گذشته walk در زبان انگلیسی «walked» است. مصدر آن «to walk» و حالت سوم فعل «walked» است. این فعل در زبان فارسی به‌صورت «راه رفتن»، «پیاده بردن»، «روی زمین حرکت دادن» و «نحوه‌ی گام برداشتن» ترجمه می‌شود. در ادامه این فعل را در زمان‌های مختلف گذشته بررسی می‌کنیم. تا انتها همراه ما باشید.
زمان حال ساده
این زمان برای نشان دادن عادت‌ها، واقعیت‌ها و حقایق مختلف استفاده می‌شود. برای ساختن جملات مثبت، فعل walk را بدون تغییر در کنار فاعل قرار می‌دهیم. برای سوم‌شخص مفرد (he, she, it)، پسوند s را به فعل اضافه می‌کنیم.
برای ساختن جملات منفی، کلمه‌ی not را بعد از فعل کمکی do یا does قرار می‌دهیم. برای ساختن جملات سوالی، فعل کمکی do یا does را قبل از فاعل قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I walk to school every day.
من هرروز تا مدرسه پیاده می‌روم.
She walks her dog in the park.
او سگش را به پارک می‌برد و با آن قدم می‌زند.
They do not walk very fast.
آن‌ها خیلی سریع راه نمی‌روند. یا (قدم نمی‌زنند.)
Does he walk to work?
آیا او پیاده به محل کار می‌رود؟
Yes, he does. / No, he does not.
جواب سوال بالا: بله، او می‌رود. / نه، او نمی‌رود.
زمان گذشته‌ی ساده
این زمان برای نشان دادن عمل‌های انجام‌شده در گذشته استفاده می‌شود. برای ساختن جملات مثبت، پسوند ed را به فعل اضافه می‌کنیم. برای ساختن جملات منفی، کلمه‌ی not را بعد از فعل کمکی did قرار می‌دهیم.
برای ساختن جملات سوالی، فعل کمکی did را قبل از فاعل قرار می‌دهیم. در زمان گذشته‌ی ساده، فعل‌های منفی و سوالی با پسوند (ed) نمی‌آیند. به مثال‌های زیر توجه کنید:
She walked to the store yesterday.
او دیروز پیاده به سمت فروشگاه رفت.
They walked around the city for hours.
آن‌ها ساعت‌ها در شهر قدم زدند.
He did not walk with us.
او با ما راه نرفت.
Did you walk home?
آیا تو پیاده به خانه رفتی؟
Yes, I did. / No, I did not.
جواب سوال بالا: بله، من رفتم. / نه، من نرفتم.
زمان گذشته‌ی استمراری
این زمان برای نشان دادن عمل‌هایی که در یک زمان مشخص در گذشته در حال انجام بودند استفاده می‌شود. برای ساختن جملات مثبت، از فعل کمکی was یا were به‌همراه فعل walk با پسوند ing استفاده می‌کنیم.
برای ساختن جملات منفی، کلمه‌ی not را بعد از فعل کمکی قرار می‌دهیم. برای ساختن جملات سوالی، فعل کمکی was یا were را قبل از فاعل قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I was walking in the rain.
من زیر باران قدم می‌زدم.
They were walking on the beach.
آن‌ها در ساحل قدم می‌زدند.
She was not walking alone.
او تنها راه نمی‌رفت.
Were you walking with him?
با او قدم می‌زدی؟
Yes, I was. / No, I was not.
جواب سوال بالا: قدم می‌زدم. / نه، قدم نمی‌زدم.
زمان گذشته‌ی کامل استمراری
این زمان برای نشان دادن عمل‌هایی که در گذشته شروع شده و تا یک زمان خاص در گذشته ادامه داشته‌اند استفاده می‌شود. برای ساختن جملات مثبت، فعل کمکی had been را به‌همراه فعل walk با پسوند ing استفاده می‌کنیم.
برای ساختن جملات منفی، کلمه‌ی not را بعد از فعل کمکی had قرار می‌دهیم. برای ساختن جملات سوالی، فعل کمکی had را قبل از فاعل قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
He had been walking for two hours when he saw the accident.
