خرس های برن استاین درباره ی غریبه ها یاد می گیرند
آموزش رایگان زبان انگلیسی > پکیج: داستان های مصور صوتی / مجموعه: خرس های برنستین / داستان انگلیسی: خرس های برن استاین درباره ی غریبه ها یاد می گیرندسرفصل های مهم
خرس های برن استاین درباره ی غریبه ها یاد می گیرند
توضیح مختصر
برادر و خواهر در رابطه با برخورد با غریبه ها متفاوتن. برادر محتاط تر و مراقب تره. ولی خواهر با هر کسی که سر راهش باشه، حرف می زنه.
- سطح ساده
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
این داستان انگلیسی را میتوانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زبانشناس» بخوانید
راهنمای خواندن این داستان انگلیسی
نکته اول:
ابتدا میتوانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.
نکته دوم:
اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.
فایل ویدیویی
متن انگلیسی داستان انگلیسی
The Berenstain bears learn about strangers
Brother and sister bear, who lived with their mama and papa in the big tree house down a sunny dirt road deep in bear country, looked quite a lot alike.
Except for the fact that brother was a boy cub and sister was a girl cub, they were alike in many ways. And even though they each had hobbies (brother loved to build and fly model airplanes; sister had all sorts of special interests), they enjoyed many of the same things: bike riding, baseball, soccer, Frisbee, and just getting out and enjoying nature.
Yes, brother and sister were alike in many ways. But in some important ways they were different. Brother bear was cautious and careful and a little warry of strangers. Sister, on the other hand, wasn’t the least bit wary. She was friendly to a fault. Just about everybody that came her way got a big hello. “hello, butterfly!”
“hello, frog!” “hello, Mr. truck driver!” “hello, Mrs. Shopper!”
Brother worried about sister’s free and easy way with strangers. Strangers weren’t a problem for him. Not talking to strangers suited cautious and careful brother just fine. But friendly to a fault sister was different. She talked to everybody.
“sister,” said brother. “you’re going to have to stop that!” “stop what” she asked. “talking to strangers! It’s just not a good idea!” “why” she wanted to know. “why shouldn’t I talk to strangers? What harm is there in it? Is there something wrong with strangers?” “hmm,” said brother, thinking about it for a moment. “those aren’t questions for a brother. Those are for a mama or papa …”
“sister bear, I’m glad you asked those questions” said papa bear, in his deepest and most serious voice. “the reason you should never talk to a stranger and never ever take presents from a stranger and never ever ever go anywhere with a stranger is that it’s dangerous.” “what’s dangerous about it” she asked, wide-eyed. “what can happen?”
“oh, dear,” thought mama bear. “I do hope papa can tell sister about strangers without making everything scary.” “all sorts of things” papa said. “here! Look at the newspaper!” as she looked at it her eyes got wider and wider.
This is what she saw … bear country news. Stranger bothers cub. Missing cub found. Chief grizzly questions stranger.
Cub safety meeting. “I hope you’re paying attention to all this,” called papa to brother bear. “yes, papa” Said brother, looking up from his airplanes.
When sister asked for a bedtime story that evening, papa said, “of course! I have just a one!” it was in an old book that papa kept since he was a cub. The story was called “silly goose and wily fox.” It told how silly goose get into a conversation with wily fox, and before silly knew quite what was happening she found herself in wily’s lair. This is how the story ended: “… then there was a snip and snap and all that was left of silly goose was a few floating feathers and a smile on the face of wily fox.”
Sister had a hard time falling asleep that night. Her mind was riled with those headlines. There was even one that said silly goose missing! Wily fox questioned! The sound of brother bear’s peaceful breathing finally lulled her to sleep.
The next day dawned bright and friendly- to everybody but sister. She had spent a restless night and when she looked out the window, everything seemed a little strange. The trees seemed to reach for her, an owl stared at her, and the crows glared. “let’s go out and ride our bikes on the village green” said brother after breakfast. But sister didn’t want to. Brother was puzzled. The green was a bright, busy friendly place where she loved to play. “well, how about some soccer?” but she didn’t want to do either. It wasn’t until he suggested Frisbee, her favorite game, that she agreed to go along.
