آموزش گرامر زمان گذشته ساده در انگلیسی + مثال

پس از زمان حال ساده در زبان انگلیسی، یادگیری زمان گذشته ساده یکی از اصلی‌ترین بخش‌های گرامر زبان انگلیسی است. در بخش گرامر ساده اپلیکیشن زبان‌شناس این فرصت را برای شما ایجاد کردیم که بتوانید با هریک از زمان‌های زبان انگلیسی به‌صورت جداگانه و کاملا تخصصی آشنا شوید.

تا کنون زمان‌های حال ساده، حال استمراری، حال کامل و حال کامل استمراری را به شما آموخته‌ایم. اکنون زمان آموزش تمامی نکات مربوط به زمان گذشته ساده فرا رسیده است. پس این فرصت را مغتنم شمرده و مقاله پیش رو با دقت مطالعه کنید.

از گذشته ساده چه زمانی استفاده می‌کنیم؟

همان‌طور که از نام این زمان مشخص است؛ گذشته ساده به اقدام یا عملی اشاره دارد که در گذشته انجام و تمام شده است. یعنی اگر کاری را در گذشته انجام داده‌اید و در همان گذشته به‌اتمام رسانده‌اید می‌توانید از زمان گذشته ساده برای بیان آن استفاده کنید. علاوه بر این، برای صحبت در مورد عادات و اعمال تکراری در گذشته هم‌چون مدرسه رفتن، بازی کردن، تماشا کردن مرتب تلویزیون و غیره نیز می‌توانید زمان گذشته ساده را به‌کار ببرید.

در ادامه با بررسی تخصصی کاربردهای مختلف این زمان و ذکر مثال، به شما کمک می‌کنیم تا بهتر با جایگاه زمان گذشته ساده در زبان انگلیسی آشنا شوید. پیش از آن بهتر است با ساختارهای مختلف این زمان آشنا شوید.

ساختار زمان گذشته ساده

برای ساخت جملات زمان گذشته ساده، ما به شکل گذشته افعال در جمله نیازمندیم. همان‌طور که می‌دانید افعال انگلیسی در دو دسته باقاعده و بی‌قاعده جای می‌گیرند.

افعال باقاعده دسته‌ای هستند که برای تبدیل شدن به زمان گذشته و شکل سوم، نیازمند ed هستند و در انتهای خود بسته به نوع فعل یا d و یا ed می‌گیرند. آن دسته از افعالی که به حرف e ختم می‌شوند تنها نیازمند d خواهند بود و دیگر افعال باقاعده برای گذشته شدن ed می‌گیرند. مانند:

Past tense	Base form of the verb
Played	Play
Watched	Watch
Loved	love
Looked	look

در این میان برخی از افعال باقاعده که به حرف y ختم می‌شوند نیز وجود دارند که برای تبدیل شدن به زمان گذشته باید y را حذف کرده و به‌جای آن i بگذاریم و بعد ed را بیاوریم. افعال باقاعده‌ای که حرف آخر آن‌ها y و حرف ماقبل آخر آن‌های یک صامت باشد مشمول چنین قانونی خواهند بود. به‌عنوان مثال:

Try = tried

Fly = flied

در مقابل اگر فعلی به حرف y ختم شده و حرف ماقبل آخر آن یک مصوت یا حروف صدادار شامل a، e، i، o و یا u باشد؛ هم‌چون دیگر افعال باقاعده تغییری در ساختار فعل ایجاد نشده و تنها ed می‌گیرد. مانند:

Play = played

Enjoy = enjoyed

افعال بی‌قاعده در زبان انگلیسی فعل‌هایی هستند که برای تبدیل شدن به زمان گذشته و شکل سوم خود، ed نگرفته و شکل آن‌ها به‌طور کل تغییر می‌کند. این افعال از قانون خاصی پیروی نکرده و باید آن‌ها را به‌خاطر بسپارید. به‌عنوان نمونه:

Past tense	Base form of the verb
Bought	Buy
Saw	See
Got	Get
Did	Do

در این میان برخی از افعال بی‌قاعده نیز وجود دارد که شکل آن‌ها در تمام زمان‌ها ثابت بوده و تغییر نمی‌کند. مانند:

Past tense	Base form of the verb
Put	Put
Cut	Cut
Set	Set
Read*	Read

*نکته : درخصوص فعل read، گرچه شکل ظاهری این فعل در زمان گذشته و ساده یکسان است اما تلفظ آن در این دو زمان متفاوت خواهد بود. شکل پایه این فعل ri:d خوانده می‌شود و زمان گذشته آن red تلفظ خواهد شد.

