خرس های برن استاین خرسِ نوئل رو ملاقات می کنن
آموزش رایگان زبان انگلیسی > پکیج: داستان های مصور صوتی / مجموعه: خرس های برنستین / داستان انگلیسی: خرس های برن استاین خرسِ نوئل رو ملاقات می کننسرفصل های مهم
خرس های برن استاین خرسِ نوئل رو ملاقات می کنن
توضیح مختصر
کریسمسه. برادر و خواهر خیلی هیجان زده ان. اونها چند تا اسباب بازی جدید تو تبلیغات تلوزیون دیدن، و خواهر همه ی اونها رو می خواد. اونها لیست شون رو آماده می کنن تا بدن به خرس نوئل.
- سطح سخت
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
این داستان انگلیسی را میتوانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زبانشناس» بخوانید
راهنمای خواندن این داستان انگلیسی
نکته اول:
ابتدا میتوانید یکی دو بار بهصورت تفننی این داستان را بهصورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیکهای سایه و استراتژیهای گفتهشده در نوشتهی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیادهسازی نمایید.
نکته دوم:
اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.
فایل ویدیویی
متن انگلیسی داستان انگلیسی
The Beranstain bears meet Santa bear
It was just two days after thanksgiving and the sights and sounds of Christmas could be seen and heard all over bear country. “it seems to me,” said mama bear as the bear family arrived at the bear country mall, “that the Christmas season starts earlier every year.” “yes, isn’t it great?” said papa bear, admiring the mall decoration. “I’m not so sure,” sighed mama. “I’m concerned about brother and sister bear. Too much excitement isn’t good for cubs.”
“no need to be concerned,” said papa. “brother and sister are good little cubs. I’m sure they’ll be calm and sensible about the whole thing.”
But if papa had looked at brother and sister at that moment, he wouldn’t have been so sure. They were passing the big new toy store, and brother and sister didn’t look the least bit calm and sensible.
They had just come from watching Saturday morning television and there had been lots of commercials for the new Christmas toys. Sister had wanted them all… a bear-hug teddy that hugged you back when you squeezed it, a ride-on pink pony, a clown face mobile kit, and giggly goo. A strange substance that you could make into all sorts of funny shapes.
There had been somethings that had excited brother, too… especially a remote-control robot that could stand on his head, and a dinosaur molding kit.
And they were, right in the toy store window- plus lots more! Sister was so excited. She was practically jumping up and down. And when brother read a sign saying santa bear was coming to the mall to meet all his cub friends, she got even more excited.
“santa bear!” she cried. “oh, mama, may I come meet Santa bear? Please, may I? please?” “in good time,” said mama, sighing again. “calm and sensible, eh?” she said looking at papa.
Sister bear could hardly wait to start her Christmas list. She needed a little help from brother with the hard words, but she didn’t need any help thinking up things she wanted for Christmas! dear Santa bear, this is my Christmas list: bear-hug teddy, happy pink pony, clown mobile, googly goo, red ball, bubble pipe, cumball, doll house furniture, new doll clothes.
over the next few days the sights and sounds of Christmas became stronger and stronger and sisters list grew longer and longer. after a while it looked like this- washing machine, comb and brush set, birthstone ring, pink mittens. (to the rest of sister’s list please turn the page.)
story books, coloring books, crayons, paints, paint pad, clay, bunny puppet, froggy puppet, teddy cart, bike. “you know,” warned brother, “if your list is too long Santa bear might think your greedy, and not bring you anything.” sister hadn’t thought of that! “Santa bear has a lot of cubs besides you to think about- all the cubs in the world.”
she hadn’t thought of that, either. as she looked at her long list she began to get a little nervous. “have you ever met Santa bear?” she asked brother. “sure,” answer brother, who was finishing up his list which was very short. “a couple of years ago. he asked if I’d been good, then I told him what I wanted for Christmas and give him my list, and that was that. it was fun!” (Dear Santa bear. for Christmas I would like a robot that can stand on its head and a dinosaur molding set and some surprises. thank you, Brother Bear.)
now sister was really nervous. she thought of all the times she hadn’t exactly be good. the time she and brother had gotten into the fight and shouting at each other. the time mama’s best lamp has got broken and they told a big lie. and the time they let the room get so messy, that Mama had threatened to throw away all their toys.
