Youtube.svg

Instagram.svg

Telegram.svg

thumbnail_twitter-logo-vector-png-clipart-1.png

twitter-logo-vector-png-clipart-1.png

زبانشناس

درباره ما

تماس با ما

بلاگ

اطلاعات تکمیلی

قوانین و مقررات

فرصت‌های شغلی

لینک‌های مهم

تالار گفتگو

آموزش زبان انگلیسی

لکچر انگلیسی درباره هنر با ترجمه فارسی.jpg

لکچر انگلیسی درباره هنر با ترجمه فارسی

لکچر انگلیسی با موضوع هنر

در این بخش لکچرهای انگلیسی متعددی درباره هنر به‌همراه ترجمه فارسی آن‌ها به شما ارائه می‌دهیم.

کافی است لحظه‌ای دنیا را بدون هنر تصور کنید تا با کابوسی وحشتناک روبه‌رو شوید. شاید زندگی بدون هنر و هنرمندان بسیار بی‌معنا بود و انسان‌ها در طول زندگی خود آنقدری که باید از زندگی لذت نمی‌بردند. اما یک سوال مهم و اساسی: هنر برای چه؟ در این لکچر انگلیسی درباره هنر با ترجمه فارسی درباره این سوال اساسی صحبت می‌شود که قطعا برای افرادی که اهل هنر هم نیستند، بسیار جذاب است. پس پیشنهاد می‌کنم حتما تا انتهای این لکچر انگلیسی درباره هنر، همراه ما باشید. یادتان نرود در بخش [لکچر انگلیسی](https://zabanshenas.com/lectures/) زبانشناس می‌توانید لکچرهای ترجمه شده با موضوعات متنوع را مطالعه کنید.

## What Is Art For?

## هنر برای چه است؟

For decades, Western culture has been reluctant to assign an inherent value or a purpose to art. even as it continues to hold art in high esteem. Though we no longer seem comfortable saying so, our reverence for art must be founded on a timeless premise: that art is good for us. If we don’t believe this, then our commitment—in money, time, and study—makes little sense. In what way might art be good for us? The answer, I believe, is that art is a therapeutic instrument: its value lies in its capacity to exhort, console, and guide us toward better versions of ourselves and to help us live more flourishing lives, individually and collectively.

برای دهه‌ها، فرهنگ غربی تمایلی به قرار دادن ارزشی یا هدفی ذاتی برای هنر نداشته است. حتی اگر همچنان به هنر احترام زیادی قائل است. اگرچه دیگر به نظر نمی‌رسد در گفتنش راحت باشیم، اما احترام ما به هنر باید بر اساس یک فرض فارغ از زمان باشد: اینکه هنر برای ما خوب است. اگر این را باور نکنیم، تعهد ما به هنر - چه در پول، زمان و مطالعه - چندان منطقی نیست. هنر از چه نظر می تواند برای ما خوب باشد؟ به عقیده من، پاسخ این است که هنر یک ابزار درمانی است: ارزش آن در این توانایی است که -می‌تواند- ما را تشویق کند، دلداری دهد، و ما را به سوی نسخه‌های بهتری از خودمان راهنمایی کند و به ما کمک کند تا زندگی‌های فردی و جمعی شکوفاتر داشته باشیم.

Resistance to such a notion is understandable today, since “therapy” has become associated with questionable, or at least unavailing, methods of improving mental health. To say that art is therapeutic is not to suggest that it shares therapy’s methods but rather its underlying ambition: to help us to cope better with existence. While several predominant ways of thinking about art appear to ignore or reject this goal, their ultimate claim is therapeutic as well.

امروزه مقاومت در برابر چنین مفهومی قابل درک است، زیرا "درمان" با روش های پرسش برانگیز یا در پایین‌ترین حالت، بی‌فایده برای بهبود سلامت روان همراه شده است. گفتن اینکه هنر درمانی است به این معنا نیست که همان روش‌های درمانی مانند تراپی را تکرار می‌کند، بلکه هدف اصلی‌اش این است: کمک به ما برای کنار آمدن بهتر با هستی و وجودمان. در حالی که به نظر می رسد چندین روش غالب تفکر در مورد هنر این هدف را نادیده گرفته یا رد می کنند، ادعای نهایی آنها نیز در راستای خاصیت درمانی هنر است.

Art’s capacity to shock remains for some a strong source of its contemporary appeal. We are conscious that, individually and collectively, we may grow complacent; art can be valuable when it disrupts or astonishes us. We are particularly in danger of forgetting the artificiality of certain norms. It was once taken for granted, for instance, that women should not be allowed to vote and that the study of ancient Greek should dominate the curricula of English schools. It’s easy now to see that those arrangements were far from inevitable: they were open to change and improvement.

ظرفیتی که هنر برای شوکه کردن مخاطب دارد، همچنان برای خیلی‌ها در زمان معاصر منبعی قوی از جذابیت است. ما آگاه هستیم که به صورت فردی و جمعی، ممکن است از خود راضی و خودشیفته شویم. هنر زمانی می تواند ارزشمند باشد که ما را در هم گسیخته یا شگفت زده کند. ما به ویژه در خطر فراموشی مصنوعی بودن بعضی هنجار‌های خاص هستیم. به عنوان مثال، زمانی مسلم تلقی می شد که زنان نباید حق رای داشته باشند و مطالعه زبان یونانی باستان باید بر برنامه های درسی مدارس انگلیسی تسلط داشته باشد. اکنون به راحتی می توان فهمید که این ترتیبات به هیچ وجه بدیهی نبودند: آنها می‌توانستند تغییر کنند و بهبود یابند.

When Sebastian Errazuriz created dollar signs out of ordinary street markings in Manhattan, his idea was to jolt passersby into a radical reconsideration of the role of money in daily life; to shake us out of our unthinking devotion to commerce and to inspire, perhaps, a more equitable conception of wealth creation and distribution. (One would completely misunderstand the work if it were taken as an encouragement to work harder and get rich.)

زمانی که سباستین ارازوریز از خط کشی‌های معمولی خیابان‌ها در منهتن تابلوهای دلاری ایجاد کرد، ایده‌اش این بود که رهگذران را به بازنگری اساسی در نقش پول در زندگی روزمره تشویق کند؛ تا ما را از سرسپردگی ناباورانه خود به تجارت -و مادی‌گرایی- رها کند و شاید تصور عادلانه تری از خلق و توزیع ثروت را القا کند. (می‌شد از آن کار برداشتی کاملا اشتباه هم کرد که تشویق کردن به کار بیشتر و پولدارتر شدن است.)

Yet the shock-value approach depends upon a therapeutic assumption. Shock can be valuable because it may prompt a finer state of mind—more alert to complexity and nuance and more open to doubt. The overarching aim is psychological improvement.

با این حال، رویکردی که برای تعیین ارزش شوک -به مخاطب از طریق اثر هنری- داریم، به یک فرض درمانی بستگی دارد. شوک می‌تواند ارزشمند باشد زیرا ممکن است موقعیت ذهنی بهتری را ایجاد کند: ذهنیتی هوشیارتر نسبت به پیچیدگی و نکات ظریف و پذیرای شک کردن. هدف اصلی پیشرفت روانی است.

Shock can do little for us, though, when we seek other adjustments to our moods or perceptions. We may be paralyzed by doubt and anxiety and need wise reassurance; we may be lost in the labyrinth of complexity and need simplification; we may be too pessimistic and need encouragement. Shock is pleasing to its adherents in its assumption that our primary problem is complacency. Ultimately, however, it is a limited response to impoverished thinking, timid or ungenerous reactions, or meanness of spirit.

البته وقتی به دیگر موقعیت‌ها، حالت روحی و ادراک ما می‌نگریم، امکان این وجود دارد که شوک نتواند کار زیادی برایمان کند. ممکن است در اثر شک و اضطراب فلج شویم و به اطمینان خاطری عاقلانه نیاز داشته باشیم؛ ممکن است در هزارتوی پیچیدگی گم شویم و به ساده‌ سازی نیاز داشته باشیم؛ ممکن است خیلی بدبین باشیم و نیاز به تشویق داشته باشیم. شوک برای افرادی که خواهان آن هستند، با این فرض که مشکل اصلی ما رضایت باشد خوشایند است. با این حال، در نهایت این یک پاسخ محدود است به تفکر فقیرانه، واکنش‌های از روی ترس یا سخاوتمندانه، یا روحیه‌ای فرومایه.

Another way of addressing these shortcomings is to pursue a deeper understanding of the past. Vittore Carpaccio’s painting *The Healing of the Madman* offers a rare visual record of the Rialto Bridge—then still made of wood—before it was reconstructed, so it has much to teach us about the architecture of Venice circa 1500.

راه دیگر برای رفع این کاستی‌ها، گشتن به دنبال راهی برای درکی عمیق‌تر از گذشته است. تابلوی شفای دیوانه اثر ویتوره کارپاچیو یک ثبت بصری کمیاب از پلِ ریالتو -که در آن زمان هنوز از چوب ساخته شده بود- قبل از بازسازی ارائه می دهد، بنابراین در مورد معماری ونیز در حدود سال 1500 چیزهای زیادی برای آموزش به ما دارد.

It’s also highly instructive about ceremonial processions, the prominent civic role of religion (and its intersection with commerce), how patricians and gondoliers dressed, how ordinary people wore their hair, and much else. We also gain insight into how the painter imagined the past; the ceremony depicted took place over 100 years before the picture was painted. We learn something about the economics of art: The image is part of a series commissioned by a wealthy commercial fraternity.

همچنین در مورد دسته‌های راهپیمایی تشریفاتی، نقش برجسته مدنی دین (و تلاقی آن با تجارت)، نحوه لباس پوشیدن پاتریسیون‌ها و گوندولی ها، نحوه‌ای که مردم عادی موی خود را می‌پوشاندند و بسیاری موارد دیگر بسیار آموزنده است. ما همچنین بینشی در مورد چگونگی تصور نقاش از گذشته به دست می آوریم؛ مراسم به تصویر کشیده شده بیش از ۱۰۰ سال قبل از نقاشی انجام شده است. ما چیزی در مورد اقتصاد هنر می‌آموزیم: این نقاشی بخشی از مجموعه‌ای است که توسط یک انجمن برادری تجاری ثروتمند سفارش داده شده است.

In a less scholarly way, the richness with which a past era becomes visually present allows us to imagine what it would have been like to clatter across the wooden bridge, to be rocked along the canals in a covered gondola, and to live in a society in which belief in miracles was part of the state ideology.

با روشی که کمتر علمی محسوب می‌شود، غنای موجود در اثر که دوران گذشته را از نظر بصری به زمان حال تبدیل می‌کند به ما این امکان را می‌دهد تا تصور کنیم که صدای تق تق هنگام عبور از پل چوبی چگونه بود، در امتداد کانال‌های در یک تله کابین سرپوشیده تکان بخوریم و در جامعه‌ای زندگی کنیم که در آن اعتقاد به معجزه بخشی از ایدئولوژی دولتی بود.

We value historical information of this kind for various reasons: because we want to understand more about our ancestors and how they lived and because we hope to gain insight from these distant people and cultures. But these efforts lead back, eventually, to a single idea: that we might benefit from an encounter with history as revealed in art. In other words, the historical approach does not deny that the value of art is ultimately therapeutic—it assumes this, even if it tends to forget or dismiss the point. Hence the irony (to put it gently) of scholarly resistance to the idea of art’s therapeutic benefit. Erudition is valuable only as a means to an end, which is to shed light on our present needs.

ما اطلاعات تاریخی از این نوع را به دلایل مختلف ارزشمند می‌دانیم: زیرا می‌خواهیم درباره اجدادمان و نحوه زندگی آنها بیشتر بدانیم و امیدواریم که بینشی از این مردمان و فرهنگ‌های دور به دست آوریم. اما این تلاش‌ها در نهایت به یک ایده منتهی می‌شوند: اینکه ما ممکن است از مواجهه با تاریخ گذشتگان که در هنر آشکار شده است، سود ببریم. به عبارت دیگر، رویکرد تاریخی این را انکار نمی کند که ارزش هنر در نهایت درمانی است - حتی اگر تمایل به فراموش کردن یا نادیده گرفتن این موضوع را داشته باشد، این را هم‌چنان مفروض می‌دارد. از این رو طعنه (به بیان ملایم) مقاومت علم، در برابر ایده‌ی فایدهِ درمانیِ هنر است. دانش تنها به عنوان وسیله ای برای رسیدن به هدف، یعنی امید بخشیدن به حل نیازهای کنونی ما ارزشمند است.

CAMERAPHOTO ARTE, VENICE/ART RESOURCE, NY

Opening a window onto the Venetian past: Carpaccio’s *The Healing of the Madman*.

باز کردن پنجره‌ای به گذشته ونیز: شفای دیوانه اثر کارپاچیو

Another approach sees art as a succession of discoveries or innovations in the representation of reality. In this almost scientific way of evaluating art, we elevate artists who pioneered new techniques, much as we prize explorers and inventors from history (“Who discovered America?” “Who built the first steam engine?”). Leonardo da Vinci is crucial, in this view, because he was an early adopter of *sfumato*, an artistic technique for showing shapes without using outlines.

رویکردی دیگر وجود دارد که هنر را توالی اکتشافات یا نوآوری‌ها در بازنمایی واقعیت می‌داند. در این روشِ تقریباً علمی برای ارزیابی هنر، ما هنرمندانی را که پیشگام تکنیک‌های جدید هستند ارزشمند قلمداد می‌کنیم، همان‌طور که به کاشفان و مخترعان تاریخ جایزه می‌دهیم. ("چه کسی آمریکا را کشف کرد؟" "چه کسی اولین موتور بخار را ساخت؟") در چنین دیدگاهی لئوناردو داوینچی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، زیرا او اولین اتخاذ کننده تکنیک اسفوماتو (محو کاری) بود، تکنیکی هنری برای نشان دادن اشکال بدون استفاده از خطوط.

Likewise, Paul Cézanne’s *Mont Sainte-Victoire* is seminal for being one of the earliest works to emphasize the flat surface of the canvas. In his image of the mountain as seen from Les Lauves, his property near Aix-en-Provence, Cézanne uses blocks of paint to symbolize shrubs—though they are, on closer examination, equally colored marks forming an abstract pattern. (This is most apparent if the top half of the painting is covered.) We are presented not with the illusion of three-dimensional space but with the admission that this is a two-dimensional work.

به همین ترتیب، مونت سنت ویکتوری اثر پل سزان به دلیل اینکه یکی از اولین آثاری است که -تکنیک اصلی آن- نحوه تکیه بر سطح صاف بوم می‌باشد، بسیار مهم است. سزان در تصویر خود از کوه که از له لوو، خانه او در نزدیکی شهر اکسا-پروا دیده می‌شود، از بلوک‌های رنگ برای نمادی از درختچه‌ها استفاده می‌کند - اگرچه در بررسی دقیق تر، آنها به همان اندازه که درختچه باشند، علائمی رنگی برای تشکیل یک الگوی انتزاعی می‌باشند. (در صورت پوشاندن نیمه بالایی نقاشی، چنین چیزی بیشتر آشکار می‌شود.) ما نه فقط با توهم فضای سه بعدی (در نقاشی‌های منظره)، بلکه با اعتراف به اینکه این یک اثر دو بعدی نیز هست، روبرو می‌شویم.

Cézanne’s approach is so familiar to sophisticated enthusiasts that it seems almost embarrassing to point out that his technique explains little about the work’s value to us. The worth of an invention can be assessed externally only in terms of the genuine benefits that it brings. Technical discussions reveal only the changes in methods of design or production.

رویکرد سزان به قدری برای علاقه مندان پیچیدگی در هنر، آشنا است که تقریباً شرم آور به نظر می رسد که به این نکته اشاره کنیم که تکنیک او به ما درباره ارزش اثر او چیزی می‌گوید. ارزش یک اختراع را از بیرون می توان فقط بر اساس مزایای واقعی آن ارزیابی کرد. بحث‌های فنی فقط تغییرات روش‌های طراحی یا تولید را آشکار می‌کنند.

The new ways are not good in themselves; they are good only if we have reason to believe that they are better than the old. Hence the technical view of art has a buried assumption: it presupposes that the works in question are beneficial to us. It does not explain why this should be so but, like the historical approach, takes this for granted. Technical advances are valuable insofar as they bring new, or enhanced, therapeutic resources to the art form.