همان‌طور که گفتیم برای ایجاد جملات مثبت در زمان گذشته ساده ما بعد از فاعل نیاز به فعل در حالت گذشته داریم. به‌صورت کلی می‌توانید از فرمول زیر برای زمان گذشته ساده استفاده کنید:

Subject + past form of the verb + rest of the sentence.

(فاعل + شکل گذشته فعل + ادامه جمله)

برخلاف زمان حال ساده که شکل فعل برای ضمایر سوم شخص مفرد یعنی she، he و it متفاوت بود؛ در زمان گذشته ساده این فعل برای تمام ضمایر یک‌سان است. تنها تفاوت آن در استفاده از فعل be است. زمان گذشته فعل be به‌شکل was و were استفاده می‌شود. اگر فاعل جمله یکی از ضمایر I ، You ، We و یا They باشد باید از were استفاده کنید. اگر فاعل شما سوم شخص مفرد و یکی از ضمایر He ، She و یا It باشد باید was را برای آن به‌کار ببرید. در ادامه چند مثال با ساختار زمان گذشته ساده به شما ارائه می‌دهیم:

She was a nurse.

او یک پرستار بود.

We studied English at school.

ما در مدرسه انگلیسی خواندیم.

They were at the office.

آن‌ها در اداره بودند.

I cooked Italian food.

من غذای ایتالیایی پختم.

He washed the dishes.

او ظرف‌ها را شست.

You sold your house.

شما خانه‌تان را فروختید.

Jennifer did her homework.

جنیفر تکالیفش را انجام داد.

منفی کردن زمان گذشته ساده

حال که ساختار جملات مثبت زمان گذشته ساده را آموختید؛ بهتر است بدانید چطور می‌توانید این جملات را منفی کنید. برای منفی کردن جملات زمان گذشته ساده، ما نیاز به فعل کمکی did و واژه منفی‌ساز not داریم. یعنی بعد از فاعل ما باید از عبارت did not استفاده کنیم و پس از آن فعل را از حالت گذشته خارج کرده و به‌شکل پایه آن مورد استفاده قرار دهیم.

توجه داشته باشید که به‌دلیل استفاده از فعل کمکی did در جمله ما دیگر نمی‌توانیم فعل را به‌شکل گذشته به‌کار ببریم و باید آن را به‌حالت پایه و اولیه خود درآوریم. در حالت کلی می‌توانید از فرمول زیر برای منفی کردن زمان گذشته ساده استفاده کنید:

Subject + did + not + base form of the verb+ rest of the sentence.

(فاعل + استفاده از فعل کمکی did + استفاده از واژه not + شکل پایه فعل + ادامه جمله)

• در محاوره و مکاتبات، بیش‌تر از مخفف did not یعنی didn’t استفاده می‌شود. شما نیز می‌توانید در جملات منفی زمان گذشته ساده، به‌جای did not، مخفف آن یعنی didn’t را به‌کار ببرید.
• در مورد افعال to be که was و were هستند ما نیاز به فعل کمکی did نداریم. برای منفی کردن این افعال، تنها کافیست واژه not را بعد از was و یا were بیاوریم و آن را به‌شکل was not/ were not و یا حالت مخفف آن‌ها یعنی wasn’t و یا weren’t استفاده کنیم.

مثال:

She wasn’t (was not) a nurse. She was a doctor.

او یک پرستار نبود. او دکتر بود.

We didn’t (did not) study English at school.

ما در مدرسه انگلیسی نخواندیم.

They weren’t at the office.

