گذشته have در زبان انگلیسی «had» است. مصدر آن «to have» و شکل سوم فعل نیز «had» است. have در زبان فارسی به‌صورت «داشتن»، «خوردن»، «مجبور بودن»، «کردن»، «گرفتن»، «برگزار کردن» و «اجازه دادن» ترجمه می‌شود. در ادامه گذشته have را در زمان‌های مختلف مورد بررسی قرار می‌دهیم. همراه ما باشید.
زمان حال ساده
در این زمان، فعل have به‌معنای «داشتن» یا «تجربه کردن» است. برای سوم‌شخص مفرد (he, she, it) از has استفاده می‌شود و برای سایر اشخاص (I, you, we, they) از have استفاده می‌شود. برای سوالی کردن، منفی کردن یا تاکید کردن، از do و does به‌عنوان فعل کمکی استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
He has a car.
او یک ماشین دارد.
They have a lot of fun.
آن‌ها بسیار سرگرم‌کننده هستند.
Do you have a pen?
آیا شما یک خودکار دارید؟
She doesn't have any friends.
اون هیچ دوستی ندارد.
I do have a question.
من یک سوال دارم.
زمان گذشته‌ی ساده
در این زمان، فعل have به‌معنای «داشتن» یا «تجربه کردن» در گذشته است. برای همه‌ی اشخاص از had استفاده می‌شود و قاعده‌ی خاصی ندارد. برای سوال کردن، منفی کردن یا تاکید کردن، از did به‌عنوان فعل کمکی استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
She had a bike when she was a kid.
او وقتی بچه بود دوچرخه داشت.
They had a great time yesterday.
دیروز خیلی به آن‌ها خوش گذشت.
Did you have breakfast this morning?
امروز صبح صبحانه خوردی؟
He didn't have any money with him.
او هیچ پولی با خود نداشت. یا (پولی همراهش نبود.)
I did have a plan, but it failed.
من یک برنامه داشتم؛ اما شکست خورد.
زمان گذشته‌ی استمراری
در این زمان، فعل have به‌معنای «چیزی در حال اتفاق افتادن» در گذشته است. برای ساختن این زمان، از was و were به‌عنوان فعل کمکی و having به‌عنوان شکل ingدار فعل have استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
He was having a shower when the phone rang.
داشت دوش می‌گرفت که تلفن زنگ خورد.
They were having a party when the police arrived.
آن‌ها در حال جشن گرفتن بودند که پلیس آمد.
Were you having a good time before I came?
آیا شما قبل از اینکه من بیایم خوش می‌گذراندید؟ یا (قبل از آمدن من خوش می‌گذشت؟)
She wasn't having any luck with her job search.
او هیچ خوش‌شانسی در جست‌وجوی شغلش نداشت.
I was having a headache, so I took a pill.
من سردرد داشتم؛ پس یک قرص خوردم.
زمان گذشته‌ی کامل استمراری
در این زمان، فعل have به‌معنای «چیزی در حال اتفاق افتادن در گذشته» است که تا قبل از یک زمان دیگر در گذشته ادامه داشته است. برای ساختن این زمان، از had به‌عنوان فعل کمکی و been و having به‌عنوان شکل ingدار فعل have استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
He had been having a shower for half an hour when the phone rang.
نیم ساعتی بود که دوش گرفته بود که تلفن زنگ خورد.
They had been having a party for two hours when the police arrived.
دو ساعتی بود که در حال جشن گرفتن بودند که پلیس رسید.
Had you been having a good time before I came?
قبل از اینکه من بیام خوش گذشت؟
She hadn't been having any luck with her job search until she found this one.
او هیچ شانسی در جست‌وجوی شغل خود نداشت تا اینکه این مورد را پیدا کرد.
I had been having a headache for two days, so I went to the doctor.
دو روز بود که سردرد داشتم؛ بنابراین به دکتر رفتم. یا (به دکتر مراجعه کردم.)
زمان گذشته‌ی کامل
در این زمان، فعل have به‌عنوان فعل کمکی استفاده می‌شود تا نشان دهد که چیزی قبل از یک زمان دیگر در گذشته رخ داده است. برای ساختن این زمان، از had به‌عنوان فعل کمکی و شکل سوم فعل اصلی (past participle) استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
He had finished his shower when the phone rang.
دوشش را تمام کرده بود که تلفن زنگ خورد.
They had left the party when the police arrived.