راه‌های جدید (نوآوری در خلق اثر) به خودی خود خوب نیستند. آن‌ها فقط در صورتی خوب هستند که دلیلی برای این باور داشته باشیم که آنها بهتر از -متد‌های- قدیمی هستند. از این رو، دیدگاه فنی هنر دارای یک فرض مدفون در خود است: فرض را بر این می‌گذارد که آثار "سوال‌برانگیز" برای ما سودمند هستند. دیدگاه فنی این را توضیح نمی‌دهد که چرا باید چنین باشد، اما مانند رویکرد تاریخی، این فرضیه را نیز بدیهی می‌داند. پیشرفت‌های فنی تا آن‌ جایی با ارزش هستند که منابع درمانی جدید یا پیشرفته‌‌تری را به هنر وارد می‌کنند.

If one agrees with Hegel that art is the sensuous presentation of the idea (or ideal), it remains to be explained why such a presentation is valuable. What is the nature of our troubles or aspirations, such that art is something that we need?

اگر کسی با هگل موافق باشد که هنر ارائه حسی ایده (یا ایده آل) است، هنوز باید توضیح داد که چرا چنین ارائه‌ای ارزشمند است. ماهیت مشکلات یا آرزوهای ما چیست، که -در پاسخ به این مشکلات و آرزوها- هنر چیزی است که ما به آن نیاز داریم؟

The therapeutic thesis is not simply another idea about art’s value. It homes in on the only area in which such value could be explained: art’s capacity to improve our lives. Art can be:

این تز که هنر خاصیت درمانی دارد، صرفاً ایده دیگری در مورد ارزش هنر نیست. این ایده به خوبی تطابق دارد با تنها حیطه‌ای که می‌توان ارزش درمانی برای هنر در نظر گرفت: ظرفیت هنر برای بهبود زندگی ما. هنر می‌تواند این‌ها باشد:

*A corrective of bad memory* : Art makes the fruits of experience memorable and renewable. It is a mechanism to keep our best insights in good condition and make them publicly accessible.

اصلاح کننده یک خاطره بد: هنر ثمره تجربه را به یاد ماندنی و تجدیدپذیر می‌کند. این مکانیزمی است برای حفظ بهترین بینش‌های ما در شرایط خوب و در دسترس قرار دادن آن‌ها برای عموم.

*A purveyor of hope* : Art keeps pleasant and consoling things in view, fortifying us against despair.

تامین کننده امید: هنر آن چه در نظرمان است را دلپذیر و تسلی دهنده نگاه می‌دارد و ما را در برابر ناامیدی تقویت می‌کند.

*A source of dignified sorrow* : Art reminds us of the legitimate place of sorrow in a good life, so that we recognize our difficulties as elements of any noble existence.

منبع اندوهی با وقار: هنر جایگاه مشروع غم و اندوه را در یک زندگی خوب به ما یادآوری می کند، به طوری که ما دشواری‌های خود را به عنوان عناصری اصیل در زندگی می‌شناسیم.

*A balancing agent* : Art encodes with unusual clarity the essence of our good qualities; it holds them before us to help rebalance our natures and direct us to our best possibilities.

یک عامل متعادل کننده: هنر با وضوحی غیرعادی ماهیت ویژگی‌های خوب ما را رمزگذاری می‌کند. آن‌ها را در برابر ما نگه می‌دارد تا به تعادل مجدد طبیعت‌مان کمک کند و ما را به سمت بهترین چیز‌های ممکن هدایت کند.

*A guide to self-knowledge* : Art can help us identify what is central to life but difficult to put into words. Visual art helps us recognize ourselves.

راهنمای خودشناسی: هنر می‌تواند به ما کمک کند تا بفهمیم چه چیزی در زندگی نقش مرکزی دارد اما بیان آن با کلمات دشوار است. هنرهای تجسمی به ما کمک می‌کند خودمان را بشناسیم.

*A guide to the extension of experience* : Art is an immensely sophisticated accumulation of experience, presented to us in well-organized forms. We can hear the voices of other cultures, extending our notions of ourselves and the world. At first, much art seems merely “other”—but we discover that it contains ideas that we can make our own, in ways that enrich us.

راهنمای بسط تجربه انسانی: هنر یک انباشت فوق العاده پیچیده از تجربه است که به شکل و فرم‌هایی منظم به ما ارائه می‌شود. ما می‌توانیم صدای فرهنگ‌های دیگر را بشنویم و تصورات خود را از خود و جهان گسترش دهیم. در ابتدا، بسیاری از هنرها صرفاً «دیگری» به نظر می‌رسند – اما متوجه می‌شویم که حاوی ایده‌هایی هستند که می‌توانیم آن‌ها به روش‌هایی که به نفع خودمان است، از آن خود کنیم.

*A tool of re-sensitization* : Art saves us from our habitual disregard for what is all around us. We recover our sensitivity and look at the familiar in new ways. We are reminded that novelty and glamour are not the only solutions.

ابزار حساس‌سازی مجدد: هنر ما را از بی‌اعتنایی همیشگی نسبت به آنچه در اطراف ماست نجات می‌دهد. ما حساسیت خود را بازیابی می‌کنیم و به چیزهای آشنا به روش‌های جدید نگاه می‌کنیم. به ما یادآوری می‌شود که تازگی و زرق و برق تنها راه حل‌های ممکن نیستند.

Consider, for example, Tischbein’s *Goethe at the Window of His Roman Apartment*. We see the great man from behind: a slipper falls casually from his foot as he leans out, and the dim coolness of the room and the bright sunshine of the street make a powerful contrast. Some might see in this work an attempt to preserve the lessons learned on holiday. Away from home and work, in the warm South, Goethe became (like most travelers) a slightly different—and, in some ways, better—version of himself.

به عنوان مثال نقاشی گوته از تیشبین را در پنجره آپارتمان رومی خود در نظر بگیرید. مردی بزرگ را از پشت سر می‌بینیم: دمپایی در همان‌طور که به بیرون خم می‌شود به طور اتفاقی از پایش می‌افتد و خنکی کم اتاق و آفتاب روشن خیابان تضاد قدرتمندی ایجاد می‌کنند. برخی ممکن است در این اثر تلاشی برای حفظ درس های آموخته شده در تعطیلات ببینند. دور از خانه و محل کار، در جنوب گرم، گوته (مانند بیشتر مسافران) به نسخه‌ای کمی متفاوت و از جهاتی بهتر از خود تبدیل شد.

The drawing attempts to memorialize the good version of the self and make that more prominent and more readily accessible when one has returned to familiar surroundings. The point is not so much to recall that Rome was interesting as to encapsulate who one became there. Goethe could hardly take the Italian weather back to Weimar; what he could do was hold on to the insight into his nature and needs that he gained while away.

این نقاشی تلاش می‌کند تا نسخه‌ای خوب از شخص را به یاد بیاورد و هنگامی که فرد به محیط آشنا بازگشت، برجسته‌تر و قابل دسترس‌تر شود. نکته این نیست که مخاطب جالبی شهر رم را به خاطر بیاورد، بلکه این است که بگوییم فرد در آن شهر تبدیل به چه کسی شده است. گوته به سختی ‌می‌توانست هوای ایتالیا در شهر وایمار نیز تجربه کند؛ کاری که او می‌توانست انجام دهد این بود که به بینش نسبت به ماهیت و نیازهای خود که در زمان دوری -از ایتالیا- به دست آورده بود، اتکا کند.

Hence it is a pity if one is more likely to encounter such images on the walls of a *pensione* in Trastevere than in a subway station in a metropolis, where its meditative qualities are more needed.

از این رو حیف است اگر کسی بیشتر با چنین تصاویری بر روی دیوارهای یک پانسیون در تراستور روبرو شود تا اینکه در ایستگاه مترو در یک کلان شهر؛ جایی که ویژگی‌های مراقبه‌ای و آرامش‌بخش آن بیشتر مورد نیاز است.

© 2012. PHOTO SCALA, FLORENCE / BPK, BILDAGENTUR FUER KUNST, KULTUR UND GESCHICHTE, BERLIN: 137

Tischbein depicts Goethe in his Roman apartment.

تیشبین گوته را در آپارتمان خود در رم به تصویر می‌کشد.

In *Rocky Reef on the Sea Shore*, Caspar David Friedrich uses a striking, jagged rock formation, a spare stretch of coast, the bright horizon, far away clouds, and a pale sky to induce a mood. We might imagine walking in the predawn hours, after a sleepless night, on the bleak headland, away from human company, alone with the basic forces of nature.

در نقاشی صخره سنگی ​​در ساحل دریا، کاسپار دیوید فردریش از یک ترکیب صخره‌ای برجسته و دندانه‌دار، یک بخش اضافی به شکل ساحل، افقی روشن، ابرهای دوردست و آسمان رنگ پریده برای القای حالت روحی خود استفاده می‌کند. ممکن است تصور کنیم که در ساعات قبل از سحر، پس از یک شب بی‌خوابی، در کوهستان تاریک، به دور از همراهی دیگر انسان‌ها، تنها با نیروهای اصلی طبیعت قدم می‌زنیم.

The lower portion of the sky is formless and empty, a pure silvery nothingness, but above it are clouds that catch the light on their undersides and pass on in their pointless, transient way, indifferent to our concerns.

قسمت پایینی آسمان بی شکل و خالی است، یک نیستیِ خالص و نقره‌ای، اما بالای آن ابرهایی هستند که نور را در زیر خود می‌گیرند و آن‌ را به روش بی‌معنا و گذرای خود عبور می‌دهند، بی‌تفاوت به دغدغه‌های ما.

The image of nature does not refer directly to human relationships or to the stresses and tribulations of daily life. Its function is to give us access to a state of mind in which we are acutely conscious of the largeness of time and space.

تصویر طبیعت مستقیماً به روابط انسانی یا استرس‌ها و مصیبت‌های زندگی روزمره اشاره نمی‌کند. کارکرد آن این است که به ما امکان دسترسی به حالتی از ذهن را بدهد که در آن ما به شدت از بزرگی زمان و مکان آگاهیم.

The work is somber, rather than sad; calm, but not despairing. And in that condition of mind—that state of soul, to put it more romantically—we find ourselves, as so often with works of art, better equipped to deal with our intense, intractable, and particular griefs.

این اثر غمگین نیست، بلکه محزون و تاریک است؛ آرام است اما سبب ناامیدی نیست. و در آن وضعیت ذهنی - به بیان عاشقانه‌تر، در آن حالت از روح انسان- مانند اغلب آثار هنری، خود را برای مقابله با غم‌های شدید، غیرقابل حل و خاص خود، مجهزتر می‌یابیم.

IMAGE COURTESY STAATLICHE KUNSTHALLE, KARLSRUHE

Friedrich’s *Rocky Reef on the Sea Shore* evokes the largeness of time and space.

نقاشی صخره سنگی در ساحل دریا اثر فردریش، تداعی‌کننده بزرگی زمان و مکان است.

The idea that art’s value should be understood in therapeutic terms is not new. In fact, it is the most enduring way of thinking about art, having its roots in Aristotle’s philosophical reflections on poetry and drama.

این ایده که ارزش هنر را باید در شرایط درمانی درک کرد، ایده جدیدی نیست. در واقع، این ماندگارترین شیوه تفکر درباره هنر است که ریشه در تاملات فلسفی ارسطو در شعر و نمایش دارد.

In the *Poetics*, Aristotle argued that tragic drama can elevate how we experience fear and pity; two emotions that help shape our experience of life. The broad implication is that the task of art is to help us flourish, to be “virtuous,” in Aristotle’s special sense of that word: that is, to be good at living, even in challenging circumstances.

ارسطو در شاعرانه‌ها استدلال کرد که درام تراژیک می‌تواند چگونگی تجربه ترس و ترحم را ارتقا دهد؛ دو احساسی که به شکل دادن به تجربه ما از زندگی کمک می‌کنند. مفهوم گسترده اینجا این است که وظیفه هنر کمک به ما برای شکوفایی، «دارای فضیلت» بودن، به معنای خاص ارسطو از آن کلمه است: یعنی حتی در شرایط چالش برانگیز، خوب زندگی کنیم.

This understanding of art has been in abeyance in recent decades, but it is, I believe, the only plausible way of thinking about art’s value. Other approaches, as we have seen, must tacitly assume it, even when they deny it. To consider art from a therapeutic point of view is not to abandon profundity but to embrace it and to return art to a central place in modern culture and modern life.

این درک از هنر در دهه‌های اخیر دچار وقفه شده است، اما به اعتقاد من، این تنها راه قابل قبول برای تفکر در مورد ارزش هنر است. رویکردهای دیگر، همانطور که دیدیم، باید به طور ضمنی آن را فرض کنیم، حتی اگر آن را انکار کنند. در نظر گرفتن هنر از منظر درمانی، رها کردن ژرف نگری نیست، بلکه پذیرش آن و بازگرداندن هنر به جایگاهی مرکزی برای انسان در فرهنگ مدرن و زندگی مدرن است.

## اپلیکیشن زبانشناس

اگر به دنبال راهی آسان و جذاب برای یادگیری زبان انگلیسی هستید، همین حالا [اپلیکیشن زبان‌شناس](https://zabanshenas.com/app/) را دانلود و نصب کنید. این اپلیکیشن با الگوبرداری از بهترین اپلیکیشن‌های خارجی آموزش زبان انگلیسی و بومی سازی آن به زبان فارسی، به یکی از بهترین اپلیکیشن‌های ایرانی زبان انگلیسی تبدیل شده است. امکانات فوق‌العاده‌ای مانند یادگیری زبان انگلیسی با موسیقی و فیلم، جعبه لایتنر زبانشناس، واژگان ضروری انگلیسی و بسیاری از دوره‌های آموزش زبان انگلیسی در سطح مبتدی، متوسط و پیشرفته و … یادگیری زبان انگلیسی را برایتان لذت بخش می‌کند.

## سخن پایانی

امیدوارم از مطالعه این لکچر انگلیسی درباره هنر لذت برده باشید. درک هنر برای افراد مختلف، متفاوت است و این تفاوت‌ها در نگاه به هنر باعث زیبایی و جلوه‌بخش بودن آن می‌شود. خوب است در کنار کارهایی که انجام می‌دهید، یک هنر را دنبال کنید و از ارتباط گرفتن و انجام آن لحظات زیبایی برای خود بسازید. راستی یادگیری زبان انگلیسی و صحبت کردن هم یک هنر به حساب می‌آید. پس سعی کنید به خوبی یاد بگیرید. هنر مورد علاقه شما چیه؟ در بخش کامنت‌ها برامون بنویسید.
پیشنهاد مطالعه مقاله بعدی: [5 داستان کوتاه انگلیسی درباره زندگی](https://zabanshenas.com/short-stories-about-life/)

دسترسی به بهترین لکچرهای انگلیسی با دانلود اپلیکیشن زبانشناس!

لکچر انگلیسی درباره سینما با ترجمه فارسی

سینما (1).jpg


در لکچر انگلیسی درباره سینما قصد داریم به حقایقی جالب در مورد سینما اشاره کنیم. سینما مکان مورد علاقه افراد علاقه‌مند به فیلم است. جایی که فیلم‌دوستان می‌توانند با تصویر بزرگ و صدای بلند فیلم مورد علاقه خود را ببینند. تا پایان لکچر همراه ما باشید تا با حقایق جالب درباره سینما آشنا شوید. در بخش [لکچر انگلیسی](https://zabanshenas.com/lectures/) هم می‌توانید نحوه نوشتن لکچر را یاد بگیرید هم به مطالعه لکچرهای انگلیسی با موضوعات متنوع بپردازید.

There are some interesting facts about cinemas that not everyone who is a fan of cinema might know.

حقایق جالبی در مورد سینما وجود دارد که ممکن است همه طرفداران سینما درباره آن‌ها ندانند.

Cinema is a place where people can spend a long time watching their favorite movie. Watching movies in the cinema can give satisfaction because of the sensation through the big screen and loud sound. When watching at the cinema, usually people will choose a seat in the middle or at the top, because this position feels right to watch.

سینما جایی است که مردم می‌توانند مدت طولانی را صرف تماشای فیلم مورد علاقه خود کنند. تماشای فیلم در سینما به دلیل حسی که از طریق صفحه نمایش بزرگ و صدای بلند ایجاد می‌کند می‌تواند رضایت شما را جلب کند. هنگام تماشا در سینما، معمولا افراد صندلی را در وسط یا در بالا انتخاب می‌کنند، زیرا این موقعیت احساس درستی برای تماشای فیلم می‌دهد.

It's always more exciting to watch a movie in a movie theatre than to watch it at home. This is one of the reasons why many people go to the cinema regularly. Bright Side mentions some interesting things about American cinema that not everyone is aware of. Read them below:

تماشای فیلم در سینما همیشه هیجان انگیزتر از تماشای آن در خانه است. این یکی از دلایلی است که افراد زیادی به طور منظم به سینما می‌روند. برایت ساید به نکات جالبی در مورد سینمای آمریکا اشاره می‌کند که همه از آن آگاه نیستند. آن‌ها را در لکچر انگلیسی درباره سینما بخوانید:

1) An important part of cinemas' income is not from ticket sales

۱) بخش مهمی از درآمد سینماها از فروش بلیت نیست

It may sound a little strange, but cinemas make more money by selling popcorn and groceries to visitors than by selling tickets. Cinemas have to pay a lot of money to studios in the first two months of release. After these two months, all the profits belong to the cinema itself. That is why a number of films are still being shown six months after their release.