Before they left, they told mama where they’d be. It was a family rule that they never went anywhere without telling mama or papa. “that’s fine,” said mama. “I’m on my way to farmer Bens for apples. I’ll stop by for you on the way home.” The village green was the same bustling place it had always been. This is what it looked like to everyone but sister. This is what it looked like to her. Today even the frogs and butterflies seemed mean and scary to sister.
Later, when somebody tapped her on the shoulder, she jumped a mile- even though it was just mama.
“how was everything at the village green” asked mama on the way home in the car. Sister sat in front with mama, and brother rode in back with the barrel of apples. “all right, I guess,” said sister. “but there were so many strangers!” later at home, when mama and sister were getting ready to make applesauce, mama said, “you know, what papa told you was quite right. It’s not a good idea to talk to strangers or accept presents or rides from them.
“but,” she continued, “that doesn’t mean that all strangers are bad. Why, chances are, there wasn’t a single person on that green that would harm a fly, much less a fine little cub like you. The trouble is … well, it’s like this barrel of apples. There’s an old saying that goes, “there’ll always be a couple of bad apples in every barrel.” That’s the way it is with strangers. Cubs have to be careful because of the few “bad apples”. “look” said sister. “I found one! It’s all bumpy and has a funny shape!”
“well, it certainly is strange looking,” said mama. “but that doesn’t necessarily mean it’s bad. You can’t always tell from outside which are the bad apples.” She cut it in half. “see?” she said, “it’s fine inside.” “now, here’s one that looks fine on the outside… But inside, it’s all wormy.” “yugh” said sister. “what’s up” asked brother. “a bad apple” said sister. “double yugh” said brother. “hey, I’m going to the meadow to fly my new pusher plane. Want to come?” “sure,” sister said. “I can pick some wildflowers!” she felt much better now- more like her old friendly self.
The pusher plane was a great success, and the cubs were about to head home when someone drove onto the meadow with a big beautiful orange and green model airplane. “wait” said brother. “I want to watch! It’s a radio-controlled job!”
Sister went back to picking wildflowers, but before she knew it, brother was talking to the stranger. No matter how big and beautiful his radio-controlled job was! She dropped her wildflowers and ran over to them.
“I’m going to send it up and follow in the car,” the stranger was saying. “want to come along?” “wow” said brother. And he would have- if sister hadn’t grabbed his arm and said, “don’t you dare!”
The stranger drove off following his airplane, and sister ran home shouting, “brother talked to a stranger! brother talked to a stranger!”
“but it was a big orange and green radio-controlled job” said brother. “that doesn’t matter,” said papa. “we have rules about strangers- and they’re important!” “we have rules about tattletales, too,” said brother, glaring at sister.
“sister wasn’t tattling. Tattling is telling just to be mean,” explained mama. “and sister was telling because she loves you and was worried.” “do you think that fellow was a bad apple” asked brother. “probably not,” said mama.
“that’s right” Said sister. “most folks are friendly and nice and wouldn’t hurt a fly. But you have to be careful, just in case.” “speaking of apples,” said mama, “how about some of this applesauce I just made?”
As they sat having a dish of mama’s delicious applesauce, brother and sister thought about what they had learned that day. There was quite a lot to think about. For brother and sisters’ rules for cubs, turn the page.
Brother and sister bear’s rules for cubs
never talk to stranger.
never take candy or other gifts from a stranger.
never ever go anywhere with a stranger.
don’t keep secrets from your parents- especially if someone asks you to.
your body is your own personal property and nobody else’s business- especially the private parts. (when you’re real little, of course, mama or papa may help you with your bath or in the bathroom- and your doctor is in the body business and will have to examine you from time to time, even when you’re not little.) 6. use your common sense. We can’t have rules for everything. Common sense is what keeps us safe by telling us what to do in situations that are not covered by rules.
ترجمه‌ی داستان انگلیسی
خرس های برن استاین درباره ی غریبه ها یاد می گیرند
برادر و خواهر که با مامان و بابا تو یه خونه ی درختیِ بزرگ پایینِ جاده ی خاکی و آفتابی در سرزمین خرس ها زندگی می کنن، خیلی شبیه هم بودن.
