مجموعه تخت جمشید نماد شکوه و عظمت ایرانیان در دوره هخامنشی است که توسط پادشاهانی همچون داریوش، خشایارشاه و اردشیر اول بنا شد. تا پایان لکچر انگلیسی درمورد تخت جمشید همراه زبانشناس باشید تا با شگفتی‌های این بنای باشکوه آشنا شوید. در بخش لکچر انگلیسی می‌توانید آموزش نحوه نوشتن لکچر را یاد بگیرید همینطور لکچرهای انگلیسی با موضوعات مختلف را مطالعه کنید.
Persepolis is a symbol of glory and grandeur in ancient Iran and one of the sights of Shiraz. Perhaps the region of Persepolis and the remaining buildings in it can be considered one of the most important documents in the history of civilization in the world. Hence, prominent scientists and archaeologists from all over the world have traveled to Iran to visit Persepolis.
تخت جمشید نماد شکوه و عظمت در ایران باستان و یکی از دیدنی‌های شیراز است. شاید بتوان منطقه تخت جمشید و بناهای باقی مانده در آن را یکی از مهم‌ترین اسناد تاریخ تمدن جهان دانست. از این رو دانشمندان و باستان‌شناسان برجسته‌ای از سراسر جهان برای بازدید از تخت جمشید به ایران سفر کرده‌اند.
Persepolis is a relic of Achaemenid kings in Iran from 2500 BC. Given the greatness of the Achaemenid Empire in ancient Iran, which covered a significant part of the eastern part of the world, we can understand the glory of the headquarters of these kings in Persepolis.
تخت جمشید یادگاری از پادشاهان هخامنشی ایران از ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد است. با توجه به عظمت امپراتوری هخامنشی در ایران باستان که بخش قابل‌توجهی از شرق جهان را در بر می‌گرفت، می‌توان به شکوه مقر این پادشاهان در تخت جمشید پی برد.
What attracts the attention of the world to Persepolis is not only the historical antiquity of this ancient city. Archaeologists have discovered the development of civilization in ancient Iran through careful study of inscriptions and artifacts from this region. The social laws of the Achaemenid period also surprised many historians.
آنچه توجه جهانیان را به تخت جمشید جلب می‌کند تنها قدمت تاریخی این شهر باستانی نیست. باستان‌شناسان با مطالعه دقیق کتیبه‌ها و آثار این منطقه به پیشرفت تمدن در ایران باستان پی برده‌اند. قوانین اجتماعی دوره هخامنشی نیز بسیاری از مورخان را شگفت‌زده کرده است.
Introducing Persepolis
معرفی پرسپولیس
Persepolis is known in the world as a symbol of Persian civilization in Iran. Persepolis area near Marvdasht, Shiraz in Fars province, shows the architectural glory of the palace of kings in the era of ancient Iran. At the height of their power, the Achaemenid kings built their stone palaces in the heart of the mountains near the city of Shiraz to give a clear picture of the future of their rule.
تخت جمشید در جهان به عنوان نماد تمدن پارسی در ایران شناخته می‌شود. محوطه تخت جمشید در نزدیکی مرودشت شیراز در استان فارس، شکوه معماری کاخ شاهان را در دوران ایران باستان نشان می‌دهد. پادشاهان هخامنشی در اوج قدرت، کاخ‌های سنگی خود را در دل کوه‌های نزدیک شهر شیراز ساختند تا تصویر روشنی از آینده حکومت خود را ارائه دهند.
Takht-e Jamshid (in Persian) is known in the world as “Persepolis”, which is the Greek name. Columns, column heads, inscriptions, reliefs, palaces and gates left in the Persepolis area are among the most famous works of civilization in the world. The Persepolis area, also known as the “Land of Persia”, attracts many tourists from all over the world to Shiraz throughout the year.
تخت جمشید در جهان به «پرسپولیس» که یک نام یونانی است، شناخته شده است. ستون‌ها، سر ستون‌ها، کتیبه‌ها، نقش برجسته‌ها، کاخ‌ها و دروازه‌های به جا مانده در محوطه تخت جمشید از معروف‌ترین آثار تمدن جهان است. منطقه تخت جمشید که به «سرزمین پارس» نیز معروف است، در طول سال گردشگران زیادی را از سراسر جهان به شیراز جذب می‌کند.
The construction of Persepolis was started by Darius the Achaemenid about 25 centuries ago in the foothills of the mountains of mercy. Countless architects and artists participated in the construction of the Persepolis building, and these huge buildings were built by male and female workers; But what adds to the value of Persepolis in history is the way the Achaemenid kings treated the workers, who in ancient Iran were paid appropriate wages and benefits in return for the labor of the workers. According to the information in the inscriptions, the construction of Persepolis took about 120 years.