“oh, I wouldn’t worry about those times,” said mama, giving sister a little hug. “santa bear doesn’t expect cubs to be perfect- just good.” then she said, “I hope you have your list ready because, tomorrow is the day you are going to meet Santa bear.” sister gulped. “it’s almost ready,” she said. “but what about your list for Santa bear- yours and Papa’s?” “don’t worry about that, sweetie,” said papa. “Santa bear isn’t for grownups. he’s just for cubs.”
“pssst!” whispered brother. “presents for mama and papa is our job, silly! come on, let’s see how much you’ve got in your piggy bank.” sister had just enough. brother had enough and the little extra. that evening sister made a new list. it looked a lot like Brother’s.
when they got to Santa bears little house in the mall the next day, there was a line. while sister waited she began to think about Santa and what a hard job he had. she wondered how he took care of all those cubs; she wondered where he got all those presents; she wondered… then before she could wonder another wonder, it was her turn. and she was up on Santa bear’s big lap.
“it’s very nice to see you,” he said in a deep, jolly voice. “now, tell me, my dear, have you been good this year?” “well,” said sister taking a deep breath, “I haven’t been perfect, but I have been good.” then she told what she wanted for Christmas and gave him her list. Santa gave sister and every other cub a souvenir coloring book- the cover showed him and his eight tiny reindeer flying through the starry night.
Sister’s mind was so filled with thoughts about Santa that she almost forgot about the special shopping she had to do. but brother remembered. they found just the right presents for mama and papa. sister chose a fine new fur-brush for Papa and a lovely new pincushion for mama. brother bought Mama a box of her favorite breakfast tea, and for Papa a handy pocket calculator.
“Look!” said sister as they were leaving the mall. “another Santa!” she was right. There, ringing a bell, was a rather skinny Santa with a scraggly beard. beside him was a big iron pot that said ‘help the needy’. “that’s one of Santa’s many helpers,” explained papa. “his job is to collect money to help the needy Birds who need seed. squirrels who didn’t put enough aside for the winter.” the bear family all put money in the pot. sister had spent all hers and had to borrow some from Mama.
finally, the days and weeks of preparation and waiting were over and it was Christmas Eve. “you know something, papa?” said sister as she helped hang the holy wreath. “I’ve been thinking about Santa bear and what a hard job he has. how can he visit every cub in the world in just a single night? where does he get all those gifts? and besides- have can reindeer fly? and how can the sleigh land if it doesn’t snow? and how can Santa come down our skinny little chimney?”
papa took a deep breath, then looked up at the Starry sky. “I guess the answer, my dear, is that Christmas is such a special time that very special, almost magical things can happen. and the most magical thing of all, is Santa bear. I’d say he has the best job in the whole world. because the joy of giving is what Christmas is all about.” “I suppose,” said sister, “that Santa could just skip the chimney and come in the front door.” “I suppose,” said papa.
Then, before she went in, she took one last look at the starry sky. but it had clouded over. and now, instead of the stars, there were snowflakes- thousands and thousands of small, silent snowflakes. “well,” she thought, “at least that will help with the sleigh.”
when sister woke up on Christmas morning, Bear country was covered with a beautiful blanket of snow. and the floor beneath bear’s Christmas tree was covered with piles of beautiful presents! what fun! what excitement! what shouting!
Then, when the excitement and shouting were over, the cubs watched mama and papa open their presents. “what lovely, thoughtful gifts!” said mama. “just what I wanted!” said papa.
it was a very special moment. sister knew right then and there that Papa Was right: Santa bear did have the best job in the whole world, because the Joy of giving was what Christmas was all about.
