گذشته make در زبان انگلیسی «made» است. مصدر آن «to make» و شکل سوم فعل «made» است. این فعل در زبان فارسی به‌صورت «درست کردن»، «موجب شدن»، «درآمد داشتن»، «به وجود آوردن»، «مجبور کردن»، «تبدیل کردن» و… ترجمه می‌شود. برای ساختن زمان‌های گذشته، معمولا باید فعل را تغییر دهید یا از کلمات کمکی اضافه استفاده کنید. برای هر زمان گذشته، ساختار، کاربرد و مثال‌هایی را به شما ارائه می‌دهیم. همراه ما باشید.
زمان حال ساده (Simple Present)
در این زمان، فعل make با فاعل‌های I, you, we, they بدون تغییر به کار می‌رود. با فاعل‌های he, she, it حرف s به انتهای فعل اضافه می‌شود. این زمان برای بیان عادات، واقعیت‌ها، حقایق عمومی و توضیحات استفاده می‌شود. به مثال‌های زیر دقت کنید:
I make breakfast every morning.
من هرروز صبح صبحانه درست می‌کنم.
You make me happy.
تو منو خوشحال می‌کنی.
He makes a lot of noise when he studies.
وقتی درس می‌خواند سر‌وصدای زیادی ایجاد می‌کند.
She makes beautiful paintings.
او نقاشی‌های زیبایی می‌کشد.
It makes sense to save money.
صرفه‌جویی در پول منطقی است.
We make our own bread.
ما خودمان نان درست می‌کنیم.
They make fun of him.
آن‌ها مسخره‌اش می‌کنند.
زمان گذشته‌ی ساده (Simple Past)
در این زمان، فعل make به‌صورت made به کار می‌رود. این شکل برای همه‌ی فاعل‌ها یکسان است. این زمان برای بیان عمل‌ها و رویدادهایی که در گذشته رخ داده و تمام شده‌اند استفاده می‌شود. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I made a cake yesterday.
من دیروز کیک درست کردم.
You made a mistake.
تو اشتباه کردی.
He made a speech at the conference.
او در این کنفرانس سخنرانی کرد.
She made a phone call to her friend.
او با دوستش تماس تلفنی گرفت.
It made a difference in his life.
آن (تغییر، تحول، حادثه، موضوع) در زندگی او تغییر ایجاد کرد.
We made a list of things to do.
ما فهرستی از کارهایی که باید انجام دهیم را تهیه کردیم.
They made a mess in the kitchen.
آن‌ها آشپزخانه را به هم ریختند.
زمان گذشته‌ی استمراری (Past Continuous)
در این زمان، فعل make به‌صورت making به کار می‌رود. این شکل نیز برای همه‌ی فاعل‌ها یکسان است. این زمان برای بیان عمل‌ها و رویدادهایی که در گذشته در حال رخ دادن بودند و با عمل دیگری قطع شدند استفاده می‌شود. به مثال‌های زیر دقت کنید:
I was making dinner when the doorbell rang.
داشتم شام درست می‌کردم که زنگ خانه به صدا درآمد.
You were making a lot of progress before you quit.
قبل از اینکه کار را ترک کنید داشتید پیشرفت زیادی می‌کردید.
He was making fun of her when she slapped him.
داشت او را مسخره می‌کرد که سیلی به او زد.
She was making a dress for her daughter when the electricity went out.
داشت برای دخترش لباس درست می‌کرد که برق رفت.
It was making a strange sound when I turned it off.
وقتی خاموشش کردم داشت صدای عجیبی می‌داد.
We were making plans for the weekend when we heard the news.
داشتیم برای آخر هفته برنامه‌ریزی می‌کردیم که خبر را شنیدیم.
They were making noise all night and I couldn't sleep.
تمام شب سروصدا می‌کردند و من نمی‌توانستم بخوابم.
زمان گذشته‌ی کامل استمراری (Past Perfect Continuous)
در این زمان، فعل make به‌صورت making به کار می‌رود. این شکل نیز برای همه‌ی فاعل‌ها یکسان است. این زمان برای بیان عمل‌ها و رویدادهایی که در گذشته قبل از زمان دیگر در حال رخ دادن بودند و تاثیرشان در آن زمان قابل مشاهده بود، استفاده می‌شود. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I had been making coffee for an hour when the guests arrived.
یک ساعتی بود که داشتم قهوه درست می‌کردم که مهمان‌ها آمدند.
You had been making excuses for too long and nobody believed you anymore.
خیلی وقت بود که بهانه می‌آوردی و دیگر کسی حرفت را باور نمی‌کرد.
He had been making jokes all day and everyone was tired of him.
او تمام روز شوخی می‌کرد و همه از او خسته شده بودند.
She had been making money from her blog for a year when she decided to quit her job.
او یک سال بود که از وبلاگش درآمد کسب می‌کرد که تصمیم گرفت کارش را رها کند.
It had been making trouble for a while and we had to replace it.
مدتی بود که مشکل ایجاد می‌کرد و مجبور شدیم آن را تعویض کنیم.
We had been making friends with the locals and they invited us to their home.
ما با مردم محل دوست شده بودیم و آن‌ها ما را به خانه خود دعوت کردند.
They had been making music for three hours and the neighbors complained.
