داستان انگلیسی دوستی دلگرم‌کننده‌ی انسان و پنگوئن

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

دوستی دلگرم کننده ی یک انسان با یک پنگوئن



دوستی دلگرم‌کننده‌ی انسان و پنگوئن

تصور کن که شخصی را آن‌قدر دوست داشته باشی که به خاطر وی، بیشتر از 5000 مایل شنا بکنی تا به وی برسی. “دیندیم” هرسال این مقدار مسافت طولانی را شنا میکند تا دوست خود، “ژائو پریرا” را در برزیل ملاقات کند.

این موضوع بسیار دلگرم‌کننده است؛ نه‌فقط به خاطر عشق بین این دو دوست، بلکه به خاطر اینکه دیندیم در حقیقت یک پنگوئن است!

ژائو، دیندیم را در ساحل نزدیک خانه‌اش، در جزیره‌ای بیرون ریودوژانیرو، درحالیکه آغشته به نفت بود و در حال جان دادن بود، یافت. او دیندیم را بلند کرد؛ تمیز کرد؛ به خانه‌ی خود آورد؛ و از وی تا رسیدن به سلامتی کامل، پرستاری کرد. ژائو اسم این پنگوئن را دیندیم گذاشته بود.

پس از گذشت یک هفته، ژائو دیندیم را به ساحل بازگرداند تا وی را رها سازد. اما دیندیم ژائو را ترک نکرد. بنابراین این دو به مدت یازده ماه باهم زندگی کردند تا اینکه یک‌دفعه دیندیم غیبش زد.

ژائو فکر میکرد که دیگر هیچ‌وقت دوستش را نمیبیند. اما پس از گذشت چند ماه، دیندیم برگشت. او ژائو را در ساحل پیدا کرد و وی را تا خانه‌اش تعقیب کرد. هرسال، این پنگوئن برای مدت چهار ماه غیبش میزند تا در سواحل پاتاگونیا در آرژانتین، جفت‌گیری کند. اما در هشت ماه بعدی برمیگردد و با ژائو زندگی میکند. هرسال مردم به ژائو میگویند که دیندیم دیگر برنمیگردد اما دیندیم همیشه برمیگردد.

ژائو میگوید که هر دفعه که دیندیم بازمیگردد و به هم میرسند، عشق و علاقه‌ی دیندیم به وی بیشتر میشود و از دیدن وی خوشحال‌تر به نظر میرسد. از طرف دیگر ژائو نیز دیندیم را به‌اندازه‌ی بچه‌ی خودش دوست دارد. او اطمینان دارد که دیندیم هم همین حس را نسبت به وی دارد (رابطه‌ی پدر و پسری).

اکولوژیستی به نام کارل سافینا میگوید که حیوانات میتوانند عاشق انسان‌ها باشند و این کار را هم کرده‌اند. او در رابطه با حیوانات و احساساتشان زیاد مینویسد و سخنرانی میکند. او عاشق تعریف کردن داستان نهنگ قاتلی است که عده‌ای از پژوهشگران گمشده در مه غلیظ دریا را به مقصد خودشان در ساحل هدایت کرد.

طبق گفته‌های کارل، واضح است که حیوانات به انسان‌ها عشق میورزند. اما اصلاً مشخص نیست که آیا انسان‌ها نیز آن‌قدری به حیوانات عشق میورزند که از آن‌ها محافظت کنند؟ صدها هزار حیوان، تنها با همان نفتی که دیندیم را در معرض مرگ قرار داده بود تابه‌حال کشته‌شده‌اند.

در چهل سال گذشته، 50 درصد حیات‌وحش، به دلیل نابودی زیستگاه‌ها توسط بشر، از بین رفته است. دانشمندان میگویند که ما در دوره‌ی جدیدی از انقراض گروهی حیوانات قرارگرفته‌ایم. پیش‌بینی شده است که در دو نسل آینده، 75 درصد از گونه‌های جانوری باقیمانده در زمین، از بین میرود.

ممکن است بحث‌های زیادی روی این موضوع انجام شود که آیا واقعاً حیواناتی مثل دیندیم میتوانند انسان را دوست داشته باشند یا خیر. اما سؤال اصلی این است که آیا انسان‌ها میتوانند آن‌قدری حیوانات را دوست داشته باشند که از آن‌ها محافظت کنند؟