گذشته live در زبان انگلیسی «lived» است. مصدر آن «to live» و حالت سوم فعل «lived» است. این فعل در زبان فارسی به‌صورت «زندگی کردن»، «زنده بودن»، «زنده»، «برق‌دار» و «فعال» ترجمه می‌شود. در ادامه با ما همراه باشید که این فعل و گذشته‌ی آن را در زمان‌های مختلف گذشته بررسی کنیم.
زمان حال ساده
این زمان برای بیان عادت‌ها، واقعیت‌ها، حقایق علمی و... استفاده می‌شود. در این زمان، فعل live برای فاعل‌های I, you, we, they تغییر نمی‌کند، اما برای فاعل‌های he, she, it حرف s به انتهای فعل اضافه می‌شود. برای سوالی کردن، از کلمات پرسشی و کمکی مثل do و does استفاده می‌شود. برای منفی کردن، از not بعد از do و does استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
I live in a small apartment in the city center.
من در یک آپارتمان کوچک در مرکز شهر زندگی می‌کنم.
She lives with her parents and two brothers.
او با پدر و مادر و دو برادرش زندگی می‌کند.
Do you live alone or with someone?
آیا تنها زندگی می‌کنید یا با کسی؟
He doesn't live here anymore. He moved to another country.
او دیگر اینجا زندگی نمی‌کند. او به کشور دیگر نقل مکان کرده است.
Plants live by photosynthesis.
گیاهان با فتوسنتز زندگی می‌کنند.
زمان گذشته‌ی ساده
این زمان برای بیان رخدادهای گذشته که در گذشته شروع و تمام شده‌اند، استفاده می‌شود. در این زمان، فعل live به‌صورت lived تغییر شکل می‌دهد؛ بدون توجه به نوع فاعل. برای سوالی کردن، از did استفاده می‌شود و فعل به‌صورت ساده (live) قرار می‌گیرد. برای منفی کردن، از didn't استفاده می‌شود و فعل به‌صورت ساده قرار می‌گیرد. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
He lived in France for two years when he was a student.
او در دوران دانشجویی دو سال در فرانسه زندگی کرد.
They lived happily ever after.
آن‌ها تا ابد خوشبخت زندگی کردند.
Where did you live before you moved here?
قبل از اینکه به اینجا نقل مکان کنید، کجا زندگی می‌کردید؟
She didn't live to see her grandchildren. She died of cancer.
او زنده نماند تا نوه‌هایش را ببیند. او بر اثر سرطان درگذشت.
We lived through a difficult time during the war.
ما دوران جنگ سختی را پشت سر گذاشتیم.
زمان گذشته‌ی استمراری
این زمان برای بیان رخدادهای گذشته که در یک زمان مشخص یا در یک بازه‌ی زمانی در گذشته در حال انجام بودند، استفاده می‌شود. در این زمان، از was و were به‌عنوان فعل کمکی و از فعل live به‌صورت living به‌عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود. برای سوالی کردن، ترتیب was و were و فاعل عوض می‌شود. برای منفی کردن، از not بعد از was و were استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
I was living in New York when the 9/11 attacks happened.
من در نیویورک زندگی می‌کردم که حملات ۱۱ سپتامبر اتفاق افتاد.
They were living in a tent while their house was being repaired.
آن‌ها در حالی که خانه‌شان در حال تعمیر بود در چادر زندگی می‌کردند.
What were you doing when I called you? Were you living your best life?
وقتی بهت زنگ زدم داشتی چیکار می‌کردی؟ آیا بهترین زندگی خود را سپری می‌کردید؟
She was living a dream until she woke up to reality.
او در رویا زندگی می‌کرد تا اینکه به واقعیت پی برد.
زمان گذشته‌ی کامل استمراری
این زمان برای بیان رخدادهای گذشته که قبل از یک رخداد دیگر در گذشته شروع شده و تا آن رخداد ادامه داشته‌اند، استفاده می‌شود. در این زمان، از had به‌عنوان فعل کمکی و از been به‌عنوان فعل پاسخ‌دهنده و از فعل live به‌صورت living به‌عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود. برای سوالی کردن، ترتیب had و فاعل عوض می‌شود. برای منفی کردن، از not بعد از had استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
She had been living in the same house for twenty years before she sold it.
او بیست سال قبل از فروش آن در همان خانه زندگی می‌کرد.
They had been living together for six months when they decided to get married.
آن‌ها شش ماه بود که با هم زندگی می‌کردند که تصمیم به ازدواج گرفتند.
What had you been doing before I called you? Had you been living your best life?
قبل از اینکه بهت زنگ بزنم چیکار می‌کردی؟ آیا بهترین زندگی خود را داشته‌اید؟
He hadn’t been living in his own apartment. He had been living with his girlfriend.
او در آپارتمان خودش زندگی نکرده بود. او با دوست دخترش زندگی می‌کرد.
She had been living a dream until she woke up to reality.
او در رویا زندگی می‌کرد تا زمانی که به واقعیت پی برد.
