داستان انگلیسی صبحانه ای با تأخیر
آموزش رایگان زبان انگلیسی > دوره: داستان های کوتاه / فصل: صبحانه ای با تأخیر / درس: داستان انگلیسی صبحانه ای با تأخیرسرفصل های مهم
داستان انگلیسی صبحانه ای با تأخیر
توضیح مختصر
همه ما معمولا در طول شب و هنگامی که خوابیم غذایی نمی خوریم. این غذا نخوردن برای اکثر مردم ۱۰ تا ۱۲ ساعت طول می کشد. اما برای یک مرد اسکاتلندی ۲۷ ساله این بی غذایی کمی طولانی تر از حد معمول بود. ۳۸۲ روز بیشتر!
- سطح خیلی سخت
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
راهنمای خواندن این درس
نکته اول:
ابتدا میتوانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.
نکته دوم:
اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.
فایل صوتی
متن انگلیسی درس
An Overdue Breakfast
Some say breakfast is the most important meal of the day. And whether you eat bacon and eggs, cereal and milk, or fruit and yogurt, you are literally “breaking” your fast from the previous night.
On July 11th, 1966, 27-year-old Scotsman, Angus Barbieri, broke his fast with a boiled egg, a slice of bread with butter, and a cup of black coffee. But instead of a 12-hour fast overnight, it was the first food he had eaten in 382 days. He told a reporter, “I thoroughly enjoyed my egg and I feel very full.”
A year before, Barbieri weighed 456 pounds and was extremely obese. He sought treatment for his excessive weight at a medical facility in Dundee, Scotland. The doctors put him on a short fast to try and drop some of the weight off his 6-foot frame. Most thought he would regain the weight, as what usually happens. But days without food turned into weeks, and eventually into months. Fasts of over 40 days are considered dangerous, but Barbieri wanted to reach his ideal weight of 180 pounds. So he kept going.
Barbieri took vitamin and mineral supplements during the fast, and drank black coffee, tea, and sparkling water along the way. Occasionally he’d have a touch of sugar or milk in his tea, especially towards the end. But for the most part, he survived over a year without eating.
Doctors were astounded. “This is one of the most remarkable cases of voluntary weight reduction I have ever heard of,” said one. At the end, Barbieri successfully tipped the scales at 180 pounds. “I have forgotten what food tastes like,” he said.
Transformation through fasting has been around for ages. Jesus spent 40 days in the desert without food, while Gandhi was known for his 17 hunger strikes. And fasting for Muslims is one of the fundamental principles of Islam. But for Barbieri, his fast – believed to be the longest ever undertaken – was not done for spiritual purposes, but rather for health.
According to Leonard Guarente, a professor of biology at MIT, the ability to fast is an ancient survival adaptation. It was normal for our ancestors to experience a scarcity of food in the winter, having to survive for weeks without much to eat. In addition to losing weight, some experts say that fasting can help slow aging and fight cancer by starving rapidly growing tumor cells.
While a prolonged fast can lead to dangerous consequences like organ failure and death, might the benefits of fasting in moderation outweigh the dangers?
ترجمه‌ی درس
صبحانه مهمترین وعده‌ی غذایی در طول روز
صبحانه‌ای با تأخیر
برخی می گویند صبحانه مهم ترین وعده‌ی غذایی روز است. و چه گوشت بخورید چه تخم مرغ، غلات و شیر، و یا میوه و ماست، به معنای واقعی کلمه روزه ای را که از شب قبل گرفته اید، می شکنید.
در روز ۱۱ جولای ۱۹۶۶ مرد ۲۷ ساله اسکاتلندی، آنگوس باربیری روزه ی خود را با یک تخم مرغ آب پز، یک تکه نان با کره و یک فنجان قهوه سیاه شکست. اما غذا نخوردن او یک شبه و ۱۲ ساعته نبود، بلکه این اولین وعده ی غذایی بود که او پس از ۳۸۲ روز می خورد. او به یک خبرنگار گفت، «من کاملا از تخم مرغم لذت بردم و بسیار احساس سیری می کنم».
اولین غذای انگوس پس از ۳۸۲ روز
یک سال قبل از آن، باربیری ۴۵۶ پوند وزن داشت و بسیار چاق بود. او برای درمان اضافه وزن خود به یک مرکز پزشکی در دوندی در اسکاتلند رفت. پزشکان او را در وضعیت بی غذایی کوتاه مدتی قرار دادند تا بخشی از وزن خود را از اندام ۶ فوتی خود کم کند. بسیاری فکر می کردند طبق معمول وزن او نیز باز خواهد گشت. اما روزهای بی غذایی تبدیل به هفته ها و در نهایت به ماه‌ها شدند. غذا نخوردن بیش از ۴۰ روز خطرناک تلقی می شود، اما باربیری می خواست به وزن ۱۸۰ پوندی ایده آل خود برسد. بنابراین ادامه داد.
انگوس قبل از لاغری
باربیری در طول بی غذایی ویتامین و مواد معدنی مکمل را مصرف می کرد و در طول این مدت قهوه سیاه، چای، و آب گازدار می‌نوشید. گاهی اوقات و مخصوصا در اوخر این دوره کمی شکر یا شیر در چای خود می ریخت. اما به طور کلی بیش از یک سال بدون خوردن غذا زنده ماند.
پزشکان شگفت زده شده بودند. یکی از آنها گفت: «این یکی از قابل توجه ترین موارد کاهش وزن داوطلبانه است که تا کنون شنیده ام». در پایان، باربیری با موفقیت توانست به وزن ۱۸۰ پوند برسد. او گفت: «مزه غذا از یادم رفته است.»
دگرگونی از طریق روزه گرفتن قرنها رایج بوده است. عیسی ۴۰ روز را در بیابان بدون غذا سپری کرد و گاندی به خاطر ۱۷ روز اعتصاب غذایش شناخته شد. و روزه یکی از اصول اساسی اسلام برای مسلمانان است. اما غذا نخوردن باربیری که گفته می شود تاکنون طولانی ترین دوره ی بی غذایی بوده است، برای اهداف معنوی نبوده بلکه برای سلامتی انجام شد.
روزه در اسلام یک فریضه‌ی دینی است.
بر اساس گفته لئونارد گارِنت استاد زیست شناسی دانشگاه MIT، توانایی بی غذا زنده ماندن نوعی سازگاری باستانی برای بقا است. کمبود مواد غذایی در زمستان برای نیاکان ما تجربه ای طبیعی بوده است و آنها مجبور بودند هفته ها غذا نخورند و زنده بمانند. برخی از کارشناسان می گویند غذا نخوردن علاوه بر کاهش وزن می تواند روند پیری را آهسته کرده و با گرسنه نگهداشتن سلولهای سرطانی که به سرعت رشد می کنند، با سرطان مبارزه کند.
با اینکه گرسنگی طولانی مدت می تواند به عواقب خطرناک مانند نارسایی اندام ها و مرگ منجر شود، آیا مزایای روزه می تواند بیشتر از خطرات آن باشد؟