گذشته know در زبان انگلیسی «knew» است. مصدر آن «to know» و شکل سوم فعل «known» است. این فعل بی‌قاعده است و در زبان فارسی به‌صورت «دانستن»، «شناختن»، «بلد بودن»، «تشخیص دادن» و… ترجمه می‌شود. این فعل در زمان‌های مختلف به شکل‌های متفاوتی تغییر می‌کند. در ادامه در مورد هر زمان توضیحات و مثال‌هایی را ارائه می‌دهیم. همراه ما باشید.
زمان حال ساده
این زمان برای بیان عمل یا وضعیتی است که در زمان حال رخ می‌دهد یا به‌صورت عادت یا واقعیت عمومی است. شکل سوم‌شخص مفرد این فعل knows است و برای سایر اشخاص همان know است. برای سوالی کردن از فعل‌های کمکی do و does در ابتدای جمله استفاده می‌شود. به مثال‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I know how to play chess.
من بلدم چگونه شطرنج بازی کنم.
She knows a lot of languages.
او زبان‌های زیادی می‌داند.
Do you know his name?
آیا نام او را می‌دانید؟ یا (اسمش رو می‌دونی؟)
He doesn't know the answer.
او جواب را نمی‌داند.
زمان گذشته‌ی ساده
این زمان برای بیان عمل یا وضعیتی است که در گذشته رخ داده و تمام شده است. شکل گذشته‌ی این فعل knew است و برای همه‌ی اشخاص یکسان است. برای سوالی کردن از فعل کمکی did در ابتدای جمله استفاده می‌شود. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
She knew him when they were in college.
او را زمانی که در دانشگاه بودند می‌شناخت.
I knew the answer but I forgot it.
من جواب را می‌دانستم ولی فراموش کردم.
Did you know that he was married?
آیا می‌دانستید که او متاهل است؟
He didn't know what to do.
او نمی‌دانست چه کند.
زمان گذشته‌ی استمراری
این زمان برای بیان عمل یا یک وضعیت در‌حال‌انجام در گذشته است. شکل استمراری این فعل knowing است و با فعل کمکی was/were به کار می‌رود. برای سوالی کردن، was/were در ابتدای جمله قرار می‌گیرد. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
He was knowing the truth but he didn't tell anyone.
او حقیقت را می‌دانست اما به کسی نگفت.
She was not knowing where to go.
او نمی‌دانست کجا برود.
Were you knowing about his plan?
آیا از نقشه‌ی او خبر داشتی؟
They were knowing each other for a long time.
آن‌ها مدت‌ها بود که همدیگر را می‌شناختند.
زمان گذشته‌ی کامل استمراری
این زمان برای بیان عمل یا وضعیت در‌حال‌انجام در گذشته است که قبل از عمل دیگری در گذشته تمام شده است. شکل استمراری این فعل knowing است و با فعل کمکی had been به کار می‌رود. برای سوالی کردن جایگاه had تغییر می‌کند و در ابتدای جمله قرار می‌گیرد. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
He had been knowing her for two years before he proposed to her.
قبل از اینکه از او خواستگاری کند دو سال بود که او را می‌شناخت.
She had not been knowing about his illness until he told her.
تا زمانی که به او خبر داد، از بیماری‌اش خبر نداشت.
Had you been knowing him before you met him at the party?
آیا قبل از اینکه او را در مهمانی ملاقات کنید، او را می‌شناختید؟
They had been knowing the secret for a long time before they revealed it.
آن‌ها قبل از اینکه راز را فاش کنند مدت‌های زیادی بود که (آن را) می‌دانستند.
زمان گذشته‌ی کامل
این زمان برای بیان عمل یا وضعیتی است که در گذشته رخ داده و تاثیرش در گذشته مانده است. شکل تغییر کرده‌ی این فعل در زمان گذشته‌ی کامل known است و با فعل کمکی had به کار می‌رود. برای سوالی کردن جایگاه had را تغییر می‌دهیم و در ابتدای جمله می‌گذاریم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I had known him for a long time before he moved to another city.
قبل از اینکه به شهر دیگری نقل مکان کند او را از مدت‌ها قبل می‌شناختم.
She had not known that he was cheating on her.
او نمی‌دانست که به او خیانت می‌کند.
Had you known the truth before he confessed?
آیا حقیقت را قبل از اینکه او اعتراف کند می‌دانستید؟
They had known each other since childhood.
آن‌ها همديگر را از كودكی می‌شناختند.
زمان آینده در گذشته
این زمان برای بیان عمل یا وضعیتی است که در گذشته قرار بود در آینده رخ دهد. شکل ساده‌ی این فعل know است و با فعل کمکی would به کار می‌رود. برای سوالی کردن جایگاه would را تغییر می‌دهیم و در ابتدای جمله می‌گذاریم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
He thought he would know the result by tomorrow.
او فکر می‌کرد تا فردا نتیجه را می‌داند.
She said she would not know what to do if he left her.
او گفت که اگر او ترکش می‌کرد، نمی‌دانست چه باید بکند.
Would you know the answer if I gave you a hint?
اگه یه راهنمایی بهت می‌کردم جوابشو می‌دانستی؟
They hoped they would know the truth soon.
آن‌ها امیدوار بودند که به زودی حقیقت را بفهمند.
زمان گذشته‌ی مجهول
این زمان برای بیان عمل یا وضعیتی است که در گذشته توسط شخص یا چیز نامعلوم انجام شده است. شکل تغییر‌یافته‌ی این فعل در این زمان known است و با فعل کمکی was/were به کار می‌رود. برای سوالی کردن جایگاه was/were را تغییر می‌دهیم و در ابتدای جمله می‌گذاریم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
He was known as a great poet.
او به‌عنوان يك شاعر بزرگ شناخته می‌شد.
She was not known by many people.
خیلی‌ها او را نمی‌شناختند.
Was he known for his generosity?
آیا او به سخاوتش معروف بود؟
They were known to be very friendly.
آن‌ها را به رفتار دوستانه می‌شناختند.
زمان آینده در گذشته‌ی کامل
یکی از کاربردهای این زمان برای بیان عمل یا وضعیتی است که در گذشته قصد داشتیم در آینده رخ دهد ولی نشده است. شکل این فعل در این زمان known است و با فعل کمکی would have به کار می‌رود. برای سوالی کردن جایگاه would را تغییر می‌دهیم و در ابتدای جمله می‌گذاریم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
He thought he would have known the result by now but he didn't.
او فکر می‌کرد تا الان نتیجه را می‌دانست؛ اما نمی‌دانست.
She said she would not have known what to do if he had left her.
او گفت که اگر او ترکش می‌کرد نمی‌دانست چه باید بکند.
Would you have known the answer if I had given you a hint?
آیا جواب را می‌دانستید اگر من به شما یک راهنمایی داده بودم؟
They hoped they would have known the truth sooner but they didn't.
آن‌ها امیدوار بودند که حقیقت را زودتر بفهمند؛ اما نشد.
در این مطلب گذشته know را با هم بررسی کردیم. با مطالعه‌ی مثال‌های ارائه‌شده و تمرین و تکرار آن‌ها می‌توانید در مورد گذشته know به تسلط برسید و از این دانسته‌ها برای تقویت مهارت‌های انگلیسی خود کمک بگیرید.