ساخت تخت جمشید توسط داریوش هخامنشی حدود ۲۵ قرن پیش در دامنه کوه‌های رحمت آغاز شد. معماران و هنرمندان بیشماری در ساخت بنای تخت جمشید شرکت داشتند و این بناهای عظیم توسط کارگران زن و مرد ساخته شد؛ اما آنچه بر ارزش تخت جمشید در تاریخ می‌افزاید، رفتار پادشاهان هخامنشی با کارگرانی است که در ایران باستان در ازای زحمات کارگران دستمزد و مزایای مناسبی دریافت می‌کردند. بنا بر اطلاعات موجود در کتیبه‌ها، ساخت تخت جمشید حدود ۱۲۰ سال به طول انجامید.
History of Persepolis
تاریخچه پرسپولیس
The construction of Persepolis dates back to 518 BC, about 2500 years ago. Darius I, the third Achaemenid king, ordered the construction of a huge palace in the mountains around Marvdasht; But the construction of the mansions and statues of Persepolis took a long time and continued during the reign of later kings.
تاریخ ساخت تخت جمشید به ۵۱۸ سال قبل از میلاد مسیح یعنی حدود ۲۵۰۰ سال پیش برمی‌گردد. داریوش اول، سومین پادشاه هخامنشی، دستور ساخت کاخی عظیم در کوه‌های اطراف مرودشت را صادر کرد. اما ساخت عمارت‌ها و مجسمه‌های تخت جمشید طولانی شد و تا زمان پادشاهان بعدی ادامه یافت.
Each of the palaces in the Persepolis area was built during the reign of one of the Achaemenid kings. The splendor and beauty of Persepolis buildings still amazes designers and engineers today; To the extent that it is not easy to build such a huge collection at this time, despite the vast possibilities. According to the surviving inscriptions of the Achaemenids in various places, Darius’ purpose in building this building can be considered as a symbol of progressive ancient Iran.
هر یک از کاخ‌های محوطه تخت جمشید در زمان یکی از پادشاهان هخامنشی ساخته شده است. شکوه و زیبایی بناهای تخت جمشید امروزه نیز طراحان و مهندسان را شگفت‌زده کرده است. تا جایی که ساخت چنین مجموعه عظیمی در حال حاضر هم با وجود امکانات، خیلی آسان نیست. با توجه به کتیبه‌های باقی مانده از هخامنشیان در نقاط مختلف، هدف داریوش از ساخت این بنا را می‌توان نمادی از پیشرفت ایران باستان دانست.
For several years, workers dug up mountains and paved foothills to build palaces and mansions. The main material in the construction of palaces was stone, which was used in different resistances. Carving stones and polishing them into large pieces and transporting them to heights is one of the most interesting parts of building palaces that attracts the attention of modern engineers, architects and designers. The construction and completion of Persepolis palaces continued until the end of the Achaemenid rule; But many parts of this building were built and decorated in the time of Darius I, Xerxes and Ardashir I. The luxurious palaces of Persepolis were the residence of the Achaemenid kings for many years and are still considered as one of the most prominent and lasting historical documents of ancient Iran.
کارگران برای چندین سال، به منظور ساختن کاخ‌ها و عمارت‌ها، کوه‌ها را کندند و کوهپایه‌ها را سنگفرش کردند. مصالح اصلی در ساخت کاخ‌ها سنگ بود که در مقاومت‌های (درجه سختی) مختلف از آن استفاده می‌شد. کنده‌کاری و صیقل دادن سنگ‌ها به قطعات بزرگ و حمل آن‌ها به ارتفاعات یکی از جالب‌ترین قسمت‌های کاخ‌سازی است که توجه مهندسان، معماران و طراحان مدرن را به خود جلب می‌کند.
ساخت و تکمیل کاخ های تخت جمشید تا پایان حکومت هخامنشیان ادامه یافت. اما بخش‌های زیادی از این بنا در زمان داریوش اول، خشایارشاه و اردشیر اول ساخته و تزیین شده است. کاخ‌های مجلل تخت جمشید سال‌ها محل سکونت پادشاهان هخامنشی بوده و هنوز هم یکی از برجسته‌ترین و ماندگارترین اسناد بناهای تاریخی ایران باستان به شمار می‌رود.
The selection of the mountains around Marvdasht by Darius I, considering the location of the mountain in relation to sunrise and sunset, green plains around it and the location of this area on the royal road, has been very smart.
انتخاب کوه‌های اطراف مرودشت توسط داریوش اول با توجه به موقعیت کوه نسبت به طلوع و غروب خورشید، دشت‌های سرسبز اطراف آن و قرار گرفتن این منطقه در جاده شاهی بسیار هوشمندانه بوده است.
In recent years, due to the extensive damage to the buildings of Persepolis, this area has been repaired many times. In 1930, the reconstruction of Persepolis was under the supervision of the American Archaeological Group. During the excavation, the inscription of Xerxes was discovered, and thus they were able to identify the palace of Queen Xerxes. A few years later, in 1935, a German group reconstructed some of the inscriptions and strengthened the palaces and columns of Apadana Palace.