آن‌ها در اداره نبودند.

I didn’t cook Italian food.

من غذای ایتالیایی نپختم.

He didn’t wash the dishes.

او ظرف‌ها را نشست.

You didn’t sell your house.

شما خانه‌تان را نفروختید.

Jennifer didn’t do her homework.

جنیفر تکالیفش را انجام نداد.

سوالی کردن زمان گذشته ساده

تا این‌جای مقاله با ساختار جملات منفی و مثبت زمان گذشته ساده آشنا شدید. حال زمان آن فرا رسیده که بدانید چطور می‌توان این جملات را سوالی کرد. برای سوالی کردن زمان گذشته ساده ما به فعل کمکی did نیاز داریم. یعنی ابتدای جمله سوالی را باید با did آغاز کنیم. پس از آن نیاز به فاعل داریم. بعد از فاعل، ما فعل اصلی را از حالت گذشته خارج کرده و به‌صورت پایه آن مورد استفاده قرار می‌دهیم. درنتیجه می‌توانید فرمول زیر را برای سوالی کردن زمان گذشته ساده به‌کار ببرید:

Did + subject + base form of the verb + rest of the sentence?

(فعل کمکی did + فاعل + شکل پایه فعل + ادامه جمله؟)

درخصوص افعال was و were اما قضیه کمی متفاوت است. برای سوالی کردن جملات زمان گذشته ساده با افعال to be، کافیست جای was و یا were را با فاعل جمله عوض کنیم . یعنی فرمول زیر را به‌کار ببریم:

Was/ Were + subject + rest of the sentence?

(فعل was و یا were + فاعل + ادامه جمله؟)

با ما همراه باشید تا با بررسی چند مثال بهتر متوجه این توضیحات شوید.

Was she a nurse? Yes, she was. No, she wasn’t.

Did you study English at school? Yes, we did. No, we didn’t.

Were they at the office? Yes, they were. No, they weren’t.

Did you cook Italian food? Yes, I did. No, I didn’t.

Did he wash the dishes? Yes, he did. No, he didn’t.

Did we sell our house? Yes, you did. No, you didn’t.

Did Jennifer do her homework? Yes, she did. No, she didn’t.

در مورد سوالی کردن زمان گذشته ساده با wh-question ها مانند what، where، when، how و غیره نیز باید ابتدا جمله خبری را به سوالی تبدیل کرده و پس از آن آن واژه یا بخشی که با کلمه پرسشی مورد سوال قرار می‌گیرد را حذف کنید و در ابتدای جمله سوالی ایجاد شده wh-question مورد نظر را بیاورید. به‌صورت کلی باید فرمول زیر را در این مواقع استفاده کنید:

Wh-question + did + subject + base form of the verb + rest of the sentence?

(کلمه پرسشی + فعل کمکی did + فاعل + شکل پایه فعل + ادامه جمله؟)

اگر جمله شما با افعال was و یا were ساخته شده باشد دیگر نیازی به فعل کمکی did نداشته و از همان افعال was و were به‌جای آن استفاده می‌کنیم. در ادامه با بررسی چند مثال بهتر با این فرمول‌ها آشنا خواهید شد.

What did you study at school? We studied English at school.

در مدرسه چه چیزی خواندید؟ ما در مدرسه انگلیسی خواندیم.

Where were they? They were at the office.

آن‌ها کجا بودند؟ آن‌ها در اداره بودند.

What did you cook? I cooked Italian food.

تو چه پختی؟ من غذای ایتالیایی پختم.

When did you go home? I went home at midnight.

چه زمانی به خانه رفتی؟ من نیمه‌شب به خانه رفتم.

نکته:

اگر بخواهید با استفاده از کلمه پرسشی what به‌جای پرسیدن چه چیزی در مورد فعل جمله و یا کاری که انجام شده است سوال بپرسید؛ باید در ساختار سوالی فوق، فعل اصلی جمله را حذف کرده و به‌جای آن do قرار دهید . یعنی فرمول زیر را به‌کار ببرید:

What + did + subject + do + rest of the sentence?

