آموزش گرامر زمان گذشته کامل در انگلیسی + مثال

اگر همیشه در هنگام استفاده از زمان گذشته کامل گیج و سردرگم می‌شوید و نمی‌دانید چه مواقعی می‌توانید از این زمان استفاده کنید؛ بهتر است مقاله زیر را تا انتها مطالعه کنید.

زمان گذشته کامل.jpg

یادگیری زمان‌های مختلف زبان انگلیسی و تسلط بر استفاده از آن‌ها به شکل‌های مختلف و در موقعیت درست؛ یکی از مهارت‌های مهم در امر یادگیری زبان انگلیسی است. ما در بخش گرامر ساده اپلیکیشن زبان‌شناس سعی کرده‌ایم که تمامی زمان‌های زبان انگلیسی را کامل توضیح داده و با ذکر مثال‌های فراوان درک آن‌ها را برای شما ساده‌تر کنیم.

تاکنون به توضیح زمان حال ساده، حال استمراری، حال کامل، حال کامل استمراری، گذشته ساده و گذشته استمراری پرداخته‌ایم. در این مقاله نیز سعی داریم تمامی نکات مهم در مورد زمان گذشته کامل را آموزش دهیم.

از گذشته کامل چه زمانی استفاده می‌کنیم؟

زمان گذشته کامل که در انگلیسی past perfect نام دارد؛ و همان‌طور که از نامش پیداست به عملی در گذشته اشاره دارد. از زمان گذشته کامل معمولا وقتی استفاده می‌شود که عملی پیش از یک عمل یا رویداد دیگری اتفاق افتاده باشد. یعنی در گذشته عملی قبل از یک رویداد و یا عمل دیگری اتفاق افتاده است. با این حال این تنها کاربرد زمان گذشته کامل نیست. در ادامه با ذکر مثال، کاربردهای مختلف این زمان را برای شما توضیح خواهیم داد. ابتدا بهتر است با ساختارهای متفاوت زمان گذشته کامل آشنا شوید.

ساختار زمان گذشته کامل

ساختار زمان گذشته کامل.jpg

برای ساخت زمان گذشته کامل، ما بعد از فاعل، به گذشته فعل to have یعنی had به‌عنوان فعل کمکی نیاز داریم. شکل فعل had برای تمام ضمایر و فاعل‌ها یکسان بوده و تغییری نمی‌کند. پس از آن باید از قسمت سوم فعل یا همان past participle که به‌اختصار pp نام دارد استفاده کنیم و در نهایت ادامه جمله را ذکر می‌نماییم. پس به‌صورت کلی می‌توانیم فرمول زیر را برای زمان گذشته کامل به‌کار ببریم:

Subject + had + past participle of the verb (pp) + rest of the sentence.

(فاعل + استفاده از فعل کمکی had + قسمت سوم فعل یا همان pp + ادامه جمله.)

معمولا زمان گذشته کامل را در فارسی به‌شکل ماضی بعید ترجمه می‌کنیم. مثلا:

I/ You/ We/ They/ She/ He/ It had gone.

من رفته بودم / تو رفته بودی (شما رفته بودید) / ما رفته بودیم / آن‌ها رفته بودند/ (او مذکر، او مونث، آن و یا این) رفته بود.

شما می‌توانید افعال کمکی had را با ضمایر فاعلی ترکیب کرده و به‌صورت مخفف از آن‌ها در جمله استفاده کنید. یعنی می‌توانید موارد زیر را به‌کار ببرید:

I’d/ You’d/ We’d/ They’d/ She’d/ He’d/ It’d.

نکته : توجه داشته باشید که ‘d بعد از ضمایر و یا نام افراد را در ساختار گذشته کامل، با مخفف would اشتباه نگیرید. مثال:

I’d do it for you. = I would do it for you.

من این را برای شما انجام می‌دهم. (در این ساختار ‘d مخفف would است.)

I’d done it before. = I had done it before.

قبلا این را انجام داده بودم. (در این ساختار ‘d مخفف فعل کمکی had بوده و ساختار جمله به زمان گذشته کامل اشاره دارد.)