در سال‌های اخیر به دلیل آسیب‌های فراوان به بناهای تخت جمشید، این محوطه بارها مورد تعمیر قرار گرفته است. در سال ۱۹۳۰ بازسازی تخت جمشید زیر نظر گروه باستان‌شناسی آمریکا انجام شد. در حین کاوش، کتیبه خشایارشا کشف شد و به این ترتیب توانستند کاخ ملکه خشایارشا را شناسایی کنند. چند سال بعد، در سال ۱۹۳۵، یک گروه آلمانی برخی از کتیبه‌ها را بازسازی کردند و کاخ‌ها و ستون‌های کاخ آپادانا را تقویت کردند.
The reconstruction process continued until 1940, which led to the discovery of many works and inscriptions from this area. Many of these works are in the Persepolis Museum and some of the works discovered are kept in the National Museum of Iran; Unfortunately, many works have also been taken out of the country and placed in museums and libraries in Europe and the United States. In recent years, measures have been devised to further protect the Persepolis area and its archeological sites, and the reconstruction of various parts of it is still ongoing.
روند بازسازی تا سال ۱۹۴۰ ادامه یافت که منجر به کشف آثار و کتیبه‌های زیادی از این منطقه شد. بسیاری از این آثار در موزه تخت جمشید و برخی از آثار کشف شده در موزه ملی ایران نگهداری می‌شوند. متاسفانه بسیاری از آثار نیز از کشور خارج شده و در موزه‌ها و کتابخانه‌های اروپا و آمریکا قرار گرفته است. در سال‌های اخیر تدابیری برای حفاظت بیشتر از محوطه تخت جمشید و محوطه‌های باستانی آن اندیشیده شده و بازسازی قسمت‌های مختلف آن همچنان ادامه دارد.
Persepolis before destruction
پرسپولیس قبل از نابودی
The glory days of Persepolis continued until Alexander the Great invaded Iran. In 334 BC, Alexander the Great with his troops invaded Iran and after reaching the seat of the Achaemenid kingdom, looted houses and burned the heritage of Persepolis. Alexander’s hatred of the powerful Achaemenid kings caused Alexander to burn down Xerxes’ palace; But the fire spread to other places and destroyed large parts of Persepolis.
دوران شکوه تخت جمشید تا هنگامی که اسکندر مقدونی به ایران حمله کرد، ادامه یافت. در سال ۳۳۴ قبل از میلاد، اسکندر مقدونی با سپاهیانش به ایران حمله کرد و پس از رسیدن به مقر پادشاهی هخامنشی خانه‌ها را غارت کرد و میراث تخت جمشید را سوزاند. نفرت اسکندر از پادشاهان قدرتمند هخامنشی باعث شد که اسکندر کاخ خشایارشا را به آتش بکشد. اما آتش به جاهای دیگر سرایت کرد و قسمت‌های زیادی از تخت جمشید را ویران کرد.
Before the destruction of Persepolis, the Achaemenid palaces and mansions, due to being located in one of the best parts of Iran at the foot of Mount Rahmat or Mehr, also called Mitra, were very scenic and had a beautiful view of the surrounding valleys and plains. Inside Persepolis, there was an area similar to a town, and the distance between the palaces was paved. The interior design of Persepolis has been very advanced according to today’s engineering and architectural standards, and modern order and design can be seen in the division of interior neighborhoods. Persepolis palaces had different uses and each of them was used in different ceremonies and celebrations.
قبل از ویرانی تخت جمشید، کاخ‌ها و عمارتهای هخامنشی به دلیل قرار گرفتن در یکی از بهترین نقاط ایران در دامنه کوه رحمت یا مهر که به آن میترا نیز می‌گویند، بسیار دیدنی بوده و منظره زیبایی به دره‌ها و دشت‌های اطراف داشته است. داخل تخت جمشید محوطه‌ای شبیه شهر وجود داشت و فاصله بین کاخ‌ها سنگفرش بود. طراحی داخلی تخت جمشید بر اساس استانداردهای مهندسی و معماری امروزی بسیار پیشرفته بوده است و در تقسیم‌بندی محله‌های داخلی آن، نظم و طراحی مدرن کاملا به چشم می‌خورد. کاخ‌های تخت جمشید کاربری‌های مختلفی داشتند و هر کدامشان در مراسم و جشن‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
Water and sewage piping system in Persepolis is one of the most interesting architectural points. Between the streets, waterways were dug in such a way that rainwater and running water flowed through them and were directed through canals in a specific direction. In general, the architecture of palaces, interior decorations, landscaping of Persepolis, urban style, separation of residential areas from the royal settlement and design of Persepolis, according to modern standards and after more than 2500 years, is a proud document of ancient Iran.
سیستم لوله کشی آب و فاضلاب تخت جمشید یکی از جالب‌ترین نکات معماری است. در بین خیابان‌ها، آبراهه‌هایی حفر می‌شد که آب باران و آب جاری از آن‌ها عبور می‌کرد و از طریق کانال‌ها به سمت مسیر مشخصی هدایت می‌شد. به طور کلی معماری کاخ‌ها، تزئینات داخلی، محوطه‌سازی تخت جمشید، سبک شهری، تفکیک مناطق مسکونی از استقرار سلطنتی و طراحی تخت جمشید، طبق استانداردهای روز و پس از گذشت بیش از ۲۵۰۰ سال، سند افتخار ایران باستان است.
How old is Persepolis?