(کلمه پرسشی what + فعل کمکی did + فاعل + فعل do + ادامه جمله؟)

مثال:

What did you do? I cooked Italian food.

تو چه کار کردی؟ من غذای ایتالیایی پختم.

What did she do on Sundays? She went to the piano class on Sundays.

او یک‌شنبه‌ها چه‌ کار می‌کرد؟ او یک‌شنبه‌ها به کلاس پیانو می‌رفت.

در مورد کلمه پرسشی who نیز اگر از این واژه برای سوال در مورد فاعل جمله استفاده کنید؛ کافیست فاعل را حذف کرده و جای آن who را قرار دهید . یعنی دیگر نیازی به استفاده از فعل کمکی did ندارید. مثال:

Who discovered electricity? Edison discovered electricity.

چه کسی برق را کشف کرد؟ ادیسون برق را کشف کرد.

Who wrote Don Quixote? Cervantes wrote Don Quixote.

چه کسی دُن‌کیشوت را نوشت؟ سروانتس دُن‌کیشوت را نوشت.

حال اگر بخواهید با استفاده از کلمه پرسشی who درخصوص مفعول جمله سوال بپرسید؛ مانند ساختار جملات سوالی با wh-questionها عمل می‌کنیم. یعنی مفعول را حذف کرده و به‌جای آن who یا whom را در ابتدای جمله سوالی می‌آوریم. مثال:

Who did you play basketball with? I played basketball with my school friends.

با چه کسی بسکتبال بازی کردی؟ با دوستان مدرسه‌ام بسکتبال بازی کردم.

Who did you see last night? I saw Jeff last night.

دیشب چه کسی را دیدی؟ دیشب جف را دیدم.

مجهول کردن زمان گذشته ساده

تا پیش از این بخش، شما ساختار جملات مثبت، منفی و سوالی زمان گذشته کامل را فرا گرفتید؛ حال زمان آن است که با جملات مجهول در زمان گذشته ساده آشنا شوید. اگر در بیان جمله‌ای، فاعل یا کننده‌کار مشخص نباشد و ندانیم کیست و یا اگر می‌دانیم فاعل چه کسی است اما درجه اهمیت آن از خود عمل انجام شده کم‌تر باشد؛ در این صورت می‌توانیم جمله را به‌شکل مجهول بیان کنیم. مثلا در فارسی هم می‌توانیم بگوییم من ماشینم را شستم که جمله معلوم و فاعل من است. هم اگر خود عمل شسته شدن مهم‌تر از فاعل باشد می‌توانیم بگویم ماشینم شسته شد. حال چه کسی آن را شسته یا مشخص نیست و یا چندان اهمیتی ندارد.

برای مجهول کردن جمله گذشته ساده ابتدا باید مفعول را در جایگاه فاعل قرار دهیم. بعد از آن مطابق با فاعل جدید یکی از افعال کمکی was و یا were را به‌کار ببریم. همان‌طور که می‌دانید was برای ضمایر سوم شخص مفرد مثل She، He و It بوده و were برای سایر ضمایر هم‌چون I، You، We و یا They است. پس از این افعال کمکی ما به قسمت سوم فعل یا همان past participle که به‌اختصار آن را pp می‌نامند نیازمندیم. در نهایت اگر خواستید می‌توانید فاعل را در انتهای جمله بعد از حرف اضافه by عنوان کنید.

به‌طور کلی فرمول مجهول کردن جملات زمان گذشته ساده به‌صورت زیر است:

Subject (object of the main sentence) + was/ were + past participle of the verb (pp) + (by someone or something)

(فاعل یا همان مفعول جمله اصلی + فعل کمکی was و یا were + قسمت سوم فعل یا همان pp + بیان فاعل جمله (درصورت تمایل) بعد از حرف اضافه by )

در ادامه چند مثال به شما ارائه خواهیم داد تا بهتر متوجه نحوه مجهول کردن چنین جملاتی شوید.

جمله معلوم:

James bought a new car.

