داستان انگلیسی آیا ما در جهان هستی تنها هستیم؟
آموزش رایگان زبان انگلیسی > دوره: مگا داستان / فصل: آیا ما در جهان هستی تنها هستیم؟ / درس: داستان انگلیسی آیا ما در جهان هستی تنها هستیم؟سرفصل های مهم
داستان انگلیسی آیا ما در جهان هستی تنها هستیم؟
توضیح مختصر
سوالی که همواره ذهن خیلی از ما انسان ها را ممکن است مشغول کند. آیا بجز انسان ها در جهان هستی موجودات دیگری نیز زندگی می کنند؟
- سطح خیلی سخت
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
راهنمای خواندن این درس
نکته اول:
ابتدا میتوانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.
نکته دوم:
اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
Are We Alone In The Universe?
Stephen Hawking once said, “The idea that we are alone in the universe is completely implausible and arrogant. Look at the number of planets and stars that exist. It’s unlikely that we are the only form of evolved life.”
It is unlikely but not impossible.
History abounds with tales of beings from other worlds visiting our planet. And people from all walks of life claim to have had close encounters with aliens. Some accounts are hard to believe, and some are hard to debunk.
On November 5th, 1975, Travis Walton was in high spirits as he finished his shift for the day. Travis worked as a logger in the White Mountains of Snowflake, Arizona. He took great pride in being a regular blue-collar guy with a tough job.
Travis was in a truck with five other loggers when his life changed forever. He and his co-workers saw a glimmer of light dancing through the trees. The driver brought the truck to a grinding halt because he believed it was a forest fire.
It wasn’t. It was something quite different. It was a UFO.
In his own words, Travis described it as “a defined metallic disc outlined against the sky.” He called it ‘fantastic’ and ‘grand.’ Travis explained that everyone felt they were witnessing something beautiful and perfect.
Travis felt like a deer caught in the headlights. He opened the car door and walked towards the UFO in a daze. His co-workers yelled at him to return to the safety of the car.
Travis tried to run, but he never made it. He says a powerful ‘force’ hit him and threw him like a puppet into the air.
His co-workers said it was like watching someone step on a landmine . Others said they saw a bright blue beam hit Travis.
Thinking Travis was dead, his co-workers left the scene to get help. Within hours a huge search party was trawling the forest for Travis. They looked high and low but could not find him. He had disappeared without a trace.
Five days later Travis reappeared. He looked shell shocked and a shadow of his former self, but he was alive.
His account of what had happened beggared belief.
Travis said when he awoke he was on a spaceship surrounded by small creatures. At first, he thought they were doctors but then realized they were aliens. This realization sent him mad with panic. He admits he flipped and lashed out at the creature nearest to him.
Travis then backed into a shelf containing what looked like medical instruments. He grabbed one of them and started threatening the aliens with it. Their response was to stop and to stare. Travis said he couldn’t tolerate that stare. Years later he would see that same stare in his nightmares again and again.
Travis managed to escape into another room. Inside was a human-like figure wearing what resembled a space helmet. A few seconds later, Travis passed out.
When Travis next opened his eyes, he was lying on the roadside. He was 15 miles from the spot where he went missing.
Travis’s tale was scrutinized under the spotlight of the world’s media. Cynics said Travis and his family were into UFO stories before his alleged abduction. They also used his family’s lack of worry during his absence to say it was a hoax.
Over 40 years later Travis still stands by his story. He has passed five separate lie detector tests to prove it’s true.
Critics say such tests can be duped. They also point to some lie detector tests he has failed.
The other five loggers in the truck continue to back up Travis’s claims. They have also passed lie detector tests.
Travis’s buddy Ken Peterson remains haunted by that day. He believes the aliens attempted to contact them for a reason. He thinks by running away he blew his chance.
He sometimes camps on the site of Travis’s abduction and wistfully hopes that one day the aliens will return for him.
Alien abduction stories are easy to come by in some circles, but this wasn’t always the case. Over 50 years ago they were unheard of. A down-to-earth couple named Barney and Betty Hill would change all that.