پرسپولیس چند ساله است؟
Persepolis buildings are more than 2500 years old. Remains of Elamites and early governments in ancient Iran have been discovered in parts of Iran; But Persepolis, due to its greatness and glory, can be considered the most prominent historical monument from ancient times in Iran.
بناهای تخت جمشید بیش از ۲۵۰۰ سال قدمت دارند. بقایای ایلامی‌ها و حکومت‌های اولیه در ایران باستان در بخش‌هایی از ایران کشف شده است. اما تخت جمشید را به دلیل عظمت و شکوهی که دارد، می‌توان برجسته‌ترین اثر تاریخی از دوران باستانی ایران دانست.
Persepolis is world famous and in many famous museums of the world, samples of works discovered in Persepolis are kept. Although Persepolis is located in Iran, in terms of outstanding historical potential and having signs of the oldest historical civilizations, it is a great treasure for all people of the world. Therefore, the name of Persepolis, as the second historical and cultural monument in Iran, was registered in the UNESCO World Heritage List in 1979.
تخت جمشید شهرتی جهانی دارد و در بسیاری از موزه‌های معروف جهان نمونه هایی از آثار کشف شده در تخت جمشید نگهداری می‌شود. تخت جمشید اگرچه در ایران قرار دارد، اما به لحاظ پتانسیل تاریخی برجسته و دارا بودن نشانه‌هایی از کهن‌ترین تمدن‌های تاریخی، گنجینه‌ای بزرگ برای همه مردم جهان است. از این رو نام تخت جمشید به عنوان دومین اثر تاریخی و فرهنگی ایران در سال ۱۳۵۸ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
Different parts of Persepolis
بخش‌های مختلف تخت جمشید
Persepolis area is composed of different parts. In general, the buildings and palaces of Persepolis were built in the middle flat area and the south, southwest and east sides of this area. The entrance to the complex is a staircase through which you can reach a wider space. In this section, we will examine the different parts of the Persepolis area.
محوطه تخت جمشید از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده است. به طور کلی بناها و کاخ‌های تخت جمشید در ناحیه مسطح میانی و ضلع جنوبی، جنوب غربی و شرقی این محوطه ساخته شده است. ورودی مجموعه پلکانی است که از طریق آن می‌توانید به فضای وسیع‌تری برسید. در این قسمت از لکچر انگلیسی درباره تخت جمشید به بررسی قسمت‌های مختلف محوطه آن می‌پردازیم.
1- Entrance stairs
۱. پله‌های ورودی
The entrance stairs consist of two parallel and symmetrical rows of stairs. The distance between the stairs is paved and the stairs continue in a zigzag manner to the top and reach a wide area of the palaces at a height of 12 meters. The height of these stairs is short and they can be easily climbed. This short stair design seems to have been on horseback for ease of movement; Of course, entering the interior of the palaces was not allowed and it was considered disrespectful to the king. There are small concave shelters along the stairs, which are about 64 cm high and have rectangular niches inside them; Of course, many parts of this shelter have been destroyed today.
پله‌های ورودی از دو ردیف پلکان موازی و متقارن تشکیل شده است. فاصله بین پله‌ها سنگفرش است و پله‌ها به صورت زیگزاگ تا بالا ادامه یافته و به فضای وسیعی از کاخ‌ها در ارتفاع ۱۲ متری می‌رسد. ارتفاع این پله‌ها کوتاه است و به‌راحتی می‌توان از آن‌ها بالا رفت. به نظر می‌رسد این طرح پله کوتاه برای سهولت حرکت روی اسب بوده است. البته ورود به داخل کاخ‌ها جایز نبود و بی‌احترامی به پادشاه تلقی می‌شد. در امتداد پلکان پناهگاه‌های مقعر کوچکی وجود دارد که ارتفاع آن‌ها حدود ۶۴ سانتی‌متر است و داخل آن‌ها طاقچه‌های مستطیلی شکل وجود دارد. البته امروزه قسمت‌های زیادی از این پناهگاه‌ها تخریب شده است.
The building blocks of the stairs are also large stones that are placed on top of each other without mortar. Four or five steps have been carved from each large piece of stone, and corrosion and abrasion can be seen in many parts of them today. The end of the staircase leads to the Gate of Nations.
بلوک‌های ساختمانی پلکان نیز سنگ‌های بزرگی است که بدون ملات روی هم قرار گرفته‌اند. از هر سنگ بزرگ چهار یا پنج پله تراشیده شده که امروزه در بسیاری از قسمت‌های آن‌ها خوردگی و سایش دیده می‌شود. انتهای راه پله به دروازه ملت‌ها منتهی می‌شود.
2- Gate of All Nations
۲. دروازه تمام ملت‌ها
After the entrance stairs, at a distance of 22 meters from the end of the stairs, there is a small palace called the “Gate of Nations”. The reason for this registration was due to the entry of representatives of different nations from this route and the entrance to other palaces. There is evidence that this palace was built during the reign of Xerxes. The palace may have been built in the time of Darius, but its construction dates back to the time of Xerxes.
