گذشته hear چه می‌شود؟

گذشته hear در زبان انگلیسی «heard» است. مصدر آن «to hear» و حالت سوم فعل «heard» است.

گذشته hear در زبان انگلیسی «heard» است. مصدر آن «to hear» و حالت سوم فعل «heard» است. این فعل یک فعل بی‌قاعده است که در زبان فارسی به‌صورت «شنیدن»، «خبر داشتن»، «باخبر شدن» و «گوش دادن» ترجمه می‌شود. این فعل در هر زمانی از گذشته شکل خاصی دارد و با قواعد خاصی در جمله می‌نشیند. از این رو در این مطلب فعل hear را در زمان‌های مختلف گذشته بررسی می‌کنیم. همراه ما باشید.

چه تفاوتی بین hear و listen وجود دارد؟

تفاوت بین hear و listen در زبان انگلیسی این است که hear به‌معنای شنیدن صدایی است که به‌طور غیرارادی به گوش ما می‌رسد، در حالی که listen به‌معنای گوش دادن به صدایی است که به‌طور ارادی به آن توجه می‌کنیم.

برای مثال، وقتی در خیابان راه می‌رویم، ممکن است صدای اتومبیل‌ها، پرندگان یا سگ‌ها را بشنویم (hear)، اما وقتی به رادیو یا به صدای خبرنگار گوش می‌کنیم منظور (listen) است. برخی از نکات مهم درباره‌ی تفاوت hear و listen عبارت‌اند از:

فعل hear معمولا در زمان حال استمراری به کار نمی‌رود و به جای آن از فعل can hear استفاده می‌شود. برای مثال:

I can hear the rain. (صحیح)

صدای باران را می‌شنوم.

I am hearing the rain. (غلط)

من صدای باران را می‌شنوم.

فعل listen همراه با حرف اضافه‌ی to به کار می‌رود و بعد از آن یک مفعول قرار می‌گیرد. برای مثال:

Listen to me carefully. (صحیح)

با دقت به من گوش کن.

Listen me carefully. (غلط)

با دقت به من گوش کن.

گاهی اوقات هر دو فعل hear و listen قابل استفاده هستند؛ اما تفاوت در تاکید وجود دارد. اگر تاکید روی اتفاق شنیدن باشد، از فعل hear استفاده می‌شود. اگر تاکید روی عمل گوش دادن باشد، از فعل listen استفاده می‌شود. برای مثال:

Did you hear the news? (تاکید روی خبر)

اخبار را شنیدی؟

Did you listen to the news ? (تاکید روی گوش دادن)

به اخبار گوش دادی؟

زمان حال ساده

این زمان برای بیان عادات، واقعیت‌ها، حقایق علمی و احساسات استفاده می‌شود. فعل hear در زمان حال ساده به‌صورت hear نوشته می‌شود. برای سوم شخص مفرد، s به انتهای فعل اضافه می‌شود. به مثال‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:

I hear a strange noise in the basement.

صدای عجیبی در زیرزمین می‌شنوم.

She hears the birds singing every morning.

او هر روز صبح آواز پرندگان را می‌شنود.

Do you hear me?

صدامو می‌شنوی؟

زمان گذشته‌ی ساده

این زمان برای بیان کارها، حوادث و وقایعی که در گذشته رخ داده‌اند و تاثیری روی حال ندارند استفاده می‌شود. فعل hear در زمان گذشته‌ی ساده به‌صورت heard نوشته می‌شود. این شکل برای همه‌ی فاعل‌ها یکسان است. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها توجه کنید:

I heard a loud bang last night.

دیشب صدای بلندی شنیدم.

She heard the news on the radio.

او خبر را از رادیو شنید.

Did you hear what he said?

شنیدی چی گفت؟

زمان گذشته‌ی استمراری

این زمان برای بیان کارها، حوادث و وقایعی که در گذشته به‌صورت مداوم یا در بازه‌ی زمانی خاص انجام می‌شدند استفاده می‌شود. فعل hear در زمان گذشته‌ی استمراری با استفاده از was/were و ing به فعل اصلی ساخته می‌شود. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:

I was hearing voices in my head.

صداهایی را در سرم می‌شنیدم.

She was hearing rumors about her husband.

او شایعاتی در مورد شوهرش می‌شنید.