به جز اینکه، برادر یه پسر بچه بود و خواهر یه دختر بچه، تو خیلی موارد شبیه هم بودن. و هر کدوم سرگرمی های خاصِ خودشون رو داشتن (برادر درست کردن و پرواز دادن هواپیما ها رو دوست داشت؛ خواهر هم علایق مختلف مخصوص خودش رو داشت)، از کارهای مشترک دیگه ای هم لذت می بردن: دوچرخه سواری، بیس بال، فوتبال، فریز بی، و اینکه برن بیرون و از طبیعت لذت ببرن.
بله، برادر و خواهر خیلی شبیه هم بودن. ولی تو موارد مهم دیگه متفاوت بودن. برادر خرس ، محتاط و مراقب بود و در مورد غریبه ها با احتیاط رفتار می کرد. خواهر، از طرف دیگه، حتی یه ذره هم محتاط نبود. به طور نادرستی، مهربان بود. به هر کسی که سر راهش قرار می گرفت، سلام می داد. “سلام، پروانه!”
“سلام، قورباغه!” “سلام، آقای راننده ی کامیون!” “سلام، خانم خریدار!”
برادر درباره ی برخورد بی پروا و راحتِ خواهر، با غریبه ها نگران بود. غریبه ها، برای برادر مشکلی نداشتن. حرف نزدن با غریبه ها، با برادرِ محتاط و مواظب جور بود. ولی خواهرِ بی رویه مهربون، متفاوت بود. با همه حرف می زد.
برادر گفت: “خواهر. باید از این کارت دست برداری!” خواهر پرسید: “از کدوم کار؟” “حرف زدن با غریبه-ها. کار خوبی نیست!” خواهر می خواست بدونه: “چرا؟ چرا نباید با غریبه ها حرف بزنم؟ مگه چه اشکالی داره؟ غریبه ها چه مشکلی دارن؟” بردار چند لحظه بهش فکر کرد و گفت: “همم. این سؤال رو من نباید جواب بدم. مامان و بابا باید جواب بدن …”
بابا خرس با صدای جدی و عمیقی گفت: “خواهر خرس، خوشحالم که این سؤال رو پرسیدی! دلیل اینکه هرگز نباید با غریبه ها صحبت کنی و هرگز نباید از غریبه ها هدیه بگیری، و هرگز و هرگز باهاشون جایی بری اینه که خیلی خطرناکه.” خواهربا چشم های گشاد پرسید: “چه خطری داره؟ چه اتفاقی می تونه بیفته؟”
مامان خرس فکر کرد: “آه، عزیزم. امیدوارم بابا خرس طوری توضیح بده که باعث ترسناک شدن قضیه نشه.” بابا گفت: “خیلی چیزها! اینه ها! روزنامه رو نگاه کن!” همین که خواهر روزنامه رو نگاه کرد، چشم-هاش گشادتر و گشادتر شدن.
این چیزیه که دید (اخبار سرزمین خرس ها. غریبه یک بچه را آزار داد. بچه ی گمشده پیدا شد. فرمانده گریزلی، از غریبه بازجویی کرد.)
جلسه ی امنیت بچه ها. بابا به برادر خرس گفت: “امیدوارم به همه ی اینها توجه داشته باشی.” برادر سرش رو، از رو هواپیماش بلند کرد و گفت: “بله، بابا.”
وقتی خواهر اون شب قصه ی شب خواست، بابا گفت: “البته! یکی دارم!” یه کتاب قدیمی بود که بابا، از وقتی بچه بود نگهش داشته بود. اسم داستان “غازِ نادان و روباهِ مکار” بود. داستان از این قرار بود که چطور یه غاز نادان با یه روباه مکار وارد گفت وگو شده، و قبل از اینکه غاز بدونه چه اتفاقی افتاده، خودش رو تو لونه ی روباه پیدا می کنه. داستان این طوری تموم شد: “ و چند تا ضربه محکم و ناگهانی، وتنها چیزی که از غاز نادون باقی موند چند تا پر، تو هوا بود، و یه چهره ی خندان از روباه مکار.”