بعد از پله‌های ورودی، در فاصله ۲۲ متری انتهای پله‌ها، کاخی کوچک به نام «دروازه ملت‌ها» قرار دارد. ثبت این نام به دلیل ورود نمایندگان ملت‌های مختلف از این مسیر و ورود به کاخ‌های دیگر بوده است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این کاخ در زمان خشایارشاه ساخته شده است. این کاخ ممکن است در زمان داریوش ساخته شده باشد، اما تاریخ ساخت آن به زمان خشایارشاه برمی‌گردد.
The Gate of the Nations is a palace with high brick walls and four tall pillars with three entrances. The area of the main hall reaches more than 600 square meters. The roof of the palace is 18 meters high and the columns are about 16 meters high. The pillars of the Gate of the Nations are currently one of the most complete pillars left in Persepolis. The lower part of these columns is bell-shaped and has vertical grooves, and at the top of the column, a round stone is placed on a grooved cylinder. On the round stone, there is a column flower, which is full of patterns, flowers and leaves, and on it, the head can be seen in the shape of a cow’s torso.
دروازه ملت‌ها کاخی همراه با دیوارهای بلند آجری، چهار ستون بلند و سه ورودی است. مساحت سالن اصلی به بیش از ۶۰۰ مترمربع می‌رسد. ارتفاع سقف کاخ ۱۸ متر و ارتفاع ستون‌ها حدود ۱۶ متر است. ستون‌های دروازه ملت‌ها در حال حاضر یکی از کامل‌ترین ستون‌های باقی مانده از تخت جمشید است. قسمت پایینی این ستون‌ها زنگوله‌ای شکل و دارای شیارهای عمودی است و در بالای ستون، سنگی گرد بر روی استوانه شیاردار قرار گرفته است. روی سنگ گرد آن، گل‌های ستونی پر از نقش و نگار و گل و برگ قرار دارد و روی آن سر ستون به شکل بالاتنه گاو دیده می‌شود.
3- Persepolis Treasury
۳. خزانه تخت جمشید
The Persepolis Treasury is located east of the Persepolis Museum and south of the Hundred Pillars Palace. The remains of this large building are surrounded by high walls and are separated from the surrounding palaces by wide streets. This building, which is one of the first buildings built in Persepolis, was built during the reign of Darius the Achaemenid and was originally used as an office building.
خزانه تخت جمشید در شرق موزه تخت جمشید و در جنوب کاخ صد ستون قرار دارد. بقایای این بنای بزرگ با دیوارهای بلند احاطه شده و با خیابان‌های عریض از کاخ‌های اطراف جدا شده است. این بنا که یکی از اولین بناهای ساخته شده در تخت جمشید است در زمان داریوش هخامنشی ساخته شد و در ابتدا به عنوان ساختمان اداری مورد استفاده قرار می‌گرفت.
In the western part of the treasury building there are small rooms for soldiers and in the eastern part there is a large courtyard overlooking the columned porches and several halls. The interior of the treasury consists of three halls each with four columns, a room with two columns and two large halls with a corridor between them. The columns of the building were all made of wood and had many patterns and drawings.
در قسمت غربی ساختمان خزانه اتاق‌های کوچکی برای سربازان و در قسمت شرقی حیاط بزرگ مشرف به ایوان‌های ستون‌دار و تالارهای متعدد قرار دارد. فضای داخلی خزانه شامل سه تالار هر کدام با چهار ستون، یک اتاق با دو ستون و دو تالار بزرگ با راهرویی میان آن‌هاست. ستون‌های بنا همگی از چوب بوده و دارای نقش و نگارهای فراوانی بوده است.
4- One Hundred Column Palace or Flat Hall
۴. کاخ صد ستون یا تالار تخت
“Palace of One Hundred Pillars” or “Takht Hall” was the second largest palace in Persepolis. This palace is known by this name because of the presence of 100 columns in its central hall; Of course, in the building of Persepolis treasury, before finding this palace, 100 columns in smaller sizes were found, but due to the greatness of this palace, they named this building 100 columns.
«کاخ صد ستون» یا «تالار تخت» دومین کاخ بزرگ تخت جمشید است. این کاخ به دلیل وجود ۱۰۰ ستون در تالار مرکزی آن به این نام شهرت یافته است. البته در ساختمان خزانه تخت جمشید، قبل از یافتن این کاخ، ۱۰۰ ستون در اندازه‌های کوچکتر پیدا شد، اما به دلیل عظمت این کاخ، نام این بنا را ۱۰۰ ستون گذاشتند.
During the Sassanid rule, Persepolis was known as “One Hundred Pillars”. This palace is located in the eastern part of the courtyard of Apadana Palace. The construction of the Hall of One Hundred Columns began by order of Xerxes, but was completed during the reign of Ardashir I. The time of construction and the names of the kings are engraved on the cornerstone of the Throne Hall.
در زمان ساسانیان، تخت جمشید به «صد ستون» معروف بود. این کاخ در قسمت شرقی حیاط کاخ آپادانا قرار دارد. ساخت تالار صد ستون به دستور خشایارشا آغاز شد اما در زمان اردشیر اول به پایان رسید. زمان ساخت و نام پادشاهان بر نبش سنگ بنای تالار تخت، حک شده است.
