گذشته write در زبان انگلیسی «wrote» است. مصدر آن «to write» و شکل سوم فعل «written» است. این فعل یکی از فعل‌های پرکاربرد در زبان انگلیسی است که به‌صورت «نوشتن» و «نامه نوشتن» ترجمه می‌شود. در ادامه همراه ما باشید تا با این فعل در زمان‌های مختلف گذشته بیشتر آشنا شوید.
زمان حال ساده
این زمان برای نشان دادن عادت‌ها، واقعیت‌ها و حقایق عمومی استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، فعل را به‌صورت ساده استفاده می‌کنیم. اگر فاعل، سوم‌شخص مفرد باشد، یک s به انتهای فعل اضافه می‌کنیم. برای سوال و منفی کردن، از فعل‌های کمکی do و does استفاده می‌کنیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I write a poem every day.
من هرروز یک شعر می‌نویسم.
She writes articles for a magazine.
او برای یک مجله مقاله می‌نویسد.
Do you write in English or Persian?
انگلیسی می‌نویسی یا فارسی؟
He does not write very well.
او خیلی خوب نمی‌نویسد.
زمان گذشته‌ی ساده
این زمان برای نشان دادن عمل‌های تکرار شده یا تمام‌شده در گذشته استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، به انتهای فعل ed اضافه می‌کنیم. برخی فعل‌ها مثل فعل write بی‌قاعده هستند و این قانون را دنبال نمی‌کنند. گذشته‌ی ساده‌ی این فعل wrote است. برای سوالی و منفی کردن، از فعل کمکی did استفاده می‌کنیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I wrote a letter to my friend yesterday.
دیروز به دوستم نامه نوشتم.
She wrote a book about her life.
او کتابی درباره‌ی زندگی خود نوشت.
Did you write the report on time?
آیا گزارش را به‌موقع نوشتید؟
He did not write anything in the exam.
در امتحان چیزی ننوشت.
زمان گذشته‌ی استمراری
این زمان برای نشان دادن عمل‌های درحالانجام در گذشته استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، از was و were به‌علاوه‌ی پسوند ing در انتهای فعل استفاده می‌کنیم. برای سوالی کردن، جای was و were را با فاعل عوض می‌کنیم و برای منفی کردن، not را بعد از آن‌ها قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I was writing a story when you called me.
داشتم داستان می‌نوشتم که با من تماس گرفتی.
She was writing an email when the power went out.
وقتی که برق قطع شد، او در حال نوشتن یک ایمیل بود.
Were you writing a song when I saw you?
وقتی دیدمت آهنگ می‌نوشتی؟
He was not writing his homework.
او تکالیفش را نمی‌نوشت.
زمان گذشته‌ی کامل استمراری
این زمان برای نشان دادن عمل‌های درحالانجام در گذشته که قبل از عمل دیگری در گذشته تمام شده‌اند، استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، از had been به‌علاوه‌ی فعل با پسوند ing استفاده می‌کنیم. برای سوالی کردن، از فعل کمکی had در ابتدای جمله استفاده می‌کنیم و برای منفی کردن، not را بعد از آن قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I had been writing a novel for two years before I published it.
من دو سال یک رمان می‌نوشتم قبل از اینکه آن را به چاپ برسانم.
She had been writing a blog for six months before she got famous.
او قبل از اینکه مشهور شود، شش ماه وبلاگ می‌نوشت.
Had you been writing a diary before you lost it?
آیا قبل از اینکه آن را گم کنید در حال نوشتن دفتر خاطرات بودید؟
He had not been writing his thesis.
او پایان‌نامه‌ی خود را نمی‌نوشت.
زمان گذشته‌ی کامل
این زمان برای نشان دادن عمل‌هایی که در گذشته قبل از عمل دیگر رخ داده‌اند، استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، از had به‌علاوه‌ی شکل سوم فعل (past participle) استفاده می‌کنیم. برای سوالی کردن، جای had را با فاعل عوض می‌کنیم و برای منفی کردن not را بعد از آن قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I had written a poem before I went to bed.
قبل از اینکه بخوابم شعری سروده بودم.
She had written three books before she turned 30.
او قبل از اینکه ۳۰ ساله شود، سه کتاب نوشته بود.
Had you written your name on the paper?
اسمت را روی کاغذ نوشته بودی؟
He had not written the truth.
او حقیقت را ننوشته بود.
زمان آینده در گذشته
این زمان برای نشان دادن عمل‌هایی که قرار بود در آینده رخ دهند، استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، از would به‌علاوه‌ی شکل ساده‌ی فعل استفاده می‌کنیم. برای سوال کردن، جای would را با فاعل عوض می‌کنیم و برای منفی کردن not را بعد از آن قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I knew he would write a letter to me.
می‌دانستم که برای من نامه می‌نویسد.
She thought I would write a book about her.
او فکر می‌کرد که درباره‌ی او کتابی می‌نویسم.
Would you write a review for this movie?
برای این فیلم نقدی می‌نویسید؟
He would not write his name on the wall.
اسمش را روی دیوار نمی‌نویسد.
زمان گذشته‌ی مجهول
این زمان برای نشان دادن عمل‌های انجام‌شده در گذشته که فاعل آن‌ها مشخص نیست یا مهم نیست، استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، از was و were به‌علاوه‌ی شکل سوم فعل (past participle) استفاده می‌کنیم. برای سوالی کردن، جای was و were را با فاعل عوض می‌کنیم و برای منفی کردن not را بعد از آن‌ها قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
A poem was written by him.
یک شعر توسط او نوشته شد.
A book was written by her.
کتابی توسط او نوشته شد.
Was a letter written by you?
نامه‌ای توسط شما نوشته شد؟
An email was not written by him.
ایمیلی توسط او نوشته نشد.
زمان آینده در گذشته‌ی کامل
این زمان برای نشان دادن عمل‌هایی که قرار بود در آینده قبل از عمل دیگری انجام شوند، یا عمل‌هایی که قرار بود انجام شوند ولی نشدند، استفاده می‌شود. برای ساختن این زمان، از would have به‌علاوه‌ی شکل سوم فعل (past participle) استفاده می‌کنیم. برای سوال کردن، جای would را با فاعل عوض می‌کنیم و برای منفی کردن not را بعد از آن قرار می‌دهیم. به جمله‌های زیر و معانی آن‌ها دقت کنید:
I would have written a poem if I had time.
اگر وقت داشتم شعر می‌نوشتم.
She would have written a book if she had money.
اگر پول داشت کتاب می‌نوشت.
Would you have written a letter if you had a pen?
اگر قلم داشتی نامه می‌نوشتی؟
He would not have written an email if he had a phone.
اگر تلفن داشت ایمیل نمی‌نوشت.
در این مطلب به بررسی گذشته write پرداختیم. این فعل کاربردهای متنوعی در زمان‌های مختلف گذشته دارد. با دنبال کردن مثال‌ها و توضیحات ارائه‌شده، روی این فعل و گذشته‌ی آن به تسلط می‌رسید و می‌توانید جمله‌های جذابی خلق کنید و مکالمه‌های هیجان‌انگیزی را شکل دهید.