It was a cloudless and starry September night in 1961. Mr. and Mrs. Hill were driving home on a rural highway to their home in New Hampshire in the early hours of the morning.
Betty looked out the window and saw a bright object following them. Barney stopped the car and checked the object out with a pair of binoculars. He saw a spacecraft with “at least half-a-dozen living beings” looking straight at him.
Terrified, he ran back to the car and sped into the night. The couple then heard a series of loud beeps before passing out. When they awoke, they were 35 miles down the highway with no memory of how they got there.
A few days later Betty began having nightmares. Two years later a visit to the psychiatrist would reveal what happened that night. Under hypnosis Betty and Barney said short, grey aliens with big bug eyes abducted them. The aliens took them aboard their spaceship and stuck them with needles.
The psychiatrist didn’t buy the story but believed the Hills thought it was true. The Hills lived exhausting lives. The pressures of demanding jobs and long daily commutes always take their toll. As a biracial couple in 1960s America, the Hills also faced prejudice and stress. Psychiatrists who have studied their case claim sleep deprivation and stress were the cause of the Hill’s experiences.
Betty was also an avid fan of science fiction and a keen believer in UFOs before the incident. Some say her story was what started it all. Their account became a movie, broadcast on TV in 1975. Perhaps not coincidentally, Travis Walton’s abduction happened not long after this movie aired. In the following two years, the number of reported alien abductions soared.
Are UFOs and aliens real or are they the product of an evolving folklore? The U.S. government has recently spent 22 million dollars attempting to answer that question.
In 2007, the Advanced Aerospace Threat Identification Program (AATIP) was created. The project investigated numerous accounts of unusual aircraft traveling at unusual speeds.
It also researched encounters between UFOs and American military pilots.
The government slashed the program’s funding in 2012, but Luis Elizondo, the former head of the program claims the program continued without government funding. Elizondo continued working from his Pentagon office until his resignation in October 2017. He left to protest against what he believed was excessive secrecy.
In his resignation letter he wrote, “Why aren’t we spending more time and effort on this issue? We have studied phenomena which did not seem to originate from any country. That is not something any government or institution should classify. It should not be kept secret from the people.”
Commander David Fravor’s experiences were one of the AATIP’s most documented cases. David’s 18 years of experience in the Air Force could not prepare him for what he experienced one day in 2004.
On a routine training mission, David encountered a 40-foot long, white tic-tac shaped object. It was hovering just above the Pacific Ocean. He said it had no visible exhaust or propulsion. David took his plane down to investigate further. The pilot was stunned to see the UFO go from a completely still hover to climbing 12,000 feet in the blink of an eye. He claims it then accelerated away at supersonic speed. He says it disappeared like a bullet from a gun.
David believes the aircraft was not of this world. He claims we do not have the technology to travel at that velocity. He also believes the human body could not survive such acceleration.
Elizondo says that many in the military and the government are so afraid of public ridicule that they’re afraid to go on the record with their concerns. No one wants to have their career sidelined because of the stigma attached to UFOs. According to Robert Bigelow, a billionaire space entrepreneur who was involved with AATIP, other countries are much more open to the topic. He says unlike the US, countries such as Russia, China, Belgium, France, England, and Chile do not have a juvenile taboo about the topic.
If it is true that we have been visited by aliens, the natural question is why. The famous science fiction author Arthur C. Clarke once said, “I’m sure the universe is full of intelligent life. It’s just been too intelligent to come here.”
ترجمه‌ی درس
آیا در این جهان هستی تنهاییم ؟
استفن هاوکینگ بیان داشته است “ این نظر که ما در این جهان تنها هستیم کاملا دور از واقعیت و خودخواهانه است “ . به تعداد سیارات و ستاره ها نگاهی بیندازید . بعید است که ما تنها گونه ی تکامل یافته هستی باشیم . احتمالش کم است اما نا ممکن نیست . تاریخ مملو از حکایاتی است که موجوداتی از جهان دیگر به سیاره ما می ایند . و افراد از همه قشری مدعی شده اند که با فضایی ها برخورد نزدیک داشته اند . برخی حکایات ، باورشان سخت است و برخی نیز غلط پنداشتنشان دشوار است . در 5 نوامبر 1975 تراویس والتون به هنگام اتمام شیفت کاری روزانه اش خوشحال و سرمست بود . تراویس بعنوان چوب بر در کوه های سپید اسنو فلیک در اریزونا مشغول به کار بود . او از اینکه کارگر ساده ای که دارای شغلی سخت است خوشحال بود .