شاید کمی عجیب به نظر برسد، اما سینماها با فروش پاپ‌کورن و مواد غذایی به بازدیدکنندگان درآمد بیشتری نسبت به فروش بلیط کسب می‌کنند. سینماها در دو ماه اول اکران باید هزینه زیادی به استودیوها بپردازند. بعد از این دو ماه تمام سود متعلق به خود سینماست. به همین دلیل است که تعدادی از فیلم‌ها با گذشت شش ماه از اکرانشان همچنان در حال نمایش هستند.

2) Too much stealing movies in the cinema

۲) دزدی بیش از حد فیلم در سینما

Smuggling movies is a bad thing, but some people go to the cinema on the first day of the show to shoot a newly released movie. Cinema staff try to prevent this and sometimes evict them. In the United States, filmmakers will receive a $ 500 reward if they prevent the theft of films.

قاچاق فیلم چیز بدی است اما عده‌ای در روز اول نمایش برای فیلمبرداری فیلم تازه اکران شده به سینما می‌روند. دست اندرکاران سینما سعی می‌کنند جلوی این کار را بگیرند و گاهی آن‌ها را بیرون می‌کنند. در ایالات متحده آمریکا، فیلم‌سازان در صورت جلوگیری از سرقت فیلم، ۵۰۰ دلار جایزه دریافت خواهند کرد.

3) Children and teens can watch adult movies

۳) کودکان و نوجوانان می‌توانند فیلم بزرگسالان را تماشا کنند

Many cinemas try to prevent this from happening, but sometimes it is inevitable. A trick used by some teenagers is to buy two tickets, one of which is for a non-adult movie. After entering, they go to the hall where the adult film is shown.

بسیاری از سینماها سعی می‌کنند از این اتفاق جلوگیری کنند، اما گاهی این امر اجتناب‌ناپذیر است. ترفندی که برخی از نوجوانان از آن استفاده می‌کنند، خرید دو بلیت است که یکی از آن‌ها برای یک فیلم غیربزرگسال است. بعد از ورود به سالنی می‌روند که فیلم بزرگسال در آن پخش می‌شود.

4) The audience cries and runs away from the cinema

۴) مخاطب گریه می‌کند و از سینما فرار می‌کند

What was your strongest emotional reaction to a movie? You may have cried because of the film's impact, or you may have turned your back on the screen because of a scary sequence. Many people in cinemas can not control their emotions, and for example, one of the audience fainted while watching the movie "Raw". For this reason, cinema staff are always equipped with first aid kits.

شدیدترین واکنش احساسی شما به یک فیلم چه بوده است؟ ممکن است به خاطر تحت تاثیر فیلم قرار گرفتن گریه کرده باشید یا به خاطر یک سکانس ترسناک به صفحه نمایش پشت کرده باشید. بسیاری از اهالی سینما نمی‌توانند احساسات خود را کنترل کنند و مثلا یکی از حضار هنگام تماشای فیلم «خام» غش کرد. به همین دلیل کارکنان سینما همیشه به جعبه کمک‌های اولیه مجهز هستند.



5) Many people avoid watching 3D movies

۵) بسیاری از مردم از تماشای فیلم‌های سه‌بعدی اجتناب می‌کنند

The golden age of 3D movies is coming to an end, but not just because tickets to these types of movies are expensive; There is another reason to prefer 2D to 3D movies. When wearing 3D glasses, the eyes tell the brain that you are moving. But the middle ear, which is responsible for maintaining stability, tells the brain that you are not moving. These contradictions cause inconvenience to the audience.

دوران طلایی فیلم‌های سه‌بعدی رو به پایان است، اما نه فقط به این دلیل که بلیت این نوع فیلم‌ها گران است. دلیل دیگری برای ترجیح دادن فیلم‌های دو‌بعدی به سه‌بعدی وجود دارد. هنگام استفاده از عینک سه‌بعدی، چشم‌ها به مغز می‌گویند که شما در حال حرکت هستید. اما گوش میانی که وظیفه حفظ ثبات را بر عهده دارد به مغز می‌گوید که شما حرکت نمی‌کنید. این تناقضات باعث ناراحتی و اذیت مخاطب می‌شود.

6) Scream does not help in case of image corruption

۶) جیغ در صورت خراب شدن تصویر کمکی نمی‌کند

While a movie projector is set up during the day, no one will be sitting in the room while watching a movie. Digital devices do all the work themselves. So when something goes wrong, you have to inform one of the employees and shouting towards the projector room is useless because no one is present.

در حالی که پروژکتور فیلم در طول روز تنظیم و راه‌اندازی می‌شود، هیچ‌کس در هنگام تماشای فیلم در اتاق پروژکتور نخواهد نشست. دستگاه‌های دیجیتال همه کارها را خودشان انجام می‌دهند. بنابراین وقتی مشکلی پیش می‌آید، باید به یکی از کارمندان اطلاع دهید. فریاد زدن به سمت اتاق پروژکتور بی‌فایده است زیرا کسی در آن حضور ندارد.

7) Cinemas are full of garbage on weekends

۷) آخر هفته سینماها پر از زباله است

A short interval between the screening of two films will not be enough for the staff to clean the cinema again. As a result, the floor may be sticky or you may find a chewing gum under your chair. If you want to watch a movie in a clean cinema, try going to the cinema in the morning. In the United States, too, some people are reluctant to go to the movies on busy Saturday nights.

فاصله کوتاهی بین نمایش دو فیلم برای نظافت مجدد سینما برای کارکنان کافی نخواهد بود. در نتیجه ممکن است زمین چسبناک باشد یا آدامس زیر صندلی خود پیدا کنید. اگر می‌خواهید در یک سینمای تمیز فیلم تماشا کنید، سعی کنید صبح به سینما بروید. در آمریکا نیز عده‌ای تمایلی به سینما رفتن در شنبه شب‌های شلوغ ندارند.

8) Sometimes there are fights during the screening of the film

۸) گاهی در حین اکران فیلم دعوا به وجود می‌آید

A conflict can take place anywhere, including cinema; Although there is no reason for conflict and no one uses force to defend a film. Of course, someone who loves fighting always finds a reason.

درگیری می‌تواند در هر جایی رخ دهد، از جمله سینما. اگرچه دلیلی برای درگیری وجود ندارد و هیچکس برای دفاع از فیلم از زور استفاده نمی‌کند. البته کسی که عاشق دعوا است همیشه دلیلی پیدا می‌کند.

9) You are under surveillance!

۹) شما تحت نظر هستید!

In every cinema, there are cameras that are set to the audience. These cameras are not only a security tool, but also help prevent conflicts or theft of movies.

در هر سینمایی دوربین‌هایی وجود دارند که برای تماشاگر تنظیم می‌شوند. این دوربین‌ها نه تنها یک ابزار امنیتی هستند، بلکه به جلوگیری از درگیری یا سرقت فیلم‌ها نیز کمک می‌کنند.

10. Cinema Workers Always Clean the Room Cinema in Hurry

۱۰. کارگران سینما همیشه تالار را با عجله تمیز می‌کنند

After watching a movie and leaving the movie room, usually there will be workers who immediately clean the room even before all the audience leaves the cinema room. It was all done in a hurry because the screening schedule between films was very tight. Floors are properly cleaned when all film screenings have ended. Therefore, it’s better for the audience to clean their own trash before leaving the movie room.

پس از تماشای فیلم و خروج از اتاق فیلم، معمولا کارگرانی هستند که حتی قبل از این که همه تماشاگران سالن سینما را ترک کنند، بلافاصله اتاق را تمیز می‌کنند. همه این‌ها با عجله انجام می‌شود زیرا برنامه نمایش بین فیلم‌ها بسیار فشرده است. پس از پایان نمایش فیلم، کف‌ها به خوبی تمیز می‌شوند. بنابراین، بهتر است مخاطب قبل از خروج از اتاق فیلم، زباله‌های خود را تمیز کند.

11. Seats “O” and “I”

۱۱. صندلی‌های «O» و «I»

If people look closely, it is clear that the sequences I and O are removed. There are some people who think there is a mystery behind it. However, the cinema explained that this was done to make it easier for visitors to find seats. Because the I and O alphabets allow misunderstandings and make visitors misread the numbers 1 and 0. In addition, if the letter I is printed with a capital letter, it is similar to a lowercase L, while O will be similar to the letter D. Therefore, the two letters are removed.

اگر مردم با دقت نگاه کنند، مشخص می‌شود که ردیف‌های I و O حذف شده‌اند. عده‌ای هستند که فکر می‌کنند رازی پشت آن نهفته است. با این حال، سینما توضیح داده که این کار برای سهولت در پیدا کردن صندلی برای بازدیدکنندگان انجام شده است. زیرا الفبای I و O باعث سو تفاهم می‌شود و بازدیدکنندگان را وادار می‌کند اعداد ۱ و ۰ را اشتباه بخوانند. علاوه بر این، اگر حرف I با حروف بزرگ چاپ شود، شبیه به حروف کوچک L است، در حالی که O مشابه حرف D خواهد بود. بنابراین، هر دو حرف حذف می‌شود.



12. Cinema’s Sound Can Damage Hearing

۱۲. صدای سینما می‌تواند به شنوایی آسیب برساند

People watch movies in the cinema because they want to enjoy the sensation of sound effects that spoil the ears. But besides that, the sound that is too loud like in action movies (bombs and war sounds) sometimes exceeds the permissible level. Therefore, if people care about ear health, they should not watch action movies in the cinema too often.

مردم در سینما فیلم می‌بینند زیرا می‌خواهند از حس جلوه‌های صوتی که به گوش آسیب می‌رساند، لذت ببرند. اما جدا از آن، صدایی که بیش از حد بلند است، مانند فیلم‌های اکشن (صدای بمب و جنگ) گاهی از حد مجاز فراتر می‌رود. بنابراین اگر مردم به سلامت گوش اهمیت می‌دهند، نباید زیاد فیلم‌های اکشن را در سینما تماشا کنند.

## اپلیکیشن زبانشناس

اگر می‌خواهید فقط با یک موبایل به تمام دوره‌ها و ابزارهای مورد نیاز خود برای یادگیری زبان انگلیسی دسترسی داشته باشید، همین حالا[ اپلیکیشن زبان‌شناس](https://app.zabanshenas.com/) را نصب کنید. اپلیکیشن زبانشناس، با امکانات شگفت‌انگیز خود مسیر یادگیری را برایتان راحت‌تر از همیشه کرده است. دوره‌های آموزش زبان انگلیسی در سطوح مختلف، آموزش گرامر، لغات ضروری، جعبه لایتنر زبانشناس، یادگیری زبان با موسیقی و فیلم و… فقط بخشی از امکانات ویژه اپلیکیشن زبانشناس است. همین حالا آن را دانلود و نصب کنید تا لذت یادگیری زبان انگلیسی در شما ایجاد شود.

## سخن پایانی

امیدوارم از مطالعه لکچر انگلیسی درمورد سینما لذت برده باشید. سینما می‌تواند تجربه شگفت‌انگیز تماشای فیلم را دو چندان کند. این لکچر دارای لغات و اصطلاحات خوبی درباره سینما است که می‌تواند به تقویت زبان شما کمک کند. پس حتما از جعبه لایتنر اپلیکیشن زبانشناس برای یادداشت و مرور واژگان انگلیسی جدید استفاده کنید. حالا شما بگید، آیا تماشای فیلم در خانه را ترجیح می‌دهید یا سینما؟

لکچر انگلیسی درباره گیتار با ترجمه فارسی

لکچر انگلیسی درباره گیتار با ترجمه فارسی.jpg

گیتار یکی از خوش‌صداترین سازهای موسیقی است که صدای گوش‌نواز آن طرفداران زیادی دارد. در لکچر انگلیسی درباره گیتار قصد داریم بیشتر به این ساز خوش‌صدا بپردازیم، با تاریخچه آن آشنا شویم و درمورد انواع گیتار صحبت کنیم. پس حتما تا انتهای لکچر همراه ما باشید تا همه چیز درباره گیتار را یاد بگیرید. در بخش [لکچر انگلیسی](https://zabanshenas.com/lectures/) آموزش لکچر نویسی و بسیاری از لکچرهای متنوع را مشاهده خواهید کرد.

## Guitar: Definition, History, Types & Facts

درباره گیتار: تعریف، تاریخچه، انواع و حقایقی درباره گیتار

The guitar is classified as a plucked string instrument, or chordophone, which produces sound by creating a vibration of the strings. They can have up to 18 strings depending on the type of guitar but most only have six.

گیتار به‌عنوان سازی زهی یا کوردوفون طبقه‌بندی می‌شود که صدا را با ایجاد لرزش در سیم‌ها تولید می‌کند. گیتارها بسته به نوع گیتار می‌توانند تا ۱۸ سیم داشته باشند اما اکثر آن‌ها فقط شش سیم دارند.

The sound is produced by creating vibration in the hollow body of an acoustic guitar or through an amplifier for an electric guitar. The guitar is traditionally made of wood and the strings of gut, nylon or steel. Unlike the hollow-bodied acoustic, electric guitars typically have a solid body to prevent feedback.

صدا با ایجاد لرزش در بدنه توخالی گیتار آکوستیک یا در گیتار الکتریک از طریق تقویت‌کننده تولید می‌شود. گیتار به‌طور سنتی از چوب و سیم‌های روده، نایلون یا فولاد ساخته می‌شود. بر خلاف گیتار‌های آکوستیک دارای بدنه توخالی، گیتارهای الکتریک معمولا بدنه‌ای محکم دارند تا از بازخورد صدا جلوگیری کنند.

The strings are strummed or plucked using the fingers or a pick, and notes are achieved by pressing the strings against the fret on the neck of the instrument. The most common type of musical notation used for the guitar is tablature. Unlike typical Western musical notation which shows the notes on a staff, tablature shows the position of the fingers and the corresponding strings that should be plucked.

سیم‌ها با استفاده از انگشتان یا یک پیک لرزانده می‌شوند و نت‌ها با فشار دادن سیم‌ها بر روی فرت روی سردسته ساز به دست می‌آیند. رایج‌ترین نوع نت موسیقی که برای گیتار استفاده می‌شود تبلچر است. برخلاف نت موسیقی غربی که نت‌ها را روی خط حامل نشان می‌دهد، تبلچر موقعیت انگشتان و سیم‌های مربوطه را که باید چیده شوند به نمایش می‌گذارد.

Originating in Spain, the guitar is one of the most widely used instruments in popular music throughout the world. The acoustic guitar has influenced many musical genres, including jazz, Western and Indian classical, mariachi, blues and folk. Additionally, the advent of the electric guitar and its loud, powerful sound was instrumental in the development of rock, blues and pop music. Unlike many string instruments, the guitar can have countless variations and modifications, making it popular in almost any genre.

گیتار که منشا آن کشور اسپانیاست، یکی از پرکاربردترین سازها در موسیقی پاپ و رایج در سراسر جهان است. گیتار آکوستیک بر بسیاری از ژانرهای موسیقی از جمله جز، کلاسیک غربی و هندی، ماریاچی، بلوز و فولک (محلی) تأثیر گذاشته است. علاوه بر این، ظهور گیتار الکتریک و صدای بلند و قدرتمند آن در توسعه موسیقی راک، بلوز و پاپ مؤثر بوده است. بر خلاف بسیاری از سازهای زهی، گیتار می‌تواند انواع و تغییرات بی‌شماری داشته باشد و تقریباً در هر سبکی محبوبیت خود را پیدا کند.

## History of Guitar

تاریخچه گیتار

The guitar had many chordophone precursors, including the lute and the vihuela, and its exact origin is unknown. In 12th century Europe, the word ‘guitar’ described any string instrument with a long neck, frets, flat soundboard and back, and curved-in sides. However, a single instrument being referred to as a guitar began in Spain around the same time period. The next few centuries saw modifications to the design of the instrument until a likeness of the modern guitar emerged in 16th century Spain.

گیتار دارای پیش‌سازهای کوردوفون بسیاری از جمله عود و ویولا بوده است و منشا دقیق آن مشخص نیست. در اروپای قرن دوازدهم، کلمه گیتار هر ساز زهی را با گردن بلند، دسته فرت، تخته صدا دهی و پشت صاف و کناره‌های خمیده توصیف می‌کرد. با این حال، ساز واحدی که به آن گیتار می‌گویند در همان دوره تاریخی در اسپانیا رواج یافت. چند قرن بعد شاهد تغییراتی در طراحی این ساز بودیم تا اینکه ساز مشابه گیتار مدرن، در قرن شانزدهم در اسپانیا ظاهر شد.