5- Palace of Xerxes Shah or Hadish
۵. کاخ خشایارشاه یا هدیش
Xerxes’ palace is another famous palace of Persepolis, which is known as “Hadish Palace” and according to what is engraved on the inscriptions, this palace was built by order of Xerxes. Xerxes’ palace is located on the eastern side of “Palace H” and south of the flat area of Persepolis. Although archaeologists estimate the construction of the palace during the reign of Xerxes, the designs on the walls of the palace show signs of the beginning of the construction of this building during the reign of Darius the Achaemenid.
کاخ خشایارشا معروف به «کاخ هدیش» یکی دیگر از کاخ‌های تخت جمشید است و طبق آنچه روی کتیبه‌ها حک شده این کاخ به دستور خشایارشا ساخته شده است. کاخ خشایارشا در ضلع شرقی «کاخ اچ» و در جنوب محوطه مسطح تخت جمشید قرار دارد. اگرچه باستان‌شناسان ساخت این کاخ را در زمان خشایارشا تخمین می‌زنند، اما نقوش روی دیوارهای کاخ نشانه‌هایی از آغاز ساخت این بنا در زمان داریوش هخامنشی را نشان می‌دهد.
6- H palace
۶. قصر H
The palace of Ardeshir I, also known as the palace or palace H, is one of the palaces of Persepolis, which is left in the southwest of the throne and on the westside of Hadish palace. The painted staircases that overlook the palace from both sides are now in a dilapidated state. The main staircase, according to the surviving written fragment, belongs to a building that was started by Xerxes and completed by Ardashir I.
کاخ اردشیر اول معروف به کاخ یا کاخ H، یکی از کاخ‌های تخت جمشید است که در جنوب غربی تخت و در سمت غرب کاخ هدیش به جای مانده است. پلکان‌های رنگ آمیزی شده که از دو طرف به کاخ مشرف است، اکنون در وضعیتی فرسوده قرار گرفته‌اند. پلکان اصلی طبق قطعه مکتوب به جا مانده متعلق به بنایی است که توسط خشایارشا شروع و توسط اردشیر اول تکمیل شد.
The west and south edges of the main building have a congress on which the shape of a bull’s horn and head is visible. Thelia, the restorer of Persepolis, and his wife have excavated a number of these congresses at the bottom of the throne and installed them in their place. The interpretation of these cowardly congresses is unclear, and whether they were a refuge or a symbol is still unclear. These congresses, one by one, large and small, were decorated with motifs such as arrows and crosses.
لبه‌های غربی و جنوبی بنای اصلی دارای کنگره‌ای است که شکل شاخ و سر گاو روی آن نمایان است. تلیا مرمت‌کننده تخت جمشید و همسرش تعدادی از این کنگره‌ها را در پایین تخت حفاری کرده و در جای خود نصب کرده‌اند. تعبیر این کنگره‌های کله‌گاوی نامشخص است. همینطور این که آیا آن‌ها پناهگاه بوده یا یک نماد، هنوز مشخص نیست. این کنگره‌ها، یکی یکی به صورت بزرگ و کوچک، با نقش‌هایی مانند تیر و کمان تزیین می‌شد.
7- Three-door palace or central palace
۷. کاخ سه دری یا کاخ مرکزی
The Three-Door Palace has been called the “Central Palace” because it is located in the center of Persepolis. The name of Seh Dari has been chosen due to the existence of three doors of the hall of this palace to connect with the surrounding palaces. The hall of the Central Palace has been the site of formal and informal consultations and meetings with foreign guests and court elders, and the image of the court elders has been engraved on the steps of the palace. For this reason, this palace is also called “Council Palace” and “Gate of Kings”.
کاخ سه دری را به دلیل قرار گرفتن در مرکز تخت جمشید «کاخ مرکزی» نامیده‌اند. نام سه دری به دلیل وجود سه درب تالار در این کاخ، برای ارتباط با کاخ‌های اطرافش انتخاب شده است. تالار کاخ مرکزی محل رایزنی‌ها و ملاقات‌های رسمی و غیررسمی با میهمانان خارجی و بزرگان دربار بوده و تصویر بزرگان دربار هم بر پله‌های کاخ نقش بسته است. به همین دلیل به این کاخ «کاخ شورا» و «دروازه شاهان» نیز می‌گویند.
The main building of this palace is rectangular and there is a square hall in the middle of it. The four corners of the hall were supported by tall columns. The main entrance to the central hall of the Three-Door Palace is on the east side, and the other entrances are on the south and north walls. The eastern entrance of the main hall leads from the narrow staircase to the southern corridor of the Hundred Pillars Palace, and the western entrance provides access to the southern part of Apadana Palace and Apadana Hall. The north gate also leads to the courtyard of Apadana Palace.
