لکچر انگلیسی درباره خورشید با ترجمه فارسی

در لکچر انگلیسی درباره خورشید قصد داریم به بزرگ‌ترین ستاره نزدیک به زمین بپردازیم. خورشید دلیل اصلی وجود ما و دیگر موجودات زنده روی زمین است. پس خوب است درباره این جرم بسیار غول‌پیکر که اندازه آن بسیار فراتر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد، اطلاعاتی داشته باشیم. تا پایان لکچر انگلیسی درمورد خورشید همراه زبانشناس باشید تا حقایقی عجیب و شگفت‌انگیز را درباره ستاره بزرگ منظومه شمسی به دست آورید. در بخش لکچر انگلیسی هم می‌توانید نحوه نوشتن لکچر را یاد بگیرید هم به مطالعه لکچرهای انگلیسی با موضوعات متنوع بپردازید.

Our Sun is a 4.5 billion-year-old star – a hot glowing ball of hydrogen and helium at the center of our solar system. The Sun is about 93 million miles (150 million kilometers) from Earth, and without its energy, life as we know it could not exist here on our home planet.

خورشید ما یک ستاره ۴/۵ میلیارد ساله است؛ یک توپ درخشان از هیدروژن و هلیوم در مرکز منظومه شمسی. خورشید حدود ۹۳ میلیون مایل (۱۵۰ میلیون کیلومتر) از زمین فاصله دارد و بدون انرژی آن، حیات به آن شکل که ما می‌شناسیم، نمی‌توانست در سیاره ما وجود داشته باشد.

The Sun is the largest object in our solar system. The Sun’s volume would need 1.3 million Earths to fill it. Its gravity holds the solar system together, keeping everything from the biggest planets to the smallest bits of debris in orbit around it. The hottest part of the Sun is its core, where temperatures top 27 million degrees Fahrenheit (15 million degrees Celsius). The Sun’s activity, from its powerful eruptions to the steady stream of charged particles it sends out, influences the nature of space throughout the solar system.

خورشید بزرگترین جرم منظومه شمسی ماست. حجم خورشید برای پر شدن به ۱/۳ میلیون زمین نیاز دارد. گرانش آن منظومه شمسی را کنار هم حفظ می‌کند و همه چیز را از بزرگترین سیارات تا کوچکترین ذرات سنگ در مدار اطراف خود نگه می‌دارد. داغ‌ترین قسمت خورشید هسته آن است که دمای آن به ۲۷ میلیون درجه فارنهایت (۱۵ میلیون درجه سانتیگراد) می‌رسد. فعالیت خورشید، از فوران‌های قدرتمند آن گرفته تا جریان پیوسته ذرات باردار که به بیرون می‌فرستد، بر ماهیت فضا در سراسر منظومه شمسی تاثیر می‌گذارد.

Did you know that? 12 interesting facts about the Sun.

آیا درباره این ۱۲ حقیقت جالب در مورد خورشید می‌دانستید؟

1. The sun is the closest star to the Earth

۱. خورشید نزدیک‌ترین ستاره به زمین است

The sun is a giant plasma ball, inside which thermonuclear reactions take place. It is located at a distance of almost 150 million km from us. Our luminary is a typical G-class star in the middle of its life cycle. Its surface temperature is 5780° Kelvin. Due to this, the spectrum of its radiation is almost white. Yellowish color emerges when its rays pass through the Earth’s atmosphere.

خورشید یک توپ پلاسمایی غول‌پیکر است که درون آن واکنش‌های گرماهسته‌ای انجام می‌شود. خورشید در فاصله تقریبا ۱۵۰ میلیون کیلومتری ما واقع شده است. جرم آسمانی ما یک ستاره معمولی کلاس G است که در میانه چرخه زندگی خود قرار دارد. دمای سطح آن ۵۷۸۰ درجه کلوین است. به همین دلیل طیف تابش آن تقریبا سفید است. رنگ مایل به زرد زمانی ظاهر می‌شود که پرتوهای آن از جو زمین عبور می‌کنند.