سه ساعت بود که مشغول ساختن موسیقی بودند و همسایه‌ها شکایت کردند.
زمان گذشته‌ی کامل (Past Perfect)
در این زمان، فعل make به‌صورت made به کار می‌رود. این شکل نیز برای همه‌ی فاعل‌ها یکسان است. این زمان برای بیان عمل‌ها و رویدادهایی که در گذشته قبل از زمان دیگر رخ داده و تمام شده‌اند استفاده می‌شود. به مثال‌های زیر دقت کنید:
I had made a reservation but they gave my table to someone else.
رزرو کرده بودم؛ اما میز مرا به دیگری دادند.
You had made a promise but you broke it.
تو قول داده بودی؛ اما آن را زیر پا گذاشتی.
He had made a decision but he changed his mind.
تصمیمی گرفته بود؛ اما نظرش عوض شد.
She had made a cake but she dropped it on the floor.
او کیک درست کرده بود؛ اما آن را روی زمین انداخت.
It had made a hole in the wall but we fixed it.
روی دیوار را سوراخ کرده بود؛ اما درستش کردیم.
We had made an agreement but they didn't keep their word.
ما توافق کرده بودیم؛ اما آن‌ها به قول خود عمل نکردند.
They had made a movie but nobody watched it.
آن‌ها فیلم ساخته بودند؛ اما کسی آن را تماشا نکرد.
زمان آینده در گذشته (Future in the Past)
در این زمان، فعل make به صورت make به کار می‌رود. این شکل نیز برای همه فاعل‌ها یکسان است. این زمان برای بیان عمل‌ها و رویدادهایی که در گذشته قرار بود در آینده رخ دهند استفاده می‌شود. به مثال‌های زیر دقت کنید:
I was going to make a surprise party for him but he found out.
قرار بود براش یه مهمانی سورپرایز درست کنم؛ ولی او متوجه شد.
You were going to make a speech but you got sick.
قرار بود سخنرانی کنی؛ اما مریض شدی.
He was going to make a trip to Europe but he lost his passport.
او قصد داشت به اروپا سفر کند؛ اما پاسپورتش را گم کرد.
She was going to make a career change but she changed her mind.
او قصد داشت تغییر شغل ایجاد کند؛ اما نظرش تغییر کرد.
It was going to make a big impact but it failed.
قرار بود تاثیر زیادی بگذارد؛ اما شکست خورد.
We were going to make a donation but we forgot.
قرار بود کمک مالی کنیم؛ اما فراموش کردیم.
They were going to make a deal but they couldn't agree.
آن‌ها قرار بود معامله کنند؛ اما نتوانستند توافق کنند.
زمان گذشته‌ی مجهول (Past Passive)
در این زمان، فعل make به‌صورت made به کار می‌رود. این شکل نیز برای همه‌ی فاعل‌ها یکسان است. این زمان برای بیان عمل‌ها و رویدادهایی که در گذشته توسط شخص یا چیز دیگری انجام شده‌اند و ما نمی‌دانیم یا نمی‌خواهیم بگوییم که توسط چه کسی یا چه چیزی انجام شده‌اند استفاده می‌شود. به مثال‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
A cake was made by me yesterday.
دیروز یه کیک درست کردم.
A mistake was made by you.
شما اشتباهی مرتکب شدید.
A phone call was made by her to her friend.
یک تماس تلفنی توسط او با دوستش برقرار شد.
A difference was made by it in his life. (or It made a difference in his life.)
با آن در زندگی او تفاوت ایجاد شد. (یا تغییری در زندگی او ایجاد کرد.)
A list of things to do was made by us. (or We made a list of things to do.)
فهرستی از کارهایی که باید انجام دهید توسط ما تهیه شده است. (یا فهرستی از کارهایی که باید انجام دهیم تهیه کردیم.)
A mess in the kitchen was made by them. (or They made a mess in the kitchen.)
آشفتگی در آشپزخانه توسط آن‌ها ایجاد شد. (یا آن‌ها در آشپزخانه آشفتگی ایجاد کردند.)
آینده در گذشته‌ی کامل (Future Perfect in the Past)
در این زمان، فعل make به‌صورت have made به کار می‌رود. این شکل نیز برای همه‌ی فاعل‌ها یکسان است. فعل make در زمان آینده در گذشته‌ی کامل به‌صورت will have made است. این زمان برای بیان اینکه یک عمل تا یک زمان مشخص در آینده به پایان رسیده است، استفاده می‌شود. برای ساختن سوال و منفی، کافی است will را با will not یا won't جایگزین کنید یا قبل از فاعل بیاورید. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
By next year, I will have made a lot of progress in my English.
تا سال آینده، من در انگلیسی خودم پیشرفت زیادی خواهم داشت.
She won't have made dinner by the time we get home.
او تا زمانی که ما به خانه برسیم، شام را درست نخواهد کرد.
Will you have made your decision by tomorrow?
آیا تا فردا تصمیم خود را خواهید گرفت؟
در این مطلب گذشته make را در زمان‌های مختلف گذشته بررسی کردیم. حالا شما می‌توانید به‌راحتی این فعل و گذشته‌ی آن را در جمله‌ها و مکالمه‌های دیگران تشخیص دهید و به تقویت مهارت‌های انگلیسی خود بپردازید.