جیمز یک ماشین جدید خرید. (در این جمله James، در نقش فاعل، فعل bough گذشته فعل buy بوده و مفعول نیز a new car است.)

جمله مجهول:

A new car was bought (by James).

یک ماشین جدید خریده شد (توسط جیمز).

همان‌طور که مشاهده می‌کنید؛ در جمله مجهول، مفعول در جایگاه فاعل قرار گرفته است و چون به سوم شخص مفرد اشاره دارد بعد از آن از فعل کمکی was استفاده می‌کنیم و بعد قسمت سوم فعل اصلی که همان bought می‌شود را می‌آوریم. در انتها اگر خواستیم فاعل را مشخص کنیم پس از حرف اضافه by آن را لحاظ می‌کنیم.

جمله معلوم:

The teenage boy stole three necklaces.

پسر نوجوان، سه گردنبند دزدید

جمله مجهول:

Three necklaces were stolen (by the teenage boy).

سه گردنبند دزدیده شدند (توسط پسر نوجوان).

در این مثال مفعول جمله یعنی three necklaces اسمی جمع است که در جایگاه فاعل نشسته؛ به‌همین دلیل از فعل کمکی were برای آن استفاده می‌کنیم.

تاکید در زمان گذشته ساده

مشابه آن‌چه در زمان حال ساده توضیح دادیم؛ در زمان گذشته ساده نیز گاهی قصد داریم روی انجام کاری یا اتفاق افتادن عملی تاکید بیش‌تری داشته باشیم. یعنی می‌خواهیم بیان کنیم که قطعا و یا حتما امری یا کاری انجام شده است. در این صورت برای تاکید بیش‌تر در جملات مربوط به زمان گذشته ساده، می‌توانیم فعل کمکی did را قبل از فعل اصلی در جملات مثبت بیاوریم. در این حالت تاکید روی فعل یا عمل انجام شده بیش‌تر می‌شود. درنظر داشته باشید که فعل بعد از did در چنین جملاتی به‌شکل ساده و بدون تبدیل شدن به زمان گذشته استفاده می‌شود. ساختار این جملات به‌صورت زیر خواهد بود:

Subject + did + base form of the verb + rest of the sentence.

(فاعل + فعل کمکی did + شکل ساده فعل + ادامه جمله)

مثال:

I said you.

بهت گفتم.

I did say you.

قطعا بهت گفتم.

She went to school on Mondays.

او دوشنبه‌ها به مدرسه می‌رفت.

She did go to school on Mondays.

او حتما دوشنبه‌ها به مدرسه می‌رفت.

کاربرد زمان گذشته ساده

حال که با ساختار تمامی جملات مثبت، منفی، سوالی، مجهول و تاکیدی زمان گذشته ساده آشنا شدید؛ بهتر است بدانید که از این زمان در چه مواقعی استفاده می‌کنیم. معمولا زمان گذشته ساده را در موارد زیر به‌کار می‌بریم:

عمل به اتمام رسیده

از گذشته ساده برای بیان اعمال و اتفاقاتی استفاده می‌کنیم که در زمان گذشته تکمیل شده و به‌اتمام رسیده است. در این حال طول مدت عمل اتفاق افتاده و یا استمرار آن اهمیتی نداشته و خود عمل مهم است که زمانی در گذشته دور و یا نزدیک به‌وقوع پیوسته و تمام شده است. می‌توانید از قیود زمان مربوط به گذشته هم‌چون yesterday، last week، last night، two years ago.، in 1985، when I was a child، the other day، ages ago، a long time ago و غیره در این حالت استفاده کنید. مثال:

John Cabot sailed to America in 1498.

جان کابوت در سال 1498 با کشتی به آمریکا رفت.

People lived in caves a long time ago.

مردم خیلی وقت پیش در غارها زندگی می‌کردند.

She played the piano when she was a child.

او زمانی که بچه بود پیانو می‌نواخت.

My father died last year.

پدرم پارسال فوت کرد.

We crossed the Channel yesterday.

دیروز از کانال عبور کردیم.