درخصوص شکل سوم افعال نیز باید بدانید که افعال انگلیسی در دو دسته باقاعده و بی‌قاعده جای می‌گیرند. افعال باقاعده برای تبدیل شدن به زمان گذشته و کامل ed می‌گیرند هم‌چون موارد زیر:

Past participle (pp)Past tenseBase form of the verb
watchedWatchedWatch
cookedCookedcook
washedWashedwash
lookedLookedLook

افعال بی‌قاعده آن‌هایی هستند که برای تبدیل شدن به زمان گذشته و کامل، شکل آن‌ها تغییر خواهد کرد. تعداد این افعال کم نیست و باید شکل‌های مختلف آن‌ها را به‌خاطر بسپارید و حفظ کنید. مثل:

Past participle (pp)Past tenseBase form of the verb
boughtBoughtBuy
writtenWroteWrite
spokenspokeSpeak
soldsoldSell
runranRun

ناگفته نماند که برخی از فعل‌های انگلیسی نیز هستند که درگروه افعال بی‌قاعده جای داشته و هیچ تغییری در شکل آن‌ها در زمان‌های مختلف ایجاد نمی‌شود. هم‌چون موارد زیر:

Past participle (pp)Past tenseBase form of the verb
putputPut
hithitHit
readRead*Read
hurthurtHurt

نکته:* فعل read گرچه در حالت‌های مختلف به‌یک شکل نوشته می‌شود؛ اما تلفظ آن در زمان گذشته و کامل متفاوت خواهد بود. در شکل پایه و کامل فعل به‌صورت Read (ri:d) خوانده می‌شود و زمان گذشته آن Read (red) تلفظ خواهد شد.

در ادامه با بیان چند مثال بهتر متوجه ساختار جملات مثبت زمان گذشته کامل خواهید شد:

I had finished the work

کارم را تمام کرده بودم.

My new job wasn't exactly what I had expected.

شغل جدید من دقیقاً آن چیزی نبود که انتظارش را داشته بودم.

When we arrived, she had left.

وقتی رسیدیم او رفته بود.

He had published his first poem when he was 27.

او اولین شعر خود را در 27 سالگی منتشر کرده بود.

منفی کردن زمان گذشته کامل

منفی کردن زمان گذشته کامل.jpg

حال که با ساختار جملات مثبت زمان گذشته کامل آشنا شدید؛ بد نیست بدانید که چطور می‌توان این جملات را منفی کرد. برای منفی کردن زمان گذشته کامل، تنها کافیست از کلمه منفی‌ساز not بعد از فعل کمکی had استفاده کنیم. یعنی had not را بعد از فاعل به‌کار برده و پس از آن قسمت سوم فعل و باقی قسمت‌های جمله را بدون تغییر بیاوریم. در نتیجه می‌توانید فرمول زیر را برای ساختار منفی زمان گذشته کامل به‌کار ببرید:

Subject + had + not + past participle of the verb (pp) + rest of the sentence.

(فاعل + فعل کمکی had + استفاده از واژه منفی‌ساز not + قسمت سوم فعل یا همان pp + ادامه جمله.)

جدای از آن می‌توانیم از مخفف had not نیز در جملات مربوط به زمان گذشته کامل استفاده کنیم. یعنی می‌توانیم موارد زیر را در جملات منفی به‌کار ببریم:

(I/ You/ We/ They/ She/ He/ It) had not = hadn’t

برای این‎که بهتر چنین ساختاری را درک کنید؛ در ادامه چند مثال به شما ارائه خواهیم داد:

We looked for witnesses, but the neighbors had not seen Sandy in the act.

ما به‌دنبال شاهد بودیم، اما همسایه‌ها سندی را در حین عمل ندیده بودند.

He had not published his first poem when he was 27.

او اولین شعر خود را در 27 سالگی منتشر نکرده بود.