تراویس به همراه 5 چوب بر دیگر در کامیون بود که زندگیش برای همیشه تغییر کرد . او و همکارانش شعله ی آتشی در میان درختان دیدند . راننده با ترمز ناگهانی کامیون را متوقف کرد زیرا بر این باور بود که این شعله ی آتش جنگل است . اما اینطور نبود . چیزی کاملا متفاوت بود . شیئی عجیب در آسمان بود به شکل سفینه فضایی ( UFO: unidentified flying object) . تراویس به بیان خودش آن را صفحه دایره ای فلزی توصیف کرد که در آسمان نمایان بود . او آن را خارق العاده و با شکوه می دانست . تراویس خاطرنشان کرد که همه حس می کردند شاهد پدیده ای زیبا و فوق العاده هستند.
تراویس از ترس مات و مبهوت شده بود . در ماشین را باز کرد و متعجب به طرف بشقاب پرنده رفت . همکارانش فریاد زدند که به ماشین برگردد . تراویس سعی کرد بدد اما به هبچ وجه نتوانست . او بیان می داشت نیرویی به او اصابت کرد و او را همچون عروسکی به هوا پرت کرد .
همکارانش می گفتند انگار کسی روی مین پاگذاشته است. بقیه می گفتند که پرتو نور آبی رنگی دیده اند که به تراویس برخورد کرده است . همکارانش فکر کردند تراویس مرده است و برای گرفتن کمک از آنجا دور شدند . چند ساعت بعد گروه جستجوی بزرگی جنگل را در پی تراویس می گشتند. آنها بالا و پایین را زیر و رو کردند اما او را پیدا نکردند . او بدون هیچ اثری ناپدید شده بود .
پنج روز بعد تراویس پیدایش شد . او همچون موجی ها ( اختلال روانی ناشی از صدای انفجار مهیب ) بود ، گویا سایه ای از خود قبلیش بود . اما درهر حال زنده بود . شرح آنچه رخ داده بود در باور نمی گنجید . تراویس گفت وقتی بیدار شده در سفینه فضایی بوده و موجودات کوچکی دور او را احاطه کرده بودند . اول فکر می کرد آنها دکترند اما بعد فهمید که انها فضایی هستند . زمانیکه متوجه این موضوع شد عصبانی و آشفته شد . او ادعا می کرد که از خود بی خود شده و با عصبانیت آن موجوداتی که نزدیکش بودند را می زده .
سپس تراویس به محفظه ای برگردانده شد که پر بود از چیزهایی که شبیه تجهیزات پزشکی بودند . او یکی از آن ابزارها را برداشته و با آن فضایی ها را تهدید کرده . جوابشان متوقف کردن او و خیره شده به او بود . تراویس می گفت نمی توانست این نگاه ها را تحمل کند . سال ها بعد او همین نگاه ها را دوباره و دوباره در کابوس هایش خواهد دید . تراویس سعی کرد به اتاق دیگری فرار کند . داخل آن اتاق پیکر انسان مانندی بود که چیزی شبیه کلاه فضایی به سر داشت . چند ثانیه بعد تراویس غش کرد . هنگامیکه تراویس چشمانش را باز کرد کنار جاده افتاده بود . او 15 مایل با جایی که غیب شده بود فاصله داشت .
داستان تراویس مرکز توجه و پیگیری رسانه های دنیا قرار گرفت . افراد بد بین می گفتند پیش از به اصطلاح نا پدید شدن تراویس، او و خانوادش درگیر و مشغول داستان های ماورا زمینی و فضایی بوده اند. آنها همچنین از این موضوع که خانواده اش خیلی از نبود وی نگران نبودند به منظور اثبات اینکه این فریبی بیش نیست استفاده نمودند .