بنای اصلی این کاخ مستطیل‌شکل است و تالار مربعی در وسط آن قرار دارد. چهار گوشه تالار را ستون‌های بلند نگه می‌داشتند. ورودی اصلی تالار مرکزی کاخ سه دری در ضلع شرقی و سایر ورودی‌ها در دیوارهای جنوبی و شمالی قرار دارند. ورودی شرقی تالار اصلی از پلکان باریک به راهروی جنوبی کاخ صد ستون منتهی می‌شود و ورودی غربی دسترسی به قسمت جنوبی کاخ آپادانا و تالار آپادانا را فراهم می‌کند. دروازه شمالی نیز به حیاط کاخ آپادانا منتهی می‌شود.
8- Bar Palace or Apadana
۸. کاخ بار یا آپادانا
“Apadana Palace”, also known as “Bar Palace”, was one of the most beautiful and magnificent buildings in Persepolis, built during the reign of Darius I and his successor Xerxes. The construction of this palace took nearly 30 years, and similarities have been found between this palace and Darius’ palace in Susa. The main hall is rectangular and has 36 columns and three porches in the north, east and west. Each porch also had 12 columns. Of all the 72 pillars of the Apadana Palace, only 14 remain, one of which has been rebuilt. On the four sides of the Apadana Hall were four towers with guard rooms.
«کاخ آپادانا» که به «کاخ بار» نیز معروف است، یکی از زیباترین و باشکوه‌ترین بناهای تخت جمشید بود که در زمان داریوش اول و جانشینش خشایارشا ساخته شد. ساخت این کاخ نزدیک به ۳۰ سال به طول انجامید و شباهت‌هایی بین این کاخ و کاخ داریوش در شوش یافت شده است. تالار اصلی مستطیل‌شکل و دارای ۳۶ ستون و سه ایوان در شمال، شرق و غرب است. هر ایوان نیز ۱۲ ستون داشت. از ۷۲ ستون کاخ آپادانا تنها ۱۴ ستون باقی مانده است که یکی از آن‌ها بازسازی شده است. در چهار طرف تالار آپادانا چهار برج با اتاق‌های نگهبانی قرار داشت.
The main hall of Apadana Palace is three meters above the Apadana courtyard and the Gate of the Nations, and it rests on a mountain slope. The north staircase attached to the north porch and the east staircase attached to the east porch are the ways that connect the main hall with the surrounding palaces and courtyards. The walls of the stairs are decorated with reliefs and valuable inscriptions.
تالار اصلی کاخ آپادانا در سه متری محوطه آپادانا و دروازه ملت‌ها قرار دارد و در دامنه کوه واقع شده است. پلکان شمالی متصل به ایوان شمالی و پلکان شرقی متصل به ایوان شرقی راه‌هایی هستند که تالار اصلی را به کاخ‌ها و حیاط‌های اطراف متصل می‌کنند. دیوارهای پلکان با نقش برجسته و کتیبه‌های ارزشمند، تزئین شده است.
9- Darius or Thatcher’s private palace
۹. کاخ خصوصی داریوش یا تچر
The palace of Darius I of the Achaemenid dynasty is known as “Thatcher Palace”. This palace is one of the first buildings built in Persepolis. Thatcher Palace is located southwest of Apadana Palace, facing south and the sun, which is why Thatcher Palace is also known as the Winter Palace. On the other hand, the architectural elegance and polished cutting of the stones in the construction of this palace has also made it known as “Mirror House” and “Mirror Hall”.
کاخ داریوش اول از سلسله هخامنشی به «کاخ تچر» معروف است. این کاخ یکی از اولین بناهای ساخته شده در تخت جمشید است. کاخ تچر در جنوب غربی کاخ آپادانا و رو به جنوب و خورشید قرار دارد و به همین دلیل کاخ تچر به کاخ زمستانی نیز معروف است. از سوی دیگر، ظرافت معماری و تراش صیقلی سنگ‌ها در ساخت این کاخ، آن را به آینه‌خانه و تالار آینه نیز معروف کرده است.
Thatcher Palace is about two to three meters higher than the surrounding buildings and courtyards and the shape of the rectangular hall and its width is north to south. The central hall of Thatcher Palace had 12 columns and the small rooms north of the hall each had four columns and the south porch overlooking it had eight columns; They were all made of wood, but there are no traces of them today. Two rows of stairs on either side of the hall provided the connection between the north rooms and the south porch.
کاخ تچر حدود دو تا سه متر از بناها و حیاط‌های اطراف بلندتر است و شکل تالار مستطیل شکل و عرض آن از شمال به جنوب است. تالار مرکزی کاخ تچر دارای ۱۲ ستون و اتاق‌های کوچک شمال تالار، هر کدام چهار ستون و ایوان جنوبی مشرف به آن دارای هشت ستون بوده است. همه آن‌ها از چوب ساخته شده بودند، اما امروزه اثری از آن‌ها وجود ندارد. دو ردیف پلکان در طرفین تالار ارتباط اتاق‌های شمالی و ایوان جنوبی را فراهم می‌کرد.