سوالی کردن زمان گذشته کامل

سوالی کردن زمان گذشته کامل.jpg

تا بدین جای کار با ساختار جملات مثبت و منفی زمان گذشته کامل آشنا شدید؛ در این بخش قصد داریم شما را با نحوه سوالی کردن این زمان آشنا کنیم. برای سوالی کردن زمان گذشته کامل تنها کاری که نیاز است انجام دهیم این است که جای فعل کمکی had و فاعل را عوض کنیم . این یعنی باید had را در ابتدای جمله قرار داده و بعد از آن فاعل را بیاوریم و پس از فاعل از قسمت سوم فعل استفاده کنیم. در نتیجه می‌توانید فرمول زیر را برای جملات سوالی زمان گذشته کامل به‌کار ببرید:

Had + subject + past participle of the verb (pp) + rest of the sentence?

(فعل کمکی had + فاعل + قسمت سوم فعل یا همان pp + ادامه جمله؟)

برای این‌که بهتر متوجه سوال و جواب‌های کوتاه در زمان گذشته کامل شوید؛ توجه شما را به چند مثال جمع می‌کنیم:

Had you eaten lunch before your dad came? Yes, we had. No, we hadn’t.

Had she written the letter? Yes, she had. No, she hadn’t.

Had they cleaned the room? Yes, they had. No, they hadn’t.

Had he broken the window? Yes, he had. No, he hadn’t.

در قسمت بالا، سوالی کردن زمان گذشته کامل به‌شکل yes/no question را آموختید؛ حال قصد داریم به شما آموزش دهیم که در مورد wh-question ها به چه صورت عمل کنیم. درخصوص کلمات پرسشی نظیر what، where، when، how و غیره ابتدا باید جمله خبری را به سوالی تبدیل کرده و پس از آن واژه یا واژه‌هایی که قرار است مورد سوال قرار بگیرد را حذف کرده و کلمه پرسشی را در ابتدای جمله سوالی لحاظ کنیم. در حالت کلی می‌توانید فرمول زیر را به‌کار ببرید:

Wh-question + had + subject + past participle of the verb (pp) + rest of the sentence?

(کلمه پرسشی مورد نظر + فعل کمکی had + فاعل + قسمت سوم فعل یا همان pp + ادامه جمله؟)

به‌عنوان مثال:

Where had she gone? She had gone to Paris.

او کجا رفته بود؟ او به پاریس رفته بود.

When had they left? They had left in June.

آن‌ها چه زمانی رفته بودند؟ آن‌ها در ماه ژوئن رفته بودند.

چند نکته زیر را درخصوص wh-questionها باید در نظر بگیرد:

اگر با استفاده از کلمه پرسشی who قصد سوال در مورد فاعل جمله را داشته باشید؛ کافیست فاعل را از جمله خبری حذف کرده و who را به‌جای آن قرار دهیم و ادامه جمله را بدون تغییر بیاوریم. مثال:

Who had fed the dogs? Jane had fed the dogs.

چه کسی به سگ‌ها غذا داده بود؟ جِین به سگ‌ها غذا داده بود.

حال اگر بخواهیم با استفاده از who در مورد مفعول جمله سوال کنیم و در واقع who را به‌جای whom به‌کار ببریم؛ باید از فرمول سوالی کردن wh-questionها استفاده کنیم. یعنی جمله خبری را به‌شکل سوالی درآورده و مفعول را حذف کرده و کلمه پرسشی who را در ابتدای جمله سوالی قرار دهیم. مثال:

Who had Benny travel to Japan with? Benny had traveled to Japan with Lucy.

بِنی با چه کسی به ژاپن سفر کرده بود؟ بنی با لوسی به ژاپن سفر کرده بود.

در مورد کلمه پرسشی what نیز بهتر است بدانید که اگر قصد شما از پرسش با what سوال کردن در مورد فعل اصلی جمله و انجام دادن کاری باشد، باید در ساختار سوالی، فعل اصلی را حذف کرده و به‌جای آن از قسمت سوم فعل do که همان done است استفاده کنیم. مثال:

What had you done before she came? I had washed the car before she came.

قبل از این‌که او بیاید تو چه کار کرده بودی؟ من قبل از آمدن او ماشین را شسته بودم.

What had she done? She had cleaned the house.

او چه کار کرده بود؟ او خانه را تمیز کرده بود.

اگر قصد شما از به‌کار بردن کلمه پرسشی what ، سوال در مورد چه چیزی است؛ نیاز به تغییر فعل اصلی نبوده و همان ساختار قبل را به‌کار می‌بریم. مثال:

What had he eaten? He had eaten pizza.