The distribution of luminaries of different sizes is not uniform across the universe. Therefore, the Sun is actually bigger than 90 percent of the stars in its vicinity. In addition, it is a benchmark for us — it is by observing it, that we judge as for the nature of other similar objects.

توزیع جرم‌های آسمانی با اندازه‌های مختلف در سراسر هستی، یکنواخت نیست. بنابراین، خورشید در واقع بزرگ‌تر از ۹۰ درصد ستارگان مجاور آن است. علاوه بر این، خورشید برای ما یک معیار است؛ با مشاهده آن است که ما می‌توانیم در مورد ماهیت سایر اشیاء مشابه قضاوت می‌کنیم.

2. The element helium got its name from the Sun.

۲. عنصر هلیم نام خود را از خورشید گرفته است.

When people first tried to determine the chemical composition of our star by its spectrum, they saw the lines of radiation of an unknown element. For some time it was believed that it was present only there, so it was named after the Greek god of the Sun—Helios. This substance was later found on Earth as well, but the name remained.

هنگامی که مردم برای اولین بار سعی کردند ترکیب شیمیایی ستاره ما را با طیف آن تعیین کنند، خطوط تابش یک عنصر ناشناخته را دیدند. برای مدتی اعتقاد بر این بود که آن عنصر فقط در آنجا (خورشید) وجود دارد، بنابراین به نام خدای یونانی خورشید - هلیوس - نام‌گذاری شد. این ماده بعدها در زمین نیز یافت شد؛ اما نامش به همان شکل باقی ماند.

Helium constitutes about a quarter of the Sun. Another 73 percent is hydrogen, and the rest are heavier elements. It is due to the thermonuclear reaction that converts hydrogen into helium that our luminary produces energy.

هلیوم حدود یک‌چهارم خورشید را تشکیل می‌دهد. ۷۳ درصد دیگر هیدروژن و سایر عناصر سنگین‌تر هستند. به دلیل واکنش گرماهسته‌ای خورشید است که هیدروژن را به هلیوم تبدیل کرده که باعث می‌شود جرم آسمانی ما انرژی تولید کند.

3. The mass of the Sun is 500 times greater than that of all the planets around it

۳. جرم خورشید ۵۰۰ برابر بیشتر از تمام سیارات اطراف آن است

The sun makes up 99.866 percent of the mass of the solar system. This means that it weighs about 500 times more than all the planets and asteroids combined. Even the mass of Jupiter is only one thousandth of the mass of our luminary.

خورشید ۹۹/۸۶۶ درصد از جرم منظومه شمسی را تشکیل می‌دهد. یعنی وزن آن حدود ۵۰۰ برابر بیشتر از مجموع تمام سیارات و سیارک‌ها است. حتی جرم مشتری هم فقط یک‌هزارم جرم آسمانی ماست.

As for the Earth, it is about 333 thousand times lighter than the Sun. Our luminary could hold 1.3 million terrestrial planets inside. At the same time, the density of our star is about 40 percent higher than that of water.

همانطور در مورد زمین هم جرم آن حدود ۳۳۳ هزار بار سبک‌تر از خورشید است. جرم آسمانی ما می‌تواند ۱/۳ میلیون سیاره زمینی را درون خود نگه دارد. در عین حال، چگالی ستاره ما هم حدود ۴۰ درصد بیشتر از چگالی آب است.

4. The sun has a crown

۴. خورشید تاج دارد

The solar corona (Latin for “crown”) is the outer layer of our luminary. It consists of protuberances and various plasma eruptions. Usually these formations are hundreds of thousands of kilometers long, ie they are longer than the distance from the Earth to the Moon.

