آموزش گرامر اسم‌ها در زبان انگلیسی (noun)

اسم (noun) چیست؟

اسم کلمه‌ای است که از آن برای اشاره یه چیزی مثلا فرد، مکان، شیء یا ایده استفاده می‌کنند. در یک جمله، اسم‌ها می‌توانند در جایگاه فاعل، مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم، متمم فاعل، متمم مفعول، عطف بیان یا صفت قرار بگیرد.

انواع اسم

اسم‌ها بخش بزرگی از واژگان زبان انگلیسی را شکل می‌دهند و انواع مختلفی دارند. اسم‌ها را بر اساس ویژگی‌های مختلفشان می‌تواند در دسته‌بندی‌های متعدد قرار دارد. اسم‌ها می‌توانند برای اشاره به افراد به کار روند. مثلا:

Albert Einstein

the president

my mother

a girl

آلبرت انیشتین

رئیس جمهور

مادرم

یک دختر

اسم‌ها می‌توانند برای اشاره به مکان‌ها استفاده شوند. مثلا:

Mount Vesuvius

Disneyland

my bedroom

کوه وزوویوس

دیزنی لند

اتاق خوابم

همچنین اسم‌ها را برای اشاره به اشیا و چیزها استفاده می‌کنند. بعضی از آن‌ها ممکن است ناملموس باشند مثلا تفکرات و ایده‌ها، فعالیت‌ها یا فرایندها. حتی گاهی اوقات ممکن چیزهای ذهنی و فرضی باشند. مثال:

shoe

faucet

freedom

The Elder Wand

Basketball

کفش

شير آب

آزادی

عصای بزرگتر

بسکتبال

اسامی خاص و اسامی عام

یکی از مهم‌ترین دسته‌بندی‌های اسم‌ها، اسم عام و اسم خاص است. اسم خاص اسم‌هایی است که به افراد، مکان‌ها و چیزهایی اشاره دارد که فقط یک نمونه از آن وجود دارد یا یک مورد خاص است. این اسم‌ها در زبان انگلیسی با حروف بزرگ شروع می‌شوند. مثال:

Does Tina have much homework to do this evening?

آیا تینا امروز عصر تکالیف زیادی برای انجام دادن دارد؟

در اینجا تینا اسم یک فرد خاص است.

I would like to visit Old Faithful.

می‌خواهم Old Faithful را ببینم.

در این مثال، Old Faithful اسم یک پدیده‌ی زمین‌شناسی است.

در مقابل اسم خاص، اسم‌های عام قرار دارند. اسم عام یک اسم کلی برای اشاره به چیزهایی است که همگی از یک نوع و جنس هستند و با حروف بزرگ شروع نمی‌شوند مگر اینکه در ابتدای جمله باشند.

The girl crossed the river.

دختر از رودخانه گذشت.

در این مثال کلمه‌ی girl یک اسم عام است. ما هویت دختر را نمی‌دانیم و با خواندن این جمله شناختی در مورد آن پیدا نمی‌کنم. این دختر ممکن است هر دختری باشد و فقط از کاری که انجام داده خبر داریم. کلمه‌ی River هم یک اسم عام است.

انواع اسامی عام

اسامی عام را می‌توان در سه گروه مختلف دسته‌بندی کرد: اسم‌های عینی، اسم‌های انتزاعی و اسم‌های جمعی یا اسم جمع (collective noun). اسم عینی اسمی است که می‌توانید آن را با حواس خود درک کنید؛ چیزی که فیزیکی یا واقعی است.

I heard the doorbell.

My keyboard is sticky.

صدای زنگ در را شنیدم.

صفحه کلید من چسبناک است.

دو کلمه‌ی Doorbell و keyboard چیزهای واقعی هستند که می‌توانید آن‌ها را با حواس خود درک کنید.

برعکس، اسم انتزاعی چیزی است که با حواس ما قابل درک نیست.

We can’t imagine the courage it took to do that.

ما نمی‌توانیم شجاعت لازم برای انجام این کار را تصور کنیم.