او چه خورده بود؟ او پیتزا خورده بود.

مجهول کردن زمان گذشته کامل

مجهول کردن زمان گذشته کامل.jpg

تا این‌جای مقاله ساختار جملات مثبت، منفی و سوالی زمان گذشته کامل را آموختید؛ حال زمان آن فرا رسیده است که بتوانید این زمان را به‌شکل مجهول به‌کار ببرید. معمولا زمانی از ساختار مجهول گذشته کامل استفاده می‌کنیم که یا فاعل و کننده کار مشخص نیست و اطلاعی از آن نداریم و یا این‌که درجه اهمیت آن از خود فعل و عمل انجام شده کم‌تر است. در هر حال، برای مجهول کردن زمان گذشته کامل باید مفعول جمله اصلی را در جایگاه فاعل جمله مجهول قرار دهیم. پس از آن از فعل کمکی had استفاده کرده و بعد از آن نیاز به شکل سوم فعل be که همان been است داریم. در ادامه نیز باید قسمت سوم فعل اصلی یا همان past participle که pp نام دارد را به‌کار ببریم. اگر فاعل مشخص بوده و قصد داریم آن را بیان کنیم باید در انتهای جمله بعد از حرف اضافه by این فاعل را بیاوریم. به‌صورت کلی ساختار زیر برای مجهول کردن زمان گذشته کامل مورد استفاده قرار می‌گیرد:

Subject (object of the main sentence) + had + been + past participle of the verb (pp) + rest of the sentence + (by someone or something).

(فاعل که همان مفعول جمله معلوم است + فعل کمکی had + استفاده از been + قسمت سوم فعل یا همان pp + ادامه جمله + بیان فاعل (در صورت تمایل) بعد از حرف اضافه by ).

با بررسی مثال‌های زیر بهتر متوجه ساختاری که بیان کردیم خواهید شد.

جمله معلوم:

Daniel had broken the window.

دنیل پنجره را شکسته بود. (همان‌طور که ملاحظه می‌کنید در این مثال، Daniel فاعل جمله، had broken فعل در زمان گذشته کامل و the window مفعول جمله است.)

جمله مجهول:

The window had been broken (by Daniel).

پنجره (توسط دنیل) شکسته شده بود.

در این‌جا، مفعول جمله که the window بوده در جایگاه فاعل جمله مجهول نشسته است و بعد از آن از فعل کمکی had استفاده می‌کنیم و بعد از had باید been را به‌کار ببریم و درنهایت فعل اصلی جمله که break است را به‌صورت pp یا همان past participle بیاوریم. اگر فاعل مشخص بوده و بخواهیم آن را در جمله قید کنیم می‌توانیم در انتهای جمله پس از حرف اضافه by ان را لحاظ کنیم.)

جمله معلوم:

The students had solved the problem.

دانش‌آموزان مشکل را حل کرده بودند. (فاعل جمله the students، فعل آن had solved و مفعول the problem است.)

جمله مجهول:

The problem had been solved (by students).

مشکل (توسط دانش‌آموزان) حل شده بود.

جمله معلوم:

My sister had washed the car.

خواهرم ماشین را شسته بود. (فاعل جمله my sister، فعل آن had washed و مفعول the car است).

جمله مجهول:

The car had been washed (by my sister).

ماشین (توسط خواهرم) شسته شده بود.

کاربرد زمان گذشته کامل

کاربرد زمان گذشته کامل.jpg

حال که ساختارهای مختلف زمان گذشته کامل هم‌چون جملات مثبت، منفی، سوالی و مجهول را آموختید؛ بهتر است به‌شکل دقیق با کاربردهای متنوع این زمان آشنا شوید تا بتوانید به‌درستی از آن استفاده کنید. در حالت کلی از زمان گذشته کامل در موارد زیر می‌توان استفاده کرد:

بیان عملی پیش از یک عمل دیگر

اگر عمل و یا رویدادی پیش از یک عمل دیگر در زمان گذشته اتفاق افتاده باشد برای بیان این ترتیب اتفاق از زمان گذشته کامل استفاده می‌کنیم. به این صورت که عمل قدیمی‌تر را با زمان گذشته کامل بیان کرده و عملی که بعد از آن اتفاق افتاده است را با گذشته ساده می‌آوریم. در این حالت می‌توانیم از قید before نیز استفاده کنیم. فرمول زیر در این مواقع کاربرد دارد:

Past perfect + before + simple past.