تاج خورشیدی لایه بیرونی جرم آسمانی ما است. این تاج از برآمدگی‌ها و فوران‌های پلاسما تشکیل شده است. معمولا تشکیلات لایه بیرونی صدها هزار کیلومتر طول دارند، یعنی بیشتر از فاصله زمین تا ماه.

The solar corona is one of the hottest parts of our world. Its average temperature is 1-2 million degrees Kelvin. However, sometimes there are some even hotter spots in it, the temperature of which can reach 20 million degrees Kelvin. The solar corona can be seen from Earth by observing our luminary during its total eclipse.

تاج خورشیدی یکی از داغ‌ترین نقاط جهان ماست. میانگین دمای آن ۱-۲ میلیون درجه کلوین است. با این حال، گاهی اوقات برخی از نقاط حتی داغ‌تر هم در آن وجود دارد که دمای آن می‌تواند به ۲۰ میلیون درجه کلوین برسد. تاج خورشیدی را می‌توان با مشاهده نور خورشید در طول ماه گرفتگی کامل از زمین مشاهده کرد.

5. There are spots on the sun

۵. لکه‌هایی روی خورشید وجود دارد

The layer of the Sun’s surface that emits visible light is called the photosphere. There are colder areas that seem dark. You can’t just look at our luminary through a telescope, but if you use dark filters, large groups of spots are visible.

لایه‌ای از سطح خورشید که نور مرئی ساطع می‌کند فوتوسفر نامیده می‌شود. مناطق سردتری وجود دارند که تاریک به نظر می‌رسند. شما نمی‌توانید فقط از طریق تلسکوپ به جرم آسمانی ما نگاه کنید، اما اگر از فیلترهای تاریک استفاده کنید، گروه‌های بزرگی از نقاط قابل مشاهده هستند.

Sunspots are areas on the surface of the Sun where the lines of force of its magnetic field are twisted and torn. Because of this, powerful plasma emissions, called solar flares, occur in such areas. To study these processes, the Solar Orbiter device was launched.

لکه‌های خورشیدی مناطقی روی سطح خورشید است که خطوط نیروی میدان مغناطیسی در آن پیچ خورده و پاره می‌شود. به همین دلیل، انتشارات قدرتمند پلاسما به نام شعله‌های خورشیدی، در چنین مناطقی رخ می‌دهد. برای مطالعه این فرآیندها، دستگاه مدارگرد خورشیدی به فضا پرتاب شد.

6. Solar wind can cause magnetic storms on Earth

۶. باد خورشیدی می‌تواند باعث ایجاد طوفان‌های مغناطیسی در زمین شود

The Sun’s magnetic field is constantly accelerating charged particles called the solar wind. Usually its intensity is too weak to harm people on Earth.

میدان مغناطیسی خورشید دائما به ذرات باردار به نام باد خورشیدی شتاب می‌دهد. معمولا شدت آن برای آسیب رساندن به مردم روی زمین بسیار ضعیف است.

But during solar flares, a large number of charged particles can be emitted. Sometimes a large piece of plasma can even break away from our star. This phenomenon is called coronary ejection.

اما در طول شراره‌های خورشیدی، تعداد زیادی ذرات باردار می‌توانند ساطع شوند. گاهی اوقات یک قطعه بزرگ پلاسما حتی می‌تواند از ستاره ما جدا شود. این پدیده را جهش کرونری می‌نامند.

When such particles or plasma reach our planet, they interact with its magnetic field and atmosphere. A magnetic storm occurs, which can manifest itself in the form of auroras borealis. Such storms can cause failures of electrical and radio equipment, and indisposed people with chronic diseases.

هنگامی که چنین ذراتی یا پلاسما به سیاره ما می‌رسند، با میدان مغناطیسی و جو آن فعل و انفعال می‌کنند. یک طوفان مغناطیسی رخ می‌دهد که می‌تواند خود را به شکل شفق‌های قطبی نشان دهد. چنین طوفانی می‌تواند باعث خرابی تجهیزات برقی و رادیویی شود و به افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن آسیب برساند.