Were you hearing anything when the accident happened?

آیا هنگام وقوع حادثه چیزی می‌شنیدید؟

زمان گذشته‌ی کامل استمراری

این زمان برای بیان کارها، حوادث و وقایعی که در گذشته به‌صورت مداوم قبل از کار، حادثه و وقایع دیگر در گذشته انجام می‌شدند استفاده می‌شود. فعل hear در زمان گذشته‌ی کامل استمراری با استفاده از had و been و ing به فعل اصلی ساخته می‌شود. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:

I had been hearing good things about you before I met you.

من قبل از اینکه با شما آشنا شوم چیزهای خوبی درباره‌ی شما شنیده بودم.

She had been hearing strange noises for a long time before she called the police.

او قبل از اینکه با پلیس تماس بگیرد مدت‌ها بود که صداهای عجیبی می‌شنید.

Had you been hearing from him before he passed away?

آیا قبل از مرگ از او چیزی شنیده بودید؟

زمان گذشته‌ی کامل

این زمان برای بیان کارها، حوادث و وقایعی که در گذشته قبل از کار، حادثه و وقایع دیگر در گذشته رخ داده‌اند استفاده می‌شود. فعل hear در زمان گذشته‌ی کامل با استفاده از had و شکل سوم فعل (heard) ساخته می‌شود. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:

I had heard his name before, but I didn't know who he was.

من قبلا اسمش را شنیده بودم؛ اما نمی‌دانستم کیست.

She had heard a scream, but she didn't see anything.

او صدای جیغی شنیده بود، اما چیزی ندید.

Had you heard the song before you sang it?

آیا قبل از اینکه آن ترانه را بخوانید، آن را شنیده بودید؟

زمان آینده در گذشته

این زمان برای بیان نیت‌ها، قول‌ها، برنامه‌ها و پیش‌بینی‌هایی که در گذشته داشتیم ولی به وقوع نپیوستند استفاده می‌شود. فعل hear در زمان آینده در گذشته با استفاده از would و شکل ساده‌ی فعل (hear) ساخته می‌شود. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:

I would hear from him every week, but he stopped calling me.

من هر هفته از او خبر می‌گرفتم؛ اما او دیگر با من تماس نمی‌گرفت.

She would hear the results of the test tomorrow, but it was cancelled.

او فردا جواب آزمایش را می‌شنید؛ اما لغو شد.

Would you hear me out if I told you the truth?

اگر حقیقت را به شما می‌گفتم، آیا به من گوش می‌دادید؟

زمان گذشته‌ی مجهول

این زمان برای بیان کارها، حوادث و وقایعی که در گذشته توسط فاعل نامعلوم یا نامشخص انجام شده است استفاده می‌شود. فعل hear در زمان گذشته‌ی مجهول با استفاده از was/were و شکل سوم فعل (heard) ساخته می‌شود. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:

He was heard to say that he was innocent.

شنیده شد که می‌گفت او بی‌گناه است.

The song was heard all over the world.

آهنگ در سراسر جهان شنیده شد.

How was the news heard by the people?

این خبر چگونه به گوش مردم رسید؟

زمان آینده در گذشته‌ی کامل

این زمان برای بیان کارها، حوادث و وقایعی که در گذشته قرار بود قبل از کار، حادثه و وقایع دیگر در گذشته رخ دهند ولی به وقوع نپیوستند استفاده می‌شود. فعل hear در زمان آینده در گذشته‌ی کامل با استفاده از would و have و شکل سوم فعل (heard) ساخته می‌شود. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:

I would have heard his speech, but I was busy.

من قرار بود صحبت‌های او را بشنوم؛ اما من مشغول بودم. یا (سرم شلوغ بود.)

She would have heard the truth, but he lied to her.

او قرار بود حقیقت را بشنود؛ اما به او دروغ گفت.

Would you have heard me if I had shouted?

اگر فریاد می‌زدم صدایم را می‌شنیدی؟

در این مطلب با گذشته فعل hear در زمان‌های مختلف آشنا شدید. حالا می‌توانید با توجه به دانشی که کسب کرده‌اید از گذشته‌ی این فعل در جمله‌بندی‌ها و دیالوگ‌های خود با طرف مقابلتان استفاده کنید و گفت‌وگوهای اثربخشی را شکل دهید.