پس از 40 سال تراویس کماکان بر این قضیه ( داستانش) پافشاری می نمود . او 5 آزمایش دروغ سنج را با موفقیت گذراند تا اثبات کند که این قضیه صحت دارد. منتقدین بر این باورند که چنین آزمایش هایی می توانند فریب دهنده و اشتباه باشند . آنها همچنین به برخی آزمایش های دروغ سنج اشاره می کنند که وی با موفقیت نگذرانید . 5 چوب بر دیگر در کامیون ادعا های تراویس را طرفداری می کردند . آنها نیز آزمایش های دروغ سنجی را با موفقیت پشت سر گذاشتند. دوست تراویس کن پترسون از آن روز شبح زده باقی ماند . او بر این باور است که فضایی ها به منظور خاصی می خواستند با آنها ارتباط برقرار کنند . او فکر می کند با فرار کردن او این شانس را از دست داده است . او گاهی در محل ناپدید شدن تراویس اتراق می کند و مشتاقانه امیدوار است که روزی فضایی ها به سراغ او می آیند .
داستان های پیرامون آدم ربایی توسط فضایی ها در طول زمان می آیند و می روند اما موضوع همیشه این نبوده . حدود 50 سال پیش آنها حکایت نشده بودند . زوج ساده و متواضعی به نام بارنی و بتی هیل این قضیه را نقض می کنند.
شبی سرد و پرستاره در سپتامبر 1961 بود . آقا و خانم هیل در ساعات آغازین صبح دم در حال رانندگی در مسیر منزلشان در یک بزرگراه خارج شهری در نیو همپ شیر بودند . بتی نگاهی به بیرون پنجره انداخت و جسمی نورانی دید که بدنبالشان می آمد. بارنی خودرو را متوقف کرد و با دوربین به آن شئ نگاه کرد . او سفینه ای مشاهده کرد که حداقل نیم جین موجود زنده در آن بود که مستقیما به او نگاه می کردند . وحشت زده به داخل خودرو بر گشت و به سرعت حرکت کرد . سپس این زن و شوهر قبل از اینکه از هوش بروند صداهای بلند بوغ مانندی شنیدند . وقتی بیدار شدند 35 مایل دور تر از بزرگراه بودند و یادشان نمی آمد که چطور از آنجا سر در آورده اند .
چند روز بعد کابوس های بتی شروع شد . دو سال بعد مراجعه به یک روانشناس آنچه که آن شب رخ داده بود را برملا ساخت . با هیپوتیزم بتی و بارنی بیان داشتند که آدم فضایی های کوتاه خاکستری با چشمان درشت ار حدقه بیرون در آمده آنها را ربوده بودند . فضایی ها انها را سوار سفینه فضایی خود کرده بودند و با سوزن های سرنگ آنها را گیر انداخته بودند . آن روانشناس این داستان را باور نکرد اما معتقد بود که خانم و آقای هیلز این قصه را باور کرده اند . خانم و آقای هیلز زندگی سخت و خسته کننده ای داشتند . فشار زیاد کاری و مسیر های رفت و آمد طولانی تاثیر بدی بر آنها داشت . بعنوان زوجی از دو نژاد مختلف در دهه 1960 در آمریکا با استرس و تعصب نژادی روبرو بودند . روانشناسانی که روی آنها مطالعه می کردند ادعا می کردند کمبود خواب و استرس و اضطراب علت این تجریه ی ناگوار برای این خانم و آقا بوده است .
همچنین پیش از آن حادثه بتی طرفدار پر و پا قرص داستان های علمی تخیلی بود و به وجود سفینه های فضایی ( UFO) باور داشت . برخی می گویند که همه چیز از حکایت آنها شروع شد . از روی داستان آنها فیلمی ساختند که در 1975 در تلویزیون پخش شد . احتمالا داستان ربوده شدن تراویس والتون اندکی پس از پخش این فیلم تصادفی نبوده . در دوسال پس از آن تعداد گزارش های مبنی بر ربوده شدن توسط فضایی ها افزایش پیدا کرد .