7. The activity of the Sun changes periodically

۷. فعالیت خورشید به صورت دوره‌ای تغییر می‌کند

Sun flares occur chaotically, in the sense that no one can say for sure when any of the spots that are currently on the surface of the luminary will explode. Perhaps there is some mechanism behind this that we do not yet understand.

شعله‌های خورشید به طور آشفته‌واری رخ می‌دهند، به این معنا که هیچکس نمی‌تواند با اطمینان بگوید که چه زمانی قرار است هر یک از نقاطی که در حال حاضر روی سطح جرم آسمانی وجود دارد، منفجر شود. شاید مکانیزمی در پشت این موضوع وجود داشته باشد که ما هنوز آن را درک نکرده‌ایم.

But the general number of spots is subject to a certain rhythm. There are regular 11-years cycles, each consisting of one maximum and one minimum. Now it is the 25th cycle since the beginning of observations of our luminary. The next peak of its activity will be in 2025. Scientists do not know what causes such a periodicity and whether the period of fluctuations changes over time.

اما تعداد کلی لکه‌ها تابع ریتم خاصی است. چرخه‌های منظم ۱۱ ساله وجود دارد که هر کدام از یک حداکثر و یک حداقل تشکیل شده است. اکنون بیست و پنجمین چرخه از آغاز مشاهدات جرم تابناک ما است. اوج بعدی فعالیت آن در سال ۲۰۲۵ خواهد بود. دانشمندان نمی‌دانند چه چیزی باعث چنین تناوبی می‎شود و آیا دوره نوسانات در طول زمان تغییر می‌کند یا خیر.

8. Complete solar eclipses will not take place forever

۸. خورشیدگرفتگی کامل هیچ وقت اتفاق نخواهد افتاد

A solar eclipse is a situation when the Moon stands between the Earth and the Sun and obscures the luminary completely or partially for a certain part of our planet. The orbit of our satellite is inclined relative to the plane of the ecliptic, so it does not happen every 29-30 days (the duration of the full cycle of lunar phases), but two to five times a year.

خورشیدگرفتگی وضعیتی است که ماه بین زمین و خورشید قرار می‌گیرد و نور را به طور کامل یا جزئی برای بخش خاصی از سیاره ما پنهان می‌کند. مدار قمر ما نسبت به صفحه دایره البروج متمایل است، بنابراین هر ۲۹-۳۰ روز ماه (مدت چرخه کامل فازهای ماه) اتفاق نمی‌افتد، بلکه تنها دو تا پنج بار در سال اتفاق می‌افتد.

A total eclipse of the Sun occurs when the moon obscures our luminary completely. There are also partial and annular eclipses. The latter are observed when our natural satellite is in the far part of its orbit and its disk becomes too small to cover the whole of the Sun.

خورشیدگرفتگی کامل زمانی اتفاق می‌افتد که ماه جرم آسمانی ما را کاملا تار کند. گرفتگی‌های جزئی و حلقوی نیز وجود دارد. موارد دوم زمانی مشاهده می‌شوند که قمر طبیعی ما در دورترین نقطه مدار خود قرار گیرد و صفحه آن برای پوشاندن کل خورشید بسیار کوچک شود.

In about 600 million years, total solar eclipses will stop occurring. The Moon will gradually move away from us to a distance at which it will always look smaller than the Sun. Then only partial and annular eclipses will be observed.

در حدود ۶۰۰ میلیون سال دیگر، خورشیدگرفتگی کامل رخ نخواهد داد. ماه به تدریج از ما دور شده و به فاصله‌ای می‌رسد که در آن نقطه همیشه کوچکتر از خورشید به نظر می‌آید. پس از آن فقط گرفتگی‌های جزئی و حلقوی مشاهده خواهد شد.