(زمان گذشته کامل + استفاده از before + زمان گذشته ساده)

و یا

Before + simple past + past perfect.

(استفاده از before + زمان گذشته ساده، زمان گذشته کامل)

مثال:

I had fed the cat before I ate my dinner.

قبل از این‌که شامم را بخورم به گربه غذا داده بودم. (عمل غذا دادن به گربه، قبل از شام خوردن اتفاق افتاده است.)

هم‌چنین می‌توانید از when نیز در فرمول زیر استفاده کنید:

When + simple past, + past perfect.

(استفاده از when + زمان گذشته ساده، + زمان گذشته کامل)

و یا

Past perfect + when + simple past.

(زمان گذشته کامل + استفاده از when + زمان گذشته ساده).

توجه داشته باشید عملی که زودتر اتفاق افتاده است را با گذشته کامل بیان کرده و عملی که بعدا روی می‌دهد را با گذشته ساده بیاورید.

مثال:

When the police arrived, the thief had escaped.

وقتی پلیس رسید؛ دزد رفته بود. (عمل رفتن دزدها، قبل از آمدن پلیس اتفاق افتاده بوده است.)

بیان عملی پیش از تاریخی خاص

اگر بخواهید در مورد عملی صحبت کنید که در گذشته آغاز شده و تا زمانی خاص در گذشته ادامه یافته است می‌توانید زمان گذشته کامل را به‌کار ببرید. یعنی عملی پیش از زمان مشخصی در گذشته آغاز شده است. مثال:

When George died, he and Anne had been married for nearly fifty years.

وقتی جورج درگذشت، او و آنه نزدیک به پنجاه سال بود که ازدواج کرده بودند. (یعنی ازدواج کردن آن‌ها از پنجاه سال پیش آغاز شده بود و تا زمان مرگ جورج ادامه داشته است).

She didn't want to move. She had lived in Liverpool all her life.

او نمی‌خواست جابه‌جا شود. او تمام عمرش را در لیورپول زندگی کرده بود. (یعنی زندگی کردنش در لیورپول از آغاز تولدش شروع شده و تا آن زمان ادامه داشته است).

بیان اتفاقی تکراری

اگر عملی قبل از یک زمان مشخص در گذشته بارها اتفاق افتاده باشد و بعد از آن زمان نیز ادامه پیدا کرده باشد می‌توانید از گذشته کامل برای بیان آن استفاده کنید. مثال:

He had written three books and he was working on another one.

او سه کتاب نوشته بود و درحال کار روی یکی دیگر بود. (عمل نوشتن کتاب پیش از آن زمان خاص 3 بار اتفاق افتاده است و بعد از آن زمان نیز ادامه دارد و روی کتاب چهارم دارد کار می‌کند).

بیان تجربه

اگر بخواهیم در مورد تجارب خود تا پیش از زمان مشخصی در گذشته سخن بگوییم می‌توانیم زمان گذشته کامل را به‌کار ببریم. یعنی در مورد چیزهایی سخن بگوییم که قبلا پیش از یک زمان مشخص در گذشته تجربه کرده‌ایم. مثال:

My eighteenth birthday was the worst day I had ever had.

تولد هجده سالگی من بدترین روزی بود که تا به حال داشته بودم. (یعنی تا آن زمان مشخص در گذشته این تجربه بدترین اتفاق بوده است.)

I was pleased to meet George. I hadn't met him before, even though I had met his wife several times.

از آشنایی با جورج خوشحال شدم. با وجود این‌که چندین بار با همسرش ملاقات کرده بودم، قبلاً او را ندیده بودم. (یعنی تا آن نقطه زمان خاص در گذشته قبلا تجربه دیدار با جورج را نداشته بودم بلکه تجربه دیدن همسرش را داشته بودم).