Early guitars varied in the number and tuning of strings until the emergence of the classical guitar in the 19th century. Replacing the popular practice of several double strings was six single strings tuned to E-A-D-G-B-E, which is still the standard Western tuning. It was during this time that the body of the guitar changed as well, becoming broader and shallower, which increased the richness of the sound.

گیتارهای اولیه تا زمان ظهور گیتار کلاسیک در قرن نوزدهم از نظر تعداد و کوک سیم‌ها متفاوت بودند. جایگزین روش رایج چند سیم دوتایی (روش قدیمی گیتار‌ها)، شش سیم تکی بود که بر روی نت‌های می، لا، رِ، سُل، سی، می کوک شده بودند، که هنوز هم کوک استاندارد غربی است. در این زمان بود که بدنه گیتار نیز تغییر کرد و عریض‌تر و کم‌ عمق‌تر شد تا غنای صدا را افزایش دهد.

The electric guitar emerged in the 1930s, originally designed by acoustic guitar makers. There were, and still are, multiple adaptations of the electric guitar created all over the world, but the first electric guitar to gain any popularity was the electric Spanish guitar developed by Gibson in 1936.

گیتار الکتریک در دهه ۳۰ میلادی ظهور کرد و در ابتدا توسط سازندگان گیتار آکوستیک طراحی شد. اقتباس‌های متعددی از گیتار الکتریک در سراسر جهان وجود داشت و هنوز هم وجود دارد، اما اولین گیتار الکتریک که محبوبیت پیدا کرد، گیتار الکتریک اسپانیایی بود که توسط شرکت گیبسون در سال ۱۹۳۶ ساخته شد.

## Types of Guitar

انواع گیتار

Outside of the standard acoustic and electric guitars, there are many different types and subtypes of guitars popularized in today’s music.

به غیر از گیتارهای آکوستیک و الکتریک استاندارد، انواع مختلفی از گیتارها و زیرشاخه‌های مختلفی از آن وجود دارد که در موسیقی امروزی رواج یافته‌اند.

Classical Spanish guitars differ from standard acoustic by being strung with nylon strings and plucked by fingers. They also feature a wider, flatter neck that allows the musician to play complex notations more easily. The standard Spanish guitar was invented by Antonio de Torres Jurado in the 1800s and still uses the same design.

فرق گیتارهای کلاسیک اسپانیایی با گیتارهای آکوستیک، در داشتن سیم‌های نایلونی و نوازندگی با انگشتان دست است. آن‌ها همچنین دارای گردن پهن‌تر و صاف‌تر هستند که به نوازنده اجازه می‌دهد نت‌های پیچیده را راحت تر اجرا کند. گیتار استاندارد اسپانیایی توسط آنتونیو د تورس ژورادو در دهه ۱۸۰۰ اختراع شد و هنوز هم از همان طرح استفاده می‌کند.

Flat-top guitars, also called steel guitars, typically have a larger body and a reinforced neck meant to hold the stronger steel strings. The instrument produces a brighter, louder tone and is popular in Hawaiian, folk, country and Hindustani classical music. These guitars may also be played with metal or glass slides.

گیتارهای فلت-تاپ (سر تخت) که گیتار استیل نیز نامیده می‌شوند، معمولا دارای بدنه بزرگتر و گردنی تقویت‌شده برای نگه داشتن سیم‌های فولادی قوی‌تر هستند. این ساز صدای روشن‌تر و بلندتری تولید می‌کند و در موسیقی کلاسیک هاوایی، محلی، کانتری و هندوستانی محبوب است. این گیتارها ممکن است با اسلایدهای فلزی یا شیشه‌ای نیز نواخته شوند.

Archtop guitars also use steel strings and have a curved top featuring f-holes. This type of guitar was influenced by the violin and produces a fuller sound. Archtops come in both electric and acoustic and are popular in contemporary jazz and country music.

گیتارهای آرک‌-تاپ (گردن قوسی) نیز از سیم‌های استیل استفاده می‌کنند و دارای قسمت بالایی منحنی با سوراخ‌هایی به شکل حرف F انگلیسی هستند. این نوع گیتار تحت تاثیر ویولن بوده و صدای کامل‌تری تولید می‌کند. آرک-تاپ‌ها به دو صورت الکتریک و آکوستیک عرضه می‌شوند و در موسیقی جاز و کانتری معاصر محبوب هستند.

Dobros are named for their inventor, John Dopyera and were created in the early 20th century. The guitar is similar to flat top acoustic guitars but the body includes brass, silver or steel in addition to wood. The resonator is typically made from aluminium and they produce a very loud sound without the use of an amplifier. Popular in blues music, this guitar is typically played face-up on the lap of the musician with a metal or glass slide.

گیتارهای دوبرو با توجه به نام مخترع خود، جان دوپیرا نام‌گذاری شده‌اند و در اوایل قرن بیستم اختراع شدند. این گیتار شبیه گیتارهای آکوستیک تخت است اما بدنه آن علاوه بر چوب شامل برنج، نقره یا استیل است. تشدیدکننده‌های صدا معمولاً از آلومینیوم ساخته می‌شوند و صدای بسیار بلندی را بدون استفاده از تقویت‌کننده الکتریکی تولید می‌کنند. این گیتار که در موسیقی بلوز محبوب است، معمولاً به‌صورت رو به بالا روی پای نوازنده با یک اسلاید فلزی یا شیشه‌ای نواخته می‌شوند.

The 12-string guitar has six sets of double strings, made in the style of the mandolin. While not as popular as the six-string standard, both acoustic and electric versions of the 12-string are popular in folk, blues and rock music for its chime-like sound.

گیتار دوازده سیم، دارای شش عدد سیم دوتایی است که به سبک ماندولین ساخته شده است. در حالی که این گیتار به اندازه گیتار استاندارد شش سیم محبوب نیست، هر دو نسخه آکوستیک و الکتریکی دوازده سیم در موسیقی فولک، بلوز و راک به دلیل صدای زنگ‌مانند آن محبوب است.

Bass guitars are a popular accompaniment to the standard guitar, with both acoustic and electric versions. They’re usually larger than a standard guitar and have only four strings, tuned an octave below the six-string guitar.

گیتار باس همراه با گیتار استاندارد، با دو نسخه آکوستیک و الکتریک، دارای محبوبیت بالایی است. این سازها معمولاً بزرگتر از یک گیتار استاندارد هستند و فقط چهار سیم دارند که یک اکتاو بم‌تر از گیتار شش سیم کوک شده‌اند.

Smaller guitar-like instruments share many similarities with the standard guitar, including shape and dimensions. However, each has specific differences that produce a multitude of sounds. Below are some of these smaller instruments:

سازهای کوچک‌تر شبیه به گیتار شباهت‌های زیادی با گیتار استاندارد دارند، از جمله شکل و ابعاد. با این حال، هر کدام دارای تفاوت‌های خاصی هستند که صداهای زیادی تولید می‌کنند. در زیر برخی از این سازهای کوچک‌تر آورده شده است:

Charango

Jarana

Kirki

Machete

Ukulele

* گیتار کارانگو

* جارانا

* کرکی

* ماشت

* یوکللی

## Playing techniques

تکنیک‌های نواختن

There are countless guitar playing techniques, from popular to individual, and many that are specific to musical genres. Below is a selection of some of the most widely used playing techniques and guitar terminology for beginners.

تکنیک‌های بی‌شماری برای نوازندگی گیتار وجود دارد. از محبوب گرفته تا منحصر‌به‌فرد و بسیاری از تکنیک‌هایی که مختص ژانرهای موسیقی هستند. در ادامه مجموعه‌ای از برخی از پرکاربردترین تکنیک‌های نوازندگی و اصطلاحات گیتار برای مبتدیان آورده شده است.

Fingerstyle is one of the most broadly accepted alternate playing techniques. In place of plucking or strumming the strings with a pick, fingerstyle involves playing the instrument by plucking the strings with the fingertips, fingernails or picks that are directly attached to fingertips. This style is typically used to play faster or more complex styles of music.

یکی از پذیرفته‌شده‌ترین تکنیک‌های نوازندگی تکنیک انگشت‌نوازی (یا فینگر استایل) است. به جای نواختن یا کوبیدن سیم‌ها با پیک، فینگر استایل شامل نواختن ساز با نواختن سیم‌ها با نوک انگشتان، ناخن‌ها یا چوب‌هایی است که مستقیماً به نوک انگشتان متصل هستند. این سبک معمولا برای اجرای سبک‌های سریع‌تر یا پیچیده‌تر موسیقی استفاده می‌شود.

Percussive playing is another popular technique used in many genres. This style simply uses the body of the guitar as a percussion instrument by tapping or striking the instrument with different parts of the hand to affect different sounds.

نوازندگی کوبه‌ای یکی دیگر از تکنیک‌های محبوب است که در بسیاری از ژانرها استفاده می‌شود. این سبک به‌سادگی و با ضربه زدن یا کوبیدن به ساز با قسمت‌های مختلف دست، از بدنه گیتار به‌عنوان ساز کوبه‌ای استفاده می‌کند تا صداهای مختلف را بازنمایی کند.

Hammer-on and pull-off are two techniques that are directly opposite of each other. Hammer-on means to place a finger on the board behind a fret to sound a note instead of plucking the string. Pull-off is to pluck a fretted string and then immediately lift the finger off the neck. Both techniques produce a smoother sound than achieved from plucking a note.

تکنیک نواختن چکشی (همر آن) و نواختن کششی (پولاف) دو تکنیکی هستند که دقیقاً مخالف یکدیگراند. «همر آن» به معنای قرار دادن انگشت روی دسته گیتار پشت فرت برای به صدا درآوردن یک نت، به جای کندن سیم است. (واژه «کندن سیم» به‌معنای نحوه چنگ‌مانند تکنیک‌های به صدا درآوردن سیم استفاده می‌شود.) پولاف به این صورت است که نت یک فرت را نواخته، سپس بلافاصله انگشت را از روی فرت دسته گیتار بردارید. هر دوی این تکنیک‌ها صدای نرم‌تری نسبت به نواختن چنگ‌مانند یک نت تولید می‌کنند.

Tapping is similar to the above techniques but is used consistently instead of for occasional effect. Both hands are used on the neck to push the strings into the fretboard to cause vibration instead of plucking or strumming on the body. Tapping is most popular on the electric guitar.

تکنیک تپینگ شبیه به تکنیک‌های بالا است اما به‌جای استفاده گاه به گاه، به‌طور مداوم استفاده می‌شود. از هر دو دست روی دسته گیتار استفاده می‌شود تا به جای کندن یا کوبیدن سیم روی قسمت بدنه گیتار (توسط دست راست)، سیم‌ها را به داخل فرت‌برد فشار دهند تا باعث ایجاد لرزش شوند. تکنیک تپینگ بیشترین محبوبیت را در گیتار الکتریک دارد.

Barre chords are produced by using fingers or an object to press down all of the strings along a single fret. This technique allows the player to produce a chord that is restricted by the open string tuning of the instrument.

آکوردهای باره‌ای با استفاده از انگشتان یا یک جسم برای فشار دادن تمام سیم‌ها در امتداد یک فرت تولید می‌شوند. این تکنیک به نوازنده اجازه می‌دهد تا آکوردی تولید کند که توسط کوک سیم باز روی ساز محدود می‌شود.

## Mechanics

قطعات گیتار

The pitch produced by the guitar depends on the notes that the strings are tuned to. The strings of a guitar are stretched from the tuning pegs at the top of the neck to the resonator located on the body. Tightening a string causes the pitch to be higher and loosening it causes the pitch to be lower. The six-string guitar has a standard tuning of E-A-D-G-B-E, which is what is used for most modern tablature and music. However, the guitar is considered a transposing instrument, which means tablature doesn’t always correspond to notes played.

صدای تولید شده توسط گیتار بستگی به نت‌هایی دارد که سیم‌ها روی آن کوک می‌شوند. سیم‌های یک گیتار از گیره‌های کوک در بالای گردن تا طنین‌انداز (یا همان قسمت پل) واقع در بدنه کشیده شده‌اند. سفت کردن یک سیم باعث زیرتر شدن گام و شل کردن آن باعث بم‌تر شدن گام می‌شود. گیتار شش سیم دارای تنظیم استاندارد می-لا-ر-سل-سی-می است که برای اکثر تبلچرها و موسیقی‌های مدرن استفاده می‌شود. با این حال، گیتار به‌عنوان ساز قابل انتقال کوک در نظر گرفته می‌شود؛ یعنی تبلچر همیشه با نت‌های نواخته شده مطابقت ندارد.

Since the guitar is a popular instrument for improvisation and learning by ear, there is a large variety of alternate and improvised tunings. Open tuning, for example, is when the strings are tuned to a specific chord when strummed without any fingers on the fret. The strings of the guitar can also be tuned to the standard of another instrument, like the violin or the sitar. Some playing techniques even involve changing the tuning of the strings while playing.

از آنجاکه گیتار یک ساز محبوب برای بداهه‌نوازی و یادگیری با گوش است، تنوع زیادی از کوک‌های متفاوت و بداهه وجود دارد. برای مثال، «کوک باز» زمانی است که سیم‌ها بدون هیچ انگشتی روی فرت، روی یک آکورد خاص کوک می‌شوند. سیم‌های گیتار را می‌توان با استاندارد ساز دیگری مانند ویولن یا سه‌تار نیز کوک کرد. برخی از تکنیک‌های نوازندگی حتی شامل تغییر کوک سیم‌ها در حین نواختن است.

## Notable musicians of Guitar

نوازندگان برجسته گیتار

There are countless great guitarists throughout history and the current day. Below are some of the most talented and well-known modern musicians from around the world:

گیتاریست‌های بزرگ بیشماری در طول تاریخ و در زمان معاصر شناخته شده‌اند. در زیر تعدادی از بااستعدادترین و مشهورترین نوازندگان مدرن از سراسر جهان آورده شده است:

Jimmy Page

Jimi Hendrix

David Gilmour

Eric Clapton

Chuck Berry

Brian May

Eddie Van Halen

Mark Knopfler

Jeff Beck

BB King

Carlos Santana

Neil Young

John Frusciante

Johnny Marr

* جیمی پیج

* جیمی هندریکس

* دیوید گیلمور

* اریک کلپتن

* چاک بری

* برایان می

* ادی ون هالن

* مارک ناپفلر

* جف بک

* بی بی کینگ

* کارلوس سانتانا

* نیل یانگ

* جان فروشانته

* جانی مار

## اپلیکیشن زبانشناس

اگر شما هم در جست‌وجوی روشی جذاب و آسان برای یادگیری زبان انگلیسی هستید، همین حالا[ اپلیکیشن زبانشناس](https://zabanshenas.com/app/) را نصب کنید. با استفاده از اپلیکیشن زبانشناس تنها با استفاده از یک موبایل می‌توانید یادگیری قدم به قدم زبان انگلیسی را آغاز کنید. این اپلیکیشن با امکانات بسیار زیادش نیاز شما را به ابزارها و دوره‌های آموزشی به حداقل می‌رساند. برخی از امکانات فوق‌العاده‌ی اپلیکیشن زبانشناس عبارت‌اند از: دوره‌های آموزشی زبان در سطوح مختلف، واژگان ضروری، یادگیری با فیلم، موسیقی و پادکست، جعبه لایتنر زبانشناس برای یادگیری واژگان جدید و بسیاری امکانات دیگر. همین حالا آن را روی موبایل خود نصب کنید تا لذت یادگیری زبان انگلیسی را تجربه کنید.

## سخن پایانی

امیدوارم از مطالعه لکچر انگلیسی درباره گیتار نکات خوبی یاد گرفته باشید. اگر علاقه‌مند به موسیقی و نواختن ساز هستید، یادگیری گیتار می‌تواند یک گزینه خوب برای یادگیری ساز و موسیقی باشد. حتما شما هم نظرتان درباره گیتار را در بخش کامنت‌ها برای ما بنویسید.

لکچر انگلیسی درباره فیلم با ترجمه فارسی

لکچر انگلیسی درباره فیلم با ترجمه فارسی.jpg

هنر سینما و فیلم‌سازی سالیان سال است که به بخش مهمی از سرگرمی مردم تبدیل شده است. بنابراین در **لکچر انگلیسی درباره فیلم** می‌خواهیم به ۱۰ حقیقت جالب درباره صنعت و تاریخ فیلم‌سازی اشاره کنیم. سپس لیست ۱۰ فیلم برتر تاریخ را با هم بررسی می‌کنیم. اگر به فیلم و سینما علاقه‌مندید حتما تا انتهای لکچر همراه ما باشید. در بخش [لکچر انگلیسی](https://zabanshenas.com/lectures/) هم می‌توانید نحوه نوشتن لکچر را یاد بگیرید هم به مطالعه لکچرهای انگلیسی با موضوعات متنوع بپردازید.