ترجمهی داستان انگلیسی
خرس های برن استاین خرسِ نوئل رو ملاقات می کنن
فقط دو روز بعد از عید شکرگزاری بود و حال و هوای کریسمس همه جایِ سرزمین خرس ها دیده می شد. وقتی خانواده ی خرس ها، به فروشگاه خرس ها رسیدن، مامان خرس گفت: “به نظرم، فصلِ کریسمس هر سال زودتر از سال قبل شروع میشه.” بابا خرس که از تزئینات و دکور فروشگاه خوشش اومده بود، گفت: “دقیقاً! خوب نیست؟” مامان آهی کشید و گفت: “نمی دونم، مطمئن نیستم. نگرانِ برادر و خواهر خرسم. این همه هیجان برای بچه ها خوب نیست.”
بابا گفت: “جایِ نگرانی نیست. برادر و خواهر خرس، بچه های خوبین. مطمئنم که در این مورد، خونسرد و معقولن.”
ولی اگه بابا در همون لحظه، برادر و خواهر رو میدید، اونقدرها هم مطمئن نمی شد. اونها از کنار اسباب-بازی فروشی جدید رد می شدن، و برادر و خواهر حتی یه ذره هم خونسرد و معقول به نظر نمی رسیدن.
تازه از تماشای برنامه ی تلوزیونیِ صبحِ شنبه ها می اومدن و تو اون برنامه کلی تبلیغات درباره ی اسباب بازی-های جدیدِ کریسمس دیده بودن. خواهر، همه ی اونها رو می خواست … یه خرسِ عروسکیِ بغلی، که وقتی فشارش می دادی، بغلت می کرد، یه کره اسبِ صورتی، اسباب بازیِ سیارِ دلقکی، و خمیرِ قلقلکی، یه ماده ی عجیب که به هر شکلی در میومد.
چیزهای دیگه ای هم بودن که برادر رو هیجان زده می کردن، مخصوصاً یه روبات کنترل از راه دور، که می-تونست رو سرش بایسته، و بسته ی قالب ریزیِ دایناسور.
و اونجا بودن، درست توی ویترین اسباب بازی فروشی- به علاوه ی چیزای دیگه! خواهر خیلی هیجان داشت. پشت سر هم بالا و پایین می پرید. و وقتی برادر، تابلو رو خوند که نوشته بود، خرسِ نوئل برای دیدنِ دوست های کوچولوش میاد به پاساژ، هیجانش بیشتر هم شد.
خواهر داد کشید: “خرسِ نوئل! وای مامان، میشه من بیام و خرسِ نوئل رو ببینم؟ خواهش می کنم، می-تونم بیام؟ خواهش می کنم!” “ تو زمان خوب،” مامان دوباره آهی کشید، به بابا نگاه کرد و گفت: “خونسرد و معقول، هان؟”
خواهر خرس، برای نوشتنِ لیست کریسمسش لحظه شماری می کرد. اون به کمک برادر برای نوشتن کلمات سخت نیاز داشت. ولی برای فکر کردن به چیزهایی که تو کریسمس نیاز داشت، احتیاجی به کمک نداشت! خرس نوئلِ عزیز، این لیست کریسمس منه: خرسِ عروسکی بغلی، کره اسب شاد صورتی، خمیرِ قلقلکی، توپِ قرمز، حباب ساز، اسباب خونه ی عروسکی، لباس جدید برای عروسک …
تو چند روز بعد حال و هوای کریسمس شدت بیشتری گرفت، و لیست خواهر بلندتر و بلندتر شد. بعد از مدتی این شکلی شد- ماشین لباس شوئی، ستِ شونه و برس، سنگ ماه تولد، دستکش های صورتی … برای دیدن بقیه ی لیست خواهر لطفاً ورق بزنید!
