گذشته love در زبان انگلیسی «loved» است. مصدر آن «to love» و شکل سوم فعل نیز «loved» است. این فعل در زبان فارسی به‌صورت «عاشق بودن» و «دوست داشتن» ترجمه می‌شود. این فعل را می‌توان در زمان‌های مختلف به شکل‌های مختلف به کار برد. برای هر زمان یک توضیح و چند مثال می‌آوریم. همراه ما باشید.
زمان حال ساده
این زمان برای بیان عمل یا حالتی که در زمان حال رخ می‌دهد یا به‌صورت عادت یا واقعیت کلی است، استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، فعل love را به‌صورت ساده به کار می‌بریم. فقط برای فاعل‌های سوم‌شخص مفرد (he, she, it)، حرف s را به انتهای فعل اضافه می‌کنیم. برای منفی کردن، قبل از فعل کلمه‌ی not را همراه با فعل کمکی قرار می‌دهیم. برای سوال کردن، قبل از فاعل کلمه‌ی do یا does را قرار می‌دهیم. به مثال‌های زیر دقت کنید:
I love chocolate.
من عاشق شکلات هستم.
She does not love her job.
او شغل خود را دوست ندارد.
Do you love me?
آیا دوستم داری؟
زمان گذشته‌ی ساده
این زمان برای بیان عمل یا حالتی که در گذشته رخ داده و تمام شده است استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، فعل love را به‌صورت loved به کار می‌بریم. این شکل برای همه‌ی فاعل‌ها یکسان است. برای منفی کردن، قبل از فعل کلمه‌ی did not را قرار می‌دهیم. برای سوال کردن، قبل از فاعل کلمه‌ی did را قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
He loved her very much.
او را خیلی دوست داشت.
They did not love the movie.
آن‌ها فیلم را دوست نداشتند.
Did she love him back?
آیا او هم دوستش داشت؟
زمان گذشته‌ی استمراری
این زمان برای بیان عمل یا حالتی که در گذشته در حال رخ دادن بوده و با عمل دیگر در گذشته قطع شده است استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، فعل to be را به‌صورت گذشته (was, were) و فعل love را به‌صورت ingدار (loving) به کار می‌بریم. برای منفی کردن، بعد از فعل to be کلمه‌ی not را قرار می‌دهیم. برای سوال کردن، جای فعل to be و فاعل را عوض می‌کنیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
She was loving the view when he proposed to her.
وقتی از او خواستگاری کرد، عاشق این منظره بود.
He was not loving the party, so he left early.
او مهمانی را دوست نداشت؛ بنابراین زودتر رفت.
Were you loving the book before you lost it?
آیا قبل از اینکه کتاب را گم کنید عاشق آن بودید؟
زمان گذشته‌ی کامل استمراری
این زمان برای بیان عمل یا حالتی که در گذشته در حال رخ دادن بوده و تا زمان دیگر در گذشته ادامه داشته است، استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، فعل to have را به‌صورت گذشته (had) و فعل love را به‌صورت ingدار (loving) و قبل از آن کلمه‌ی been را به کار می‌بریم. برای منفی کردن، قبل از فعل to have کلمه‌ی not را قرار می‌دهیم. برای سوال کردن، جای فعل to have و فاعل را عوض می‌کنیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
They had been loving each other for five years when they got married.
زمانی که ازدواج کردند پنج سال بود که همدیگر را دوست داشتند.
She had not been loving her life until she met him.
تا زمانی که او را ملاقات نکرده بود زندگی خود را دوست نداشت.
Had he been loving his job before he quit?
آیا قبل از ترک کارش عاشق کارش بود؟
زمان گذشته‌ی کامل
این زمان برای بیان عمل یا حالتی که در گذشته قبل از عمل دیگر در گذشته رخ داده است استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، فعل to have را به‌صورت گذشته (had) و فعل love را به‌صورت گذشته (loved) به کار می‌بریم. برای منفی کردن، بعد از فعل to have کلمه‌ی not را قرار می‌دهیم. برای سوال کردن، جای فعل to have و فاعل را عوض می‌کنیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
She had loved him before she met her husband.