بیان اثر و نتیجه عمل

اگر عملی قبل از زمان خاصی در گذشته اتفاق افتاده باشد که نتیجه و یا تاثیر آن در آن زمان خاص در گذشته مهم و تاثیرگذار بوده باشد؛ می‌توانیم زمان گذشته کامل را به‌کار ببریم. مثلا ممکن است قبلا پای شما شکسته باشد و در لحظه‌ای مشخص در زمان گذشته به دلیل این‌که پای‌تان شکسته بوده نمی‌توانستید در مسابقه شرکت کنید. به همین دلیل اثر عملی که در گذشته‌ای دورتر اتفاق افتاده بوده است؛ در زمانی خاص در گذشته مهم و تاثیرگذار شده است. مثال:

I couldn't get into the house. I had lost my keys.

نتوانستم وارد خانه شوم. کلیدهایم را گم کرده بودم. (وارد نشدن به خانه و گم کردن کلیدها هردو مربوط به زمان گذشته است. با این حال عمل گم کردن کلیدها قبل‌تر اتفاق افتاده و نتیجه و اثر این عمل که عدم ورود به داخل خانه است در آن زمان خاص در گذشته مهم جلوه کرده است).

Teresa wasn't at home. She had gone shopping.

ترسا خانه نبود. به خرید رفته بود. (خرید رفتن ترسا قبل‌تر اتفاق افتاده است و در آن لحظه در گذشته، اثر این عمل یعنی خانه نبودن ترسا مشخص شده است..)

He couldn't make a sandwich because he'd forgotten to buy bread.

او نمی‌توانست ساندویچ درست کند زیرا فراموش کرده بود نان بخرد.

در این حالت باید عملی که زودتر اتفاق افتاده است را با زمان گذشته کامل بیان کنیم و اثر و یا عملی که بعد از آن به‌وقوع پیوسته را با گذشته ساده بیاوریم.

استفاده از before

شما می‌توانید از گذشته کامل بعد از قید before استفاده کنید تا نشان دهید عملی در هنگام شروع یک عمل دیگر هنوز تمام نشده بوده و یا ناتمام مانده است. در این حالت از گذشته ساده قبل از before و از گذشته کامل بعد از before استفاده می‌کنیم. در واقع فرمول زیر را به‌کار می‌بریم:

Simple past tense + before + past perfect tense.

(جمله با زمان گذشته ساده + before + جمله با زمان گذشته کامل.)

و یا

Before + past perfect tense + simple past tense.

(استفاده از before + جمله با زمان گذشته کامل، جمله با زمان گذشته ساده.)

مثال:

They left before I'd spoken to them.

قبل از این‌که با آن‌ها صحبت کنم رفتند. (عمل صحبت کردن، در زمانی که آن‌ها رفتند هنوز تمام نشده بوده و ناتمام مانده بود.)

Sadly, the author died before he'd finished the series.

متأسفانه، نویسنده قبل از این‌که سریال را تمام کند درگذشت. (یعنی در زمان فوت شدن نویسنده، عمل به‌پایان رساندن سریال ناتمام مانده بود.)

استفاده از since و for

مانند زمان حال کامل، برای بیان طول مدت عمل و یا زمان شروع اتفاقی می‌توانیم از for و یا since استفاده کنیم. فقط تفاوت در این است که در زمان حال کامل، رویدادی از گذشته آغاز شده و تا زمان حال ادامه می‌یابد اما در گذشته کامل این رویداد از گذشته‌ای دورتر اتفاق افتاده و تا زمان خاصی در گذشته ادامه یافته است. پس در زمان گذشته کامل، عمل و یا رویداد مد نظر در همان زمان گذشته تمام شده است و تا زمان حال ادامه پیدا نمی‌کند.

  • از for برای نشان دادن طول مدت انجام کاری استفاده می‌کنیم. مانند: for two years، for three weeks و غیره.
  • از since وقتی استفاده می‌کنیم که بخواهیم زمان دقیق آغاز عملی را بیان کنیم. مانند since two years ago، since 1988، since I was a child و غیره.

با بررسی مثال، بهتر متوجه این توضیحات خواهید شد.

I was sorry when the factory closed. I had worked there for ten years.