در این جمله کلمه‌ی Courage به‌معنی شجاعت، یک اسم انتزاعی است. شجاعت را نمی‌توانید ببینید، بشنوید، لمس کنید یا با هر حواس دیگری، آن را درک کنید. اما می‌دانیم که وجود دارد.

اسم جمع هم به گروه یا مجموعه‌ای از افراد یا اشیا اشاره دارد.

That pack of lies is disgraceful.

آن دسته از دروغ‌ها شرم‌آور است.

در این جمله کلمه‌ی Pack به‌معنی دسته و گروه، اسم جمع است. اسم‌های جمع با فعل‌های مفرد به کار می‌روند چون به عنوان یک واحد در نظر گرفته می‌شوند. در این مثال فعل مفرد جمله فعل is است.

اسم‌ها در جایگاه فاعل

در زبان انگلیسی هر جمله باید فاعل داشته باشد و فاعل همیشه اسم است. فاعل یک جمله ممکن است فرد، مکان، شیء باشد که فعل را انجام می‌دهد.

Maria is happy.

ماریا خوشحال است.

در این جمله ماریا فاعل است و فعل متناسب با آن فعل to be در حالت صرف‌شده یعنی is است.

اسم‌ها در جایگاه مفعول

اسم‌ها می‌توانند در جایگاه مفعول هم در جمله قرار بگیرند. این مفعول ممکن است مستقیم باشد یعنی کاری را فاعل مستقیما روی آن انجام داده باشد یا غیرمستقیم باشد یعنی دریافت‌کننده‌ی یک مفعول مستقیم باشد.

Give the books to her.

کتاب‌ها را به او بدهید.

در این جمله کتاب مفعول مستقیم است یعنی چیزی که داده می‌شود و ضمیر او مفعول غیرمستقیم است یعنی کسی که کتاب‌ها به او داده می‌شود.

اسم‌ها در جایگاه متمم مفعول و فاعل

یکی دیگر از کاربردهای اسم در جمله، به‌عنوان متمم فاعل است. در مثالی که در ادامه می‌بینید، کلمه‌ی teacher به‌عنوان متمم فاعل استفاده شده است.

Mary is a teacher.

مری معلم است.

متمم مفعول بعد از فعل‌های ربطی می‌آید یعنی فعل‌هایی مثل to be، become یا seem. متمم فاعل اسمی است که توضیحات بیشتری در مورد فاعل می‌دهد.

کاربرد دیگر اسم، به‌عنوان متمم مفعول است. این کلمه در واقع توضیح بیشتری در مورد مفعول می‌دهد. مثال:

I now pronounce you husband and wife.

من اکنون شما را زن و شوهر اعلام می‌کنم.

دو کلمه‌ی Husband و wife اسم‌هایی هستند که در این جمله در جایگاه متمم مفعول قرار گرفته‌اند. فعل‌هایی که با معنی نام بردن، ایجاد کردن، ساختن و... استفاده می‌شود معمولا متمم مفعول دارند.

اسامی Appositive یا عطف بیان و اسم در جایگاه modifier یا اصلاح‌کننده

اسم appositive یا عطف بیان، اسم‌هایی هستند که بلافاصله به دنبال یک اسم دیگر می‌آیند تا آن را بیشتر تعریف کنند یا توضیح بیشتری در مورد آن بدهند. مثال:

My brother, Michael, is six years old.

برادر من، مایکل، شش ساله است.

در این جمله کلمه‌ی مایکل، عطف بیان است و در مورد فاعل جمله یعنی My brother، توضیح بیشتری می‌دهد.

گاهی اوقات، اسم‌ها را می‌توان به صورت صفتی یعنی در جایگاه صفت هم به کار برد. مثال:

a war story is a story about war

داستان جنگی، داستانی در مورد جنگ است.

در این مثال کلمه‌ی war اسم است ولی در جایگاه و معنای صفت به کار رفته است.

اسامی جمع

اسامی جمع برخلاف collective nouns، به فعل جمع نیاز دارند. بسیاری از اسم‌ها با اضافه کردن s یا es به انتهای اسم مفرد، جمع بسته می‌شوند. البته جمع بستن اسامی، استثنائات زیادی هم دارد.

