خرس های برنستین و عسل گمشده

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

خرس های برنستین و عسل گمشده

وقتی بابا متوجه شد که عسل شاه توتش گم شده است، خرس های کارآگاه پیشنهاد دادند که دزد را پیدا کنند-البته با کمک بابا.

متن:

برای خرس های کارآگاه و سگ شکاری آنها اسناف، هیچ پرونده ای خیلی دشوار، و هیچ پرونده ای خیلی سخت نیست.

عسل شاه توت بابا در شیشه نیست!

هر کسی که آنرا برداشته نمی تواند جای خیلی دوری رفته باشد.

خرس خواهر گفت “پیدایش می کنیم ، بابا”

بعد خرس برادر با سوت زدن پسرعمو فرد را خبر کرد.

پسرعمو فرد با سگ شکاری بوکشنده خودش، اسناف آمد. او وسایل کارآگاهیشان را هم آورد.

خرس های کارآگاه همه جا را نگاه کردند.

اینها بعضی از سرنخ هایی است که پیدا کردند:

تعدادی مو، کمی موم شمع . . . و تکه پارچه ای به رنگ قرمز و زرد.

بابا گفت “عالی شد!”. “این سرنخ ها به ما کمک می کنند که او را پیدا کنیم.

مامان گفت از جغد بپرسید. به نظرم او کاملاً دزد را دیده است.

بابا گفت “نوچ، نوچ. او چه چیزی دارد که به ما بگوید؟ جغد پیر خواب آلو در تمام طول روز خواب است!”

در همین لحظه اسناف شروع به بوییدن هوا کرد. بابا کیو خرس داد زد او همین اطراف است.

اسناف وقتی بو کشید، بوی شاه توت را احساس کرد. او گفت “راف!” وهمه فاصله گرفتند.

بابا خرس گفت “مواظب باشید. دزد عسل هرجایی می تواند باشد! اوه! بو درست از آنجا می آید.

خواهر گفت “اوه، نه!” “صبر کن بابا! صبرکن! آن فروشگاه بهترین فروشگاه شهر خرسهاست.

ولی بابا و اسناف به سرعت وارد اتاقی شدند که که در آن عطر شاه توت و عطرهای دیگری فروخته می شدند. چقدر خرابکاری شد. چه بویی!

بابا در حالی که دست به کلاهش می زد گفت “ببخشید خانم. به خاطر این اتفاق متاسفم — بیایید برویم بچه ها!”

“جستجوی ما برای دزد تازه شروع شده است. هر کسی می تواند دزد عسل باشد.

“قصاب، نانوا، سازنده شمعدان. همم! بله، البته — سازنده شمعدان!”

خرس های کار آگاه، راحت باشید. کلید رمز گشایی از جرم موم شمع است.

بنابراین بابا و اسناف به سرعت به آن مغازه — و درست در کنار علامت به ماهیگیری رفته ام روی دیوار رفتند.

پسرعمو فرد گفت کسی اینجا نیست!” “به جایش باید یک خرابکاری بزرگ دیگر را درست کنیم.”

کارآگاه ها گیج شده بودند. ولی بویی قوی با نسیم آمد، که باعث شد اسناف عطسه کند.

“آن لباس را ببینید! قرمز و زرد است! دقیقاً مثل سرنخی که از دزد پیدا کردیم!”

برادرگفت”ولی، بابا” آن لباس یک مرد نیست. لباس های روی آن بند زنانه هستند.”

بابا به برادر گفت “ پسر، اهمیتی ندارد که حتی مادر خودم این کار را کرده باشد. یک دزد یک دزد است!”

بعد قسمت خمیده یک عصا از پشت دیوار بیرون آمد. پای بابا به آن گیر کرد. عصا باعث افتادن بابا شد.

برادر گفت “باید چیزی را به تو بگویم، بابا”

“اینجا خانه مادربزرگ گریزلی است! او مادرت است!”

باز هم با وجود یک سرنخ، خبری از عسل نیست!

اسناف خورش شاه توت مادربزرگ را بو کشیده بود. بنابراین سه خرس کارآگاه، اسناف و بابا خسته و ناراحت به سمت خانه رفتند.

ولی صبر کنید! اسناف دوباره بوی چیزی را احساس کرده است؟

او به سمت پله های جلو خانه درختی رفت!

به اتاق خواب که مامان و بابا آنجا می خوابیدند رفت. به کشو که بابا وسایل را در آن می گذاشت سر زد.

فرد داد زد “آن چیست؟” “دوست قدیمی آن چیست؟”

اسناف چیزی قرمز و زرد در دهان داشت.

فرد گفت “همم”. چه عجیب. چه بامزه. این لباس راحتی بویی مثل عسل شاه توت دارد.

برادر گفت “حالا” “اجازه بدهید که نگاهی بیاندازم — تکه لباس جور در می آید!” بابا دزد بود؟ خرس خواهر گفت “سرنخ ها دروغ نمی گویند”. پسرعمو فرد گفت “نگاه کنید! مو ها هم جور در می آیند!”

بابا با تعجب و با صدای بلند گفت”من، دزد باشم؟ مسخره است!” . در همین زمان صدای جغد پیر خواب آلو را شنیدند که چیزی گفت.

“من همه چیز را دیدم. می توانم همه سرنخ ها را جور دربیاورم. دیشب بابا را دیدم که در خواب راه میرود.

او با یک شمع به اتاق رفت، عسل را خورد و به تختخواب برگشت!”

“به خودم اجازه ندادم که بیدارش کنم. خوابش خیلی سنگین بود!”

“بنابراین من دزد نبودم! من در خواب راه رفتم!”

“پرونده حل شد! هیچ پرونده ای برای خرس های کارآگاه و بو کشنده ما اسناف، خیلی دشوار نیست!”