آموزش سوالات کوتاه یا short questions در انگلیسی

سوالات کوتاه همانطور که از اسمشان پیدا است به سوالاتی گفته می‌شود که حاوی یک یا چند کلمه هستند. در این درس درباره آن‌ها بیشتر یاد بگیرید.

سوال

در زبان انگلیسی روش‌های مختلفی برای سوال پرسیدن وجود دارد. یکی از روش‌هایی که معمولا در محاوره و زبان غیررسمی رایج است، پرسیدن سوالات کوتاه است. با چند روش می‌توانید سوال کوتاه بپرسید و مکالمه‌ی طبیعی‌تری داشته باشید؛ در ادامه آن‌ها را معرفی می‌کنیم.

سوال کوتاه یا short question در انگلیسی چیست؟

سوالات کوتاه سوال‌هایی هستند که از سوال‌های بلندی که طبق ساختار گرامری جمله‌های پرسشی ساخته می‌شوند، کوتاه‌تراند و بیشتر در محاوره رایج‌اند. در متن‌های رسمی یا در موقعیت‌های کلامی رسمی از این سوال‌ها استفاده نمی‌شود.

برای ساخت این سوال‌های کوتاه در زبان انگلیسی چند روش وجود دارد. تسلط پیدا کردن در این مبحث، به شما کمک بزرگی می‌کند تا مکالمه‌های بهتری داشته باشید.

روش اول: حذف بخشی از جمله

در موقعیت‌های غیر رسمی به‌خصوص موقع صحبت کردن، می‌توانیم به‌جای استفاده از یک جمله‌ی کامل پرسشی، بخش‌هایی از آن را حذف کنیم. این سوال‌های کوتاه می‌توانند یک جمله، یک عبارت و حتی فقط یک کلمه باشند. در ادامه چند نمونه از این سوال‌های کوتاه را می‌بینید. ابتدا سوال بلند و بعد حالت کوتاه‌شده‌ی سوال:

Are you hungry?

آیا گرسنه‌ای؟

این جمله را به شکل‌های زیر می‌توانید کوتاه کنید:

You hungry?

یا

Hungry?

یا سوال کامل زیر را در نظر بگیرید:

Is this your pen?

این خودکار شماست؟

این جمله را می‌توانید به شکل زیر، کوتاه‌تر کنید:

This your pen?

وقتی سوال ها را کوتاه می‌کنیم غالبا فعل کمکی و فاعل جمله را حذف می‌کنیم. در مثال‌های زیر می‌توانید این تغییرات را ببینید:

Got the key? (full form: Have you got the key?)

Yeah.

کلید داری؟ (شکل کامل: آیا کلید دارید؟)

آره.

Working tonight? (full form: Are you working tonight?)

No, thankfully.

امشب کار می‌کنی؟ (شکل کامل: آیا امشب کار می‌کنید؟)

نه، خوشبختانه.

هشدار:

اگر فاعل جمله ضمیر I باشد، نمی‌توانیم فعل کمکی یا فاعل را حذف کنیم. نمونه‌های زیر را ببینید:

Have I met you before?

قبلا شما رو دیده‌ام؟

این سوال به شکل زیر صحیح نیست:

Met you before?

مثال دوم:

Am I really the one for this job?

آیا واقعاً من برای این شغل انتخاب شدم؟

این سوال به شکل زیر صحیح نیست:

I really the one for this job?

وقتی اطلاعات زیادی در مورد موقعیت و شرایط داریم، معمولا سوال‌ها را کوتاه می‌کنیم. مثلا در نمونه‌ی زیر می‌توانید این کاربرد سوال‌های کوتاه را ببینید:

Are you looking forward to the party? (full form)

Not really.

Why aren’t you? (full form: Why aren’t you looking forward to the party?)

I’m not a great fan of parties.

آیا مشتاقانه منتظر مهمانی هستید؟ (شکل کامل سوال)

نه واقعا.

چرا نیستی؟ (شکل کامل: چرا منتظر مهمانی نیستید؟)

من زیاد اهل مهمانی نیستم.

وقتی در مورد یک موضوع و شرایط اطلاعاتی داریم، غیر طبیعی و معمولا خیلی رسمی است اگر از حالت کامل سوال استفاده کنیم. برای درک بهتر این مطلب، دو نمونه مکالمه‌ی کوتاه زیر را با هم مقایسه کنید.

Want to go for lunch now?

Yeah, great.

The Diner?

That’s perfect.

الان می‌خوای بریم ناهار؟

آره عالیه.

رستوران The Diner؟

عالیه.

در مثال بالا دو نفر، همدیگر را به‌خوبی می‌شناسند و معمولا برای ناهار با هم به رستوران The Diner می‌روند.

Do you want to go for lunch now?

Yeah, great.

Do you want to go to The Diner?

That’s perfect.

الان میخوای بری ناهار؟

آره خوبه.

می‌خوای بری The Diner؟

عالیه.

در مثال بالا، شکل کامل سوال‌ها صحیح است ولی گفت‌وگو حالت رسمی‌تری دارد.

روش دوم: سوالات echo و checking

سوالات کوتاه در زبان انگلیسی

دسته‌ی دیگری از سوال‌های کوتاه در زبان انگلیسی رایج است که به آن echo questions می‌گویند. از این سوال‌ها زمانی استفاده می‌کنیم که بخواهیم بخشی از آنچه که اخیرا گفته شده دوباره تکرار کنیم. مثلا زمانی که چیزی را متوجه نشده‌ایم یا می‌خواهیم مطمئن شویم که درست شنیده‌ایم و تاییدیه بگیریم. در مثال زیر می‌توانید یک نمونه از این سوال‌ها را ببینید:

Did you hear Pete’s giving up his job.