احتمالا می‌دانید در دستور زبان انگلیسی ۸ نوع کلمه وجود دارد، از جمله: اسم، صفت، فعل و…

در این مقاله قصد داریم اسم‌ها را بررسی و انواعش را به شما معرفی کنیم.

اسامی جمع و مفرد

اسم‌ها می‌توانند هم جمع و هم مفرد باشند. مفرد یعنی اسم به یک فرد، حیوان یا شخص اشاره می‌کند. جمع یعنی بیشتر از یکی.

• به این مثال‌ها برای یادگیری بهتر کاربرد اسم‌ها در زبان انگلیسی توجه کنید:

Singular مفرد	Plural جمع
A car یک ماشین	Three cars سه ماشین
My house خانه‌ی من	Some new houses چند خانه‌ی جدید
That cow آن گاو	Those cows آن گاوها

برای اسامی مفرد از فعل‌های مفرد استفاده می‌کنیم و برای اسامی جمع از فعل‌های جمع:

توجه به این مثال‌ها برای درک بهتر اسم‌ها در زبان انگلیسی مهم هستند:

.My house is the white house on the corner

خانه‌ی من خانه‌ی سفید آن گوشه است.

.Those houses were all built in the 1950s

همه‌ی آن خانه‌ها در دهه‌ی ۱۹۵۰ ساخته شدند.

شیوه‌ی جمع بستن اسم‌ها:

قاعده‌ی جمع بستن اسامی به املا و تلفظ آن‌ها بستگی دارد. بیشتر اسم‌ها با اضافه کردن یک s جمع بسته می‌شوند.

• مثلا:

face – faces	school – schools
hole – holes	store – stores

در بقیه موارد در مورد کاربرد اسم‌ها در زبان انگلیسی باید به جمع بستن آن‌ها توجه کنید. زیرا به این که اسم با چه حرف یا صدایی تمام شود، بستگی دارد.

• مثلا:

Singular مفرد	Plural جمع	Rule قاعده
box, watch, bus	boxes, watches, buses	اگه اسم با -ch, -s, -sh, -x or -z, تمام شود، به انتهای کلمه es- اضافه کنید که اینجا به شکل /ɪz/ تلفظ می‌شود.
university, baby, ferry	universities, babies, ferries	اگه اسم با صامتی که بعدش –y است، تمام شود، y رو به I تغییر دهید و es- اضافه کنید.
wife, thief, loaf	wives, thieves, loaves	برای بعضی از اسم‌ها که با f- تمام می‌شوند، f- را به ves تغییر دهید. ولی دقت کنید که کلمات زیر تغییر نمی‌کنند:
Roof-roofs, belief-beliefs, cliff-cliffs
potato, cargo, torpedo	potatoes, cargoes, torpedoes	اگه اسم با o- تمام شد، به آن es- اضافه کنید. ولی در مورد کلمات زیر دقت کنید:
radio-radios, video-videos
formula, phenomenon, crisis	formulae, phenomena, crises	بعضی از اسامی که از لاتین یا یونانی می‌آیند، به شکل خاصی جمع بسته می‌شوند.

• حالا به عنوان آخرین نکته‌ی این مبحث، چند استثنا برای املا و تلفظ اسم‌ها در زبان انگلیسی مرور کنیم:

Singular مفرد	Plural جمع
Child بچه	Children بچه‌ها
Man مرد	Men مردان
Woman زن	Women زنان
Tooth, foot دندان، پا	Teeth, feet دندان‌ها، پاها
Mouse موش	Mice موش‌ها

• بعضی از اسم‌ها در زبان انگلیسی حالت جمع و مفردشان یک شکل است.
• مثل این اسم‌ها در زبان انگلیسی که در جدول مشاهده می‌کنید:

sheep, fish, deer sheep, fish, deer

اسامی قابل‌شمارش و غیرقابل‌شمارش

اسامی قابل شمارش اسم‌هایی هستند که می‌توانید تعداد آن‌ها را بشمارید و با عددی بیان کنید حتی اگر آن عدد، بسیار بزرگ باشد مثلا جمعیت دنیا. قبل از اسامی قابل‌ شمارش می‌توانید از اعداد، a/an ، حرف تعریف the ، قیدهایی مثل some، any، a few و many استفاده کنید.