آن‌ها از مهمانی خارج شده بودند که پلیس آمد.
Had you eaten breakfast before you came?
آیا تو قبل از آمدن صبحانه خورده بودی؟
زمان آینده در گذشته
در این زمان، فعل have به‌عنوان فعل کمکی استفاده می‌شود تا نشان دهد که چیزی قرار بود در گذشته رخ دهد اما رخ نداد. برای ساختن این زمان، از had و شکل ساده‌ی فعل اصلی (infinitive) استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
He had to go to the doctor, but he forgot.
او باید به دکتر می‌رفت؛ اما فراموش کرد.
Had you planned to visit me before you changed your mind?
آیا قبل از اینکه نظر خود را تغییر دهید قصد داشتید به من سر بزنید؟
She hadn't expected to see him there.
انتظار نداشت او را آنجا ببیند.
I had hoped to finish this project by today, but I couldn't.
امیدوار بودم تا امروز این پروژه را تمام کنم؛ اما نشد.
زمان آینده در گذشته‌ی کامل
زمان آینده در گذشته‌ی کامل در زبان انگلیسی، برای بیان عملی استفاده می‌شود که در گذشته فکر می‌کردیم در آینده اتفاق خواهد افتاد؛ اما در حال حاضر گذشته به حساب می‌آید. برای ساختن این زمان، از فعل کمکی «would» و فعل اصلی به شکل سوم یا گذشته‌ی کامل (past participle) استفاده می‌کنیم. ساختار زمان آینده در گذشته‌ی کامل به صورت زیر است:
Subject + would + have + past participle
به مثال‌های زیر توجه کنید:
I thought she would have arrived by now.
فکر می‌کردم تا الان رسیده باشد.
He said he would have finished the project by Friday.
او گفت تا روز جمعه این پروژه را به پایان می‌رساند.
They hoped we would have enjoyed the party.
آن‌ها امیدوار بودند که ما از مهمانی لذت برده باشیم.
زمان آینده در گذشته‌ی کامل، معمولا با قید‌های زمانی مثل «by», «before», «until» و «by the time» همراه است. به مثال‌های زیر دقت کند:
She expected he would have left by the time she got home.
او انتظار داشت که او تا وقتی که او به خانه برسد، رفته باشد.
He promised he would have cleaned the house before we came back.
او قول داد که قبل از برگشتن ما، خانه را تمیز خواهد کرد.
They thought we would have gone until they saw us in the park.
آن‌ها فکر می‌کردند که ما رفته‌ایم تا وقتی که ما را در پارک دیدند.
در زمان آینده در گذشته‌ی کامل، برای نقل‌قول غیرمستقیم از جملات با زمان آینده‌ی کامل نیز استفاده می‌شود. به مثال‌های زیر توجه کنید:
Direct speech: "I will have learned English by next year."
گفتار مستقیم: من تا سال آینده انگلیسی را یاد خواهم گرفت.
Indirect speech: He said he would have learned English by next year.
گفتار غیرمستقیم: او گفت که تا سال آینده انگلیسی را یاد خواهد گرفت.
برای سوالات با زمان آینده در گذشته‌ی کامل، باید فعل «would» را قبل از فاعل قرار داد. به مثال‌های زیر نگاه کنید:
Would you have accepted his offer?
آیا پیشنهاد او را می‌پذیرفتید؟
Why would he have done that?
چرا او این کار را می‌کرد؟
How would they have known our address?
آدرس ما را از کجا می‌دانستند؟
برای منفی کردن جملات با زمان آینده در گذشته‌ی کامل، باید از «not» بعد از فعل «would» استفاده کرد. به مثال‌های زیر توجه کنید:
I wouldn't have gone there if I were you.
من اگر جای تو نبودم، آنجا نمی‌رفتم.
She wouldn't have married him if she had known the truth.
اگر او حقیقت را می‌دانست، با او ازدواج نمی‌کرد.
They wouldn't have bought that car if they had seen the price.
اگر آن‌ها قیمت آن را می‌دیدند، آن ماشین را نمی‌خریدند.
در این مطلب گذشته have را در زمان‌های مختلف بررسی کردیم. با مطالعه مطالب بالا می‌توانید از گذشته have در جمله‌ها و مکالمه‌های خود استفاده کنید. این کار منجر به تجربه‌ی گفت‌وگوهای هیجان‌انگیز و کاربردی می‌شود.