وقتی کارخانه بسته شد، متاسف شدم. من برای 10 سال آن‌جا کار کرده بودم. (هر دو عمل تعطیل شدن کارخانه و کار کردن من در آن‌جا مربوط به زمان گذشته بوده است و تا زمان حال ادامه ندارد. با استفاده از for نشان دادیم برای مدت 10 سال قبل از این‌که کارخانه بسته شود آن‌جا کار کرده بودم).

I was sorry when the factory closed. I had worked there since 1987.

وقتی کارخانه بسته شد، متاسف شدم. من از سال 1987 آن‌جا کار کرده بودم. (هر دو عمل تعطیل شدن کارخانه و کار کردن من در آن‌جا مربوط به زمان گذشته بوده است و تا زمان حال ادامه ندارد. با استفاده از since نشان دادیم که از سال 1987 تا زمان تعطیل شدن کارخانه آن‌جا کار کرده بودم).

جملات شرطی

شما می‌توانید از زمان گذشته کامل در جملات شرطی نوع سوم استفاده کنید. در این حالت می‌توانید یک موقعیت و یا شرایط فرضی در زمان گذشته را به‌تصویر بکشید که اگر در گذشته اتفاق می‌افتاد چه پیش می‌آمد. با این‌حال ما می‌دانیم که این موقعیت کاملا فرضی و خیالی بوده و واقعیت نداشته است. در نتیجه می‌توانید فرمول زیر را به‌کار ببرید:

If + past perfect tense, + subject + would/ could/ etc. + present perfect tense.

(واژه شرطی if + زمان گذشته کامل، + فاعل + استفاده از افعال کمکی would/ could و غیره + زمان حال کامل.)

مثال:

If I had woken up earlier this morning, I would have caught Sandy red-handed.

اگر امروز صبح زودتر بیدار شده بودم، مچ سندی را گرفته بودم. (ولی متاسفانه امروز صبح زودتر بیدار نشده بودم و مچ سندی را نگرفته‌ام).

If Sandy had not included his own name in the message, we would have no idea who was behind it.

اگر سندی نام خودش را در پیام وارد نکرده بود، نمی‌دانستیم چه کسی پشت آن بوده است. (ولی سندی نام خودش را در پیام آورده بود و ما اکنون می‌دانیم که چه کسی پشت این قضیه بوده است.)

نقل قول غیر مستقیم

اگر بخواهیم در زمان گذشته، از صحبت و یا کلام کسی نقل‌قولی بیاوریم که قبل‌تر عنوان کرده است باید از گذشته کامل استفاده کنیم. در واقع از شکل گذشته افعال نقل‌قولی هم‌چون say ، tell ، ask ، think ، wonder و غیره (که به‌ترتیب said، told، asked، thought، wondered و غیره است) ما از زمان گذشته کامل برای بیان نقل قول استفاده می‌کنیم. مثال:

He told us that the train had left.

او به ما گفت که قطار رفته بود.

He explained that he had closed the window because it was chilly.

او توضیح داد که چون هوا سرد بود پنجره را بسته بود.

وجه شرطی

ما می‌توانیم زمان گذشته کامل افعالی نظیر wish ، hope ، want ، expect ، plan ، think about و غیره را استفاده کنیم تا نیتی را بیان کنیم که عملی نشده است. این یعنی ما به آن هدف و نیت نرسیده‌ایم و اکنون نمی‌توانیم شرایط را تغییر دهیم. مثال:

I had wished to get a new job!

آرزو داشته بودم شغل جدیدی پیدا کنم. (ولی متاسفانه نتوانستم شغل جدیدی پیدا کنم و الان نمی‌توانم شرایط را تغییر دهم).

The swimmer had hoped to get the gold.

شناگر امیدوار بود که طلا را به‌دست آورد. (ولی متاسفانه به‌دست نیاورده است و الان کاری نمی‌تواند بکند.)

بیان تاسف و پشیمانی

گاهی می‌توانیم از زمان گذشته کامل بعد از فعل wish استفاده کنیم تا نشان دهیم از انجام دادن یا انجام ندادن کاری پیشمان و متاسفیم. مثال:

I wish I had studied harder.