(کتاب های داستان، کتاب های رنگ آمیزی، مداد رنگی، رنگ، پد نقاشی، خاک رس، عروسک خرگوش، عروسک قورباغه، دوچرخه ، اسکیت، پازل.) برادر بهش هشدار داد که: “می دونی چیه، اگه لیستت زیادی بلند باشه، خرس نوئل فکر می کنه حریصی، و برات هیچ چی نمیاره.” خواهر به این موضوع فکر نکرده بود. “ علاوه بر تو، کلی بچه ی دیگه هم هست که خرس نوئل، باید به فکرشون باشه. همه ی بچه های دنیا.”
خواهر به این هم فکر نکرده بود. وقتی به لیست بلند بالاش نگاه کرد، کمی نگران شد. از برادر پرسید: “تا حالا خرس نوئل رو دیدی؟” برادر که داشت لیستش رو که خیلی کوتاه بود، تموم می کرد، جواب داد: “البته، چند سال قبل، ازم پرسید که بچه ی خوبی بودم! و بعد من بهش گفتم برای کریسمس چی می-خوام، و لیستم رو بهش دادم. اینطوری دیدمش. جالب بود.” (خرس نوئلِ عزیز، برای کریسمس من یه روبات که رو سرش می ایسته، و یه ست قالب ریزی دایناسور و چند تا سورپرایز می خوام. ممنونم، برادر خرس.) حالا دیگه خواهر واقعاً نگران بود. درباره ی همه ی لحظاتی که دختر خوبی نبوده، فکر کرد … زمان هایی که اون و برادر دعوا می کردن و سر هم دیگه داد می کشیدن. وقتی که آباژورِ بزرگ مامان شکست و اونها یه دروغ خیلی بزرگ گفتن. و وقتی که اتاق شون انقدر نامرتب شد، که مامان شون تهدید کرد همه اسباب-بازی هاشون رو می ندازه بیرون.
مامان، خواهر رو بغل کرد و گفت: “من نگرانِ اون وقت ها نیستم، خرس نوئل انتظار نداره بچه ها عالی و بی نقص باشن- خوب بودن کافیه.” بعد گفت: “امیدوارم لیستت آماده باشه. برای اینکه فردا روزیه که به دیدنِ خرس نوئل میری.” خواهر آب دهنش رو قورت داد و گفت: “تقریباً آماده است. ولی لیست شما چی، لیست تو و بابا؟” بابا گفت: “نگران اون نباش، عزیزم. خرس نوئل برای بزرگ ترها نیست. فقط برای بچه هاست.”
برادر آروم گفت: “پیسسس! هدیه برای مامان و بابا وظیفه ی ماست، بچه جون! بیا، بینیم تو قلکت چقدر پول داری.” خواهر به اندازه ی کافی داشت. برادر به اندازه ی کافی و کمی بیشتر داشت. اون عصر، خواهر یه لیست جدید نوشت، که شبیه لیست برادرش بود.
وقتی روز بعد، رفتن به خونه ی کوچیک خرس نوئل تو پاساژ، صف بود. وقتی تو صف بودن، خواهر به خرس نوئل و اینکه چه کار سختی داره، فکر کرد. از اینکه چطور هوای این همه بچه رو داره، تعجب می کرد؛ اون از اینکه این همه هدیه رو از کجا میاره، تعجب می کرد؛ اون از همه چیز تعجب می کرد …، بعد قبل از اینکه از چیز دیگه ای تعجب کنه، نوبتش رسید و رفت بغل خرس نوئل.
نوئل با یه صدای عمیق و شاد گفت: “از دیدنت خوشحالم. حالا بهم بگو عزیزم، امسال بچه ی خوبی بودی؟” خواهر یه نفس عمیق کشید و گفت: “خوب، عالی نبودم، ولی خوب بودم.” بعد بهش گفت کریسمس چی می خواد و لیستش رو داد بهش. نوئل به خواهر و همه ی بچه ها یه کتاب رنگ آمیزی، یادگاری داد. عکس روی جلد، اون رو با هفت تا گوزن شمالی نشون می داد که تو آسمون پر ستاره پرواز می کردن.