Here is a cat.

اینجا یک گربه است.

کلمه‌ی گربه قابل شمارش است و قبل از آن از a استفاده شده است.

Here are a few cats.

در اینجا چند گربه وجود دارد.

اسم‌های غیرقابل‌شمارش اسم‌هایی هستند که در وضعیت و مقادیری وجود دارند که شمردن آن ممکن نیست. مثلا مایعات غیر قابل شمارش هستند و همین‌طور اسم‌هایی که شبیه مایعات عمل می‌کنند مثلا شن، هوا و...

این اسم‌ها همیشه مفرد در نظر گرفته می‌شوند و می‌توانید با قیدهایی مثل some، any، a little و much از آن‌ها استفاده کنید.

An I.Q. test measures intelligence.

یک تست آی‌کیو هوش را اندازه می‌گیرد.

در این جمله کلمه‌ی Intelligence به‌معنای هوش، غیرقابل‌شمارش است.

Students don’t seem to have much homework these days.

به نظر می‌رسد این روزها دانش‌آموزان تکالیف زیادی ندارند.

در این جمله کلمه‌ی homework اسم غیرقابل‌شمارش است و مقدار دقیق آن قابل ذکر کردن نیست.

اسم‌های ملکی (Possessive nouns)

اسم‌های ملکی اسم‌هایی هستند که در یک جمله مالکیت یک چیز را در اختیار دارند. اسم ملکی را می‌توانید با علامت آپاستروف تشخیص دهید. در بیشتر اسم‌ها، برای تبدیل کردن آن به اسم ملکی یک علامت ’ و بعد حرف s اضافه می‌شود.

The cat’s toy was missing.

اسباب‌بازی گربه گم شده بود.

در این جمله، کلمه‌ی cat اسم ملکی و مالک اسباب‌بازی است.

وقتی یک اسم مفرد به حرف‌های s یا z ختم می‌شود، با همین روش یعنی اضافه کردن آپاستروف و حرف s به اسم ملکی تبدیل می‌شود.

I have been invited to the boss’s house for dinner.

Mrs. Sanchez’s coat is still hanging on the back of her chair.

من برای شام به خانه‌ی رئیس دعوت شده‌ام.

کت خانم سانچز هنوز به پشتی صندلی او آویزان است.

کله‌هایی جمعی که به s ختم می‌شوند فقط علامت آپاستروف می‌گیرند.

My nieces’ prom dresses were exquisite.

لباس های مجلسی خواهرزاده‌هایم فاخر بود.

سوالات رایج در مورد اسم در زبان انگلیسی

اسم چیست؟

اسم‌ها کلماتی هستند که به افراد، مکان ها، اشیاء یا ایده‌ها اشاره می‌کنند. اسم در جمله‌های انگلیسی در جایگاه فاعل، مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم قرار می‌گیرد و البته ممکن است نقش‌های دیگری مثل متمم هم بپذیرد.

انواع مختلف اسم چیست؟

اسم‌ها دسته‌بندی‌های مختلفی دارند. اسم ممکن است اسم عام باشد یا اسم خاص. همچنین اسم‌ها یا مفرد هستند یا جمع و این بستگی به تعداد آن‌ها دارد. دسته‌بندی دیگری که برای اسم‌ها وجود دارد، قابل شمارش و غیر قابل شمارش است.

چطور یک اسم را در جمله تشخیص دهیم؟

اسم‌ها در جمله‌ها معمولا آرتیکل یا حرف تعریف دارند یعنی با توجه به نیاز قبل از آن the، a یا an قرار دارد اما همیشه اینطور نیست. گاهی ممکن است صفت‌ها و کلمه‌هایی مثل some یا this قبل از این کلمات قرار بگیرد. در ضمن اگر کلمه‌ای با حروف بزرگ شروع شده باشد و ابتدای جمله نباشد، حتما اسم و از نوع اسم خاص است؛ مثلا اسم یک فرد.