی که زده شد را بارها بخوانید و تمرین کنید تا در این مورد به تسلط برسید.