عادات و اعمال تکراری

از زمان گذشته ساده برای بیان اعمال و اتفاقاتی که به‌طور مداوم و تکراری در زمان گذشته اتفاق می‌افتاده است استفاده می‌شود. مثلا این‌که در گذشته هر روز صبح به مدرسه می‌رفته‌اید؛ یا گاهی ورزش می‌کردید و یا هیچ‌وقت به سینما نرفته‌اید و غیره. توجه داشته باشید که این اعمال مربوط به گذشته بوده و در همان زمان گذشته تمام شده است و تا زمان حال ادامه پیدا نمی‌کند. در این حالت می‌توانید از قیود تکراری هم‌چون always، never، sometimes، often، usually و غیره استفاده کنید. مثال:

I sometimes walked home at lunchtime.

گاهی وقت ناهار پیاده به خانه می‌رفتم.

I often brought my lunch to school.

من اغلب ناهارم را به مدرسه می‌آوردم.

They always enjoyed visiting their friends.

آن‌ها همیشه از دیدن دوستان خود لذت می بردند.

• قید never بار منفی دارد این یعنی در جملات مثبت به‌کار رفته و معنی جمله را منفی می‌کند. مثل I never drank alcohol when I was a teenager من هیچ‌وقت زمانی که نوجوان بودم الکل ننوشیدم.

• جایگاه قیود تکرار در زمان گذشته ساده، قبل از فعل اصلی است.

بیان داستان و یا روایت

از زمان گذشته ساده برای بیان داستان و یا روایاتی که مربوط به زمان گذشته بوده و یا در زمان قدیم وجود داشته و اکنون دیگر وجود ندارد می‌توانیم استفاده کنیم. مثال:

Saaed went to a Chinese restaurant. He called the waiter and ordered lunch. He had his lunch and paid the bill. Then...

سعید به یک رستوران چینی رفت. گارسون را صدا کرد و ناهار سفارش داد. ناهارش را خورد و صورت‌حساب را پرداخت کرد. سپس...

جملات شرطی

از زمان گذشته ساده در جملات شرطی (یا همان if clauses) نوع دوم می‌توانیم استفاده کنیم. در این حالت ما از زمان گذشته ساده برای اشاره به زمان حال و یا آینده استفاده می‌کنیم. این جملات معمولا به یک موقعیت خیالی و یا ذهنی اشاره دارند که واقعیت نداشته و ما تصور می‌کنیم که اگر الان چنین شرایطی وجود داشت چه اتفاقی می‌افتاد. در این حالت از زمان گذشته ساده بعد از if استفاده می‌کنیم و فرمول زیر را به‌کار می‌بریم:

If + subject + simple past verb, + subject + would/ could/etc. + base form of the verb.

(کلمه شرطی if + فاعل + شکل گذشته فعل، + فاعل + استفاده از افعال کمکی would ، could و غیره + شکل پایه فعل.)

توجه داشته باشید که گرچه در ساختار فوق از زمان گذشته ساده استفاده شده است اما مفهوم جمله به زمان حال یا آینده اشاره دارد. مثال:

If we had a garden, we could have a cat.

اگر باغ داشتیم، می‌توانستیم یک گربه داشته باشیم. (یعنی الان باغ نداریم و نمی‌توانیم گربه داشته باشیم).

If I won a lot of money, I'd buy a big house in the country.

اگر پول زیادی برنده می‌شدم، خانه بزرگی در ییلاقات می‌خریدم. (یعنی الان پول زیادی برنده نشدم و نمی‌توانم خانه بزرگی بخرم)

I wouldn't worry if I were you.

من اگر جای تو بودم نگران نمی‌شدم. (ولی من جای تو نیستم).

توجه داشته باشید که در جملات شرطی نوع دوم؛ درخصوص فعل be، می‌توانیم برای تمام ضمایر از were استفاده کنیم و دیگر was را برای سوم شخص مفرد به‌کار نبریم. البته استفاده از was برای سوم شخص مفرد در چنین ساختاری اشتباه نیست. مثال:

If she were (was) prime minister, she would invest more money in schools.