قبل از اینکه شوهرش را ببیند او را دوست داشت.
He had not loved anyone until he saw her.
تا زمانی که او را ندیده بود، کسی را دوست نداشت.
Had you loved this song before you heard it live?
آیا این آهنگ را قبل از اینکه زنده بشنوید دوست داشتید؟
زمان آینده در گذشته
این زمان برای بیان عمل یا حالتی که در گذشته قصد داشتیم در آینده انجام دهیم استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، فعل to be را به‌صورت گذشته (was, were) و فعل love را به‌صورت ingدار (loving) و قبل از آن عبارت going to را به کار می‌بریم. برای منفی کردن، بعد از فعل to be کلمه‌ی not را قرار می‌دهیم. برای سوال کردن، جای فعل to be و فاعل را عوض می‌کنیم. زمان آینده در گذشته با فعل would هم ساخته می‌شود. در این روش، فعل را به‌شکل ساده بعد از would قرار می‌دهیم. به عبارت‌های زیر و معانی آن‌ها توجه کنید:
He was going to love her forever, but she broke his heart.
قرار بود برای همیشه دوستش داشته باشد؛ اما او قلبش را شکست.
She was not going to love him back, so he gave up.
قرار نبود او را متقابلا دوست داشته باشد؛ بنابراین او تسلیم شد.
Were you going to love me if I stayed?
اگر می‌ماندم، می‌خواستی عاشقم بشی؟ یا «اگر می‌ماندم قرار بود عاشقم بشی؟»
زمان گذشته‌ی مجهول
این زمان برای بیان عمل یا حالتی که در گذشته توسط فاعل نامعلوم انجام شده است استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، فعل to be را به‌صورت گذشته (was, were) و فعل love را به‌صورت گذشته (loved) به کار می‌بریم. برای منفی کردن، بعد از فعل to be کلمه‌ی not را قرار می‌دهیم. برای سوال کردن، جای فعل to be و فاعل را عوض می‌کنیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
She was loved by everyone.
او را همه دوست داشتند. یا (همه او را دوست داشتند.)
He was not loved by his parents.
پدر و مادرش به او عشق نورزیدند.
Were you loved by your friends?
آیا شما مورد علاقه‌ی دوستانتان بودید؟ یا (آیا دوستانت به تو علاقه داشتند؟)
زمان آینده در گذشته‌ی کامل
این زمان برای بیان عمل یا حالتی که در گذشته قصد داشتیم در آینده قبل از عمل دیگر انجام دهیم استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، فعل to have را به‌صورت گذشته (had) و فعل love را به‌صورت گذشته (loved) و قبل از آن کلمات been going to را به کار می‌بریم. برای منفی کردن، بعد از فعل to have کلمه‌ی not را قرار می‌دهیم. برای سوال کردن، جای فعل to have و فاعل را عوض می‌کنیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
He had been going to love her until he died, but she left him.
تا زمان مرگ او را دوست داشت، اما او ترکش کرد.
She had not been going to love him even if he stayed, so he left.
حتی اگر می‌ماند، او را دوست نداشت؛ بنابراین او رفت.
Had you been going to love me if I had come back?
اگر من برگشته بودم آیا قصد داشتی مرا دوست بداری؟
در این مطلب با گذشته love آشنا شدید. همان‌طور که مشاهده کردید این فعل در زمان‌های مختلف شکل‌های خاصی به خود می‌گیرد و معانی متفاوتی پیدا می‌کند. با تمرین مطالب ارائه‌شده به‌راحتی می‌توانید از این فعل در تمرین‌های خود استفاده کنید و به تقویت مهارت‌های انگلیسی خود کمک کنید.