ذهن خواهر انقدر با نوئل پر بود که خرید مخصوصی که باید می کرد، رو فراموش کرده بود. ولی برادر یادش بود. اونها هدیه ها ی خیلی خوبی برای مامان و بابا پیدا کردن. خواهر یه شونه ی پشمِ قشنگ برای بابا پیدا کرد- و یه بالشتک سنجاق قشنگ برای مامان. برادر برای مامان یه جعبه از چاییِ صبحانه ی مورد علاقه-اش رو خرید، و برای بابا یه ماشین حسابِ جیبی.
وقتی داشتن از پاساژ می اومدن بیرون، خواهر گفت: “ببین! یه نوئلِ دیگه!” اون جا ایستاده بود و داشت زنگ می زد. کمی لاغرتر بود و ریشِ نامرتبی داشت. کنارش یه ظرف آهنی بزرگ بود که روش نوشته بود؛ به نیازمندان کمک کنید. بابا توضیح داد: “این یکی از نوئل های امدادرسانه. کار اون جمع کردن پول برای کمک به پرنده های نیازمندیه که دونه ندارن، و سنجاب هایی که به اندازه ی کافی برای زمستون آذوقه کنار نذاشتن.” همه ی اعضای خانواده ی خرس، تو ظرف پول انداختن. خواهر همه ی پول هاش رو خرج کرده بود و مجبور شد کمی از مامان قرض بگیره.
بالاخره روزها و هفته های آمادگی به پایان رسید، و عصر کریسمس شد. خواهر که برای آویزون کردن آخرین حلقه ی مقدس کمک می کرد، گفت: “می دونی چیه، بابا؟ داشتم در مورد خرس نوئل فکر می کردم، و اینکه چه کار سختی داره. چطور می تونه به دیدنِ همه ی بچه های دنیا بره، اون هم تو یه شب؟ این همه هدیه رو از کجا میاره؟ علاوه بر اینها، گوزن های شمالی چطور پرواز می کنن؟ و چطور سورتمه می تونه زمین بشیه، اگه برفی نباره؟ و نوئل چطور می تونه از دودکشِ باریکِ خونه ی ما بیاد پایین؟”
بابا نفس عمیقی کشید و به آسمون پر ستاره نگاه کرد. گفت: “به نظرم عزیزم، جواب اینه که، کریسمس یه روز به خصوصه که اتفاقات به خصوص و معجزه آسا می تونه توش بیفته. و معجزه آساترینش، خرسِ نوئله. می تونم بگم که بهترین کارِ دنیا رو داره، برای اینکه همه ی لذتِ کریسمس در بخشش و هدیه دادنه.” خواهر گفت: “فکر کنم بهتره سانتا دودکش رو بی خیال بشه و از در بیاد تو.” بابا گفت: “آره، بهتره.”
بعد، خواهر قبل از اینکه بره تو یه نگاه به آسمون پر ستاره انداخت. ولی آسمون ابری بود. و حالا به جای ستاره ها، پر از دونه های برف بود- هزاران هزار دونه ی برفِ ساکت و کوچولو. فکر کرد که: “خوب، حداقل به نشست سورتمه رو زمین کمک می کنه.”
وقتی خواهر صبح کریسمس بیدار شد. سرزمین خرس ها با یه روانداز زیبای برفی پوشیده شده بود. و زیرِدرختِ کریسمس خرس ها پر از هدیه بود! چقدر خوب! چه هیجانی! چه غوغایی!
بعد که هیجان و غوغا به پایان رسید. بچه ها، مامان و بابا رو که هدیه هاشون رو باز می کردن رو تماشا کردن. مامان گفت: “چه هدیه های دوست داشتنی و قشنگی!” بابا گفت: “درست همونایی که می خواستم!”
لحظه ی خیلی خاصی بود. همون لحظه و همون جا، خواهر فهمید که حق با بابا بود. خرس نوئل بهترین کار دنیا رو داشت. برای اینکه همه ی خوشیِ کریسمس، لذتِ بخشش و هدیه دادنه.