اگر او نخست‌وزیر بود، پول بیش‌تری در مدارس سرمایه‌گذاری می‌کرد.

بیان فرضیه و آرزو

همانند آن‌چه در مورد جملات شرطی نوع دوم بیان کردیم؛ می‌توانیم از زمان گذشته ساده بعد از افعالی هم‌چون wish برای بیان آرزو و یا حسرت‌مان در زمان حال و یا آینده استفاده کنیم. مثلا چیزی را می‌خواستیم که نداریم و یا حسرت چیزی را می‌کشیم و یا آرزوی داشتن چیزی را داریم. در این مورد نیز گرچه از گذشته ساده استفاده می‌کنیم اما به زمان حال و یا آینده اشاره داریم.

اگر بعد از wish از گذشته افعال کمکی نظیر can و will و غیره که معادل است با could ، would و غیره استفاده کنیم؛ به زمان آینده اشاره داریم. مثال:

I wish I could see you next week.

کاش می‌توانستم هفته بعد ببینمت.

اگر بعد از wish از گذشته ساده دیگر افعال استفاده کنیم به زمان حال اشاره داریم. مثال:

I wish I had more time!

ای کاش وقت بیش‌تری داشتم! (ولی متاسفانه وقت بیش‌تری ندارم).

برای بیان آرزو و ای‌ کاش می‌توانید از if only نیز استفاده کنید. عبارت if only نیز درست مانند wish هم برای اشاره به زمان حال کاربرد دارد و هم با استفاده از could، would و غیره به آینده اشاره می‌کند. مثال:

They are always busy. If only they had more time.

آن‌ها همیشه پر مشغله هستند. ای کاش وقت بیش‌تری داشتند. (ولی متاسفانه وقت بیش‌تری ندارند).

If only we could stop for a drink.

کاش می‌توانستیم برای نوشیدنی توقف کنیم.

شما می‌توانید از زمان گذشته ساده با عباراتی هم‌چون what if ، in case ، suppose that ، imagine و غیره برای بیان فرضیات در زمان حال یا آینده بهره ببرید. در واقع با استفاده از این عبارات موقعیتی فرضی را به تصویر می‌کشید. مثال:

Imagine you won the lottery. What would you do with the money?

تصور کنید در لاتاری برنده شدید. با آن پول چه کار می‌کنید؟ (در واقع شما در لاتاری برنده نشده‌اید و یک موقعیت فرضی برای‌تان به‌تصویر کشیده شده است).

What if he lost his job? What would happen then?

اگر کارش را از دست بدهد چه؟ آن وقت چه اتفاقی می‌افتاد؟ ( درحال حاضر کارش را از دست نداده است و چنین موقعیتی فرضی را باید تصور کنید.)

هم‌چون جملات شرطی نوع دوم، در بیان آرزو با wish و if only ما می‌توانیم از were برای تمامی ضمایر به‌جای was استفاده کنیم. مثال:

I wish I were (was) taller.

کاش کمی قد بلندتر بودم.

John wishes he weren’t (wasn't) so busy.

جان آرزو می‌کند که ای کاش آن‌قدر پرمشغله نبود.

بیان تداخل در استمرار کاری

ما می‌توانیم از زمان گذشته ساده همراه با گذشته استمراری در while-clauses و یا when-clauses استفاده کنیم تا نشان دهیم موضوعی سبب تداخل و یا ایجاد وقفه در عملی که در گذشته استمرار داشته، شده است. یعنی زمانی که کاری در حال انجام شدن بوده، موضوع دیگری اتفاق افتاده و سبب قطع استمرار در عمل شده است. ساختار چنین جملاتی به صورت زیر است:

Past continuous + when + simple past.

گذشته استمراری + when + گذشته ساده.

و یا

While + past continuous + simple past.

استفاده از while + گذشته استمراری؛ + گذشته ساده.

مثال:

We were watching TV when Jessica started crying.

درحال تماشای تلویزیون بودیم که جسیکا شروع به گریه کرد. (تماشای تلویزیون عملی بوده که استمرار داشته و گریه کردن جسیکا سبب ایجاد وقفه یا تداخل در آن شده است).

