داستان انگلیسی سندروم قلب شکسته

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

آیا قلب شکسته می تواند جان ما را بگیرد؟

هنگامی که جورج دوتی 91 ساله مبتلا به ذات الریه را به بیمارستان رساندند، دوروتی همسر 92 ساله او بیش از همه ترسید.

به او داروی آرامبخش زدند و سه روز بعد به بخش مراقبتهای ویژه بردند. همسر او که 68 سال با او زندگی کرده بود نتوانست او را ببیند چون ناگهان به بیماری زونا مبتلا شد.

روحیه اش خیلی ضعیف بود و بدنش بسیار شکننده بود که بتواند با ویروس مبارزه کند. او در تنهایی از دنیا رفت و شوهرش ندانست که او نیز راهی بیمارستان شده است.

ده ساعت بعد جورج نیز از دنیا رفت. این زن و شوهر که در جنگ جهانی دوم با هم آشنا شده بودند در طول زندگی مشترکشان حتی یک روز هم از هم دور نبودند.

آنها در اولین قرار خود که بدون آشنایی قبلی بود در ایستگاه راه آهن منچستر پیکادیلی یکدیگر را ملاقات کردند. قرار گذاشته بودند که آقا روزنامه ای در دست داشته باشد و خانم یک شاخه گل رز. آنها فورا یکدیگر را شناختند و یک دل نه صد دل عاشق هم شدند.

ازدواج کردند و صاحب دو پسر شدند- آلن و پل. آنها پنج نوه و دو نتیجه داشتند.

پسرشان پولس توضیح داد: «آنها دو انسان دوست داشتنی و بسیار اهل خانواده بودند…»

در مراسم خاکسپاری آنها تابوت هایشان را کنار هم گذاشتند. روی تابوت دوروتی یک روزنامه و روی تابوت جورج یک شاخه گل رز گذاشته شده بود.

حتی خود مرگ هم نتوانست پیوند منحصر به فرد آنها را از هم بگسلد. آیا اندوه جدایی سرانجام آنها را به کشتن داد؟ یا برنامه زمانی مرگشان بازی سرنوشت بود؟ انسانها موجودات عاطفی هستند. ما به داستان های عاشقانه ای علاقه داریم که نشان می دهند عشق با مرگ تمام نمی شود.

رسانه ها هرگز از گزارش دادن این داستانها خسته نمی شوند. ما نیز هیچگاه از شنیدن آنها خسته نمی شویم.

ایرِنه جُردن هفت روز پس از مرگ شوهرش برنارد جردن درگذشت. آنها 50 سال با هم زندگی کرده بودند. داستان آنها غوغایی در روزنامه های بریتانیا به پا کرده بود. درک دلیل این مسئله هم چندان سخت نیست.

وقتی انسانهایی که چندین دهه با هم زندگی کرده اند با فاصله چند روز از یکدیگر می میرند، این مسئله هم ما را غمگین و هم دلگرم می کند. این نشان می دهد که عشق ابدی است و می تواند حتی از چنگال عفریت مرگ جان سالم به در ببرد.

همچنین نشان می دهد که در برخی موارد قلب اندوهگین ممکن است شما را به کشتن بدهد. در تائید این مسئله نظریه ای علمی وجود دارد. این نظریه «سندرم قلب شکسته» نامیده می شود.

در هر سنی مرگ یکی از عزیزان باعث ایجاد تنش شدید می شود. وقتی همسرمان را از دست می دهیم احساسات ما طغیان می کنند. غم و اندوه ما را فلج می کند. این ضایعه ما را از ادامه فعالیت های عادی روزمره ناتوان می کند.

استرس شدید ما را از لحاظ ذهنی و جسمی فلج می کند. این استرس می تواند اثر جدی بر قلب داشته باشد. هنگامی که قلب پیر است و رو به زوال می رود، بعضی ها می گویند که نمی خواهد یا نمی تواند فقدان شریک زندگی را پشت سر بگذارد .