9. In summer the Earth is farther from the Sun than in winter

۹. در تابستان زمین از خورشید دورتر از زمستان است

The Earth moves around the Sun in an elliptical orbit. That is, the distance to it increases or decreases during the year. However, the change of winter and summer is not related to this fact, but to the inclination of the axis to the ecliptic. So when summer comes in the northern hemisphere, winter comes in the southern hemisphere, and vice versa.

زمین در مداری بیضی به دور خورشید حرکت می‌کند. یعنی فاصله زمین تا خورشید در طول سال کم یا زیاد می‌شود. با این حال، تغییر زمستان و تابستان مربوط به این واقعیت نیست، بلکه به تمایل محور به دایره البروج مربوط می‌شود. بنابراین وقتی تابستان به نیمکره شمالی می‌آید، زمستان به نیمکره جنوبی می‌آید و همینطور بالعکس.

At the same time, the Earth passes the perihelion — the closest point of the orbit to the Sun — in January, when it is the middle of winter in the northern sphere. And it passes the aphelion — the most remote point — respectively, in the Northern summer. This year the latter will occur on July 4.

در همان زمان، زمین در ژانویه، زمانی که اواسط زمستان در کره شمالی است، از حضیض - نزدیکترین نقطه مدار به خورشید - عبور می‌کند. و در تابستان نیم‌کره شمالی زمین به همان ترتیب از آفلیون - دورترین نقطه مدار به خورشید - عبور می‌کند. امسال مورد دوم (آفلیون یا اوج) در ۴ ژوئیه رخ خواهد داد.

10. The sun emits not only visible light

۱۰. خورشید تنها نور مرئی ساطع نمی‌کند

Like all stars, the sun emits a wide range of electromagnetic waves. Of these, our eyes are able to perceive only a small area from 380 nm (purple) to 740 nm (red). If you move further in the direction of increasing the wavelength, you first get to the range of infrared radiation, and then — radio waves.

مانند همه ستارگان، خورشید طیف گسترده‌ای از امواج الکترومغناطیسی را ساطع می‌کند. از این میان، چشم ما فقط می‌توانند ناحیه کوچکی از ۳۸۰ نانومتر (بنفش) تا ۷۴۰ نانومتر (قرمز) را درک یا دریافت کند. اگر در جهت افزایش طول موجِ بیشتر حرکت کنید، ابتدا به محدوده تابش مادون قرمز و سپس به امواج رادیویی می‌رسید.

When the wavelength decreases, ultraviolet light comes first, most of which is eliminated by the atmosphere, and the rest gives us a tan; then X-rays come; and finally — gamma radiation.

هنگامی که طول موج کاهش می‌یابد، نور ماوراء‌بنفش نور اول طیف می‌شود که بیشتر آن توسط اتمسفر از بین می‌رود و بقیه آن نور ما را برنزه می‌کند. سپس اشعه ایکس می‌آید. و در نهایت - تابش گاما.

All these frequencies are radiated with varying intensity by the Sun. And we can learn more about our luminary in some invisible parts of the spectral range than in visible light. Therefore, much of the space and terrestrial devices that observe our star do so beyond the “colors” available to the human eye.

تمام این فرکانس‌ها با شدت‌های مختلف توسط خورشید تابیده می‌شوند و ما می‌توانیم در برخی از قسمت‌های نامرئی محدوده طیف نوری نسبت به محدوده مرئی، در مورد جرم آسمانی خود یاد بگیریم. بنابراین، بسیاری از فضاها و دستگاه‌های زمینی که ستاره ما را رصد می‌کنند، فراتر از «رنگ‌های» موجود و قابل رویت برای چشم انسان است.

11. The sun’s radiation is growing

۱۱. تابش خورشید در حال رشد است

The radiation intensity of our luminary is slowly increasing. When it was born 4.5 billion years ago, it was about 25% dimmer than it is now. Since then, its brightness has gradually increased.