While Mary was washing the dishes, Andy burst into the kitchen.

درحالی که ماری مشغول شستن ظروف بود، اندی وارد آشپزخانه شد. (شستن ظرف‌ها عملی است که در گذشته درحال انجام بوده و وارد شدن اندی عملی است که وسط این کار اتفاق افتاده است).

استفاده از گذشته ساده با حال کامل

پس از این‌که با استفاده از زمان حال کامل رویداد و یا تجربه‌ای را بیان و تعریف کردیم؛ می‌توانیم از حال ساده برای بیان اتفاقی که در گذشته افتاده و تمام شده است استفاده کنیم. مثلا با استفاده از حال کامل توضیح می‌دهید که تجربه سفر به کشورهای مختلف را داشته‌اید و بعد در ادامه توضیح می‌دهید که مثلا پارسال به هلند رفتید. برای درک بهتر شما در ادامه مثالی ارائه می‌دهیم:

I've seen Sally recently. I saw her at Allison's party.

من اخیرا سالی را ‌دیده‌ام. من او را در مهمانی آلیسون دیدم. ( با استفاده از حال کامل به موضوعی دیدن سالی اشاره کرده و پس از آن با گذشته ساده می‌گویید که او را کجا دیدید.)

I've traveled a lot. I went to Brazil last summer.

من زیاد سفر کرده‌ام. تابستان گذشته به برزیل رفتم.

تفاوت زمان گذشته ساده و حال کامل

معمولا زبان‌آموزان در انتخاب و استفاده از زمان حال کامل و گذشته ساده دچار مشکل می‌شوند. در این بخش قصد داریم بگوییم که چه زمان‌هایی از گذشته ساده استفاده کرده و چه زمان‌هایی حال کامل را به‌کار ببرید.

از زمان حال کامل با یک قید زمان مشخص که به گذشته اشاره دارد استفاده نمی‌کنیم. با قیودی هم‌چون yesterday، last night، last year، in 1998، on Monday و غیره، زمان گذشته ساده را به‌کار می‌بریم. با یک گستره زمانی که از گذشته آغاز شده و هم‌چنان ادامه دارد می‌توانیم از زمان حال کامل استفاده کنیم. مثال:

جمله غلط:

I’ve seen John yesterday.

دیروز جان را دیده‌ام. (به دلیل استفاده از قید زمان مربوط به گذشته این جمله اشتباه است و باید گذشته ساده را به‌کار ببریم).

I have gone for a walk on Tuesday.

من سه‌شنبه به پیاده‌روی رفته‌ام. (استفاده از قید زمانی که مربوط به گذشته بوده و تمام شده است).

جمله درست:

I saw John yesterday.

دیروز جان را دیدم.

I have gone for a walk every Tuesday this year.

من امسال هر سه‌شنبه به پیاده‌روی رفته‌ام. (وجود کلمه this year نشان‌دهنده زمانی است که از گذشته آغاز شده و هنوز تمام نشده است).

و یا

I went for a walk on Tuesdays.

من سه‌شنبه‌ها به پیاده‌روی می‌رفتم.

سخن پایانی

در این مقاله سعی ما بر این بود که بتوانیم شما را با تمامی ساختارهای زمان گذشته ساده آشنا کنیم. در طی این مقاله با ذکر مثال به شما ساختار جملات مثبت، منفی، سوالی، مجهول و تاکیدی در زمان گذشته ساده را توضیح دادیم و علاوه بر آن کاربردهای مختلف این زمان را نیز برای شما بیان کردیم. جدا از موارد فوق، با تفاوت بین زمان گذشته ساده و حال کامل نیز آشنا شدید.

اگر دوست دارید سایر زمان‌های زبان انگلیسی را به‌طور کامل و با ذکر تمامی جزئیات بیاموزید، پیشنهاد می‌کنیم زبان‌شناس را نصب کرده و با مراجعه به بخش آموزشی زمان‌های مختلف این اپلیکیشن از آموزش‌‎های رایگان و جامع آن نهایت استفاده را ببرید.