اون شب خواهر خیلی دیر به خواب رفت. کله اش پر از اون تیترها و جمله ها بود. حتی یکی بود که می-گفت؛ غاز نادون گم شده! روباه مکار بازجویی شده! بالاخره، صدای نفسِ آرومِ برادر خواهر رو به خواب برد.
روز بعد، آفتاب به گرمی و دوستانه بر همه تابید اِلّا خواهر. یه شب بد رو گذرونده بود، و وقتی از پنجره بیرون رو نگاه کرد، همه چیز کمی غریب به نظر می رسید. درخت ها، انگار می خواستن بگیرنش، جغد بهش زُل زده بود، و کلاغ ها خیره بهش نگاه می کردن. برادر بعد از صبحانه گفت: “بیا بریم بیرون تو پارک روستا دوچرخه سواری کنیم!” ولی خواهر نمی خواست بره. برادر گیج شده بود. پارکِ روشن، و شلوغ، جای دوست داشتنی ای بود که خواهر دوست داشت اونجا بازی کنه. “خوب، فوتبال چی؟” ولی حتی فوتبال هم نمی خواست بازی کنه. هیچ بازی ای نمی خواست بکنه، تا اینکه فریز بی، بازی مورد علاقه اش رو گفت و خواهر موافقت کرد همراهش بره.
قبل از اینکه از خونه بیان بیرون، به مامان گفتن کجا میرن. این یه قانون خانوادگی بود، بدون اینکه به مامان یا بابا بگن هیچ جا نمی رفتن. مامان گفت: “باشه. من میرم پیش کشاورز بِن، سیب بیارم. موقع برگشتن خونه، سر راهم برتون می دارم.” پارک روستا به شلوغیه همیشه بود. این جوری به چشم همه میومد- همه به جز خواهر. به چشم اون، این طوری دیده میشد. امروز حتی قورباغه ها و پروانه ها هم به چشمش بدجنس و ترسناک دیده می شدن.
بعداً، وقتی یه نفر زد رو شونه اش، یه متر پرید هوا- هر چند که مامان بود.
مامان تو ماشین، تو راه خونه پرسید: “پارک روستا چطور بود؟” خواهر با مامان جلو نشسته بود، و بردار با یه بشکه سیب رو صندلی عقب نشسته بود. خواهر گفت: “به گمونم، خوب بود. ولی کلی غریبه بود.” بعداً تو خونه، وقتی مامان و خواهر برای درست کردن سسِ سیب آماده می شدن، مامان گفت: “می دونی چیه، چیزی که بابا بهت گفت کاملاً حقیقت داشت. حرف زدن با غریبه ها، یا قبول کردن هدیه ازشون، یا باهاشون سوار ماشین شدن، کار خوبی نیست.”
و ادامه داد: “ولی، به این معنی نیست که همه ی غریبه ها بَدَن. چراکه، شاید تو پارک حتی یه نفر هم پیدا نشه که حتی بتونه به یه مگس آسیب برسونه، چه برسه به یه بچه ای مثل تو. مشکل اینه که، خوب، مثل این بشکه ی سیب می مونه. یه ضرب المثل قدیمی هست که می گه؛ همیشه چند تا سیب خراب تو یه بشکه وجود داره! این، در مورد غریبه ها هم صدق می کنه. بچه ها باید به خاطر “چند تا سیب بد” احتیاط کنن.” خواهر گفت: “ببین! یکی پیدا کردم! این یکی کج و کوله است و شکلِ خنده دار داره!”
مامان گفت: “خوب، مطمئناً شکل عجیب و غریبی داره. ولی به این معنی نیست که حتماً خرابه. همیشه از بیرونش نمی تونی بگی که کدوم یکی “سیب بده”!” مامان سیب رو نصف کرد. و گفت: “می بینی؟ توش سالمه. حالا، این یکی، از بیرون سالم به نظر می رسه، ولی داخلش، کرم خورده است.” خواهر گفت: “اَه!” برادر پرسید: “چه خبره؟”
خواهر گفت: “یه سیب خراب!” برادر گفت: “دو تا اَه! من دارم میرم به چمن زار تا هواپیمای جدیدم رو پرواز بدم. می خوای بیای؟” خواهر گفت: “البته. می تونم گل های وحشی بچینم!” حالا دیگه احساس بهتری داشت- بیشتر شبیهِ خودِ مهربونش شده بود.