زمان گذشته‌ی کامل
این زمان برای بیان رخدادهای گذشته که قبل از یک رخداد دیگر در گذشته رخ داده‌اند، استفاده می‌شود. در این زمان، از had به‌عنوان فعل کمکی و از فعل live به‌صورت lived به‌عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود. برای سوالی کردن، ترتیب had و فاعل عوض می‌شود. برای منفی کردن، از not بعد از had استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
He had lived in three different countries before he turned 18.
او قبل از ۱۸ سالگی در سه کشور مختلف زندگی کرده بود.
They had lived in the same neighborhood for years, but they never met each other.
آن‌ها سال‌ها در یک محله زندگی می‌کردند؛ اما هرگز یکدیگر را ملاقات نکردند.
Had you lived abroad before you came to Iran?
آیا قبل از آمدن به ایران در خارج از کشور زندگی می‌کردید؟
She hadn't lived a normal life until she escaped from her abusive husband.
او تا زمانی که از دست شوهر خشن خود فرار نکرد، زندگی عادی نداشت.
We had lived in peace until the war broke out.
ما تا زمان شروع جنگ در آرامش زندگی کرده بودیم.
زمان آینده در گذشته
این زمان برای بیان قصد یا نظر یا پیش‌بینی در مورد آینده در گذشته استفاده می‌شود. در این زمان، از would و was/were going to به‌عنوان فعل کمکی و از فعل live به‌صورت ساده به.عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود. برای سوالی کردن، ترتیب فعل کمکی و فاعل عوض می‌شود. برای منفی کردن، از not بعد از فعل کمکی استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
He said he would live in Canada for a year, but he changed his mind later.
او گفت که قصد دارد یک سال در کانادا زندگی کند؛ اما بعدا نظرش را عوض کرد.
They were going to live on a farm, but they couldn't afford it.
آن‌ها قصد داشتند در یک مزرعه زندگی کنند؛ اما نتوانستند هزینه‌ی آن را بپردازند.
What were you going to do if you didn't live with your parents?
اگر با پدر و مادرت زندگی نمی‌کردی چه کار می‌کردی؟
She wouldn't live in a big city. She preferred the countryside.
او در یک شهر بزرگ زندگی نمی‌کرد. او روستا را ترجیح می‌داد.
We were not going to live long if we didn't change our lifestyle.
اگر سبک زندگی‌مان را تغییر نمی‌دادیم، قرار نبود طولانی زندگی کنیم.
زمان گذشته‌ی مجهول
این زمان برای بیان رخدادهای گذشته که فاعل آن‌ها مشخص نیست یا مهم نیست، استفاده می‌شود. در این زمان، از was و were به‌عنوان فعل کمکی و از فعل live به‌صورت lived به‌عنوان فعل اصلی و از by به‌عنوان حرف اضافه برای معرفی فاعل استفاده می‌شود. برای سوالی کردن، ترتیب was و were و فاعل عوض می‌شود. برای منفی کردن، از not بعد از was و were استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
The house was lived in by a famous writer.
یک نویسنده‌ی مشهور در این خانه زندگی می‌کرد.
They were lived with by their grandparents.
آن‌ها با پدربزرگ و مادربزرگشان زندگی می‌کردند.
By whom was this place lived in?
در این مکان چه کسی زندگی می‌کرده است؟
He wasn't lived with by anyone. He was alone.
کسی با او زندگی نکرده است. او تنها بود.
He was not lived by his family.
او با خانواده‌اش زندگی نمی‌کرد.
زمان آینده در گذشته‌ی کامل
این زمان برای بیان رخدادهای گذشته که قبل از یک رخداد دیگر در گذشته قرار بود رخ دهند، استفاده می‌شود. در این زمان، از would have و was/were going to have به‌عنوان فعل کمکی و از فعل live به‌صورت lived به‌عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود. برای سوالی کردن، ترتیب فعل کمکی و فاعل عوض می‌شود. برای منفی کردن، از not بعد از فعل کمکی استفاده می‌شود. برخی از مثال‌ها عبارت‌اند از:
He would have lived in Australia if he had passed the immigration test.
او در صورت قبولی در آزمون مهاجرت در استرالیا زندگی می‌کرد.
They were going to have lived in a villa, but it was destroyed by a storm.
آن‌ها قرار بود در یک ویلا زندگی کنند؛ اما در اثر طوفان ویران شد.
What were you going to have done if you hadn't lived with your parents?
اگه با پدر و مادرت زندگی نمی‌کردی چیکار می‌کردی؟
She wouldn't have lived in a big city. She would have preferred the countryside.
او در یک شهر بزرگ زندگی نمی‌کرد. او حومه‌‌ی شهر را ترجیح می‌داد.
We were not going to have lived long if we hadn't changed our lifestyle.
اگر سبک زندگی‌مان را تغییر نمی‌دادیم، زیاد زندگی نمی‌کردیم.
در این مطلب گذشته live را با هم بررسی کردیم. با مطالعه مثال‌ها و توضیحات ارائه شده می‌توانید در مورد این فعل و گذشته‌ی آن اطلاعات زیادی کسب کنید و از آن برای بهبود جمله‌بندی و مکالمه‌های انگلیسی خود استفاده کنید.