ای کاش بیش‌تر درس خوانده بودم. (اما متاسفانه این کار را نکردم و الان پشیمانم).

She wishes she had never met him.

او آرزو می‌کند که ای کاش هرگز او را ملاقات نکرده بود. (اما متاسفانه او را ملاقات کرده و الان پشیمان است).

قیود مناسب برای زمان گذشته کامل

قیود مناسب برای زمان گذشته کامل.jpg

علاوه بر since، for، before و when که برای بیان زمان آغاز، طول دوره اتفاق افتادن و یا قبل و هنگام آغاز عمل دیگری است؛ می‌توانید از قیود زیر نیز در زمان گذشته کامل بهره ببرید:

  • قید already به معنی قبلا، تاکنون و غیره؛

  • قید still به معنی هنوز؛

  • قید just به معنی تازه، به‌تازگی و غیره؛

  • قید ever به معنی تا به‌حال، تا حالا و غیره؛ که از آن در جملات مثبت و یا سوالی استفاده می‌کنیم؛

  • قید never به معنی هرگز و یا هیچ‌وقت بوده که در جملات مثبت به‌کار می‌رود و معنی جمله را منفی می‌کند؛

  • استفاده از قیود دیگری هم‌چون until ، then و غیره.

به‌عنوان مثال:

I called his office but he'd already left.

با دفترش تماس گرفتم اما او قبلا رفته بود.

It still hadn't rained at the beginning of May.

اوایل ماه مِی هنوز باران نباریده بود.

I went to visit her when she'd just moved to Berlin.

زمانی که تازه به برلین نقل مکان کرده بود به ملاقاتش رفتم.

It was the most beautiful photo I'd ever seen.

این زیباترین عکسی بود که تابه‌حال دیده بودم.

I'd never met anyone from California before I met Jim.

قبل از ملاقات با جیم، هرگز با کسی از کالیفرنیا ملاقات نکرده بودم.

تفاوت زمان گذشته کامل و گذشته ساده

تفاوت زمان گذشته کامل و گذشته ساده.jpg

اگر مقاله پیش رو را به‌دقت مطالعه کرده باشید؛ ساختارها و کاربردهای مختلف زمان گذشته کامل را آموخته‌اید. با این حال شاید برای شما سوال پیش بیاید که تفاوت بین زمان گذشته ساده و گذشته کامل چیست. در این بخش به مهم‌ترین تفاوت‌های این دو زمان می‌پردازیم.

از زمان گذشته ساده برای بیان یک عمل در زمان مشخصی در گذشته استفاده می‌کنیم در حالی که گذشته کامل را برای بیان عمل و رویدادی که پیش از یک عمل دیگر در زمان گذشته اتفاق افتاده بوده است به‌کار می‌بریم. مثال:

We had painted the walls before he came.

ما قبل از آین‌که او بیاید دیوارها را رنگ کرده بودیم. (عمل رنگ کردن دیوارها قبل از آمدن او اتفاق افتاده است).

We painted the walls yesterday.

دیروز دیوارها را رنگ کردیم. (عمل رنگ کردن دیوارها در یک زمان مشخص در گذشته اتفاق افتاده و تمام شده است).

سخن پایانی

در این مقاله ما به شما ضمن توضیح کاربردهای مختلف زمان گذشته کامل، ساختار جملات مختلف این زمان را نیز توضیح دادیم. با خواندن مطالب فوق می‌توانید به‌راحتی جملات مثبت، منفی، سوالی و مجهول زمان حال کامل را در موقعیتی درست به‌کار ببرید. علاوه بر این، سعی کردیم تفاوت بین زمان گذشته ساده و گذشته کامل را نیز به شما توضیح دهیم تا در حین استفاده از این دو زمان گیج نشوید.

اگر دوست دارید با دیگر مقالاتی از این دست آشنا شوید، بهتر است قبل از هر اقدامی اپلیکیشن زبان‌شناس را نصب کرده و به بخش آموزش زمان‌های مختلف انگلیسی آن بروید تا تمامی نکات مهم هر زمان را به‌درستی بیاموزید. علاوه بر این، می‌توانید از دیگر آموزش‌های سودمند و رایگان این اپلیکیشن بهره ببرید.