## 10 Facts About Filmmaking and the History of Film

۱۰ حقیقت درباره فیلمسازی و تاریخچه فیلم

Even though digital is the medium of choice these days, for about a hundred years or so, film reigned supreme. Pictures, movies, and even audio was recorded on film-like tapes. Movies – and film in particular – have changed dramatically over the course of their lifetimes, and it’s interesting to wonder if film will even exist in 50 years.

اگرچه رسانه‌های دیجیتال انتخابی معمول این روزها است، برای حدود صد سال یا بیشتر، فیلم در حال سلطنت بود. تصاویر، فیلم و حتی صدا روی نوارهای فیلم‌مانند ضبط می‌شد. فیلم‌ها در طول زندگی‌شان به‌طور چشمگیری تغییر کرده‌اند و جالب است که بدانیم آیا فیلم اصلا تا ۵۰ سال دیگر وجود خواهد داشت یا خیر.

### 1. WHEN WAS FILM INVENTED? THE 1890S

۱. فیلم چه زمانی اختراع شد؟ دهه ۱۸۹۰

Motion pictures date all the way back to the 1890s when the first moving picture cameras were invented. However, the very first moving picture – The Roundhay Garden Scene – was actually a product of the 1880s. In 1888, French inventor Louis Le Prince filmed his family prancing around in a circle in a whopping two second clip. While that seems insignificant now, its innovation is what would eventually lead to commercialized cameras and motion pictures.

قدمت تصاویر متحرک به دهه ۱۸۹۰ برمی‌گردد؛ زمانی که اولین دوربین‌های متحرک اختراع شدند. با این حال، اولین تصویر متحرک - صحنه باغ راندهای - در واقع محصول دهه ۱۸۸۰ بود. در سال ۱۸۸۸، مخترع فرانسوی، لویی لو پرنس، خانواده‌اش را در یک کلیپ دو ثانیه‌ای در حال شوخی‌کردن دور هم، فیلم گرفت. در حالی که اکنون این امر قابل توجه به نظر نمی‌رسد، نوآوری آن است که در نهایت منجر به تجاری‌سازی دوربین‌ها و تصاویر متحرک شد.

Before the advancement of the Hollywood scene, movies were somewhat boring. They started out short and only included a single scene that was about a minute long. They were typically silent - except…

قبل از پیشرفت صحنه هالیوود، فیلم‌ها تا حدودی خسته‌کننده بودند. آن‌ها کوتاه شروع می‌کردند و فقط شامل یک صحنه بودند که حدود یک دقیقه طول می‌کشید. آن فیلم‌ها معمولا صامت بودند، به جز...

### 2. THE EARLIEST SHORT FILMS WERE SOMETIMES ACCOMPANIED BY BANDS

۲. اولین فیلم‌های کوتاه گاهی با گروه‌های موسیقی همراه بودند

What fun would it be sitting in a theater while random, everyday scenes scrolled silently on a screen? Awkward. To make up for the lack of sound in a film, sometimes a band would play live music while the movie was playing. After all, who wants to hear someone going to town on a bag of popcorn in a deaf theater?

چه لذتی دارد در حالی که صحنه‌های تصادفی و روزمره بی‌صدا روی یک صفحه به نمایش در می‌آیند، در یک سالن تئاتر نشسته باشید؟ عجیب. برای جبران کمبود صدا در یک فیلم، گاهی یک گروه موسیقی زنده در حین پخش فیلم موسیقی می‌نواختند. به هر حال چه کسی می‌خواهد صدای کسی را که با یک کیسه پاپ کورن به سالن تئاتر سوت و کور شهر می‌رود، بشنود؟

### 3. THE PANORAMA SHOT WAS DEVELOPED IN 1987

۳. عکس پانوراما در سال ۱۹۸۷ ساخته شد

1987 is the year panning cameras were first used in film production, meaning the pan shot, also known as the panorama shot, was invented then. Before, cameras were stationary, so you had to move the entire camera and tripod to get any kind of movement. This was a huge advancement in filmmaking and cinematography as an art form.

سال ۱۹۸۷ سالی است که برای اولین بار از دوربین‌های پنینگ در تولید فیلم استفاده شد، به این معنی که پن شات که به عنوان عکس پانوراما نیز شناخته می‌شود، در آن زمان اختراع شد. قبل از این، دوربین‌ها ثابت بودند، بنابراین برای داشتن هر نوع حرکتی باید کل دوربین و سه‌پایه را حرکت می‌دادید. این یک پیشرفت بزرگ در فیلمسازی و فیلمبرداری از لحاظ هنری بود.

### 4. EARLY CAMERAS FILMED AT 16 FRAMES PER SECOND (FPS)

۴. دوربین‌های اولیه با سرعت ۱۶ فریم در ثانیه (اف‌پی‌اس)

By today’s standards, a 16 frames per second speed is pretty slow. For perspective, modern 35mm cameras film at 25 FPS. If you want your mind blown, some modern video games are played at 250 FPS. But hey, you’ve got to start somewhere, right?

طبق استانداردهای امروزی، سرعت ۱۶ فریم در ثانیه بسیار کند است. برای دید بهتر، دوربین‌های مدرن ۳۵ میلی‌متری با سرعت ۲۵ فریم در ثانیه فیلم می‌گیرند. اگر می‌خواهید ذهنتان از تعجب منفجر شود، برخی از بازی‌های ویدیویی مدرن با سرعت ۲۵۰ فریم در ثانیه پلی می‌شوند. اما هی، به هر حال شما باید از یک جایی شروع کنید، درست است؟

### 5. 13 FRAMES PER SECOND IS THE SLOWEST SPEED THE HUMAN BRAIN WILL PROCESS IMAGES CONSECUTIVELY

۵. ۱۳ فریم در ثانیه کم‌ترین سرعتی است که مغز انسان تصاویر را به طور متوالی پردازش می‌کند.

13 FPS is the minimum speed that the human brain needs in order to process consecutive images as movement. Anything less than that and the human brain will process each frame as a separate picture. 16 FPS is pretty close to 13, which is why old movies look so choppy and unnatural.

۱۳ فریم بر ثانیه حداقل سرعتی است که مغز انسان برای پردازش تصاویر متوالی، به عنوان تصاویر متحرک نیاز دارد. هر مقداری کمتر از آن باشد باعث می‌شود مغز انسان هر فریم را به عنوان یک تصویر جداگانه پردازش کند. ۱۶ فریم بر ثانیه تقریبا به ۱۳ نزدیک است، به همین دلیل است که فیلم‌های قدیمی بسیار متزلزل و غیرطبیعی به نظر می‌رسند.

### 6. THE FIRST FEATURE-LENGTH FILM WAS PRODUCED IN 1906

۶. اولین فیلم بلند در سال ۱۹۰۶ تولید شد.

The Australian film, The Story of the Kelly Gang, was the first feature length film in history. You can see the cast, box office, and budget details on IMDB. It was over an hour long, and the reel length was about 4,000 feet. To put that in perspective, a small 5-inch reel of film holds up to 200 ft., a 6-inch holds 300 ft. and a 7-inch 400 ft. Depending on the size of the reel that, movie is housed in, that’s at least 10 reels of 7-inch film and at most 20 reels of 5-inch film. Imagine that!

فیلم استرالیایی «ماجرای باند کلی» اولین فیلم بلند تاریخ بود. می‌توانید جزئیات بازیگران، آمار فروش و بودجه فیلم را در وبسایت IMDB ببینید. طول آن بیش از یک ساعت بود و طول حلقه (قرقره) فیلم حدود ۴۰۰۰ فوت بود. برای در نظر گرفتن این موضوع، یک حلقه فیلم کوچک ۵ اینچی تا ۲۰۰ فوت، یک حلقه ۶ اینچی ۳۰۰ فوت و ۷ اینچی ۴۰۰ فوت را ذخیره می‌کند. بسته به اندازه حلقه‌ است که فیلم روی آن قرار می‌گیرد، یعنی حداقل ۱۰ حلقه فیلم ۷ اینچی و حداکثر ۲۰ حلقه فیلم ۵ اینچی در آن فیلم به کار رفته است. تصور کنید!

Crazy enough, it was almost lost forever, but a few pieces of the The Story of Kelly Gang film surfaced in 1975, which helped preserve some of the history-making movie.

با این که به اندازه کافی دیوانه‌کننده است، آن فیلم تقریبا برای همیشه گم شد، اما چند قطعه از فیلم «ماجرای باند کلی» در سال ۱۹۷۵ ظاهر شد که به حفظ بخشی از تاریخ فیلم‌سازی کمک کرد.

### 7. THE FIRST MOVIE THEATERS OPENED IN 1907

۷. اولین سالن‌های سینما در سال ۱۹۰۷ افتتاح شد

Before 1907, most movies were shown in traditional theaters or at carnivals. With the advent of movie theaters, the films became the main attraction themselves.

قبل از سال ۱۹۰۷، بیشتر فیلم‌ها در تئاترهای سنتی یا در کارناوال‌ها نمایش داده می‌شدند. با ظهور سالن‌های سینما، فیلم‌ها خودشان به جذابیت اصلی تبدیل شدند. در[ لکچر انگلیسی درمورد سینما](https://zabanshenas.com/english/lecture/art-topics/cinema-english-lecture/) به حقایق جالبی درباره سینماها اشاره کردیم.

### 8. A 1,000 FOOT LONG FILM WILL PRODUCE 11 MINUTES OF FOOTAGE AT 25 FPS

۸. یک فیلم بلند ۱۰۰۰ فوتی ۱۱ دقیقه فیلم با سرعت ۲۵ فریم در ثانیه تولید می‌کند.

A standard reel of film that runs at 25 FPS is 1,000 feet long. This 1,000 feet of film will produce about 11 minutes of footage. That means that projectionists at movie theaters had to change reels many times during a single motion picture to keep it going uninterrupted. Unlike today, where everything is digital and automated.

یک حلقه استاندارد فیلم که با سرعت ۲۵ فریم در ثانیه اجرا می‌شود، ۱۰۰۰ فوت طول دارد. این فیلم ۱۰۰۰ فوتی حدود ۱۱ دقیقه فیلم تولید می‌کند. یعنی آپارات‌چی‌ها در سالن‌های سینما مجبور بودند حلقه‌ها را بارها در طول یک فیلم سینمایی تغییر دهند تا تصاویر متحرک بدون وقفه ادامه یابد. برخلاف امروز که همه‌چیز دیجیتال و خودکار است.

### 9. THE TITANIC MOVIE WAS 17.7 REELS LONG WHEN RELEASED

۹. فیلم تایتانیک در زمان اکران ۱۷/۷ حلقه طولانی بود

Titanic came out in 1997 when film reels were still the only way to project a movie. With a run time of 3 hours and 15 minutes, each copy of Titanic was 17.7 reels long. That means, at 25 FPS, it consisted of over 17,700 feet of film. That’s over 3 miles for a single movie. For reference, the Titanic was 883 feet long … that’s nearly 20 Titanic's long.

تایتانیک در سال ۱۹۹۷ زمانی که حلقه‌های فیلم هنوز تنها راه برای نمایش یک فیلم بودند، عرضه شد. هر نسخه از تایتانیک با زمان اجرا ۳ ساعت و ۱۵ دقیقه، از ۱۷/۷ حلقه تشکیل بود. یعنی تایتانیک با ۲۵ فریم در ثانیه، از بیش از ۱۷۷۰۰ فوت فیلم تشکیل شده است. این مقدار بیش از ۳ مایل برای یک فیلم است. برای ارجاع، خود کشتی تایتانیک ۸۸۳ فوت طول داشت. این عدد تقریبا ۲۰ برابر طول تایتانیک است.

Most movie theaters these days use digital video projectors. The technology is called DLP which stands for Digital Light Processing. Since modern films are projected digitally, movie studios don’t ship huge reels of film to the theaters anymore, which in reality is a giant time and money save. Now, they just send the videos via the internet, satellite, or hard drive. Another huge advancement in the film industry!

این روزها بیشتر سینماها از ویدئوپروژکتورهای دیجیتال استفاده می‌کنند. این فناوری DLP نام دارد که مخفف Digital Light Processing است. از آنجاکه فیلم‌های مدرن به‌صورت دیجیتالی نمایش داده می‌شوند، استودیوهای فیلم دیگر مانند قدیم حلقه‌های عظیمی از فیلم را به سالن‌ها ارسال نمی‌کنند، که در واقع صرفه‌جویی عظیمی در زمان و هزینه است. اکنون، آن‌ها فقط فیلم‌ها را از طریق اینترنت، ماهواره یا هارد دیسک ارسال می‌کنند. یک پیشرفت بزرگ دیگر در صنعت فیلم!

## The 10 Best Movies Of All Time, According To IMDB

۱۰ تا از بهترین فیلم‌های تمام دوران به نقل از سایت IMDB

Ranking the best movies ever made is a pretty impossible task. First of all, no one in the world has seen every movie ever made. Even if someone had pulled off that feat, movies are very subjective and what one person thinks is a great film might not be so well-regarded by someone else. The closest we can come to have a definitive ranking is a list based on audience ratings. In that sense, IMDb's list of the top rated films of all time might be among the best of its kind.

رتبه‌بندی بهترین فیلم‌هایی که تا به حال ساخته شده‌اند، کاری تقریبا غیرممکن است. اول از همه، هیچ‌کس در جهان تا به حال تمام فیلم‌هایی را که به حال ساخته شده، ندیده است. حتی اگر کسی این کار را انجام داده باشد، فیلم‌ها بسیار مربوط به ذهنیت افراد هستند و ممکن است فیلمی که یک نفر فکر می‌کند عالی است، مورد توجه دیگران قرار نگیرد. نزدیک‌ترین چیزی که می‌توانیم به رتبه‌بندی قطعی برسیم، فهرستی بر اساس رتبه‌بندی مخاطبان است. از این نظر، فهرست IMDb از برترین فیلم‌های تمام دوران‌، ممکن است یکی از بهترین‌ها در نوع خود باشد.

IMDB remains one of the most popular movie information sites on the internet. Their top-rated movies list is compiled of films that have been rated by millions of viewers. While the list is always changing, the top films have remained quite unchanged for a number of years now. Check out the top movies of all time, according to IMDb.

آی‌ام‌دی‌بی یکی از محبوب‌ترین سایت‌های اطلاعات فیلم در اینترنت است. فهرست فیلم‌های دارای رتبه برتر آن‌ از فیلم‌هایی تشکیل شده است که توسط میلیون‌ها بیننده رتبه‌بندی شده‌اند. در حالی که این فهرست همیشه در حال تغییر است، فیلم‌های برتر چندین سال است که کاملا بدون تغییر باقی مانده‌اند. برترین فیلم‌های تاریخ را به نقل از آی‌ام‌دی‌بی ببینید.

### 10.The Lord Of The Rings: The Fellowship Of The Rings (2001) - 8.8

۱۰. ارباب حلقه‌ها: یاران حلقه (۲۰۰۱) - ۸/۸

Peter Jackson's hugely popular fantasy trilogy kicked off with The Fellowship of the Rings. J.R.R. Tolkien's books were brought to life as fans were transported to Middle Earth where Frodo Baggins and a band of heroes set out to destroy the powerful One Ring before Sauron can use it for evil.

سه‌گانه فانتزی بسیار محبوب پیتر جکسون با فیلم یاران حلقه آغاز شد. کتاب‌های جی‌.آر.آر تالکین زمانی متولد شدند که طرفداران با این فیلم به سرزمین میانه منتقل شده بودند، جایی که فرودو بگینز و گروهی از قهرمانان قصد داشتند تا حلقه قدرتمند را قبل از این که سائورون بتواند برای شرارت از آن استفاده کند، نابود کنند.

The film wonderfully introduces this beautiful world and its characters. The simple yet thrilling quest is filled with fun, terror, and action. It's not hard to see why fans were immediately drawn to this franchise.

این فیلم به طرز شگفت‌انگیزی این دنیای زیبا و شخصیت‌های آن را معرفی می‌کند. تلاش ساده و در عین حال هیجان‌انگیز مملو از اوقات خوش، وحشت و اکشن است. درک این که چرا طرفداران بلافاصله به سمت این مجموعه کشیده شدند، سخت نیست.

### 9.The Good, The Bad And The Ugly (1966) - 8.8

۹. خوب بد زشت (۱۹۶۶) - ۸/۸

Westerns have been a Hollywood staple since the very beginning, but when the genre went over to Italy, it changed the Western forever. The so-called Spaghetti Westerns told more complex stories with unique styles of film-making that were unlike anything audiences had seen before. The Good, the Bad and the Ugly is the definitive entry in that subgenre.

