پادشاه بستنی هابچه گربه ی جدیدِ خرس های برن استاین

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

بچه گربه ی جدیدِ خرس های برن استاین

یه روز خرس برادر داشت قورباغه شکار می کرد. کم مونده بود که یه دونه بزرگش رو بگیره، که یه صدایِ نازکِ “میو! میو!” شنید. یه بچه گربه بود. بچه گربه تلاش می کرد از لبه ی گِلی برکه بیاد بالا. بچه گربه انقدر گِلی بود که نمی شد فهمید چه رنگیه.

یه نفر دیگه هم داشت قورباغه شکار می کرد. قد بلند، از بین بوته ها پرسید: “چی گرفتی؟” قد بلند، برادر رو نگران کرد. اون رئیسِ باندِ مدرسه بود. برادر گفت: “مهم نیست چی گرفتم.”

قد بلند گفت: “هِی! یه بچه گربه! یه بچه گربه ی بیچاره ی کوچولو که می لرزه.” برادر فکر کرد: پس که اینطور. حتی قد بلند هم تو قلبش برای بچه گربه ها دل رحمی داره. قد بلنده گفت: “بهتره ببریش خونه پیش مامانت. بگیرش. با این ببرش خونه!” و کلاهش رو داد به برادر. برادر تعجب کرد.

برادر با بچه گربه، تو کلاه قد بلند دوید سمت خونه. مامان خرس گفت: “همم، تو رفتی دنبال قورباغه و با این بچه گربه برگشتی خونه.”

خواهر خرس پرسید: “مامان، می تونیم نگهش داریم؟ خواهش می کنم؟” مامان گفت: “نگران اون نباش، اول باید بچه گربه تمیز بشه.” و برای کمک، برگشت سمت بابا خرس. مامان گفت: “بابا، ما به کمی آب گرم، پنبه، و لیف نیاز داریم.”

مامان رفت سر کار. اون گِل رو از رو گربه شست. چشم های گربه رو تمیز کرد. چنگال هاش رو تمیز کرد. کمی بعد شبیه یه بچه گربه شده بود، نه یه گوله خزِ گِلی.

خانم کوچولو، سگِ خانواده، بو کشان اومد. مامان گفت: “بابا، لطفاً خانم کوچولو رو بگیر!” بابا گفت: “البته عزیزم.” “فکر کنم گربه ی کوچولو به یه اسم نیاز داره.” و یه نگاه سریع به زیرِ گربه انداخت. گفت: “اون یه دختره. پس به نظرم بهتره یه اسمِ دخترونه روش بذاریم.”

گوش های بچه ها تیز شد. اگه قرار باشه نگهش ندارید، روش اسم نمی ذارید. خواهر گفت: “خوب، اون خاکستریه.”حالا که شسته شده و خشک شده، و شونه کشیده بود، یه خاکستریِ خوشگل شده بود. خواهر فکر کرد؛ خاکستری. “بیاید اسمش رو گرسی بذاریم!”

مامان گفت: “به نظر من خوبه. حالا در مورد نگه داشتنش. یادتون رفته که ما یه سگ داریم؟ هر چند الان یه بچه گربه است، ولی خیلی زود بزرگ میشه، سگ ها و گربه ها با هم کنار نمیان.” بابا گفت: “مامانتون راست می گه. بیاید همین الان به هم معرفی شون کنیم، و ببینیم چی می شه.”

خانم کوچولو، بوکشان دوباره زیر دست و پا بود. بابا بلندش کرد. اونو نزدیک گرسی نگه داشت. خانم کوچولو، پارس کرد. برادر فکر کرد، آه، اونها نمی تونن با هم کنار بیان. خانم کوچولو، دندون هاش رو نشون داد. ولی گرسی نترسید.

اون اومد بیرون و با پنجه های تیز و کوچولوش زد از رو دماغِ خانم کوچولو. خانم کوچولو فرار کرد. بابا گفت: “همم، به نظرم به خوبی با هم کنار میان.” برادر پرسید: “گرسی و گلدی، ماهیِ قرمزمون چی؟” بابا گفت: “من نگران نیستم، خانم کوچولو، گلدی رو دوست داره، و ازش مراقبت می کنه.”

گرسی، حالا شسته شده، خشک شده، و شونه کشیده بود. موهای تنش، نرم و کرکی بود. خیلی خوشگل بود. مامان گفت: “پس، به نظرم یه بچه گربه ی جدید داریم.” برادر و خواهر داد کشیدن: “هورااا!”

اونها گرسی رو برای معاینه پیش دامپزشک بردن. خانم کوچولو هم باهاشون رفت. دمش بین پاهاش بود. ناراحت به نظر می رسید. دام پزشک، گرسی رو از سر تا نوکِ پا معاینه کرد. دامپزشک گفت: “اون یه بچه گربه ی خوب و سالمه. ولی برای خانم کوچولو یه نسخه دارم.” اون یه چیزی رو یه تیکه کاغذ نوشت. این چیزی بود که نوشت: “نسخه- خانم کوچولو برای چند روز ممکنه حسودی کنه. پس حداقل روزی بیست بار اضافه بغلش کنید.”

همون لحظه و همون جا، خانم کوچولو اولین بغلِ جانانه اش رو گرفت. گرسی گفت: “میو! میو!”