10- Royal tombs
۱۰. مقبره‌های سلطنتی
To the northeast of Chah Sangi, near the Palace of the Hundred Pillars, the remains of a mansion with traces of a stone tomb can be seen. The stones of this porch building have been placed on top of each other without mortar and the whole building has been built on a platform. The carved tomb can be seen in the east of this building and it seems that its cruciform shape has been removed from the tombs of Naghsh-e Rostam; However, the lower arm of the cross has been left half-finished.
در شمال شرقی چاه سنگی در نزدیکی کاخ صد ستون، بقایای عمارتی با آثار مقبره‌های سنگی دیده می‌شود. سنگ‌های این بنای ایوانی بدون ملات روی هم قرار گرفته‌اند و تمام بنا روی سکو ساخته شده است. مقبره‌ای کنده‌کاری شده در شرق این بنا دیده می‌شود و به نظر می‌رسد شکل صلیبی آن از مقبره‌های نقش رستم حذف شده باشد. اما بازوی پایین صلیب نیمه کاره رها شده است.
During the Achaemenid period, the religious beliefs of kings and people were that the human body after death should not contaminate the three pure and holy elements, namely water, earth and fire; So they found another way to bury their dead. Zoroastrian tombs, stone tombs, masters, and large stone coffins that once housed mummified corpses were alternatives to burying or cremating the dead.
در زمان هخامنشیان، اعتقادات مذهبی پادشاهان و مردم این بود که بدن انسان پس از مرگ نباید سه عنصر پاک و مقدس یعنی آب، خاک و آتش را آلوده کند. بنابراین راه دیگری برای دفن مردگان خود یافتند. مقبره‌های زرتشتی، مقبره‌های سنگی، اتاق‌ها و تابوت‌های سنگی بزرگی که زمانی اجساد مومیایی شده را در خود جای می‌دادند، جایگزین دفن یا سوزاندن مردگان بودند.
11- Persepolis Museum
۱۱. موزه تخت جمشید
Persepolis Museum is the oldest building of the Museum of Iran, which with the reconstruction of the Queen’s Palace from the complex of Persepolis palaces, has changed its use and made it in its current form. The construction of this museum, also known as the Achaemenid Museum, began in 1311 with the help of Professor Hertzfeld, who led the excavations in Persepolis. The interior decoration of Persepolis Museum with red mortar attracts the attention of tourists. This color has been chosen symbolically due to the old structure of this building and due to the great use of Achaemenids in the interior decorations of Persepolis.
موزه تخت جمشید قدیمی‌ترین بنای موزه ایران است که با بازسازی کاخ ملکه از مجموعه کاخ‌های تخت جمشید، تغییر کاربری داده و به شکل فعلی درآورده شده است. ساخت این موزه که به موزه هخامنشیان نیز معروف است در سال ۱۳۱۱ با کمک پروفسور هرتسفلد که رهبری کاوش‌های تخت جمشید را بر عهده داشت آغاز شد. تزئینات داخلی موزه تخت جمشید با ملات قرمز توجه گردشگران را به خود جلب می‌کند. این رنگ به دلیل ساختار قدیمی این بنا و به دلیل استفاده زیاد هخامنشیان در تزئینات داخلی تخت جمشید، به صورت نمادین انتخاب شده است.
The queen’s palace was built during the reign of Xerxes and by his order. The building consists of a main hall and a large number of rooms, the entrances of which are decorated with drawings of Xerxes and his entourage, as well as lions and monsters. Twelve wooden pillars hold the roof in the main hall, and on each pillar there are statues of cows with two heads.
کاخ ملکه در زمان خشایارشاه و به دستور او ساخته شد. این بنا از یک تالار اصلی و تعداد زیادی اتاق تشکیل شده است که ورودی‌های آن با نقاشی‌های خشایارشا و همراهانش و همچنین شیرها و هیولاها تزئین شده است. دوازده ستون چوبی سقف تالار اصلی را نگه می‌دارند و روی هر ستون مجسمه‌هایی از گاوهای دو سر وجود دارد.
اپلیکیشن زبانشناس
یکی از روش‌هایی که مسیر شما را برای یادگیری زبان انگلیسی بسیار آسان می‌کند، استفاده از اپلیکیشن زبانشناس است. اپلیکیشن زبانشناس کامل‌ترین اپ فارسی زبان آموزش انگلیسی است که به کاربران خود روش‌های متعددی را برای آموزش و یادگیری زبان ارائه می‌دهد. یادگیری زبان با فیلم، موسیقی، پادکست، آموزش گرامر، واژگان ضروری زبان انگلیسی، جعبه لایتنر، دوره‌های صفر تا صد زبان انگلیسی در سطوح مختلف، فقط برخی از ویژگی‌های شگفت‌انگیز این اپ هستند. همین حالا اپلیکیشن زبانشناس را دانلود و نصب کنید.
سخن پایانی
تخت جمشید نماد شکوهمندی ایران باستان است که امیدواریم با نگهداری مناسب و مرمت آن، همچنان گردشگران سراسر جهان را پس از ۲۵۰۰ سال شگفت‌زده کند. راستی کدام یک از کاخ‌ها و بناهای مجموعه تخت جمشید توجه شما را بیشتر به خود جلب کرد؟ در بخش کامنت‌ها برای ما بنویسید.