هواپیما با موفقیت پرواز کرد، و بچه ها داشتن بر می گشتن خونه که یه نفر اومد تو چمن زار با یه هواپیمای بزرگ و قشنگِ نارنجی و سبز. برادر گفت: “صبر کن! می خوام تماشا کنم! این با کنترل کار می کنه!”
خواهر برگشت گل های وحشی بچینه، ولی قبل اینکه متوجه بشه، برادر داشت با غریبه حرف می زد! این یه غریبه بود- مهم نبود چقدر هواپیمای کنترلیش بزرگ و قشنگ بود! اون گل های وحشیش رو انداخت زمین و دوید طرف شون.
غریبه می گفت: “می خوام بفرستمش هوا و با ماشین برم دنبالش. می خوای همرام بیای؟” برادر گفت: “وای!” و همراهش می رفت، اگه خواهر دستش رو نمی کشید و نمی گفت: “چطور جرأت می کنی!”
غریبه با ماشین، پشت سر هواپیماش رفت و خواهر، با داد و بیداد دوید سمتِ خونه: “برادر با غریبه حرف زد! برادر با غریبه حرف زد!”
برادر گفت: “ولی اون یه هواپیمای بزرگِ نارنجی و سبز بود!” بابا گفت: “مهم نیست. درباره ی غریبه ها قانون داریم- و قوانین مهمن!” برادر چپ چپ به خواهر نگاه کرد، و گفت: “ما درباره ی خبرچین ها هم قانون داریم.”
مامان توضیح داد که: “خواهر خبرچینی نکرد. خبرچینی مال زمانیه که بخوای بدجنسی بکنی. خواهر چون تو رو دوست داره و نگرانته بهمون خبر داد.” برادر پرسید: “فکر می کنی اون مَرده “سیبِ خراب” بود؟” مامان گفت: “احتمالاً نه.”
خواهر گفت: “درسته. اکثر خلق، خوب و مهربونن، و حتی به یه مگس هم آسیب نمی زنن. ولی تو باید مراقب باشی، فقط برای احتیاط.” مامان گفت: “حالا که صحبت درباره ی سیب شد، نظرتون درباره ی این سُسِ سیبی که پختم چیه؟”
وقتی نشستن و یه بشقاب از سس سیب خوشمزه ای که مامان پخته بود، می خوردن برادر و خواهر درباره-ی چیز هایی که اون روز یاد گرفته بودن، فکر کردن. کلی چیز بود که بهش فکر کنن. برای دیدن قانون-های برادر و خواهر برای بچه ها، صفحه بعدی رو ببینید. قانون های برادر و خواهر برای بچه ها
هیچ وقت با غریبه ها حرف نزنید.
هیچ وقت، شکلات یا هر نوع هدیه ی دیگه ای از غریبه ها قبول نکنید.
هرگز و هرگز با غریبه ها جایی نرید.
هرگز چیزی رو از پدر و مادرتون مخفی نکنید، به خصوص اگه کسی ازتون بخواد که این کار رو بکنید.
بدن تون متعلق به شماست، و به هیچ کس دیگه ای مربوط نیست- مخصوصاً قسمت های شخصی بدن. (البته وقتی شما خیلی کوچیکید، مامان و بابا ممکنه تو حموم کردن یا دستشویی رفتن، کمک تون کنن- و دکترها هم کارشون مربوط به بدنه، و ممکنه هر از گاهی بخوان معاینه تون بکنن، حتی زمانی که دیگه کوچیک نیستید.) 6. از عقل تون استفاده کنید. برای هر چیزی نمی تونیم قانون داشته باشیم. عقل مون ما رو در امان نگه می داره، بهمون می گه تو موقعیت های مختلفی که براشون قانون نداریم، چه کاری بکنیم.