آیا سفینه ها و آدم فضایی ها واقعیت دارند یا اینکه حاصل حکایات فولکور در حال رواج هستند ؟ دولت آمریکا اخیرا 22 میلیون دلار صرف پاسخ به این سوال نموده است . در 2007 برنامه پیشرفته شناسایی تهدیدات سفینه های فضایی (AATIP) طرح ریزی شد . این پروژه به بررسی و پژوهش حول تعداد بیشماری هواپیمای غیر معمولی که با سرعتی غیر عادی پرواز می کردند پرداخت . این پروژه همچنین به بررسی و پژوهش پیرامون برخوردهای سفینه های فضایی و خلبانان نیروی هوایی ارتش آمریکا می پرداخت . در سال 2012 دولت بودجه ی این پروژه را قطع کرد اما لویس الیزوندو رهبر پیشین این برنامه ادعا می کند که این پروژه بدون بودجه دولت ادامه یافت . الیزوندو کارش را از دفترش در پنتاگون تا زمان استعفایش در اکتبر 2017 ادامه داد . او به منظور مخالفت با آنچه که باور داشت که فوق محرمانه و سری است کارش را رها کرد .
در نامه استعفایش او نوشته بود “ چرا زمان و تلاش بیشتری را صرف این موضوع نمی کنیم ؟ ما پدیده هایی را بررسی نموده ایم که به نظر نمی رسد از هیچ کشوری نشئت گرفته باشد . این چیزی نیست که هر دولت یا موسسه ای ان را طبقه بندی نماید . این مساله نباید از مردم پنهان باشد . “
تجربیات فرمانده ارشد ، دیوید فریور یکی از مستند ترین موارد پروژه AATIP می باشد . 18 سال تجربه دیوید در نیروی هوایی نمی توانست به اندازه یک روز تجربه در سال 2004 برای او مفید باشد . دیوید در یکی از ماموریت های روتین و همیشگی با شئ سفید رنگ لوبیا / کپسولی شکلی به طول 40 فوت مواجه شد . این شئ درست روی اقیانوس آرام معلق بود . او بیان می داشت این شئ هیچ اگزوز یا نیروی محرکه نمایانی نداشت . دیوید با هواپیمایش به پایینتر رفت تا آن را بیشتر بررسی کند . خلبان به طرز شگفت آوری مشاهده کرد که در یک چشم بر هم زدن سفینه فضایی از وضعیت ساکن به ارتفاع 12000 فوتی رفت . او ادعا می کند که پس از آن با سرعت مافوق صوت شتاب گرفت و ناپدید شد . او می گوید همچون گلوله ای که از تفنگ شلیک می شود محو شد . دیوید بر این باور است که آن هواپیما متعلق به دنیای ما نیست . او اذعان می نماید ما تکنولوژی در اختیار نداریم که با اینچنین سرعتی حرکت کند . او معتقد است که بدن انسان توان تحمل چنین شتاب بالایی را ندارد .
الیزاندو بیان می دارد افراد بسیاری در ارتش و دولت هستند که از اینکه مورد استهزاء و تمسخر عموم مردم واقع شوند ابا دارند که این امر موجب شده از بیان نظریات خود در ملا عام به دلیل نگرانیهایشان بپرهیزند . هیچ کس نمی خواهد شغلش به علت شرم و خجالت باور به وجود سفینه های فضایی موجب گوشه گیریش شود . براساس گفته های روبرت بیگلو میلیونر ، از پیشگامان و موسسان شرکت فضانوردی که در پروژه AATIP نیز شرکت داشته است , کشورهای دیگر بیشتر به چنین موضوعی علاقه نشان می دهند. او می گوید بر خلاف آمریکا , کشورهایی چون روسیه ، چین، بلغارستان ، فرانسه ، انگلستان ، و شیلی در مورد این موضوع به منزله تابوی غیر معقول نمی نگرند .
اگر این مساله حقیقت داشته باشد که فضایی ها انسان هارا زیر نظر دارند این پرسش مطرح است که چرا . نویسنده معروف داستان های علمی تخیلی آرتور سی کلرک زمانی می گفت من اطمینان دارم که هستی مملو از مخلوقات باهوش است . و این هوش بالای آنهاست که مانع از ورود این مخلوقات به دنیای ما شده است .