وسترن از همان ابتدا از ژانرهای اصلی هالیوود بوده است؛ اما زمانی که این ژانر به ایتالیا رفت، وسترن را برای همیشه تغییر داد. وسترن‌های موسوم به اسپاگتی، داستان‌های پیچیده‌تری را با سبک‌های منحصربه‌فرد فیلم‌سازی روایت می‌کردند که متفاوت از هر چیزی بود که مخاطبان قبلا دیده بودند. خوب بد زشت شروع قطعی این زیرژانر است.

The film follows three deadly men on a quest to retrieve buried treasure in the midst of the Civil War. The movie helped popularize the Mexican Standoff trend which is still used in action movies today, made a star of Clint Eastwood and gave us one of the most iconic films scores of all time.

این فیلم درباره سه مرد مرگبار است که در بحبوحه جنگ داخلی در تلاش برای بازیابی گنجی دفن‌شده هستند. این فیلم به محبوبیت روند استنداف مکزیکی که امروزه هنوز در فیلم‌های اکشن استفاده می‌شود، کمک کرد، از کلینت ایستوود یک ستاره ساخت و یکی از شاخص‌ترین فیلم‌های تمام دوران را به ما عرضه کرد.

### 8.Pulp Fiction (1994) - 8.9

۸. داستان عامه‌پسند (۱۹۹۴) - ۸/۹

Quentin Tarantino is one of the most popular film-makers of all time. His unique voice, extensive film knowledge and penchant for mixing hilarious comedy with brutal violence helped to inspire a generation of film-makers. Pulp Fiction is regarded by many as his masterpiece, and it's hard to argue with that.

کوئنتین تارانتینو یکی از محبوب‌ترین فیلمسازان تمام دوران است. صدای منحصر‌به‌فرد، دانش گسترده در عرصه فیلم و تمایل او به آمیختن کمدی خنده‌دار با خشونت وحشیانه به الهام بخشیدن به نسلی از فیلمسازان کمک کرد. بسیاری از مردم، فیلم پالپ فیکشن (داستان عامه‌پسند) را شاهکار او می‌دانند که مخالف کردن با آن دشوار است.

The film intercuts between various stories set in the Los Angeles underworld. Tarantino takes familiar crime stories and gives them his own special twist. The film is unpredictable and fast-paced, with endlessly quotable dialogue all backed up by an amazing soundtrack. Often imitated but never duplicated.

این فیلم بین داستان‌های مختلفی که در دنیای تبهکاران لس‌آنجلس اتفاق می‌افتد،میان‌برش می‌کند (قرار دادن نما یا نماهایی در مجموعه نماهای یک فیلم برای بسط دادن رویدادها). تارانتینو داستان‌های جنایی آشنا را می‌گیرد و پیچ و تاب خاص خود را به آن‌ها می‌دهد. فیلم غیرقابل پیش‌بینی و سریع است، با دیالوگ‌های بی‌پایان نقل قولی که همگی توسط یک موسیقی متن شگفت‌انگیز پشتیبانی می‌شوند. دیالوگ‌ها اغلب تقلید می‌شود اما هرگز تکراری نمی‌شود.

### 7.The Lord Of The Rings: The Return Of The King (2003) - 8.9

۷. ارباب حلقه‌ها: بازگشت پادشاه (۲۰۰۳) - ۸/۹

Few people thought of adapting J.R.R. Tolkien's epic Lord of the Rings series for the big screen would be possible, but Peter Jackson proved them all wrong. With The Return of the King, Jackson managed to conclude one of the greatest film trilogies of all time in a truly satisfying way.

افراد کمی فکر می‌کردند که تطبیق سریال حماسی ارباب حلقه‌های جی.آر.آر تالکین برای سینما ممکن باشد، اما پیتر جکسون ثابت کرد که همه آن‌ها اشتباه می‌کنند. جکسون با «بازگشت پادشاه» توانست یکی از بهترین سه‌گانه‌های سینمایی تمام دوران را به شیوه‌ای واقعا رضایت‌بخش به پایان برساند.

The film brings the quest to destroy the One Ring to a big end. While the film gets ridiculed for dragging out its finale, Jackson and his team did a beautiful job bringing it all to a close in this emotional spectacle that features some truly amazing battle sequences.

این فیلم تلاش برای از بین بردن یک حلقه را به یک پایان بزرگ می‌رساند. در حالی که فیلم به دلیل طولانی شدن پایانش مورد تمسخر قرار می‌گیرد، جکسون و تیمش کار زیبایی انجام دادند و همه آن را در این نمایش احساسی که دارای سکانس‌های نبرد واقعا شگفت‌انگیزی است، به پایان رساندند.

### 6.Schindler's List (1993) - 8.9

۶. فهرست شیندلر (۱۹۹۳)

It's no surprise to see Steven Spielberg's name appear on the list of the top rated films of all time. Given his penchant for creating beloved films, there were a number that could conceivably be in the top 10. However, it is his most difficult movie to watch which ranks the highest, which is appropriate as it is one of his finest jobs as a director.

جای تعجب نیست که نام استیون اسپیلبرگ هم در فهرست بهترین فیلم‌های تاریخ دیده شود. با توجه به تمایل او به خلق فیلم‌های دوست داشتنی، تعدادی از آن‌ها بودند که تصور می‌شد می‌توانستند در بین ۱۰ فیلم برتر قرار بگیرند. با این حال، این فیلم سخت‌ترین فیلم او برای تماشا است که بالاترین رتبه را هم دارد و به‌درستی هم رتبه گرفته، زیرا یکی از بهترین کارهای او به عنوان کارگردان فیلم است.

Schindler's List is a harrowing story of the real-life tale of Oskar Schindler and his attempts to save Jewish citizens during the Nazi rule in Germany. While Schindler may be an inspiring hero, the film is most effective as a horrific depiction of the Holocaust. Shot in haunting black and white, Spielberg created a film that will last in the minds of viewers for years to come.

فهرست شیندلر داستانی دلخراش از داستان واقعی اسکار شیندلر و تلاش‌های او برای نجات شهروندان یهودی در دوران حکومت نازی‌ها در آلمان است. در حالی که شیندلر ممکن است یک قهرمان الهام بخش باشد، این فیلم به خاطر تصویر وحشتناکی که از هولوکاست به نمایش می‌گذارد، بسیار موثر است. اسپیلبرگ که فهرست شیندلر را به صورت سیاه و سفید فیلمبرداری کرد، فیلمی را خلق کرد که برای سال‌های آینده در ذهن بینندگان ماندگار خواهد بود.

### 5.12 Angry Men (1957) - 8.9

۵. مرد خشمگین (۱۹۵۷) - ۸/۹

While most of the films on this list are giant epics, 12 Angry Men is, by comparison, much smaller. However, that does nothing to lessen its impact. The film is set almost entirely inside a jurors room as the twelve men debate a murder case they have just overseen. With one voice insisting the accused is innocent, the film details the life-or-death debate which ensues.

در حالی که بیشتر فیلم‌های این فهرست حماسی هستند، ۱۲ مرد خشمگین در مقایسه با آن‌ها، کمتر حماسی است. با این حال، این چیزی نیست که از تاثیر این فیلم بکاهد. داستان فیلم تقریبا به طور کامل در اتاق هیئت منصفه می‌گذرد، زیرا دوازده مرد در مورد پرونده قتلی که به تازگی نظارت کرده‌اند بحث می‌کنند. با یک صدا که اصرار می‌کند متهم بی‌گناه است، فیلم جزئیات بحث مرگ یا زندگی را که در جریان است، شرح می‌دهد.

While the setting might seem dull, it only helps to give the movie a sense of intensity. The film-making brilliantly makes the room seem more and more confined as the debate rages on. The claustrophobic feel adds to the atmosphere of it all. It's stunning proof that small scale films can pack a big punch.

در حالی که ممکن است محیط فیلمبرداری کسل‌کننده به نظر برسد، اما تنها به ایجاد حسی از جدی بودن فیلم کمک می‌کند. ساخت فیلم به طرز هوشندانه‌ای باعث می‌شود که با ادامه یافتن بحث، اتاق بیشتر و بیشتر محدود به نظر برسد. احساس کلاستروفوبیک (ترس از فضای بسته) به اتمسفر کل فیلم می‌افزاید. این یک موضوع اثبات شده خیره‌کننده است که فیلم‌های در مقیاس کوچک می‌توانند تاثیر بزرگی به همراه داشته باشند.

### 4.The Dark Knight (2008) - 9.0

۴. شوالیه تاریکی (۲۰۰۸) - ۹

Just ahead of 12 Angry Men, which is the oldest movie on this list, The Dark Knight comes in as the newest. The superhero genre might not get a lot of respect from most cinephiles, but Christopher Nolan's second Batman film proved they can deliver smart, epic and thrilling movies.

درست جلوتر از ۱۲ مرد خشمگین که قدیمی‌ترین فیلم در این فهرست است، شوالیه تاریکی به عنوان جدیدترین فیلم وارد شده است. ژانر ابرقهرمانی ممکن است مورد احترام بسیاری از سینماگران نباشد؛ اما دومین فیلم بتمن کریستوفر نولان ثابت کرد که آن‌ها می‌توانند فیلم‌های هوشمندانه، حماسی و هیجان‌انگیزی ارائه دهند.

The film details Batman's desperate attempt to stop Joker from destroying Gotham as he searches for someone to take up the role of the city's protector. The film feels like a crime epic, with some amazing set pieces and unpredictable twists. However, the film is most remembered for the late Heath Ledger's mesmerizing performance as the anarchist Joker.

این فیلم جزئیات تلاش مذبوحانه بتمن برای جلوگیری جوکر از نابودی گاتهام را در حالی که او به دنبال شخصی است تا نقش محافظ شهر را بر عهده بگیرد، شرح می‌دهد. این فیلم با چند صحنه شگفت‌انگیز و پیچش‌های غیرقابل پیش‌بینی، شبیه یک حماسه جنایی است. با این حال، این فیلم بیشتر به خاطر بازی مسحورکننده هیث لجر فقید در نقش جوکر آنارشیست به یادگار مانده است.

### 3.The Godfather: Part II (1974) - 9.0

۳. پدرخوانده: قسمت دو (۱۹۷۴) - ۹

The Dark Knight is one of those rare examples of how a sequel can actually be a worthwhile film on its own. Of course, the most famous example of this is The Godfather: Part II. It probably seemed like a preposterous idea at the time for Francis Ford Coppola to make a follow-up to his widely acclaimed crime saga, but he proved it was a very good idea.

شوالیه تاریکی یکی از نمونه‌های نادری است که نشان می‌دهد چگونه یک دنباله یک مجموعه می‌تواند به تنهایی یک فیلم ارزشمند باشد. البته معروف‌ترین نمونه آن پدرخوانده: قسمت دو است. احتمالا در آن زمان این ایده مضحک به نظر می‌رسید که فرانسیس فورد کاپولا ادامه حماسه جنایی خود را که به طور گسترده تحسین شده بود بسازد، اما او ثابت کرد که ایده بسیار خوبی است.

Without Marlon Brando returning for his iconic role, the film tells the story of young Vito Corleone, played by Robert De Niro who makes the role his own. Along with those amazing flashback scenes, the sequel follows Michael's further descent into the world of crime and his complicated relationship with his brother Fredo. A brilliant continuation and a masterpiece in its own right.

بدون بازگشت مارلون براندو برای نقش نمادین خود، این فیلم داستان ویتو کورلئونه جوان با بازی رابرت دنیرو را روایت می‌کند که این نقش را از آن خود می‌کند. همراه با آن صحنه‌های حیرت‌انگیز فلاش‌بک، دنباله این فیلم به رفتار شایسته‌تر مایکل در دنیای جنایت و روابط پیچیده‌اش با برادرش فردو می‌پردازد. ادامه‌ای درخشان و در نوع خود یک شاهکار.

### 2.The Godfather (1972) - 9.2

۲. پدرخوانده (۱۹۷۲) - ۹/۲

The Godfather: Part II is one of the most acclaimed films of all time and still it's not the highest ranked film in that trilogy. That honor goes to the original. There's a lot of debate among film fans about which is the better movie, but it's safe to say they are both massive achievements in cinema.

پدرخوانده:‌قسمت دوم یکی از تحسین‌شده‌ترین فیلم‌های تمام دوران است و با این حال بالاترین رتبه در میان سه‌گانه پدرخوانده به حساب نمی‌آید. این افتخار به فیلم اصلی می‌رسد. بین طرفداران فیلم بحث‌های زیادی در مورد این که کدام فیلم بهتر است وجود دارد، اما به جرات می‌توان گفت که هر دوی آن‌ها دستاوردهای بزرگی در سینما محسوب می‌شوند.

This is the story of the Corleone family, an Italian-American mafia family who struggle with maintaining power after their patriarch is nearly assassinated. The film is violent, funny, intense, emotional and so much more. There are countless quotable lines and unforgettable sequences. It's no wonder it is regarded as such an inspiring film to so many of today's best film-makers.

این داستان خانواده کورلئونه است، یک خانواده مافیایی ایتالیایی-آمریکایی که پس از کشته شدن بزرگ‌خاندانشان برای حفظ قدرت مبارزه می‌کنند. فیلم خشن، خنده‌دار، جدی، احساسی و خیلی چیزهای دیگر است. نقل‌قول‌ها و سکانس‌های فراموش نشدنی بی‌شماری در فیلم وجود دارد. جای تعجب نیست که برای بسیاری از بهترین فیلمسازان امروزی به عنوان یک فیلم الهام‌بخش در نظر گرفته می‌شود.

### 1.The Shawshank Redemption (1994) - 9.3

۱. رستگاری در شاوشنک (۱۹۹۴) - ۹/۳

It's no surprise that the highest ranked film of all time is also one of the most crowd-pleasing films of all time. You would think that a story set inside a maximum security prison would not have many pleasing moments, but The Shawshank Redemption manages to be a surprisingly uplifting tale.

جای تعجب نیست که بالاترین رتبه فیلم در تمام دوران، یکی از جذاب‌ترین‌های آن است. ممکن است فکر کنید که داستانی که در یک زندان با امنیت حداکثری اتفاق می‌افتد، لحظات خوشایند زیادی نخواهد داشت، اما رستگاری در شاوشنک می‌تواند یک داستان شگفت‌انگیز و نشاط‌آور باشد.

Based on a Stephen King story, the film is told over several years at the titular prison and centers on a friendship between two inmates. The relationship between the two men is one of the most heart-warming friendships ever shown on screen and it helps give the film those beautiful moments which lead up to one of the greatest endings in film history.

این فیلم که بر اساس داستانی از استیون کینگ است، طی چندین سال در زندان اصلی روایت می‌شود و بر دوستی دو زندانی متمرکز است. رابطه بین این دو مرد یکی از صمیمانه‌ترین دوستی‌هایی است که تا به حال روی پرده نمایش داده شده است و به فیلم کمک می‌کند آن لحظات زیبایی را رقم بزند که منجر به یکی از بهترین پایان‌های تاریخ سینما می‌شود.

## اپلیکیشن زبانشناس

آموزش زبان انگلیسی از طریق [اپلیکیشن زبان‌شناس](https://app.zabanshenas.com/) یادگیری را برای شما آسان‌تر از همیشه می‌کند. با اپلیکیشن زبانشناس از روش‌های مختلفی و با توجه سلیقه خود می‌توانید زبان را یاد بگیرید. می‌توانید با فیلم، موسیقی و پادکست یاد بگیرید یا با دوره‌های آموزشی که در سطوح مختلف درون اپلیکیشن قرار گرفته است. همه‌ی این موارد و بسیاری از امکانات دیگر مانند واژگان ضروری و جعبه‌ی لایتنر را با نصب اپلیکیشن زبانشناس در موبایل خود داشته باشید.