شدت تابش جرم آسمانی ما به‌آرامی در حال افزایش است. زمانی که ۴/۵ میلیارد سال پیش متولد شد، حدود ۲۵ درصد کم نورتر از الان بود. از آن زمان، روشنایی آن به تدریج افزایش یافته است.

As for now, our knowledge is too scarce to tell how these changes affect the greenhouse effect. It is possible that in 1 billion years life on Earth will become impossible due to the growing luminosity of the Sun. Other studies show that this will happen in 3.5 billion years.

در حال حاضر، دانش ما برای این که بگوییم این تغییرات چگونه بر اثر گلخانه‌ای تاثیر می‌گذارد، بسیار کم است. این امکان وجود دارد که در ۱ میلیارد سال آینده به دلیل درخشندگی فزاینده خورشید، زندگی روی زمین غیرممکن شود. مطالعات دیگر نشان می‌دهد که این اتفاق در ۳/۵ میلیارد سال آینده خواهد افتاد.

12. The sun will become a red giant

۱۲. خورشید به یک غول سرخ تبدیل خواهد شد

At the age of 10.9 billion years, the Sun’s core will start getting depleted of hydrogen. Our star will swell and in a few hundred million years it will turn into a subgiant — an orange star, whose radius will be 2.3 times larger than today.

در سن ۱۰/۹ میلیارد سال، هسته خورشید شروع به تخلیه هیدروژن می‌کند. ستاره ما متورم خواهد شد و در چند صد میلیون سال به یک ستاره غول‌پیکر تبدیل خواهد شد - یک ستاره نارنجی که شعاع آن ۲/۳ برابر بزرگ‌تر از شعاع امروز آن خواهد بود.

At the age of 12.2 billion years, a thermonuclear reaction will begin in the outer layers of the Sun, and it will start swelling even more. Our luminary will turn into a red giant and absorb the inner planets. These transformations will end with the outer layers of the red giant flying into space, and the inner ones shrinking down to the state of a white dwarf.

در سن ۱۲/۷ میلیارد سال، یک واکنش گرماهسته‌ای در لایه‌های بیرونی خورشید آغاز می‌شود و شروع به تورم بیشتر می‌کند. جرم آسمانی ما به یک غول قرمز تبدیل می‌شود و سیارات درونی (منظومه شمسی) را جذب می‌کند. این دگرگونی‌ها با پرواز لایه‌های بیرونی غول سرخ به فضا و کوچک شدن لایه‌های درونی به حالت یک کوتوله سفید به پایان می‌رسد.

اپلیکیشن زبانشناس

اگر می‌خواهید فقط با یک موبایل به تمام دوره‌ها و ابزارهای مورد نیاز خود برای یادگیری زبان انگلیسی دسترسی داشته باشید، همین حالا اپلیکیشن زبان‌شناس را نصب کنید. اپلیکیشن زبانشناس، با امکانات شگفت‌انگیز خود مسیر یادگیری را برایتان راحت‌تر از همیشه کرده است. دوره‌های آموزش زبان انگلیسی در سطوح مختلف، آموزش گرامر، لغات ضروری، جعبه لایتنر زبانشناس، یادگیری زبان با موسیقی و فیلم و… فقط بخشی از امکانات ویژه اپلیکیشن زبانشناس است. همین حالا آن را دانلود و نصب کنید تا لذت یادگیری زبان انگلیسی در شما ایجاد شود.

سخن پایانی

خوشبختانه ما درست در اوج جوانی خورشید و زمین در حال زندگی هستیم. دوره‌ای که دانشمندان و محققان زیادی در حال مطالعه و کشف حقایقی شگفت‌انگیز درباره خورشید هستند. این مطالعات می‌تواند به شناخت جهان اطرافمان کمک زیادی کند. امیدوارم از مطالعه لکچر انگلیسی درباره خورشید لذت برده باشید. راستی کدام یک از حقایق در مورد خورشید برایتان جالب‌تر بود؟