داستان انگلیسی عذاب شکست
آموزش رایگان زبان انگلیسی > دوره: داستان های کوتاه / فصل: عذاب شکست / درس: داستان انگلیسی عذاب شکستسرفصل های مهم
داستان انگلیسی عذاب شکست
توضیح مختصر
شوق پیروزی و عذاب شکست. هر دوی این‌ها تماشای مسابقات ورزشی را بسیار جذاب می‌سازند. جالب است که مطالعه مدال آوران المپیک حاکی از آن بوده است که نزدیک شدن به موفقیت (در قالب مدال نقره) می تواند بسیار دردناکتر از کسب مقام سوم باشد.
- سطح خیلی سخت
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
راهنمای خواندن این درس
نکته اول:
ابتدا میتوانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.
نکته دوم:
اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
Agony Of Defeat
After a bitter loss, John Herdman, the head coach of the Canadian women’s soccer team spitefully threw their silver medal into the crowd. He later told the media that “I don’t play this game for medals… and not silver ones anyway.” Some people have called him a sore loser, but apparently, his feelings are not uncommon.
Research into gold, silver and bronze medal winners show that silver medal winners are often unhappier than bronze medal winners. Gold is first, silver is second and bronze is third. The rankings are clear, but silver medal winners don’t come in second for happiness.
David Matsumoto is a professor of psychology at San Francisco State University and a former US Olympic Judo coach. He researched the facial expressions of 84 Olympic medal judo winners from 35 countries. He found that 13 out of 14 gold medal winners smiled after their final match. Bronze medal winners smiled 18 out of 26 times. Silver medal winners, on the other hand, never smiled after their final match ended. Instead, some of them displayed facial expressions of sadness and contempt.
The agony of the silver medalists has been researched among other sports, and the results are similar. Some psychologists say that silver medalists are comparing up, while bronze medalists are comparing down. While the silver medalist is often in agony over coming so close to gold but failing, the bronze medalist is happy that they won something rather than nothing.
Basing our happiness or sadness on how close we come to success transcends sports. Imagine a plane that crashes in the wilderness. A lone survivor walks for days towards civilization but dies 75 miles before reaching the nearest town. Compare that story with a similar survivor who also walks for days, but collapses a quarter mile from the town. Who deserves more compensation for their death? This question was given to different groups of people in a research study. People who heard the story of the survivor who almost reached safety awarded more compensation money to the survivor’s family.
They say that time heals all wounds, but the pain of the silver medalists doesn’t always fade. One elderly former Olympic runner was interviewed about coming in 2nd place in his youth. He remembers being far ahead of the competition and then fading towards the end of the race. Now in his 90s, he says that not a day goes by that he doesn’t think of that race.
ترجمه‌ی درس
تحقیقات نشان میدهد که لذت کسب مدال برنز بسیار بیشتر از مدال نقره است.
عذاب شکست
جان هردمن سرمربی تیم فوتبال بانوان کانادا پس از شکستی تلخ مدال نقره تیم را کینه توزانه به سوی جمعیت پرت کرد. او بعدها به رسانه‌ها گفت: «من این بازی را برای به دست آوردن مدال انجام ندادم… به هر حال برای کسب مدال نقره هم نبود.» بعضی ها او را بازنده‌ای غم زده نامیدند اما پر واضح است که احساسات او چندان هم غیرعادی نیست.
تحقیق درباره‌ی برندگان مدال‌های طلا، نقره و برنز نشان داده است که برندگان مدال نقره، غمگین‌تر از برندگان مدال برنز بوده‌اند. طلا اول است و نقره و برنز دوم و سوم. رتبه‌ها معلوم و مشخص‌اند اما برندگان مدال نقره از لحاظ شادی در رتبه دوم قرار نمی‌گیرند.
دیوید ماتسوموتو استاد روان‌شناسی دانشگاه دولتی سان فرانسیسکو و مربی اسبق تیم جودوی المپیک آمریکا است. او حالت چهره‌ی 82 مدال آور المپیک از 35 کشور در ورزش جودو را مورد تحقیق و بررسی قرار داد. او دریافت که 13 نفر از 14 برنده‌ی مدال طلا پس از مسابقه فینال لبخند به لب داشته‌اند. 18 نفر از 26 برنده‌ی مدال برنز نیز لبخند زده‌اند. اما برندگان مدال نقره هیچگاه پس از پایان مسابقه فینال لبخند نزده‌اند. در عوض، حالت چهره برخی از آنها حاکی از اندوه و سرافکندگی بوده است.
اندوه برندگان مدال نقره در سایر رشته های ورزشی نیز مورد بررسی قرار گرفته و نتایج مشابهی به دست آمده است. برخی از روانشناسان میگویند که برندگان مدال نقره، خود را با رتبه‌ی بالاتر از خود مقایسه می‌کنند حال آنکه برندگان مدال برنز، خود را با رتبه‌های پائین‌تر قیاس می‌کنند. وقتی برندگان مدال نقره به خاطر نزدیک شدن به کسب مدال طلا و از دست دادن آن دچار اندوه می‌شود، برندگان مدال برنز خوشحالند که رتبه‌ای کسب کرده‌اند و دست خالی نمانده‌اند.
تناسب شادی یا اندوه با میزان نزدیکی به پیروزی از ورزش فراتر رفته است. فرض کنید هواپیمایی در مکانی دورافتاده سقوط کرده است. بازمانده‌ای تنها، به مدت چند روز به سوی یافتن نشانی از تمدن راه می‌رود اما در فاصله‌ی 75 مایلی نزدیک‌ترین شهر می‌میرد. این ماجرا را با بازمانده‌ای مقایسه کنید که او نیز چندین روز راه رفته اما یک چهارم مایل مانده به شهر جان می‌سپارد. کدامیک مستحق دریافت بیمه خسارت بیشتری است؟ در یک تحقیق، این سوال از گروه‌های مختلفی از افراد پرسیده شد. افرادی که ماجرای بازمانده‌ای که تقریبا به محل امن رسیده بود را می شنیدند، خانواده او را مستحق دریافت مبلغ بیشتری می دانستند.
میگویند، زمان زخمها را التیام میدهد، اما دردی که برنده‌ی مدال نقره دچارش شده، هیچگاه از بین نمی‌رود. مصاحبه‌ای با یکی از دوندگان سابق المپیک که حالا سن و سالی از او گذشته درباره‌ی کسب مقام دوم در ایام جوانی ترتیب داده شد. او به یاد می‌آورد در رقابت بسیار جلوتر بوده و در اواخر مسابقه عقب افتاده بود. حال که در دهه نهم زندگی‌اش قرار دارد، می‌گوید هیچ روزی را بدون فکر کردن به آن مسابقه سپری نکرده است.