وقتی تصادف را دید دو ساعتی بود که راه می‌رفت.
They had not been walking long when it started to rain.
آن‌ها مدت زیادی راه نمی‌رفتند که باران شروع به باریدن کرد.
Had she been walking all day?
آیا او تمام روز را پیاده‌روی کرده بود؟
زمان گذشته‌ی کامل
این زمان برای نشان دادن عمل‌هایی که قبل از یک زمان خاص در گذشته انجام شده‌اند استفاده می‌شود. برای ساختن جملات مثبت، فعل کمکی had را به‌همراه فعل walk با پسوند ed به فاعل اضافه می‌کنیم.
برای ساختن جملات منفی، کلمه‌ی not را بعد از فعل کمکی had قرار می‌دهیم. برای ساختن جملات سوالی، فعل کمکی had را قبل از فاعل قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
She had walked ten kilometers before she stopped.
او قبل از توقف ده کیلومتر راه رفته بود.
They had not walked enough to get tired.
آن‌ها آن‌قدر راه نرفته بودند که خسته شوند.
Had you walked this way before?
آیا تو قبلا از این راه قدم زده بودی؟
Yes, I had. / No, I had not.
بله قدم زده بودم. / نه، قدم نزده بودم.
زمان آینده در گذشته
این زمان برای نشان دادن عمل‌هایی که در گذشته قصد داشتید در آینده انجام دهید استفاده می‌شود. برای ساختن جملات مثبت، فعل کمکی would را به‌همراه فعل walk به فاعل اضافه می‌کنیم. برای ساختن جملات منفی، کلمه‌ی not را بعد از فعل کمکی would قرار می‌دهیم. برای ساختن جملات سوالی، فعل کمکی would را قبل از فاعل قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
He said he would walk with me.
او گفت با من راه می‌رود.
She would not walk in the dark.
او در تاریکی راه نمی‌رفت.
Would you walk faster?
آیا می‌توانی سریع‌تر بروی؟
زمان گذشته‌ی مجهول
این زمان برای نشان دادن عمل‌هایی که در گذشته توسط شخص یا چیزی نامعلوم انجام شده‌اند استفاده می‌شود. برای ساختن جملات مثبت، کلمات کمکی was یا were را به‌همراه فعل walk با پسوند ed به فاعل اضافه می‌کنیم.
برای ساختن جملات منفی، کلمه‌ی not را بعد از فعل کمکی was یا were قرار می‌دهیم. برای ساختن جملات سوالی، فعل کمکی was یا were را قبل از فاعل قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
The dog was walked by a stranger.
سگ توسط یک غریبه راه برده شد.
The door was not walked through by anyone.
هیچ‌کس از در عبور نکرد.
Was the bridge walked over by them?
آیا آن‌ها از پل عبور کردند؟
زمان آینده در گذشته‌ی کامل
این زمان برای نشان دادن عمل‌هایی که در گذشته قصد داشتید در آینده قبل از عمل دیگر انجام دهید استفاده می‌شود. برای ساختن جملات مثبت، فعل کمکی would have را به‌همراه فعل walk با پسوند ed به فاعل اضافه می‌کنیم.
برای ساختن جملات منفی، کلمه‌ی not را بعد از فعل کمکی would قرار می‌دهیم. برای ساختن جملات سوالی، فعل کمکی would را قبل از فاعل قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
He said he would have walked with me if he had not been sick.
او گفت اگر مریض نبود با من راه می‌رفت.
She would not have walked in the dark if she had known the danger.
اگر خطر را می‌دانست در تاریکی راه نمی‌رفت.
Would you have walked faster if you had been late?
اگر دیر می‌آمدید تندتر راه می‌رفتید؟
در این مطلب به بررسی گذشته walk در زمان‌های مختلف پرداختیم. این فعل کاربردهای متنوعی در زبان انگلیسی دارد و می‌توانید از آن برای ساخت جمله‌های کاربردی و شکل دادن به گفت‌وگوهای هیجان‌انگیز استفاده کنید. این فرصت طلایی برای یادگیری گذشته walk را از دست ندهید.