Pete’s giving up his job?

آیا شنیدی که پیت داره کارش رو رها می‌کنه؟

پیت داره کارش رو رها می‌کنه؟

این سوالات اغلب گزاره‌هایی (اعلامی) هستند که در پایان آن‌ها یک کلمه‌ی پرسشی wh وجود دارد:

His name is Thokosani.

His name is what?

اسمش توکوسانی است.

اسمش چیه؟

در صحبت کردن یعنی زبان غیر رسمی و محاوره، گاهی در حین صحبت، از خودمان سؤال می‌کنیم. این کار را زمانی انجام می‌دهیم که سعی می‌کنیم اطلاعات خاصی را به خاطر بیاوریم یا نشان دهیم که مطمئن نیستیم یا زمانی که می‌خواهیم شنونده چیزی را تایید کند:

  • تلاش برای به خاطر آوردن / نشان دادن عدم اطمینان:

There’s a great new restaurant on that street, what was it called, Marco’s, I think.

یک رستوران جدید و عالی در آن خیابان وجود دارد. اسمش چی بود؟ فکر کنم مارکو.

  • تایید گرفتن:

Fiona is coming to stay in June, when is it, the last weekend in June?

Yeah, I think that’s right.

فیونا می‌آید تا در ژوئن بماند، چه زمانی؟ آخرین آخر هفته ژوئن؟

بله، فکر می‌کنم درست است.

روش سوم: سوال‌های follow-up

این سوال‌ها هم در انگلیسی گفتاری رایج است. در مکالمه گاهی اوقات سوال‌های کوتاه در مورد چیزهایی می‌پرسیم که کسی همین الان در مورد آن توضیح داده است. این نوع از سوال‌ها در چند دسته‌بندی قرار می‌گیرند:

سوال‌های wh کوتاه‌شده

در انگلیسی گفتاری و محاوره سوال‌های wh را معمولا کوتاه می‌کنیم چون هم گوینده و هم شنونده از موضوع و شرایط، آگاهی دارند. در مثال‌های زیر حالت کوتاه‌شده‌ی سوال‌ها صحیح‌تر است چون حالت بلند و کامل آن، مصنوعی و غیرطبیعی به نظر می‌رسد.

I need to go to the shop.

What for? (full form: What are you going to the shop for?)

We need bread and milk.

باید برم فروشگاه.

برای چی؟ (شکل کامل سوال: برای چه به مغازه می‌روید؟)

به نان و شیر نیاز داریم.

I’m going out tonight.

Who with? (full form: Who are you going out with?)

Oh, just some friends.

من امشب میرم بیرون.

با کی؟ (شکل کامل: با چه کسی بیرون می‌روی؟)

اوه، با چند دوست.

سوالات Follow-up برای نشان دادن علاقه یا تعجب

این مورد هم در انگلیسی گفتاری کاربرد دارد. زمانی که در حال گوش دادن به حرف دیگران هستیم می‌توانیم از این سوال‌ها استفاده کنیم تا نشان دهیم که به بحث علاقه داریم یا از چیزی تعجب کرده‌ایم. این سوال‌ها معمولا به هیچ جوابی نیاز ندارند. فقط شبیه کلمه‌هایی مثل really، okay و yeah هستند و از آن‌ها استفاده می‌کنیم تا نشان دهیم که در حال دنبال کردن بحث هستیم. گاهی به این نوع از سوال‌ها reply questions هم می‌گویند.

سوالات Follow-up با استفاده از فعل کمکی یا فعل مودال موجود در عبارتی که سؤال به آن پاسخ می‌دهد، تشکیل می‌شود. اگر هیچ فعل کمکی یا فعل مودال در عبارت وجود نداشته باشد، از do در زمان حال و از did برای زمان گذشته استفاده می‌کنیم (مثال‌های زیر را ببینید. زیر افعال موجود در عبارت‌ها خط کشیده شده است):

I left school when I was 14.

Did you? Really?

It was in the 1950s. Many kids left school early then.

من در ۱۴ سالگی مدرسه را ترک کردم.

مدرسه رو ترک کردی؟ واقعا؟

در دهه ۱۹۵۰ بود. در آن زمان بسیاری از بچه‌ها مدرسه را زود ترک می‌کردند.

Carla’s decided to move to Spain.

Has she? Good for her.

کارلا تصمیم گرفته به اسپانیا برود.

چنین قصدی داره؟ خوش به حالش.

I can’t watch horror movies.

Can’t you?

I just can’t. They frighten me too much.

من نمی‌تونم فیلم ترسناک ببینم.

نمی‌تونی؟

نمی‌تونم. خیلی منو می‌ترسونه.

جمع‌بندی

سوال‌های کوتاه را معمولا در محاوره استفاده می‌کنند و کاربرد غیررسمی دارند. برای ساخت سوال‌های کوتاه می‌توان بخشی از جمله را طبق ساختار مشخص حذف کرد. اگر سوال‌های کوتاه را یاد بگیرید، حرف زدن شما در مکالمه‌ها، طبیعی‌تر و نزدیک‌تر به زبان نیتیو به نظر می‌رسد.