## سخن پایانی

امیدواریم از مطالعه لکچر انگلیسی درمورد فیلم اطلاعات جالبی به دست آورده باشید. فیلم‌ها از بهترین منابع برای یادگیری زبان انگلیسی به حساب می‌آیند. حتما به هنگام تماشای فیلم سعی کنید واژگان و اصطلاحات جدیدی که می‌شنوید را یادداشت و تمرین کنید. این کار را به راحتی با اپلیکیشن زبانشناس هم می‌توانید انجام دهید. راستی فیلم مورد علاقه شما کدام است؟

لکچر انگلیسی درباره عکاسی با ترجمه فارسی.jpg

لکچر انگلیسی درباره عکاسی با ترجمه فارسی

در لکچر انگلیسی درباره عکاسی می‌خواهیم حقایقی را در مورد این هنر شگفت‌انگیز مرور کنیم. عکاسی، هنری است که به وسیله‌ی آن لحظاتی از زندگی که گذراست را در قفسه‌ی خاطرات خود ذخیره می‌کنیم. این هنر قدرتمند و شگفت‌انگیز، پنجره‌ای است که به دنیای اطرافمان باز می‌شود و ما را به دنیایی از زیبایی‌ها، احساسات و داستان‌های نهفته در زمان می‌برد. از لحظه‌های خندان و شاد تا لحظات اندوه‌آور، عکاسی این را توانایی دارد که ما را به هر موقعیتی که خودمان را در آن می‌یابیم، ببرد. تا انتهای لکچر انگلیسی در مورد عکاسی همراه ما باشید تا با ۲۰ حقیقت شگفت‌انگیز درباره عکاسی آشنا شوید. در بخش [لکچر انگلیسی](https://zabanshenas.com/lectures/) آموزش لکچر نویسی و بسیاری از لکچرهای متنوع را مشاهده خواهید کرد.

## Fascinating Photography Facts You Probably Didn’t Know

حقایق جالب عکاسی که احتمالا نمی‌دانستید

Photography has a long and fascinating history full of interesting events, items, and people. In this article, we share seven photo-related facts that are guaranteed to impress, including tidbits on cameras, photographic words, the most-viewed image ever created, and more.

عکاسی تاریخچه‌ای طولانی و جذاب پر از رویدادها، آیتم‌ها و افراد جالب دارد. در این لکچر، ما واقعیت‌های مرتبط با عکس را به اشتراک می‌گذاریم که مطمئنا تحت‌تاثیر قرار می‌گیرید؛ از جمله نکات مهم در دوربین، کلمات عکاسی، پربازدیدترین تصویری که تا کنون خلق شده است و موارد دیگر.

1. It’s all in the name

۱. همه‌ چیز از نام آن مشخص است

We use terms like “photography” and “camera” all the time, but where do these words actually come from? And when were they created? Our first photography fact hearkens back to the origins of many of the words we photographers use today.

ما همیشه از عباراتی مانند «عکاسی» و «دوربین» استفاده می‌کنیم، اما این کلمات در واقع از کجا می‌آیند؟ و چه زمانی خلق شدند؟ اولین واقعیت عکاسی ما به ریشه بسیاری از کلماتی که امروزه عکاسان استفاده می‌کنند، برمی‌گردد.

The term “photography” actually originates from the Greek words “photos” and “graphé.” “Photos” translates as “light,” while “graphé” means “drawing” (or, more literally, “a representation by means of lines”). When used in conjunction, the two words mean “drawing with light.” The original coining of the word “photography” is generally attributed to Sir John Herschel in 1839.

اصطلاح «عکاسی» در واقع از کلمات یونانی «فُتوز» و «گرافی» سرچشمه می‌گیرد. «فُتوز» به «نور» ترجمه می‌شود، در حالی که «گرافی» به معنای «نقاشی» (یا به معنای واقعی‌تر، «نمایش از طریق خطوط») است. هنگامی که این دو کلمه در کنار هم استفاده می‌شوند، معنای «نقاشی با نور» را می‌رسانند. ابداع اصلی کلمه «فتوگرافی» به طور کلی به سر جان هرشل در سال ۱۸۳۹ نسبت داده شده است.

And the word “camera”? It comes from the Latin term “camera obscura,” which means “dark chamber.” The term originally described a means of projecting an external scene onto a flat surface in a dark room or box, which was then used to aid painters with perspective and scale.

و کلمه «دوربین» چطور؟ این واژه از اصطلاح لاتین «کمرا آبسکورا» گرفته شده است که به معنای «محفظه تاریک» است. این اصطلاح در ابتدا ابزاری را برای نمایش یک صحنه خارجی روی یک سطح صاف در یک اتاق یا جعبه تاریک توصیف می‌کرد که سپس برای کمک به نقاشان در پرسپکتیو و مقیاس استفاده می‌شد.

In fact, the camera as we know it today actually evolved from the camera obscura configuration. Early photographers simply placed light-sensitive materials at the back of a camera obscura, then waited as an image was produced. Over time, cameras became more sophisticated and portable, but elements of the original camera obscura still remain!

در واقع، دوربینی که امروز می‌شناسیم، از پیکربندی دوربین آبسکورا تکامل یافته است. عکاسان اولیه به سادگی مواد حساس به نور را در پشت یک دوربین تاریک قرار می‌دادند، سپس منتظر می‌ماندند تا تصویری تولید شود. با گذشت زمان، دوربین‌ها پیچیده‌تر و قابل حمل‌تر شدند؛ اما عناصر اصلی دوربین اولیه، همچنان باقی مانده‌اند!

2. “Kodak” is a nonsense word

۲. «کداک» یک کلمه بی‌معنی است

Speaking of words, did you know the term “Kodak” is simply made up? The company founder, George Eastman, favored the letter “K” because he believed it was a “strong, incisive sort of letter.”

صحبت در مورد کلمات شد، آیا می‌دانستید که اصطلاح «کداک» ساختگی است؟ بنیانگذار شرکت، جورج ایستمن، حرف «K» را ترجیح داد زیرا معتقد بود این یک «نوع حرف قوی و واضح است». (کداک یک شرکت تولید لوازم مربوط به عکاسی است)

Then, using an anagram set, Eastman and his mother came up with the name “Kodak.” When devising the phrase, they used three principles:

1. The word needed to be short

2. The word needed to be easy to say

3. The word needed to be unlike any other name or association

سپس، با استفاده از یک مجموعه آناگرام، ایستمن و مادرش نام «کداک» را پیدا کردند. آن‌ها هنگام این ابداع عبارت از سه اصل استفاده کردند:

۱. کلمه باید کوتاه باشد.

۲. گفتن این کلمه باید آسان باشد.

۳. این کلمه باید متفاوت از هر نام یا انجمن دیگری باشد.

As Kodak cameras became more popular, the word “Kodak” – or rather the phrase “Kodak moment” – was used to describe occurrences that seemed ideal for a photograph.

همانطور که دوربین‌های کداک محبوب‌تر شدند، کلمه «کداک»، یا بهتر است بگوییم عبارت «کداک مومنت»، برای توصیف اتفاقاتی استفاده شد که برای یک عکس ایده‌آل به نظر می‌رسیدند.

Unfortunately, despite its initial success, Kodak’s popularity didn’t last. In 2012, the company filed for bankruptcy; in the years that followed, Kodak sold its photography patents and shed its camera business. And while you can still find Kodak cameras on the shelves, they aren’t made by Kodak; they’re simply part of a licensing deal that takes advantage of the Kodak name.

متاسفانه، با وجود موفقیت اولیه، محبوبیت کداک دوام نیاورد. در سال ۲۰۱۲، این شرکت اعلام ورشکستگی کرد. در سال‌های بعد، کداک پتنت‌های عکاسی خود را فروخت و تجارت دوربین خود را کنار گذاشت. و در حالی که هنوز می‌توانید دوربین‌های کداک را در قفسه‌ها پیدا کنید، آن‌ها توسط شرکت کداک ساخته نشده‌اند؛ بلکه بخشی از یک قرارداد دارای مجوز هستند که می‌توانند از نام کداک استفاده کنند.

3. The first selfie?

۳. اولین سلفی؟

Self-portraits are commonplace today; we even have selfie sticks and front cameras for easy framing! But did you know that the photographic selfie dates way back to 1839 (the year in which photography was first unveiled to the world)?

عکس‌های سلف پرتره یا همان سلفی امروزه رایج هستند. ما حتی بازویی‌های سلفی و دوربین‌های جلویی برای قاب‌بندی آسان هنگام سلفی گرفتن داریم! اما آیا می‌دانستید که عکاسی سلفی به سال ۱۸۳۹ (سالی که برای اولین بار عکاسی در جهان معرفی شد) برمی‌گردد؟

Robert Cornelius, a lamp manufacturer with a keen knowledge of chemistry and metallurgy, took on the task of perfecting an early photographic process, the daguerreotype, alongside chemist Paul Beck Goddard.

رابرت کورنلیوس، تولیدکننده لامپ با دانش زیادی از شیمی و متالورژی، در کنار شیمیدان پل بک گدارد، وظیفه تکمیل فرآیند عکاسی اولیه یا داگرئوتیپ را بر عهده گرفت.

In 1839, Cornelius decided to turn the camera on himself. While the daguerreotype created surprisingly sharp images, exposure times were very long, at least initially – so Cornelius was forced to sit perfectly still for around 10 to 15 minutes.

در سال ۱۸۳۹، کورنلیوس تصمیم گرفت دوربین را به روی خود بچرخاند. در حالی که داگرئوتیپ تصاویر به شکلی شگفت‌آور واضح ایجاد می‌کرد، زمان قرار گرفتن در مقابل دوربین حداقل در ابتدا بسیار طولانی بود؛ بنابراین کورنلیوس مجبور شد حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه کاملا ثابت بنشیند.

4. The Blue Marble

۴. سنگ مرمر آبی

While there are many Earth-focused photography facts, you can also have plenty of photo-knowledge fun with facts from extra-terrestrial adventures.

در حالی که بسیاری از حقایق عکاسی متمرکز بر زمین وجود دارد، شما می‌توانید با خواندن حقایق عکاسی در ماجراجویی‌های فرازمینی، سرگرمی‌های زیادی با دانش عکاسی داشته باشید.

Taken in December 1972, The Blue Marble was captured by the crew of Apollo 17 on their way to the Moon. The picture was taken a whopping 18,000 miles (29,000 kilometers) from the surface of the Earth and is the first photograph to depict the entirety of our planet from space. The photograph subsequently became one of the most reproduced images in history; it also inspired and was used by countless activists in the environmental movement.

عکس موسوم به «مرمر آبی» که در دسامبر ۱۹۷۲ گرفته شد، توسط خدمه آپولو ۱۷ در راه رسیدن به ماه به دست آمد. این عکس در فاصله ۱۸۰۰۰ مایلی (۲۹۰۰۰ کیلومتری) از سطح زمین گرفته شده است و اولین عکسی است که کل سیاره ما را از فضا به تصویر می‌کشد. این عکس متعاقبا به یکی از پرتولیدترین تصاویر تاریخ تبدیل شد. این عکس همچنین الهام بخش بود و توسط فعالان بی‌شماری در جنبش‌های زیست‌محیطی مورد استفاده قرار گرفت.

And just so you can have a bit of extra space-photography knowledge: Do you know what happens to cameras that are taken to the moon?

و فقط برای این که کمی دانش اضافی در زمینه عکاسی فضایی داشته باشید: آیا می‌دانید برای دوربین‌هایی که به ماه برده می‌شوند چه اتفاقی می‌افتد؟

Hasselblad cameras have captured some of the most iconic images in history, including astronauts’ first steps on the lunar surface. However, due to weight restrictions, not all the cameras that have embarked on moon missions have made it back to Earth. To this day, up to 12 Hasselblad cameras remain on the Earth’s only natural satellite!

دوربین‌های هاسلبلاد برخی از نمادین‌ترین تصاویر تاریخ را ثبت کرده‌اند؛ از جمله اولین قدم‌های فضانوردان بر سطح ماه. با این حال، به دلیل محدودیت‌های وزن، همه دوربین‌هایی که ماموریت‌های ماه را آغاز کرده‌اند نتوانسته‌اند به زمین بازگردند. تا به امروز، ۱۲ دوربین هاسلبلاد روی تنها قمر طبیعی زمین باقی مانده است!

پیشنهاد مطالعه: [لکچر انگلیسی درباره سیارات](https://zabanshenas.com/english/lecture/general-topics/planets-lectures/)

5. Photobooks are old

۵. کتاب‌های مصور، قدیمی هستند

When was the first photobook released? 1950? 1900? 1880? Nope!

اولین کتاب عکس‌دار چه زمانی منتشر شد؟ ۱۹۵۰؟ ۱۹۰۰؟ ۱۸۸۰؟ جواب منفی است!

Photobooks have a rich history in photography, and Anna Atkins, a British botanist, seems to have started it all. Atkins learned early photographic processes from Henry Fox Talbot (who, incidentally, is the inventor of the calotype, one of the original photographic processes and rival of the daguerreotype). Atkins is also one of history’s first female photographers.

کتاب‌های مصور تاریخچه‌ای غنی در عکاسی دارند و به نظر می‌رسد آنا اتکینز، گیاه‌شناس بریتانیایی، همه چیز را آغاز کرده است. اتکینز فرآیندهای اولیه عکاسی را از هنری فاکس تالبوت (که اتفاقا مخترع کالوتایپ که یکی از فرآیندهای اولیه عکاسی و رقیب داگرئوتیپ بود) آموخت. اتکینز همچنین یکی از اولین عکاسان زن تاریخ است.

Atkins documented botanical specimens using the blue-tinted cyanotype process. She then compiled her cyanotypes into the 1843 publication of Photographs of British Algae: Cyanotype Impressions. From 1843 to 1854, Atkins produced several volumes of her Cyanotype Impressions series. Only 17 copies of the work still exist.

اتکینز نمونه‌های گیاه‌شناسی را با استفاده از فرآیند سیانوتیپ آبی رنگی ثبت کرد. او سپس سیانوتیپ‌های خود را در سال ۱۸۴۳ در نشریه «برداشت‌های سایانوتاپ» گردآوری کرد. از ۱۸۴۳ تا ۱۸۵۴، اتکینز چندین جلد از مجموعه سایانوتایپ ایمپرشن خود را تولید کرد. تنها ۱۷ نسخه از این اثر همچنان موجود است.

6. The most-viewed photograph ever

۶. پربازدیدترین عکس تا کنون

I’ve seen it! You’ve seen it! We’ve all seen it! Captured by former National Geographic photographer Charles O’Rear in 1996, Bliss depicts rolling green hills and a semi-clouded blue sky in Sonoma County, California. In 2000, Microsoft bought the rights to the image; the company then used the image as the default computer wallpaper for the Windows XP operating system.

من آن را دیده‌ام! شما هم آن را دیده‌اید! همه ما آن را دیده‌ایم! عکسی موسوم به «بلیس» که توسط عکاس سابق نشنال جئوگرافیک، چارلز اوریر در سال ۱۹۹۶ ثبت شد، تپه‌های سبز و آسمان آبی نیمه‌ابری را در شهرستان سونوما در کالیفرنیا به تصویر می‌کشد. در سال ۲۰۰۰، مایکروسافت حقوق این تصویر را خریداری کرد. سپس این شرکت از تصویر به‌عنوان تصویر زمینه پیش‌فرض کامپیوتر برای سیستم عامل ویندوز اکس‌پی استفاده کرد.

The success of Windows XP and its corresponding marketing materials has led most researchers to agree that Bliss is the most-viewed photograph of all time. Even O’Rear himself conceded that he would probably be best known for the shot, claiming that “anybody now from age 15 on for the rest of their life will remember this photograph.”

موفقیت ویندوز اکس‌پی و موارد بازاریابی مربوط به آن، اکثر محققان را بر آن داشته که بپذیرند بلیس پربازدیدترین عکس تمام دوران است. حتی خود اوریر اعتراف کرد که احتمالا بیشتر به خاطر این عکس شناخته می‌شود و ادعا می‌کند که «اکنون هر کسی از ۱۵ سالگی تا آخر عمر این عکس را به خاطر می‌آورد».

Despite its surreal appearance, Bliss isn’t manipulated. O’Rear captured the photo using a medium-format camera on film. He said: “I think that if I had shot it with 35mm, it would not have nearly the same effect.”

با وجود ظاهر سورئال، تصویر بلیس دستکاری نشده است. اوریر این عکس را با استفاده از دوربینی با فرمت متوسط ​​روی فیلم گرفته است. او گفت: «فکر می‌کنم اگر آن را با ۳۵ میلی‌متر عکاسی می‌کردم، تقریبا تاثیر نزدیک به آن را هم نداشت.»

7. Cameras aren’t eyes…right?

۷. دوربین‌ها چشم نیستند ... درست است؟

The camera lens and the eye have a lot in common – more than you might realize!

لنز دوربین و چشم شباهت‌های زیادی با هم دارند؛ بیشتر از آن چیزی که ممکن است تصور کنید!

You see, all lenses have an aperture, the diaphragm through which light passes. Therefore, a camera lens can restrict the amount of light that reaches the camera sensor by adjusting the diameter of the aperture opening. Smaller apertures, such as f/8, let in very little light, while wider apertures, such as f/1.4, let in lots of light: And our eyes are the same! In the eye, the iris does the same job, relaxing and constricting muscles to regulate the amount of light entering the eye. When you move between light and dark environments, the iris in your eye expands or shrinks to alter the size of the pupil.

