گذشته sleep در زبان انگلیسی «slept» است. مصدر آن «to sleep» و شکل سوم فعل «slept» است. این فعل در زبان فارسی به‌صورت «خوابیدن» و «خواب» ترجمه می‌شود. در ادامه همراه ما باشید تا این فعل را در زمان‌های مختلف گذشته بررسی کنیم.
زمان حال ساده
این زمان برای بیان عادت‌ها، واقعیت‌ها، حقایق علمی و احساسات استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، فقط ریشه‌ی فعل را به کار می‌بریم. برای سوم شخص مفرد، s یا es به انتهای فعل اضافه می‌کنیم. برای سوالی کردن، do یا does را قبل از فعل قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I sleep eight hours every night.
من هر شب هشت ساعت می‌خوابم.
She sleeps like a baby.
او مثل یک بچه می‌خوابد.
Do you sleep well?
خوب می‌خوابی؟
He does not sleep enough. (He doesn't sleep enough.)
او به‌اندازه‌ی کافی نمی‌خوابد.
زمان گذشته‌ی ساده
این زمان برای بیان عمل‌های تکرارشده در گذشته استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، ed یا d به انتهای فعل ساده اضافه می‌کنیم. برای سوالی کردن، did را قبل از فعل قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I slept well last night.
من دیشب خوب خوابیدم.
She slept for ten hours yesterday.
او دیروز ده ساعت خوابید.
Did you sleep on the plane?
آیا در هواپیما خوابیدی؟
He did not sleep at all.
او اصلا نخوابید.
زمان گذشته‌ی استمراری
این زمان برای بیان عمل‌های درحالانجام در گذشته استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، was یا were را با شکل ingدار فعل ترکیب می‌کنیم. برای سوالی کردن، was یا were را ابتدای جمله می‌آوریم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I was sleeping when you called me.
خواب بودم که زنگ زدی.
She was sleeping on the couch.
او روی کاناپه خوابیده بود.
Were you sleeping when I came home?
وقتی من اومدم خونه خواب بودی؟
He was not sleeping, he was pretending.
او خواب نبود، وانمود می‌کرد.
زمان گذشته‌ی کامل استمراری
این زمان برای بیان عمل‌های درحالانجام در گذشته که قبل از عمل دیگری در گذشته تمام شده‌اند، استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، had را با been و شکل ingدار فعل ترکیب می‌کنیم. برای سوالی کردن، had را در ابتدای جمله قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I had been sleeping for two hours when you woke me up.
دو ساعتی بود که خوابیده بودم که بیدارم کردی.
She had been sleeping since morning.
او از صبح خوابیده بود.
Had you been sleeping before I arrived?
آیا قبل از رسیدن من خواب بودی؟
He had not been sleeping, he had been working.
او نخوابیده بود، کار می‌کرد.
زمان گذشته‌ی کامل
این زمان برای بیان عمل‌هایی در گذشته که قبل از عمل دیگری در گذشته رخ داده‌اند، استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، had را با شکل سوم فعل ترکیب می‌کنیم. برای سوالی کردن، had را در ابتدای جمله می‌آوریم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I had slept well the night before.
شب قبل خوب خوابیده بودم.
She had slept in a hotel.
او در هتلی خوابیده بود.
Had you slept enough?
به‌اندازه‌ی کافی خوابیده بودی؟
He had not slept for two days.
او دو روز بود که نخوابیده بود.
زمان آینده در گذشته
این زمان برای بیان چیزهایی در گذشته که قرار بود در آینده رخ دهد، استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، would یا was/were going to را با فعل ساده ترکيب می‌کنیم. برای سوالی كردن، would يا was/were را ابتدای جمله می‌آوریم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I thought I would sleep early that night.
فکر می‌کردم آن شب زود بخوابم.
She said she was going to sleep on the plane.
او گفت که می‌خواهد در هواپیما بخوابد.
Would you sleep if I turned off the light?
اگر چراغ را خاموش می‌کردم می‌خوابیدی؟
He was not going to sleep, he was going to watch a movie.
قرار نبود بخوابد، قرار بود فیلم ببیند.
زمان گذشته‌ی مجهول
این زمان برای بیان عمل‌هایی استفاده می‌شود که در گذشته انجام شده‌اند ولی فاعل آن‌ها مشخص نیست یا مهم نیست. برای ساختن این زمان، was یا were را با شکل سوم فعل ترکیب می‌کنیم. برای سوالی کردن، was یا were را در ابتدای جمله استفاده می‌کنیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
The bed was slept in.
تختخواب استفاده شده بود.
She was woken up by a loud noise.
او با صدای بلندی بیدار شد.
Was the baby put to sleep?
آیا بچه خوابانده شد؟ یا (آیا بچه را خواباندند؟)
He was not allowed to sleep.
او اجازه نداشت که بخوابد.
زمان آینده در گذشته کامل
وقتی كسی در گذشته قصد يك كاری را داشته كه هنوز انجام نشده است ولی قرار بوده تا یک زمان خاص در گذشته انجام شود از این زمان استفاده می‌شود.
برای ساختن این زمان، would have یا was/were going to have را با شکل سوم فعل ترکيب می‌کنیم. برای سوالی كردن، would have يا was/were going to have را در ابتدای جمله استفاده می‌کنیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I would have slept more if you had not woken me up.
اگر بیدارم نمی‌کردی بیشتر می‌خوابیدم.
She was going to have slept for eight hours by noon.
قرار بود تا ظهر هشت ساعت بخوابد.
Would you have slept better if I had turned off the TV?
اگر تلویزیون را خاموش می‌کردم بهتر می‌خوابیدی؟
He was not going to have slept until he finished his homework.
قرار نبود تا تکالیفش را تمام نکرده بخوابد.
در این مطلب با گذشته sleep در زمان‌های مختلف گذشته آشنا شدید. با تمرین و تکرار مثال‌های ارائه‌شده می‌توانید با این فعل جمله‌های جذابی بسازید و مکالمه‌های هیجان‌انگیزی را شکل دهید. این فرصت ارزشمند برای یادگیری را از دست ندهید.
