از قید احتمال برای نشان دادن اینکه چقدر در مورد موضوعی مطمئن هستیم، استفاده می‌کنیم. متدوال‌ترین قیدهای احتمال عبارت هستند از:
| certainly | definitely | maybe | possibly |
|---|---|---|---|
| clearly | obviously | perhaps | probably |
- Maybe و perhaps معمولا در ابتدای جمله‌واره قرار می‌گیرند:
Perhaps the weather will be fine.
احتمالا هوا خوب خواهد بود.
Maybe it won’t rain.
شاید باران نبارد.
- باقی قیدهای احتمال معمولا قبل از فعل اصلی قرار می‌گیرند:
He is certainly coming to the party.
او قطعا به مهمانی می‌آید.
Will they definitely be there?
آیا آن‌ها به‌قطع آنجا خواهند بود؟
We will possibly come to England next year.
ما احتمالا سال بعد به انگلستان می‌آییم.
- یا بعد از حال ساده یا گذشته ساده فعل be از قید احتمال استفاده می‌کنیم:
They are definitely at home.
آن‌ها قطعا خانه هستند.
She was obviously very surprised.
او واضحا خیلی شگفت‌زده شده بود.
اما در برخی از مواقع برای تاکید، از این قیدها در ابتدای یک جمله‌واره استفاده می‌کنیم.
Obviously she was very surprised.
او واضحا خیلی شگفت‌زده شده بود.
Possibly we will come to England next year.
ما احتمالا سال آینده به انگستان بیاییم.