Interestingly, the human pupil expands to around 7 mm in diameter. This equates to around f/2.1, though the pupil narrows down to around f/8.3 in very bright light.

ببینید، همه لنزها یک دیافراگم دارند، دیافراگمی که نور از آن عبور می‌کند. بنابراین، یک لنز دوربین می‌تواند مقدار نوری را که به سنسور دوربین می‌رسد با تنظیم قطر دهانه دیافراگم محدود کند. دیافراگم‌های کوچک‌تر، مانند f/8، نور بسیار کمی را وارد می‌کنند، در حالی که دیافراگم‌های بازتر، مانند f/1.4، نور زیادی را وارد می‌کنند. و چشمان ما هم به همان شکل است! در چشم، عنبیه همین کار را انجام می‌دهد و ماهیچه‌ها را شل و منقبض می‌کند تا میزان نور ورودی به چشم را تنظیم کند. وقتی بین محیط‌های روشن و تاریک حرکت می‌کنید، عنبیه چشم شما منبسط یا کوچک می‌شود تا اندازه مردمک را تغییر دهد.

جالب اینجاست که مردمک چشم انسان تا حدود ۷ میلی‌متر قطر منبسط می‌شود. این برابر با f/2.1 است، اگرچه مردمک در نور بسیار روشن به حدود f/8.3 باریک می‌شود.

8. The First Commercial Phone With a Built-In Camera Was Released in 1999

۸. اولین تبلیغ تلفن با دوربین داخلی در سال ۱۹۹۹ عرضه شد.

Smartphone photography has evolved significantly throughout the 21st century. Anyone can take good pictures with a smartphone, and the quality on most camera phones is excellent. But did you know that the first commercial phone with a camera dates back to the 20th century?

عکاسی با گوشی‌های هوشمند در طول قرن بیست و یکم به طور قابل توجهی تکامل یافته است. هر کسی می‌تواند با یک گوشی هوشمند عکس‌های خوبی بگیرد و کیفیت در اکثر تلفن‌های دوربین‌دار عالی است. اما آیا می‌دانستید که اولین تبلیغ تجاری یک تلفن با دوربین به قرن بیستم باز می‌گردد؟

Japanese electronics manufacturer Kyocera started selling the VP-210 in 1999, and its storage allowed you to take up to 20 photos without deleting any of them. If you were thinking about professional-level photography with this camera, you’ll probably have found the 0.11-megapixel camera slightly limiting.

سازنده لوازم الکترونیکی ژاپنی کیوسرا فروش وی‌پی-۲۱۰ را در سال ۱۹۹۹ آغاز کرد که حافظه ذخیره‌سازی آن به شما امکان می‌داد تا ۲۰ عکس بدون حذف هیچ یک از آن‌ها بگیرید. اگر به عکاسی در سطح حرفه‌ای با این دوربین فکر می کردید، احتمالا یک دوربین ۰/۱۱ مگاپیکسلی محدود شده در اختیار داشتید.

9. Left Side or Right Side

۹. سمت چپ یا سمت راست

You would be surprised to know that the left side of your face tends to look better in photos. A study conducted at Wake Forest University found this to be true. The researchers came to this conclusion by pointing out that our left side shows a higher intensity of emotion. This fact creates the perception of more attractiveness in the viewers’ eyes.

اگر بدانید سمت چپ صورت شما در عکس‌ها بهتر به نظر می‌رسد، تعجب خواهید کرد. مطالعه‌ای که در دانشگاه ویک فارست انجام شد، این حقیقت را نشان داد. محققان با اشاره به این که سمت چپ ما شدت بیشتری از احساسات را نشان می‌دهد به این نتیجه رسیدند. این واقعیت باعث ایجاد درک جذابیت بیشتری در چشم بینندگان می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: [لکچر انگلیسی درباره سینما ](https://zabanshenas.com/english/lecture/art-topics/cinema-english-lecture/)

10. First Flashes

۱۰. اولین فلش‌های دوربین

Photographers created the first flashes using potassium chloride and aluminum. Interestingly, these flashes were the result of the explosion resulting from the combination of these two substances. If the artist mixes the two materials without any control, it can create a massive explosion.

عکاسان اولین فلاش‌ها را با استفاده از کلرید پتاسیم و آلومینیوم ایجاد کردند. جالب اینجاست که این فلش‌ها نتیجه انفجار ناشی از ترکیب این دو ماده بوده است. اگر هنرمند این دو ماده را بدون هیچ کنترلی با هم مخلوط کند، می‌تواند یک انفجار عظیم ایجاد کند.

11. How Many Photos Do People Shoot in a Year?

۱۱. مردم در یک سال چند عکس می‌گیرند؟

It is estimated that we take over a trillion photos every year (1,000,000,000,000). People upload around 300 million photos on Facebook and 95 million photos on Instagram every day. Today, human beings take more pics in 2 minutes than all the photographs made in the 18th century.

تخمین زده می شود که ما هر سال بیش از یک تریلیون عکس (۱,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰) می‌گیریم. مردم روزانه حدود ۳۰۰ میلیون عکس در فیس‌بوک و ۹۵ میلیون عکس در اینستاگرام آپلود می‌کنند. امروزه انسان‌هادر ۲ دقیقه بیشتر از تمام عکس‌های قرن هجدهم عکس می‌گیرند.

12. No Smiles in Old Photos

۱۲. لبخندی در عکس‌های قدیمی وجود ندارد

You will not see people smiling in old photos because the technology required hours of exposure. It is not possible to smile and stay still for hours.

لبخند زدن مردم را در عکس‌های قدیمی نخواهید دید زیرا این فناوری به ساعت‌ها نوردهی نیاز دارد. نمی‌شود ساعت‌ها لبخند زد و بی‌حرکت ماند.

13. Photo Manipulation

۱۳. دستکاری عکس

Even the greatest names in the industry manipulated their photos. Ansel Adams is perhaps the most iconic name in photography history. The landscape photographer is famous because he retouched most of his works. He frequently used techniques like burning and dodging to create better results.

حتی بزرگ‌ترین نام‌های صنعت، عکس‌های خود را دستکاری کردند. آنسل آدامز شاید نمادین‌ترین نام در تاریخ عکاسی باشد. این عکاس منظره به این دلیل معروف است که بیشتر آثارش را روتوش یا اصلاح کرده است. او اغلب از تکنیک‌هایی مانند سوزاندن و داجینگ برای ایجاد نتایج بهتر استفاده می‌کرد.

14. The First Photo of a Person

۱۴. اولین عکس یک شخص

Louis Daguerre shoots the first photo of a person in 1828. Interestingly, he did it unintentionally. He wanted to capture the Boulevard du Temple, Paris on celluloid but the 7-minute exposure caught a man standing in the street.

لویی داگر اولین عکس از یک فرد را در سال ۱۸۲۸ می‌گیرد. جالب اینجاست که او این کار را ناخواسته انجام داد. او می‌خواست بلوار دو معبد پاریس را با سلولوید به تصویر بکشد؛ اما نوردهی ۷ دقیقه‌ای تصویر مردی را که در خیابان ایستاده بود، گرفت.

15. The Most Expensive Photo in the World

۱۵. گران‌ترین عکس دنیا

‘The Rhine II’ made by Andreas Gursky in 1999 was auctioned for $4.33 million in 2011. It is still the most expensive photograph sold, as there is no proof of other higher-priced sales claimed.

«راین دو» ساخته آندریاس گورسکی در سال ۱۹۹۹ به قیمت ۴/۳۳ میلیون دلار در سال ۲۰۱۱ به حراج گذاشته شد. این عکس همچنان گران‌ترین عکس فروخته شده است؛ زیرا هیچ مدرکی دال بر فروش عکسی گران‌تر از آن وجود ندارد.

16. The First Color Photograph

۱۶. اولین عکس رنگی

Thomas Sutton took the first color photograph 1861 layering three different images through red, green and blue (RGB) filters. He projected the images on a photosensitive plate using corresponding filters. The credit for the first Single Lens Reflex (SLR) camera also goes to Thomas Sutton.

توماس ساتون اولین عکس رنگی را در سال ۱۸۶۱ گرفت که سه تصویر مختلف را از طریق فیلترهای قرمز، سبز و آبی (آرجی‌بی) لایه‌بندی کرد. او تصاویر را با استفاده از فیلترهای مربوطه روی صفحه حساس به نور پخش کرد. اعتبار اولین دوربین تک لنز رفلکس (اس‌ال‌آر) نیز به توماس ساتون تعلق می‌گیرد.

17. The First Aerial Photo

۱۷. اولین عکس هوایی

Felix Tournachon got the first aerial photograph in 1858. He was afloat a balloon and captured a shot of Paris. Unfortunately, the photo no longer exists.

فلیکس تورناشون اولین عکس هوایی را در سال ۱۸۵۸ گرفت. او روی یک بالن شناور بود و عکسی از پاریس گرفت. متاسفانه عکس آن دیگر وجود ندارد.

James Wallace Black’s aerial photo of Boston from 1860 is currently the oldest surviving photo of its kind.

عکس هوایی جیمز والاس بلک از بوستون در سال ۱۸۶۰ در حال حاضر قدیمی‌ترین عکس باقی مانده در نوع خود است.

The Oldest Surviving ImageJoseph Niepce’s ‘View from the Window at Le Gras’ is the oldest surviving camera photograph in history. Niepce captured it in 1827 using a camera with 8 hours of exposure.

قدیمی‌ترین تصویر بازمانده «منظره‌ای از پنجره در لو گراس» اثر جوزف نیپس، قدیمی‌ترین عکس دوربین باقی‌مانده در تاریخ است. نیپس آن را در سال ۱۸۲۷ با استفاده از دوربینی با نوردهی ۸ ساعته ثبت کرد.

18. The First Publicly Available Photographic Process

۱۸. اولین فرآیند عکاسی در دسترس عموم

The Daguerreotype is the first commercially successful photographic technique in the history of photography. It was invented in 1839 by Louis-Jacques-Mande Daguerre using a sheet of silver-plated copper and mercury vapor.

داگرئوتیپ اولین تکنیک عکاسی موفق تجاری در تاریخ عکاسی است. در سال ۱۸۳۹ توسط لویی ژاک ماند داگر با استفاده از ورقه‌ای از مس با روکش نقره و بخار جیوه اختراع شد.

19. First Negative

۱۹. اولین نگاتیو

William Henry Fox Talbot created the first film negative. He applied for a patent for the Calotype Process in 1841. The process involved the use of silver nitrate and potassium iodide to wash the negative.

ویلیام هنری فاکس تالبوت اولین نگاتیو فیلم را خلق کرد. او در سال ۱۸۴۱ درخواست ثبت اختراع برای فرآیند کالوتایپ را کرد. این فرآیند شامل استفاده از نیترات نقره و یدید پتاسیم برای شست‌وشوی نگاتیو بود.

20. The First Digital Camera Was Created to Capture the Aurora

۲۰. اولین دوربین دیجیتال برای تصویربرداری از شفق قطبی ساخته شد

If you’ve ever witnessed the Aurora Borealis in real life, you’ll know it’s an unforgettable experience. Scientists and ordinary people alike have been intrigued by this natural phenomenon for years, and it prompted the development of the first functioning, pre-consumer digital camera.

اگر تا به حال شاهد شفق قطبی در زندگی واقعی بوده باشید، می‌دانید که این یک تجربه فراموش‌نشدنی است. دانشمندان و مردم عادی سال‌ها است که مجذوب این پدیده طبیعی شده‌اند و این باعث ایجاد اولین دوربین دیجیتالی با کارکرد قبل از مصرف شده است.

The Fairchild All-Sky was used by scientists in Canada to capture the Aurora Borealis. Since then, humans have captured the Northern Lights from space and in several interesting ways on the ground.

«فِیر چایلد آل اسکای» توسط دانشمندان در کانادا برای گرفتن شفق قطبی استفاده شد. از آن زمان، انسان‌ها تصویر شفق‌های شمالی را از فضا و همینطور به روش‌های جالبی از روی زمین گرفته‌اند.

## اپلیکیشن زبانشناس

اگر شما هم در جست‌وجوی روشی جذاب و آسان برای یادگیری زبان انگلیسی هستید، همین حالا[ اپلیکیشن زبانشناس](https://zabanshenas.com/app/) را نصب کنید. شما با اپلیکیشن زبانشناس تنها با استفاده از یک موبایل می‌توانید یادگیری زبان انگلیسی را به روش‌های مختلفی آغاز کنید. این اپلیکیشن با امکانات بسیار زیادش نیاز شما را به ابزارها و دوره‌های آموزشی به حداقل می‌رساند. برخی از امکانات فوق‌العاده‌ی اپلیکیشن زبانشناس عبارت‌اند از: دوره‌های آموزشی زبان در سطوح مختلف، واژگان ضروری، یادگیری با فیلم، موسیقی و پادکست، جعبه لایتنر زبانشناس برای یادگیری واژگان جدید و بسیاری امکانات دیگر. همین حالا آن را روی موبایل خود نصب کنید تا لذت یادگیری زبان انگلیسی را تجربه کنید.

## سخن پایانی

عکاسی به‌طور گسترده در زندگی ما جای گرفته است. از لحظات خصوصی و خانوادگی گرفته تا لحظات مهم و تاریخی در جامعه، عکاسی به عنوان شاهد همیشگی زندگی‌ها باقی می‌ماند. این هنر می‌تواند به‌عنوان یک ابزار برای شناساندن فرهنگ‌ها، ارزش‌ها و هویت‌های مختلف عمل کند و در برقراری ارتباط بین مردم نقش مهمی ایفا کند. امیدوارم از مطالعه لکچر انگلیسی درباره عکاسی لذت برده باشید.

پیشنهاد مطالعه: [لکچر انگلیسی درباره هنر ](https://zabanshenas.com/english/lecture/art-topics/art-lecture/)

thumbnail_art topics.jpg

art topics.jpg

لکچر انگلیسی

انگلیسی

لکچر انگلیسی با موضوع عمومی

در این بخش لکچرهای انگلیسی در حوزه موضوعات عمومی را به همراه ترجمه فارسی آن‌ها ارائه خواهیم داد.

لکچر انگلیسی با موضوع روان‌شناسی

در این بخش لکچرهای انگلیسی در حوزه روان‌شناسی را به همراه ترجمه فارسی آن‌ها ارائه خواهیم داد.

لکچر انگلیسی با موضوع محیط زیستی

در این بخش لکچرهای انگلیسی در حوزه محیط‌زیست را به همراه ترجمه فارسی آن‌ها ارائه خواهیم داد.

لکچر انگلیسی با موضوع علمی

در این بخش قصد داریم لکچرهای مختلف انگلیسی را در حوزه موضوعات علمی به همراه ترجمه فارسی هریک به شما ارائه دهیم.

لکچر انگلیسی با موضوع تکنولوژی

در این بخش لکچرهای مختلف در حوزه تکنولوژی را به شما ارائه خواهیم داد.

لکچر انگلیسی با موضوع شهرها و کشورها

این بخش به ارائه لکچرهای متنوع درباره شهرها و کشورها اختصاص دارد.

لکچر انگلیسی با موضوع سلامتی

در این بخش لکچرهای متنوعی در حوزه سلامتی به همراه ترجمه فارسی آن‌ها به شما ارائه خواهیم داد.

لکچر انگلیسی با موضوع حیوانات

در این بخش لکچرهای مختلف انگلیسی درباره حیوانات و ترجمه فارسی هریک را با شما به‌اشتراک می‌گذاریم.

لکچر انگلیسی با موضوع گردشگری

در این چپتر قصد داریم لکچرهای مختلفی درباره گردشگری به انگلیسی به‌همراه ترجمه فارسی آن‌ها ارائه دهیم.

لکچر انگلیسی با موضوع خوراکی‌ها

با ما همراه شوید تا لکچرهای متنوعی درباره خوراکی‌ها به شما ارائه دهیم.

لکچر انگلیسی با موضوع اجتماعی

در این بخش لکچرهای انگلیسی در حوزه موضوعات اجتماعی را به همراه ترجمه فارسی آن‌ها ارائه خواهیم داد.

لکچر انگلیسی با موضوع ورزشی

در این بخش لکچرهای مختلف در حوزه ورزش را به شما ارائه خواهیم داد.

لکچر انگلیسی با موضوع فرهنگی

در این بخش لکچرهای انگلیسی متعددی درباره فرهنگ به‌همراه ترجمه فارسی آن‌ها به شما ارائه می‌دهیم.

لکچر انگلیسی با موضوع مد و فشن

در این بخش لکچرهای مختلف در حوزه مد و فشن را به شما ارائه خواهیم داد.

در این بخش به کلی لکچر ساده به همراه ترجمه فارسی برای کلاس زبان دسترسی خواهید داشت.